Onze vroege vogels hebben de badkamer al verlaten als wij opstaan. Toch een beetje stress???
Na het ontbijt is er nog even tijd voor een laatste mail naar het thuisfront, nl. naar de collegas. Hun hoofd staat al half op de Virgo, maar ja, nu vliegt de tijd zeker heel snel en vooraleer ze het goed beseffen staan ze weer in hun kleuterklasje. Graag zou ik maandagmorgen een vlieg zijn en hun eerste ontladingen bij de collegas aanhoren. Op de vraag wat hen het meest heeft getroffen bij dit bezoek zijn er lichte verschillen. De eetcultuur en het chaotische rijgedrag is uiteraard bij beiden heel erg opgevallen. Bij Krista heeft de drukte en het luid roepen van de Chinezen zelf een indruk nagelaten die Anneke niet zo erg heeft gestoord. Maar beiden zijn akkoord dat de natuur en de terracottabeelden dé whaw is van hun reis. En er zijn er nog het sanitaire gedeelte van de reis was eerder hilarisch: allereerst de hurktoiletten, dan het zitten met open deur zodat je ook kan zien dat ze zich hurken met hun voeten boven op de zitwcs, maar het meest indrukwekkend was de wc met 2 hurkwcs naast mekaar. Zouden wij ons dat kunnen voorstellen in ons preutse landje .?
Om half tien verlaten ze voor de laatste keer ons appartement en met uitpuilende valiezen, vooral die van Anneke, rijden we richting Zhuhai, samen met Isabella.
Bij de aankoop van tickets stellen we vast dat de ferry van 11 uur niet aankomt in de haven dichtbij hun hotel maar wel een heel eind verder. Nu is er de keuze: ofwel die toch nemen en een uurtje aan sightseeing doen per taxi of nog een half uur langer wachten op de andere boot. Ze kiezen voor het eerste en nemen al hun bagage van ons over en met de bevestiging van hun hotel, in het Chinees vertaald, weten ze waar ze worden verwacht. Er volgt een kort afscheid, een traantje wordt weggepinkt, en met nog wat goede raad van Erik vertrekken ze naar HongKong. We hebben ze losgelaten, onze straffe madammen, maar ik ben er zeker van dat ze ook daar nog zullen genieten van de omgeving en het leven in Hongkong en deze avond zullen we Krista even opbellen om te horen of alles naar wens is.
En nu wachten wij op hun beloofde mailtje over hun thuiskomst in Malderen en Londerzeel.
In de haven van Zhuhai rijden we niet alleen terug, een mevrouw uit Shenzen wordt opgepikt en meegevoerd naar Sunway. Ze spreekt vloeiend engels en spreekt Erik al direct aan over het werk. Hij ruilt dan maar zijn short voor een lange broek en vertrekt. In de namiddag krijg ik telefoon: misschien reizen we morgen naar HongKong voor 2 dagen voor het ophalen van een visa met een nieuwe entry want mogelijk gaat hij voor 3 dagen naar Japan. Dit noem ik nu de verkeerde vrouw op het verkeerde moment tegenkomen ! Ik wacht dus af tot een verlossend telefoontje dat het niet doorgaat, hij heeft het per telefoon geregeld en komt vroeg naar huis.
Deze avond hebben we een dinner met Iris en haar familie uit HongKong.
Maandag 13 april is een day off, we houden het rustig en kijken wat rondom ons. Alhoewel, Iris heeft toch weer een heel programma voor ons klaargestoomd en samen met haar gaan we op stap.
Al naar Chinese gewoonten gaan we eerst ontbijten in ons traditiegetrouwe restaurant, en hier maken we ook al gebruik van om ons avondeten duidelijk te maken. We willen graag beafsteak met aardappelen en toch geen spaghetti.
Krista doet het verdere verhaal.
We vertrekken naar de kindergarden. Er zijn 600 kleuters in deze schoolwaar ze goed in rijen lopen maarwel met vééééél lawaai. Onze refter is er niks tegen. Anneke heeft daar al ideeën opgedaan voor moederdag en voor een rustig hoekje (haar reactie: oei als de Johan dat gaat lezen).
Dan met de gratis shuttlebus naar de plaatselijke markt. Agnes gaat daar niet zo graag naartoe, zegt ze en nu weet ik waarom en de fotos spreken voor zich. Er liggen zelfs vissenkoppen die blijven ademen, raar maar echt waar.
Eten doen we bij de Hongkongman op zijn overdekt terras. Stel je er niet te veel bij voor:5 stoeltjes en een tafel. Maar toch genieten we van de warme rijstmaaltijd.
Daarna wéér gaan shoppen, zegt Erik. Sommige mensen hun geld is op dus je kan raden hoeveel winkeltjes we bezocht hebben. Als afsluiter verwennen we Erik met een lekkere Irish coffee.
Iris brengt ons naar de nailshop en maakt daar de afspraken voor het verdere verloop van de avond. Iedereen maakt duidelijk wat zij wil: nagels lakken of niet en zo ja, welke kleur.
De chauffeur van de nailshop brengt ons naar het massagesalon waar sommigen volop genieten van een deugddoende drukpuntmassage.
De auto van het restaurant brengt ons om 20 uur naar onze deze morgen gemaakte afspraak.
Hier leggen we met handen,voeten en dierengeluiden uit wat we op ons bord willen. Nog even een telefoontje om iets te vertalen en daarna genieten van een Westers diner.
Thuis gekomen nog even een skype met Goedele. Flint weet niet wat hij ziet: er is ook nog een juf bij moeke en vake in China. En dan nog één. Hij reageert zeer onwennig.
Met 4 in 1 badkamer vraagt afspraken, dus staat de eerste vroeg op. Om 07u30 vertrekken we voor een dagje naar Macau, wij alleen met zn vieren.
Met een duidelijke kaart én het vinden van de juiste autobus vinden we de weg naar de tempel naar Da A-Matempel. Het is een bedevaartsoord voor de verering van Boeddha waar ook vele groepen halt houden om even te verpozen. De hele omgeving ruikt er naar wierook, hier wordt veelvuldig van gebruik gemaakt. Het is prachtig weer en we zoeken verder naar de ruïnes van de Sint Paulskerk en nadien naar de kapel van St. James en de kathedraal van Macau. Hier komen we ook midden in een wijk met de typische Portugese bouwstijl. De winkels hier zijn vooral westers getint, dus in Esprit kan Anneke zeker iets vinden. De lunch nemen we maar in de Mc. Donalds, de frieten blijven ons als Belgen toch bekoren. Macau, het gekende gokoord, maakt dat we dus ook de meest bekende Casinos opzoeken. The Grande Lisboa brengt ons in de sfeer van luxe en hoogst waarschijnlijk van veel geld. Glitter en kleur maken zoveel indruk op ons, je moet het eerst hebben gezien vooraleer je dit kan geloven. Op drie verschillende niveaus treffen we de speeltafels aan en er is een massa aan volk.
Hierna nemen we de taxi naar een verder gedeelte in Macau waar we ondertussen ook kennis maken met een heel nieuwe wijk aan hoogbouwen. The Venetian, het nieuwste Casino, is onze laatste bestemming. Aan de buitenkant van het gebouw zien we direct dat de Italiaanse bouwstijl hier als voorbeeld is genomen met de brug der zeven zuchten en de toren van het San Marcoplein. We vallen van de ene bewondering in de andere, hier is het zowaar nog luxueuzer. Op de tweede verdieping komen we in het echte Venetië met de gondels en de gondeliers. Prachtige stemmen klinken op het water tijdens een romantisch gondeltochtje .. mooi om te zien!
Op het San Marcoplein drinken we onze echte Italiaanse cappucino en het lijkt wel of het donker wordt, de lichtsterkte neemt af De uitstalramen van de exclusieve winkels bekijken we vol bewondering, maar niet echt altijd voor onze portemonnee!
Het is tijd om weer op te stappen en we nemen de taxi die ons onderweg afzet aan de gouden lotusbloem. Te voet genieten we van de plaatselijke steegjes en met ons plannetje in de hand zoeken we de weg terug naar de border. Hier zijn we niet alleen, we hebben een uur nodig aan wachttijden om de grens Macau-China over te steken.
De chauffeur brengt ons vlug even naar het warenhuis want onze gasten willen absoluut stokjes om thuis ook te Chinezen. Of is het enkel maar als aandenken ?
In Sanxiang genieten we van een laatste avondmaal met onze gasten van een Chinese Hotpot. Een grote kom met kokende soep staat in het midden van de tafel en iedereen legt er naar believen het vlees vis of groenten in om te laten garen. Ook hier moesten ze toch even kennis mee maken! En zoals de echte Chinzen laten we ons naar huis voeren met de fietstaxi. Plezant!
En ja, het is zover, de valiezen worden gemaakt. Niet zo makkelijk als er meer mee moet door al die aankopen dus even goed duwen!
We drinken nog een glaasje of een koffietje en gaan slapen. Morgen vertrekken we naar de boot om 09u30.
Ja . ook in ons appartement zijn de klokken deze nacht geweest. Bedankt Anneke en Krista!
Vooraleer ik het vergeet: Krista heeft al haar fotos opgeslagen op haar privé harde schijf, ze zitten vast in haar geheugen. Per ongeluk heeft ze al haar fotos gewist, en we hadden haar nieuw fototoestel zo bewonderd!
Na een goede nachtrust nemen we thuis een westers ontbijt en nadien een korte wandeling in het compound. Om11u30 komen Isabella en Tracy ons ophalen voor de hotspring, het oord van de warmwaterbronnen.
Veel fotos hebben we niet, ze moesten heimelijk genomen worden, want fotograferen is eigenlijk verboden. Maar we willen toch iets hebben als bewijs. Erik en Anneke riskeren zich in een warmwaterbad met visjes die de dode cellen van je huid komen opeten. Dit zorgt natuurlijk voor de bijhorende kreetjes van Anneke.
Hier is enorm veel volk, vooral velen uit HongKong want daar kennen ze ook een verlengd Paasweekend. Maar toch, als vreemdelingen zijn we zowat weer de enigen en soms geeft dat aanleiding tot een gesprekje. Vaak wordt ons gevraagd van waar we komen, hoelang we blijven en wat hen vooral bezighoudt is Wat zijn jullie indrukken van China?.
Na het uitproberen van de o zo goeddoende warme baden van 40 tot 42 graden warm zijn we toe aan een massage van 1 uur. Krista en Anneke zijn hiermee weer een ervaring rijker en reageren verschillend op het resultaat, bij de ene doet het pijn, bij de andere doet het goed!
Om 18 uur worden we opgehaald door Mr. Lee voor het avondeten dat vooral bestaat uit seafood. Voor ons is het ook de eerste keer dat we kennis maken met dit restaurant en ja, het is weer fijn. Maar wie denkt dat hiermee de avond is afgesloten heeft het mis, we maken kennis met het Chinees uitgangsleven en wagen ons aan de karaoke. Dat Anneke en Krista hiervan genieten kan je merken aan de fotos, hiervoor hoeven geen woorden!
Na het ontbijt van 8 uur vertrekken we om 9 uur naar het Ban po museum waar we in een archeologische site een ruïne hebben bezocht van zesduizend jaar oud. Hier zien we de funderingen van de kleine huisjes waar amper 2 personen konden inwonen. Overleden kindjes onder de dertien jaar oud werden begraven in een aarden pot zodat ze dichter bij de moeder konden blijven. Skeletten van ouderen zijn nu nog zichtbaar. In deze kleine dorpjes waren de vrouwen baas (!) en de mannen mochten enkel huwen buiten hun dorp.
En dan het hoogtepunt van Xian: bezoek aan het terracottaleger. Zevenduizend beelden zijn momenteel al bloot gemaakt, nog meer duizenden staan beschermd onder de grond. Dit is om de kleuren te beschermen, want eens ze in het licht komen ontkleuren ze na 72 uur. Momenteel zoekt men in een labo naar een product dat in de toekomst kan aangewend worden om het ontkleuren tegen te gaan. Eens dit gevonden worden de beelden verder vrijgemaakt. Deze site is ontdekt in 1974 door een plaatselijke boer en wij hebben vandaag geluk hem te mogen ontmoeten en het naslagwerk van de terracottasite door hem te laten handtekenen. Waardevol! Dit Mausoleum van Emperor Quinshihuang is 2000 jaar oud en dateert van de eerste Chinese dynastie die amper 15 jaar heeft stand gehouden. Hiermee bezoeken we ook één van de wereldwonderen, waarvan ook de Muur in Beijing deel uit maakt.
In Maaseik hadden we een voorsmaakje, maar dit is het summum! Wie China bezoekt moet dit zeker gezien hebben, het is groots!
We staan in bewondering hoe de Chinezen hun oudheden en cultuur verzorgen en bewaren, ze zijn terecht een fier volk!
Om nadien te kunnen blijven genieten van dit bezoek kan je uiteraard ook deze beelden aankopen in alle groottes. We bezoeken de werkplaats waar deze vervaardigd worden, en dit is dan ook de enige plaats waar de originele te vinden zijn. Maar zoals we China kennen, copys vind je overal! Deze kwaliteit kunnen we niet vergelijken.
Om 15 uur nemen we een laatste lunch in Xian en dit in het restaurant de piramide, gekozen omdat we ook hier aan een wereldwonder denken.
Nog vlug even tijd om in de buurt een zijdefabriek te bezoeken waar we het hele productieproces van rups tot zijde kunnen volgen.
Het Huaqing imperial palace is een Hotspring. Hierover weer een Chinees verhaal (een liefdesdrama), ze zijn sterk in I will tell you a story!)
Tijd om ons naar het vliegveld te begeven, maar helaas, het verkeer zit vast door een ongeluk. Het busje wordt gedraaid en zoekt naar alternatieven wat niet zo evident blijkt. Uiteindelijk rijden we via kleine slechte wegjes tot we weer op de grote baan komen. Door deze vertraging laat de chauffeur zijn rijkunst zien en dit gedrag kunnen wij ons in België niet voorstellen. Als je dit nog niet gewoon bent wordt er ook meegeremd door de passagiers en kreetjes door Anneke maken duidelijk dat ze echt niet zo gerust is. Maar we geraken er zonder problemen . En op tijd!
Om 19u55 stijgen we op en nu tijdens deze vlucht van een drietal uren heb ik tijd om de blog aan te vullen. Geregelde verwittigingen van turbulentie houdt ons goed wakker, het lijkt hier wel een weg met kinderkopjes! Maar we doen ons best om Anneke gerust stellen: er zal ons niets gebeuren. Maar of ze het altijd gelooft .?
Ook op het vliegtuig gaan Chinese vrouwen gehurkt naar de wc; ze staan met hun voeten boven op de bril en zetten zich dan gehurkt. En hoe wij dat weten ze laten gewoon de deur open!
Om 22u30 zal de chauffeur ons opwachten in Guangzhou en dan hebben we nog twee uur nodig vooraleer we toekomen in ons appartement.
Deze trip was fantastisch, we hebben prachtige dingen mogen bezoeken en met een groepje van 4 personen en soms wel tot 3 gidsen om ons te begeleiden is ideaal.
Om 2u00 heeft Anneke een eerste skype met Johan, het is hen eindelijk gelukt samen aan de computer te zitten!
Om 2u30 gaan we slapen . en het is paasnacht zouden de klokken ?????
Vrijdagmorgen om 8 uur gaat de telefoon op de kamer: tijd om op te staan. Na het ontbijt, mét brood en koffie, wagen we ons op the ancient City Wall van Xian. Het is prachtig weer om te fietsen, dus doen we de 13 km al rijdend; hierdoor zien we het hele gedeelte van de oude stad binnen de muur en het grote contrast van de nieuwe hoogbouwen er buiten.
Tussen de bezoeken aan de Bell tower en de drum tower kuieren we langs de local food street in de Moslimwijk. Tony kiest hier toch een veilig restaurant uit waar we een heerlijke lunch krijgen.
We kunnen er weer tegen en we stijgen meer dan 240 trappen op de Big wild goose pagoda vanwaar we een mooi zicht hebben op de 4 windstreken. Op dit gebouw komen 4 grote toegangswegen in Xian toe en we maken kennis met het krioelende verkeer dat hier door de straten beweegt. Wat een chaos!
Nadien verkennen we de rust in het Datang Park tot het donkert. Als afsluiter van de dag genieten we van de grootste fonteinenshow van Azië; op de Radetzymars en De blauwe Donau spuiten de fonteinen metershoog als de grootste en elegantste dansers.
Na het gezamenlijke dinner komen we weer op onze kamers en het is al na elven. We checken de mailtjes en Anneke heeft via skype contact met haar kinderen, toch even terug op het thuisfront!
Als pittig detail wil ik hier toch nog aanhalen dat toiletbezoeken hier altijd verrassend en ook lachwekkend kunnen zijn. Buiten de gekende geuren hebben we nu ook ontdekt dat hier wcs zijn waar je gewoon met 2 naast mekaar kan hurken. Dus, zit je nu alleen op de wc en er wordt geklopt, kan je evengoed zeggen kom binnen!
Geen internet in het hotel in Yangshuo, dus een dagje zonder blog.
Woensdag 8 april verlaten we het Jin Wan Hotel in Guilin en nemen we na het typisch Chinees ontbijt de boot op de Li-River. De zon laat geruime tijd op zich wachten maar toch kunnen we het ons niet laten van op het dek deze prachtige natuur te bewonderen. Nu ik de gelegenheid krijg om even uit te rusten zullen de collegas hun ervaringen via de blog verder aanvullen. Ik hou het in de gaten en zal bijsturen waar ik het nodig vind.
Ontbijten met stokjes, je moet het maar doen tussen echte Chinezen. Een ontbijt zonder koffie, thee,melk, sinaasappels maar wel met Chinese specialiteiten (lees rijstwater) .Nadien toiletbezoek wat hier steeds voor hilarische toestanden en lachbuien zorgt.
Richting Li-river met busje en de 2 gidsen. En dan maar genieten van prachtige natuur en rust, tenminste als die Chinezen geen foto van Erik willen of als ze niet aan het discussiëren zijn over van alles en nog wat. Het is vooral genieten van de specifieke vormen waarin je met veel fantasie dieren kan herkennen. Maar dan het hoogtepunt van de boottrip Erik ruikt frieten, zou dit wel waar zijn? Wij vlug naar het foreignerbuffet. En inderdaad er staan frieten op het menu. En smaken dat het doet. We krijgen zelfs nog bier aangeboden en dit kunnen we natuurlijk niet weigeren. We meren aan in Yangshou.
Daar maken we voor de eerste keer kennis met de typische winkeltjes. Anneke kan het zich niet laten om hier al een kimono te kopen. We drinken een (Irisch)koffie in de Western street en flaneren verder langs de winkeltjes. Dit was het vermoeiendste gedeelte van de reis voor Erik, denk ik. Met vijf vrouwen (ook nog 2 gidsen en wij) gaan winkelen. Chapeau.
Daarna checken we in in het Guifu Hotel. Een iets westers 4-sterren hotel. Nadien een suggestie van de gids: een fietstochtje door Yangshou. Sommige onder ons twijfelen wat: is het heuvelachtig , is mijn conditie wel OK ? Na een tijdje stappen we dan toch met zijn allen op de roze of paarse fietsen. Onderweg veel lachscènes want de zadels staan veel te laag en het verkeer is hier zeer druk. We ontdekken dat Tony niet kan fietsen en dit kunnen we als juffen natuurlijk niet laten gebeuren. Anneke neemt het initiatief, met de opleiding om de kleuters te leren fietsen nog fris in haar geheugen (met dank aan de ouderraad) begint ze aan haar taak als juf om Tony iets bij te leren. Ongelooflijk maar waar: we leerden een Chinees fietsen. Als dank krijgt ze een mooie bloemenkrans.
Deze avond genieten we van een indrukwekkend schouwspel tussen de spectaculaire verlichte rotsen met meer dan 600 acteurs en 3 000 zitplaatsen. We krijgen regenjasjes en die hebben we nodig!
Dan nog een bezoekje aan een plaatselijke bar. Daar drinken we een glaasje bier of cocktail en spelen een plaatselijk dobbelspel. Wie er gewonnen is? Hier drinkt de verliezer zijn glas bier ad fundum uit (wel maar kleine glaasjes).
De wekker wordt gezet om 6.45 u. en dan slapen (voor sommige een beetje vlugger dan voor anderen).
Iedereen is op tijd aan het ontbijt en vandaag: wel koffie!!! We genieten van het uitgebreide Westers en Chinees ontbijt.
We rijden naar The Silver Cave, een prachtige grot. Daar genieten we van dit wonderbaarlijk natuurverschijnsel. We hebben ogen te kort om alles goed te bekijken. En onze fantasie laten we de vrije loop.
Dan bezoeken we het miao village, the forgotten homeland (het vergeten thuisland).In China bestaan 56 verschillende stammen met een 30-tal talen. Hier stappen we in de regen op een bootje. Zo ontdekken we de levensgewoonten van deze stam. We drinken wijn: hierdoor gaan we nog 99 jaar leven. Sommigen onder ons zien dit niet goed zitten, maar toch proeven we van deze zoete rijstwijn. Krista ziet een lachende Boeddha:de man van haar leven!!! Spijtig, er mag maar 20 kilo in de valeis. Dus Krista nog even zonder man in huis. Het is hier plezant!!!
Terug richting Guilin voor een lekkere maaltijd. We staan weer versteld van die Chinese tafelgewoontes: een papier gooi je hier gewoon onder de tafel en de etensresten spuw je uit op het tafelkleed. Smossen is hier de boodschap. We proberen dit wel terug af te leren (dus geen nood Annemie en collegas) Eten met stokjes kunnen we al goed, volgens Anneke. Anderen hebben hier wel hun bedenkingen bij. Maar het eten smaakt.
Dit relaas wordt door Krista en Anneke geschreven in de luchthaven terwijl we wachten op het vliegtuig naar Xian. Hieruit kan ik toch opmaken dat hun eerste indruk over de Chinese gewoonten stroken met de onze en inderdaad, hun eetcultuur hebben zij ook leren waarderen. Voor Anneke is het hier telkens een feestmaaltijd en gelukkig, voor Kirsta wordt door de gids goed gezorgd.
Na 2 uur vliegen landen we in Xian om 23.25 en om 00.50 hebben we de sleutels van onze kamers in het hotel Tang Dynasty, we slapen op de 21 ste verdieping. We hebben nu internet en schrijven vlug een kort mailtje naar de echtgenoot van Anneke
Zesendertig jaar geleden was het een dag van echte aprilse grillen. Waarom weet ik dat nog zo goed? Het was nl. onze huwelijksdag. Drie jaar later waren we reeds met vier en na meer dan twintig jaar kregen we er een (schoon-)zoon en een (schoon-)dochter bij. Zij hebben er samen voor gezorgd dat we er nu 5 kleinzoontjes bij hebben. Een mooie familie ..
En aan de mensen die een kaartje hebben bezorgd: hartelijk dank!
Deze nacht was er muggenjacht in de kamer naast ons, onze gasten hebben dus al kennis gemaakt met deze plaatselijke lieve diertjes.
Om half zeven staat Erik al in de badkamer, kwestie van de 3 vrouwen voor te zijn denk ik. Anneke is de eerste die deze morgen te voorschijn komt, klaar wakker en goed uitgerust, Krista, eveneens goed uitziende, volgt even later. Met vier aan het ontbijt is eens wat anders voor ons, het is gezellig.
Na de Belgische koffie en de boterham met konfituur of kaas maken we ons klaar voor de trip. De valiezen staan klaar en om 9 uur worden we opgehaald.
Het vervolg van deze blog hangt af of we internet zullen hebben op de hotels, en is dit niet het geval, dan komt het zo snel als mogelijk.
En nu zijn we klaar .
We rijden meer dan 2 uur tot in Guangzhou waar we om 13.20 het vliegtuig nemen naar Guilin. Na één uurtje vliegen en nadat de schrik van Anneke is overwonnen, staat de auto van het reisagentschap ons op te wachten. Samen met een chauffeur, een lokale gids, de gids van het reisbureau en Tony verkennen we Guilin. Maar eerst proeven we the local food in een typisch klein restaurantje. Hier eten we rijstnoedels, typisch voor deze stad, en ook door Krista goed te verteren. Het lijkt op spahetti en dus echt niet gemakkelijk om met stokjes te eten! Maar oefening baart kunst ..
Het weer is helemaal opgeklaard en we genieten van een wandeling in een prachtig park met uitzicht op de elephant trunk hill en de mooie Li-rivier. The Huanzhucave waar we de gisting van de rijstwijn opsnuiven. We laten de auto staan en kuieren rond the Fubo mountain , nadien bezoeken we het Longshann lakepark met de romantische hoekje verscholen tussen het groen en prachtig verlicht. Over de brugjes wandelen we over het lake en de kristallen brug weerkaatst de mooie kleuren van de ondertussen aangestoken lichten.
Tijd voor the dinner en we zitten weer aan de ronde tafel. Wat ons vooral opvalt is dat, eens de Chinezen klaar zijn met eten, de rekening wordt gevraagd en zo vlug mogelijk wordt vertrokken. Natafelen kennen zij niet in hun eetcultuur.
We zijn net op tijd voor de verlichte en muzikale waterval en wat hier zo bijzonder is is dat het water valt van op het dak over de hele gevel van een hotel. Zeer merkwaardig en dit lokt vele toeschouwers.
Tijdens onze avondwandeling genieten we van de zomerse temperaturen en we kuieren langsheen de kraampjes die ons doen denken aan onze kerstmarkten.
Het is 11u30 als we in het hotel terugkomen en we zoeken onze kamer op. Hier is het rustig en alles is netjes en verzorgd.
Morgen om 7 uur is het ontbijt en nadien vertrekken we naar de boot die ons zal voeren op de Li-rivier en waar ze zullen genieten van de mooie natuur.
Zesendertig jaar geleden was het een dag van echte aprilse grillen. Waarom weet ik dat nog zo goed? Het was nl. onze huwelijksdag. Drie jaar later waren we reeds met vier en na meer dan twintig jaar kregen we er een (schoon-)zoon en een (schoon-)dochter bij. Zij hebben er samen voor gezorgd dat we er nu 5 kleinzoontjes bij hebben. Een mooie familie ..
En aan de mensen die een kaartje hebben bezorgd: hartelijk dank!
Deze nacht was er muggenjacht in de kamer naast ons, onze gasten hebben dus al kennis gemaakt met deze plaatselijke lieve diertjes.
Om half zeven staat Erik al in de badkamer, kwestie van de 3 vrouwen voor te zijn denk ik. Anneke is de eerste die deze morgen te voorschijn komt, klaar wakker en goed uitgerust, Krista, eveneens goed uitziende, volgt even later. Met vier aan het ontbijt is eens wat anders voor ons, het is gezellig.
Na de Belgische koffie en de boterham met konfituur of kaas maken we ons klaar voor de trip. De valiezen staan klaar en om 9 uur worden we opgehaald.
Het vervolg van deze blog hangt af of we internet zullen hebben op de hotels, en is dit niet het geval, dan komt het zo snel als mogelijk.
10 uur: de chauffeur komt ons halen, veel vroeger dan afgesproken. Maar geen nood, we staan toch te popelen om onze bezoekers te verwelkomen.
Eerst even langs de bank en dan naar de haven. Om 13 uur is de boot van luchthaven toegekomen en we zien Krista en Anneke gepakt en gezakt staan wachten aan de paspoortcontrole. Wat zijn we blij dat we ze zien, en ik denk dat het wederzijds is. Anneke weet nog wat van het wiegen van de boot, maar toch door haar lachen komt alles weer heel snel goed. Blijkbaar is de reis goed verlopen, veel beenruimte op het vliegtuig en lekker Indisch eten. Anneke heeft goed geslapen, Krista wel wat minder, maar ze zien er goed uit; Het is ondertussen 14 uur en in ZhuHai belanden we in een typische Chinees restaurant. De eerste les eten met stokjes verloopt stroef bij Anneke, ze dacht dat haar fijne motoriek beter in orde was. Bij Krista verloopt het vlot en blijkbaar valt dit eten in de smaak: zelf uitgekozen vis, krab en varkensvlees.
Onderweg naar het appartement passeren we Sunway en de dames vragen om de fabriek eens te mogen bezoeken. We worden hartelijk ontvangen in de meetingroom door Mr Vinson en Mr. Bei en de uitnodiging voor the dinner vanavond nemen we graag aan.
Na een half uurtje rijden komen we eindelijk aan in ons appartement en de slaapkamer wordt ingepalmd door valiezen en rugzakken. De kleine valies voor morgen wordt ook reeds klaargemaakt, al is dat voor Anneke een moeilijke klus. Wat neemt ze mee, wat neemt ze niet mee. We vergelijken onze bagage en na een douchke en een klein half uurke tijd staan we in avondkledij en worden we opgehaald voor het avondeten.
Hier genieten we weer van de Chinese eetcultuur, samen met Isabella, Candy, Mr. en Mss Bei en de kleine zoon. Aan de grote ronde tafel genieten we van weer andere gerechten zoals soep van diepzeevisingewanden, scampis en visballetjes met speciale saus en duiven met kopje waarvan het bekje open staat. Anneke en Krista genieten mee van de gezellige ronde eettafel en de vriendschap van Mr. Bei.
We ronden deze eerste avond af met een glaasje rode wijn en praten wat na over de eerste ervaringen in dit toch zon speciale land met hun eigen cultuur.
Spijtig voorval: de goeie fles champagne die was gekocht in de luchthaven van Zaventem is in Indië door de douane afgenomen, anders zaten we nu aan de champagne . Maar toch bedankt voor het lieve gebaar.
Zaterdagmiddag een skype met Lia, vandaag een mailtje van Mieke. De collegas van de mini-Virgo leven mee met Anneke en Krista tijdens hun avontuurlijke onderneming. Het zal in de studio waarschijnlijk vaak het onderwerp van gesprek zijn geweest.
Johan van Anneke heeft deze morgen laten weten dat het vliegtuig op tijd is vertrokken, dus daar kunnen ze al niet meer af. Hopelijk nemen ze in Indië bij de overstap het juiste vliegtuig en zullen ze in HongKong de ferry niet missen. In Sanxiang staat hun bed reeds klaar .....
We zijn echt vol verwachting om ze morgen op te halen. We nemen ons fototoestel mee om de eerste fotos vast te leggen en trachten op de blog te brengen. Zo kan iedereen gerust zijn dat ze veilig hun bestemming hebben bereikt.
We hebben zin in Belgische frieten en, wat eerder onmogelijk lijkt maar toch gebeurt, we dineren in de Mac Donalds! Frieten met kippenvleugels, ketchup en een cola ..
Ik ga nog even langs om mijn nagellak te verwijderen en een nieuwe kleur op te zetten: gratis. Ongelooflijk! Ik wil er morgen goed uitzien !
Day off, of toch bijna. Erik gaat voor één uurtje toch naar Sunway voor een meeting. Ondertussen ga ik met Iris nog wat shoppen en moet ik bekennen dat kinderkleding voor mij bijna onweerstaanbaar is geworden. Dus Londerzeel, in de zomer lopen en kruipen er een aantal kleine Made in China-kindjes rond! Ze zijn beautifull!
Het schema voor onze bezoekers ligt ondertussen ook vast, samen met Tony en Isabella gaan we om 12 uur naar het reisbureau en we maken er kennis met de gids die ons zal begeleiden op onze 5-daagse trip. Haar engelse naam is Jeanne.
Voor de betaling van het voorschot duurt het een uur vooraleer de papieren in orde zijn gebracht. In China wordt altijd en voor alles gediscussieerd, ongelooflijk. Geduld is hier meer dan een schone deugd! Toch bekomt Tony nog een lichte reductie, dat is meegenomen.
Dinsdag 7 april om 9 uur worden we opgehaald en we keren terug zaterdagavond 11 april ipv zondagmiddag. Zo hebben we nog een dag gewonnen en kunnen we zondag naar de Hotspring in ZhuHai. Maandag houden we het op een lokale dag die we zullen invullen met plaatselijke bezoeken, o.a. de markt, de kleuterschool en ons dagelijks koffiehuis en dinsdag brengen we bezoek aan Macau, het Portugees gedeelte in China, en nemen op de eerste verdieping in de Venetian de gondel tot aan het San Marcoplein.
En nu is het spannend, de mails tussen China en Londerzeel worden alsmaar praktischer, en ik voel een lichte ongerustheid. Maar beste dames, we zullen goed voor jullie zorgen en maandag 6 april worden we opgehaald om 11u30 en om 13 uur, goed op tijd, staan we aan de gate om jullie op te wachten. Jullie gaan een onvergetelijke reis tegemoet, daar ben ik zeker van!
Deze middag een skype met Ingrid Verheyden op het secretariaat van de Virgo. Ze vindt het reuze dat ze me ziet, tienduizend kilometer ver verwijderd. Ook Diane van de secundaire komt even goeiedag zeggen. t Is waar, ook voor mij blijft dit communicatiemiddel een wonder.
Om 18 uur wordt ik opgehaald door Tony met de taxi en we rijden naar een restaurant, aangeboden door Robben. Zijn vrouw is mede-eigenaar van dit Hunnan-food restaurant en Erik en enkele medewerkers van Sunway wachten ons op. Hoofdzakelijk is deze voeding toch wel wat pittiger van smaak, lees meer gekruid, en hou ik het meer op een zachte schotel. Deze avond staat in het teken van engels spreken; ze kunnen het allemaal een beetje en nu wordt het ook toegepast. Soms moeilijk, maar iedereen draagt zijn steentje bij. Best gezellig!
Thuis kijken we naar een aflevering Zonestad om ons Nederlands niet te vergeten tot de computer iets doorseint. Onzen Bart is online en we bellen hem op. Dit is de kans om zijn nieuwe aankoop te testen: een headset met koptelefoon én camera. We belanden zo in den Blauwenhoek en vernemen dat het ook daar terrasjesweer is. Tant Simonneke komt ook eens kijken en kruipt bijna in het scherm. Natuurlijk, we zitten ook tienduizend kilometer verder en voor haar méér dan onwaarschijnlijk dat ze ons kan horen en zien. Maar mannekes toch, wat zitten jullie ginder zo ver te doen ..!
Toch zal ze in de buurt fier gaan vertellen dat ze vandaag in China is geweest!
Ik draai vandaag een blad van de kalender om, de maand maart is voorbij en wat zie ik: 3 vrolijke kleine Chinezen blijven de hele maand april bij ons en Sep en Jomme als echte mini-Kong-Fu-mannen!
Vandaag fopjesdag wie trapt erin? Maar hier denk ik niet dat ze dit kennen. Misschien op een andere datum. Zo vieren ze in China zondag 5 april Allerzielen, dus je ziet maar. Daarom zijn de scholen en de fabrieken een dag gesloten en ze kiezen tussen vrijdag of maandag. Dit wil zeggen dat Erik vrijdag ook thuis is en begint aan zijn lange verlofperiode tot 15 april, dit ter ere van onze bezoekers.
In Westrode gaat alles naar wens: er zijn al 2 lammetjes geboren!
Vandaag ga ik met Iris naar de markt en koop boontjes en varkenvlees. Koteletten kennen ze hier niet, het been is altijd al verwijderd, maar een vetrand is des te groter. Doe ik moeilijk als ik vraag om het vet er af te snijden? Het varkenvlees doet me hier denken aan de goeie smaak van een sappige kotelet van vroeger. Heerlijk! Keuze aan fruit is hier meer dan we gewoon zijn, en als vreemdeling heb ik soms toch ook mijn voordeel; ik krijg af en toe een stuk fruit in de hand gestopt om te proeven. Lieve mensen, die Chinezen!
We nemen een bus, maar na zovele weken weet ik nog altijd niet waar ze naartoe rijdt, ik blijf een analfabeet in China!
Een goed bericht uit België stelt ons gerust: de visa van onze bezoeker is in orde!
Zaterdag is een wandeldag en een dag van verzorging. Erik laat de nagels van zijn tenen verzorgen en ik die van mijn handen. Alles samen 40 RMB = 4 euro. Nadien zijn we aan de beurt bij de kapper, en Erik vertrouwt hem zijn haar en baard uiteindelijk toch toe. Zijn haar wordt kort geknipt en zijn baard helemaal ingezeept. Net vooraleer het scheermes aan zijn werk begint kan hij nog gesticuleren dat het alleen maar om te knippen is, ei zo na was hij zonder baard! Ondertussen krijg ik een gewone wasbeurt en brushing, dat alles voor 45 RMB (= 4,50 euro.) En de bijhorende massages niet vergeten
Tony belt om te zeggen dat hij ons om 18 uur komt halen voor de Hotspring (warmwaterbronnen) en dat we daar blijven slapen. We maken dus onze kleine overnachtingsvalies en zijn nog net op tijd klaar.
Samen met Andy, Sony en Tony (let op de ys!) rijden we 10 minuten hier vandaan naar de Hotspring. Ik vraag me af waarom we daar op hotel moeten, het is zo kortbij .!
Het weer is zalig en er is enorm veel volk, het is dan ook weekend. Met onze zwemkledij aan proberen we vele baden, en allen hebben ze een specifieke werking op het lichaam. Er is een koffiebad, een melkbad, een rodewijnbad, en . je kan het zo gek niet bedenken, maar alles is goed voor de gezondheid! Met de handdoek omgeslagen nuttigen we het avondmaal dat bestaat uit een buffet. Een hotelkamer hebben we nog altijd niet gezien, maar stilaan begint het duidelijk te worden dat we niet op hotel gaan, maar blijven slapen in de Hotspring zelf. Om half elf krijgen we een Koreaanse massage van 90 minuten, uiteraard goed voor het lichaam. Om middernacht worden we geleid naar een grote ruimte die vol staat met relaxzetels én uiteraard bij elke plaats een TV. Hier overnachten we dus, wij alleen tussen allemaal Chinezen! We krijgen elk een donsdeken en dan is het ieder voor zich trachten de slaap te vinden. Bij Erik duurt het niet lang, ik kan het horen .! Rond 1 uur vallen vele tv-toestellen stil, maar de echte Chinezen kijken quasi de hele nacht door. Om 3 uur s nachts giet het, en in het Chinees zeggen ze dan dat het katten en honden regent.
Zondag 9 uur gaan we op zoek naar ontbijt, maar dat bestaat enkel uit een ei, hardgekookt in een natuurlijke warmwaterbron van 70 graden.
Het blijft nat, maar toch zitten we zalig in de baden die soms tot 41 graden warm zijn, en we wisselen tijdig eens af. Op de hot stones onder het afdak kunnen we opdrogen en om 11u30 schuiven we weer aan voor de lunch.
We kleden ons om en keren huiswaarts. Warmwaterbronnen .. ZALIG!
Net een skype met Goedele, het is in Londerzeel half 8 en ze moet vertrekken om te gaan werken. Het is er nog donker, ze zijn deze nacht naar zomeruur overgegaan.
Rond de middag zitten we op afstand mee aan de tafel in de Gildenstraat en Aiko en Lou vertellen dat ze naar de schaapjes gaan in de Bergstraat. Zou er al meer dan één lammetje zijn?
En wat horen we? Anneke is zenuwachtig voor de reis? Het is voor niets nodig, we zorgen zeker goed voor onze gasten!
Vandaag doe ik inkopen voor de kinderen. Iris troont me mee naar meerdere kinderwinkels en zoekt voor mij naar t-shirts met korte mouwtjes en met knoopjes bovenaan. Maar toch moet ik soms echt wel zeggen dat het niet mijn stijl is. Teveel kleuren . teveel tekeningen . te Chinees! Maar ik vind wat ik zoek en vooral Sep en Jomme zullen bij warm weer kunnen genieten van mijn koopjes, want ik betaal maximum 2,50 euro per stuk. Ze zijn uiteraard allen Made in China en wel voor 100% katoen. Als ik Erik enthousiast vertel dat ik wat gevonden heb verwittigt hij mij, terecht, ik moet wel denken aan het gewicht van ons bagage. Maar het is zo verleidelijk hé .
Op de markt voorzie ik mij van aardappelen, wortelen én varkenvlees, en als ik thuiskom merk ik ook een aantal pijpajuintjes in mijn zak, blijkbaar krijg je dat hier altijd bij. Deze markt is wel iets netter en hier ligt geen gerief op de grond, dus ik riskeer het me. Ik heb zin in een westers avondmaal!
En morgen om 10 uur heb ik een afspraak voor een gelaatsverzorging ..
Een regenachtige dag .. dus maken Iris en ik een korte wandeling met paraplu.
Om kwart voor 8 in België gaat de skype en zie ik Sep en Jomme hun flesje drinken. Grappig hoe ze dit alleen goed kunnen! Flint heeft wat last van ochtendhumeur maar vertrekt uiteindelijk toch goedgezind naar zijn juf Ans. Een hele tijd verblijf ik in de Gildenstraat voor een gezellige keuvel terwijl Goedele opruimt en de kleren van de kinderen van winter naar zomer sorteert. Het is net of ik erbij ben, alleen kan ik haar niet direct helpen.
Erik is vandaag naar een bedrijf, twee uur en 30 minuten rijden vandaan. Iris brengt mij om 18 uur mijn avondmaal: maïssoep en spaghetti. Spaghetti is de pasta, maar hier klaargemaakt met broccoli, verse tomaten, een eierkoek en een stuk varkensvlees. Het smaakt niet echt Chinees, toch wel lekker!
Sanxiang 21 uur Londerzeel 14 uur. Sep en Jomme kruipen bijna in de computer. Het is de eerste keer dat we ze via skype over de grond zien sluipen. Echt kruipen is het nog niet, maar ze glijden over hun buikjes en beentjes en met hun armpjes trekken ze zich vooruit, en ze zijn snel! Ze kraaien en genieten van dit nieuwe leventje en Flint vindt het voorlopig ook nog fijn en speelt het babyspelletje mee. We genieten van dit mooi tafereel en stellen ons al voor hoe het zal zijn, nog één maand verder . .
Onze documenten voor het hernieuwen van onze visa zijn eindelijk in orde en in de namiddag rijden we naar het politiekantoor van Zhuhai met ons paspoort. Maar wie dacht dat dit nu de laatste stap zou zijn, heef t het mis. Mijn fotos zijn niet reglementair, er moet een document bij, met de computer gemaakt, met een barcode. Maar geen probleem, die fotografen daar stormen op je af zodra je buiten het kantoor komt, zij weten van wanten. Wij dus mee naar zon zaak om de gevraagde fotos. Ik moet mijn parel uitdoen en mijn bril, maar dat weiger ik. Na enkele minuten zie ik mezelf op het computerscherm en merk tot mijn verbazing dat ik een oorbel mis. Maar nee, ze hebben gewoon mijn oren bijgewerkt want juwelen mag niet op een pasfoto. Weeral zoiets typisch Chinees zeker! Bij het wegbrengen van de gevraagde fotos én barcode krijgen we te horen dat we na een week ons paspoort mogen ophalen. Het duurt dus één week om één papier in te kleven .. en dat we te horen kregen dat je in Hongkong een Chinees visum kan hebben op één dag! Je zou er zowaar de . van krijgen!
Maar geen probleem, we zullen ons visum mét 1 entry hebben om mee te gaan naar Macau met onze bezoekers tijden de paasvakantie. En daarvoor doen we het!
Vandaag is Goedele jarig: 33. Ze is ondertussen een flinke mama van 3 zonen: ik ben er fier op. Zou ze ons kaartje ontvangen zo ja, maar wanneer?
Vroeg in de morgen nemen we de bus naar Hongkong, samen met Iris en haar zoontje, voor een trip van meer dan 2 uur. Via Shenzen komen we aan de grens China-Hongkong waar de nodige documenten weer worden nagekeken en we zijn in orde.
In HongKong staat de mama van Iris ons op te wachten en we nemen kennis met het werkhuis van haar vader. Het heeft de grootte van een garage en, zoals wij zouden zeggen: hier vindt een kat haar jongen niet meer terug. Hij neemt zowat het inrichten van interieur op zich maar door de crisis is er minder werk en is hij nu tewerkgesteld bij de security. Het woonappartementje is qua inrichting al even erg: klein maar vooral veel wanorde. Ja de mensen leven enkel binnen om te slapen denk is en hechten zeer weinig belang aan hun appartement. Toch hebben ze hier gewoond met 9 personen, onvoorstelbaar! Maar natuurlijk, een appartement in HongKong is dan ook verschrikkelijk duur, er wordt dus echt op een vierkante meter bespaard. Met de lunch worden we uitgenodigd in een heel groot restaurant waar aan de ronde tafel steeds meer zussen en broers van Iris komen bijzitten. Uiteindelijk zijn we met 12 en is het enorm gezellig. Twee zussen spreken ook engels en zijn benieuwd en geïnteresseerd hoe wij leven en eten. De lunch is enorm uitgebreid en wat ik hier voor de eerste keer meemaak is dat ze, na de zoete desserten, opnieuw beginnen met de eerste schotel. We waren eigenlijk vergeten dat Chinezen denken dat er niet voldoende is als alles op is en dan maar opnieuw een bestelling doen. Op zondagmiddag met velen aan tafel is in China een echte familiebijeenkomst, dat merk ik aan meerdere tafels.
In de namiddag is het shoppen tussen de kraampjes, want marktjes zijn er zowat overal in Kowloon. We komen ook in een straat waar je als visliefhebber voor een aquarium zeker je gading vindt. Elke shop stelt buiten ten toon: plastiek zakjes gevuld met water met allerlei soorten vissen in: een kleurrijke bedoening.
Rond 17 uur staat de hele familie klaar aan de bus om ons uit te zwaaien, na ons uit te nodigen voor een volgend bezoek als we in HongKong zijn. We hebben een telefoonnummer gekregen .. .
Rond 20 uur komen we aan in het station in Sanxiang en we worden opgepikt door de man van Iris voor het dinner. Een mooie lange dag .. en als afsluiter een skype met de jarige! Proficiat!
