Op 6 september 2015 bestaat Jeugdraad Meise 50 jaar. Dit is een gouden jubileum. Als 2de voorzitter van de originele jeugdraad Meise stelde ik aan de gemeenteraad voor : Als bijlage stuur ik jullie het bewijsstuk dat Jeugdraad Meise dit jaar 50 jaar bestaat. Als tweede voorzitter van de Jeugdraad stel ik voor dat dit plechtig gevierd wordt. Op 3 of 10 mei (naar gelang de viering van 8 mei voor O.S.) laat ik zoals gewoonlijk een H.Mis opdragen voor de stichter en bezieler Herman Boon pr. (+ 5.5.2005). Zondag 6 september laat ik over aan jullie en de huidige Jeugdraad. Ik ben wel bereid daaraan mee te werken. Dat bewijsstuk berust in de archieven die overgemaakt werden aan Berla. Zij zijn al een tijdje zoek. In Meise na de oorlog van Jef Heyvaert vond ik een afdruk van het bericht aan de bevolking waarin de oprichting van Jeugdraad Meise bekend gemaakt wordt. De Jeugdraad Meise werd op vrijdag 24 september 1965 officieel erkend. Schepen van de jeugd was Jos Chabert. Zie : http://www.bloggen.be/erfgoedmeise Eigenlijk was de Jeugdraad een initiatief uit de parochie, door Herman Boon pr. die toen onderpastoor was. Zie http://blog.seniorennet.be/hermanboonpr
Hij lanceerde de slogan “100.000 BF voor de jeugd”, dat was toen de prijs van 1 telefoonpaal.
Er is discussiede over de naam “Bouchout” van het kasteel van Boechout in de Plantentuin Meise. Voor de uitspraak gelden volgende regels : 1. Bij “Bouchout” spreken we twee tweeklanken uit. 2. Voor “Boechout” spreken we het uit zoals gebruikelijke een “oe” en de tweeklank “ou”. Ik onving als reactie volgend bericht : "De schrijfwijze Bouchout is toch klinkklare onzin; trouwens die familie ( van) BOECHOUT in de Kempen (gemeenten: 2530 Boechout, 3890 Boekhout en 9961 Boekhoute) zijn afstammelingen van de Heren van Boechout te Meise. Elke historicus die zich met heraldiek bezighoudt, kan u dat bevestigen. Natuurlijk weten we wel dat die plantkundigen geen taalkundigen zijn en zich van de taalwetten niets aantrekken. Een kort uittreksel uit : Freddy Verdoodt, Afstammelingen uit het hertogelijk Huis van Brabant , Uitg. Vilvoorde, 1988.bl. 37 DANEEL heer van BOECHOUT (Meise), seneschalk van Brabant (1278-1300), II Gillis, Heer van Boechout, Zaventem, Sterrebeek, overleden in 1337; III Jan van Boechout, Heer van Blaasveld en Humbeek, burggraaf van Brussel (1320-1391)....IV Jan van BOECHOUT, wonende te Meise, en overleden vóór 1439; zijn zoon Laureys van Boechout en VI kleinzoon PEETER van BOECHOUT, cit Meise 1438 enz... Zie ook Leo LINDEMANS, Voorouders in de Middeleeuwen,, 1982. Zij dragen allen het familiewapen van de “BOECHOUT’s... zie “in zilver een rood kruis” (In Humbeek en in Meuzegem schrijven ze alleszins BOECHOUT... Maar wat baten kaars en bril.... als ge weet wel.... In ieder geval moet de gemeente zich te weer stellen tegen deze onzinnige vertaling van “Geitebokbos” ofte ‘bouc-hout’...
Het jaarboek Meer over Meise werd uitgegeven door de Cultuurraad. Is dat niet eerder een taak voor de bibliotheek of beter Berla? Een woordje van de schepen van Cultuur ontbreekt! In het voorwoord van de voorzitter van de cultuurraad vallen 3 zaken op. Over blogs wordt gezegd dat ze vluchtig zijn. Niets is minder waar! Bovendien bieden ze een meerwaarde, omdat ze op elk ogenblik aangepast of verbeterd kunnen worden. Het woord ‘goesting’ hoorden we al vroeger in de verkiezingscampagne van Open –VLD. Waarom moet via een boekenfonds de hobby van enkele mensen gepubliceerd worden op onze kosten. Zou dat geld niet beter naar de verenigingen gaan? Voor de inhoud wordt er nogal uit het internet geput. Waarom dan nog eens in een papieren uitgave, die via de gratis copiëermogelijkheid voor verenigingen veel goedkoper kan? Meer over Meise zou een uitstekend portaal kunnen zijn, langs waar info doorstroomt naar bloggers en vooral onze heemkundige kring Berla. Daar wordt via een systematiek alles samen gebracht. Het komt er vooral op aan de weg te banen voor wie informatie over onze keizerlijke gemeente Meise zoekt. Daar kunnen links op staan naar Wikipedia en andere internetbestanden. De auteurs zitten in de Cultuurraad en in de dienst Cultuur. Een aantal onderwerpen, lukraak verzameld, komen aan bod : O.L.Vrouwhof (Wikipedia en Marc Gillisjans), Stephex Masters (interview), Roof Dance Company (magazine dans), Kasteel van Boechout versus Kasteel van Meise (publicaties van Jef Heyvaert), De babyfabriek van Wolvertem (Standaard 22-23.9.2012), Geboren in een nazistische legbatterij (Standaard 13.7.2013), Lore Van Keer (interview), Logica van het absurde W.O. I( 1914 – 18), Maanden van het jaar en het weer (doen denken aan de rubriek van pastoor Bie Boon in het parochiblad),De boskapel (brochure van de kapel), De slag bij Imde (Londerzeel), Thomas (interview), dialect, Pennenstoefster van Meise(interview), Congé payé (diverse internetbronnen), Fusieschool 150 jaar (?), Neromstraat 10 (?), Meneer doktoor, Ward Ruyslinck, in memoriam. Tussen door zien we enkele creatief literaire bijdragen. De verzameling “Ge zijt van Groot Meise als … uit Facebook (flagrante fouten inbegrepen) illustreren het eigenlijke nut van het opzet. Maar je kunt ze ook op facebook vinden.
Er zijn dus drie categorieën : heemkunde, actualiteit en publiciteit.
Dit jaarboek is een kruising tussen het vroegere” Meise in de pers”, een publiciteitsblad en heemkundige publicaties.
In de gemeente Meise bepaalden de muziekverenigingen het sociale leven in grote mate, zoals overal trouwens. In Meise hadden we er twee en een gelegenheidsfanfare :
Concordia : gesticht in 1876 met 24 spelende leden. De vlag werd geschonken door Leopold de Beauffort, toen heer van Meise. Reuzen Jan en Mie, gemaakt door kunstenaar Salu.
Verenigde broeders : startte echt in 1898, maar een kern was reeds actief als zangvereniging in 1875 en later als trompettersgroep in 1885. De vlag werd geschonken door keizerin Charlotte.
Bij een aantal feesten met vaderlandslievend karakter speelde een kern van de twee fanfares samen onder de vlag van de Koninklijke Maatschappij der Gewezen Soldaten 1903.
In het kader van een nieuwe huisstijl werd een nieuw logo goedgekeurd door de gemeente. In de persberichten werd andermaal iets over het hoofd gezien. De M, die veel weg heeft van het Mac Donalds symbool en dat van Mega Mindy, zou verwijzen naar de deelgemeente Meise en Wolvertem. Oppem werd andermaal vergeten? En als je het op zijn kop zet krijg je i.p.v. M een W. Het had wel wat artistieker gemogen! Onze pastoor ontdekte in het midden een kerktorentje. Met veel fantasie kan men dat inderdaad waarnemen. Maar wij hebben 8 kerken, drie kapellen en een rits kleine kapellen en kapelletjes. Was het nieuwe wapenschild niet duidelijk genoeg? Dat was zeker voor kwaliteitsverbetering vatbaar. Maar dat veranderen is niet eenvoudig. Ik maakte in de jaren zestig het schilderen van het oude wapenschild van de gemeente Meise van voor de fusie mee. Willem Rosiers heeft daar maanden aan gezwoegd. De commissie Monumenten en Landschappen, afdeling Heraldiek, hield zich met muggenzifterij bezig. Als het dan eindelijk goedgekeurd werd, waren wij reeds op weg naar de fusie. Ik gebruik het als wapen voor de huidige parochie St.-Martinus. De bijhorende zin valt naar ons oordeel nogal bleekjes uit. Wij hebben het liever over ons keizerlijk Meise!
