335 d’Hoogvorst VII

Ik wil hier nog bijvoegen een schrijven gericht door August d’ Arenberg aan baron d’Hoogvorst op 24 november 1830 :

“ Votre conduite éclairée, l’ énergie de votre caractère à travers toutes les ciconstances difficiles et des événements mémorables, qui sont rapidement succédés vous assurent à jamais la reconnaissance de vos concitoyens et une bien honorable place dans les fastes de la Belgique.
Le Congrès national parait être en bonne route pour constituer le Bonheur des Belges et si comme il y a tout lieu de le presage, il achève bientôt la grande oeuvre, il aura donné au monde le très rare et peut-être unique exemple d’ une grande revolution promptement suivie d’un calme heureux et concolidé : par là, il obtiendra l’a&dmiration de la prostérité!”

“ Uw voorzichtig gedrag, de wilskracht van uw karakter te middenvan de moeilijke toestanden en de belangrijke gebeurtenissen, die elkaar zo snel hebben opgevolgd, verzekeren U voor immer de dankbaarheid van uw medeburgers en een eervolle plaats in de roemrijke bladzijde van de Belgische Geschiedenis.
Het Vaderlands Congres schijnt de goede weg in te slaan om het geluk van de Belgen te verwezenlijken en, indien het zoals er alle reden is om te voorspellen, - indien het dat grote werk voleindigt, zal het aan de wereld dat zeldzaam en misschien enig voorbeeld gegeven hebben van een grote omwenteling op de voet gevolgd door een gelukkige en sterke rust : daardoor verwerft het de bewondering van de nakomelingen.”

Hoe innig d’Hoogvorst zijn volk beminde en snakte naar ’t geluk van de onafhankelijkheid van België kunnen wij afleiden uit een brief van de Volontaires Nivellois van 27 september 1832, gestuurd naar de generaal :

“Monsieur le Baron,
Nous ne vous avons pas assuré un vain titre. Le désir de voir nos concitoyens s’élever au rang honorable de peuple libre est le seul but, qui a réglé v otre conduit. Ah! Combien étions nousglorieux d’avoir à suivre votre exemple. C’est à cet exempà la nation tous ces droits. Vous êtes le principal auteur de l’ Indépendance de la Belgique. C’est à vous que nous sommes redevables, ainsi quà la bravoure des vrais Belges, du dégagement de l’esclavage et de la domination tyrannique le que nous avons rendu des Hollandais.”

“Mijnheer de Baron,
Wij hebben U geen ijdele titel gegeven. Het verlangen van onze medeburgers verheven te zien tot de eervolle rang van het vrije volk, was het enig doel, dat uw gedrag heeft geleid. Ach! Wat waren we fier uw voorbeeld te mogen navolgen. ’t Is door dat voorbeeld dat we aan ons volk al zijn rechten hebben weer geschonken. Gij zijt de eerste bewerker van de onafhankelijkheid van België. Aan U en aan de heldenmoed van de ware Belgen hebben we te danken dat we verlost zijn van de slavernij en de hatelijke dwingelandij van de Hollanders.”

Met fierheid mogen de inwoners van Meysse erop wijzen de verlosser van België in hun dorp te hebben ontvangen en hem als burgemeester te begroeten.
Zo lezen wij in een weekblad uit onze streek :

“Hoogst verdienstelijk als krijgsman bewees hij niet minder grote diensten als burger.
Het vertrouwen genietende van zijn onderhorigen was hij van 1807 tot zijn dood in 1866, gedurende een tijdvak van negenenvijftig jaren burgemeester, niet alleen van Meysse, Nieuwenrode en St.-Brixius-Rode die toen één gemeente uitmaakten, maar nog – zoals de wet toen toeliet – van de uitgestrekte gemeente Wolvertem. Intussen was hij Raadsheer van de provincie.

02-01-2013 om 09:26 geschreven door Jef De Cuyper