Ik ben Rita
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 21/08/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, wandelen, reizen, dieren, foto's maken, pc, tuinieren, lezen, enz..
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
16-01-2009
Dood aan het monster
Mijn zes jaar oude zoon michael was zo bang van monsters die zich schuilhielden in zijn kast dat hij weigerde naar bed te gaan. Dus bedacht ik een plan om hem gerust te stellen. Ik vulde een spuitflesje met geurend water en plakte er een etiket op met de tekst: monsterverdrijver. Dit werkte fantastisch voor een week. Monsters zijn niet echt, zei ik gefrustreerd: ze zijn denkbeeldig; O ja, wierp hij tegen Waarom verkopen ze dan flesjes monsterverdrijver?
Iedereen kende de vrouw van de bakkerijafdeling in de buurtsupermarkt. Op een dag zat mijn zoontje van 3 in het winkelwagentje toen we langs de bakkerijafdeling kwamen. De vrouw vroeg of hij een koekje wou. Ik wilde dat hij aan zijn manieren dacht en vroeg: Wat zeg je dan, Hij stak zijn hand uit en zei beleefd: Wilt u aub dat koekje loslaten?
De tiener die ik als psychiater moest onderzoeken leek rustig toen ik zijn ziekenhuisbed naderde. Zijn moeder zat naast zijn bed en ging volledig op in haar breiwerkje. Ik liep naar de jongen toe en stelde me aan hem voor. De jongen leek dwars door me heen te kijken en schreeuwde: Ik zie niks meer, ik zie niks meer.
Ik had nog nooit zon acuut geval van hysterische blindheid meegemaakt. Sinds wanneer is dit al zo? Vroeg ik aan zijn moeder. Zonder op te kijken antwoordde ze: sinds u voor de tv bent gaan staan.
Een Engelse melkveehouder geeft een Australische schapenfokker een rondleiding op zijn bedrijf. In zijn Landrover rijden ze rond de 200 hectare en de rit duurt zeker wel eenhalfuur. Eenmaal terug op de boerderij, vraagt de Engelsman aan de Australiër wat hij van zijn bedrijf vindt; Wel, in Australië stap ik in mijn auto en heb ik vier dagen nodig om rond mijn land te rijden; Ja, ik voel met je mee, antwoordt de Engelsman, zon auto heb ik vroeger ook gehad.
Ik liep een dierenwinkel binnen en bleef staan om naar een paar parkieten te kijken; In een van de kooien lag een groene vogel op zijn rug; met zijn poot op een vreemde manier in het gras van de kooi gehaakt; Ik stond al op het punt de eigenaar te waarschuwen toen ik een briefje zag: Nee, ik ben niet ziek; Nee, ik ben niet dood, nee mijn poot zit niet vast in het gaas; Zo slaap ik nu eenmaal het liefst.
De onderluitenant van ons peleton die belast is met de inspectie, let vooral op correcte kledij.
Op een dag ontdekte hij een rekruut die wat dat betreft in overtreding was, soldaat baste hij, wat doe je als je overhemd niet correct is dichtgeknoopt?
Geschrokken antwoordde de jongen: Het knoopje dichtdoen, kolonel
De officier keek hem strak aan, wachtte nog even en zie: Wel, Komt er nog wat van?
De rekruut zette aarzelend en stapje naar voren en maakte met trillende handen het knoopje van het overhemd van de kolonel dicht.
Mijn dochter van achttien maanden is laat met praten. Zij brabbelt alleen nog maar een onverstaanbaar taaltje. Op een dag probeerde mijn vijfjarige zoon met haar te praten waarna hij naar mij toe kwam en zei: Ma, zou het kunnen dat God ons per ongeluk een buitenlandse baby heeft gestuurd?
De vlucht vanuit Houston had vertraging. Omdat de startbaan nodig was voor een nadere vlucht taxiede ons toestel terug naar het platform en werden wij naar een andere gate gedirigeerd. We vonden die, maar ontdekten dat onze vlucht inmiddels een derde gate toegewezen had gekregen. Uiteindelijk zat iedereen in het juiste vliegtuig. De stewardess schakelde de intercom in en zei: Dit is de vlucht naar Washington DC. Als uw bestemming niet Washington DC is wordt u verzocht onmiddellijk uit te stappen. Een moment later kwam een rood aangelopen piloot uit de cockpit; Sorry, dames en heren, mompeldehij verkeerd toestel.
Jongeman, waar werk je? vroeg de rechter. Zo hier en daar,zei de beklaagde. En wat doe je voor de kost? Dit en dat; Voer hem maar af, zei de rechter. Wacht even, Wanneer kom ik vrij, Vroeger of later, antwoordde de magistraat.
Mijn moeder pronte huisvrouw als ze is, sakkert vaak op mijn vader omdat hij aan zijn schoenen straatvuil mee naar binnen brengt. Op een dag vond hij haar op haar knieën bezig met het wegschrobben van een lelijke vlek op het tapijt. Ze begon onmiddellijk te foeteren. Ik weet niet wat je nu weer mee naar binnen hebt gesleept, maar dit krijg ik echt niet meer weg.
Vader bekeek de situatie. Zonder een woord te zeggen liep hij naar de vensterbank en verplaatste een beeldje dat daar in de volle zon stond te blinken. De vlek was als bij toverslag verdwenen.
Mijn vrouw zat in de cockpit van mijn gevechtsvliegtuig en haar hoofd duizelde toen ik wees naar de talloze knopjes, hendels en schakelaars op het besturingspaneel. Weet je echt precies waar al die knopjes voor dienen? Vroeg ze. Jazeker, zei ik trots. Ze fronste haar voorhoofd en zei: en dan moet ik nog steeds geloven dat je niet begrijpt hoe je de wasmachine aan moet zetten?
Toen zijn vrouw bezig was met het avondeten ging Joe een meter of vijf achter haar staan en zei: Schat, wat eten we vanavond? Geen antwoord Wat dichterbij stelde hij de vraag opnieuw. Weer geen reactie. Zelfs toen hij minder dan een meter bij haar vandaan stond, reageerde ze niet. Ten slotte sloeg hij zijn armen om haar heen en vroeg: Schat, wat eten we vanavond?Geïrriteerd draaide ze zich om; Voor de vierde keer, Joe kip?
Ik ben bang dat mijn vrouw doof wordt, vertelde Joe de huisarts. Probeer thuis eerst eens haar gehoor te testen, zei de arts; En laat me dan weten hoe ernstig het is. En anders moet ze eens langskomen voor verder onderzoek.
Jan en Mark zijn aan het jagen als Mark plotseling ineenzakt. Jan belt 112 en stamelt: Mijn vriend is dood neergevallen? Wat moet ik doen?
Een bedaarde stem aan het andere eind van de lijn zegt: blijf kalm, ik kan u helpen. Weet u wel zeker dat hij echt dood is? Na een korte stilte hoort de man een geweerschot. Dan is Jan terug aan de telefoon. Oke, hij is echt dood. En wat nu?
Een Amerikaan ging voor twee weken naar Ierland om te vissen, maar de vissen beten nauwelijks. Hij ving er welgeteld een kleine zalm; Tegen zijn gids zei hij: Die zalm heeft me meer dan vijfhonderd dollar gekost. Daarop sprak de gids de troostende woorden: Nog een geluk dat u er geen twee hebt gevangen.
Breng nooit onaangekondigd een bezoek aan het studentenkot van je eigen kind! Ik leerde dat op nogal pijnlijke wijze toen ik op zakenreis was en mijn zoon wilde opzoeken. Nadat ik het adres van zijn huis met veel moeite had gevonden, belde ik aan. Ja? snauwde iemand door de intercom; Woont Dylan Houseman hier? Ja, antwoordde de stem. Leg hem maar bij de deur, dan halen we hem straks wel binnen.
De Japanners eten weinig vet en hebben minder last van hartaanvallen dan Britten of Amerikanen. De Fransen eten veel vet en hebben eveneens minder last van hartaanvallen dan Britten of Amerikanen. De Italianen drinken veel wijn en ook zij hebben minder last van hartaanvallen dan Britten of Amerikanen. Conclusie: je kunt eten en drinken wat je wilt zolang je maar geen Engels spreekt.
Een vriendin van me ging met haar dochter van vijf winkelen. Het meisje sloeg haar moeder gade terwijl ze kledingstuk na kledingstuk paste. Elke keer als haar moeder uit de paskamer kwam, riep ze uit: o, mama, wat zie je er mooi uit? Op een gegeven moment kwam een vrouw uit de paskamer ernaast. Zij riep: Mag ik uw dochter misschien even lenen?
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
