Moge Allah ‘azza wa djal onze kennis doen vermeerderen, Ameen. Moge Allah ons leiden naar de waarheid en ons weerhouden van het slechte, Ameen. Moge Allah ons sieren met de schoonheid van Imaan & Taqwa, Ameen.
26-08-2010
Verhalen van de Sahabah - Zaid weigert om met zijn vader terug te gaan
Verhaal: Zaid weigert om met zijn vader terug te gaan
Nog in de voor-islamitische dagen (jaahiliyya), reisde Zaid met zijn moeder per karavaan naar de stad van zijn vader, toen de karavaan overrompeld werd door Banu Qais. Ze namen Zaid als slaaf en verkochten hem in Mekka. Hakim bin Hazam verkocht hem aan zijn tante Khadidjah (radiallaho anha), die hem als geschenk aan de heilige Profeet van Allah (sallalaho alaihi wasallam) gaf, ter gelegenheid van haar huwelijk met hem. Aan de andere kant had de vader van Zaid een immens verdriet over het verlies van zijn zoon. Hij zwierf overal op zoek naar hem, zong klaagliederen in de volgende hartontroerende verzen:
Ik huil in nagedachtenis van Zaid, terwijl ik niet weet of hij nog leeft (wat ik hoop) of afgemaakt is door de dood.
O Zaid! Bij Allah, ik weet niet of je gedood bent op zachte bodem of op een rotsblok.
Ah, ik wenste wel dat ik kon weten of je bij mij terug zal komen, omdat dat het enige verlangen is waardoor ik leef.
ik denk aan Zaid wanneer de zon in het Oosten opkomt. Ik denk aan hem wanneer het regent.
Bij het waaien van de wind ontvlamt het vuur van zijn gedachtenis.
Ik zal mijn snelle paarden laten rennen op zoek naar hem. Ik zal het hele universum afzoeken naar hem.
De kamelen kunnen moe worden, maar ik zal niet rusten, totdat ik sterf, daar de dood het einde van elke hoop is.
Ik zal mijn zonen en enkele andere mensen verplichten om Zaid te blijven zoeken, zelfs na mijn dood.
Enkele mensen van zijn stam ontmoetten Zaid toevallig tijdens de pelgrimstocht naar Mekka. Ze vertelden hem over zijn vaders verdriet en smart, en lazen hem de coupletten voor die zijn vader zong wanneer hij aan Zaid dacht. Zaid (radiallaho anho) stuurde via deze mensen een brief bestaande uit drie coupletten en geadresseerd aan zijn vader. Hierin verzekerde hij hem dat hij het zeer goed maakte en blij was te vertoeven in de omgeving van zijn nobele meester. Toen de mensen terugkeerden, informeerden zij Zaids vader diens verblijfsplaats en overhandigden hem de brief van Zaid (radiallaho anho). Na de brief te hebben gelezen, vertrokken Zaids vader en oom naar Mekka met genoeg geld om de afkoopsom voor Zaid te betalen. Toen zij bij de profeet (sallalaho alaihi wasallam) kwamen, zeiden ze:
O zoon van Hashim en het hoofd van de Quraish! U bent de bewoner van de Haram en de buurman van Allah. U bent bekend met het bevrijden van de gevangenen en het voeden van de hongerigen. We zijn bij u gekomen op zoek naar onze zoon. Accepteer de afkoopsom voor Zaid en bevrijd hem. We zijn bereid om meer dan de afkoopsom te betalen. Bid, wees barmhartig en vriendelijk jegens ons.
De Profeet (saw):
Wat wens je te doen met Zaid?
Zaids vader:
We willen hem naar huis terugbrengen.
De Profeet (saw):
Is dat alles? In orde, roep Zaid dan en vraag hem. Als hij met jullie wenst mee te gaan, zal ik hem zonder enige afkoopsom laten gaan. Maar ik zal hem niet tegen zijn wensen in laten gaan.
Zaids vader:
U hebt ons een grotere gunst bewezen dan wij verdienen. We zijn blij in te stemmen met wat u voorstelt.
Zaid werd geroepen. De Profeet (saw) zei aan Zaid:
Ken je deze mensen?
Zaid: Ja ik ken ze. Dit is mijn vader en dat is mijn oom.
De Profeet (saw): En je kent mij ook. Ze zijn gekomen om je terug te brengen naar huis. Je hebt mijn toestemming om met ze terug te gaan. Als je aan de andere kant verkiest om met mij te blijven, zal je je zin krijgen.
Zaid: Hoe kan ik iemand anders boven u prefereren? U betekent alles voor mij, mijn vader en oom inbegrepen.
Zaids vader en oom: O Zaid! Prefereer je een slaaf te blijven? Hoe kan je je eigen vader, je oom en je andere familieleden verlaten en een slaaf blijven?
Zaid: Waarlijk, ik heb iets in mijn meester gezien wat mij hem boven iemand anders in de wereld doet prefereren.
Hierna drukte de profeet van Allah (saw) Zaid tegen zich aan en zei:
Vanaf vandaag adopteer ik Zaid als mijn zoon.
De vader en oom waren zeer tevreden met deze situatie en lieten Zaid met genoegen achter bij de Heilige profeet van Allah(saw).
Moraal:
Zaid was nog maar een kind. Zijn keuze om een slaaf te blijven, het weigeren om met zijn eigen vader mee te gaan en zijn huis en haard, vrienden en verwanten op te geven, is een duidelijk bewijs van zijn liefde voor de Heilige Profeet (sallalaho alaihi wasallam).
Ibn al-Qayyim beschreef Allahs grootsheid in de volgende bewoordingen:
Hij bestuurt de aangelegenheden van de verschillende rijken en Hij gebiedt en verbiedt, schept, onderhoudt, brengt de dood, geeft het leven, geeft macht, en neemt macht weg (van en aan wie Hij wil), en laat de dag en (de) nacht afwisselen. Hij geeft varierende lotsbeschikkingen aan mensen en wisselt regeringen (en staten) af, waarbij Hij sommige vernietigt en andere laat ontstaan. Zijn Gebod en Macht overheersen in de hemelen en hun gebieden (zones), de aarde en alles wat erop en erin is, in de zeeën en in de lucht. Zijn Kennis heeft alles omvat, en Hij heeft alles geteld. Hij hoort alle soorten stemmen en zij verwarren Hem niet. Neen, echter hoort Hij iedere stem in zijn eigen taal en hulpbehoevendheid, en geen enkele stem houdt Hem zozeer bezig dat Hij de hulpbehoevendheid van een ander niet kan vervullen, en geen enkele hulpbehoevendheid zal ooit aan Zijn Volmaakte Kennis (en Zijn Macht om te verlossen) ontsnappen.
De vele noden van degenen die hulpbehoevend zijn vervelen Hem niet. Zijn Blik (Zicht) omvat alles wat er is. Hij ziet de beweging van een zwarte mier op een kale rots op een donkere nacht. Voor Hem, is het Ongeziene onbedekt en is het geheim niet langer een geheim:
Allen die in de hemelen en op aarde zijn vragen Hem (heeft van Hem nodig). Iedere dag is Hij bezig (zoals met het eren van sommigen, vernederen van sommigen, het geven van leven aan sommigen, dood aan sommigen, etc.).[Surah ar-Rahman 55:29]
Hij vergeeft een slechte daad, doet depressiviteit verdwijnen en brengt respijt (kwijtschelding) van rampen, verlichting voor een ieder die het nodig heeft, rijkdom voor de arme, leiding voor degene die is misleidt, licht voor degene die de weg kwijt is, hulp voor de wanhopige, (een gevoel van) voldaanheid voor de hongerige, bedekking voor degene die nauwelijks gekleed is, genezing voor de zieke, en gemak voor degene die lijdt. Hij aanvaardt degene die berouw toont, geeft beloning aan degene die goed doet, geeft bijstand aan degene die onrechtvaardig is behandeld, vernietigt een arrogante persoon, bedekt fouten, geeft veiligheid na angst, en verheft sommigen en vernedert anderen.
Als degenen die in Zijn hemelen en op Zijn aarde wonen en al degenen die Hij geschapen heeft, of zij nu mensen zijn of Jinns, harten hadden gelijk aan het meest vrome hart, dan zou (dit) Zijn Koninkrijk niet vermeerderen (vergroten). Als Zijn gehele schepping, of het nu mensen zijn of Jinns, harten hadden gelijk aan het slechtste hart, dan zou dit niets aan Zijn Koninkrijk afdoen. En tevens, als allen die in Zijn hemelen en op Zijn aarde wonen, de gehele mensheid en alle Jinns, de doden en de levenden, op één stuk land gaan staan en ieder Hem vraagt betreffende zijn hulpbehoevendheid, en Hij dan hun noden vervult, dan zal dit niet in het minste afdoen aan Zijn bezit. Hij is de Eerste, niets is er vóór Hem, de Laatste, niets is er na Hem, de Allerhoogste, niets is er boven Hem, en de Meest Nabije, niets is er nabijer dan Hij. Hij, Verheven en zó Hoog (Immerverheven) als dat Hij is, is de Beste Die men kan en zou moeten gedenken, de Enige Die het verdient om aanbeden en bedankt te worden, de Vriendelijkste van al degenen die bezitten en de Meest Vrijgevige van al degenen aan wie gevraagd wordt (om) te geven. Hij is de Koning Die geen deelgenoot heeft, de Ene Die geen concurrent heeft, de Samad (de Enige van Wie al het geschapene afhankelijk is) Die geen nakomelingen heeft, en de Immerverhevene, er is niemand (en niets) zoals Hij. Alles zal vergaan behalve Zijn Aangezicht, en iedere koningschap zal zeker vergaan behalve het Zijne. Hij zal slechts gehoorzaamd worden met Zijn verlof, en Zijn Kennis onthult alle ongehoorzaamheid aan Hem. Wanneer Hij wordt gehoorzaamd, toont Hij Zijn dankbaarheid daarvoor, en wanneer Hij niet wordt gehoorzaamd, schenkt Hij vergiffenis (aan diegenen die Hem werkelijk berouw tonen). Iedere straf van Hem is rechtvaardig en elke vrijgevigheid (gift) is een gunst. Hij is de Meest Nabije Getuige en de Meest Nabije met Zijn Volmaakte Zorg. Hij beheerst de voorhoofdslokken van alles en heeft de volledige optekeningen van alle daden en de boeken van alle tijdperken. De harten zijn ontmaskerd voor Hem en het geheim is onthuld. Zijn geven en (Zijn) straffen zijn slechts een Bevel:
Voorwaar, wanneer Hij iets wil (scheppen), dan zegt Hij er slechts tegen Wees, en het is.[Surah Yasin 36:82]
Verhalen van de Sahabah - Vrouwen in de veldtocht van Khaibar
Verhaal: Vrouwen in de veldtocht van Khaibar
Schouder aan schouder met de mannen stonden de vrouwen van die tijd , bezield met dezelfde geest van opoffering, en zij gaven zich met hart en ziel op het Pad van Allah, niets was teveel voor hun.
Oemm Zyad (RA) zegt:
Tijdens de Khaibar veldtocht bereikte ik samen met vijf andere vrouwen het slagveld. Toen de Profeet (SAW) dit vernamn, liet hij ons roepen. Hij vroeg boos: Wie heeft jullie toegestaan om hierheen te komen? We zeiden: O Profeet van Allah! We weten te breien en we hebben wat medicijnen bij ons. We zullen de Mujahideen helpen door hun van pijlen te voorzien, door hun te verzorgen wanneer zij ziek zijn, en door voedsel voor hun te bereiden. De Profeet (SAW) stond ons toe te blijven.
Oemm Salim (RA) sloot zich tijdens haar zwangerschap aan bij de Hunain veldslag. Ze hield een dolk bij zich. De Profeet (SAW) vroeg haar:
Waarvoor is deze dolk, O Oemm Salim?
Ze antwoordde: Ik zal de dolk in de buik van iedere kafir die te dichtbij mij komt steken.
Ze nam ook deel in de strijd van Uhud, waarin ze de gewonde soldaten verzorgde. Anas (RA) zegt:
Ik zag Aisha en Oemm Salim (RA) heen en weer rennen op het strijdveld om water te brengen voor de gewonden.
Moraal:
De vrouwen van die tijd waren gezegend met de geest die zelfs de mannen van onze tijd niet hebben. Kijk naar de moed van deze vrouwen, die uit eigen beweging het slagveld bereikten en hun diensten aanboden voor verschillende taken op het slagveld.
De Profeet zei: 'Er is geen sayyam (vasten) voor de persoon die het zich de nacht ervoor niet heeft voorgenomen.' (Aboe Dawoed)
Hiermee wordt dus bedoeld dat voordat je begint met vasten je de intentie moet hebben om te vasten. Je moet dus voornemen om te gaan vasten. Dit kun je doen door te zeggen: "Allahouma nayitou sayyam"
---------------------------------
De zakaat van het lichaam is het vasten
De Profeet Ah'med heeft gezegd: 'Ieder heeft een zakaat (te betalen), en de zakaat van het lichaam is het vasten.' (Ibn maadjah)
-----------------------------------
Iemand die is gestorven terwijl hij/zij nog moet vasten
De Profeet zei: 'Als iemand sterft, terwijl hij nog (verplichte) vasten moet doen, moeten zijn erfgenamen voor hem vasten.' (Boekhariee & Moesliem)
-----------------------------------
Je vergissen en tijdens het vasten eten of drinken
De Profeet zei: 'Wie zich vergist en tijdens het vasten eet of drinkt, dient zijn vasten niet te verbreken, Allah heeft hem gevoed.
-------------------------------------
Een vastende voeden
De Profeet heeft gezegd: "Degene die een vastende voedt bij het verbreken van het vasten, zijn beloning is evenveel als die van degene die vast..." (Ahmed - Sahih)
---------------------------------------
De engelen vragen vergevenis bij Allah voor de vastende
De Profeet heeft gezegd: 'De engelen vragen vergevenis bij Allah voor de vastende totdat zij hen vasten verbreken.' (Sah'ih')
---------------------------------------
Je zonden ongedaan
De vijf gebeden, de vrijdag tot de vrijdag, de maand Ramadan tot de nieuwe maand Ramadan, maken de zonde die je in de daartussen liggende periode pleegt ongedaan, mits er geen grote zonde is gepleegd. (Muslim)
--------------------------------------
Laylatul Qadr (De waardevolle nacht)
De nacht van Laylatul Qadr is beter dan 1000 maanden. (Ahmad, Nisai)
--------------------------------------
De waarde van 1 dag vasten
Overgeleverd door Abu Sa'id welke de profeet hoorde zeggen: 'Voorzeker een ieder die 1 dag vast voor Allah's welbehagen, Allah zal zijn gezicht van het hellevuur weghouden voor 70 lentes. (Buchari)
-------------------------------------
Paradijspoort Ar-Raiyaan gaat alleen open voor degene die vast
Overgeleverd door Sahl ibn Sa'd: De profeet heeft gezegd:' Het Paradijs heeft 8 poorten en 1 daarvan heet Ar-Raiyaan, waardoor niemand binnengaat, behalve degene die vast'.
-------------------------------------
Tijdens ramadan duivelen geketend
Wanneer Ramadan begint zijn de poorten van de Hemel geopend, de poorten van de Hel gesloten en de duivelen geketend. (Buchari, Muslim)
---------------------------------------
Een gemiste dag zonder reden is niet te compenseren
Abu Huraira heeft overgeleverd dat Allah's boodschapper heeft gezegd: 'Degene die ook maar 1 dag van de Ramadan niet vast, zonder een geldig excuus of door ziekte, al zou diegene een volledig jaar vasten, zal het niet kunnen compenseren voor die dag'. (Buchari, ibn Masud)
----------------------------------------
Tijden waarop je mag eten en drinken
In de Koran (Surah 2 : Ayah 188) staat:
"... en eet en drinkt, totdat bij de dageraad de witte draad zich onderscheidt van de zwarte draad".
Hierop vroeg Adi ibn Hatim : 'O boodschapper van Allah wat is de betekenis van de witte draad die zich onderscheid van de zwarte draad? Hij antwoordde:' Je bent niet intelligent als je kijkt naar twee draden. Nee, het is de duisternis van de nacht, en de witheid van de dag'. (Buchari)
En onder de effecten daarvan zit, dat de ongehoorzame (zondaar) constant in de boeien van zijn Shaytaan zit en de gevangenis van zijn shahwa (lusten) en de ketenen/boeien van zijn hawaa (begeertes). Dus hij is een gevangene, iemand die is gevangen gezet en die is vastgeketend. Er is geen gevangene in een ergere staat, dan degene die is gevangen door zijn ergste vijand en er is geen gevangenis zo nauw als de gevangenis van hawa (begeerte) en er zijn geen ketenen/boeien zo sterk als de ketenen van de lusten. Hoe dan, zal een hart dat is gevangen genomen, gevangen gezet (in een gevangenis) en vastgeketend, een reis maken naar Allah en het Huis van het Hiernamaals. Hoe zal een persoon een stap naar voren zetten wanneer het hart van grenzen is voorzien en van alle kanten benaderd wordt door schadelijke zaken. De schadelijke zaken benaderen het dusdanig dat het is vastgebonden [dus in een gevangenis gezet door zijn lusten en begeertes..].
Het voorbeeld van het hart is als het voorbeeld van een vogel. Iedere keer dat het (op)stijgt, raakt het ver van de schadelijke dingen/zaken en iedere keer dat het (neer)daalt schaden de schadelijke dingen het. In een hadeeth komt het voor dat Shaytaan als een wolf is voor mensen. Zoals wanneer een schaap geen beschermer heeft en tussen vele wolven zit, zijn zij (de wolven) snel in het veroorzaken van schade en leed; zo ook de dienaar die geen bescherming heeft van Allah, dan zal zijn wolf [dus zijn lusten, begeertes etc.] voor hem een roofdier zijn. Dus, er is geen andere uitweg voor de dienaar dan het hebben van bescherming van Allah. Taqwaa (vroomheid,vrees voor Allah) is een bescherming voor hem en een sterk schild tussen hem en de bestraffing van deze wereld en die van het Hiernamaals.
Iedere keer dat een schaap dichtbij de herder is, is het veiliger tegen de wolf en iedere keer dat het afstand neemt van de herder, is het dichter bij de vernietiging. Dus de belangrijkste plek voor het schaap is, wanneer het dichtbij de herder is, want de wolf neemt de eenzame van de kudde en dit is die (het schaap) van de kudde, die het verst bij de herder vandaan is. De basis van dit alles is, dat iedere keer dat het hart ver van Allah is, de schadelijke zaken snel zijn in het benaderen ervan (van het hart) en iedere keer dat het dichtbij Allah is, raken de schadelijke zaken er ver van verwijderd.
Verwijdering van Allah heeft gradaties, waarvan sommigen erger zijn dan anderen. Achteloosheid verwijdert de dienaar van Allah en sommige daden van ongehoorzaamheid zijn erger dan sommige daden van achteloosheid. Sommige innovaties (in het geloof) zijn groter dan sommige daden van ongehoorzaamheid en sommige zaken van hypocrisie (huichelarij) en Shirk (afgoderij) zijn groter dan alles hiervoor.
Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah Bron: al-Jawab al Kafi Vertaald door:http://sincerehearts.nl
Verhalen van de Sahabah - Het enthousiasme van Bara om zich aan te sluiten in Badr.
Verhaal: Het enthousiasme van Bara om zich aan te sluiten in Badr.
Badr was de dapperste en beroemdste veldslag ooit gestreden door de Moslims, die met een overmacht geconfronteerd werden. Er waren 313 mannen, 3 paarden, zeventig kamelen, zes of negen wapens en acht zwaarden met de Profeet (Salallaho alaihi wasallam), terwijl de Quraysh ongeveer 1000 mannen, 100 paarden, 700 kamelen en tot hun tanden waren gewapend. De Quraysh waren zo zeker van hun overwinning dat ze muziekinstrumenten en zangeressen hadden meegenomen om de overwinning te vieren. De Profeet (Salallaho alaihi wasallam) was erg bezorgd vanwege de grote overmacht. Hij bad als volgt tot Allah:
"O,Allah! Uw trouwe dienaren zijn blootsvoets. U en alleen U kunt hun voorzien van rijdieren. Ze zijn naakt. U en alleen U kunt ze kleden. Ze zijn arm. U en alleen U kunt hun in stand houden."
Allah verhoorde zijn gebed en bezorgde de Moslims hun meest glorieuze overwinning.
Ondanks de sterkte van de Quraysh, waren Abdullah bin Umar en Bara bin Azib, vol enthousiasme uit Medina gekomen om zich aan te sluiten bij de Mujahideen in de veldslag tegen de Quraysh. Profeet Muhammad (Salallaho alaihi wasallam) stond hun evenwel niet toe om verder mee te doen aan de veldslag, gezien hun jeugdigheid.
Moraal: Zoals je misschien weet, werden de beide jongens om dezelfde redenen ook geweigerd deel te nemen aan de strijd ten tijde van Uhud, de veldslag die een jaar later dan Badr plaats vond. Kijk naar de wonderbaarlijke geest van de jongeren van die tijd. Ze verlangden toestemming te krijgen om deel te nemen aan een veldslag.
Geduld in tijden van tegenspoed is gemakkelijker dan in tijden van ....
Geduld in tijden van tegenspoed is gemakkelijker dan in tijden van....
Één van de salaf zei: Gelovigen én ongelovigen kunnen allebei in een tijd van tegenspoed geduldig zijn, maar alleen mensen met een sterk geloof hebben geduld in tijden van gemak (bv door niet te verspillen of overbodige uitgaven te maken.) Daarom waarschuwde Allah ons voor de fitnah van rijkdom, vrouwen en kinderen: O, jullie die geloven! Laat jullie bezittingen of jullie kinderen jullie niet van de overdenking van Allah afleiden. En iedereen die dat doet, die zal dan de verliezer zijn.[Surah Al-Moenafiqoen 63:9] en; O, jullie die geloven! Waarlijk onder jullie vrouwen en onder jullie kinderen zijn vijanden voor jullie, hoed je dus voor hen! [Surah At-Taghaaboen 64:14]
De vijandschap waar in deze ayah naar verwezen wordt is niet de vijandschap als gevolg van haat en conflicten, maar van liefde en zorg van ouders (bv toegeven en verwennen), die hen kan afhouden van religieuze zaken zoals de hidjrah, djihaaf, het zoeken naar kennis en van het geven van sadaqah.
At-Tirmidhi vertelde over Ibn Abbas, toen een man hem (Ibn Abbas) vroeg naar de bovengenoemde ayah [64:14]. Ibn Abbas vertelde hem dat deze ayah verwijst naar enkele mannen uit Mekka, die moslim waren geworden en wilden emigreren om zich bij de Profeet saw in Medina te voegen, maar hun vrouw en kinderen beletten dit hen te doen. Later, toen ze zich uiteindelijk bij de Profeet saw konden voegen en toen zagen dat anderen al veel hadden geleerd over de islam, wilden zij hun vrouwen en kinderen straffen. Aldus openbaarde Allah deze ayah: O, jullie die geloven! Waarlijk onder jullie vrouwen en onder jullie kinderen zijn vijanden voor jullie, hoed je dus voor hen! [Surah At-Taghaaboen 64:14]. At-Tirmidhi zei dat deze Hadeeth Hassan sahieh (betrouwbaar is).
De Hadeeth: Kinderen zijn de oorzaak van lafheid en gierigheid laat zien hoeveel een mens door een gezin, kan worden afgeremd in zijn streven naar perfectie en succes. Toen de Profeet saw eens een Khutbah (preek) hield, zag hij zijn kleinzonen Hassan en Hoesein lopen en struikelen dus onderbrak hij toen zijn preek, ging naar hen toe, pakte hen op en zei: Allah heeft inderdaad de waarheid gesproken toen Hij zei: O, jullie die geloven! Waarlijk onder jullie vrouwen en onder jullie kinderen zijn vijanden voor jullie, hoed je dus voor hen! [Surah At-Taghaaboen 64:14]Ik zag deze kleine jongetjes struikelen en had niet het geduld om mijn preek af te maken, dus stopte ik en pakte hen op . De Profeet saw deed dit wegens zijn liefde voor kinderen en op deze manier stelde hij ook een voorbeeld voor zijn Ummah om barmhartig en vriendelijk te zijn voor kinderen.
De reden waarom het zo moeilijk is om geduldig te zijn in tijden van gemak, is vanwege het feit dat we de keuze hebben hoe we ons zullen gedragen. Een hongerig mens heeft meer geduld als hij geen voedsel heeft, maar als er voedsel beschikbaar is, wordt zijn geduld zwakker. Vergelijkenderwijs is het voor iemand gemakkelijker om zijn seksuele behoeften te beheersen als er geen vrouwen in de buurt zijn.
Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah Bron: Geduld en dankbaarheid, samenvatting van Oedatoes Saabirien wa Dhaakiratoesj Sjaakirien [p. 67-70] vertalingsnote: We kunnen aannemen dat de adviezen van Ibn al-Qayyim gelijkelijk toepasbaar zijn voor zowel mannen als vrouwen
Verhaal van de Sahabah - De bezorgdheid van een vrouw van de Ansar voor de Heilige Profeet (sallalaho alaihi wasallam)
Verhaal: De bezorgdheid van een vrouw van de Ansar voor de Heilige Profeet (sallalaho alaihi wasallam)
In de veldslag van Uhud leden de Moslims een groot verlies en een vrij groot aantal van hun werd gedood. Toen het schokkend nieuws over hun zware nederlaag Medina bereikte, kwamen de vrouwen naar buiten en wilden zij te weten komen wat er werkelijk was gebeurd dat deze ramp kon plaatsvinden. Bij het zien van een menigte mensen op een bepaalde plaats, informeerde een vrouw van de Ansar bezorgd:
Hoe is het met de Heilige Profeet (sallalaho alaihi wasallam)?
Toen haar verteld werd dat haar vader gedood was in de strijd, zei ze: inna Lillah en zij herhaalde ongeduldig dezelfde vraag over de profeet van Allah (sallalaho alaihi wasallam). Deze keer werd haar verteld dat haar echtgenoot er niet meer was, haar broer dood was en dat haar zoon ook gedood was. Met steeds groeiende bezorgdheid, herhaalde ze dezelfde vraag over het welzijn van de Profeet van Allah (sallalaho alaihi wasallam). Haar werd verteld dat hij gezond en wel was, maar ze was niet tevreden, en bleef volhouden om hem zelf te zien. Toen zij tenslotte haar ogen tevreden had gesteld, zei ze:
O Profeet van Allah! O Profeet van Allah! Elke kwelling is weggemaakt en elke zorg is verwijderd door de zegening van het zien van u.
Volgens een andere versie, klemde ze zich vast aan de mantel van de Profeet (sallalaho alaihi wasallam) en zei:
O Profeet van Allah! U bent dierbaarder voor mij dan mijn ouders. De smart van de dood van mijn bloedverwanten werd lichter voor mij toen ik u levend zag.
Moraal:
Er waren verschillende van soortgelijke voorvallen die zich na de veldslag van Uhud voordeden. Het is misschien, door het groot aantal van zulke gevallen dat verschillende namen van deze vrouwen overgeleverd zijn. In feite kwamen zulke gevallen in groten getale met de vrouwen uit die tijd voor.
2. De daad die zowel geen oprechtheid heeft noch is gebaseerd op het volgen van de rechtgeaarde voorbeelden van anderen.
3. Geld dat wordt opgestapeld, aangezien de eigenaar er niet van geniet gedurende zijn leven en er ook geen beloning voor ontvangt in het Hiernamaals.
4. Het hart dat leeg is betreffende liefde en verlangen naar Allah, en betreffende het zoeken naar nabijheid bij Hem.
5. Een lichaam dat Allah niet gehoorzaamt en dient.
6. Houden van Allah zonder het volgen van Zijn bevelen of het zoeken naar Zijn tevredenheid.
7. Tijd wat niet wordt besteed aan het compenseren van zonden (boetedoening) of het grijpen van mogelijkheden om het goede te doen.
8. Een verstand dat denkt aan nutteloze zaken.
9. Het dienen van degenen die je niet dichtbij Allah brengen, en je niet baten in jouw leven.
10. Hopen en vrezen van degenen die vallen onder de autoriteit van Allah en in Zijn hand (liggen); terwijl hij zichzelf niet kan baten of schaden, noch dood of leven kan brengen, noch zichzelf kan opwekken.
Echter, de grootste van deze zaken zijn het verspillen van het hart en het verspillen van tijd. Het verspillen van het hart gebeurt, door het preferen van het wereldlijke leven boven het Hiernamaals, en het verspillen van tijd gebeurt door het hebben van eindeloze hoop, terwijl al het goede gevonden wordt in het volgen van het rechte pad en het jezelf voorbereiden op de ontmoeting met Allah.
Zo vreemd als het is, wanneer een dienaar van Allah een [wereldlijk] probleem heeft, dan zoekt hij hulp bij Allah, maar hij vraagt Allah nooit om zijn hart te genezen voordat het sterft ten gevolge van onwetendheid, achteloosheid, het in vervulling brengen van begeertes en door zijn betrokkenheid bij innovaties (in het geloof). Waarlijk, wanneer het hart sterft, dan zal hij nooit de gewichtigheid of impact van zijn zonden voelen.
Verhalen van de Sahabah - Ibn Umar beantwoordt een vraag
Verhaal: Ibn Umar beantwoordt een vraag
Iemand zei aan Ibn Umar (radiallaho anho):
"Allah heeft in de Heilige Quran iets over Salaat in vrede en Salaat in vrees gezegd, maar Hij had niets over Salaat gedurende een reis gezegd."
Hij antwoordde:
"O mijn neef! Allah heeft de Heilige Profeet Muhammad (sallalaho alaihi wasallam) als Zijn Apostel naar ons gestuurd toen wij onontwikkeld waren en niets wisten. Wij moeten doen wat wij hem hebben zien doen."
Moraal:
Dit toont dat het niet noodzakelijk is dat elk en ieder voorschrift uitdrukkelijk in de Heilige Quran vermeld moet zijn. De handelingen van de Heilige Profeet (saw) zijn een zeer goede leidraad voor onze geloofsuitoefening. De Heilige profeet (saw) zegt:
"Mij is de Heilige Quran en andere geboden gegeven. Wees voorzichtig voor de tijd, die nabij is, wanneer onverantwoordelijke mensen, zittend op hun rustbedden, zullen zeggen: "Hou je alleen vast aan de Quran. Voer alleen die bevelen uit die daarin vervat zijn."
Zulke corrupte zienswijzen zijn meestal geinspireerd door aanmatiging die veelal te wijten is aan rijkdom, en misschien is het daarom dat het woord "onverantwoordelijk" gebruikt wordt voor zulke mensen.
Ibn al Qayyim (moge Allah tevreden met hem zijn) beschrijft dit grote moment tussen de Awliya (in dit geval, de mensen van het Paradijs) en Allah terwijl zij Zijn glorieuze Gezicht zien. Lees het en stel het jezelf voor, dat je tussen hen zit. Moge Allah jou en mij tot hen doen behoren.
Ibn al Qayyim heeft gezegd: En als je vraagt over de Dag van Vermeerdering (in beloning) en het bezoek van De Almachtige, De Prijzenswaardige en het aangezicht van Zijn Gezicht - vrij van elke vergelijking of gelijkenis met wat dan ook. Een uitspraak terug te leiden naar de waarachtige Profeet (salla Allahu alayhi wa salaam), en zo zal het dus gebeuren, luister op de Dag dat de roeper zal roepen:
O mensen van het Paradijs! Jullie Heer - Verheerlijkt en Verheven - nodigt jullie uit om Hem te bezoeken, dus haast je om Hem te bezoeken! Zij zullen zeggen: Wij horen en gehoorzamen! Totdat, wanneer zij zich haasten naar hun afgesproken plaatsen, om eindelijk de wijde valei te bereiken waar zij allen zullen ontmoeten. En niemand van hen zal het verzoek van de roeper afwijzen. De Heer - Verheerlijkt en Verheven - zal bevelen dat Zijn Kursi daar wordt gebracht. Dan, verschijnen er kanselen van licht en ook kanselen van parels. Kanselen van edelstenen. Kanselen van goud en kanselen van zilver. De laagste van hen in rang zullen zitten op lakens van musk! En zullen niet zien wat is gegeven aan degenen op de stoelen boven hen. Wanneer ze comfortabel zitten en geborgen op hun plaatsen, en de roeper roept: O mensen van het Paradijs! Jullie hebben een afspraak met Allah, in welke Hij jullie wenst te belonen! Dus zullen zij zeggen: En wat is de beloning? Heeft Hij onze gezichten niet al schijnend gemaakt, onze (weeg)schalen zwaar gemaakt, ons in het Paradijs toegelaten en ons verwijderd van het Vuur (bij het Vuur vandaan gehaald)? En wanneer (en terwijl) zij zo zijn, schijnt er plotseling een licht dat het hele Paradijs omvat! Dus heffen zij hun hoofden, en aanschouwen: Al-Jabbar, De Onweerstaanbare!
Aanschouw: De Onweerstaanbare - Verheven is Hij en Heilig zijn Zijn namen - is bij hen gekomen van boven hen en heeft erge indruk op hen gemaakt. En zegt: O mensen van het Paradijs! Vrede zij met jullie! Dus, deze groet zal niet worden beantwoord met iets beters dan: O Allah! U bent Vrede, en van U komt Vrede! Verheerlijkt bent U, O bezitter van Majesteit (Grootsheid) en Eer! Dus de Heer - Verheerlijkt en Verheven - zal naar hen lachen en zeggen: O mensen van het Paradijs! Waar zijn degenen die Mij gehoorzaamden, zonder Mij ooit te hebben gezien? Dit is de Dag van Vermeerdering! Dus, zij zullen allen hetzelfde antwoord geven: Wij zijn tevreden, dus wees tevreden met ons! Dus, Hij zal zeggen: O mensen van het Paradijs! Als Ik niet tevreden met jullie was, dan zou Ik jullie niet tot de bewoners van Mijn Paradijs hebben gemaakt! Dus, vraag van Mij!
Dus, zij zullen allen hetzelfde antwoord geven: Laat ons Uw Gezicht zien, opdat wij het kunnen aanschouwen! Dus, De Heer - Machtig en Groots - zal zijn bedekking verwijderen en zal indruk op hen maken en zal hen bedekken met Zijn Licht welke, als Allah - De Verhevene - niet had gewild dat het hen niet zou verbranden - het hen zou hebben verbrand. En er zal niet een persoon in deze bijeenkomst worden uitgezonderd of zijn Heer - De Verhevene - zal tot hem spreken en zeggen: Herinner jij je de dag dat jij dit en dat deed? En Hij zal hem herinneren aan enkele van zijn slechte daden in het wereldse leven, dus zal hij (de persoon) zeggen: O Heer! Zul jij mij niet vergeven? Dus, Hij zal zeggen: Natuurlijk! Natuurlijk! Jij hebt deze positie niet bereikt (in het Paradijs) behalve door Mijn vergiffenis.
Hoe zoet is deze toespraak voor de oren. En hoe gekoeld zijn de oprechte ogen bij het zien van Zijn Nobele Gezicht in het Hiernamaals.
Gezichten zullen op die Dag verlicht zijn. Naar hun Heer zullen zij zien. [Sq Al-Qiyaamah: 22-23]
Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah Bron: Haadi al-Arwaah ilaa Bilaad il-Afraah, p. 193 Vertaald door: http://sincerehearts.nl
Verhalen van de Sahabah - Umar (radiallaho anho) braakt melk uit.
Verhaal: Umar (radiallaho anho) braakt melk uit.
Iemand bracht eens wat melk voor umar (ra). Toen hij het dronk, merkte hij een eigenaardige smaak op, en vroeg aan de persoon hoe hij in het bezit was gekomen van de melk. Hij antwoordde:
De kamelen waren in sadaqah gegeven en waren in de woestijn aan het grazen, de bedienden gaven mij deze melk uit de opbrengst ervan.
Hierna zette Umar (ra) zijn hand in zijn keel en braakte alles dat hij had ingenomen.
Moraal:
Deze Godvrezende mensen onthielden zich niet alleen volkomen van haraam voedsel, ze waren ook zeer bezorgd om elk twijfelachtig hapje binnen te krijgen. Zij durven iets dat haraam was niet tot zich te nemen; hoe anders is het vandaag de dag!
Waarom dan, wanneer de ziel van (de stervende) zijn keel bereikt. En gij ziet toe op dat ogenblik zijn Wij dichter bij hem dan gij, maar gij ziet dit niet. (Al-Waqi âa (56): 83-85)
Als iemand sterft, komt de Engel des Doods om zijn ziel te nemen, ongeacht wie hij is. De stervende persoon ziet hem, hoort hem en spreekt met hem, maar niet met zijn ogen, âzijn oren of zijn tong. Hoe gaat dat dan? Dat weet ik niet precies. Alles wat ik weet is, dat als hij naar een andere wereld overgaat hij op een manier ziet, hoort en spreekt, die wij levenden niet kunnen waarnemen. Hiervan zijn vele gevallen overgeleverd:
lbn Abiâd-Doenya vertelde, dat op de dag dat âOemar ibn âAbdoeâl-Aziz stierf, hij tegen degenen bij hem zei: "Zit bij mij." Toen zij bij hem zaten, zei hij: "Ik ben degene, die U bevolen hebt, en die U niet gehoorzaamd heeft. U verbood mij iets en ik kwam daartegen in opstand." Hij zei dit drie maal. Toen zei hij: "Maar er is geen god dan Allah." Toen hief hij zijn hoofd op en staarde. Zij zeiden: "U kijkt heel indringend Amier al-Moeâminien." Hij antwoordde: "Ik zie een verschijning die geen mens of djin is." Daarna stierf hij.
Fadala ibn Dinar zei: "Ik was tijdens het stervensuur van Mohammed ibn Wasiâ bij hem. Hij begon te praten en zei: "Welkom bij de engelen van mijn Heer! Er is geen kracht of macht behalve van Allah!" Ik rook de zoetste geur die ik ooit heb geroken." Toen werden zijn ogen glazig en hij stierf.
Waarom ga ik zo ver in het verleden, naar de tijd van de eerste moslims terug? Ik was zelf aanwezig toen iemand in onze eigen tijd stierf. Ik was bij mijn grootmoeder toen zij stierf. Het was de tijd van het ochtendgebed. Zij had pijn en snakte naar lucht, kreunde van de intense pijn, maar ondanks dat, herhaalde zij met grote vreugde: Allah! De dood is zoet!" en sprak elke paar minuten de shahada uit. Toen was alles voorbij. Dit is waar onze taak, de taak van degenen, die nog in leven zijn, begint.
Nadat de ziel genomen is, en als het een zuivere ziel is, dan wordt hij begroet door zijn familie die in het Hiernamaals is en die de Tuinen bewonen, zij komen de ziel juichend en met grote vreugde begroeten. Zij vragen de ziel over de toestand van degenen, die nog in deze wereld leven.
Daarna dragen de engelen de ziel van de ene hemel naar de volgende, tot hij in de aanwezigheid van Allah (Alle eer is aan Hem en moge Hij geprezen zijn!) komt. Dan keert de ziel zich om en ziet dat het lichaam gewassen en gekleed wordt en dat het begraven wordt. De ziel zegt: Neem mij voorwaarts! Neem mij voorwaarts! of Waar nemen jullie mij naar toe? â Maar de mensen kunnen het niet horen.
Als het lichaam in het graf is gezet, plaatst de ziel zich tussen het lichaam en het lijkkleed, op deze manier kan de ondervraging plaatsvinden.
Daarna hoort de ziel de voetstappen van de laatste mensen verdwijnen, die bij de begrafenis waren en de aarde is over hem uitgespreid. De aarde weerhoudt de engelen echter niet om hem te benaderen. Zelfs als er een steen voor hem was uitgehold en hij daarin was geplaatst en de opening met lood verzegeld was, zou dat de engelen nog niet weerhouden om hem te benaderen. De hardste stoffen kunnen de doorgang van de zielen niet tegenhouden. Zij houden zelfs de djins niet tegen. Allah - moge Hij verheerlijkt zijn! - heeft de aarde en de stenen net zo voor de engelen gemaakt, als Hij lucht voor de vogels heeft gemaakt.
Het graf dijt uit en strekt zich voor de ziel, en ook voor het lichaam uit. Het lichaam is in een graf van de kleinste afmeting en toch dijt het uit, vanwege de ziel, zover als het oog reikt.
Voor details en voor de bevestiging van wat ik heb gezegd citeer ik hier
een aantal betrouwbare hadiths van de Boodschapper van Allah (moge Allah hem zegenen en hem vrede geven). Hij zei:
"Als een gelovige op het punt staat om deze wereld te verlaten en over te gaan naar de Volgende wereld, dan dalen engelen uit de hemelen af met gezichten die stralen als de zon en zitten om hem heen in een menigte zover het oog reikt. Dan komt de Engel des Doods en zit bij zijn hoofd en zegt: "Goede ziel, kom naar buiten naar de vergeving en het genoegen van Allah! En de ziel verschijnt, zoals een druppel water uit een waterzak stroomt en de Engel pakt het vast. Als hij het gepakt heeft, âlaten de andere engelen het geen moment in zijn hand. Zij nemen het en plaatsen het in een geparfumeerd kleed en de geuren daarvan lijken op de zoetste geur van muskus, die op aarde gevonden kan worden.
Dan dragen zij hem naar boven en telkens als zij langs een groep engelen komen, vragen die: "Wie is deze goede ziel?" en de engelen met de ziel antwoorden: âDie en die, de zoon van die en die," en zij gebruiken de mooiste namen waarmee de mensen hem in deze wereld hebben genoemd. Zij brengen hem naar de laagste hemel en vragen of er een poort voor hem geopend kan worden. Die wordt voor hem geopend, en de engelen van elke hemel, die dicht bij Allah staan, begeleiden hem naar de volgende hemel tot hij de hemel bereikt, waar Allah, de Grote, is. Allah, de Almachtige en Majesteitelijke zegt:
"Schrijf het boek van Mijn slaaf in âIlliyun in en breng hem terug naar de aarde. Ik heb hen daaruit geschapen en Ik breng hen daar weer naar toe en Ik breng hen daar weer uit voort."
Zijn ziel wordt dan weer naar zijn lichaam toegebracht en twee engelen komen naar hem toe. Zij laten hem zitten en zeggen tegen hem: "Wie is jouw Heer?"
Hij antwoordt: "Mijn Heer is Allah." Zij vragen hem: "Wat is jouw godsdienst?" Hij antwoordt: "Mijn godsdienst is islam." Zij vragen hem: "Wie is deze man, die onder u was gestuurd?â Hij antwoordt: "De Boodschapper van Allah." Zij vragen hem: "Hoe ben je deze dingen te weten gekomen?" Hij antwoordt: "Ik las het Boek van Allah, geloofde erin en verklaarde dat het waar was."
Dan verklaart een Stem uit de hoogte: "Mijn slaaf heeft de waarheid gesproken, spreidt daarom de tapijten uit de Tuin voor hem uit en open de poort van de Tuin voor hem!" Dan komt er wat van de geur en het parfum van de Tuin bij hem, zijn graf breidt zich uit, zover het oog reikt, een man met prachtige kleding en een zoete geur komt naar hem toe en zegt:â Verheug je in dat wat je pleziert, want dit is de dag die je beloofd is." Hij vraagt: âWie ben je? Je hebt een uiterlijk, dat veel goeds voorspelt." Hij antwoordt: "Ik ben je goede daden." Dan zegt hij: "0 Heer, laat het Laatste Uur spoedig slaan, zodat ik bij mijn familie en mijn bezittingen kan zijn!"
Als een ongelovige op het punt staat om deze wereld te verlaten en naar een Volgende Wereld overgaat, komen engelen met zwarte gezichten en ruig haar en kleding uit de hemel naar beneden en zitten in grote menigte om hem heen, zover het oog reikt. Dan komt de Engel des Doods en gaat bij zijn hoofd zitten en zegt: "Slechte ziel, kom naar buiten voor de wraak en de woede van Allah!â De ziel verdeelt zich over het hele lichaam en wordt uit het lichaam getrokken zoals een pin uit natte wol wordt getrokken. Dan neemt de engel hem over. Als hij hem te pakken heeft, laten de andere engelen het geen moment in zijn handen. Zij nemen hem en wikkelen hem in een ruig behaard kleed waar een stank vanaf komt, zoals de ergste stank van een lichaam in de wereld.
Dan nemen zij hem naar boven en telkens als zij voorbij een groep engelen komen, vragen dezen: âWie is deze slechte ziel?" en de engelen met de ziel antwoorden: "die en die, de zoon van die en die," en zij gebruiken de ergste benamingen die de mensen hem op deze wereld hebben gegeven. Dan brengen zij hem naar de laagste hemel en vragen of de poort voor hem geopend kan worden. Deze gaat niet open.
De Boodschapper van Allah (moge Allah hem zegenen en hem vrede geven), reciteerde toen:
". ..de poorten van de hemel zullen niet worden geopend. noch zullen zij in het paradijs komen. tot een kameel door het oog van de naald gaat." (Al-A âraf (7):40)
Dan zegt Allah, de Almachtige en Majesteitelijke: "Schrijf zijn boek in Sijdjin in, in de diepste aarde." Daarna wordt de ziel naar beneden gegooid." Daarna reciteerde de Profeet(Salla Allahu 3alaihi wa Sallam):
"En wie iets met Allah vereenzelvigt, het is alsof hij van een hoogte valt en de vogels hem wegrukken of de wind hem wegblaast naar een afgelegen plaats." (Al-Had] (22):31)
Dan keert zijn ziel naar zijn lichaam terug en twee engelen komen naar hem toe en zeggen tegen hem: "Wie is uw Heer?" Hij antwoordt: "Helaas, helaas, ik weet het niet!" Dan klinkt een Stem uit de hoogte en zegt: "Mijn slaaf heeft gelogen, spreidt dus de tapijten van het Vuur voor hem uit en open de poort van het Vuur voor hem! Daarna komt er een hete wind naar hem toe, zijn graf wordt zo nauw voor hem, dat zijn ribben samengeperst worden en een man met een afschuwelijk uiterlijk en kleding en een vieze lucht komt naar hem toe en zegt: Wees bedroeft over de rekening, die je in schande hebt gebracht, want dit is de dag die je beloofd werd." Hij vraagt: Wie ben jij?"
Je hebt een uiterlijk, dat kwaad voorspelt." Hij antwoordt: âIk ben je slechte daden." Dan zegt hij: "0 Heer, laat het Laatste Uur niet komen!" Allah, de Verhevene zegt in Zijn Almachtige Boek over de woorden die de twee engelen bij de ondervraging van de dode persoon in het graf gebruiken:
"Allah verstrekt degenen, die geloven in het tegenwoordige leven en het Hiernamaals met het bevestigende woord en Allah laat de onrechtvaardigen dwalen. En Allah doet wat Hij wil. (Ibrahiem (14):2 7).
De shaytaan heeft de meeste mensen misleid door bepaalde vrijwillige daden van aanbidding mooier te maken zoals vrijwillig vasten en bidden, terwijl ze andere verplichte daden van aanbidding verwaarlozen, zoals het aansporen tot het goede en het verwijderen van het slechte. Dit gaat zelfs zo ver dat zij niet eens de intentie hebben om deze daden te verrichten, wanneer ze daar toe wel instaat zijn. Zulke mensen worden door de geleerde gezien als degene die zich op het laagste niveau van geloof bevinden wat betreft religie, want de essentie van onze religie is dat te doen wat Allah bevolen heeft. Degene die zijn verplichtingen niet nakomt is eigenlijk erger dan degene die zonden pleegt. Elk persoon die enige kennis heeft over de openbaring van Allah, de leiding van de Profeet mohammad (vrede zij met hem) en de levens van de metgezellen, zal tot de conclusie (moeten) komen dat degene die tegenwoordig als de meest vrome mensen worden gezien in feite de minst vrome zijn. Waarlijk, wat voor vroomheid is er in een persoon die ziet dat Allahs heiligheid word geschonden, Zijn religie wordt verlaten, de Sunnah van de Profeet vrede zij met hem wordt vermeden, en toch zwijgt met een koud hart en een gesloten mond? Zon persoon is als een stomme zwijgende shaytaan! Net zoals degene die slecht spreekt een sprekende shaytaan is. in feite dat het tegenwoordig niet goed gaat met de islaam (d.w.z. met de moslims die hun religie niet (correct) praktiseren) niet te wijten aan degene die wanneer hun leven en voedsel veilig zijn, zich niet interesseren voor wat er met de religie gebeurt? De beste van hen laten alleen een spijtig gezicht zien, maar als ze beproefd zouden worden met één van de dingen waaraan hun harten zijn gehecht, zoals geld, zouden ze alle mogelijke moeite doen het terug te krijgen. Deze mensen zijn, naast het feit dat ze Allahs woede verdienen, getroffen door de grootste ramp, zonder dat ze het weten; zij hebben een dood hart. Waarlijk hoe levendiger een persoons hart is, hoe sterker zijn woede omwille van Allah is en hoe completer zijn steun aan de islaam en de moslims.
Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah Bron: Aalaam al moewaqqiien (vol 2 p 176) Vertaald door: Oem Sulaym
Verhalen van de Sahabah - Ammaar (radiallaho anho) en zijn ouders
Verhaal: Ammaar (radiallaho anho) en zijn ouders
Ammaar (radiallaho anho) en zijn ouders waren vroeger ook onderworpen aan zware kwellingen. Zij werden gemarteld op het verschroeiende zand van Mekka. Als de Profeet van Allah (sallalaho alaihi wasallam) langs hun ging, beval hij hen geduld te betrachten en gaf hen goede berichten van het Paradijs. Ammaars vader, Yasir (radiallaho anho), overleed na langdurige martelingen door de vervolgers, en zijn moeder Sumayya (radiallaho anha) werd door Abu Jahl gedood, toen die zijn speer door haar geslachtsdeel stak. Zij had geweigerd afstand te doen van de Islam zonder acht te slaan op de verschrikkelijke foltering die haar op haar oude dagen te wachten stonden. Deze gezegende dame was de eerste vrouw die het martelaarschap verwierf in de zaak van de Islam. De eerste moskee in de historie van de Islam werd door Ammaar (radiallaho anho) gebouwd.
Toen de Profeet Muhammad (sallalaho alaihi wasallam) naar Medina emigreerde, bood Ammaar (radiallaho anho) hem aan om een huisje te bouwen waar hij kon zitten en rusten in de namiddag en daar de Salaat kon verrichten. Hij verzamelde eerst de stenen en toen bouwde hij de Masjid in Quba. Hij vocht met grote ijver en moed tegen de vijanden van de Islam. Eens vocht hij in een veldslag toen hij verheugd zei:
Ik zal spoedig mijn vrienden ontmoeten. Ik zal Profeet Muhammad (sallalaho alaihi wasallam) en zijn metgezellen ontmoeten.
Hij vroeg toen naar water. Hij kreeg melk aangeboden. Hij nam het aan en zei:
Ik hoorde de Profeet van Allah (sallalaho alaihi wasallam) zeggen: Melk zal de laatste drank tijdens je wereldse leven zijn.
Hij vocht toen tot zijn begeerde einde. Hij was ongeveer vierennegentig jaar oud.
De 86-jarige Umm Talal al-Motairi is het bewijs dat het nooit te laat is om iets te leren. De in Saoedi-Arabië wonende Umm Talal al-Motairi is erin geslaagd om meer dan 6.200 verzen uit de Koran, het heilige boek van de Islam, uit het hoofd te leren. Voor een analfabete is dat een uitzonderlijke presentatie.
Tijdens de Korancursussen van de liefdadigheidsorganisatie voor vrouwen Sur für Sur, bestudeerde Umm Talal al-Motairi de Koran. Tijdens die cursussen leest de lerares een vers voor en de studenten zeggen de vers na en zo worden de verzen geleerd.
Al-Qamar : 17. '' En Wij hebben inderdaad de Koran gemakkelijk gemaakt ter vermaning. Is er iemand die er lering uit trekt? '' قال تعالى: { ولقد يسرنا القرآن للذكر فهل من مدكر }القمر:17
Heb jij een jongere broertje,zusje,neefje,nichtje, een jong kind die meer over de islam wilt weten of wil jij gewoon iets meer over islam leren geef dan de volgende link weg of kijk op:
Heb jij een vraag ? Over de ramadan of over iets anders? Schaam je niet maar stuur een bericht of mail je vraag naar princemysterio@gmail.com
Wil jij leren bidden maar weet je niet hoe? Schaam je niet maar stuur ik wil leren bidden naar princemysterio@gmail.com en ontvang een stappenplan met tekst en plaatjes.
Zeg tegen de gelovige mannen dat zij hun ogen neerslaan en hun kuisheid bewaken, dat is reiner voor hen. Voorwaar, Allah is Alwetend over wat zij bedrijven.[Qs an-Nur 24:30]
Allah heeft reiniging en spirituele groei het resultaat van het neerslaan van de blikken en het bewaken van de kuisheid laten zijn. Daarom leidt het neerslaan van de blikken van (het zien van) de verboden dingen onvermijdelijk tot drie voordelen die een enorme waarde hebben en van groot belang zijn:
1. De verrukking en de zoetheid van geloof ervaren.
Deze verrukking en zoetheid is vele malen groter en wenselijker dan hetgeen verkregen zou kunnen worden van het object waar men de blik voor neerslaat omwille van Allah. Als iemand iets laat omwille van Allah, zal Allah het vervangen met iets beters dan dat.[1]
De ziel is een verleidster en kijkt graag naar mooie vormen en het oog is de gids van het hart. Het hart geeft zijn gids de opdracht om te gaan kijken wat er is en wanneer het oog het hart inlicht over een mooie verschijning, beeft het uit liefde en verlangen voor datgene. Dergelijke interacties vermoeien en verslijten vaak het hart en het oog, zoals eens gezegd is: Toen je op een dag je oog als gids voor je hart uitstuurde, vermoeide het kijkobject je. want je zag iemand over wie je geen macht had. een deeltje noch in totaliteit, in plaats daarvan moest je geduldig zijn. Wanneer het zicht verhinderd wordt van het kijken en onderzoeken, vindt het hart verlichting van het moeten doorstaan van de lastige taak van wensen en verlangen.
Degene die zijn zicht vrij laat ronddwalen, zal ontdekken dat hij in een aanhoudende staat van verlies en angst verkeert, want zicht veroorzaakt liefde (mahabbah), het beginpunt waarvan het hart toegewijd en afhankelijk wordt van dat wat het aanschouwt. Dit intensiveert dan en wordt vurig verlangen (sabaabah) waardoor het hart toegewijd raakt aan het object van zijn verlangen en er volledig afhankelijk van wordt. Dit intensiveert en wordt fascinatie (gharaamah) wat zich aan het hart vastklampt zoals degene die afbetaling van een schuld zoekt zich vastklampt aan degene die de schuld moet betalen. Dit wordt dan nog intensiever en wordt gepassioneerde liefde (ishk) en dit is een liefde die alle grenzen overschrijdt. Dit intensiveert dan tot heftige passie (shaghafa) en dit is een liefde die elk minuscuul deeltje van het hart omvat. Dit ntensiveert tot aanbiddende liefde (tatayyuma). Tatayyum betekent aanbidding en er wordt gezegd: tayyama Allah, hij aanbad Allah.
Het hart begint dus datgene te aanbidden wat niet correct is om te aanbidden en de reden achter dit alles was een verboden blik. Het hart is nu gebonden in ketenen terwijl het voorheen de meester was, het is nu gevangen terwijl het voorheen vrij was. Het is onderdrukt door het oog en het klaagt ertegen waarop het oog antwoordt: Ik ben jouw gids en boodschapper en jij was het die mij eropuit zond!
Alles wat vermeld is, is van toepassing op het hart dat de liefde en oprechtheid voor Allah opgegeven heeft, want het hart moet een object van liefde hebben waar het zichzelf aan toewijdt. Als het hart dus niet van Allah Alleen houdt en Hem als God neemt, dan moet het iets anders aanbidden.
Allah heeft over Yusuf as-Siddiq (alayhi salaam) gezegd:
Zo was het, opdat Wij het kwaad en de zedeloosheid zouden afwenden. En voorwaar, hij is één van Onze oprechte dienaren.[Qs Yusuf 12:24]
Omdat de vrouw van al-Aziz een polytheïst was, ging de gepassioneerde liefde haar hart binnen, ondanks dat ze getrouwd was. Omdat Yusuf (alayhi salaam) oprecht jegens Allah was, werd hij ervan gered, ondanks dat hij een jonge ongetrouwde man was en een bediende.
2. De verlichting van het hart, duidelijke waarneming en doordringend inzicht.
Ibn Shujaa al-Kirmaani heeft gezegd: Als iemand zijn uiterlijke vorm op het volgen van de Sunnah bouwt en zijn innerlijke vorm op aanhoudende overdenking en bewustzijn van Allah, hij weerhoudt zijn ziel van het volgen van verlangens, hij slaat zijn blikken neer voor de verboden dingen en hij eet altijd de wettige dingen, zullen zijn waarneming en inzicht nooit verkeerd zijn. Allah noemde de mensen van Lut en waar zij door getroffen waren en verder zei Hij:
Hierin zijn voorzeker tekenen voor de Mutawassimin.[Qs al-Hijr 15:75]
De Mutawassimin zijn degenen die een duidelijke waarneming en doordringend inzicht hebben, degenen die veilig zijn voor het kijken naar het onwettige en het begaan van onfatsoenlijke handelingen.
Allah heeft na het vermelden van het vers betreffende het neerslaan van de blikken gezegd:
Allah is het Licht van de hemelen en de aarde.[Qs an-Nur 24:35]
De reden hierachter is dat de beloning van hetzelfde soort is als de handeling. Als iemand omwille van Allah zijn blik neerslaat voor het onwettige, zal Hij het vervangen met iets beters van hetzelfde soort. Dus zoals de dienaar het licht van zijn oog belet om op het onwettige te vallen, zegent Allah het licht van zijn zicht en hart en laat hem daardoor waarnemen wat hij niet gezien en begrepen zou hebben als hij zijn blik niet neergeslagen had.
Dit is een kwestie die de persoon fysiek in zichzelf kan opmerken want het hart is als een spiegel en de lage verlangens zijn als roest. Wanneer de spiegel gepoetst wordt en gereinigd wordt van de roest, dan zal het de realiteiten (haqaaiq) weerspiegelen zoals ze werkelijk zijn. Als het echter roestig blijft, dan zal het niet naar behoren weerspiegelen en daarom zal zijn kennis en spraak voortkomen uit gissing en twijfel.
3. Het hart wordt sterk, stevig en moedig.
In de overlevering is vermeld: Als iemand zijn lage verlangens bestrijdt, zal de Shaytaan vluchten uit angst voor zijn schaduw.[2]
Dit is de reden waarom degene die zijn lage verlangens volgt, de schaamte van de ziel in zichzelf zal vinden, het is zwak, slap en verachtelijk. Allah plaatst nobelheid voor degene die Hem gehoorzaamt en schande voor degene die Hem ongehoorzaam is:
Voelt jullie niet vernederd en treurt niet; en jullie zijn de overwinnaars, indien jullie (ware) gelovigen zijn.[Qs Aal Imraan 3:139]
Wie eer wenst: aan Allah behoort alle eer.[Qs Faatir 35:10]
Dit betekent dat Allah degene zal vernederen die ongehoorzaamheid en zonde nastreeft.
Sommige van de voorgangers hebben gezegd: De mensen zoeken nobelheid en kracht aan de deur van de koningen en ze zullen het niet vinden behalve door de gehoorzaamheid aan Allah.
Dit is omdat degene die Allah gehoorzaamt, Allah als zijn vriend en beschermer heeft genomen en Allah zal nooit degene vernederen die zijn Heer als vriend en begunstiger heeft genomen. In de Dua Qunut staat: Degene die U als vriend neemt, wordt niet vernederd en degene die U als vijand neemt wordt niet geëerd.[3]
Voetnoten
[1] Overgeleverd door Ahmad [5/363], al-Marwazi in Zawaaid az-Zuhd [nr. 412], an-Nasaai in al-Kubraa zoals vermeld in Tuhfah al-Ashraaf [11/199] van één van de Metgezellen dat de Boodschapper van Allah (saw) gezegd heeft: je zal niets laten omwille van Allah of Allah vervangt het met iets beters dan dat. De isnaad is sahih.
[2] Dit is niet aangetoond als een hadith van de Profeet (saw).
[3] Overgeleverd door Abu Dawud [Engelse vertaling 1/374 nr. 1420], an-Nasaai [3/248], at-Tirmidhi [nr. 464], Ibn Maajah [nr. 1178], ad-Daarimi [1/311], Ahmad [1/199], Ibn Khuzaymah [2/151] van al-Hasan van Ali. Deze hadith is sahih. De isnaas is door velen bekritiseerd maar geen van de kritieken hield stand. Zie Nasb ar-Raayah [2/125] en Talkhis al-Habir [1/247]
Verhalen van de Sahabah - Salaat van een Muhajir en een Ansari die de wacht hielden
Verhaal: Salaat van een Muhajir en een Ansari die de wacht hielden
De Boodschapper van Allah (sallalaho alaihi wasallam) keerde terug van een veldslag en moest ergens overnachten. Hij vroeg:
Wie gaat vanavond de wacht over het kamp houden?
Ammaar ibn Yasir (radiallaho anho) van de Muhajirin en Abaad bin Bishir (radiallaho anho) van de Ansar boden aan de wacht te zullen houden. Beiden moesten op een bergtop de wacht houden en waken voor een mogelijke nachtelijke aanval door de vijand.
Abaad zei tegen Ammaar:
Laten wij de wacht houden en om beurten slapen. De eerste helft van de nacht zal ik wakker blijven, terwijl jij gaat slapen. De tweede helft mag jij de wacht houden terwijl ik ga slapen.
Ammaar was het met hem eens en ging slapen en Abaad begon met zijn Salaat. Een vijandige verkenner zag hem vanaf een sfastand in het donker en schoot een pijl op hem af. Toen de vijand zag dat hij niet bewoog, schoot hij nogmaals een pijl op hem af en daarna nog eens. Abaad trok elke pijl die hem trof uit zijn lichaam en gooide die weg. De vijand vluchtte toen hij beiden samen zag, uit vrees dat er nog meer van die krijgers in de buurt konden zijn. Ammaar merkte op dat Abaad uit drie wonden aan het bloeden was. Hij zei:
Sobhanallah! Waarom heb je me niet eerder wakker gemaakt?
Abaad antwoordde:
Ik begon sourat Kahf tijdens mijn Salaat te reciteren. Ik wilde het niet graag verkorten, maar toen ik door de derde pijl getroffen werd, was ik zeer bezorgd dat mijn dood de veiligheid van de Heilige Profeet (saw) in gevaar zou brengen. Ik beeindigde daarom de salaat en maakte je wakker. Het is vanwege de vrees voor de veiligheid van de profeet (saw) dat ik niet tot de ruku ben overgegaan voor het beeindigen van de sourat. In elk ander geval zou ik liever vermoord worden dan om dit te doen.
Moraal:
Kijk eens naar de devotie van de Sahabah voor de Salaat. De ene na de andere pijl treft het lichaam van Abaad en hij bloedt overvloedig maar toch is hij niet bereid het genot van het reciteren van de Quran tijdens zijn Salaat te onderbreken. Aan de andere kant is de beet van een wesp, de steek van een muskiet of zelfs het gebrom van een vlieg genoeg om ons af te leiden van onze Salaat.
Volgens de fiqh van de Hanafiah school breekt de wudhu met bloeding, terwijl dit volgens de Shafiah niet zo is.
zei: 'Er is geen sayyam (vasten) voor de persoon die het zich de nacht ervoor niet heeft voorgenomen.' (Aboe Dawoed)
