Moge Allah ‘azza wa djal onze kennis doen vermeerderen, Ameen. Moge Allah ons leiden naar de waarheid en ons weerhouden van het slechte, Ameen. Moge Allah ons sieren met de schoonheid van Imaan & Taqwa, Ameen.
21-08-2010
Verhalen van de Sahabah - Umar (radiallaho anho) braakt melk uit.
Verhaal: Umar (radiallaho anho) braakt melk uit.
Iemand bracht eens wat melk voor umar (ra). Toen hij het dronk, merkte hij een eigenaardige smaak op, en vroeg aan de persoon hoe hij in het bezit was gekomen van de melk. Hij antwoordde:
De kamelen waren in sadaqah gegeven en waren in de woestijn aan het grazen, de bedienden gaven mij deze melk uit de opbrengst ervan.
Hierna zette Umar (ra) zijn hand in zijn keel en braakte alles dat hij had ingenomen.
Moraal:
Deze Godvrezende mensen onthielden zich niet alleen volkomen van haraam voedsel, ze waren ook zeer bezorgd om elk twijfelachtig hapje binnen te krijgen. Zij durven iets dat haraam was niet tot zich te nemen; hoe anders is het vandaag de dag!
Waarom dan, wanneer de ziel van (de stervende) zijn keel bereikt. En gij ziet toe op dat ogenblik zijn Wij dichter bij hem dan gij, maar gij ziet dit niet. (Al-Waqi âa (56): 83-85)
Als iemand sterft, komt de Engel des Doods om zijn ziel te nemen, ongeacht wie hij is. De stervende persoon ziet hem, hoort hem en spreekt met hem, maar niet met zijn ogen, âzijn oren of zijn tong. Hoe gaat dat dan? Dat weet ik niet precies. Alles wat ik weet is, dat als hij naar een andere wereld overgaat hij op een manier ziet, hoort en spreekt, die wij levenden niet kunnen waarnemen. Hiervan zijn vele gevallen overgeleverd:
lbn Abiâd-Doenya vertelde, dat op de dag dat âOemar ibn âAbdoeâl-Aziz stierf, hij tegen degenen bij hem zei: "Zit bij mij." Toen zij bij hem zaten, zei hij: "Ik ben degene, die U bevolen hebt, en die U niet gehoorzaamd heeft. U verbood mij iets en ik kwam daartegen in opstand." Hij zei dit drie maal. Toen zei hij: "Maar er is geen god dan Allah." Toen hief hij zijn hoofd op en staarde. Zij zeiden: "U kijkt heel indringend Amier al-Moeâminien." Hij antwoordde: "Ik zie een verschijning die geen mens of djin is." Daarna stierf hij.
Fadala ibn Dinar zei: "Ik was tijdens het stervensuur van Mohammed ibn Wasiâ bij hem. Hij begon te praten en zei: "Welkom bij de engelen van mijn Heer! Er is geen kracht of macht behalve van Allah!" Ik rook de zoetste geur die ik ooit heb geroken." Toen werden zijn ogen glazig en hij stierf.
Waarom ga ik zo ver in het verleden, naar de tijd van de eerste moslims terug? Ik was zelf aanwezig toen iemand in onze eigen tijd stierf. Ik was bij mijn grootmoeder toen zij stierf. Het was de tijd van het ochtendgebed. Zij had pijn en snakte naar lucht, kreunde van de intense pijn, maar ondanks dat, herhaalde zij met grote vreugde: Allah! De dood is zoet!" en sprak elke paar minuten de shahada uit. Toen was alles voorbij. Dit is waar onze taak, de taak van degenen, die nog in leven zijn, begint.
Nadat de ziel genomen is, en als het een zuivere ziel is, dan wordt hij begroet door zijn familie die in het Hiernamaals is en die de Tuinen bewonen, zij komen de ziel juichend en met grote vreugde begroeten. Zij vragen de ziel over de toestand van degenen, die nog in deze wereld leven.
Daarna dragen de engelen de ziel van de ene hemel naar de volgende, tot hij in de aanwezigheid van Allah (Alle eer is aan Hem en moge Hij geprezen zijn!) komt. Dan keert de ziel zich om en ziet dat het lichaam gewassen en gekleed wordt en dat het begraven wordt. De ziel zegt: Neem mij voorwaarts! Neem mij voorwaarts! of Waar nemen jullie mij naar toe? â Maar de mensen kunnen het niet horen.
Als het lichaam in het graf is gezet, plaatst de ziel zich tussen het lichaam en het lijkkleed, op deze manier kan de ondervraging plaatsvinden.
Daarna hoort de ziel de voetstappen van de laatste mensen verdwijnen, die bij de begrafenis waren en de aarde is over hem uitgespreid. De aarde weerhoudt de engelen echter niet om hem te benaderen. Zelfs als er een steen voor hem was uitgehold en hij daarin was geplaatst en de opening met lood verzegeld was, zou dat de engelen nog niet weerhouden om hem te benaderen. De hardste stoffen kunnen de doorgang van de zielen niet tegenhouden. Zij houden zelfs de djins niet tegen. Allah - moge Hij verheerlijkt zijn! - heeft de aarde en de stenen net zo voor de engelen gemaakt, als Hij lucht voor de vogels heeft gemaakt.
Het graf dijt uit en strekt zich voor de ziel, en ook voor het lichaam uit. Het lichaam is in een graf van de kleinste afmeting en toch dijt het uit, vanwege de ziel, zover als het oog reikt.
Voor details en voor de bevestiging van wat ik heb gezegd citeer ik hier
een aantal betrouwbare hadiths van de Boodschapper van Allah (moge Allah hem zegenen en hem vrede geven). Hij zei:
"Als een gelovige op het punt staat om deze wereld te verlaten en over te gaan naar de Volgende wereld, dan dalen engelen uit de hemelen af met gezichten die stralen als de zon en zitten om hem heen in een menigte zover het oog reikt. Dan komt de Engel des Doods en zit bij zijn hoofd en zegt: "Goede ziel, kom naar buiten naar de vergeving en het genoegen van Allah! En de ziel verschijnt, zoals een druppel water uit een waterzak stroomt en de Engel pakt het vast. Als hij het gepakt heeft, âlaten de andere engelen het geen moment in zijn hand. Zij nemen het en plaatsen het in een geparfumeerd kleed en de geuren daarvan lijken op de zoetste geur van muskus, die op aarde gevonden kan worden.
Dan dragen zij hem naar boven en telkens als zij langs een groep engelen komen, vragen die: "Wie is deze goede ziel?" en de engelen met de ziel antwoorden: âDie en die, de zoon van die en die," en zij gebruiken de mooiste namen waarmee de mensen hem in deze wereld hebben genoemd. Zij brengen hem naar de laagste hemel en vragen of er een poort voor hem geopend kan worden. Die wordt voor hem geopend, en de engelen van elke hemel, die dicht bij Allah staan, begeleiden hem naar de volgende hemel tot hij de hemel bereikt, waar Allah, de Grote, is. Allah, de Almachtige en Majesteitelijke zegt:
"Schrijf het boek van Mijn slaaf in âIlliyun in en breng hem terug naar de aarde. Ik heb hen daaruit geschapen en Ik breng hen daar weer naar toe en Ik breng hen daar weer uit voort."
Zijn ziel wordt dan weer naar zijn lichaam toegebracht en twee engelen komen naar hem toe. Zij laten hem zitten en zeggen tegen hem: "Wie is jouw Heer?"
Hij antwoordt: "Mijn Heer is Allah." Zij vragen hem: "Wat is jouw godsdienst?" Hij antwoordt: "Mijn godsdienst is islam." Zij vragen hem: "Wie is deze man, die onder u was gestuurd?â Hij antwoordt: "De Boodschapper van Allah." Zij vragen hem: "Hoe ben je deze dingen te weten gekomen?" Hij antwoordt: "Ik las het Boek van Allah, geloofde erin en verklaarde dat het waar was."
Dan verklaart een Stem uit de hoogte: "Mijn slaaf heeft de waarheid gesproken, spreidt daarom de tapijten uit de Tuin voor hem uit en open de poort van de Tuin voor hem!" Dan komt er wat van de geur en het parfum van de Tuin bij hem, zijn graf breidt zich uit, zover het oog reikt, een man met prachtige kleding en een zoete geur komt naar hem toe en zegt:â Verheug je in dat wat je pleziert, want dit is de dag die je beloofd is." Hij vraagt: âWie ben je? Je hebt een uiterlijk, dat veel goeds voorspelt." Hij antwoordt: "Ik ben je goede daden." Dan zegt hij: "0 Heer, laat het Laatste Uur spoedig slaan, zodat ik bij mijn familie en mijn bezittingen kan zijn!"
Als een ongelovige op het punt staat om deze wereld te verlaten en naar een Volgende Wereld overgaat, komen engelen met zwarte gezichten en ruig haar en kleding uit de hemel naar beneden en zitten in grote menigte om hem heen, zover het oog reikt. Dan komt de Engel des Doods en gaat bij zijn hoofd zitten en zegt: "Slechte ziel, kom naar buiten voor de wraak en de woede van Allah!â De ziel verdeelt zich over het hele lichaam en wordt uit het lichaam getrokken zoals een pin uit natte wol wordt getrokken. Dan neemt de engel hem over. Als hij hem te pakken heeft, laten de andere engelen het geen moment in zijn handen. Zij nemen hem en wikkelen hem in een ruig behaard kleed waar een stank vanaf komt, zoals de ergste stank van een lichaam in de wereld.
Dan nemen zij hem naar boven en telkens als zij voorbij een groep engelen komen, vragen dezen: âWie is deze slechte ziel?" en de engelen met de ziel antwoorden: "die en die, de zoon van die en die," en zij gebruiken de ergste benamingen die de mensen hem op deze wereld hebben gegeven. Dan brengen zij hem naar de laagste hemel en vragen of de poort voor hem geopend kan worden. Deze gaat niet open.
De Boodschapper van Allah (moge Allah hem zegenen en hem vrede geven), reciteerde toen:
". ..de poorten van de hemel zullen niet worden geopend. noch zullen zij in het paradijs komen. tot een kameel door het oog van de naald gaat." (Al-A âraf (7):40)
Dan zegt Allah, de Almachtige en Majesteitelijke: "Schrijf zijn boek in Sijdjin in, in de diepste aarde." Daarna wordt de ziel naar beneden gegooid." Daarna reciteerde de Profeet(Salla Allahu 3alaihi wa Sallam):
"En wie iets met Allah vereenzelvigt, het is alsof hij van een hoogte valt en de vogels hem wegrukken of de wind hem wegblaast naar een afgelegen plaats." (Al-Had] (22):31)
Dan keert zijn ziel naar zijn lichaam terug en twee engelen komen naar hem toe en zeggen tegen hem: "Wie is uw Heer?" Hij antwoordt: "Helaas, helaas, ik weet het niet!" Dan klinkt een Stem uit de hoogte en zegt: "Mijn slaaf heeft gelogen, spreidt dus de tapijten van het Vuur voor hem uit en open de poort van het Vuur voor hem! Daarna komt er een hete wind naar hem toe, zijn graf wordt zo nauw voor hem, dat zijn ribben samengeperst worden en een man met een afschuwelijk uiterlijk en kleding en een vieze lucht komt naar hem toe en zegt: Wees bedroeft over de rekening, die je in schande hebt gebracht, want dit is de dag die je beloofd werd." Hij vraagt: Wie ben jij?"
Je hebt een uiterlijk, dat kwaad voorspelt." Hij antwoordt: âIk ben je slechte daden." Dan zegt hij: "0 Heer, laat het Laatste Uur niet komen!" Allah, de Verhevene zegt in Zijn Almachtige Boek over de woorden die de twee engelen bij de ondervraging van de dode persoon in het graf gebruiken:
"Allah verstrekt degenen, die geloven in het tegenwoordige leven en het Hiernamaals met het bevestigende woord en Allah laat de onrechtvaardigen dwalen. En Allah doet wat Hij wil. (Ibrahiem (14):2 7).
De shaytaan heeft de meeste mensen misleid door bepaalde vrijwillige daden van aanbidding mooier te maken zoals vrijwillig vasten en bidden, terwijl ze andere verplichte daden van aanbidding verwaarlozen, zoals het aansporen tot het goede en het verwijderen van het slechte. Dit gaat zelfs zo ver dat zij niet eens de intentie hebben om deze daden te verrichten, wanneer ze daar toe wel instaat zijn. Zulke mensen worden door de geleerde gezien als degene die zich op het laagste niveau van geloof bevinden wat betreft religie, want de essentie van onze religie is dat te doen wat Allah bevolen heeft. Degene die zijn verplichtingen niet nakomt is eigenlijk erger dan degene die zonden pleegt. Elk persoon die enige kennis heeft over de openbaring van Allah, de leiding van de Profeet mohammad (vrede zij met hem) en de levens van de metgezellen, zal tot de conclusie (moeten) komen dat degene die tegenwoordig als de meest vrome mensen worden gezien in feite de minst vrome zijn. Waarlijk, wat voor vroomheid is er in een persoon die ziet dat Allahs heiligheid word geschonden, Zijn religie wordt verlaten, de Sunnah van de Profeet vrede zij met hem wordt vermeden, en toch zwijgt met een koud hart en een gesloten mond? Zon persoon is als een stomme zwijgende shaytaan! Net zoals degene die slecht spreekt een sprekende shaytaan is. in feite dat het tegenwoordig niet goed gaat met de islaam (d.w.z. met de moslims die hun religie niet (correct) praktiseren) niet te wijten aan degene die wanneer hun leven en voedsel veilig zijn, zich niet interesseren voor wat er met de religie gebeurt? De beste van hen laten alleen een spijtig gezicht zien, maar als ze beproefd zouden worden met één van de dingen waaraan hun harten zijn gehecht, zoals geld, zouden ze alle mogelijke moeite doen het terug te krijgen. Deze mensen zijn, naast het feit dat ze Allahs woede verdienen, getroffen door de grootste ramp, zonder dat ze het weten; zij hebben een dood hart. Waarlijk hoe levendiger een persoons hart is, hoe sterker zijn woede omwille van Allah is en hoe completer zijn steun aan de islaam en de moslims.
Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah Bron: Aalaam al moewaqqiien (vol 2 p 176) Vertaald door: Oem Sulaym
Verhalen van de Sahabah - Ammaar (radiallaho anho) en zijn ouders
Verhaal: Ammaar (radiallaho anho) en zijn ouders
Ammaar (radiallaho anho) en zijn ouders waren vroeger ook onderworpen aan zware kwellingen. Zij werden gemarteld op het verschroeiende zand van Mekka. Als de Profeet van Allah (sallalaho alaihi wasallam) langs hun ging, beval hij hen geduld te betrachten en gaf hen goede berichten van het Paradijs. Ammaars vader, Yasir (radiallaho anho), overleed na langdurige martelingen door de vervolgers, en zijn moeder Sumayya (radiallaho anha) werd door Abu Jahl gedood, toen die zijn speer door haar geslachtsdeel stak. Zij had geweigerd afstand te doen van de Islam zonder acht te slaan op de verschrikkelijke foltering die haar op haar oude dagen te wachten stonden. Deze gezegende dame was de eerste vrouw die het martelaarschap verwierf in de zaak van de Islam. De eerste moskee in de historie van de Islam werd door Ammaar (radiallaho anho) gebouwd.
Toen de Profeet Muhammad (sallalaho alaihi wasallam) naar Medina emigreerde, bood Ammaar (radiallaho anho) hem aan om een huisje te bouwen waar hij kon zitten en rusten in de namiddag en daar de Salaat kon verrichten. Hij verzamelde eerst de stenen en toen bouwde hij de Masjid in Quba. Hij vocht met grote ijver en moed tegen de vijanden van de Islam. Eens vocht hij in een veldslag toen hij verheugd zei:
Ik zal spoedig mijn vrienden ontmoeten. Ik zal Profeet Muhammad (sallalaho alaihi wasallam) en zijn metgezellen ontmoeten.
Hij vroeg toen naar water. Hij kreeg melk aangeboden. Hij nam het aan en zei:
Ik hoorde de Profeet van Allah (sallalaho alaihi wasallam) zeggen: Melk zal de laatste drank tijdens je wereldse leven zijn.
Hij vocht toen tot zijn begeerde einde. Hij was ongeveer vierennegentig jaar oud.
De 86-jarige Umm Talal al-Motairi is het bewijs dat het nooit te laat is om iets te leren. De in Saoedi-Arabië wonende Umm Talal al-Motairi is erin geslaagd om meer dan 6.200 verzen uit de Koran, het heilige boek van de Islam, uit het hoofd te leren. Voor een analfabete is dat een uitzonderlijke presentatie.
Tijdens de Korancursussen van de liefdadigheidsorganisatie voor vrouwen Sur für Sur, bestudeerde Umm Talal al-Motairi de Koran. Tijdens die cursussen leest de lerares een vers voor en de studenten zeggen de vers na en zo worden de verzen geleerd.
Al-Qamar : 17. '' En Wij hebben inderdaad de Koran gemakkelijk gemaakt ter vermaning. Is er iemand die er lering uit trekt? '' قال تعالى: { ولقد يسرنا القرآن للذكر فهل من مدكر }القمر:17
Heb jij een jongere broertje,zusje,neefje,nichtje, een jong kind die meer over de islam wilt weten of wil jij gewoon iets meer over islam leren geef dan de volgende link weg of kijk op:
Heb jij een vraag ? Over de ramadan of over iets anders? Schaam je niet maar stuur een bericht of mail je vraag naar princemysterio@gmail.com
Wil jij leren bidden maar weet je niet hoe? Schaam je niet maar stuur ik wil leren bidden naar princemysterio@gmail.com en ontvang een stappenplan met tekst en plaatjes.
Zeg tegen de gelovige mannen dat zij hun ogen neerslaan en hun kuisheid bewaken, dat is reiner voor hen. Voorwaar, Allah is Alwetend over wat zij bedrijven.[Qs an-Nur 24:30]
Allah heeft reiniging en spirituele groei het resultaat van het neerslaan van de blikken en het bewaken van de kuisheid laten zijn. Daarom leidt het neerslaan van de blikken van (het zien van) de verboden dingen onvermijdelijk tot drie voordelen die een enorme waarde hebben en van groot belang zijn:
1. De verrukking en de zoetheid van geloof ervaren.
Deze verrukking en zoetheid is vele malen groter en wenselijker dan hetgeen verkregen zou kunnen worden van het object waar men de blik voor neerslaat omwille van Allah. Als iemand iets laat omwille van Allah, zal Allah het vervangen met iets beters dan dat.[1]
De ziel is een verleidster en kijkt graag naar mooie vormen en het oog is de gids van het hart. Het hart geeft zijn gids de opdracht om te gaan kijken wat er is en wanneer het oog het hart inlicht over een mooie verschijning, beeft het uit liefde en verlangen voor datgene. Dergelijke interacties vermoeien en verslijten vaak het hart en het oog, zoals eens gezegd is: Toen je op een dag je oog als gids voor je hart uitstuurde, vermoeide het kijkobject je. want je zag iemand over wie je geen macht had. een deeltje noch in totaliteit, in plaats daarvan moest je geduldig zijn. Wanneer het zicht verhinderd wordt van het kijken en onderzoeken, vindt het hart verlichting van het moeten doorstaan van de lastige taak van wensen en verlangen.
Degene die zijn zicht vrij laat ronddwalen, zal ontdekken dat hij in een aanhoudende staat van verlies en angst verkeert, want zicht veroorzaakt liefde (mahabbah), het beginpunt waarvan het hart toegewijd en afhankelijk wordt van dat wat het aanschouwt. Dit intensiveert dan en wordt vurig verlangen (sabaabah) waardoor het hart toegewijd raakt aan het object van zijn verlangen en er volledig afhankelijk van wordt. Dit intensiveert en wordt fascinatie (gharaamah) wat zich aan het hart vastklampt zoals degene die afbetaling van een schuld zoekt zich vastklampt aan degene die de schuld moet betalen. Dit wordt dan nog intensiever en wordt gepassioneerde liefde (ishk) en dit is een liefde die alle grenzen overschrijdt. Dit intensiveert dan tot heftige passie (shaghafa) en dit is een liefde die elk minuscuul deeltje van het hart omvat. Dit ntensiveert tot aanbiddende liefde (tatayyuma). Tatayyum betekent aanbidding en er wordt gezegd: tayyama Allah, hij aanbad Allah.
Het hart begint dus datgene te aanbidden wat niet correct is om te aanbidden en de reden achter dit alles was een verboden blik. Het hart is nu gebonden in ketenen terwijl het voorheen de meester was, het is nu gevangen terwijl het voorheen vrij was. Het is onderdrukt door het oog en het klaagt ertegen waarop het oog antwoordt: Ik ben jouw gids en boodschapper en jij was het die mij eropuit zond!
Alles wat vermeld is, is van toepassing op het hart dat de liefde en oprechtheid voor Allah opgegeven heeft, want het hart moet een object van liefde hebben waar het zichzelf aan toewijdt. Als het hart dus niet van Allah Alleen houdt en Hem als God neemt, dan moet het iets anders aanbidden.
Allah heeft over Yusuf as-Siddiq (alayhi salaam) gezegd:
Zo was het, opdat Wij het kwaad en de zedeloosheid zouden afwenden. En voorwaar, hij is één van Onze oprechte dienaren.[Qs Yusuf 12:24]
Omdat de vrouw van al-Aziz een polytheïst was, ging de gepassioneerde liefde haar hart binnen, ondanks dat ze getrouwd was. Omdat Yusuf (alayhi salaam) oprecht jegens Allah was, werd hij ervan gered, ondanks dat hij een jonge ongetrouwde man was en een bediende.
2. De verlichting van het hart, duidelijke waarneming en doordringend inzicht.
Ibn Shujaa al-Kirmaani heeft gezegd: Als iemand zijn uiterlijke vorm op het volgen van de Sunnah bouwt en zijn innerlijke vorm op aanhoudende overdenking en bewustzijn van Allah, hij weerhoudt zijn ziel van het volgen van verlangens, hij slaat zijn blikken neer voor de verboden dingen en hij eet altijd de wettige dingen, zullen zijn waarneming en inzicht nooit verkeerd zijn. Allah noemde de mensen van Lut en waar zij door getroffen waren en verder zei Hij:
Hierin zijn voorzeker tekenen voor de Mutawassimin.[Qs al-Hijr 15:75]
De Mutawassimin zijn degenen die een duidelijke waarneming en doordringend inzicht hebben, degenen die veilig zijn voor het kijken naar het onwettige en het begaan van onfatsoenlijke handelingen.
Allah heeft na het vermelden van het vers betreffende het neerslaan van de blikken gezegd:
Allah is het Licht van de hemelen en de aarde.[Qs an-Nur 24:35]
De reden hierachter is dat de beloning van hetzelfde soort is als de handeling. Als iemand omwille van Allah zijn blik neerslaat voor het onwettige, zal Hij het vervangen met iets beters van hetzelfde soort. Dus zoals de dienaar het licht van zijn oog belet om op het onwettige te vallen, zegent Allah het licht van zijn zicht en hart en laat hem daardoor waarnemen wat hij niet gezien en begrepen zou hebben als hij zijn blik niet neergeslagen had.
Dit is een kwestie die de persoon fysiek in zichzelf kan opmerken want het hart is als een spiegel en de lage verlangens zijn als roest. Wanneer de spiegel gepoetst wordt en gereinigd wordt van de roest, dan zal het de realiteiten (haqaaiq) weerspiegelen zoals ze werkelijk zijn. Als het echter roestig blijft, dan zal het niet naar behoren weerspiegelen en daarom zal zijn kennis en spraak voortkomen uit gissing en twijfel.
3. Het hart wordt sterk, stevig en moedig.
In de overlevering is vermeld: Als iemand zijn lage verlangens bestrijdt, zal de Shaytaan vluchten uit angst voor zijn schaduw.[2]
Dit is de reden waarom degene die zijn lage verlangens volgt, de schaamte van de ziel in zichzelf zal vinden, het is zwak, slap en verachtelijk. Allah plaatst nobelheid voor degene die Hem gehoorzaamt en schande voor degene die Hem ongehoorzaam is:
Voelt jullie niet vernederd en treurt niet; en jullie zijn de overwinnaars, indien jullie (ware) gelovigen zijn.[Qs Aal Imraan 3:139]
Wie eer wenst: aan Allah behoort alle eer.[Qs Faatir 35:10]
Dit betekent dat Allah degene zal vernederen die ongehoorzaamheid en zonde nastreeft.
Sommige van de voorgangers hebben gezegd: De mensen zoeken nobelheid en kracht aan de deur van de koningen en ze zullen het niet vinden behalve door de gehoorzaamheid aan Allah.
Dit is omdat degene die Allah gehoorzaamt, Allah als zijn vriend en beschermer heeft genomen en Allah zal nooit degene vernederen die zijn Heer als vriend en begunstiger heeft genomen. In de Dua Qunut staat: Degene die U als vriend neemt, wordt niet vernederd en degene die U als vijand neemt wordt niet geëerd.[3]
Voetnoten
[1] Overgeleverd door Ahmad [5/363], al-Marwazi in Zawaaid az-Zuhd [nr. 412], an-Nasaai in al-Kubraa zoals vermeld in Tuhfah al-Ashraaf [11/199] van één van de Metgezellen dat de Boodschapper van Allah (saw) gezegd heeft: je zal niets laten omwille van Allah of Allah vervangt het met iets beters dan dat. De isnaad is sahih.
[2] Dit is niet aangetoond als een hadith van de Profeet (saw).
[3] Overgeleverd door Abu Dawud [Engelse vertaling 1/374 nr. 1420], an-Nasaai [3/248], at-Tirmidhi [nr. 464], Ibn Maajah [nr. 1178], ad-Daarimi [1/311], Ahmad [1/199], Ibn Khuzaymah [2/151] van al-Hasan van Ali. Deze hadith is sahih. De isnaas is door velen bekritiseerd maar geen van de kritieken hield stand. Zie Nasb ar-Raayah [2/125] en Talkhis al-Habir [1/247]
Verhalen van de Sahabah - Salaat van een Muhajir en een Ansari die de wacht hielden
Verhaal: Salaat van een Muhajir en een Ansari die de wacht hielden
De Boodschapper van Allah (sallalaho alaihi wasallam) keerde terug van een veldslag en moest ergens overnachten. Hij vroeg:
Wie gaat vanavond de wacht over het kamp houden?
Ammaar ibn Yasir (radiallaho anho) van de Muhajirin en Abaad bin Bishir (radiallaho anho) van de Ansar boden aan de wacht te zullen houden. Beiden moesten op een bergtop de wacht houden en waken voor een mogelijke nachtelijke aanval door de vijand.
Abaad zei tegen Ammaar:
Laten wij de wacht houden en om beurten slapen. De eerste helft van de nacht zal ik wakker blijven, terwijl jij gaat slapen. De tweede helft mag jij de wacht houden terwijl ik ga slapen.
Ammaar was het met hem eens en ging slapen en Abaad begon met zijn Salaat. Een vijandige verkenner zag hem vanaf een sfastand in het donker en schoot een pijl op hem af. Toen de vijand zag dat hij niet bewoog, schoot hij nogmaals een pijl op hem af en daarna nog eens. Abaad trok elke pijl die hem trof uit zijn lichaam en gooide die weg. De vijand vluchtte toen hij beiden samen zag, uit vrees dat er nog meer van die krijgers in de buurt konden zijn. Ammaar merkte op dat Abaad uit drie wonden aan het bloeden was. Hij zei:
Sobhanallah! Waarom heb je me niet eerder wakker gemaakt?
Abaad antwoordde:
Ik begon sourat Kahf tijdens mijn Salaat te reciteren. Ik wilde het niet graag verkorten, maar toen ik door de derde pijl getroffen werd, was ik zeer bezorgd dat mijn dood de veiligheid van de Heilige Profeet (saw) in gevaar zou brengen. Ik beeindigde daarom de salaat en maakte je wakker. Het is vanwege de vrees voor de veiligheid van de profeet (saw) dat ik niet tot de ruku ben overgegaan voor het beeindigen van de sourat. In elk ander geval zou ik liever vermoord worden dan om dit te doen.
Moraal:
Kijk eens naar de devotie van de Sahabah voor de Salaat. De ene na de andere pijl treft het lichaam van Abaad en hij bloedt overvloedig maar toch is hij niet bereid het genot van het reciteren van de Quran tijdens zijn Salaat te onderbreken. Aan de andere kant is de beet van een wesp, de steek van een muskiet of zelfs het gebrom van een vlieg genoeg om ons af te leiden van onze Salaat.
Volgens de fiqh van de Hanafiah school breekt de wudhu met bloeding, terwijl dit volgens de Shafiah niet zo is.
En wanneer Mijn dienaren u over Mij vragen Voorwaar: Ik ben nabij. Ik verhoor de smeekbede wanneer hij tot Mij smeekt. (Surah 2 : Ayah 186)
Leer deze smeekbedes dus uit je hoofd beste broeders & zusters. je kunt ze zo vaak zeggen wanneer en waar je maar wilt. Hieronder volgen de 25 smeekbedes uit de koran
Smeekbede 1
Onze Heer, geef ons in de wereld het goede en in het Hiernamaals het goede en bescherm ons tegen de bestraffing van de Hel (Surah 2 : Ayah 201)
Smeekbede 2
Onze Heer, schenk ons geduld en maak onze voeten standvastig en sta ons bij tegen het ongelovige volk (Surah 2 : Ayah 250)
Smeekbede 3
Onze heer bestraf ons niet als wij vergeten of als wij fouten maken (Surah 2 : Ayah 286)
Smeekbede 4
Onze heer, belast ons niet zoals degenen voor ons belast heeft (Surah 2 : Ayah 286)
Smeekbede 5
Onze heer, belast ons niet met wat wij niet kunnen dragen en scheld ons kwijt en vergeef ons en wees ons genadig. U bent onze Meester en help ons tegen het ongelovige volk (Surah 2 : Ayah 286)
Smeekbede 6
Onze heer, laat onze harten niet afwijken nadat U ons geleid heeft en schenk ons van uw kant Barmhartigheid. Voorwaar, U bent de Schenker. (Surah 3 : Ayah
Smeekbede 7
Onze Heer, vergeef ons onze zonden en onze overdrijvingen met betrekking tot onze zaak en maak ons standvastig en help ons tegen het ongelovige volk (Surah 3 : Ayah 147)
Smeekbede 8
Onze heer, voorwaar, U bent degene die iemand de hel binnenleidt, U heeft hem dan waarlijk vernederd. En voor de onrechtvaardigen zullen er geen helpers zijn (Surah 3 : Ayah 192)
Smeekbede 9
Onze Heer, voorwaar, wij hebben een oproeper gehoord die oproept tot geloof : 'Gelooft in jullie Heer' (Surah 3 : Ayah 193)
Smeekbede 10
Onze heer, vergeef ons onze zonden en wis onze fouten uit en neem ons leven met (dat van)de vromen (Surah 3 : Ayah 193)
Smeekbede 11
Onze Heer, schenk ons wat U aan Uw boodschappers belooft hebt en verneder ons niet de op de Dag der Opstanding. Voorwaar, U verbreekt de belofte niet (Surah 3 : Ayah 194)
Smeekbede 12
Onze Heer, wij hebben onszelf onrecht aangedaan en wanneer U ons niet vergeeft en ons geen genade schenkt, dan zullen wij zeker tot de verliezers behoren (Surah 7 : Ayah 23)
Smeekbede 13
Onze Heer, plaats ons niet bij het onrechtplegende volk (Surah 7 : Ayah 47)
Smeekbede 14
Onze Heer, doe een uitspraak tussen ons en ons volk, naar de waarheid en U bent de Beste van de Oordelaars (Surah 7 : Ayah 89)
Smeekbede 15
Onze Heer, schenk ons geduld en doe ons sterven als mensen die zich hebben overgegeven (Surah 7 : Ayah 126)
Smeekbede 16
Onze Heer, maak ons geen voorwerp van vervolging door het onrechtlegende volk. En red ons door Uw Barmhartigheid van het ongelovige volk (Surah 10 : Ayah 85-86)
Smeekbede 17
Onze Heer, Voorwaar, U weet wat wij verbergen en wat wij openlijk doen en er is voor Allah niets verborgen op de aarde en in de hemel (Surah 14 : Ayah 38)
Smeekbede 18
Onze Heer, schenk ons van uw zijde barmhartigheid en bereid ons een rechte weg voor onze zaak (Surah 18 : Ayah 10)
Smeekbede 19
Onze Heer, maak voor ons onze echtgenotes en onze nakomelingen een verkoeling voor de ogen en maak ons leiders voor de Moetaqqoen (Surah 25 : Ayah 74)
Smeekbede 20
Onze Heer, Uw Barmhartigheid en Kennis omvatten alle zaken, vergeef daarom degenen die berouw tonen en die uw Weg volgen en bescherm hen tegen de bestraffing van de Hel (Surah 40 : Ayah 7)
Smeekbede 21
Onze Heer, doe hen en wie rechtschapen waren van hun vaderen en hun echtgenotes en hun nakomelingen de Tuinen van 'Adn (het paradijs) binnentreden, die U hen beloofd hebt : voorwaar, U bent de Almachtige, de Alwijze (Surah 40 : Ayah
Smeekbede 22
Onze Heer, neem de bestraffing van ons weg : Ayah voorwaar wij zijn gelovigen (Surah 44 : Ayah 12)
Smeekbede 23
Onze Heer, vergeef ons en onze broeders die ons zijn voorafgegaan in het geloof en maak in onze harten geen wrok jegens degenen die geloven. Onze Heer, voorwaar, U bent zachtmoedig, meest Barmhartig (Surah 59 : Ayah 10)
Smeekbede 24
Onze Heer, op U vertrouwen wij en tot U wenden wij ons in berouw en tot U is de tergkeer (Surah 60 : Ayah 4)
Smeekbede 25
Onze Heer, vervolmaak voor ons licht en vergeef ons : Ayah voorwaar, U bent Almachtig over alle zaken (Surah 66 : Ayah
Men moet als doel hebben om het hart te reinigen, aangezien het de sleutel is tot het correcte gedrag in dit leven en het winnen van het genoegen van Allah en het Paradijs in het volgende leven. Er zijn tekenen die je kunt waarnemen in jezelf, waarmee je kunt bepalen of je hart schoon (zuiver) en gezond is of niet. Vele van deze tekenen laten zien dat de schone (zuivere) en gezonde hart niet neigt naar deze wereld, maar dat het gehecht is aan Allah en het Hiernamaals.
Deze tekenen zijn besproken door ibn al-Qayyim en bevatten de volgende:
1. De persoon beschouwt zichzelf als behorende tot de volgende wereld en niet deze wereld. Hij is een vreemdeling op deze wereld en kan niet wachten om zijn woonplaats in het Hiernamaals te bereiken.
2. De persoon is verontrust (overstuur) wanneer, en iedere keer, dat hij een zonde begaat totdat hij volledig berouw heeft getoond tegenover Allah.
3. Als de persoon zijn dagelijkse Quran recitatie of dhikr (het gedenken van Allah) mist, dan is diegene meer verontrust en ongelukkig dan wanneer hij rijkdom (geld e.d.) verliest.
4. Het individu heeft een plezier in het aanbidden van Allah, dat veel groter is dan elke plezier die hij vindt in het eten of drinken.
5. Wanneer de persoon begint te bidden, dan verlaten zijn zorgen van deze wereld hem.
(commentaar van de vertaler: Tot op zekere hoogte is dit iets onvermijdelijks, maar wanneer we zien dat het grootste deel van de tijd gedurende het gebed onze gedachten bij onze zorgen e.d. zitten en we weinig tot geen concentratie hebben gedurende het gebed, dan is dat een teken van een ongezond hart. Zie ook videolezing Foundations of Belief)
6. Zijn enige zorgen betreffen Allah en het handelen omwille van Allah.
7. Hij is bezorgder om het verspillen van tijd en gieriger als het gaat om het verspillen van tijd, dan een gierige persoon is met betrekking tot zijn rijkdom. Tijd is een sleutel element dat iedereen moet gebruiken voor het aanbidden van Allah. Allah zegent vaak mensen met vrije tijd en toch hebben ze geen idee hoe ze dit moeten gebruiken, dus verspillen ze het.
8. De persoon is bezorgder om de correctheid van zijn daad, dan hij is om de uitvoering van de daad zelf.
Tegelijkertijd zijn er vele tekenen dat het hart van een persoon onzuiver (vies) of ziek is. Het is belangrijk om deze tekenen te zien en het hart te genezen. Veel mensen zijn bezorgd om de fysieke gezondheid van het hart. Als hun bloeddruk stijgt, zullen ze direct op zoek gaan naar hulp. Maar, de belangrijkere aspect is niet de fysieke gezondheid van het hart, maar de spirituele gezondheid van het hart. Dit betekent niet, dat men de fysieke gezondheid van het hart moet verwaarlozen. Het betekent echter wel, dat als men alleen bezig is met het verzorgen van de fysieke gezondheid van het hart, dat diegene de belangrijkere element verwaarloost, de element die nog belangrijker is voor zijn gezondheid in dit leven en het Hiernamaals.
Ibn al-Qayyim heeft ook de tekenen die aangeven dat er een ziekte is in het hart besproken. Deze tekenen bevatten de volgende:
1. Deze persoon voelt geen pijn wanneer hij slechte daden (zonden) begaat.
2. Het individu vindt plezier in het verrichten van daden van ongehoorzaamheid aan Allah en rust na het uitoefenen van deze daden.
3. De persoon let op de minder belangrijke zaken en maakt zich geen zorgen (het kan diegene niets schelen) om de belangrijkere zaken. Als een hart gezond is, dan zal het kijken naar het belang van de persoon en wat het beste voor diegene is. Wanneer belangrijke zaken het hart niks kunnen schelen, dan is dit een duidelijk teken dat het niet alleen ziek is, maar waarschijnlijk dood.
4. De persoon houdt niet van de waarheid en heeft moeite met het te accepteren en zich er aan te onderwerpen.
5. Deze persoon vindt geen rust (gemak) in het gezelschap van rechtschapen mensen, maar vindt veel troost en vrede bij slechte mensen en zondaars.
6. De persoon kan makkelijk worden beïnvloed met betrekking tot misvattingen en twijfel. Hij voelt zich aangetrokken tot discussies, debatten en argumenten die omgeven zijn door zulke misvattingen, in plaats van het lezen van de Quran en andere daden die voordeel zullen hebben. (Dit kan tegenwoordig ook gezien worden onder moslims, vooral op Internet.)
8. De persoon wordt niet geroerd (dus het heeft geen effect op hem) door welke vorm van vermaning ook. Sommige mensen, kunnen bijv luisteren naar Khutbas op vrijdag - zelfs uitstekende - terwijl dit helemaal geen effect op hen heeft. Dit is nog een teken, dat het hart ziek is of misschien zelfs dood.
Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah Bron: Al-Waabil al-Sayib, p. 19 Vertaald door:http://sincerehearts.nl
Rubayyi bint Muawiz was een vrouw van de Ansar, die in verschillende veldslagen had deelgenomen, aan de zijde van de Heilige Profeet (sallalaho alaihi wasallam). Ze verzorgde de gewonden en droeg de ontzielde lichamen tijdens de veldslag weg. Ze had de Islam geaccepteerd voordat de Profeet van Allah (sallalaho alaihi wasallam) naar Medina emigreerde. Ze ging trouwen toen de Profeet (sallalaho alaihi wasallam) in Medina was. Hij sierde haar huwelijk door zijn aanwezigheid. Hij hoorde enkele meisjes een gedicht bij haar verblijfplaats zingen over de veldslag van Badr. Een van hun zong een vers: wa fina nabi yalamu ma fi ghadin
Dat betekende:
Wij hebben tussen ons de Profeet (sallalaho alaihi wasallam), die weet wat morgen zal gebeuren.
Hij verbood hun zulke gedichten te zingen, omdat niemand anders dan Allah kon weten wat in de toekomst zou gebeuren.
Rubayyis vader Muawiz was één van degenen die Abu Jahl tijdens Badr doodde. Abu Jahl was, zoals de meesten wel weten, één van de grote leiders van de Quraish en de ergste vijand van de Islam. Er was een vrouw, genaamd Asma, die altijd parfum verkocht voor de vrouwen. Ze kwam eens langs bij Rubayyi om parfum te verkopen. Toen Rubayyi aan haar voorgesteld werd als een dochter van Muawiz, merkte ze op:
Zo, jij bent de dochter van degene die zijn leider doodde.
De trotse Rubayyi kon niet verdragen dat een minderwaardig persoon als Abu Jahl genoemd werd als te zijn de leider van haar vader. Daarom betaalde zij met gelijke munt terug:
Neen, ik ben de dochter van iemand die zijn slaaf doodde.
Asma hield niet van deze kenschetsing voor Abu Jahl en zei boos:
Het is haram voor mij om parfum voor jou te verkopen.
Rubayyi zei op dezelfde toon terug,
Het is haram voor mij om parfum van jou te kopen. Ik heb nooit stank geroken in een parfum uitgezonderd in die van jou.
Rubayyi (radiallaho anha) zegt:
Ik had de laatste woorden gezegd eenvoudigweg om haar te tarten.
Moraal:
Kijk naar haar gevoeligheid en gevoel voor de Islam. Rubayyi kon het niet verdragen dat een vijand van de Islam een leider werd genoemd. Tegenwoordig horen we van de lippen van moslims bloemrijke en verheven klinkende benamingen die gebruikt worden voor de openlijke vijanden van de Islam. Als deze moslims hieraan herinnerd worden, noemen zij de kritiek op hun een teken van een bekrompen opvatting.
De Boodschapper van Allah (sallalaho alaihi wasallam) zei:
Betitel een munafiq niet als een leider. Je maakt Allah ontevreden als je zo iemand als een leider beschouwd.
Iblies, de vervloekte, heeft zes manieren om je hart binnen te vallen dat zich alleen aan Allah hoort vast te klampen. Ken deze manieren, opdat je attent zult blijven en je kunt achterhalen hoever Iblies jou in zijn macht heeft.
Wijze één:
Allereerst zal hij jou trachten jou ongeloof te laten begaan. Wanneer je dit doet, neemt hij de rust en maakt zich geen zorgen meer over jou.
Wijze twee:
Als jij je weet vrij te maken van het eerste, maakt hij voor jou de religieuze innovatie schoonschijnend, hetzij een religieuze innovatie in de vorm van een daad of een uitspraak. Hij zal jou doen geloven je op de waarheid zit en je vergeet dat elke innovatie een dwaling is en elke dwaling tot het Hellevuur leidt.
Wijze drie:
Weet jij niet te vallen voor de eerste twee zaken, dan stapt hij over naar de derde kwestie en dat is; jou een grote zonde laten begaan. Berouw tonen en het smeken om vergeving zullen er echter voor zorgen dat Allah je zal vergeven, zoals de mensen van kennis zeiden: "Er is geen sprake van een kleine zonde wanneer men dit voortdurend verricht en niet van een grote zonde wanneer men om vergeving vraagt."
Wijze vier:
Weet jij je vrij te waren van de voorgaande zaken, dan komt hij met een kleine zonde die constant bij jou is, zodat die jouw goede daden en de hoogte van jouw positie in het Paradijs met de waarachtigen en de martelaren vermindert. Maar met de Wil van Allah zullen deze kleine zonden vergeven worden.
Wijze vijf:
Als je berouw hebt getoond voor al het voorgaande, dan bevind jij je in een hoge positie die Iblies jou niet gunt. Waarna hij op de vijfde wijze tot jou komt; hij laat jou bezig houden met daden met de geringste beloning in plaats van de daden met de meeste beloning. Zo zal hij jou bijvoorbeeld bezig houden met het verwijderen van iets schadelijks van de straat. Ondanks het feit dat dit een onderdeel van het geloof is, is het weliswaar niet het hoogste onderdeel van het geloof, enzovoort.
Wijze zes en tevens de laatste:
Weet jij jou te hoeden voor dit alles, dan gebruikt hij de moeilijkste en krachtigste manier, waarvoor zelfs de profeten (vrede zij met hen) zich niet konden hoeden; het aansporen van de familieleden, naasten en de mensen om je heen tot het uitschelden, beledigen en het berokkenen van schade aan jou.
Weet jij nu wat jouw positie is bij Iblies, de vervloekte?
'Genezing van de harten' (verkort) door Ibn al-Qayyim al-Djawziyyah
Verhalen van de Sahabah _ Musab bin Umair (Radhiallaho anho) wordt een martelaar
Verhaal: Musab bin Umair (Radhiallaho anho) wordt een martelaar.
Musab bin Umair(Radhiallaho anho) werd met veel liefde en genegenheid door zijn welgestelde ouders opgebracht. Voordat hij zich tot de Islam bekeerde, leefde hij in luxe en comfort. Het werd rond verteld dat hij de bestgeklede jongeling van Mekka was. Feit was dat zijn ouders gewoon waren kleding ter waarde van tweehonderd dirham per stuk voor hem te kopen. Hij bekeerde zich in de vroege dagen van de Islam, zonder dat zijn ouders het in eerste instantie wisten. Toen zij erachter kwamen, bonden ze hem vast en sloten hem thuis op. Hij kreeg echter de gelegenheid te vluchten en emigreerde naar Abyssinië. Toen hij terugkwam uit Abyssinië, emigreerde hij naar Medina. Iemand als hem die in luxe en comfort opgebracht was, leefde nu een leven van onthouding en soberheid. Eens zat de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) toen Musab-bin-Umair(Radiallaho anho) langs ging. Hij had alleen maar een laken om zijn lichaam te bedekken. Een laken dat bestond uit een aantal bij elkaar genaaide oude lappen inclusief een stuk van leer. De Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) vertelde met tranen in zijn ogen over het luxueuze en comfortabele leven dat Musab bin Umair (Radhiallaho anho) leidde voordat hij zich tot de Islam bekeerde. Tijdens de veldslag van Uhud droeg Musab bin Umair (Radhiallaho anho) de vlag van de Islam. Toen de Moslims door de nederlaag in verwarring uiteen gingen, bleef hij met de vlag op zijn post en stond daar als een rots in de branding. Een vijand kwam op hem af en hakte in een houw zijn hand af waarmee hij de vlag vasthield, zodat de vlag kon vallen en de nederlaag een feit was. Hij nam onmiddellijk de vlag in de andere hand. De vijand hakte toen ook die hand af. Hij hield de vlag toen tegen zijn borst met behulp van zijn bloedende armen. Tenslotte doorboorde de vijand zijn lichaam met een pijl. Hij viel dood neer en met hem de vlag die hij tijdens zijn leven geweigerd had te laten vallen. Toen hij klaargemaakt werd om begraven te worden, bleek dat hij alleen één laken bezat om zijn lichaam te bedekken. Dit laken was echter te kort voor hem. Als zijn hoofd ermee bedekt werd, bleven zijn voeten bloot en wanneer de voeten bedekt werden, werd het hoofd blootgesteld. De Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) zei:
"Bedek zijn hoofd met het laken en zijn voeten met de bladeren van Azkhar."
Moraal:
Dit was het einde van de jongeman die in luxe en comfort opgebracht was. Iemand die gewoon was kleding ter waarde van tweehonderd dirhams te dragen, had niet genoeg kleren om zijn ontzielde lichaam te bedekken. Kijk met welke dapperheid hij trachtte de vlag hoog te houden en niet toestond dat deze viel tot hij dood neerviel. Dit is het wonder van Imaan. Als iemand Imaan heeft gekregen, vergeet hij al het andere, zoals rijkdom, luxe of het leven zelf.
Ibn al-Qayyim (moge Allaah de Verhevene hem genadig zijn) zei:
Het vechten tegen jezelf, tegen je eigen begeerten (Djihaadoe n-Nefs), bestaat uit vier niveaus.
1. Dat hij streeft naar het leren van de leiding en de ware religie, wat inhoudt dat er geen succes of gelukzaligheid voor de ziel in dit leven of in het Hiernamaals is, dan hierdoor.
2.Dat hij streeft om te handelen volgens de kennis die hij opgedaan heeft.
3.Dat hij streeft om er naar uit te nodigen en het degenen leert die het niet weten.
4.Dat hij zijn ziel laat wennen om geduld en volharding te hebben met de tegenspoed als gevolg van het oproepen naar Allaah en het kwaad dat veroorzaakt wordt door de mensen en dat hij dit geduldig verdraagt voor Allaah. Als een persoon deze vier niveaus voltooit, dan wordt hij 1 van de rechtgeleide en wijze geleerden en onderwijzers.
Verhaal van de Sahabah: De vrees van de Heilige Profeet (sallalaho alaihi wasallam) ten tijde van een storm
Verhaal: De vrees van de Heilige Profeet (sallalaho alaihi wasallam) ten tijde van een storm
Aisha (radiallaho anha) vertelt dat telkens wanneer een sterke wind met dichte wolk begon te waaien, het gezicht van de heilige Profeet van Allah (saw) bleek werd door de vrees voor Allah. Hij werd prikkelbaar liep verantrust op en neer en reciteerde het volgende gebed:
O mijn Allah! Ik vraag van U het goede uit deze wind, het goede uit dat wat in deze wind is, en het goede ut dat wat de uitkomst van deze wind is. Ik zoek bescherming voor het slechte van wat in deze wind is, en van het slechte dat de uitkomst van deze wind is.
Ze zegt:
En verder, wanneer het begon te regenen, verschenen tekenen van vreugde op zijn gezicht. Ik zei eens tot hem: O Profeet van Allah, wanneer de wolken verschijnen is iedereen blij omdat zij regen voorspellen, maar waarom zie ik u op die tijd zo ontdaan? Hij antwoordde: O Aisha! Hoe kan ik zeker voelen dat deze wind niet de toorn van Allah voorspelt? De mensen van Aad werden gestraft met de wind. Zij waren blij toen zij de wolkenmassa waarnamen, gelovende dat zij de regen bracht; maar feitelijk brachten die wolken geen regen, maar totale ondergang aan Aad.
De Profeet (saw) verwees duidelijk naar de volgende verzen van de Quran:
Toen zij een wolk naar hun valleien zagen komen, zeiden zij: "Dit is een wolk, die ons regen zal geven." Neen, dat is hetgeen gij zocht te verhaasten, een wind, die een smartelijke straf bevat. Deze zal alles door het gebod van zijn Heer vernietigen. En het kwam met hen zó ver dat slechts hun lege woningen waren te zien. Zo straffen Wij het schuldige volk. (46:24-25)
Moraal:
Kijk naar de vrees van Allah in het hart van iemand die het beste is van alle schepselen (sallalaho alaihi wasallam). Ondanks een duidelijke vers in de Quran dat Allah de mensen niet zal straffen zolang als de Profeet (saw) met hun was, had hij zo veel vrees voor Allah dat een sterke wind hem herinnerde aan de straf, die gegeven was aan de mensen in het verleden. Laten wij voor een moment in onze eigen harten kijken. We zitten vol met zonden, toch zal een storm als vandaag in Nederland of een aardbeving en bliksem elders enz., bij ons in de harten niet de minste vrees opwekken. We houden ons bezig met andere zaken in plaats van op dit soort momenten de salaat te verrichten of Istighfar te doen.
Het verhindert kennis: Kennis is een licht welke Allah gooit in de harten en ongehoorzaamheid dooft dit licht. Imaam Shaafi'ee heeft gezegd: Ik klaagde bij Wakee' over de zwakheid van mijn geheugen, dus beval hij mij om ongehoorzaamheid te verlaten en informeerde mij dat de kennis licht is en dat de licht van Allah niet gegeven wordt aan de ongehoorzame. Het verhindert levensonderhoud: Net zoals Taqwaa zorgt voor levensonderhoud, zorgt het verlaten van Taqwaa voor armoede. Er is niets wat levensonderhoud kan brengen zoals het verlaten van ongehoorzaamheid. Het verhindert gehoorzaamheid (aan Allah): Als er geen andere bestraffing voor zonden was dan dat het gehoorzaamheid aan Allah verhindert, dan zou dat voldoende zijn geweest. Ongehoorzaamheid verzwakt het hart en het lichaam. Dat het het hart verzwakt, is iets wat duidelijk is. Ongehoorzaamheid stopt het verzwakken niet totdat het hart volledig het leven laat (dat wil zeggen dood gaat). Ongehoorzaamheid verkort de levensduur en vernietigt alle zegeningen. Net zoals rechtschapenheid de levensduur verlengt, verkort het zondigen de levensduur. Ongehoorzaamheid zaait zijn eigen zaadjes en baart zichzelf totdat het zich ervan scheiden en het eruit komen moeilijk wordt voor de dienaar. Zonden verzwakken de wil en vastberadenheid van het hart zodat het verlangen naar ongehoorzaamheid sterk wordt en het verlangen om berouw te tonen beetje bij beetje zwak wordt, totdat het verlangen om berouw te tonen volledig uit het hart is verwijderd. Iedere soort ongehoorzaamheid is een erfenis van een natie (volk) van de naties die door Allah Azzwajall zijn vernietigd. Sodomie (homosexualiteit en dergelijke) is een erfenis van het volk van Lut; meer nemen dan toegestaan is en geven wat minder is, is een erfenis van het volk van Shu'ayb; het zoeken van aanzien (grootheid) in het land en het veroorzaken van corruptie is een erfenis van het volk van de Farao; en trots/ arrogantie en tirannie is een erfenis van het volk van Hud. Ongehoorzaamheid is een oorzaak dat een dienaar wordt veracht door Zijn Heer. Al-Hasan al-Basree (radiallahoe anhoe) heeft gezegd: Zij werden verachtelijk (in Zijn ogen/zicht) dus waren zij Hem ongehoorzaam. Als zij eerbaar waren (in Zijn ogen/zicht) dan zou Hij hen hebben beschermd. Allah, de Verhevene, zegt (interpretatie): En wie door Allah vernederd wordt: voor hem zijn er dan geen eerbewijzers. [Hajj 22:18]. De schadelijke effecten van de zondaar beinvloeden (hebben effect op) degenen om hem heen en ook de dieren, waardoor zij worden getroffen door schade. De dienaar gaat door met het begaan van zonden totdat deze erg makkelijk voor hem worden en nietsbetekenend zijn in zijn hart, en dit is een teken van vernietiging. Iedere keer dat een zonde nietsbetekenend wordt in de ogen van de dienaar, wordt het groot in het zicht/ ogen van Allah. Ibn Mas'ood (radiallahoe anhoe) heeft gezegd: Waarlijk, de gelovige ziet zijn zonden alsof hij staat aan het voet van de berg, bang dat deze op hem zal vallen, en de zondaar ziet zijn zonden als een vlieg die voorbij zijn neus vliegt, zo probeert hij deze te verwijderen door met zijn hand heen en weer te bewegen. [Bukhaaree] Ongehoorzaamheid erft vernedering en laagheid. Eer, in zijn geheel, ligt in de gehoorzaamheid van Allah. Abdullaah ibn al-Mubaarak heeft gezegd: Ik heb gezien dat zonden harten doden en vernedering wordt geerfd door ermee door te gaan. Het verlaten van zonden doet de harten leven en het voorkomen van je ziel is er beter voor. Ongehoorzaamheid bederft het verstand (intellect). Het verstand (intellect) heeft licht en ongehoorzaamheid dooft dit licht. Wanneer het licht van het verstand is gedoofd dan wordt het zwak en onvolmaakt (deficient). Wanneer ongehoorzaamheid toeneemt, dan wordt het hart van de dienaar verzegeld, zo wordt hij een van hen die achteloos zijn. Allah, De Verhevene, zegt (interpretatie): Nee! Wat zij plachten te doen heeft zelfs hun harten bedekt. [Mutaffifeen 83:14]. Zonden zorgen voor verschillende soorten verderf in het land. Verderf van de wateren, de lucht, planten, vruchten en dergelijke. Allah, De Verhevene, zegt (interpretatie): Het verderf is op het land en de zee zichtbaar door wat de mensen hebben verricht, zodat Hij hun een gedeelte van wat zij hebben verricht doet proeven. Hopelijk zij zullen berouw tonen. [Rum 30:41]. Het verdwijnen van bescheidenheid, welke de essentie van het leven van het hart is en de basis is van al het goede. Het verdwijnen ervan is het verdwijnen van al het goede. Het is authentiek overgeleverd van de Boodschapper van Allah (salallahoe alayhi wa sallam), dat hij heeft gezegd (interpretatie): Bescheidenheid is het goede, in zijn geheel (helemaal, al het goede). [Bukhaaree en Muslim]. Een dichter heeft gezegd: En bij Allah, er is geen goedheid in het leven of de wereld wanneer bescheidenheid verdwijnt. Zonden verzwakken en verkleinen de verheerlijking (vergroting) van Allah, de Almachtige in het hart van de dienaar. Zonden zijn de redenen dat Allah Zijn dienaar 'vergeet', verlaat en hem alleen laat (zonder hulp) met zijn ziel en zijn shaytaan (duivel), en hierin zit de vernietiging waarvoor geen hoop op redding is. Zonden verwijderen de dienaar uit de 'afdeling' van Ihsaan (het doen wat goed is) en de beloning van degenen die goed doen wordt hem ontzegd. Wanneer Ihsaan het hart vult, dan weerhoudt het het hart van ongehoorzaamheid. Ongehoorzaamheid zorgt ervoor dat de gunsten (van Allah) ophouden en maakt Zijn wraak geoorloofd. Geen zegening wordt een dienaar ontzegd, behalve vanwege een zonde en geen vergelding is geoorloofd (wettig), behalve ten gevolge van een zonde. Ali (radiallahoe anhoe) heeft gezegd: Geen ontbering (moeilijkheid) is neergedaald behalve ten gevolge van een zonde en het (de ontbering) is niet weggehaald behalve door boetedoening (het tonen van berouw). Allah, De Verhevene, zegt (interpretatie): En er treft jullie geen ramp, of het is vanwege wat jullie handen hebben verricht, maar Hij vergeeft veel. [Shura 42:30]. En Allah, De Verhevene, zegt ook (interpretatie): Dat is omdat Allah nimmer een genieting die Hij aan een volk heeft geschonken verandert (in een bestraffing), tenzij zij veranderen wat zich bij hen bevindt. [Anfaal 8:53].
Uit: al-Jawab al Kafi Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Verhaal van de Sahabah - Zegeningen van Nafl (niet verplichte) gebeden
Verhaal: Zegeningen van Nafl (niet verplichte) gebeden
De Heilige Profeet (sallalaho alaihi wasallam) heeft gerapporteerd dat Allah (Subhanah wataala) gezegd heeft:
Mijn toorn daalt neder op degene die kwaad in de zin heeft tegen Mijn vrienden. En alleen degenen worden gezegend met Mijn liefde die onvoorwaardelijk Fard (verplichte) bevelen uitvoeren. Een persoon blijft vooruitgaan in Mijn achting door Nafl, totdat Ik hem als Mijn geliefde kies. Ik wordt dan zijn oor waarmee hij luistert, zijn oog waarmee hij kijkt, zijn handen waarmee hij vasthoudt, zijn voeten waarmee hij loopt, m.a.w. zijn luisteren, kijken, grijpen en lopen zijn alle perfect volgens Mijn bevelen en hij zal er zelfs nooit van dromen om een van zijn lichaamsdelen tegen Mijn bevelen in te gebruiken.
Moraal:
Degenen die na hun 5 Fard gebeden verricht te hebben, de gewoonte hebben om Nafl overvloedig te verrichten, zijn werkelijk gezegend. Moge Allah mij en mijn vrienden de kracht geven deze zegening te verdienen.
De slapeloze nacht van de Profeet (sallalaho alaihi wasallam)
De slapeloze nacht van de Profeet (sallalaho alaihi wasallam)
Eens had de profeet(sallalaho alaihi wasallam) een slapeloze nacht. Hij keerde zich telkens om, maar kon niet in slaap vallen. Zijn vrouw vroeg hem:
O Profeet van Allah! Waarom kan je niet slapen?
Hij antwoordde: Een dadel lag in de buurt. Ik raapte die op en at het op, zodat er niets verkwist werd. Nu ben ik verontrust uit vrees dat het de vrucht van de Sadaqah kon zijn.
Moraal:
Zeer waarschijnlijk behoorde de dadel aan de Profeet zelf. Maar omdat de mensen hem ook Sadaqah stuurden voor de verdeling, kon hij niet slapen met het idee dat het van de Sadaqah kon zijn. Het antwoord van onze meester zelf, geeft aan dat hij uit gewetensbezwaar niet kon slapen op grond van een vermoeden dat hij fout gehandeld had. Hoe zou het dan moeten gaan met degenen die beweren de volgelingen van diezelfde meester te zijn, maar zich overgeven aan woekerrente, corruptie, diefstal, plunder en andere vormen van haraam, zonder ooit een gewetensbezwaar?
