|
De videoband die mijn leven vernietigde
Het meisje van wie ik de naam wegens privacy niet kan noemen studeerde
psychologie aan de universiteit. Zij had drie zussen die allemaal het
voortgezet onderwijs volgden. Haar vader verdiende zijn kost in zijn
winkeltje. Onder haar studiegenoten was het meisje bekend om haar
integriteit en haar goede moraal en goed gedrag. Maar
Laat ons haar verhaal
aandachtig lezen:
'Toen ik op een dag onderweg was van de universiteit naar
huis, kwam ik een zeer verzorgde man tegen. Hij keek naar mij alsof hij mij
kende en sprak tegen mij met een zachte stem. Ik wilde hem absoluut geen
aandacht geven, maar hij bleef mij achtervolgen. Hij bleef herhalen dat hij
mij al een hele tijd had gevolgd en dat hij met mij wilde trouwen. Uit angst
begon ik sneller te lopen totdat ik bijna struikelde. Ik begon te zweten
toen hij mij bleef achtervolgen. Het was de eerste keer dat mij zoiets
overkwam. Ik was erg gefrustreerd toen ik thuis aankwam. Die middag had ik
niks kunnen doen. Ik bleef maar denken, ik was te bezorgd en kon die nacht
niet slapen. De volgende dag toen ik klaar was met colleges stond diezelfde
man bij de uitgang van de universiteit naar mij te glimlachen. Net als de
dag daarvoor volgde hij mij en probeerde hij mij tegen te houden. Een paar
dagen later vond ik een briefje dat hij blijkbaar kort voordat ik thuis
aankwam bij mijn voordeur had neergelegd. Ik wist niet wat ik met die
envelop moest, omdat ik niet wist wat erin stond. Ik raapte uiteindelijk met
trillende handen de envelop op. Ik maakte hem open... Het was een bericht
met liefdevolle woorden en verontschuldigingen. Hij had geschreven dat hij
spijt had van de achtervolgingen. Ik wist eerst niet wat ik met die brief
moest. Ik had de brief toch maar gescheurd... een paar minuten later ging de
telefoon af. Ik nam op en hoorde dezelfde jongen praten... Hij vroeg mij of
ik zijn brief al had gelezen. Ik vertelde hem dat problemen zou krijgen met
mijn familie als hij mij niet met rust liet. Een uur later belde hij weer
op. Hij smeekte mij om naar hem te luisteren. Hij vertelde mij dat hij een
goede intentie had en dat hij een gezin wilde stichten. Hij liet mij ook
weten dat hij rijk was en dat hij bereid was al mijn wensen te vervullen. Ik
begreep van hem dat bijna al zijn familieleden waren overleden. Ik moet
toegeven dat ik op dat moment medelijden met hem kreeg. Ik begon begrip voor
zijn situatie te tonen. Na dat telefoongesprek verwachtte ik elke dag een
telefoontje van hem. Dat laatste telefoongesprek bracht hem dichterbij. Ik
had de volgende dag les. Na mijn colleges liep ik naar buiten en bleef
rondkijken met de hoop dat hij buiten stond te wachten. Hij kwam dagen lang
niet opdagen. Na een tijdje kwam ik hem opeens wel tegen buiten de
universiteit... ik was dolblij. Wij gingen samen in zijn auto een rondje
rijden. Ik had een heel raar gevoel toen ik bij hem in de auto zat. Ik
voelde me alsof ik niet meer mezelf was. Ik kon opeens niet meer nadenken...
Het was alsof hij mij onder controle had... Ik geloofde opeens alles wat hij
mij vertelde, vooral wanneer hij mij vertelde dat wij voor altijd samen
zouden zijn... dat wij onder één dak als een gelukkig echtpaar zouden leven.
Het klonk zo mooi. Elke keer wanneer hij zei dat ik zijn vrouw was begon ik
al te fantaseren en begon ik mij dat gelukkige leven voor te stellen. Maar
niet lang daarna begon mijn nachtmerrie!
We gingen zoals gewoonlijk in zijn auto een rondje rijden... alleen deze
keer gingen we niet naar de stad. We reden samen naar een appartement. Ik
durfde niks te zeggen om niet preuts over te komen. Het appartement was
goed ingericht... ik was wel zenuwachtig. We gingen samen in de woonkamer
zitten. Ik was de volgende gezegde van de profeet Mohammed vrede zij met hem
helemaal vergeten: "Als een man en een vrouw zich in een (gesloten of
afgelegen) ruimte afzonderen is de shaytaan altijd de derde." (Overgeleverd
door Tirmidhi Z). Maar de shaytaan had mijn hart verdoofd met al die mooie
woorden van die jongen. Ik werd heel erg verleid toen hij dichterbij mij
kwam. Ik wil niet in details vertellen wat er daarna volgde. Daarna stond ik
op... maar het was gebeurd... het was te laat. Ik raakte kwijt wat elk
fatsoenlijk meisje probeert te beschermen. Ik schreeuwde huilend tegen hem
en zei: "Wat heb je met me gedaan!". Hij zei: "Maak je nou geen zorgen, je
bent mijn vrouw". Ik antwoordde: "Hoe kan ik in Allahs naam jouw vrouw zijn
als er nog geen huwelijkscontract is!". Hij beloofde mij dat er zo snel
mogelijk een huwelijkscontract zou komen. Ik ging huilend naar huis. Ik had
echt helemaal geen kracht in mijn benen... Ik kon amper lopen... Ik had het
gevoel dat ik van binnen brandde. "Oh mijn God, wat heb ik gedaan? Wat ben
ik stom geweest!, bleef ik herhalen. De hele wereld werd duister voor mij...
Ik bleef oneindig huilen in mijn kamertje. Ik volgde voor een tijdje geen
colleges meer en uiteindelijk stopte ik met mijn studie. Mijn situatie werd
alleen erger... Niemand thuis wist wat er met mij was gebeurd. Ik bleef
hopen dat die jongen zijn beloftes uiteindelijk nakomt. Dagen gingen
voorbij, maar voor mij waren het meer weken dan dagen. Ik had bijna de hoop
opgegeven dat alles ooit goed zou komen, toen uiteindelijk de telefoon
afging terwijl ik in mijn kamer zat. Ik nam gelijk op voordat iemand anders
thuis opnam. Alle hoop kwam naar boven toen ik de stem van die jongen door
de telefoon hoorde. Hij zei met een zachte stem: "Ik wil met je een afspraak
maken... het is erg belangrijk". Ik werd ontzettend blij, omdat ik mij niets
belangrijker kon voorstellen dan het huwelijk. Hij stond al te wachten toen
ik bij de plaats waar we hadden afgesproken aankwam. Hij had een sacherijnig
gezicht. Hij reed naar mij toe en ik stapte in. Het eerste wat hij zei was:
"Het huwelijk kun je vergeten!". Zonder er bewust van te zijn gaf ik hem een
klap in zijn gezicht... Ik zag de vlammen uit zijn ogen komen van woede. Ik
zei: "Ik dacht dat je mij had opgebeld om alles recht te zetten, maar zo te
zien ben jij iemand die nooit van normen en waarden heeft gehoord!". Toen ik
uit wilde stappen zei hij: "Wacht even" en liet mij een videoband zien. Hij
zei met een dreigende stem: "Je moet vooral zo doorgaan... met dit bandje
zal ik jouw leven kapot maken". Ik vroeg hem wat er op die videoband stond.
Hij zei spottend dat het een verassing was die hij niet wilde verklappen.
Hij wilde dat ik zelf zag wat er op die band stond. We gingen naar datzelfde
appartement... Ik moest wel mee... Ik moest weten wat er op die band stond.
Wallahi! Ik raakte bijna bewusteloos toen ik zag wat er op die band stond.
Die jongen had alles opgenomen wat we die ene avond in het appartement
hadden gedaan... Ik was even in een andere wereld toen ik mezelf op dat
bandje zag... Alles werd stil om me heen... Ik keek om naar die jongen en
zei: "Wat wil je mij nou aandoen, laffaard, rotzak! ". Hij antwoordde heel
koel: "Er is niks aan de hand..., een paar verborgen cameras hebben dit werk
gedaan..., als je meewerkt zal je echt niks overkomen..., maar als je koppig
en interessant gaat doen dan kan het fout lopen". Ik stortte in elkaar...
Niet alleen ik ging eraan, maar mijn hele familie. Ik kon niks doen... Om
mezelf en de reputatie van mijn familie te redden moest ik gewoon meewerken.
Met meewerken bedoelde hij dat ik voor hem moest gaan werken als prostituée.
Ik moest elke dag van de ene man naar de andere om geld voor hem te
verdienen. Mijn familieleden wisten nergens van, omdat zij mij altijd
vertrouwden. Die jongen had kopietjes van die videoband gemaakt, waarvan één
exemplaar in de handen van mijn neef terecht kwam. Kort nadat mijn neef mij
op die videoband zag, kwam mijn hele familie achter het verhaal. Ook de
mensen in onze buurt kregen uiteindelijk alles te horen. Ik verliet ons huis
voor goed. Later kwam ik er achter dat mijn vader en mijn zussen ook
verhuisd waren. Ik kwam ook later te weten dat ik niet het enige slachtoffer
van deze jongen ben geweest. Het enige waar ik op dat moment aan kon denken
was wraak. Ik ging op mezelf wonen in een kamer. Die jongen had op de ene of
andere manier mijn adres achterhaald en kwam dus op een dag dronken naar mij
toe. Ik maakte gebruik van het feit dat hij helemaal dronken was en stak hem
dood. Ik had een jongen gedood die eigenlijk een duivel in de gedaante van
een mens was. Ik heb andere meisjes verlost van deze jongen die ook hun
leven had kunnen vernietigen. Ondanks zijn dood heb ik mij nooit beter
gevoeld... Door de spijt die ik heb blijft mijn hart branden. Maar aan die
spijt heb ik niks. Ik heb mijn verhaal op papier gezet om alle meisjes die
liefdesbriefjes ontvangen of die mooie beloftes horen van jongens te
waarschuwen. Ik wil alle meisjes voor die valse romantische
telefoongesprekjes waarschuwen. Tegen elk meisje wil ik het volgende met
nadruk zeggen: als er een jongen naar je komt om je uit te vragen met wat
voor smoesje dan ook, plaats dan mijn verhaal voor je ogen. Denk aan mijn
verhaal dat mij en mijn familie heeft kapot gemaakt, denk aan mensen die om
jou geven, je familie en je ouders en denk aan de laatste woorden die mijn
vader op zijn sterfbed zei: Ik zal haar tot op de Dag des Oordeels nooit
vergeven. Oorverdovend en hartverscheurend!
Dit verhaal werd verteld door sheikh Ahmed Ben Abd al-Aziz al-Hosain.
Deze sheikh is bekend onder de moslims en is een vertrouwenspersoon.
Omwille van een goede vertaling hebben we enkele veranderingen moeten
aanbregen in enkele passages. De veranderingen zijn echter miniem!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
