Mijn dochter is de reden..

Dit is een verhaal van een jongeman die op een zeer mooie maar tegelijkertijd tragische manier geleid is door Allah. Hij vertelt:

Ik was een persoon die graag bij zijn vrienden was. Wij waren altijd samen, altijd op zoek naar manieren om onszelf bezig te houden met verwerpelijk vermaak en verdorven zaken, waar we onze dagen mee vulden en onze nachten mee doorbrachten. Dit terwijl mijn lieve arme vrouw thuis eenzaam haar dagen voorbij zag gaan. Zij klaagde steeds vaker over de eenzaamheid en de dagelijkse ellende waarin zij leefde maar ik had daar geen oor voor, en negeerde het.

Op een nacht kwam ik, zoals gewoonlijk in die tijd, rond een uur of drie thuis. Mijn vrouw en dochter lagen al lang te slapen. Ik ging naar de woonkamer en zette mijn verdorven gedrag waar ik net van thuiskwam gewoon binnenshuis voort door wat vieze films te gaan kijken. Plotseling ging de deur van de kamer open !!! Daar zat ik dan, oog in oog met mijn vijfjarige dochter. Ik keek haar recht in de ogen, aan de andere kant werd er tot mijn grote verdriet teruggekeken met een teleurgestelde en trieste blik.

Verstijfd was ik, elke poging om iets te zeggen op dat moment stokte al bij de eerste klank. Na een seconde of wat die in mijn verlamde situatie als een eeuwigheid voelde bereikten de eerste klanken mijn bewustzijn. Het was haar lieve stem waarmee ze zei: Papa, je zou je moeten schamen, ben je niet bang voor Allah ¦Heb toch vrees voor Allah! en zij zei dit drie maal, deed de deur dicht en ging terug naar haar kamer.

Ik bleef onthutst achter en wist niet hoe te reageren. Een tijd lang zat ik als door de bliksem getroffen stil en bewegingsloos voor me uit te staren met open mond. Toen ik een beetje uit mijn toestand begon te raken irriteerde ik mij gelijk mateloos aan de verachtelijke beelden die nog steeds speelden en die er nu opeens heel anders uitzagen. Ik stond op, deed de tv uit en begon na te denken over de gebeurtenis die mij voor de rest van mijn leven haarscherp zou bijblijven, uit nervositeit begon ik door de kamer te ijsberen. Haar woorden hadden mij heel diep geraakt. Zij riepen bij mij een gevoel op dat ik tot dan toe nooit had ervaren.

Ik besloot voor mijzelf dat het het beste was om naar haar kamer toe te gaan, dus ik begaf mij zenuwachtig die kant op terwijl ik nog klampachtig zat te bedenken wat ik zou zeggen. Eenmaal daar aangekomen, zag ik dat zij weer in slaap was gevallen. Ik ging kapot van binnen en dacht dat ik gek werd. In het holst van de nacht zat ik mijzelf op te vreten terwijl ik niks dan de stilte hoorde. Ik voelde mij ellendig als nooit tevoren, maar wat moest ik doen? Wat kon ik doen? Ineens werd de oorverdovende stilte onderbroken door een geluid dat alles veranderde, een geluid dat ik altijd al heb gehoord maar waar ik nooit naar heb geluisterd, een geluid waar ik de laatste jaren liever mijn oren voor sloot en pas blij was als die afgelopen was. Het was de oproep tot het ochtendgebed. Een rustig gevoel kwam over mij en ik begon na te denken. Aarzelend besloot ik om de kleine wassing te gaan verrichten, toen ik daar klaar mee was besloot ik mij op weg te begeven naar de moskee. Ik had niet veel zin om te gaan maar de woorden van mijn kleine dochter bleven mij achtervolgen.

De Imam opende het gebed en las een aantal verzen uit de Koran. Op het moment dat hij knielde en ik hem volgde, barstte ik spontaan in tranen uit. Ik kon mij niet inhouden al zou ik het gewild hebben. Dit was de eerste keer in zeven jaar dat ik weer voor Allah stond om het gebed te verrichten. De huilbui deed mij goed. Ik was opgelucht en het voelde alsof alle ongeloof, hypocrisie en verdorvenheid die ik in mij had, samen met de tranen uit mij wegstroomden. Thuis aangekomen, ging ik zitten en wachtte totdat het tijd was om naar mijn werk te gaan. Nog steeds zat ik mij te verwonderen om de reeks gebeurtenissen.

Toen ik op mijn werk kwam, zag ik mijn collega verbaasd en vreemd naar mij kijken. Het was natuurlijk een vreemde gewaarwording voor hem dat ik zo vroeg binnen was, terwijl ik daarvoor door mijn levensstijl vaak ofwel altijd laat was. Hij wilde meteen het fijne ervan weten. Ik vertelde hem wat mij overkwam, waarna hij zei: Wees Allah dankbaar voor het geven van zon dochter die jou aan het denken heeft gezet en wees Hem ook dankbaar voor het niet sterven in de toestand waarin je verkeerde.

Ik voelde mij na een tijdje werken onwijs vermoeid (ik had namelijk nog steeds niet geslapen) en vroeg om een halve dag vrij te nemen om de rest van de dag uit te rusten. Ik verlangde ook naar het zien van mijn kleine dochter. Ik kon gaan, dus vol goede moed ging ik onderweg naar huis. Ik keek er zo naar uit om mijn dochtertje te spreken, mijn excuses aan te bieden, haar te bedanken en te omhelzen. Er stond mij heel wat anders te wachten.

Toen ik het huis binnenliep, kwam mijn vrouw in paniek en huilend op mij af. Mijn hart begon sneller te bonzen, ik vreesde al het ergste. Ik vroeg angstig wat er aan de hand was en zij overdonderde mij met precies dat ergste waar ik voor vreesde. Ze was dood, mijn vijfjarige bloempje, waar ik sinds de nacht ervoor nog meer van was gaan houden, was overleden. Ik kon het niet geloven. Haar woorden die mij zo diep hadden geraakt waren de laatste die ik van haar gehoord heb. Een onbeschrijfelijk heftige pijn kwam over mij. Ik kon mijzelf niet meer beheersen en tranen begonnen wild te stromen.

Ik besefte mij na een tijdje dat dit een beproeving van Allah was om mijn geloof op de proef te stellen, en wist dat ik mij sterk moest houden. Ik belde mijn collega op en vertelde moeizaam wat er gebeurd was. Toen ik hem vroeg of hij kon komen om mij te helpen met het wassen en begraven van mijn dochter, gaf hij hier meteen gehoor aan. Wij verrichtten het gebed voor haar en droegen haar naar de begraafplaats. Op de begraafplaats zei mijn collega tegen mij: Het is niet gepast dat een ander dan jij jouw dochter in het graf plaatst. Ik pakte haar met tranen in mijn ogen en legde haar voorzichtig in het graf terwijl ik dacht; ik ben niet mijn dochter aan het begraven maar het licht dat mij weer naar Allah heeft geleid."

Dit is een waargebeurd verhaal

 Drie reizigers in een grot


Overgeleverd door Aboe `Abdurrahmaan Abdullah bin `Umar bin Khattaab (rahuma) Ik hoorde Rasoelaah(Salla Allahu 3alaihi wa Sallam) (Allahs boodschapper) zeggen: Voor jullie vertrokken er drie mannen samen op reis, totdat ze bij een grot aankwamen om te overnachten. Ze gingen naar binnen. (Na een tijdje) rolde er een rots van de berg af en maakte de ingang van de grot dicht. Ze zeiden tegen elkaar: Waarlijk, niemand van jullie zal uit deze grot bevrijd worden, behalve dat je Allahu Ta`ala (de Verhevene) aanroept met verwijzing naar jullie rechtschapen daden.

En van de mannen onder hen zei: Oh Allah(Sub7anahu wa Ta3ala) mijn ouders waren oud en (elke avond) gaf ik noch mijn gezin en noch mijn bediendes melk te drinken, totdat ik mijn ouders had laten drinken. Op een dag was ik te ver (van huis geraakt) doordat ik op zoek ging naar een boomrijk gebied (om de dieren te laten grazen). Toen ik thuis kwam sliepen ze al. Ik melkte de dieren en bracht toen de melk naar hun toe waarop ze nog steeds sliepen. Ik vond het niet gepast mijn familie en mijn bediendes eerder melk te geven. Terwijl mijn kinderen op de grond huilden (van honger), wachtte ik op hun met een kom melk in mijn hand tot het ochtendgloren aanbrak. Toen ze wakker werden dronken ze hun melk op. Oh Allah(Sub7anahu wa Ta3ala) als ik dit alleen voor Uw Aangezicht heb gedaan, verlos ons dan uit deze hachelijke situatie, die veroorzaakt is door deze rots.

Hierop schoot de rots een klein stuk je opzij, maar nog konden zij er niet uit.

De volgende man zei: Oh Allah(Sub7anahu wa Ta3ala) mijn oom had een dochter die mij het liefst was onder de mensen. (Volgens een andere overlevering: Ik hield zo van haar zoals alleen een man van een vrouw kan houden). Ik zocht toenadering tot haar, maar ze hield zich afzijdig. Later werd ze getroffen door ongemak in een jaar van schaarste (hongersnood) en kwam zodoende naar mij toe. Ik gaf haar honderd twintig dinaar (goudstukken) op voorwaarde dat ze mijn wens(verlangen) niet zou weigeren. Ze ging ermee akkoord. Toen ben ik op het punt stond om mijn verlangens te bevredigen (of volgens een andere overlevering: toen ik tussen haar benen stond) zei ze: Heb angst voor Allahom mijn (maagdelijke) zegel te verbreken behalve met recht (m.a.w. binnen een wettig huwelijk). Op dat moment verliet ik haar, ondanks dat ze nog steeds het liefst onder de mensen voor mij was. Tevens liet ik ook het goud dat ik haar gegeven had bij haar achter. Oh Allah(Sub7anahu wa Ta3ala) , als ik dit alleen voor Uw Aangezicht heb gedaan, verlos ons dan uit deze hachelijke situatie.

Hierop schoot de rots een klein stuk je opzij, maar nog steeds konden zij er niet uit.

De derde (man) zei: Oh Allah(Sub7anahu wa Ta3ala) ik had landarbeiders in dienst en betaalde hun lonen, met uitzondering van n man, die zonder zijn loon aan te nemen vertrok. Ik investeerde zijn loon en kreeg daardoor veel bezittingen.

Op een dag kwam hij naar me toe en zei: Oh Allah s(Sub7anahu wa Ta3ala) dienaar (`Abdoellaah) betaal me mijn loon?.

Ik zei tegen hem: Al die kamelen, vee, schapen en slaven , die je ziet zijn jouw loon?.

Hij zei: O Allah's(Sub7anahu wa Ta3ala) dienaar, drijf de spot niet met mee.

Ik zei: Ik drijf de spot niet met jou?.

Daarop nam hij alles mee en liet niets achter. Oh Allah(Sub7anahu wa Ta3ala) als ik dit alleen voor Uw Aangezicht heb gedaan, verlos ons dan uit deze hachelijke situatie. Hierop schoof de rots helemaal opzij en liepen ze de grot uit. (Riyadâus Salihien met verwijzing naar Sahihil Bukharie)

Allah ow Akbar......!!

Salamalaykom warahmattallah wa baraktoe

afgelopen zomer was mijn nicht op een bruiloft en daar was een meisje die haar het volgende vertelde:
Ik noem dit meisje even in dit verhaal malika.

malika woonde in marokko bij haar ouders, ze droeg een hoofddoek en bidde netjes 5x per dag enz.
Maar zoals elk ander meisje kwam ook iemand haar om haar hand vragen, de jongen die om haar hand kwam vragen kwam uit frankrijk, en dat betekende dus voor haar dat ze in frankrijk moest gaan wonen.
toen ze getrouwd waren kreeg ze van haar man te horen dat ze haar hoofddoek af moest doen,en dat ze zich moest kleden als de meisjes in frankrijk,hij tegen haar je bent nu in europa en ik wil niet dat mensen me uitlachen dat mijn vrouw een hoofddoek draagt.
Tegen haar zin in heeft ze gedaan wat haar man eiste, ze deed haar hoofddoek af,heeft haar haar geknipt en geverft,liep met
korte rokjes en mouloze truitjes en jurkjes enz.
Zo is het ongeveer 2jaar gegaan,tot dat ze op een nacht droomde dat er een man naar haar toe kwam en tegen haar zei:je hebt nog maar een week te leven en dan is het voorbij.
Ze vertelde haar man wat ze gedroomd had en dat ze zich zorgen maakt,maar haar man zei tegen haar dat ze niet moet aanstellen.
En de zelfde droom kreeg ze de volgende nacht weer,ze nam het nu wel serieus en besloot om naar marokko te gaan om haar ouders te zien en afscheid te nemen,want ze had het gevoel dat er iets zou gebeuren...

ze is is haar eentje naar marokko gegaan,want haar man nam het niet serieus wat ze had gedroomd.
Eenmaal in marokko begonnen de gevoelens sterker te worden dat ze echt doodgaat,ze heeft haar ouders niks over haar droom verteld zodat ze niet bezorgd zullen zijn.
Het enige wat door haar hoofd ging was dat ze aar hoofdoek af heeft gedaan en dat ze kleren droeg die niet toegestaan zijn voor vrouwen in de islaam,die hele week dat ze in marokko was droomde ze elke nacht hetzelfde.
De vijfde dag dat ze in marokko was ging haar moeder naar haar kamer om haar wakker te maken om te ontbijten, en ja hoor Allah heeft haar ziel die ochtend niet terug gegeven.
Ze is dus echt overleden meskina,haar ouders waren er kapot aan,het was hun enige dochter.
Haar ouders hebben toen de man van malika gebeld en hebben hem verteld dat malika in
haar slaap is overleden.
Haar man was er helemaal kapot van en haatte zich zelf om het feit dat hij haar dromen niet serieus nam.
hij is toen naar marokko gegaan om zijn vrouw daar te begraven,hij is daar ongeveer 2weken gebleven.
Hij bezocht elke dag haar graf en vroeg om vergivenis,maar toen hij op een dag naar haar graf ging en aan het bidden was hoorde hij ergens geluid vandaan komen......

Hij was er 100% zeker van dat hij de stem van zijn vrouw hoorde.het geleid kwam echt uit het graf van zijn vrouw,hij raakte helemaal in paniek en is naar de moskee gerent en heeft er iemand bij gehaald.
Het geluid kwam inderdaad uit de graf van malika,ze was keihard aan het schreeuwen dat ze pijn heeft.
Iedereen raakte in paniek(was dit een teken van Allah)...
Ze besloten de graf open te maken,en tot hun verbazing zagen ze malika liggen en ze leefde nog(ik krijg echt kippevel).
Ze was keihard aan het schreewen van de pijn,ze herhaalde wel 100x HET SPIJT ME,allah het spijt me...
ze zag er niet meer hetzelfde uit als toen ze nog leefde,haar haren die ze had geknipt en geverft waren helemaal afgebrand,haar wenkbrauwen die ze had geepileerd waren afgebrand,haar armen en benen die ze aan de buiten
wereld liet zien in mouwloze truitjes en korte rokjes waren helemaal verbrand.
ze schreeuwde keihard: Allah is groot,allah is groot!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ze wou haar man niet meer zien,en ze was doodsbang.
ze vertelde de mensen om haar heen wat er was gebeurd.
Toen jullie mij begraafden leefde ik nog,maar ik kon mezelf niet bewegen ik kon niks,alsof ieman me stevig vast hield.
toen jullie eenmaal weg gingen van mijn graf,kwam er iemand naar me toe en die zei,HEB JE GOED GELEEFD! ben je blij met wat je hebt gadaan!!!!!!!
Je moet boeten voor wat je hebt gedaan!!!
Wat er met jou in je graf gaat gebeuren moet jij vertellen aan elk mans dat je tegenkomt,en jou man zal nog zwaarder gestraft worden dan jou!!!!!!!!!!!!!!!!!

Het meisje dat dit aan mijn nicht vertelde was malika zelf,ze heeft haar brandwonden laten zien,en ze zei: Allah heeft mij genomen om alle
anderen te laten zien dat je moet leven zoals allah het wil..
Mijn nicht was er een hele tijd kapot van,en toen ik het heb gehoord heb ik echt gehuild.
malika heeft gevraagt dit door te vertellen aan alle anderen mensen zodat andere mensen het weer door zullen vertellen enzovoorts.

En dit is echt gebeurd mensen, BEDEK JE LICHAAM DUS VOOR DAT HET TE LAAT IS STUUR DIT DOOR AAN AL ONZE BROEDERS&ZUSTERS!!!!!



wa'alaykum salaam warahmatoe'Allah wabarakatoe

Een verhaal waar ik kippenvel van kreeg

Het was weer vakantie... geen school, geen huiswerk NIKS nu kon ik uitgaan tot  avonds laat en niemand die wat kan zeggen ik was zo blij … ik sta op neem een douche en doe mijn stoere kleren aan ik moet er natuurlijk flitsend uitzien voor de dames. Ik deed mijn haar in model en een lekkere geur. En klaar was ik voor de VRIJHEID!! Ik pakte de sleutels van mijn vaders auto ik keek in de woonkamer mijn zusje van 14 en mijn moeder verrichten het Maghrib gebed. Ik schudde mijn hoofd en deed de deur achter me dicht. Ik stapte in de auto en ging mijn vriend ophalen ik stond voor zijn deur en belde hem op zodat hij wist dat ik klaar stond. Hij kwam als een bliksem naar beneden En gaf elkaar de hand "op naar de meiden" schreeuwde mijn vriend ik deed de muziek op zijn hardst en het raam deed ik helemaal open, iedereen mocht meegenieten natuurlijk. Elk meisje die we zagen gaven we een fluitje ja wie zou dat niet doen in strakke broeken, topjes en rokjes. Ze vragen er om en wij geven ze wat ze willen later waren we bijna aangekomen bij een discotheek. Mijn vriend stapte uit en ik ging verderop mijn auto parkeren mijn vriend ging alvast de discotheek binnen

Ik parkeerde mijn auto en hoorde iemand zachtjes Ahmed roepen ik keek om en het was mijn buurjongen mijn vader en zijn vader zijn goede vrienden elkaar. Ik zei " hey Mustafa, hoe gaat het ". "El7amdulilah" zei Mustafa. Ik vroeg hem: "kom je mee, ik ga naar de discotheek" "Astagfirullah" zei hij "ik moet het Ishaa gebed halen"

"Hoe kan ik de oproep van Allah swt weigeren en jou oproep accepteren. Sorry, je laat me tussen twee dingen kiezen waarvan eentje mij niet kan helpen in het hiernamaals. Kom jij dan met mij mee naar de oproep van Allah swt???" "Nee man" zei ik "ik ga nooit naar de moskee en bidt niet ik ben nog jong en wil leven, ik ga wel naar de moskee als ik oud en getrouwd ben!" Opeens keek Mustafa buigend naar de grond en zei: "ow mijn broeder, wie zegt dat je morgen nog leeft, wie zegt dat je de kans krijgt om vergiffenis te vragen voor je zonden???" Mustafa zei toen: "moge Allah swt jou leiden Ahmed!" En hij liep naar de moskee. Ik keek een tijdje naar Ahmed die richting de moskee liep en keerde me om, om naar de discotheek te gaan

Voordat ik aankwam zag ik mensen rennen naar de ingang ik ging wat sneller lopen om te kijken wat er aan de hand was ik zag binnen een drukte Ik begreep niet wat er aan de hand was ik vroeg aan iemand die naast me stond wat er was gebeurd hij zei tegen mij er is iemand doodgegaan. Ik schrok en begon naar voren te lopen Tussen die drukte wilde ik kijken wie het was die daar lag. Tussen al die mensen ging ik naar voren Ik keek¦ Ik keek SUBHANALLAH!!! Ik zag mijn beste vriend daar op de grond liggen.

Ik schreeuwde "MOHAMMED!!!" Ik knielde over hem heen en sloeg op zijn wangen maar ik hoorde niks hij deed zijn ogen niet open hij ademde niet ik stond helemaal te trillen hoe dit kon gebeuren¦ hoe? hoe? Een paar mensen probeerden mij te helpen, ze zeiden dat de ambulance zou komen ze vertelden mij dat hij niet meer leefde ik schreeuwde: "nee, NEE, het kan niet, net was hij nog aan het lachen, net hadden we nog plannen gemaakt voor morgen. Het kan niet hij is nog zo jong¦ OW ALLAH!!" De ambulance kwam hem ophalen. En opeens was mijn vriend weg voor altijd opeens verdween hij uit mijn leven shockend ging ik daar zitten hoe dit kon gebeuren. Opeens kwam een jongen naast me zitten en hij zei: "was dat jou vriend??" Ik antwoordde op een zachte toon: "ja". Hij zei: "ik zag je vriend drinken hij was zo blij hij schreeuwde door heel de discotheek heen van: ‘dit is leven drinken en feesten! Laten we uit onze dak gaan niemand kan ons tegenhouden!’ En opeens viel zijn glas uit zijn hand hij hield zijn hart vast en viel op de grond toen we naar hem renden ademde hij al niet meer, hij is gelijk doodgegaan aan een hartstilstand." Ik keek die jongen met open ogen aan. En dacht gelijk aan de woorden die ik paar uur eerder had gehoord van Mustafa: "Ow mijn broeder wie zegt dat je morgen nog leeft wie zegt dat je de kans krijgt om vergiffenis te vragen voor je zonden??? Moge Allah swt je leiden Ahmed."

Ik stond als een bliksem op en rende naar de brug. Een pijnlijke nacht met heel veel sterren en helemaal stil, niemand was nog te zien. Ik keek naar de hemel en een traan die wegglipte over mijn wang¦. Opeens had ik alles door

Wie kon hem tegenhouden?? ALLAH

Wat zou jou niet redden?? DRINKEN EN FEESTEN

Wie gaat er allemaal dood? JONG EN OUD

Kon ik ook elk moment gaan?? JA

Ik schreeuwde: "ALLAHU AKABR! SUBHANALLAH! Hoe kon ik u oproepen weigeren, hoe kon ik u vergeten, hoe kon ik aan dit wereldse leven denken, hoe kon ik naar het slecht rennen en de goede verlaten, HOE KON IK DAT?" Ik viel op mijn knieën, keek met traanvolle ogen naar de Hemel. Met mijn handen in de lucht schreeuwde ik: "OW ALLAH VERGEEF ME VERGEEF ME" Uren lang bleef ik huilen op mijn knieën ik schaamde voor mezelf. Ik walgde van mezelf en aan alles wat ik heb gedaan. Wat moet ik nu doen hoe moet ik nu leven "OW ALLAH VERGEEF ME"

Zou hij me vergeven na alles wat ik heb gedaan?? Ik begon harder en harder te huilen. Niemand die mijn tranen kon tegenhouden, zelfs ik zelf niet. Ik stond op en keek naar de hemel en schreeuwde: "YA RABBIE U WEG IS MIJN LEVEN NU" Ik rende naar de moskee toe waar Mustafa heen ging. Ik kwam daar met traanvolle ogen aan. Ik bleef maar huilen ik bleef maar smeken om een vergiffenis. Aangekomen in de moskee was iedereen al weg, het was helemaal leeg. Ik keek naar de klok en over een half uur zou het Fadjr gebed beginnen. Ik ging mijn woedoe verrichten en maakte me klaar voor het gebed. Langzamerhand kwamen de moslims voor het gebed ik zat helemaal in het hoekje ik bleef maar huilen en wachten op het gebed iedereen keek me aan omdat ze me nooit eerder hadden gezien... Opeens kwam een zachte stem en zei: "Ahmed " Ik draaide mijn hoofd om en zag Mustafa, hij kwam naast me zitten en keek me verbaast aan. Ik barste in tranen en omhelsde Mustafa. Ik zei: "Ow Mustafa, jouw woorden Jouw woorden SUBHANALLAH!!!" Mustafa zei: "Ow Ahmed, Mashallah, ik ben zo blij jou hier te zien, Mashallah!!!" Het gebed begon en we stonden op om te bidden.

Na het gebed verliet iedereen de moskee. Ik bleef nog zitten. Ik bleef maar smeken ik bleef maar bidden: "OW ALLAH VERGEEF ME!!!" Van het huilen kon ik mijn ogen niet eens open doen. Opeens zag ik wat schijnen en deed mijn ogen langzaam open een oude man die naast me stond hij zei tegen mij: "ow mijn kindje. Wat ben ik blij jou te zien op Allah swt weg. Mijn kindje niks in dit wereldse leven is beter dan Allah's weg volgen" En ik begon meer te huilen zonder te stoppen. Hij zei tegen mij: "Mijn kindje, blijf hoe je nu bent en Allah swt zal jou met het mooiste prijzen in het hiernamaals " Buigend keek ik naar beneden en toen ik weer keek zag ik dat oude man niet meer. De imam kwam binnen ik vroeg hem: "Wie was die man die net hier binnen kwam??" De imam zei: "ik ben al een tijd bij de ingang en niemand is binnen gekomen. De rest is al 2 uur geleden vertrokken." De tranen kwamen als waterval naar beneden

Ik stond op en rende naar huis. Thuis aangekomen zag ik mijn moeder en mijn zusje koran lezen. Ik keek ze aan en ze keken mij aan en zagen mij met rode ogen huilend binnenkomen. Ik knielde voor mijn moeder en pakte haar handen vast en kuste haar waardevolle handen¦ ik zei: "ow moeder vergeef mij, vergeef mij, ik was zo dom dat ik niet naar jou luisterde maar naar de Shaytan. OW MAM VERGEEF ME!!" Ze aaide over mijn hoofd en zei: "ow mijn zoon" en ze begon te huilen. Ik keek mijn zusje aan en omhelsde haar en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Ik vroeg hun mag ik meelezen, mag ik ook voelen hoe mooi dat voelt?? En we zaten alle drie voor de koran en citeerden de edele koran. Nu ik dit gevoel heb gevoeld is mijn ziel geruster en voel me opnieuw geboren. Nooit meer zal ik deze weg verlaten NOOIT MEER!!! Nu kan ik met rust doodgaan. Nu kan ik vertrekken naar mijn Rasoel. Nu zullen mijn tranen vallen voor ALLAH swt de barmhartige En na een tijdje was ik zo praktiserend geworden dat iedereen keek is dit Ahmed?? Ik gaf zelfs islam lessen aan de jongeren niks maar dan ook niks kon mooier zijn dan dit!!

LA * ILAHE * ILALLAH * MOEHAMEDEN * RESOEL * ALLAH

__________________
Allah swt heeft de vrouw speciaal gemaakt; HIJ gaf haar schouders, sterk genoeg om het leed van de wereld te dragen; zachte armen, om comfort te bieden; kracht, om bevallingen te doorstaan; doorzettingsvermogen, om voor vrienden en familie te kunnen zorgen; gevoel, zodat zij haar kinderen lief zal hebben. HIJ schiep haar uit een rib van de man, om zijn hart te beschermen. HIJ gaf haar ook een traan; die is van haar; zij kan het gebruiken wanneer zij dat nodig heeft.

Het was maar een droom, maar het veranderde wel zijn leven!


Bissmillahi rahmani rahiem

Al vanaf mijn jeugd kreeg ik het benauwd in krappe ruimtes en ik verliet
schreeuwend zulke plaatsen. Op latere leeftijd kwam ik erachter dat dit een
ziekte was, maar ik kwam er jammer genoeg niet van af. Helaas moest ik of ik
het nu wilde of niet eindelijk in zo'n krappe ruimte komen.........
Ze hadden mij helemaal ingepakt met doeken en me geplaatst in een lange
doodskist. De stemmen van de mensen om me heen kon ik heel goed horen en
ondanks het feit dat mijn ogen gesloten waren kon ik ze op de een of andere
manier zien.
Hij is gestorven op jonge leeftijd, zeiden ze. Terwijl hij nog zoveel wilde doen. Ik wilde inderdaad nog heel veel doen. Ik had bijvoorbeeld nog geen eigen zaak voor mijn zoon kunnen beginnen, het geld van de t.v. en de auto had ik nog niet afbetaald.Een groot bedrijf beginnen en al mijn vrienden uitnodigen was nu slechts een droom. Bovendien had ik nog geen kolen en hout kunnen kopen voor de naderende winter en ik had de lekkende plaatsen op de zolder nog niet kunnen repareren. Toen ik bezig was met het op een rijtje zetten van alles wat ik niet had afgekregen schrok ik van een luidruchtige stem. Alsof deze door een microfoon kwam weergalmde het in mijn hoofd. Het is voorbij, zei de stem.
Was het maar nog niet voorbij, dacht ik bij mezelf. Hoe heeft zo'n ongeluk
mij kunnen treffen? Terwijl ik zo goed auto kon rijden. Ik probeerde te
herinneren wat er was gebeurd; mijn vrienden waren om me heen en
probeerde de deksel van mijn doodskist te sluiten. Om ze te stoppen wilde ik
zo hard mogelijk schreeuwen maar ik kon me niet bewegen nog iets
fluisteren. Een poosje later bevond ik me in het donker en keek naar een
lichtstraal, die door de planken van de kist scheen. Paniekerig zei ik: Mijn god,
wat zal er nu van mij terecht komen? Ik kon niet nadenken uit angst.
Ondertussen bevond ik me op de schouders van mijn vrienden en al schommelend werd ik voort gedragen. Door de geluiden die van buitenaf kwamen kon ik opmaken dat het regende. Het geluid van de druppels verenigde zich met het gekraak van mijn doodskist. We gingen hoogstwaarschijnlijk maar de moskee voor het Djanazagebed. Moskee , dat deed me aan iets denken, Hoewel het dichtbij huis was en ik vijf maal per dag werd uitgenodigd voor het gebed, maar steeds had ik geen tijd kunnen vinden om er heen te gaan. Zoals ik altijd al had gezegd zou ik na mijn vijftigste beginnen met bidden en al mijn slechte eigenschappen waar iedereen zich over ergerde verlaten. Inderdaad, als dit ongeluk niet was gebeurd zou ik in de toekomst een perfecte moslim zijn geweest.
De stem die ik voor de tweede keer hoorde (maar niet wist waar hij
vandaan kwam) zei weer: Het is voorbij. Alles is afgelopen. Iets later werd
mijn gebed gebeden en ik werd weer op schouders gedragen. We kwamen
langs het caf? waar we voorheen met vrienden dagelijks kaartten en ik hoorde
ze vrolijk lachen en dacht: Waarschijnlijk hebben ze niet gehoord dat
ik gestorven ben. Toen de stemmen bijna niet meer te horen waren,
voelde ik dat ik op een schuine manier gedragen werd. Zo wist ik dat we de
helling af gingen naar de begraafplaats. De druppels van de regen, die met
bakken uit de hemel vielen druipten door de gaten van mijn doodskist en
maakten de doek waarmee ik bedekt was nat.
Ondanks dit luisterde ik naar de stemmen die van buiten kwamen.
Sommige vrienden hadden het over de effectenbeurs die gedaald was en
anderen verheerlijkten de laatst gespeelde wedstrijd van het nationale
voetbalelftal. Een van de personen die mijn kist droeg, fluisterde in het
oor van degene naast hem: Net iets voor hem om op zo'n ongelukkige dag te
sterven, we zijn kletsnat geworden. Het was toch niet waar wat ik hoorde.
Het waren toch mijn vrienden! Mijn reis was na een tijdje afgelopen en mijn
doodskist werd op de grond gelegd. Een paar armen pakten mijn lichaam beet
en legden mij in een kuil. Liggend bekeek ik mijn omgeving. Oh, mijn god,
was dit niet het graf? Waarom had ik er nooit eerder bij stil gestaan dat
ik hier ooit terecht zou komen. Mijn stille hulpkreten kon ik niemand laten horen en ik voelde dat mijn vrienden zich haastten met het bedekken van mijn graf. Weer bevond ik me in het donker en ik begon hulpeloos te bidden. Mijn god, krijg ik echt geen kans meer om te worden zoals u wilt en om mijn graf te veranderen in een hemelse tuin.
Weer herhaalde dezelfde stem, nog luider dan eerst: Het is voorbij,
alles is afgelopen. Met een laatste poging kwam ik van mijn plaats en deed
mijn ogen open. Ik lag in mijn heerlijke warme bed. Ik had dus een vreselijke
nachtmerrie gehad. De dokter die een deur verder woonde probeerde
mij wakker te schudden. Het is voorbij, schreeuwde hij steeds. Kijk maar het
is voorbij. Je hebt niets meer. Ik probeerde langzaam rechtop te zitten. Ik was nat van het zweten en het leek alsof ik twintig kilo was
afgevallen.
Het regende buiten pijpenstelen, de bliksem en onweer schudden als
het ware het hele huis. Ik probeerde tot mezelf te komen terwijl verbaasde
blikken me aankeken en zei: Mijn god, ik ben u dankbaar tot in het diepste van mijn hart. Wat als u me nu geen nieuwe kans had gegeven om een goed mens te worden........?

Het verhaal van Yunus

Door Ibn Kathir, vertaald door AlMutaqqun.tk


Profeet Yunus (Jonas) is ook bekend als Dhan-Nun. Over zijn mensen zegt Allah: « Waarom heeft, behalve het volk van Yunus geen stad geloofd, zodat hun geloof hen zou hebben kunnen helpen? Toen zij geloofden, verwijderden Wij de straf der schande in het tegenwoordige leven van hen en Wij lieten hen voor een wijle genieten. » {10:98}

De inwoners van de stad Nineveh waren afgodendienaren die een schaamteloos leven leidden. Profeet Yunus (aleihi salaam) werd gezonden om hen de aanbidding van Allah te leren. De mensen hadden een afkeer van zijn inmenging in hun manier van aanbidding dus zeiden ze: "Wij en onze voorvaders hebben deze goden vele jaren aanbeden en geen kwaad is ons overkomen."

Hij probeerde hen te overtuigen van de dwaasheid van afgoden aanbidden en de goedheid van Allah's wetten maar ze
negeerden hem. Hij waarschuwde hen dat als ze door zouden gaan met hun dwaasheden, Allah's straf snel zou volgen. In plaats van Allah te vrezen, vertelden ze Yunus dat ze niet bang waren voor zijn dreigementen. "Laat maar komen," zeiden ze tegen hem. Yunus was ontmoedigd. "In dat geval zal ik jullie aan jullie ongeluk overlaten!" En daarmee verliet hij Nineveh vrezend dat Allah's woede snel zou volgen. « En (herinner) Dhan-Nun (Yunus) toen hij in toorn heenging en dacht dat Wij geen macht over hem hadden en in de duisternis uitriep, zeggende: "Er is geen God dan Gij. Heilig zijt Gij. Ik behoorde inderdaad tot de onrechtvaardigen." » {21:87]

Nauwelijks had hij de stad verlaten wanneer de hemel van kleur begon te veranderen en in vuur leek te staan. De mensen waren gevuld met angst bij dit aanzicht. Ze herinnerde de vernietiging van de mensen van 'Ad, Thamud en Nuh. Zou hen een zelfde lot gevallen? Langzaam drong geloof hun harten binnen. Ze verzamelden op de berg en
begonnen Allah aan te roepen voor Zijn genade en vergiffenis. De bergen echoden met hun kreten. Het was een belangrijk moment, gevuld met oprecht berouw.

Allah verwijderde Zijn torn en overgoot hen weer met zegeningen. Toen de dreigende storm opgeklaard was, baden ze voor de terugkeer van Yunus zodat hij hen kon leiden.

Intussen was Yunus aanboord van een klein schip gegaan in gezelschap van andere passagiers. Het zeilde de hele dag in kalme wateren en er blies een goede wind in de zeilen. Toen de nacht viel, veranderde de zee plotseling. Een vreselijke storm blies alsof het het schip uiteen zou splijten. De golven leken wild. Ze rezen zo hoog op als bergen en doken daarna naar beneden als dalen, het schip opwerpend en over het dek vegend.

Achter het schip splijtte een grote walvis het water en opende zijn mond. Een bevel van Allah de Almachtige was opgedragen aan één van de grootste walvissen van de zee om aan de oppervlakte te komen en de walvis gehoorzaamde.

De walvis haastte zich naar de oppervlakte van de zee en volgde het schip zoals hem was opgedragen.

De storm ging door en het hoofd van de bemanning vroeg de bemanning om het schips zware belasting te verlichten. Ze gooiden hun bagage overboord maar dit was niet genoeg. Hun veiligheid lag in het verder verminderen van het gewicht dus besloten ze onder elkaar om hun belasting te verlichten door minstens één persoon te verwijderen.

De kapitein zei: "We maken lootjes met al de namen van de reizigers. Degene wiens naam getrokken wordt, zal overboord worden gegooid." Yunus wist dat dit één van de tradities van de zeemannen was wanneer ze een storm trotseerden. Het was een vreemde polytheïstische traditie, maar het werd gebruikt in die tijd. Yunus beproeving en crisis begon.

Hier was de profeet overgedragen aan polytheïstische regels die dachten dat de zee en de wind goden hadden die ruzieden. De kapitein moest die goden tevreden stellen. Yunus nam tegen zijn zin
deel aan de loting en zijn naam werd bij de namen van de andere reizigers gevoegd. Het lot werd getrokken en "Yunus" verscheen.

Omdat ze wisten dat hij de meest eerbiedwaardige onder hen was, wilde ze hem niet in de kwade zee werpen. Daarom besloten ze een tweede lot te trekken. Weer werd Yunus' naam getrokken. Ze gaven hem een laatste kans en trokken een derde lot. Helaas voor Yunus kwam weer zijn naam naar boven.

Yunus realiseerde zich dat Allah's hand in dit alles was, omdat hij zijn missie had verlaten zonder Allah's toestemming. De zaak was over en het was besloten dat Yunus zichzelf in het water zou gooien. Yunus stond aan de rand van het schip en keer naar de woeste zee. Het was nacht en er was geen maan. De sterren waren verscholen achter een zwarte mist. Maar voordat hij zich overboord kon gooien, bleef Yunus Alla's naam noemen en sprong in de wilde zee en verdween onder de enorme golven.

De walvis vond Yunus drijvend op de golven voor hem. Hij slikte
Yunus in zijn enorme maag en sloot zijn ivoren tanden alsof ze witte grendels waren die de deur van de gevangenis sloten. De walvis dook naar de bodem van de zee, aan de afgrond van de duisternis.

Drie lagen van duisternis omhulden hem, de één boven de ander; de duisternis van de maag van de walvis, de duisternis van de bodem van de zee, de duisternis van de nacht. Yunus beelde zich in dood ye zijn maar zijn zintuigen werden alert toen hij ontdekte dat hij kon bewegen. Hij wist dat hij in leven was en ingesloten tenmidden van drie lagen van duisternis. Zijn hart bewoog door het gedenken van Allah. Zijn tong was bevrijd na het zeggen van: « "Er is geen God dan Gij. Heilig zijt Gij. Ik behoorde inderdaad tot de onrechtvaardigen." » {21:87}

Yunus bleef bidden tot Allah, deze uitroep herhalend. Vissen, walvissen, zeewier en alle wezens die in de zee leefden, hoorden de stem van Yunus bidden en de prijzing van Allah opgedragen vanuit de walvismaag komen. Al die
wezens verzamelden zich rond de walvis en begonnen de prijzingen van Allah terug op te dragen, elk wezenop zijn eigen manier en in zijn eigen taal.

De walvis deed ook mee in het opdragen van prijzingen aan Allah en begreep dat hij een profeet had ingeslikt. Daarom voelde hij zich bevreesd maar zei tegen zichzelf: "Waarom zou ik bang moeten zijn? Allah heeft me bevolen hem in te slikken."

Allah de Almachtige zag het oprechte berouw van Yunus en hoorde zijn smeekbedes in de walvismaag. Allah beval de walvis om naar het oppervlak te komen en Yunus op een eiland uit te werpen. De walvis gehoorzaamde en zwom naar het verste end van de oceaan. Allah beval hem naar de warme, verfrissende zon en prettige aarde te komen.

De walvis wierp Yunus op een afgelegen eiland. Zijn lichaam was ontvlamd door de gifstoffen in de walvismaag. Hij was ziek en toen de zon opkwam, branden zijn stralen zijn ontvlamde lichaam waardoor hij op het punt stond om te schreeuwen van de pijn.
Maar hij onderging de pijn en bleef zijn smeekbede aan Allah herhalen.

Allah liet een gaard groeien van geruime lengte om hem te beschermen. Toen liet Allah Yunus genezen en vergaf hem. Allah vertelde Yunus dat als hij niet tot Hem had gebeden, hij in de walvismaag had gebleven tot de Dag des Oordeels.

Allah vertelde: « En Yunus was voorzeker ook een der boodchappers. Toen hij in het geladen schip vluchtte, en hij lootte en werd (overboord) geworpen. Een grote vis slokte hem op terwijl hij zelfverwijt had. Indien hij niet behoorde tot hen die Ons verheerlijken, dan zou hij in diens buik zijn gebleven tot de Dag der Opstanding. Wij wierpen hem op een kaal strand terwijl hij ziek was. En Wij lieten een pompoen voor hem opgroeien. En Wij zonden hem als boodschapper tot honderdduizend of meer mensen. En zij geloofden, daarom gaven Wij hun voor een korte tijd de voorziening (van dit leven). » {37:139-148}

Geleidelijk kreeg hij zijn kracht terug en vond zijn
weg naar zijn woonplaats Nineveh. Hij was blij verrast om de veranderingen te zien die daar hadden plaatsgevonden. De gehele bevolking kwam hem verwelkomen. Ze vertelden hem dat ze teruggekeerd waren naar het geloof in Allah. Samen leidden ze een gebed om dankbaarheid te betonen aan hun Genadevolle Heer.

Ibn 'Abbas heeft overgeleverd: "De profeet Mohammed (sallallahu aleihi wa salaam) zei: "Men moet niet zeggen dat ik beter ben dan Yunus Ibn Matta." [Sahih Al-Bukhari]

Ondankbaar

'Als het avond wordt, verwacht dan niet dat het weer ochtend wordt en als het ochtend wordt,verwacht dan niet dat het avond wordt. Als je gezond bent,moet je je op ziekte voorbereiden en als je leeft,moet je je op de dood voorbereiden'

 Al-Baraa-e ibn Maalik Al-Ansaari

Zijn haar zag er ongekamd uit en zijn hele verschijning was ruw. Hij was dun en pezig met weinig vlees op zijn botten, dat het echt pijnlijk was om naar hem te kijken. Echter in duels vocht hij dan geen ander en versloeg vele tegenstanders en temidden van harde gevechten was hij een uitmuntende krijger waar de tegenpartij rekening mee hield.

Hij was zo dapper en heldhaftig dat Omar (moge Allah tevreden met hem zijn) ooit tegen al zijn gouverneurs en generaals heeft gezegd dat ze hem nooit aan het hoofd van een leger als leider moesten benoemen omdat hij anders al zijn manschappen de dood in zal leiden door zijn gewaagde heldendaden. Deze man was Al-Baraa-e ibn Maalik Al-Ansaari, de broer van Anas ibn Maalik (moge Allah tevreden met hem zijn) (de persoonlijke bediende van de profee (Allah’s vrede en zegen zij met hem)).

Als de heldhaftige daden van Al-Baraa-e ibn Maalik in details verteld moeten worden dan zouden er honderden pagina voor nodig zijn. Maar laat één voorbeeld voldoende zijn...

Dit specifieke verhaal begint slechts een paar uurtjes na het overlijden van de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem), toen vele Arabische stammen zich de rug keerden naar de Islam in grote getale. Binnen een korte periode waren alleen de inwoners van Mekka, Medina en Taa-if en wat stammen hier en daar in de omgeving, die zich nog sterk aan de Islam vastklampten.

Aboe Bakr As-Siddieq (moge Allah tevreden met hem zijn), de opvolger van de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem), trad met een harde hand tegen deze blinde en vernietigende beweging. Hij mobiliseerde van de Moehaadjirien en Ansaar, elf verschillende legereenheden elk onder een aparte generaal en stuurde ze naar verschillende delen van het Arabisch schiereiland. Hun doel was om de ketters weer het rechte pad op te leiden en de leiders van de rebellen te confronteren.

De sterkste groep ketters en grootste in aantal waren de Banoe Hanifah, waarin zich de oplichter Moesaylamah de leugenaar bevond, die claimde dat hij een profeet was. Moesaylamah slaagde erin om veertigduizend uitstekende vechters uit zijn stam te mobiliseren. De meeste van hen volgden hem echter omwille van asabeyyah oftewel stamverwantschap (patriottische woede) en niet omdat ze in hem geloofden. Een van hen zei in feite: "Ik getuig dat Moesaylamah is een oplichter en dat Mohammed is de ware maar de Oplichter uit Rabi'ah (Moesaylamah) is ons dierbaarder dan de man van de waarheid uit Moedar (Mohammed (Allah’s vrede en zegen zij met hem))."

Moesaylamah bracht een zware nederlaag aan het eerste leger dat hem werd gestuurd onder leiding van ‘Ikrimah ibn abi Djahl. Aboe Bakr (moge Allah tevreden met hem zijn) stuurde een andere leger naar Moesaylamah, onder leiding van Het Verscherpte Zwaard Van Allah, Khalid Ibn Al-Walid (radia allahoe 3anh). Dit leger bestond uit la crème de la crème van de metgezellen van beide de Ansaar en de Moehaadjrien. In de frontlinies van dit leger was Al-Baraa-e ibn Maalik en een groep van de meest moedige en gevreesde moslims.

De twee kampen ontmoetten op het territorium van de Banoe H’anifah bij Yamamah in Nadjd. Het duurde niet lang en het gevecht neigde gewonnen te worden door Moesaylamah en de zijnen. De moslim soldaten begonnen zich terug te trekken uit hun posities. De manschappen van Moesaylamah bestormden zelfs de tent van generaal Khaalid ibn al-Walid (moge Allah tevreden met hem zijn) en verdreven hem uit zijn positie. Ze zouden zelfs zijn vrouw hebben vermoord maar iemand van hen had haar bescherming gegarandeerd.

Op dat moment, realiseerden de moslims zich in wat voor gevaarlijke situatie zij zich verkeerden. Ze waren ook bewust van het feit dat als zij geëlimineerd werden door Moesaylamah, dan zou de Islam geen stand houden en zou Allah (Geprezen en Verheven is Hij) Die geen partner kent, niet meer aanbeden worden in het Arabische schiereiland hierna.

Khaalid (moge Allah tevreden met hem zijn) verzamelde zijn manschappen nogmaals en reorganiseerde ze. Hij verdeelde de Moehaadjirien, Ansaar en de verschillende stammen in drie hoofd groepen. Elk van die groepen werd onder leiding gebracht van een eigen stamlid, zodat de verliezen binnen elke groep makkelijk te achterhalen konden worden.

Het gevecht laaide op. Er was zoveel schade en er waren zoveel doden gevallen. De Moslims hadden nog nooit zoiets ervaren in alle gevechten die ze hiervoor voerden. De mannen van Moesaylamah bleven stand houden, zo stevig en ferm al hadden ze zoveel slachtoffers.

De moslims lieten ongelofelijk veel dapperheid en heldhaftigheid zien van ongekende kaliber. Thaabiet Ibn Qays, de standaard drager van de Ansaar, hij had een kuil gegraven en plantte zichzelf daarin en bleef vechten tot hij gedood werd. De kuil die hij had gegraven was meteen ook zijn graf. Zayd ibn El-Khattaab, broer van Omar (moge Allah tevreden met hem zijn), riep de moslims op: "Mannen, bijt op je kiezen, sla meedogenloos toe op de vijand en druk door. Bij Allah, ik zal hierna niet spreken tot Moesaylamah is verslagen of ik Allah heb ontmoet." Hij voerde daarna een charge op de vijand en bleef vechten tot hij werd gedood. Saalim (moge Allah tevreden met hem zijn), de mawla van Aboe H’oedhaifah, en standaard drager van de Moehadjirien vertoonde onverwachte waarde. Zijn mensen vreesden dat hij zwakte zou vertonen of te bang zal zijn om te vechten. Tegen hen zei hij, "Als jullie erin slagen mij in te halen, wat een slechte drager van Koran zal ik dan zijn." Hij sprong daarna zeer gewaagd te midden van de vijandelijke rijen en vocht tot hij als een martelaar viel.

De dapperheid van al deze mensen, kwijnt echter toch weg tegenover de heldhaftigheid van Al-Baraa-e ibn Maalik moge Allah behaagd zijn met hen allen.

Terwijl het gevecht wreder en woester werd, richtte Khalid (moge Allah tevreden met hem zijn) zich tot Al-Baraa-e ibn Maalik en zei: "Val aan, jonge man van de Ansaar." Al-Baraa-e ibn Maalik keerde zich om naar zijn mensen en zei zijn legendarische woorden die in de hemelen weerklonken: "O Ansaar, laat niemand maar dan ook niemand van jullie aan terugkeer naar Medina denken. Er is geen Medina voor jullie na deze dag. Er is alleen nog maar Allah en dan Paradijs."

Hij en de Ansaar lanceerden hun aanvallen daarna tegen de moeshrikien (ongelovigen), ze braken door hun linies en deelden flinke krachtstoten uit tot ze uiteindelijk begonnen terug te trekken. De moeshrikien zochten toevlucht in een tuin, die later de naam "De tuin des doods" kreeg, omdat er zoveel doden daar vielen op die dag. De tuin was omringd door hoge muren.

Moesaylamah en duizenden van zijn mannen gingen naar binnen en sloten de poorten van de tuin achter ze en versterkten zich. Vanuit hun nieuwe positie begonnen ze pijlen op de moslims te regenen. De waaghals Al-Baraa-e ibn Maalik stapte naar voren en richtte zich naar zijn gezelschap: "Zet mij op een schild, hijs het schild op pijlen en slinger mij over de muren de tuin binnen naast de poort. Ik zal dan sterven als een martelaar of de poort voor jullie openen."

De magere en pezige Al-Baraa-e ibn Maalik werd meteen op een schild gezet en werd zo te midden van de Tuin des Doods gegooid in een multitude aan Moesaylama's mannen. Hij daalde neer op ze als een bliksemflits en zette het gevecht voort als een razende leeuw. Velen vielen als muggen voor zijn zwaard en voordat hij de poort kon openen kende zijn lichaam vele wonden.

De moslims drongen meteen binnen door de poorten en over de muren. Het vechten was bitter en zeer vermoeiend. Honderden werden gedood en uiteindelijk bereikten de moslims Moesaylamah de oplichter en werd hij gedood.

Al-Baraa-e ibn Maalik werd op een draagkoets vervoerd naar Medina. Khaalid ibn al-Walid bleef een maand lang voor hem zorgen tot zijn vele wonden heelden. Door hem hadden moslim een overwinning behaald op Moesaylamah.

Terwijl hij nog herstellende was van zijn wonden, bleef Al-Baraa-e ibn Maalik verlangen naar martelaarschap dat hem in de Tuin des Doods niet werd gegeven. Hij ging door met vechten, de ene slag naar de andere, hopend zijn doel te bereiken en te sterven voor Allah (Geprezen en Verheven is Hij) . Dat werd in vervulling gebracht in de slag bij Toestar in Perzië.

In Toestar waren de Perzen belegerd in een van hun opstandige forten. De belegering duurde lang en toen de effecten daarvan ondragelijk werden, hanteerden ze een andere tactiek. Vanuit de muren van de forten, begonnen ze ijzeren kettingen te werpen met aan het uiteinde gloeiende haken. De moslims werden door deze haken getroffen en omhoog gehesen, dood of in folterende pijn. Een van deze haken had Anas ibn Maalik te pakken, de broer van Al-Baraa-e ibn Maalik. Zodra Al-Baraa-e ibn Maalik dat had gezien, sprong hij snel op de muur van het fort en greep de ketting die zich in zijn broer boorde en begon de haak van zijn lijf weg te halen. Zijn hand begon te verbranden maar hij liet niet los tot zijn broer werd verlost.

Al-Baraa-e ibn Maalik zelf stierf tijdens dat gevecht. Hij had gebeden tot Allah om hem martelaarschap te garanderen en hij kreeg het...

De dood van een geleerde

Bismillah,

van Abdul-Jabbar, aan al mijn broeders en zusters,
as-salaam aleikum wa rahmatullah,

Beste broeders en zusters, schrik niet van de titel van mijn mail, want deze
mail bevat niet het droevige nieuws van de dood van een grote geleerde uit
onze tijd, maar de dood van de grote geleerde van de salaf, Sa'ied bin
Djoebayr, vele eeuwen geleden. Hieronder volgt het versl*g uit het boek
"Toehfat-oel-Ahwadhi", van de laatste momenten van een ware grote geleerde,
die de kracht had om standvastig te blijven terwijl hij oog in oog stond met
de dood... Moge Allah genade met hem hebben, en met de vele andere 'oelemaa
die door de eeuwen heen zijn vermoord door dictators.
------------------------------------------------------------ --------------------

Het versl*g begint bij het moment dat de onrechtvaardige en beruchte
heerser, Al-Hadjaadj, de edele geleerde Sa'ied bin Al-Djoebayr eindelijk
heeft kunnen oppakken, na hem meer dan acht jaar gezocht te hebben. Bin
Al-Djoebayr was een geleerde die bekend stond om zijn grote godsvrees en
zijn uitgebreide kennis, die hij ook omzette in daden. Zo streed hij
veelvuldig in de Jihaad om da vlag van Laa ilaaha iel-Allah hoog te hijsen
boven de vlaggen van shirk.

Toen hij werd gearresteerd, werd Sa'ied bin Al-Djoebayr voorgeleid aan
Al-Hadjaadj.Al-Hadjaadj vroeg hem: "Hoe heet jij ?" (terwijl hij zijn naam
goed kende).

-Hij antwoordde: "Sa'ied bin Al-Djoebayr".

Al-Hadjaadj beantwoordde hem met de woorden:
"Nee, jij bent Shaqiyy bin Koesayr."

(Al-Hadjaadj speelde hier met woorden; Sa'ied betekent "blij/gelukkig", maar
Shaqiyy betekent "ongelukkig/ellendig". Djoebayr betekent "iemand die
gebroken botten heelt", terwijl "Koesayr" degene is die ze breekt).

Sa`îed zei tegen hem:
"Mijn moeder wist het beter toen ze mij een naam gaf."

Dus Al-Hadjaadj zei tegen hem:
"Jij bent ellendig (shaqayta) en jouw moeder is ellendig ! Bij Allah, ik zal
jouw doenyaa vervangen door een hevig brandend vuur."

Sa`îed zei:
"Als ik wist dat jij dat kon, dan zou ik jou als een god nemen."

Dus Al-Hadjaadj zei tegen hem:
"Ik bezit goud en rijkdom."

Zakken vol goud en zilver werden gebracht en tentoongespreid voor de ogen
van Sa'ied bin Al-Djoebayr om hem te verleiden.

Sa`îed bin Al-Djoebayr zei:
"O Hadjaadj, als je dat verzameld hebt om gezien en gehoord te worden, en
het gebruikt om anderen af te leiden van de Weg van Allah, dan zweer ik je
bij Allah dat het jou van geen enkel nut zal zijn ("lan joeghnieke") tegen
Hem.

Dus Al-Hadjaadj zei:
"Ik heb een vrouwelijke slavin die voor mij zingt."
(Al-Hadjaadj blijft spelen met woorden, want voor "zangeres" gebruikt hij
hier het woord "moeghanniyya", waarmee hij spottend reageert op de woorden
van Sa'ied's "lan joeghnieke", met een woord dat dus dezelfde stam heeft).

Daarna zei Al-Hadjaadj tegen haar:
"Zing voor mij en vermaak mij."

Toen Sa'ied bin Al-Djoebayr dit zag begon hij te huilen, en Al-Hadjaadj zei
tegen hem:
"Huil je vanwege blijdschap ?"

Dus zei Sa'ied tegen hem: "Bij Allah, ik huil niet uit blijdschap, maar ik
huil om het slavenmeisje die onderworpen werd aan iets anders dan datgene
waarvoor ze was geschapen. Want ze was niet geschapen om te zingen, en 'oed
(muziekinstrument) is niet gemaakt, behalve om ongehoorzaam te zijn aan
Allah."
Al-Hadjaadj zei:
"Neem hem vast en draai hem naar een andere richting dan de Qibla. Bij
Allah, o Sa'ied bin Al-Djoebayr, ik zal jou ombrengen met een moord waarmee
ik nog niemand van de mensen heb vermoord."

Sa`îed zei:

"O Hadjaadj, kies voor jezelf elke moordmanier uit die je maar wil, want bij
Allah, je zal me niet vermoorden op enige manier of Allah zal jou doden met
iets soortgelijks, dus kies voor jezelf welke moordmanier je maar wenst."

Al-Hadjaadj zei:
Draai hem weg van de Qibla."

Sa`îed las daarop de aya van Allah:
"Waar jullie je ook naar toe wenden, daar is het Aangezicht van Allah."
[Qur'aan 2:115]

Al-Hadjaadj zei:
"Stop hem onder de grond !"

Sa'ied zei:
"Uit haar (de aarde) hebben Wij jullie geschapen, en in haar laten Wij
jullie terugkeren, en uit haar halen Wij jullie nog een keer tevoorschijn."
[Qur'aan 20:55]

Al-Hadjaadj werd boos en zei:
"Dood hem !"

Sa'ied zei: "Laa ielaaha iel-Allaah, Moehammadoer-rasoeloellah. Neem
het(mijn leven), o Hadjaadj, totdat je mij er morgen mee zult ontmoeten voor
Allah. O Allah, geef hem geen autoriteit over iemand anders na mij ! O U Die
de tirannen vernietigt, vernietig Al-Hadjaadj !"

De Profeet (sallallahoe 'aleihie wa sellem) heeft gewaarschuwd om de doe'aa
van de onderdrukte persoon die onrecht is aangedaan te vrezen, omdat die
door Allah verhoord zal worden, zelfs al is die persoon een kaafir, dus wat
denk je van een 'aalim als Sa'ied ?
En zo staat er in de overleveringen dat er diezelfde dag nog een zweer
verscheen op de hand van Al-Hadjaadj, en door de pijn ervan was hij meer dan
een maand woest als een stier. De pijn liet hem niet slapen, eten of
drinken, en Al-Hadjaadj raakte uitgeput.

Het is van hem overgeleverd dat hij zelf heeft verteld in deze periode:
"Er is geen nacht voorbij gegaan of ik zag mezelf zwemmen in het bloed, en
er is geen nacht voorbij gegaan of het leek alsof de Dag der Opstanding
plaatsvond en dat Allah mij ter verantwoording riep, en dat ik met een moord
gedood werd voor eenieder die ik gedood had met een moord, behalve Sa'ied
bin Al-Djoebayr; Allah strafte mij met zeventig moorden voor het doden van
hem."

Allâh liet Al-Hadjaadj na een maand van pijn en slapeloosheid sterven. Hij
wordt door de Islamitische historici beschouwd als een slechte en
onrechtvaardige heerser, alhoewel hij wel een Moslim was.
Hij was alleen een slechte Moslim, omdat hij onwetend was en verblind was
door zijn macht en rijkdom (moge Allah ons daartegen behoeden!). Laat dit
echter geen bewijs zijn voor de onrechtvaardige heersers van de Moslims van
vandaag de dag om te zeggen dat ze niet ongelovig zijn, want zij hebben de
Shari'a van Allah vervangen door hun eigen wetten, terwijl een heerser als
Hadjaadj wel regeerde met de Shari'a van Allah, ook al was hij
onrechtvaardig.

Moge Allah genade hebben met Sa'ied bin Al-Djoebayr en hem een voorbeeld
laten zijn voor ons.

Was-salaam aleikum wa rahmatullah,

Het verhaal van de jongeman (Al-Gholaam)

Salamo Alaikoem,

Suhaib (Radiya Allaho 'Anho) heeft overgeleverd dat de Profeet (Salla Allaho 'Alayhi Wassalam) zei:

Er leefde een koning voor jullie tijd en hij had een (hof)tovenaar. Toen hij (de tovenaar) oud was geworden, zei hij tegen de koning: Ik ben oud geworden, stuur een jongeman naar mij zodat ik hem tovenarij kan leren. Hij, de koning, stuurde een jongeman naar hem zodat hij hem tovenarij kon leren. En op weg naar de man kwam hij (de jongeman) een monnik tegen die daar zat. Hij (de jongeman) luisterde naar wat de monnik vertelde en was onder de indruk van hem. Het werd zijn gewoonte dat hij onderweg naar de tovenaar de monnik ontmoette en daar zat en hij kwam laat bij de tovenaar. Hij (de tovenaar) sloeg hem vanwege de vertraging. Hij klaagde hierover bij de monnik en hij zei tegen hem: Wanneer je bevreesd bent voor de tovenaar, zeg dan: Mijn familieleden hebben mij opgehouden. En wanneer je bevreesd bent voor je familie zeg dan: De tovenaar heeft mij opgehouden. Het gebeurde zo dat een enorm groot dier (roofdier) de weg van de mensen blokkeerde, en hij (de jongeman) zei: Vandaag zal ik te weten komen wie beter is: de monnik of de tovenaar. Hij pakte een steen op en zei: O Allah, als de kwestie van de monnik geliefder is bij U dan de kwestie van de tovenaar, zorg er dan voor dat het dier zal overlijden, zodat de mensen vrijuit verder kunnen gaan. Hij gooide de steen en doodde het, en de mensen waren in staat om vrijuit verder te gaan. Hij (de jongeman) kwam daarna weer bij de monnik en vertelde hem hierover en de monnik zei: Vandaag overtref jij mij. Jouw situatie heeft een niveau bereikt waarvan ik denk dat je spoedig beproefd zult worden, en in het geval je beproefd zult worden, wijs mij dan niet als schuldige aan.

De jongeman begon de blinden en de melaatsen te behandelen en feitelijk bracht hij genezing voor iedere soort ziekte tot stand. Toen een metgezel van de koning die blind was geworden over hem hoorde, ging hij naar hem toe met ontelbaar veel giften en zei: Als jij mij geneest zal al hetgeen hier verzameld is voor jou zijn. Hij zei: Ik genees niemand vanuit mijzelf. Het is Allah Die geneest en wanneer je je geloof in Allah bevestigd zal ik ook een smeekgebed tot Allah verrichten om jou te genezen. Hij bevestigde zijn geloof in Allah en werd door Allah genezen en hij ging terug naar de koning en zat naast de koning zoals hij voorheen deed. De koning zei tegen hem: Wie heeft jouw gezichtsvermogen hersteld? Hij zei: Mijn Rabb. Hierop zei hij: Dat betekent dat jouw Rabb Iemand is naast mij. Hij zei: Mijn Rabb en jouw Rabb is Allah. Dus hij (de koning) pakte hem beet en martelde hem totdat hij een aanwijzing gaf waar de jongen was.

De jongeman werd geroepen en de koning zei tegen hem: O jongen er is mij verteld dat je zo vaardig in toverkunst bent geworden zodat je de blinden en de melaatsen kunt genezen en dat je ook nog andere dingen kunt. Hierop zei hij: Ik genees niemand. Het is Allah die geneest. En hij (de koning) overmeesterde hem en begon hem te martelen. Aldus gaf hij een aanwijzing over de monnik. De monnik werd daarom opgeroepen en er werd tegen hem gezegd: Je moet je afkeren van je religie. Hij weigerde dit echter te doen. Hij gaf bevel om een zaag te brengen en de koning plaatste de zaag op het midden van het hoofd van de monnik en zaagde dit in twee stukken totdat een stuk van zijn hoofd viel. Daarna werd een persoon die deel uitmaakte van de hofhouding van de koning naar voren gebracht en er werd gezegd: Keer je af van jouw religie. En hij weigerde dit, waarop de zaag op het midden van zijn hoofd werd geplaatst en het werd in tweeën gedeeld totdat een gedeelte eraf viel.

Daarna werd de jongeman naar voren gebracht en er werd tegen hem gezegd: Keer je af van jouw religie. Hij weigerde dit en werd overgedragen aan enkele personen die deel uitmaakten van de hofhouding. En hij zei tegen hen: Breng hem naar die en die berg; laat hem die berg beklimmen en wanneer jullie de top bereiken, vraag hem dan om zijn geloof te verwerpen maar als hij weigert om dit te doen, gooi hem dan van de berg af. Dus grepen zij hem vast en lieten hem de berg beklimmen en hij zei: O Allah, red mij van hen (op welke wijze) U ook wenst. En de berg begon te schudden en zij vielen allemaal naar beneden en hij liep terug naar de koning. De koning zei tegen hem: Wat is er met jouw metgezellen gebeurd? Hij antwoordde: Allah heeft mij van hen gered. Hij droeg hem weer over aan enkele personen van de hofhouding en zei tegen hen: Grijp hem en neem hem mee in een kleine boot en wanneer jullie in het midden van de zee zijn vraag hem dan zijn geloof te verwerpen, maar als hij weigert, gooi hem dan in het water. Dus grepen zij hem vast en hij zei: O Allah, red mij van hen en hetgeen zij willen doen. Het gebeurde weldra dat de boot omsloeg en overstroomde en hij liep terug naar de koning en de koning zei: Wat is er met jouw metgezellen gebeurd? Hij zei: Allah heeft mij van hen gered. En hij zei verder tegen de koning: Je kunt me niet doden tenzij je doet wat ik zeg. En hij vroeg: En wat is dat dan? Hij zei: Je moet de mensen op een open vlakte bijeen roepen en je moet mij vastmaken aan de stam van een boom. Neem daarna een pijl uit de pijlkoker en zeg: Uit naam van Allah, de Rabb van de werelden; schiet vervolgens de pijl af en als je dat zo hebt gedaan zul je zien dat je in staat bent mij te doden.

Dus riep hij (de koning) de mensen op een open vlakte bijeen en bond hem (de jongen) vast aan de boom en daarna pakte hij een pijl uit de pijlkoker en toen hij de pijl in de boog plaatste zei hij: Uit naam van Allah, de Rabb van de jongen. Hij schoot een pijl af en het raakte zijn slaap (van de jongen). Hij (de jongen) plaatste zijn handen op zijn slaap waar de pijl hem had geraakt en hij stierf, en de mensen zeiden: Wij bevestigen ons geloof in de Rabb van deze jongen, wij bevestigen ons geloof in de Rabb van deze jongen, wij bevestigen ons geloof in de Rabb van deze jongen.De hofhouding kwam naar de koning toe en er werd tegen hem gezegd: Heb je gezien dat Allah werkelijk heeft gedaan waar jij op doelde? Zij (de mensen) hebben hun geloof in Allah bevestigd. Hij (de koning) gaf opdracht dat greppels gegraven moesten worden op de belangrijkste punten in de stad. Toen deze greppels gegraven waren en het vuur hierin werd aangestoken werd vervolgens tegen de mensen gezegd: Degene die zich niet afkeert van de religie van de jongen zal in het vuur worden geworpen (of er zou tegen hen worden gezegd dat zij erin moesten springen).De mensen keken de dood in de ogen maar verwierpen hun geloof niet, totdat er een jonge vrouw kwam met haar kind en zij aarzelde om in het vuur te springen en het kind zei tegen haar: O moeder, wees standvastig (in deze beproeving) want het is de Waarheid.

Ik wil graag dit 'verhaaltje' met jullie delen, daarin zijn
tekenen voor mensen die nadenken.

 Hassan & Zijn Manier Van Praten

Nordin: Heey fawaka Hassan alles cool?

Hassan: Wa salaaam moehalaikom warahamatoe Allah wabarakatoehoe,
het gaat goed. elhamdoelillah irabi al halamien (--Alle lof zij
Allah, de Heer der Werelden. (1:2) )

Nordin: Jeetje wat een lange groet?

Hassan: --En wanneer gij met een groet wordt begroet, groet dan
terug met een betere groet, of geeft deze althans terug.
Voorzeker, Allah houdt rekening met alle dingen. (4:86)

Nordin: Ja ja je praat te veel

Hassan: -- Spreekt goed tegen de mensen (2:83)

Nordin: Hee ga je mee vanavond naar de mega party ze hebben
gruwelijke muziek en vette lichtshows enzo?

Hassan:.-- De Dag waarop de bazuin zal worden geblazen zullen Wij
de zondigen bijeen verzamelen en hun ogen zullen zonder licht zijn. (20:102)

Nordin: Wajowiee jij praat echt vaag, oké blijf jij maar thuis bij
je ouders a mama's kindje

Hassan: --Wij hebben de mens op het hart gedrukt betreffende zijn
ouders, zijn moeder droeg hem in zwakte op zwakte, en zijn zogen
nam twee jaren in beslag. Zeg Mij en uw ouders dank, tot Mij is de
terugkeer. (31:14)

Nordin: Jij bent echt geflipt Hassan, hoe ga jij een chick vinden?

Hassan reciteert: --Slechte vrouwen zijn voor de slechte mannen,
en de slechte mannen zijn voor de slechte vrouwen. En goede
vrouwen zijn voor de goede mannen en de goede mannen zijn voor de
goede vrouwen, dezen hebben niets uitstaande met hetgeen anderen
zeggen. Er is voor hen vergiffenis en een eerbare voorziening. (24:26)

Nordin; Dus je vind me slecht?


Hassan: --Vermaant hen daarom want gij zijt slechts een vermaner;
Gij zijt geen waker over hen. Maar hij die zich afwendt en niet
gelooft, Allah zal hem straffen met de strengste straf. (88:21/24)


Nordin: Je bent echt para, je leest zeker in die boek van vroeger?

Hassan: --En de ongelovigen zeggen: "Zullen wij wanneer wij en
onze vaderen tot stof zijn geworden inderdaad worden opgewekt?
Er was ons voorheen reeds mede gedreigd, - ons en onze
voorvaderen; dit zijn niets dan fabelen van vroeger!" (27:67/68)

En op dat moment ziet Nordin een auto langsrijden die hij mooi
vind: Wauw mooie auto zo eentje wil ik ook, koste wat kost

Hassan reciteert; --Weet, dat het wereldse leven, alleen spel,
vermaak, praalvertoon, pochelij onder elkander, wedijver in
vermeerdering van rijkdom en kinderen, is als de regen waardoor
het plantenleven de kwekers verblijdt. Dan droogt het op, gij ziet
het geel worden en vergaan. En in het Hiernamaals is er een
strenge straf en Allah's vergiffenis en welbehagen. En het leven
dezer wereld is niets anders dan een zaak van begoocheling.(57:20)

Nordin heeft geen zin meer om met Hassan te praten en loopt weg

Hassan zegt de groet: wa salaaam moehalaikom en Hassan herinnert zich de vers:
--Roep tot de weg van uw Heer met wijsheid en goede raad en redetwist met hen op
een gepaste wijze. Voorzeker uw Heer weet het beste wie van Zijn weg is afgedwaald;
en Hij kent degenen goed die juist geleid zijn. (16:125)

En loopt achter Nordin aan en vraagt of hij zijn email adres mag
Nordin kijkt hem vragend aan wat ie met zijn msn adres moet
Hassan zegt dat ie informatieve mails gaat sturen
Hassan schrijft zijn mail adres op en ze nemen afscheid

Hassan gaat naar de winkel en stapt de winkel binnen en zegt:
a salaaam moehalaikom warahamatoe Allah wabarakatoehoe

De Marokkaanse verkoper lacht en zegt de groet terug
en zegt dan: Kan ik je helpen?

Hassan: --Er komt uit hun buik een vloeistof van verschillende
tinten voort waarin genezing is voor de mens. Voorzeker, daarin is
een teken voor een volk dat nadenkt. (16:69)

De verkoper: Ahaa je wilt honing?

Hassan lacht en zegt: --Hij leerde aan de mens datgene wat deze
niet kende, (96:5)

De verkoper kent Hassan goed en vraagt wat ie nog meer wil en
luistert aandachtig wat ie zegt

Hassan reciteert: --En Hij is het die twee wateren heeft doen
stromen, het ene zoet en het andere zout, en tussen hen heeft Hij
een afscheiding en een versperring geplaatst. En Hij is het Die de
mens uit water heeft geschapen (25:53/54)

De verkoper denkt na en zegt dan; sidi ali bronwater of sidi
harazem? onee ik heb toevallig vandaag Zamzam bronwater binnen
gekregen

Hassan neemt de honing en Zamzam water aan en betaald en na het
betalen doet Hassan een paar dua's:--
"Onze Heer, Gij weet voorzeker hetgeen wij verbergen en hetgeen
wij bekend maken. Er is niets op aarde of in de hemel voor Allah
verborgen." (14:38)

Onze Heer, in U stellen wij ons vertrouwen en tot U wenden wij ons,
en naar U is de terugkeer. (60:4) Onze Heer, volmaak ons licht voor ons en vergeef ons;
want Gij hebt macht over alle dingen." (66:8)

De verkoper zegt: Amien ya arbi al halamien

Mutma-ina

 sochtends vroeg gaan de oogjes open
naar de badkamer lopen
begin met wudu zet de water kraan open
begin de dag goed met het fajr gebed
de deur uitstappend met een smeekgebed
ogen neergeslagen en wees alert
want Iblies is op de loer
want die heeft het liefst dat je uitslaapt en
daarna kijkt in de spiegel heel stoer
en dat je buiten op straat tegen de zusters zegt h..r
dat is wat Iblies wil
maar met imaan blijf je stil en spreek je goede woorden
dan gedenk je Allah waar je ook bent het zuiden oosten westen of het noorden
sinds je bent geboren wil Iblies alles verstoren
ga je met hem mee dan ben je verloren
want er komt en tijd dat we het geluid horen van de hoorn
dan begin de dag van de opstanding
ben je dan klaar voor je verantwoording?
het is dan oneindig paradijs of hel
en die tijd gaat niet snel
ben je klaar voor het graf?
behoed je zelf voor de straf
die kan je niet afbetalen met een dollar, euro of pond
denk eens na over het liggen in de grond
enkel een witte kleed om
niets neem je mee
behalve 3. je daden ook je slechte daden ojee
kennis die je achterlaat
en goed opgevoede kids die dua doen
vraag ieder geval vergeving aan Allah voor de zonden van toen
voordat het te laat is
voordat je hart stopt met bloed pompen en voordat je ziel uit het lichaam
verdwenen is
o mutma-ina (ziel in vrede) doe een dua
nu je nog tijd en je hartje hoort kloppen
want het kan zomaar opeens stoppen
dan komt de engel des doods aan de deur kloppen
vraag jezelf af ben je bang om open te doen
of ben je goed voorbereid en geef je de engel des doods een zoen
dat is zeker de persoon met goede manieren
zelfs lief tegen de dieren
en goed voor de ouders, degene die het gebed verrichten schouder aan schouder
die met taqwa Allah vrezen
die veel kennis opnemen en lezen en praktiseren
die veel goede dingen doen na het leren
het dragen van kuise nette kleren
de mannen die hun baardje niet scheren
de vrouwen die hun hijaab dragen
en niet de mensen die doormiddel van roddels iemand door midden zagen
en niet de jongens die op meisjes jagen
en niet de mensen die andere plagen
en niet de mensen die geweld verspreiden
de mensen die anderen laten lijden
maar hoor bij de mensen die voor eerlijkheid strijden
en sadaqah geven voor degene die lijden
we hebben een mooie voorbeeld de profeet (vrede zij met hem)
doe wat hij deed en volg zijn pad
dwaal je af dan wijk je af van het rechte pad
dus blijf op de sirat el mustakiem
dan zal je dingen zien die nog geen oog heeft gezien
wees lief en aardig tegen anderen
het is nooit te laat om te veranderen
en je imaan te versterken
je bagage volmaken met goede werken
oke nu hef je je handen en
zeg "La illah ila Allah soebhannaka "Er is geen God dan Allah. Heilig zijt Gij.

Het meisje met haar engelen!

De verzen van de koran redt je overal!

Dit is een waargebeurd verhaal, waarbij je rillingen en kippevel krijgt over je hele lijf! lees het en je zult zien....


Een Arabische (islamitisch) meisje ging op een dag naar een feest bij haar vriendinnen. Ze bleef er tot dat ze klok slag 24.00 uur hoorde. Ze realiseerde dat het laat is geworden en wilde naar huis gaan, dat is ver van waar ze zit. Ze is geraadpleegd om met de bus naar huis te gaan hoewel de trein sneller is. Maar zoals jullie weten alle stations zitten vol met criminelen en moordenaars en zeker op dat tijdstip. Daar aangekomen probeerde ze rustig te blijven, en probeerde ze haarzelf te overtuigen dat er niets zal gebeuren. Dat meisje was een NIET gepractiserende moslimse. Zij koos ervoor om met de trein te gaan omdat die sneller is. Toen ze op de ondergrondse 'wacht lokaal' zat, ging er door haar hoofd allerlei enge verhalen, die 's nachts op dat statoin gebeurt zijn. Zij was alleen op dat lokaal, behalve die enige enge MAN, helemaal in het zwart gekleed. In het begin was ze bang voor die man, maar ze spaarde alle moed bij elkaar om rustig te blijven.De man kwam dichter en dichter naar haar toe tot hij juist voor haar stond. En toen begon ze wat Koran verzen die ze kende te reciteren.En ineens draaide die man zich en ging er van door. Ze bleef dat lezen totdat de trein kwam en ze er instapte om naar huis te gaan. Tot haar grootste schrik leest ze de volgende ochtend in de krant dat er op dezelfde station, waar ze gisteren was, 5 minuten na haar vertrek een meisje is vermoord en dat de dader aangehouden is.

Ze ging naar het politiebureau en ze vertelde aan de politie dat ze daar ook, 5 minuten voor het misdrijf was, ze vroeg aan de politie of ze de dader 1 vraag mocht stellen aan de man?

"Ze vroeg"; herken je mij? De man antwoordt: Ken ik jou dan? Zij zegt: Ik ben het meisje van gisteren op 't station ik was daar toen je voor me stond weet je nog?. En hij zei: Ja ik herken je. Vervolgens zegt zij: Waarom heb je mij dan niet vermoord in plaats van dat meisje? Daarop zei hij: Hoe kon ik je vermoorden, en als ik je vermoord had, wat zouden die TWEE GROTE MANNEN die links en rechts achter jou stonden met mij gedaan hebben??

" Zij die geloven, strijden voor de zaak van God, maar de ongelovigen strijden voor de zaak van het boze. Strijdt daarom tegen de vrienden van Satan; voorzeker, Satan's plan is zwak" .. Koran (4: 76)

Gedurende een gevecht, bevond Ali (een metgezel van de profeet Mohammed, vrede zij met hem), zich tegenover een ongelovige die hem gewelddadig aanviel. Ze waren alle twee moedige en sterke mannen, maar de ongelovige was geen tegenpartij voor Ali, die al snel op zijn borst zat om hem de genadeslag toe te dienen.

"Ik nodig je uit om de getuigen dat er geen god is behalve Allah en dat Mohammed de boodschapper van Allah is," zei Ali. "Accepteer de Islam en ik zal jouw leven sparen".
"Nooit", hijgde de ongelovige.
Ali hief zijn zwaard op en hij stond op het punt om deze op zijn vijand te laten neerdalen, toen de ongelovige hem in het gezicht spuugde.

Tot grote verbazing van de ongelovige, sprong Ali direct van zijn vijand af en liet zijn zwaard zakken.
"Ga weg", zei Ali, "Ik kan jou nu niet doden".
"Waarom deed je dat?" vroeg de ongelovige, "Je had me makkelijk kunnen doden".
"Ik vocht met jou, zuiver uit naam van Allah," antwoordde Ali, "maar toen je in mijn gezicht spuugde, maakte jouw belediging mij kwaad en als ik jou in boosheid had gedood, zou mij dat naar de hel hebben gebracht, dus had ik geen andere keuze dan om jou te laten gaan. Iemand te doden uit boosheid of uit wraak is geen teken van moed, maar een laffe daad."

Toen de ongelovige dit hoorde, was hij zo onder de indruk van Ali ’s eerlijkheid en zelfcontrole, dat hij direct de Islam aanvaardde.
"Ik getuig dat er geen god is dan Allah, en ik getuig dan Mohammed de boodschapper is van Allah".

__________________
Allah swt heeft de vrouw speciaal gemaakt; HIJ gaf haar schouders, sterk genoeg om het leed van de wereld te dragen; zachte armen, om comfort te bieden; kracht, om bevallingen te doorstaan; doorzettingsvermogen, om voor vrienden en familie te kunnen zorgen; gevoel, zodat zij haar kinderen lief zal hebben. HIJ schiep haar uit een rib van de man, om zijn hart te beschermen. HIJ gaf haar ook een traan; die is van haar; zij kan het gebruiken wanneer zij dat nodig heeft.

 Oh Ummah, wordt wakker!

Het einde van de wereld is nabij

En wij staan nog allemaal voor de bioscoop in de rij

Lieve zuster die worstelt om de hoofddoek te willen dragen: Zeg Allaahu Akbar! Allah is de grootste! Hij is mijn Heer!

Kijk niet naar die verdwaalde mensen om je heen wat ze van je gaan denken.. maar vertrouw op Degene die je heeft geschapen. Hij zal je altijd helpen en Hij geeft je nog veel meer!

Denk aan Hem elke keer

Hij is jou Heer en mijn Heer

Lieve broeder en zuster haast je om een goede daad !!

Voordat ons wordt gezegd: Het is nu te laat!

Allah is zo Barmhartig dat Hij ons duidelijk maakt in de Quraan wat we zullen zeggen op de dag des oordeels…of als we bij Allah zijn

Allaahu akbar. Kijk hoe fijn

Allah geeft ons de mogelijkheden om ons heel goed voor te bereiden

En Allah de Verhevene waarschuwt ons voor het wereldse leven dat ons staat te verleiden

Geld.. mooie kleren.. vrienden.. mooie meiden..

Muziek.. disco.. in een mooie auto rijden..

Al dit behoort tot het wereldse leven.. mag dit allemaal niet

Dit allemaal mag..Maar je moet oppassen dat je door deze dingen niet blind wordt en niet ziet..

Pas op dat een leuke film er niet voor zorgt dat je je gebed te laat verricht !!

Lees met volle aandacht dit gedicht !!

Sla acht !!

Sta op en zeg tegen alle slechten daden die je begaat WACHT!

Wat gaat Allah tegen mij zeggen op de dag dat ik eenzaam in die donkere kamer lig. Helemaal geen macht.

Zwak eenzaam en alleen

Nee niemand komt bij je in je graf zitten … nee … geen één

Je lieve mams en paps komen ook niet bij je in het graf

Vermijd dus de woede van Allah op jou .. vermijd de straf

Wees tot degene die vaak de moskee bezocht…degene die altijd anderen goede advies gaf

Lieve zuster wees niet tot degene die zegt: ik doe mijn hijaab en hoofddoek af

Beste broeder, beste zuster , wanneer stop je met het vervuilen van je hart ??

Het luisteren van dat muziek, ja ook dat Marokkaanse, STOP ERMEE en luister naar de Koran die de harten geneest. Wallah dit is een goede start

De profeet Mohammed vrede en zegeningen met hem zei: wanneer alcohol normaal word gevonden verwacht dan het bijna afgelopen is….

Mensen ga opzoek naar kennis

De profeet Mohammed vrede en zegeningen met hem zei: wanneer zangeressen heel geliefd worden bij de mensen is de tijd bijna gekomen

Mensen waar zijn we mee bezig ?! De tijd is bijna gekomen en wij houden ons nog bezig met muziek en verkeringen, wij staan over geld en mooie auto s te dromen

Mensen WORDT WAKKER!

Beste broeder, beste zuster, beste makker,

De profeet Mohammed vrede en zegeningen met hem zei: als meisjes zich kleden maar toch nog naakt zijn dan is het bijna tijd!

Mensen dit zijn Tekenen dat het einde nabij is, waar zijn de zusters die hun hoofddoek dragen?? En kleding wijd?

Mensen verbeter jezelf .. NU HET NOG KAN!

Doe het! Vrouw én man

Beste broeders jullie roepen allemaal jihaad jihaad!! Waar blijft jullie baard ?

Behoor jij tot degene die zijn ogen neer slaat of tot degene die een mooie meid 1 uur aanstaart?

Beste broeder en zuster, HET EINDE IS NABIJ!

Waarom tonen we niet Allah voor onze slechte daden berouw !? En vervolgens beginnen met een schone lei !?
Beste broeder, beste zuster, weet je wat MashaAllah mooi zou zijn???

En erg fijn?

En erg rein?

Iets heel moois en prachtigs maar we zien het als iets dat is klein?

Je handen verheven in de lucht na het bidden van 2 rak3aat, tranen in de ogen en zeggend: O Allah ik heb mezelf onrecht gedaan .. Vergeef mij.. Er is niemand anders dan U die vergeeft .. ik hoop echt dat je dit doet!

En Allah vergeeft jou zonden Insha’Allaah en verandert ze in hassanaat goede daden…

Dat is wat ik je kan aanraden

Beste broeder en zuster, breng hetgeen wat niet van jou is naar de eigenaar

Wallah als we dit niet doen..dan komen deze eigenaren op de dag des oordeels en dan moet je ze betalen met je hassanaat goede daden!! Wallah dan lopen wij echt gevaar!!

Breng alles terug naar de eigenaar en biedt je excuses aan!

Voordat het wordt bekend gemaakt op de dag des oordeels waarbij dan je ouders en familie en de hele mensheid bij zal staan

Doe het NU, NU HET NOG KAN!

Er is daar gaan terugweg meer dan

Allah is blijer met het berouw van een dienaar dan een van ons zou zijn als hij zijn kameel verloor waar zijn eten en drinken in is in de hete woestijn en op de dood wachtte en vervolgens hem ziet en de kameel bij zijn leidsel pak en vervolgens zegt: O ALLAH IK BEN UW GOD EN U BENT MIJN DIENAAR!

Uit zo’n grote vreugde dat hij dan zo’n grote fout maakt, zien jullie hoe groot die vreugde is ?? Maar Allah is blijer dan deze persoon als iemand berouw aan Allah toont .. Wallah dit is echt waar!!

De profeet Mohammed vrede en zegeningen met hem zei: elke zoon van Adam maakt fouten en de besten van hen zijn degenen die vervolgens berouw tonen.

Mensen als we dit doen dan zal Allah ons met een grote beloning belonen!!!!

Hopelijk zal Allah ons tot degenen maken die in het Paradijs gaan wonen! Ameen!

En zeg nooit ik weet niet of Allah mij zal vergeven misschien

Wees ervan overtuigd dat Allah je vergeeft

En wees ervan overtuigd dat Hij je lief heeft

Maar houd jij wel van Hem? Kijk wat Hij ons allemaal geeft

Maar wij altijd Hem ongehoorzaam zijn

Wallah dit is echt niet fijn

Beste broeder, beste zuster, sta op!! En zeg: LAA ILLAAHA ILLA ALLAAH. Er is geen god dan Hij

Verheven is Degene die de mens heeft gemaakt uit klei

Allaah, er is geen andere god dan Hij! Hij kan alles… Hij is perfect!

Beste broeder, beste zuster, bereidt je voor op de dag dat je zult ‘slapen’ en vervolgens wordt opgewekt

Beste zuster draag je hijaab!

En doe weg die strakke broek

Twijfel niet aan het dragen van een hijaab en het bedekken van je lichaam en het beschermen van je waarde


Doe dit beste lieve zuster, voor het verlaten van deze aarde!

Op een dag zul je of naar het eeuwige paradijs of dat andere gaan!

En we zullen voor de weegschaal staan!

Het dragen van een hoofddoek en hijaab brengt je alleen voordeel

Alleen het goede, heel veel


En volg niet degenen die de wereldse versieringen als een god hebben genomen

Ze zijn steeds maar bezig met die versieringen van deze wereld, altijd hierover aan het dromen

Maar degene die het goede pad kiest droomt over het paradijs en de ontmoeting met zijn HEER!

En gaat naar de moskee elke keer

En draagt haar hoofddoek en hijaab en verleidt geen anderen

En altijd hebben ze plannen om in goede moslims te veranderen


Beste broeder, beste zuster, HET EINDE VAN DE WERELD IS NABIJ

In andere woorden: het is heel dichtbij

De profeet Mohammed vrede zij met hem zei: als aardbevingen en overstromingen toenemen, verwacht dan de Dag!!

Het einde nadert en wij zijn druk bezig met het wereldse leven, lekker genieten, lekker bezig met versieringen met op ons gezicht een glimlach

Na moeilijke tijden komen makkelijke tijden (94:5)

Waarom laten we ons door deze waardeloze versieringen verleiden?

Als we een mooie meid zien dan zijn we ineens in hartjes en pony s land


En we blijven maar een hele tijd staren.. wat is er toch aan de hand?!

Beste broeder, beste zuster, verbeter jezelf nu het nog mogelijk is

Ga opzoek naar kennis!

Schrijf je in voor islam lessen! Schrijf je in voor Arabisch!

Blijf altijd kennis zoeken van wieg tot kist

De zoeker naar kennis heeft bij Allah een hele hoge positie. Ik hoop dat je dit niet mist

En ik hoop dat je Insha’Allaah snel les gaat volgen. Ik hoop dat je je niet vergist

Beste zuster, beste broeder, zoek je vrienden zorgvuldig uit!! Neem alleen goede vrienden, vrienden die je helpen om naar het paradijs te gaan.


Geen vrienden die je helpen om slechte daden te verrichten, die je opdragen om mensen slecht te behandelen en hun te slaan

Een vriend van een smid kan altijd een probleem verwachten. Misschien krijgt hij een keer een splinter in zijn vinger of zijn kleren worden vies als hij zijn vriend omhelst of hem een hand geeft.

Maar degene die een vriend heeft genomen die in een parfum winkel werkt kan altijd iets goeds verwachten…als hij het winkeltje uitkomt dan zijn zijn kleren vol met lekkere parfum of hij krijg een flesje in andere woorden dit is degene die goeds beleeft.

Kies je vrienden zorgvuldig uit, wees niet als een blind schaap


En sta op uit je slaap

Als je wakker bent

Zorg ervoor dat je naar elke goede daad rent

En als je iets wilt gaan doen, behoor dan tot degenen die goed over iets nadenkt

En behoor niet bij degene die als een blinde door het leven gaan

En roept: ik ben gevaarlijk! Thuglife! Ik ben een gevaarlijke Marokkaan!

Beste broeder, loopt niet alle kanten op

En zeg tegen die mooie meiden: stop!!

VREES ALLAAH! Op een dag wordt jij horizontaal naar een eenzame plek gedragen!

Omdat jij alleen maar om versieringen en slechte daden stond te vragen

beste broeder als je niet oppast, wordt je het eten van slangen en ongedierte in je graf!

En nog een veel ergere straf!

En denk maar niet dat niemand je ziet, er is altijd Iemand die je ziet

Als jij van het maken van slechte daden geniet

Beste broeder, nogmaals, doe dat niet!

De drie vrouwen uit het leven van Moussa

(vrede zij met hem)

Anas levert over dat de Boodschapper van Allah (Allah's vrede en
zegeningen zij met hem) zei: `De beste vrouwen van het mensdom zijn vier: Mariam de dochter van `Imraan, Aasiaah de vrouw van Fir'aun, Kadidja de dochter van Khoewailid, en Faatima de dochter van de boodschapper van Allah (Allah's vrede en zegeningen zij met hem) .'
[Boekhaarie en Moesliem].

Overgeleverd door Aboe Hoerayrah: "Djibreel [Gabriël] (vrede zij met
hem) kwam bij de profeet (Allah's vrede en zegeningen zij met hem)
en zei, `O Allah's Apostel! Het is Khadidja die naar je toekomt met
een vleessoep-schotel (of iets te eten of drinken). Wanneer ze bij
jou arriveert, groet haar dan namens haar Heer (d.w.z. Allah) en
namens mij en geef haar de goede tijding dat ze een Qasab (paleis in
het Paradijs) zal hebben, waarin noch enige herrie noch enige
vermoeienis (problemen) zullen zijn.' [Sah'ieh' Al-Boekhaarie].

Zoals velen op deze aardbol, heeft elke mens een voorbeeldfiguur.

Hierbij een paar vrouwen die voor elke moslimvrouw een voorbeeld moet zijn en blijven. Deze vrouwen hebben lange tijd geleden geleefd, maar toch kan hun manier van leven de dag van vandaag nog steeds erg inspirerend zijn en zeker wel nagebootst moeten worden wa alhamdulilah.

In de tijd van Moussa (vrede zij met hem) bestonden zeker 3 vrouwen
met een voortreffelijke karakter.

De eerste vrouw is de moeder van Moussa (vrede zij met hem), de
tweede vrouw is de vrouw van de Fir'aun Aasiaah de dochter van
Mozaahim en de derde was zijn vrouw. Deze 3 vrouwen zijn een
voorbeeld voor elke moslimvrouw, en elke moslimvrouw zou moeten


weten hoe deze vrouwen geleefd hebben en hoe hun karakter hun niet in de steek liet tijdens moeilijke momenten.

Moussa (vrede zij met hem) was geboren in de tijd dat de fir'aun
heerste, de Qor-aan leert ons dat hij een hoogmoedige man was. Hij
onderdrukte een groep in de land waar hij heerste. Er zou een kind
geboren worden uit de volk van de Kinderen van Israiel (Banie
Israiel), die een profeet zou zijn, om dat te voorkomen werden alle
jongetjes die in dat jaar geboren werden vermoord.

De moeder van Moussa (vrede zij met hem) hield erg veel van haar
kind, haar liefde voor Moussa (vrede zij met hem) was een
bovennatuurlijke liefde, haar liefde voor hem overtrof alles en was
erg groot. Ze was erg bang voor haar kind en wist niet wat ze moest
doen.

Ze kreeg een visioen, Allah zegt in de Qor-aan "En wij inspireerden
aan de moeder van Moussa: "Zoog hem", maar als jij voor hem vreest,
werp hem dan in de rivier, en vrees niet en treur niet: voorwaar,
Wij zullen hem bij jou terugbrengen en hem tot één van de
Boodschappers maken."(Soerat al Qasas vers 7)

De moeder van Moussa (vrede zij met hem) had twee keuzes óf hem bij haar houden en de laatste momenten met haar kind doorbrengen voordat de Fir`aun haar zoon komt doden, óf op Allah vertrouwen en doen wat haar opgedragen is.

Hoe kan een moeder haar kind in een rivier leggen wetend dat het
onveilig is, ze weet niet waar haar kind terechtkomen zal en of haar
kind veilig en wel zal zijn. Zou een moeder haar kind niet willen
behoeden tegen de vijand? Zou een moeder die zoveel liefde heeft
voor haar kind, haar kind niet op allerlei manieren willen
beschermen?

De moeder van Moussa (vrede zij met hem) vertrouwde op Allah en


vreesde en treurde niet. Om haar zoon te redden deed ze wat haar
opgedragen werd en legde hem in de rivier.

Echter, Moussa (vrede zij met hem) werd opgepikt door de mensen van de fir'aun bij zijn paleis (vers8).

De vrouw van de fir'aun Aasiaah de dochter van Mozaahim was een
goede gelovige vrouw, zij had geen kinderen maar wenste die wel,.
Toen de vrouw van de fir'aun, Aasiaah bint Mozaahim, Moussa (vrede
zij met hem) zag zei ze "Hij is een verkoeling voor mijn en jouw
oog." (Soerat al Qasas vers 9).

Het was duidelijk dat Moussa (vrede zij met hem) een baby was van de Kinderen van Israiel, de Fir'aun wilde hem doden maar Aasiaah hield hem tegen "Doodt hem niet, moge hij ons baten, of kunnen wij hem als zoon aannemen" (Soerat al Qasas vers 9).

Zodoende hebben ze hem in hun gezin opgenomen. Zoals elke mens op de wereld hoort ook een baby voedsel binnen te krijgen.

Echter Moussa (vrede zij met hem) weigerde het melk van elke vrouw
die hem probeerde te zogen, en wilde absoluut niet drinken. Dit
verontrustte het echtpaar natuurlijk. Allah zegt in de Qor-aan: "En
wij hebben hem daarvóór zoogmoeders verboden" (Soerat al Qasas vers 12)

Toen hij het water van Madyan bereikte, vond hij daar een groep
mensen die hun vee te drinken gaven. Hij zag ook twee vrouwen die
zussen van elkaar waren die hun vee tegenhielden en vroeg hen wat er met hen aan de hand was. "Zij zeiden: "wij laten het vee pas drinken als de herders weggaan". (Soerat al Qasas vers 23)

Moussa (vrede zij met hem) gaf hun vee te drinken en trok zich terug
in de schaduw en deed een smeekbede naar Allah toe "Mijn Heer, ik
heb behoefte aan het goede dat U tot mij neerzendt"(Soerat al Qasas


vers 24)


Ondertussen werd het hart van de moeder van Moussa leeg, en had het geheim bijna onthuld, maar Allah had haar hart sterker gemaakt en zo behoorde de moeder van Moussa tot de gelovigen.


Soebhanna Allah, zou een moeder niet gek worden als zij dit mee zou
maken? Zou ze niet achter haar kind gaan en haar kindje bij haar
nemen, zou een moeder de straat niet oprennen en zoeken naar haar
zoon?

De moeder van Moussa toont ons hoe sterk haar imane was en hoe
geduldig zij was. De moeder van Moussa (vrede zij met hem) stuurde
haar dochter, de zus van Moussa (vrede zij met hem), op pad om te
zien waar haar zoon terechtgekomen was. (vers 11).

De zus van Moussa (vrede zij met hem) zag dat Moussa melk weigerde
van iedere vrouw en zei: "zal ik jullie een huisgezin wijzen dat hem
voor jullie zal verzorgen en hem opvoeden?" (Soerat al Qasas vers 12)

Daarop kwam zijn moeder en zoogde hem, tot verbazing van iedereen,
dronk Moussa (vrede zij met hem) de melk van zijn eigen moeder
op. "Toen deden Wij hem tot zijn moeder terugkeren, opdat haar oog
verkoeld werd en zij niet bedroefd was, en opdat zij wist dat de
belofte van Allah waar is. Maar de meesten van hen weten dat niet."
(Soerat al Qasas 13)

Zo was de moeder van Moussa (vrede zij met hem) toch nog altijd
dichtbij hem. Hij werd opgevoed door 2 vrouwen die erg veel van hem
hielden. Hij was dicht bij zijn echte moeder en dicht bij de vrouw
die volmaakt was, Aasiaah de dochter van Mozaahim.

Door een ongeluk doodde Moussa (vrede zij met hem) iemand. Een man berichtte Moussa (vrede zij met hem) dat ze hem wilden vermoorden, waarna Moussa (vrede zij met hem) vertrok. Hij vertrok richting Madyan terwijl hij zei: "Moge mijn Heer mij op de rechte pad
leiden." (Soerat al Qasas vers 22)




Een van die vrouwen die Moussa (vrede zij met hem) kort daarvoor was tegengekomen bij het water, liep verlegen en vol schaamte naar hem toe om een boodschap van haar vader door te geven aan hem. "Zij zei: "voorwaar, mijn vader roept jou om te komen, om jou te belonen, omdat jij ons (vee) te drinken hebt gegeven."(Soerat al Qasas vers 25)

Zij had een opvallende schaamtevolle en verlegen karakter. Moussa
(vrede zij met hem) liep voor haar, Zij vertelde hem links of rechts
te gaan.

Een van de twee zussen vroeg haar vader: "O vader, neem hem toch in dienst. Voorwaar, de beste die je in dienst kan nemen is de
betrouwbare sterke" (Soerat al Qasas vers 26)

De vader van de meisjes vroeg Moussa om met een van hun te trouwen.
Echter, Moussa bezat niets, hij was tenslotte vertrokken uit zijn
land. Allah zegt in de Qor-aan: "Hij zei: "voorwaar, ik wens dat jij
met een van deze dochters van mij trouwt, op voorwaarde dat jij acht
jaar bij mij in dienst komt. Maar als jij er tien vervult, dan is
dat aan jou. Ik wil het jou niet moeilijk maken." (Soerat al Qasas
vers 27)

En zodoende trouwde Moussa met haar.

Moussa werd ondertussen profeet en kreeg steun van alle 3 vrouwen.
Toen Moussa (vrede zij met hem) met de kinderen van Israël de
emigratie maakten, kwam de leger van de Fir'aun en de Fir'aun zelf
achter hun aan.
Aasiyaah was gewend te zeggen ik geloof in de heer van Moussa en
Haroen, op een keer zei Firaoun tegen zijn bediendes: `ga op zoek
naar de grootste steen en als Aasiyah standvastig blijft in haar
geloof, gooi de steen op haar en als ze haar dien opgeeft is ze mijn
vrouw., Aasiyah keek naar de lucht en zag haar huis in het Paradijs.
Ze bleef standvastig en haar ziel ging eruit. De steen werd gegooid
op haar levenloze lichaam.

"En de gelovigen heeft Allah de vrouw van Firaoun als voorbeeld
gegeven, toen zij zei: "Mijn Heer, bouw voor mij een huis aan Uw
Zijde in het Paradijs, en red me van Firaoun en zijn daden en red
mij van het onrechtvaardige volk." (Soerah At Tahrim: 11)

Een avond vol met roddels en haram commentaar op mensen

Sallaam Oulaikom

InshaAllah verkeren jullie allemaal in goede staten en gezondheid! Lieve Zusters&Broeders deze verhaal heeft me heel erg geraakt SubhanaAllah. Ik raad jullie zeer aan deze ook te lezen InshaAllah.

Dit verhaal werd door sheikh Khalid Arashed verteld... waar gebeurt

[Ik was de 30 jaar nog niet gepasseerd toen mijn vrouw de eerste van mijn zonen ter wereld zou brengen… Ik kan mij die nacht nog goed herinneren. Ik bleef tot het einde van de nacht met een groep vrienden in een uitgaansgelegenheid.
Het was een avond vol lege woorden. Een avond vol met roddels en haram commentaar op mensen. Ik was degene die de vaakst het gelach van de mensen veroorzaakte. Ik roddelen over mensen en zij lachen. Die avond maakte ik ze erg aan het lachen. Ik had het bijzondere “talent” dat ik mensen goed kon imiteren.

Met het veranderen van mijn stem kon ik heel dicht bij de stem komen van de persoon die ik belachelijk maakte. Ja, ik maakte allerlei mensen belachelijk. Niemand kon aan mij ontsnappen zelfs niet mijn vrienden. Sommige mensen gingen mij vermijden om zo aan mijn tong te kunnen ontsnappen.

Die nacht maakte ik een blinde man belachelijk die ik bedelend op de markt gezien had. Ik had hem met mijn voet laten struikelen en vallen. Hij draaide zijn hoofd en wist niet wat te zeggen. De lachende echo’s van mijn “grap” vulden de markt.
Ik keerde zoals gewoonlijk laat terug naar mijn huis. Mijn vrouw zat op mij te wachten. Ze was in een treurige stemming. Ze zei met trillende stem: “Rashed, waar was je?” Ik zei met spot: “op mars… bij mijn vrienden natuurlijk!” Het was duidelijk aan mijn vrouw te zien dat zij moe was. Ze zei, terwijl mijn opmerking haar verstikte: “Rashed, ik ben erg moe. Ik kan op elk moment nu gaan bevallen!” Een stille traan rolde over haar wang.

Ik merkte dat ik mijn vrouw verwaarloosd had. Ik had haar aandacht moeten schenken en mijn avond uit minder lang moeten maken vooral omdat ze in haar negende maand zat.
Snel bracht ik haar naar het ziekenhuis en ging de verloskundekamer binnen. Zij had vele lange uren pijn.

Ik wachtte met weinig geduld haar bevalling af. Het verliep allemaal moeizaam. Ik wachtte lang totdat ik moe werd. Ik ging terug naar huis en liet mijn telefoonnummer achter zodat ik gebeld kon worden als er nieuws was.
Na een uur werd ik gebeld door het ziekenhuis waarbij ze mij berichtten over de komst van Salem (mijn zoon). Meteen ging ik naar het ziekenhuis. Ik vroeg naar de kamer van mijn vrouw maar de mensen van het ziekenhuis vroegen mij om eerst bij de dokter langs te gaan die de bevalling van mijn vrouw had begeleid.

Schreeuwend zei ik ze: “Wat voor dokter? ik wil mijn zoon Salem zien!” Ze zeiden: “Ga eerst langs de arts”. Ik stapte bij de arts naar binnen. Ze vertelde mij dat onprettige dingen kunnen gebeuren en dat men dat soort dingen moet accepteren. Toen zei ze: “Uw zoon heeft ernstige misvormingen in zijn oog en het lijkt erop dat hij niet zal kunnen zien!”
Ik liet mijn hoofd hangen en kropte mijn gevoel op. Toen herinnerde ik mij de blinde bedelaar die ik op de markt liet struikelen en waar ik de mensen om liet lachen. SoubhanAllah “Wat je met anderen doet zal er met jou worden gedaan!”. Ik bleef verstomd. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Toen dacht ik aan mijn vrouw en zoon en bedankte de dokter voor haar vriendelijkheid en ging mijn vrouw bezoeken.

Mijn vrouw was helemaal niet bedroefd. Zij geloofde geheel in dat Allah de dingen al voorbestemd heeft. Zij was tevreden. Zij heeft mij altijd vermaand om mensen niet belachelijk te maken zeggende: “Spot niet met mensen!” We verlieten het ziekenhuis samen met Salem. Eerlijk gezegd gaf ik hem niet veel aandacht. Ik beschouwde hem als niet aanwezig in het huis. Wanneer zijn gehuil te hard werd vluchtte ik naar de woonkamer om daar te slapen. Mijn vrouw gaf hem heel veel aandacht. Zij hield erg van hem. Zelf haatte ik hem niet maar ik kon ook niet van hem houden! Salem groeide en begon te kruipen. Hij had een merkwaardige manier van kruipen. Toen hij bijna 1 jaar oud was probeerde hij te lopen. Toen ontdekten we dat hij mank liep. Hij werd op mij een grotere last dan hij al voor mij was. Na Salem beviel mijn vrouw van Omar en Khalid. De jaren gingen voorbij en Salem en zijn broers groeiden op. In die tijd hield ik er niet van om thuis te blijven. Altijd was ik bij mijn vrienden. Eigenlijk was ik een soort speeltje in hun handen. Mijn vrouw verloor echter nooit de hoop dat ik mijn leven zou beteren. Zij deed altijd du3a voor mij dat ik het juiste pad zou volgen. Ze werd niet boos vanwege mijn wilde gedrag. Ze werd echter wel erg bedroefd als zij zag dat ik Salem negeerde en wel aandacht schonk aan zijn broertjes. Salem werd groter en met hem mijn zorgen. Ik vond het best toen mijn vrouw Salem wilde inschrijven in een speciale school voor gehandicapte kinderen.
Bij het voorbijgaan van de jaren werd ik er geen betere persoon van. De dagen waren steeds hetzelfde: werk, slaap, eten en uitgaan.

Op een gegeven vrijdag werd ik om 11 uur ’s ochtends wakker. Het was, vond ik nog vroeg. Ik was uitgenodigd voor een bruiloftbanket (walima). Ik kleedde me aan, deed geurtjes op en was van plan om te vertrekken. Lopend door de woonkamer werd ik gestopt door de aanblik van Salem. Hij huilde hevig.
Het was de eerste keer dat ik aandacht schonk aan het huilen van Salem. Tien jaar lang heb ik hem genegeerd. Ik probeerde hem ook nu weer te negeren maar het lukte me niet. Ik hoorde hem zijn moeder roepen terwijl ik zelf in de kamer was. Ik ging naar hem toe en zei: “Salem! Waarom huil je?!”.

Zodra hij mijn stem hoorde stopte hij met huilen. Toen hij merkte dat ik dichtbij stond, taste hij in het rond met zijn kleine handen. Wat is er met hem? Ik ontdekte dat hij probeerde zich weg van mij te verplaatsen!! Alsof hij zei: “merk je me nu pas op? Waar was je tien jaar lang?” Ik volgde hem zijn kamer in. In het begin wilde hij me niet vertellen waarom hij huilde. Met vriendelijke woorden probeerde ik hem wel te laten vertellen wat er mis was. Salem begon te vertellen waarom hij huilde en ik luisterde verschrikt naar hem. En weten jullie wat nu de reden was??? Dat zijn broertje Omar, die hem altijd hielp om bij de moskee te komen, te laat was. En omdat op die dag het vrijdagsgebed was, was hij bang dat hij geen plek meer zou vinden op de eerste rij. Hij riep Omar en hij riep zijn moeder maar geen antwoord, toen begon hij te huilen.

Ik keek naar de tranen die uit zijn blinde ogen rolden. Ik kon de rest van zijn woorden niet meer aanhoren. Ik legde mijn hand op zijn mond en zei: “Salem, is dit waarom je huilde??” “Ja” zei hij.

Ik vergat mijn vrienden en ik vergat het banket en zei: “Wees niet bedroefd Salem. Weet je wie er vandaag met je naar de moskee gaat?” Hij zei: “Omar natuurlijk, maar hij is altijd laat” Ik zei: “Nee… ik zal met je mee gaan”. Salem was totaal verrast… hij geloofde het niet. Hij dacht dat ik met hem spotte en hij begon weer te huilen. Ik veegde zijn tranen weg en nam hem bij de hand. Ik wilde hem met de auto brengen. Hij weigerde en zei: “De moskee is dichtbij.. ik wil lopend naar de moskee.” Ja, dit zei hij.

Ik kan mij niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst een moskee binnen ging, maar dit keer was de eerste keer dat ik angst voelde en spijt over wat ik al die jaren heb genegeerd. De moskee was vol met mensen, toch kon ik voor Salem een plek in de eerste rij vinden. We luisterden naar de vrijdagspreek en Salem deed naast mij de salat… of eigenlijk was ik de gene die naast hem bad. Na de salat vroeg Salem mij om hem een exemplaar van de Quran te geven. Ik was verbaasd!! Hoe kan hij nu lezen als hij blind is? Ik had bijna zijn vraag genegeerd maar ik wilde zijn gevoel niet kwetsen. Ik gaf hem de Quran. Hij vroeg mij toen om sourat Al Kahf op te zoeken. Ik zocht door de pagina’s en keek in de inhoudsopgave totdat ik de soura vond. Hij nam de Quran en legde hem voor zich en hij begon de soura te reciteren met zijn ogen gesloten. SoubhanAllah! Hij kende de sourat helemaal uit zijn hoofd!

Ik schaamde mij. Ik nam een ander exemplaar van de Quran en voelde een soort kippenvel over mijn ledematen. Ik las en ik las. Ik smeekte Allah om mij te vergeven en mij te leiden. Ik kon het niet meer aan… Ik begon als een kind te huilen. Er waren nog wat mensen in de moskee Sunna gebeden aan het doen. Ik schaamde me tegenover ze en probeerde mijn huilen te bedwingen. Maar mijn gehuil werd steeds hoger en harder. Ik merkte niets meer totdat ik een kleine zoekende hand voelde op mijn gezicht dat daarna mijn tranen wegveegde. Het was Salem!!

Ik omhelsde hem, keek hem daarna aan en zei toen in mijzelf: “Jij bent niet de blinde, ik ben degene die blind is” Omdat ik achter erg slechte mensen aan liep die mij naar het vuur sleurden.

We keerden terug naar het huis. Mijn vrouw was zeer ongerust over Salem, maar haar ongerustheid werd omgezet in tranen toen zijn wist dat ik het vrijdagsgebed met Salem had gebeden.

Vanaf die dag was er geen salat in de moskee wat ik nog miste. Ik verliet mijn slechte “vrienden” en ik kreeg goede vrienden die ik in de moskee leerde kennen. Ik proefde samen met hen de smaak van Imaan (geloof). Zij leerden mij dingen die het wereldse leven mij van had laten afdwalen. Geen lezing of extra gebed liet ik nog voorbij mij gaan. Ik las de Quran meerdere malen per maand uit. Mijn tong werd zachter met het gedenken van Allah in de hoop dat Hij mijn geroddel en gespot over de mensen zou vergeven. Ik merkte dat ik veel dichter bij mijn gezin stond.

De blikken van angst en medeleven verdwenen uit de ogen van mijn vrouw. Er stond constant een glimlach op het gezicht van mijn zoon Salem. Wie hem zou zien zou denken dat hij in het bezit was van de hele wereld. Ik was Allah erg dankbaar voor zijn gunsten.

Op een dag besloten mijn goede vrienden om naar een ver gebied te gaan om daar da3wa (uitnodigen tot het goede) te doen. Ik twijfelde of ik met ze mee zou gaan. Ik vroeg Allah om hulp en ik vroeg mijn vrouw om advies. Ik verwachtte dat zij niet zou instemmen maar het tegenovergestelde gebeurde!

Ze was erg blij en ze moedigde mij aan. Vroeger vertrok ik op reis zonder het met haar te overleggen in mijn verdorven leefstijl. Ik richtte mij tot Salem en meldde hem dat ik op reis zou gaan waarna hij mij met zijn kleine armen in afscheid omhelsde.

Drie en een halve maand duurde mijn afwezigheid. Gedurende die hele periode nam ik elke keer als ik de mogelijkheid had contact op met mijn vrouw en mijn kinderen. Ik miste hen erg. En wat miste ik Salem!! Wat wilde ik graag zijn stem horen! Hij was de enige die ik niet aan de telefoon had gehad gedurende mijn hele reis. Hij was of op school of in de moskee wanneer ik belde. Elke keer als ik mijn vrouw vertelde dat ik Salem zo miste moest ze lachen.

…Behalve de laatste keer dat ik belde. Ik hoorde haar lach niet die ik verwachte. Haar stem was anders.

Ik zei tegen haar: “Geef aan Salem mijn salaam (groet) door.” “InshaaAllah” antwoordde zij. En ze bleef stil. ]


Eindelijk kwam ik thuis. Ik klopte op de deur hopend dat Salem de deur zou openen. Tot mijn verbazing deed mijn zoontje Khalid open (hij was de 4 jaar nog niet gepasseerd). Ik zette hem op mijn schouders terwijl hij schreeuwde: “Papa… Papa..” Ik weet niet waarom mijn borst benauwd werd toen ik het huis binnenging… Ik zocht mijn toevlucht bij Allah tegen de vervloekte satan.

Mijn vrouw kwam naar mij toe maar ze was anders dan normaal. Alsof ze deed alsof ze blij was. Ik bekeek haar eens goed en vroeg haar: “Wat is er met je?”, “Niets” zei ze.

Toen dacht ik weer aan Salem en vroeg haar: “Waar is Salem?” Haar hoofd boog naar beneden. Ze antwoordde niet. Er rolde brandende tranen over haar wangen. Toen begon ik naar haar te schreeuwen: “Salem! Waar is Salem???”

Ik hoorde toen niets meer behalve de stem van mijn zoontje Khalid die in zijn taaltje zei: “Papa…Thalem is naal Jennah… Bij Allah…”. Mijn vrouw kon de situatie niet meer aan. Ze begon hard te huilen. Ze viel bijna flauw en kon zich nog net uit de kamer verplaatsen.

Later begreep ik dat Salem twee weken voor mijn terugkomst een hoge koorts had gekregen. Mijn vrouw had hem naar het ziekenhuis gebracht. De koorts werd steeds heviger en wilde hem maar niet loslaten totdat zijn ziel en zijn lichaam van elkaar gescheiden waren.

Als het je allemaal te benauwd wordt. Als je ziel het niet meer houdt met wat het moet dragen roep dan: Ya Allah (Oh Allah)!

Als je geen oplossing meer ziet en alle wegen lijken gesloten en alle hoop is lijkt beëindigd roep dan: Ya Allah (Oh Allah)! ]

Er is geen god behalve Allah Heer van de zeven hemelen en van de geweldige

Ongehoorzaamheid aan de ouders

In de Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle

"Zal ik jullie," vroeg de Profeet(saw), "eens vertellen, wat de zwaarste van alle grote zonden is? "Dat is aan God deelgenoten toeschrijven en ongehoorzaam zijn aan de ouders."

Er leefde een jonge man in de tijd van de profeet(saw), die Al-qamah heette.
Hij bracht veel tijd met aanbidding door, hij verrichtte de salaat, vastte en gaf sadaqa. Toen hij ernstig ziek werd, werd zijn vrouw wanhopig. Zij ging naar de profeet en zei:
"Mijn man is heel erg ziek en ik wil u over zijn toestand vertellen, o boodschapper van Allah."
De profeet(Salla Allahu '3alaihi wa Salam)riep drie van zijn betrouwbaarste metgezellen bij zich; Bilaal, soehayb en 'ammar,(Radia Allahu 3anhum) en hij zei hen:
"Ga naar Al-qamah en laat hem de shahada reciteren."
Ze gingen naar hem toe en vonden hem in een zeer kritische toestand. Ze probeerden om hem de shahada - "Laa ilaaha illa Allah" - te laten zeggen, maar de woorden wilden maar niet uit zijn mond komen. Zij vertelden dit aan de profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam) en die vroeg hen:
"leeft er nog èèn van zijn ouders?" Hem werd verteld dat zijn moeder nog leefde, maar heel oud was. De profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam) stuurde iemand om te vragen of zij niet bij hem kon komen, maar als zij daartoe niet in staat was, zou hijwel naar haar toe gaan. Zij antwoorde onmiddelijk, en dit liet zien hoeveel respect zij wel voor de profeet had:
"Wel allemachtig, ik ben degene die naar hem toe moet gaan." langzaam, met haar stok lopend, naderde zij de profeet. Zij groette hem en hij (Salla Allahu '3alaihi wa Salam) gaf haar de vredesgroet terug en zei tegen haar:
"vertel mij de waarheid. Hoe is jou zoon Al-qamah?"
"boodschapper van God," zei ze, "hij verricht veel salaat, hij vast en geeft veel sadaqa."
"En hoe ben jij nu met hem?" vroeg de Profeet
"Boodschapper van God, ik ben boos op hem."
"Waarom?" vroeg de Profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam
"O boodschapper van God, hij vindt zijn vrouw belangrijker dan mij en is mij ongehoorzaam."
Toen zei de profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam) "De woede van Al-qamah´s moeder heeft vast en zeker Al-qamah's tong tegen gehouden om de shahada uit te spreken." Toen vroeg hij Bilal om een grote bundel brandhout te halen.
"Boodschapper van God, wat ga je daar mee doen?" vroeg Al-qamah´s moeder.
"Ik zal hem voor jou ogen in het vuur verbranden." zei de Profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam)
"O boodschapper van God! Mijn zoon! Mijn hart kan het niet verdragen als hij voor mijn ogen verbrand wordt." zei de moeder van Alqamah
"Moeder van Al-qamah! God´s (straf) is veel zwaarder en duurt veel langer.
Als je echt wilt, dat God hem vergeeft, dan moet je laten zien dat je tevreden over hem bent".
"Bij degene in wiens hand mijn ziel is, Al-qamah zal niets goeds uit zijn gebed, zijn vasten en zijn sadaqah, krijgen als jij boos op hem blijft." zei de Profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam
"O boodschapper van God.Zei de Moeder van Alqamah.." Ik roep God, de engelen en de Moslims, die hier aanwezig zijn, op als getuige, dat ik tevreden met mijn zoon Al-qamah ben."
Daarna kon Al-qamah zijn tong weer bewegen en hij herhaalde de woorden van de shahada - "ik getuig dat er geen God is dan Allah en ik getuig dat Mohammed de boodschapper van Allah is." Die dag overleed hij. De profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam) zelf verrichte het janaazah gebed en herinnerde de Moslims aan de zwaarste van de zonde om een moeder boos te maken en aan de beloning om haar tevreden en verheugd te maken.


Zo zie je maar hoe belangrijk het is dat je moeder, en natuurlijk ook je vader tevreden over je is. Allah swt zegt in Soerat Loqmaan, Ayah 13-15:


"Toen Loqmaan tot zijn zoon, terwijl hij hem raad gaf, zeide: "O mijn lieve zoon, ken geen medegoden aan Allah toe; afgoderij is inderdaad een grote ongerechtigheid (13). Wij hebhen de mens op het hart gedrukt betreffende zijn ouders, zijn moeder droeg hem in zwakte op zwakte, en zijn zogen nam twee jaren in beslag. Zeg Mij en uw ouders dank, tot Mij is de terugkeer(14). Maar indien (uw ouders) trachten u iets met Mij te doen vereenzelvigen, waarvan gij geen kennis hebt, gehoorzaam hen niet. Doch leef met hen samen in de wereld op een behoorlijke wijze en volg de weg van hem die zich tot Mij richt. Dan zult gij tot Mij terugkeren en Ik zal u inlichten over hetgeen gij deedt" (15)


Allahoma Ghfir Li Aba'ina Wa Omahatina, Allahoma Ghfir Lahom Wa 3afi 3anhom Wa Ar7amhom..

In de Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle

Geheimen

De boodschapper van Allah (sallAllahu alaihi wa salaam) zei: mijn gehele volk (ummah) is veilig, behalve al Mujahirin (degene die zijn zondes uitsloverig bekend maakt) onder de Mujaharah is een man die een slechte daad begaat, en hij wordt wakker in de ochtend terwijl Allah zijn zonde geheim hield, zegt deze: "O Fulan! afgelopen nacht heb ik dit en dat gedaan." degene gaat slapen terwijl Allah zijn zonde heeft geheim gehouden maar deze persoon staat op en maakt
kenbaar wat Allah heeft geheim gehouden. [Saheeh al-Bukhari]


Geheimen zijn een soort vertrouwen en zijn dus een soort contract of overeenkomst waar men zich aan moet houden.

Allah zegt (interpretatie van de betekenis):

En komt de belofte na. Voorwaar, over de belofte worden jullie (op de Dag der Opstanding) ondervraagd. [al-Isra' 17:34]

Voorwaar, Allah gebiedt u het u toevertrouwde over te geven aan hen die er recht op hebben. [al-Nisa' 4:58]

In de Sunnah vinden we een waarschuwing voor het uitzoeken van de geheimen van anderen en het verspreiden van geheimen die niet verspreid zouden moeten worden. Het wordt bijvoorbeeld sterk afgeraden om de fouten van anderen te zoeken.


Volgens een hadith overgeleverd van Abu Hurayrah, heeft de Boodschapper van Allah (sallAllahu alaihi wa salaam) gezegd: "Als een man in jouw persoonlijke zaken zou kijken zonder jouw toestemming en jij zou een steentje naar hem gooien en zijn oog (daarmee) uitsteken, dan zou er geen zonde op jou rusten." (Al-Bukhari, 6902; Muslim, 2158)

Zo is er ook een waarschuwing voor degene die de geheimen van anderen afluistert. Het is overgeleverd van Ibn 'Abbas dat de Profeet (sallAllahu alaihi wa salaam) zei: "Degene die het gesprek van andere mensen afluistert wanneer zij niet willen dat hij luistert, of wanneer zij van hem weggaan, gesmolten lood zal in zijn oren gegoten worden op de Dag der Opstanding." (Overgeleverd door al-Bukhari, 7042)

De waarschuwing voor het verspreiden van dingen die niet verspreid mogen worden, omvat de veroordeling van degene die huwelijksgeheimen verspreidt. Hij wordt beschouwd als één van de slechtste mensen voor Allah.

Het is overgeleverd dat Abu Sa'eed (radiAllahu anhu) heeft gezegd: De Profeet (sallAllahu alaihi wa salaam) zei: "Onder de slechtste mensen voor Allah op de Dag der Opstanding, zal een man zijn die intiem is met een vrouw en zij met hem, die vervolgens haar geheim verspreidt." (Overgeleverd door Muslim, 1437)

Volgens een andere overlevering door Muslim, 1437: "Één van de grootste vertrouwelijkheden voor Allah op de Dag der Opstanding zal een man zijn die intiem was met zijn vrouw en zij met hem, die vervolgens haar geheim verspreidde." Wat bedoeld wordt met "één van de grootste
vertrouwelijkheden" is één van de grootste schendingen van vertrouwen.

Onder het advies dat door de Arabieren aan de nieuwe bruiden gegeven werd, is: "Onthul zijn geheim niet want als je zijn geheim onthult, zorg je ervoor dat hij je gaat haten."

De huiselijke geheimen zouden niet onthuld mogen worden en wijze mensen en degenen die religieus toegewijd zijn, adviseren degene die een geheim kent om het niet te onthullen.

Het is overgeleverd van Thaabit dat Anas zei: De Boodschapper van Allah (sallAllahu alaihi wa salaam) kwam naar me toe terwijl ik aan het spelen was met een paar andere jongens en hij groette ons met salaam. Toen stuurde hij me weg om een boodschap te doen. Ik ging laat naar huis naar mijn moeder toe en toen ik thuiskwam vroeg ze: 'Waar bleef je?' Ik zei: 'De Boodschapper van Allah (sallAllahu alaihi wa salaam) stuurde me weg om een boodschap te
doen.' Ze vroeg: 'Wat had hij nodig?' Ik zei: 'Het is een geheim.' Ze zei: 'Onthul nooit
het geheim van de Boodschapper van Allah (sallAllahu alaihi wa salaam) aan iemand.' Anas zei: 'Bij Allah, als ik het aan iemand zou onthullen, zou ik het aan jou onthuld hebben, O Thaabit.' (Overgeleverd door Muslim, 2482)

Het onthullen van geheimen is één van de tekenen van hypocrisie want het valt onder de categorie van het schenden van vertrouwen.

Het is overgeleverd van 'Abs-Allah ibn 'Amr dat de Profeet (sallAllahu alaihi wa salaam) zei: "Er zijn vier eigenschappen, wie ze alle vier bezit is een pure hypocriet en wie er een paar van bezit, bezit een eigenschap van hypocrisie totdat hij het opgeeft: wanneer hem iets toevertrouwd wordt, schendt hij dat vertrouwen; wanneer hij spreekt, liegt hij; wanneer hij een belofte maakt, breekt hij deze; en wanneer hij twist, neemt hij zijn toevlucht tot leugens en valsheid." (Overgeleverd door al-Bukhari, 34; Muslim, 58)

Het is geen voorwaarde voor iets vertrouwelijks dat degene die deze woorden spreekt aan zijn luisteraar moet vertellen dat het een geheim is dat hij aan niemand mag vertellen. Het is voldoende om dit met zijn gedrag aan te geven, zoals wanneer hij hem apart te neemt om hem iets te vertellen of wanneer hij om zich heen kijkt terwijl hij het hem vertelt om te zien of iemand meeluistert enz.

Al-Tirmidhi (1959) heeft overgeleverd van Jaabir ibn 'Abd-Allah dat de Profeet (sallAllahu alaihi wa salaam) zei: "Als iemand je iets vertelt en dan rondkijkt, is het iets vertrouwelijks." (Geclassificeerd als hasan door al-Albaani in Sahih al-Tirmidhi)

En in Tuhfat al-Ahwadhi staat: "Dan rondkijkt" betekent naar rechts en naar links kijken uit
voorzichtigheid. "...is het iets vertrouwelijks" betekent dat het toevertrouwd is aan degene
tegen wie hij sprak, dus moet hij het verbergen. Ibn Raslaan heeft gezegd: Want het rondkijken is het signaal aan degene tegen wie hij spreekt dat hij bang is dat iemand hem kan horen en dat hij hem gekozen heeft om zijn geheim aan te vertellen. Het rondkijken neemt de plaats in van het zeggen: 'Luister hiernaar en zwijg erover want het is iets vertrouwelijks (of een geheim).'"

" Zij die graag willen dat onbetamelijkheid zich onder de gelovigen moge verspreiden, zullen in deze wereld en in het Hiernamaals een pijnlijke straf ondergaan. Allah weet, en gij weet niet." (24:19)

Het leven van onze Profeet Mohammed
(vrede en zegeningen met hem)

Mohammed (v.z.m.h.) was een wees. Zijn vader was al gestorven voor Mohammed (v.z.m.h.) geboren werd en zijn moeder stierf toen hij nog erg jong was. Daarom werd Mohammed (v.z.m.h.) opgevoed door zijn grootvader, Abdul Mutallib en later door zijn oom, Abu Talib.
Beiden hielden erg veel van de wees Mohammed (v.z.m.h.) en beiden besteedden veel zorg aan hem. Toen Mohammed (v.z.m.h.) groot en sterk genoeg was om te werken, ging hij schapen hoeden aan de rand van Mekka, de stad waarin hij leefde. Mohammed (v.z.m.h.) was nog een jongen toen hij als schaapsherder werkte. Later, toen hij was opgegroeid als jongeman, nam zijn oom Abu Talib hem mee op zijn handelsreizen. Mekkanen als Abu Talib waren handelaren en de reizen die ze maakten waren erg lang. Hun kamelen brachten veel verschillende goederen naar Mekka. Dit was een zeer goede en boeiende ervaring voor Mohammed (v.z.m.h.) en toen hij ouder werd leidde hij zelf de karavanen.

In Mekka leefde een rijke weduwe, genaamd Khadija. Zij bezat karavanen en nam Mohammed (v.z.m.h.) in dienst om die voor haar te leiden. Khadija had een zeer wijze keuze gemaakt, Mohammed (v.z.m.h.) was een goede betrouwbare zakenman en een zeer succesvolle. Later trouwden Mohammed (v.z.m.h.) en Khadija en gingen samen met hun kinderen in Mekka wonen en leidden een gelukkig en vredig leven.

Met de voorbijgaande jaren en het ouder worden van Mohammed (v.z.m.h.), begon hij dieper na te denken over veel dingen. Hoewel zijn eigen gezin erg gelukkig was , maakte hij zich zorgen om allerlei problemen. Mohammed (v.z.m.h.) wandelde vaak door de bergen buiten Mekka en in een grot in de berg Hira zat en dacht hij in vrede en eenzaamheid.

Mohammed (v.z.m.h.) was lang verontrust door de situatie, die in Mekka bestond: de mensen hielpen de armen niet. Ze deden geen moeite voor de zorg van wezen of genezing van de zieken naar een goede gezondheid. De Mekkanen leken alleen geïnteresseerd in het hebben van geld en als ze dat hadden wilden ze meer! Deze gedachten verontrustte Mohammed* (v.z.m.h.) vele jaren.

Op een dag, Mohammed* (v.z.m.h.) was 40 jaar oud en zat in de grot op de berg Hira toen een engel voor hem verscheen. De engel, genaamd Gabriel zei tegen Mohammed (v.z.m.h.):

"Lees voor in de naam van jouw Heer die jou heeft geschapen. Geschapen heeft Hij de mens uit een bloedklonter".

Ineens wist Mohammed (v.z.m.h.) wat de betekenis was. Hij moest naar Mekka gaan en de mensen vertellen dat Allah de mens heeft gecreëerd, Allah heeft alles geschapen wat mensen nodig hebben om te leven. Daarom zou men dankbaar moeten zijn aan Allah. Men zou alleen moeten bidden tot Allah en alleen Hem moeten gehoorzamen. Het is Allah’s wil dat de armen en de zieken verzorgd worden, en dat men zou moeten streven met alle macht om goed te doen en eerbare levens te lijden. Na de dood zal men rijkelijk beloond worden voor de moeite. Maar degenen die met opzet slecht doen zullen een vreselijke straf krijgen behalve als ze oprecht berouw over hun daden hebben en Allah om vergiffenis vragen.

Allereerst was Mohammed (v.z.m.h.) erg verward, hij had nooit eerder een engel gezien. Maar toch realiseerde hij zich dat de engel hem antwoorden op vele vragen had gegeven die hem hadden beziggehouden. Voor enige tijd had Mohammed (v.z.m.h.) zich altijd afgevraagd wie hem altijd had geholpen, nu wist hij het: Allah. Hij vroeg zich af waarom de Mekkanen zo gierig en gemeen waren, nu wist hij ook waarom: omdat zij ongehoorzaam waren aan Allah. Allah had de mensen geschapen en alles wat in de wereld is, en daarom moeten de mensen gehoorzaam zijn aan Allah.

Toen Mohammed (v.z.m.h.) terugging naar Mekka vertelde hij alles wat gebeurd was aan zijn vrouw Khadija en wat de engel Gabriel had gezegd. Zijn vrouw zei hem: Allah zou je nooit in ongenade laten vallen. Je doet vele goede dingen. Je houdt families bijeen. Je draagt de last van de zwakken, je helpt de armen en de behoeftige, je vermaakt je gasten en verdraagt moeilijkheden op de weg van waarheidsliefde. Mohammed (v.z.m.h.) was erg blij dat zijn vrouw net als hij geloofde en vertrouwde in Allah. Hij begon zijn vrienden te vertellen over de engel Gabriel en wat de engel hem had verteld. Eerst waren er maar enkelen die aandacht besteedden aan Mohammed (v.z.m.h.). De meeste negeerden hem, te druk met geld verdienen en geen tijd of zin om aan Allah te denken.

Gedurende deze tijd en erna bleef de engel Gabriel voor Mohammed (v.z.m.h.) verschijnen en herinnerde hem aan dezelfde dingen. Mohammed (v.z.m.h.) was gekozen tot Allah’s profeet en het was zijn taak om de mensen te vertellen goed te doen en geen andere Allah te aanbidden. Mohammed (v.z.m.h.) moest ook vertellen dat ze hun geld moesten besteden aan het helpen van arme mensen die zelf te weinig geld hadden. Tenslotte begon Mohammed (v.z.m.h.) de Mekkanen te benaderen. Hij koos mooie woorden om te vertellen over Allah’s wensen, zodat hij ze hierdoor kon aantrekken: als je genoeg te eten hebt en er is een arme man die honger heeft, dan moet je iets van jouw voedsel te eten geven en iets van jouw kleding te dragen geven. De zieken moeten genezen worden en de wezen moeten goed verzorgd worden. Als je dit alles doet zoals Allah wenst dan zul je beloond worden. Maar als je weigert, waarschuwde Mohammed (v.z.m.h.) dan zul je ernstig gestraft worden.
Helaas, de Mekkanen lachten Mohammed (v.z.m.h.) uit. Nog erger: zij weigerde Allah te aanbidden en gingen door te geloven dat het belangrijker was veel geld te hebben. Sommigen gooiden zelfs stenen naar Mohammed (v.z.m.h.) en ze doodden sommigen die hem volgden en alleen in Allah geloofden.

Hun vijandigheid nam toe en de Mekkanen besloten dat Mohammed (v.z.m.h.), zijn gezin, zijn familie en vrienden verdreven moesten worden uit de stad. Daarom stuurden ze hem naar een vallei in de bergen buiten Mekka en niemand mocht hem opzoeken of voedsel brengen. Ze moesten drie jaar op die verlaten plek leven, ze waren zo hongerig geworden dat ze bladeren van de bomen aten, omdat er niet genoeg voedsel was.

Het leven was zo slecht, dat Khadija, de vrouw van Mohammed (v.z.m.h.) overleed. Mohammed (v.z.m.h.) was erg verdrietig. Toen kwam de engel Gabriel die hem uitlegde dat Allah hem wilde helpen. Hij moest zijn familie en volgelingen meenemen van Mekka naar een ander stad, genaamd Medina. De mensen daar waren gewillig naar Allah te luisteren, zo vertelde de engel aan Mohammed (v.z.m.h.). Dit vertelde Mohammed (v.z.m.h.) aan zijn volgelingen. Iedereen die geloofde in Allah en alleen Allah aanbad verliet Mekka. De laatste die vertrokken waren Mohammed (v.z.m.h.) en zijn beste vriend, Abu Bakr. Maar de mensen van Mekka waren niet blij dat Mohammed (v.z.m.h.) vertrok. Nu wilden ze hem vermoorden, omdat hij hun gewaarschuwd had wegens hun slechte daden. Maar Mohammed (v.z.m.h.) was in staat te vertrekken toen de Mekkanen op weg waren hem te vermoorden. Ali, de moedige jonge neef van Mohammed (v.z.m.h.) legde zichzelf in het bed van Mohammed (v.z.m.h.) zodat de Mekkanen zouden denken dat de profeet daar nog steeds was. Maar Mohammed (v.z.m.h.) en Abu Bakr waren allang op weg, en om te voorkomen dat iemand hun vond verstopten ze zich in een grot. Toen de mensen ontdekten dat het Ali was in Mohammed (v.z.m.h.) ’s bed en dat de profeet weg was werden ze woedend. Maar ze konden niets doen, omdat Mohammed (v.z.m.h.) allang buiten hun bereik was.

Medina was heel anders dan Mekka. Hier had Mohammed (v.z.m.h.) meer vrienden dan vijanden. Maar de Mekkanen lieten hem niet met rust. Ze volgden hem naar Medina om oorlog te voeren met hem. Maar Allah hielp de profeet en zijn volgelingen, en beschermde hen tegen hun vijanden.

In Medina bleef Mohammed (v.z.m.h.) Allah’s boodschappen ontvangen van de engel Gabriel. Deze boodschappen zijn neergeschreven in een boek, genaamd de Koran. In de Koran kunnen we alles lezen wat Allah heeft gezegd tegen de mensen.

De profeet en zijn vrienden bouwden een moskee in Medina en hier deden ze vijf keer per dag het gebed. Een keer per jaar vastten ze een maand: gedurende die dagen aten en dronken ze niet op de dag (dit is in de maand Ramadan). Ze trainden zichzelf zonder voedsel en drinken te zijn . Door deze ervaring leerden ze weinig te eten. Hierdoor was er genoeg voedsel over om weg te geven aan de armen. Ze geven aan de armen ook van hun geld.

Mohammed (v.z.m.h.) en zijn familie geloofden in Allah en aanbaden Hem alleen. Ze waren gehoorzaam aan Allah en volgden zijn bevelen. Daarom worden ze moslims genoemd. Degenen die in Allah geloven, alleen Allah aanbidden en handelen volgens de Koran zijn moslims. Maar degenen die niet in Allah geloven en weigeren hem te gehoorzamen en zelfs de moslims willen doden door oorlogen te voeren tegen hen zijn geen moslims. Dat zijn de ongelovigen.

Vele jaren moesten Mohammed (v.z.m.h.) en zijn volgelingen zichzelf verdedigen tegen de aanvallen van zijn vijanden en vele keren werden ze gedwongen tegen hen te vechten. In deze slagen hielp Allah Mohammed (v.z.m.h.) en de moslims. Na enige tijd begrepen de ongelovigen dat door Allah’s hulp Mohammed (v.z.m.h.) veel sterker was dan zij waren. Tenslotte zeiden ze tegen zichzelf te stoppen met vechten, want niemand is sterker dan Allah; het was beter voor hen ook in Allah te geloven en hem te aanbidden. Mohammed (v.z.m.h.) en de moslims waren erg blij dat de lange oorlog tenslotte aan een eind was gekomen. Allah hielp hun zoals Hij had beloofd en ze konden terug naar Mekka, waar ze eens de eerste kleine groep van mensen waren die in Allah geloofden. Toen ze in Mekka aankwamen hielden ze een gezamenlijk gebed. Daarna bleven sommigen in Mekka, anderen die een huis hadden in Medina gingen terug.

Deze moslims in Medina reisden elk jaar naar Mekka omdat de Kaaba daar is.
De Kaaba is een grote stenen gebouw zonder ramen. Het lijkt op een grote kubus. Het was gebouwd door profeet Ibrahiem (v.z.m.h.) die vele jaren leefde voor Mohammed (v.z.m.h.) . Als je de Kaaba ziet dan zul je herinnerd worden aan wat Allah Zijn mensheid heeft verteld en wat de mensheid zou moeten doen:

GELOVEN IN ALLAH, ALLEEN ALLAH AANBIDDEN EN ALTIJD STREVEN NAAR GOED DOEN.

Dat zijn Allah’s bevelen aan de mensheid. Allah heeft vele profeten gezonden met boodschappen van Hem, de Schepper van mens en heelal. Mohammed (v.z.m.h.) was de laatste van Allah’s vele profeten, na zijn dood liet hij de Koran achter waarin Allah’s boodschappen zijn neergeschreven. In de Koran zijn ook veel verhalen van andere profeten die lang voor Mohammed (v.z.m.h.) leefden.

Salaam Aleikoum

Omar ibn al-Khattab en het melkmeisje

De tweede kalief ( regeerde van 634-644 A.D.)
Naverteld met de woorden van Aisha, Bilal en Omer Choudhry

Kalief Omar was een leider van de stad Medina, in Saoedie-Arabië.
‘s Nachts liep hij altijd in de stad om te zien of alles in orde was, of dat er misschien iets aan de hand was. Hij deed zijn best om alles in orde te brengen, zodat het met iedereen goed zou gaan. Op een nacht verkleedde hij zich zodat de mensen niet konden zien dat hij het was (dit deed hij altijd). Hij ging samen met een vriend, Ibn Abbas, en ze gingen naar alle wijken van de stad en kwamen uiteindelijk in de buurt waar de allerarmste mensen woonden.

Toen hij langs een heel klein huisje liep, hoorde hij een moeder tegen haar dochter zeggen dat ze water bij de melk, die ze moest verkopen, moest doen zodat ze meer geld zouden verdienen. De dochter zei tegen haar moeder dat ze dat deed voordat ze moslims waren geworden, maar nu ze moslims zijn kunnen ze geen water meer bij de melk doen. De moeder zei dat ze het toch moest doen.

De dochter zei: ‘Nee. De kalief heeft gezegd dat we geen dingen aan de melk mogen toevoegen’. De moeder zei: ‘We zijn arm. Alleen zo kunnen we aan geld om komen om er wat brood van te kopen. De kalief is ons vergeten, en hij weet helemaal niet wat we doen’.
De dochter zei: ‘Maar het is tegen de wet, en ik breek de wetten van de kalief niet door andere moslims voor de gek te houden’.

De dochter liet haar moeder geen water in de melk doen omdat ze in haar hart voelde dat dit fout was, en ze wist dat Allah het zou weten.
De moeder zei niets en ze gingen allebei naar bed.

De volgende dag stuurde kalief Omar een man om melk van het meisje te kopen. Er zat geen water in. Het meisje deed waarvan ze wist dat het het beste was.
Kalief Omar zei tegen zijn vriend: ‘Het meisje bleef sterk ook al wilde haar moeder dat ze iets verkeerds zou doen. Ze verdient een beloning. Wat voor een beloning zal ik haar geven?’
"Je moet haar wat geld geven", zei Ibn Abbas.

Kalief Omar zei: ’Een meisje als zij, zou een goede moeder zijn. Ze blijft goede dingen doen, ook al zou ze geld krijgen als ze het anders zou doen. Omdat ze zo goed is, moet ze eigenlijk het grootste geschenk van het land krijgen, zodat iedereen van het hele land kan leren zo goed als haar te zijn’.

De kalief nodigde het meisje en haar moeder uit om naar zijn hof te komen. De moeder beefde omdat ze bang was toen ze voor die machtige heerser stond, maar het meisje stond daar dapper en zonder angst. Ze was mooi en de eerlijkheid straalde van haar af.

Toen vertelde kalief Omar -waar iedereen bij was- dat hij het meisje en de moeder had horen praten over het toevoegen van water bij de melk en dat het meisje de juiste beslissing heeft genomen, ook al had haar moeder haar gezegd dat ze het anders moest doen.

Iemand zei dat de moeder gestraft moest worden, maar de kalief zei dat hij dat normaal wel zou doen, maar dat hij haar had vergeven omdat haar dochter zo goed was. Toen zei hij tegen het meisje: ‘De islam heeft dochters als jij nodig en ik, als kalief van de islam, moet jou belonen en ik wil je graag belonen door je als dochter van mij te maken’.

Toen riep de kalief zijn zonen en hij zei tegen ze: ‘Hier is een fantastisch meisje, die een geweldige moeder zou zijn. Ik wil dat één van jullie met haar trouwt. Ik zou geen betere bruid weten dan dit goede meisje’.

Abdullah en Abdur-rahman, de twee oudste zonen van de kalief, waren al getrouwd.
Asim, de derde zoon, was nog niet getrouwd, en hij bood aan om met het meisje te trouwen.

Toen het meisje en de moeder hiermee akkoord gingen, trouwde Asim met het meisje en zo werd het melkmeisje de schoondochter van de kalief, de grote leider van het groot islamitische land.

Einde