De liefde van Allah

 Van jongs af aan horen we van onze ouders, leraren en leraressen, dat we veel van Allah moeten houden, en dat die en die metgezel die zoveel van Allah hield, aan het einde dat en dat bereikte.

Maar hoe zit het met het omgekeerde? Houdt Allah ook van ons? Hoeveel houdt Allah van ons? Dat is waar het dit keer over gaat: de liefde van Allah . Hoeveel houdt Allah van ons? Hoe is onze relatie met Allah? Wij moeten goed in de gaten houden dat onze relatie tot Allah gebaseerd is op liefde

Allah houdt ervan om ons te vergeven en Hij wil ons maar al te graag het paradijs laten binnen gaan, en deze relatie is niet, zoals velen denken, gebaseerd op haat en angst voor het hellevuur. Het mooiste is, dat wanneer je Allah aan het aanbidden bent, je er blij mee bent dat jij dat kan doen, je bent er trots op, je houdt ervan om Allah te aanbidden! Dit is een groot verschil met iemand die Allah aanbidt omdat hij bang is om anders in het vuur te belanden.

Jullie vragen je nu vast af: wat zijn de bewijzen dat Allah van ons houdt? Hier een aantal overleveringen:

De Profeet (vzmh) zegt: “Als Allah van een dienaar houdt, dan roept Hij Djibriel (Gabriël): ‘Djibriel, Ik houd van diegene (en noemt hem bij naam), dus jij houdt ook van hem!’ Dan roept Djibriel: ‘Jullie in de hemelen, Allah houdt van die en die, dus houdt ook van hem!’ En daarna wordt de liefde voor hem ook op aarde gezaaid.”

Stel je voor, Allah (VVIH) houdt van jou, dan noemt Hij jou bij jouw eigen naam! Djibriel gaat ook van je houden, hij die met de Profeet de hemelse reis heeft meegemaakt, hij die ons de Qoer'aan heeft gebracht, hij gaat ook van je houden. En daarna roept hij ook de anderen in de hemelen, dus alle profeten, Moesa (Mozes), Iesa (Jezus), Soeleiman (Salomo), Sajjida Marjam (Maria). Stel je eens voor dat Ibrahiem (Abraham) ook van jou gaat houden. En boven dat alles komt nog dat ook mensen hier op aarde van je gaan houden, omdat Allah van je houdt! Vaak komt het voor dat je iemand aardig vindt, dat je hem of haar liefhebt, maar je durft het tegen niemand te zeggen, je houdt het voor jezelf. Maar nee, Allah (VVIH) laat het iedereen weten; alle engelen, alle profeten, en ook nog alle mensen gaan van je houden. Allah (VVIH) zegt in een hadieth qoedsi (overlevering van Allah): “Mijn dienaar komt het meest dichtbij Mij met de dingen die Ik hem verplicht heb. En hij komt steeds dichterbij met de vrijwillige daden, totdat Ik van hem houd. En als Ik van hem houd, dan ben Ik zijn oor waarmee hij luistert, zijn oog waarmee hij ziet, zijn hand waarmee hij handelt, zijn voet waarmee hij wandelt, en als hij Mij vraagt, dan geef Ik hem en als hij Mij om bescherming vraagt, bescherm Ik hem.” Wat betekent ‘ik ben zijn oor waarmee hij luistert en ….’? Hij zal je ervan weerhouden om naar het verbodene te luisteren en stel dat het toch een keer gebeurt, dan komt het nooit in je hart, Hij laat het nooit gebeuren dat je naar verboden dingen kijkt, maar als het een keertje voorkomt, blijft ook dat ver van je hart, etc.

Op een keer was de Profeet (vzmh) bij een paar metgezellen en het was erg warm. Zij zagen een moeder die haar zoontje tegen de zon probeerde te beschermen. De profeet (vzmh) zei tegen zijn metgezellen: “Zien jullie die moeder, hoe zij met haar zoontje omgaat? Allah is Barmhartiger ten opzichte van jullie dan deze moeder ten opzichte van haar zoon.”

Dus zoveel houdt Allah (VVIH) van ons. Hoeveel houden onze moeders van ons? Dat is niet te beschrijven, maar dat is niets vergeleken met de liefde van Allah. Toen Ali dit hoorde zei hij: “Als er op de dag des oordeels tegen mij wordt gezegd: ‘Laat jouw ondervraging door je ouders gebeuren’, dan zou ik hier niet mee instemmen.” ”Waarom niet?“ “Want Allah is Barmhartiger dan onze vaders en moeders!” Zou onze moeder het over haar hart kunnen verkrijgen om ons in het vuur te gooien? Maar Allah is nog Barmhartiger dan je moeder! Dit duidt op het niveau van het geloof van Ali (mAtmhz3) en het toont ons wat wij met deze overlevering moeten doen.

De Profeet (vzmh) zegt: “De Barmhartigheid van Allah is verdeeld in honderd delen. Hij heeft slechts één deel naar de aarde neergezonden. Op de dag des oordeels haalt Hij de andere 99 delen erbij en verspreidt Hij deze onder zijn dienaren.” Dus al die barmhartigheid in deze wereld, alle moeders, de liefde voor familieleden sinds de tijd van Adam (vzmh), is slechts een honderdste deel van alle barmhartigheid? En op de dag des oordeels komt er nog meer barmhartigheid over ons heen? Soebhaan Allah (verheerlijkt is Allah).

De Profeet (vzmh) zegt: “Er is zoveel barmhartigheid, dat zelfs de duivel denkt dat hij daar kans op maakt.”

Allah zegt in een hadieth qoedsi: “Degene die Mij ter lengte van een duim nadert, kom Ik een armlengte dichterbij, en als hij een armlengte dichterbij Mij komt, kom Ik een meter dichterbij, en als hij lopend naar Mij toe komt, ga Ik rennend naar hem toe.”

Zo groot is de liefde van Allah voor ons. Hij verwacht slechts een initiatief van ons. En toch zijn er nog mensen onder ons die Allah niet willen aanbidden. Stel je voor dat Allah zou zeggen: als je een armlengte naar mij toe komt, kom ik ter lengte van een vinger naar je toe: dat zouden we al heel wat hebben gevonden, dat Hij in ieder geval naar ons toe komt. Mooier zou zijn: als jij een armlengte naar me toe komt, kom ik ook een armlengte naar je toe. Dat zouden we echt mooi hebben gevonden. Maar Allah blijft ons verassen. Hij bewijst altijd weer dat Hij inderdaad de Barmhartige is, dat Hij Degene is Die het meeste van ons houdt, want Hij komt nog meer jou toe!

De profeet (vzmh) zegt: “De eerste hemel in de tweede hemel is als een korrel zand in een woestijn, en de tweede hemel in de eerste is als een korrel zand in een woestijn, …, en de zesde hemel in de zevende als een korrel zand in de woestijn, en de zevende hemel is vergeleken met de Troon van Allah als een korrel zand in een woestijn, en de troon in de hand van Allah is als een korrel zand in de woestijn!”

We kunnen veel uit deze overlevering begrijpen, maar kun je je voorstellen hoe klein je eigenlijk bent op deze wereld? En toch is de mens het enige wezen dat zo eigenwijs is om nee te zeggen tegen zijn Schepper! En toch is Allah (VVIH) zo Barmhartig voor ons.

En Hij komt elke nacht naar de aardse hemel, zoals in de hadieth qoedsi wordt vermeld, en roept: “Is er iemand die een smeekbede heeft, dan vergeef Ik hem, en is er iemand die Mij vraagt dan geef Ik hem, en is er iemand die vergeving vraagt dan vergeef Ik hem.” Allah (VVIH) komt helemaal naar ons toe en vraagt ons of wij vergeving nodig hebben? Wat willen wij nog meer? Hij heeft ons geschapen en Hij heeft ons het leven ingeblazen! Ingeblazen wil zeggen dat wij direct van Hem geschapen zijn, zo hoog staan we bij Hem aangeschreven! En daarna gebood Hij de engelen om voor ons te buigen! De engelen, die Allah constant aanbidden en gedenken, en toch is de mens degene die Allah weigert te danken en gedenken! Terwijl Hij zo graag goede daden van ons ontvangt en ons nog liever ervoor beloont:

In een hadieth qoedsi zegt Hij: “Een goede daad wordt tien keer zoveel beloond en een slechte daad wordt slechts een keer bestraft!”

Ook heeft de Profeet (vzmh) gezegd: “Als je een dadel geeft, ontvangt Allah (VVIH) het met Zijn rechterhand en plant het, wanneer je in het paradijs komt is het zo groot als de Oehoed berg.” Dit is slechts een dadel. Hoe zit het met de rest van alle dingen die we aan onze arme broeders en zusters geven?

Kijk naar het begin van elk hoofdstuk in de Qoer'aan, het begint met: “In de naam van Allah, de Genadevolle, de Barmhartige.” Elke dag lees je dat, het geeft je een rustig gevoel. Bij elk gebed zeg je een aantal keer dat Allah de Genadevolle, de Barmhartige is. Waarom heeft hij geen andere namen uitgekozen die Zijn macht over ons weergeven, of hoe streng Hij kan zijn? Om ons altijd een hoop te geven, om ons te stimuleren om vergeving te vragen en berouw te tonen, zodat je weet dat Hij de Barmhartige en Genadevolle is.

Kijk naar de 99 schone namen van Allah, twee duiden op zijn macht: al-Qadier en al-Aziez, drie op zijn boze kant: al-Djabbaar, al-Moentaqqiem en al-Qahhaar, de rest verwijst naar de Barmhartigheid van Allah. Het is alsof Allah tegen ons wil zeggen: “Mijn Barmhartigheid overwint mijn woede.” En dit zegt Hij inderdaad in een hadieth qoedsi.

Voorbeelden van mensen waarvan Allah (VVIH) houdt:

Chadidja, de eerste echtgenote van de Profeet (vzzmh): De engel Djibriel kwam naar de Profeet (vzzmh) toe en zei: “Allah (VVIH) groet Chadidja en Hij heeft een paleis van diamant in het paradijs voor haar gereedgemaakt.” Chadidja, de vrouw die de Profeet steunde in moeilijke tijden, de eerste die hem geloofde. Kijk wat ze ervoor terug heeft gekregen, zijn we niet jaloers?

Abdoellah ibn-Hiraam: Hij had negen dochters. Bij de Oehoed slag wilde hij en zijn zoon allebei erg graag meegaan, maar ze konden zijn dochters niet alleen achterlaten. Zij hebben erom geloot en Abdoellah won, hij zei tegen zijn zoon: “Bij Allah, als het niet het paradijs was, had ik met je geruild!”

Hij wist dat hij in deze veldslag zou overlijden en de beloning voor de martelaren is het paradijs. En inderdaad, hij overleed. Zijn zoon kwam aan het einde van de veldslag naar hen toe om zijn vader te zien. Toen hij bij hem stond zei de Profeet: “De engelen zijn nog steeds bij jouw vader en hij is de enige die met Allah heeft gesproken zonder een tussenmiddel. Allah zei tegen hem: ‘Wens wat je wilt, Mijn dienaar.’ Abdoellah zei: ‘Het is al genoeg dat ik Uw zie, mijn God!’ Allah zei: ‘Wens wat je wilt, Mijn dienaar.’ Abdoellah zei: ‘Ik wil weer terug naar het wereldse leven en ik wil weer vechten voor Allah en weer overlijden voor Allah!’

Allah zei: ‘Dat is het enige wat Ik jou niet kan geven! Want Ik heb gezegd: ‘En zij zullen nooit naar de aarde terugkeren.’ Maar je hebt het paradijs!’”

Waarom voelen wij ons zo groot, zo machtig, terwijl Allah (VVIH) de Machtigste is. Waarom zijn wij te trots om onze harten te verlichten met de liefde van Allah. Hoe meer jij van Hem gaat houden, hoe meer Hij naar je toe komt. De liefde voor Allah is wat jou je handen voor Hem doet opheffen om Hem te smeken, maar zolang je hart vol zit met trots zul je nooit kunnen genieten van de zuivere liefde van Allah!

We zouden graag willen weten of Allah van ons houdt, ja toch? Kijk dan naar de volgende vier punten. Herken je jezelf erin?

- Het volgen van het rechte pad. De Profeet (vzmh) zei: “Allah geeft het wereldse aan degenen waarvan Hij houdt en waarvan Hij niet houdt, maar het geloof geeft Hij alleen aan degenen waarvan Hij houdt!”

- Het vergemakkelijken van de aanbidding. Als Allah van je houdt, zal Hij het makkelijker voor je maken om Hem te aanbidden en goede daden te verrichten. Soms ben je helemaal niet van plan om iets te doen en dan pakt het volledig anders uit dan je had verwacht, veel positiever, dit is een teken van de liefde van Allah.

- Het bemoeilijken van zonden

Het komt wel eens voor dat al je vrienden iets gaan doen, iets wat niet helemaal in orde is en dat juist jij niet kan of niet mag van je ouders, of plotseling komt er iets tussen: nog een teken van de liefde van Allah voor jou! Hij probeert je zo ver mogelijk van de zonde te houden. Heb vertrouwen in Allah dat Hij jouw grote Beschermer is!

- Een islamitische omgeving

Allah zorgt ervoor dat je vriendenkring ook bezig is met de islaam, dat de sfeer waar je je tijd doorbrengt ook islamitisch is, dat je ver van zonden blijft en van hen die de zonden begaan.

1 Verheerlijkt en Verheven is Hij.

2 Vrede en zegeningen zij met hem.

3 Moge Allah tevreden met hem zijn.

Bismillah Irahman Irahiem, Alhamdolilahi Rabil Alamien
Wasalatu wasalamu 'ala khairy khaliqihi Muhamadin wa 'ala aalihi wa sahbihi adjma'ien
(In de Naam van Allah de Barmhartige, de Genadevolle. Alle lof zij Allah, de Heer der Werelden. Vrede en zegeningen zij met de beste schepping Mohammed en op zijn afstammelingen, metgezellen en allen)

Ondankbaar

Dit verhaal gebeurde tijdens het feest 'Ied ul Fitr' (afsluiting van de vastenmaand Ramadan). Er was iemand die erg welgesteld was. hij was erg rijk en had een overvloed aan goederen. op die dag kwam een straatarme man (Fakir) en hij belde bij de rijke man aan; de arme zei dat hij op reis was en graag wat wilde eten.
de rijke man duwde hem opzij en schold hem uit; joeg hem weg van zijn huis. Hij zei dat hij zijn Ied ul Fitr verstoorde. de rijke man was met zijn vrouw en kinderen aan het feesten.
de Fakir voelde zich zeer bedroefd, met zijn totale ziel en geest sprak hij tot Allah (SWT):
"O Allah, geef mij ook zulke rijkdommen en ik verzoek U mij ook zo'n dag te schenken, opdat ik in UW naam kan weggeven en dat ik dankbaarheid kan tonen en dat UW arme dienaren kan helpen."

Allah's Wil geschiedde en binnen 1 jaar kreeg de rijke man grote ( ook financiële) tegenslagen.
Hij werd uiteindelijk ook een fakir. De eens arme Fakir had echter in 1 jaar tijd zo'n groot succes door Allah's Wil. Toen hij na 1 jaar het ied ul Fitr feest vierde werd er op zijn deur geklopt. Hij vroeg wie aan de deur was. Een stem zei: "Ik ben een Fakir en ik ben arm, ik wil graag iets hebben om te eten" De nieuwe rijke man herkende de Fakir. het was dezelfde man, bij wie hij een jaar gelden had aangebeld." de fakir kreeg zoveel te eten. na het eten zei de rijke man: "Nu mag je ook nog van mijn bezittingen nemen, zoveel als je wenst. Ik was het die een jaar geleden bij jou thuis aangebeld had en jij hebt mij weggezonden. Ik heb Allah (SWT) beloofd, dat als ik iets van Allah's rijkdom zou bezitten, ik de armen zou helpen.
Vandaag is het moment aangebroken dat juist u nu bij mijn huis aanbelt. U bent deelgenoot van mijn rijkdom omdat ik toen bij jou had aangeklopt. Je had mij weggejaagd. En vandaag heeft Allah (SWT) mij verrijkt."

Toen hij dat hoorde, begon hij te huilen. Hij begon zich te richten tot Allah (SWT)

De Profeet berispt Aboe Dharr

Enkele sahaabah (metgezellen) zaten bijeen in de afwezigheid van de Profeet (vrede zij met hem) onder hen waren Khalied ibnoe al-Walied, cAbd ar-Rahman ibnoe cAuwf, Bilaal en Aboe Dharr, terwijl deze laatste in een driftige bui was. Zij waren een bepaald onderwerp aan het bespreken. Aboe Dharr deed een voorstel met betrekking tot een strategische kwestie, hij zei: "Ik stel voor dat het leger zo en zo wordt opgesteld.", waarop Bilaal zei: "Nee, dit is een slecht voorstel. Hierop zei Aboe Dharr: "Zelfs jij, o zoon van een zwarte (vrouw) komt mij verbeteren. Er is geen god dan Allah. Wie ben jij?"

Bilaal stond vervolgens verbaasd, geschrokken en in een staat van grote woede op en zei: "Bij Allah, ik zal de Profeet (vrede zij met hem) hierover informeren!" en hij vertrok vervolgens. Toen hij bij de Profeet (vrede zij met hem) aankwam, zei hij: "Heb jij niet gehoord wat Aboe Dharr over mij heeft gezegd?" Hij (de Profeet, vrede zij met hem) vroeg: "Wat zij hij dan?" Hij (Bilaal) zei: "Hij heeft zus en zo gezegd." Het gezicht van de Boodschapper (vrede zij met hem) veranderde hierop van kleur en Aboe Dharr die reeds op de hoogte was gebracht van het beklag van Bilaal kwam de moskee binnenstormen en zei: "O Boodschapper van Allah, as-salaamoe caleikoem wa rahmatoellahi wa barakaatoeh."

De Profeet (vrede zij met hem) was erg boos, zo erg dat zelfs werd gezegd: "Wij wisten niet of hij (de Profeet, vrede zij met hem) hem terug groette, of niet." Hij zei: "O Aboe Dharr, heb jij hem uitgescholden vanwege het feit dat zijn moeder zwart is. Waarlijk jij bent een persoon die nog iets van Djaahiliyah (onwetendheid) in zich heeft! Hierop begon Aboe Dharr te huilen en kwam naar de Profeet (vrede zij met hem), hij ging zitten en zei: "O Boodschapper van Allah, vraag vergeving voor mij, vraag Allah om mij te vergeven." Daarna verliet Aboe Dharr huilend de moskee.

Hij vertrok en plaatste zijn hoofd op de grond voor Bilaal die kwam aanlopen. Bilaal die in de tijd van de Djaahiliyah niets voorstelde (in de ogen van de mensen) vanwege de heersende discriminatie. Deze discriminatie werd overigens compleet weggevaagd met de komst van de Islam. cOmar zei zelfs: "Aboe Bakr is onze heer en hij heeft onze heer (Bilaal) vrijgekocht."

Toen Aboe Dharr zijn hoofd op de grond had, zei hij: "Bij Allah! O Bilaal, ik zal mijn hoofd niet van de grond optillen, totdat jij erop stampt met je voet. Jij bent eervol en ik ben laag." Bilaal begon te huilen van dit aanblik. Hij boog zich vervolgens voorover en kuste de wang van Aboe Dharr en zei: "Deze wang verdient het niet om met de voet gestampt te worden, maar verdient het om gekust te worden." Hierop stonden zij beiden op, omhelzden elkaar en huilden.

Dit was de omgang van de metgezellen onderling sinds zij de Islam omarmden.

Ps. De nacht van Dinsdag 28 juni op woensdag 29 juni 2011 is het de gezegende Miraç.
Laten we middels deze nacht een ander koers geven aan ons leven
Laten we het bidden niet slecht als een gewoonte, maar als een Miraç naar de Schepper proberen te beleven. 
Laten we gebruik maken van de vruchtbaarheid van die nacht,op zoek gaan naar wegen die naar Hem leiden.

De nachtelijke hemelvaart

"Al'isra'e" is het nachtelijk vertrek van de profeet, Allah's zegen en
vrede zij met hem, van Mekka naar de Alaqsa-moskee in Jeruzalem en
"almi'raadj" is het stijgen naar de bovenaardse wereld (d.i. de hemel).
Dit heeft zowel lichamelijk als ook geestelijk echt plaatsgevonden.
,,Heilig is Degene die 's nachts Zijn dienaar (Mohammed) van de Masdjid
al Haram (de Gewijde Moskee te Mekkah) naar de Masdjid al Aqsah heeft
gebracht, waarvan Wij de omgeving hebben gezegend, opdat Wij hem van
Onze Tekenen lieten zien. Voorwaar, Hij is de Alhorende, de Alziende."
[Alisra': 1].

"Almi'raadj" zou in soerat An-nadjm genoemd zijn, in de verzen zeven tot
achttien. Een andere stelling is dat in de desbetreffende verzen uit de
Koran iets anders bedoeld wordt.
Toen dit plaats heeft gevonden ontstonden er verschillende meningen. Er
is overgeleverd dat deze gebeurtenis plaats heeft gevonden in hetzelfde
jaar dat de profeet gezonden werd; volgens andere overleveringen was het
in het jaar vijf na het gezantschap; ook wordt genoemd de 27ste van de
maand Radjab in het jaar tien na het gezantschap of anders 17 Ramadan in
het jaar 12 na het gezantschap. Volgens een nog andere overlevering vond
het plaats op 17 Raibi'e I van het jaar 13 na het gezantschap.

Volgens de meest betrouwbare overleveringen is het verhaal samengevat
als volgt: De engel Jibriel, vrede zij met hem, bracht de "buraaq" (een
dier groter dan een ezel en kleiner dan een muilezel). De profeet,
Allah's zegen en vrede zij met hem, besteeg de "buraaq" vanuit de
gewijde moskee in Mekka tot de Aqsa-moskee vergezeld door Jibriel. Hij
knoopte het vast op de plek waar alle profeten dat deden en liep de
moskee binnen en verrichte een gebed bestaande uit twee "rak'ah" waarbij
hij de andere profeten voorging tijdens het gebed (als imam).

Jibriel heeft hem twee kommen aangeboden met in de ene drank en in de
andere melk waarbij de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, voor
de kom met melk koos. Jibriel zei: ,,U maakte een keus die is
aangeboren. U bent naar het rechte pad geleid en heeft uw volk daar naar
toe geleid. Als u voor de kom met drank had gekozen dan had u uw volk
naar het verkeerde pad geleid."
De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, steeg daarna vanuit de
aqsa-moskee naar de wereldlijke hemel. Jibriel vroeg om toestemming voor
hem waarna hij door mocht. Daar heeft de profeet, Allah's zegen en vrede
zij met hem, Adam, vader van de mensheid, ontmoet en heeft hem begroet.
Adam groette hem terug, verwelkomde hem en erkende zijn gezantschap. Aan
de rechterkant van Adam bevond zich een mistige wolk. Elke keer als hij
ernaar keek begon hij te lachen, het waren de zielen van degenen die de
voorspoed reeds hadden bereikt maar als hij naar zijn linkerkant keek
huilde hij want daar bevonden zich de zielen van degenen die alleen
tegenspoed vonden.
Daarna steeg de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, naar de
tweede hemel waar Jibriel weer toestemming voor hem vroeg en die opnieuw
kreeg. Daar ontmoette hij Yahiah, de zoon van Zakariah en Iesa, de zoon
van Maryam, vrede zij met hen. Hij begroette hen waarna zij hem hebben
geantwoord, verwelkomd en zijn gezantschap erkend.
Daarna steeg de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, naar de
derde hemel. Daar ontmoette hij Yoesoef, vrede zij met hem. Hij was een
beeldschone jongeman. De profeet en hij begroetten elkaar waarna hij de
profeet verwelkomde en zijn gezantschap erkende.
Vervolgens steeg de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, naar de
vierde hemel waar hij Idries ontmoette, vrede zij met hem. De profeet
begroette ook hem waarna deze teruggroette, de profeet verwelkomde en
zijn gezantschap erkende.
In de vijfde hemel ontmoette hij Haroen Ibn Imraan, vrede zij met hem,
en in de zesde hemel ontmoette hij Moesa Ibn Imraan, vrede zij met hem.

Toen de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, Moesa passeerde
heeft hij gehuild. Er werd aan hem gevraagd: ,,Waarom huil je?" Hij
antwoordde: ,,Ik huil om een jongeman die later dan mij is gezonden,
waardoor meermensen van zijn volk het paradijs binnenkomen dan er van
mijn volk binnen komen".
Hierna steeg de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, naar de
zevende hemel waar hij Ibrahim, vrede zij met hem, ontmoette en hem
begroette. Ibrahiem, vrede zij met hem, leunde met zijn rug tegen de
"albayt alma'moer", een huis dat dagelijks door zeventig duizend engelen
wordt bezocht die daarvan nooit meer terugkeren.
Na zijn bezoek aan de hemelen is de profeet, Allah's zegen en vrede zij
met hem, gestegen naar "sidratil-muntaha" d.w.z. "de lotusboom van de
eindbestemming"; een boom waarvan de bladeren op de oren van olifanten
lijken en de vruchten op kannen. Deze boom werd plotseling bedekt met
een gouden laag. Allah, de Verhevene, verhulde de boom zodat geen mens
meer de schoonheid ervan zou kunnen beschrijven.

Hierna is de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, gestegen naar
Allah, de Verhevene en kwam dichtbij Hem. Op een gegeven moment stond
hij op twee booglengten afstand of nog dichterbij. Allah gaf zijn
dienaar de volgende openbaring; hierin werd de profeet, Allah's zegen en
vrede zij met hem, en zijn volk het gebod opgelegd om vijftig gebeden
per dag en nacht uit te voeren.

De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, keerde daarop terug en
kwam onderweg langs Moesa, die hem vroeg: ,,Wat heeft jouw Heer
opgedragen?". Hij antwoordde: ,,Vijftig gebeden". Moesa zei: ,,Je volk
kan dit niet aan, ga terug naar je Heer en vraag Hem om vermindering. De
profeet draaide om naar Jibriel en kreeg van hem een teken dat hij het
wel kon doen als hij het wilde. Toen de profeet, Allah's zegen en vrede
zij met hem, was teruggekeerd, kreeg hij een vermindering van tien
gebeden waarna hij weer langs Moesa kwam die hem adviseerde om nogmaals
om vermindering te vragen. Zodoende bleef hij heen en weer gaan tussen
Allah, de Verhevene, en Moesa totdat het aantal slechts vijf gebeden was
geworden. Daarna verwees Moesa hem weer om vermindering te vragen en
Moesa, vrede zij met hem, voegde eraan: ,,Bij Allah, ik heb de mensen
van Israël minder dan dit gevraagd, toch zijn zij verzwakt en hebben het nagelaten". De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, zei: ,,Ik
durf uit verlegenheid mijn Heer het niet nog een keer te vragen. Ik geef
hieraan toe en ik ben zo tevreden". Toen de profeet, Allah's zegen en
vrede zij met hem, op een verre afstand was werd er geroepen: ,,Ik heb
mijn verplichting opgelegd en heb haar verlicht voor mijn dienaren. Het
is vijf maar in feite vijftig. Mijn uitspraak is niet aan verdere
veranderingen onderhevig".
De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, keerde na deze nacht
terug naar het gewijde Mekka, alwaar hij de volgende ochtend zijn
verhaal aan de mensen van Quraish deed. Hij stelde hen op de hoogte van
wat Allah, de Verhevene, hem had laten zien van Zijn wonderlijke
tekenen. Zij scholden hem voor leugenaar uit en begonnen hem weer lastig
te vallen. Sommigen begonnen met spot in hun handen te klappen. Anderen
zetten hun armen boven hun hoofd. Iemand vertrok naar Abu Bakr en
vertelde hem het verhaal van de profeet. Abu Bakr zei: ,,Als hij dat
heeft verteld, dan heeft hij ook de waarheid verteld". De mensen vroegen
toen: ,,Geloof jij hem hierin?". Hij antwoordde: ,,Ik geloof hem in meer
dan alleen dit. Ik geloof hem in alle berichten die van de hemel heen en
weer gaan". Vandaar dat hij "as-siddieq" d.w.z. "de vertrouweling" werd
genoemd.
De ongelovigen wilden de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem,
toetsen en vroegen hem de Alaqsa-moskee te beschrijven. Hij had deze
moskee immers niet eerder gezien. Allah, de Verhevene, maakte de moskee
voor hem zichtbaar,waarna hij alle hoeken en deuren van de moskee aan
hen kon beschrijven. Zij konden hem niet tegenspreken en zeiden: ,,Hij
heeft een juiste omschrijving gegeven". Zij vroegen hem naar een
karavaan van hen die vanuit het shaam gebied onderweg was. Hij
informeerde hen over het aantal kamelen en de omstandigheden waarin deze
karavaan zich bevond. Ook wist hij te vertellen wanneer deze zou
aankomen en welke kameel voor de karavaan zou lopen. Het vond allemaal
precies plaats zoals hij had gezegd. Zij hielden echter vast aan hun
ongelovigheid.
De volgende ochtend na de isra'e-nacht kwam Jibriel en leerde de
profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, de wijze waarop de vijf
gebeden verricht werden en de tijdstippen ervoor. Daarvoor was het gebed
altijd twee "rak'ah" geweest, tweemaal in de ochtend en tweemaal 's
avonds.

Twee buren

Er waren twee gezinnen, die buren waren. De ene gezin had het goed en de andere had het slecht. Beide gezinnen zijn moslims. De vrouw van de man die het slecht had was hoogzwanger. Toen zij een keer naar huis liep, rook ze de geur van het eerlijke eten die haar buurvrouw had gemaakt. Ze bleef even zo staan en liep zuchtend verder. De vrouw van de man die het goed had zag dit en had medelijden met haar. Toen het eten klaar was bracht ze het naar haar buren toe. De zwangere vrouw was haar echt dankbaar.

De man die het goed had, zou op bedevaart gaan en hij heeft daarvoor geld opzij gelegd. Hij had genoeg en besloot om te gaan samen met vrienden van hem. Ze gaan morgen vertrekken en spraken tijd en plaats met elkaar af.

Toen hij thuis kwam die avond, vertelde zijn vrouw over hun arme buren en wat er was gebeurd. Ze vertelde dat ze graag wat voor ze wou doen. Haar man zei opeens: “weet je wat, zoals je weet ga ik morgen naar Mekka, maar dat zeg ik af. We zullen het gespaarde geld aan onze buren geven. Zij hebben het harder nodig dan ik”.

Die avond nog zijn ze naar hun buren geweest om het geld te geven. Toen ze vertelden waarom ze er waren, reageerde het arme gezin heel emotioneel en waren ze heel dankbaar dat er aan hen werd gedacht. De man belde later die avond zijn vrienden af om het af te zeggen. Zijn vrienden reageerden verbaasd en vroegen waar dit vandaan kwam. De man vertelde dat zijn moment om te gaan nog niet was aangebroken.

De dagen erna toen zijn vrienden in Mekka waren en gezamenlijk gingen bidden zagen ze opeens hun vriend ergens tussen de menigte staan. Bismillah zei een van hen. “Is hij dan toch wel gekomen? Later belden ze hem op om te vragen of hij er toch was. De man reageerde verbaasd en vertelde dat hij gewoon thuis zat. Zijn vrienden waren verbaasd en vertelden dat zij hem toch echt hebben zien staan.

Zij was vreemd verleidelijk


Following Dunya> >by Sheikh Nu HaMim Keller> >translated by abdoelaziez

Een man was aan het lopen door de marktplaats op een namiddag, en op dat ogenblik was een muezzin bezig met het oproep tot het gebed, zijn ogen staarde naar een vrouw der achterkant.
Ze was vreemd aantrekkelijk, alhoewel ze helemaal zwart was gekleed, en geheel bedekt was, inclusief gezichtsluier, ze draaide zich om net alsof ze wist> >dat ze bekeken werd, en ze gaf hem een ja knik net voordat ze de hoek om ging.
Alsof hij werd geraakt door de bliksem, werd zijn aandacht aan haar nog> >sterker,> >zijn hart werd een gevangene van haar teken die zij gaf, hij had nog even> >last> >van een stemmetje> >die zei `is het niet tijd om te bidden? Maar het gebed was al> >voorbij dacht hij, dus er zat niets op dan haar te achtervolgen.
Hij haastte zich om haar bij te houden, ze was snel en hij zag er van ver> >vele> >straten verder kwam hij dichterbij en zag er, ze liep een stukje terug, en> >de> >man dacht dat hij haar glimlach zag onder haar sluier of was dat zijn> >fantasie?
De man ging met zichzelf praten De arme man zei tegen zichzelf `wie is zij? Is ze de dochter van een rijke> >familie? Wat wilt ze van me?' Ze ging weer een hoek van een straat om en> >toen de> >man snel de hoek om ging, zag hij haar niet meer, na een tijdje zoeken zag> >hij> >haar weer maar nu was ze nog sneller dus de man dacht misschien is ze bang> >of> >boos. De man bleef haar volgen en eindigde opeens buiten de stad.
De zon ging onder en ze liep wat langzamer, en daar bleef ze even stil staan en keek naar de man, ze was aangekomen op een begraaf plaats, al zou deze man> >normaal denken zou hij bang zijn maar zijn gedachtes waren ergens anders.> >
Dit> >vond hij een echte liefdes plek waar de liefdesparen in het geheim komen> >dacht> >hij bij zichzelf .Ze waren drie meter van elkaar vandaan en ze keek nog naar hem, en liep> >daarna> >verder, ze liep een kelder in en liep de trap af naar beneden waar een oude> >bronzen deur was die ze opende, de man achtervolgde haar.
Hij stapte naar binnen en zag dat het een grote kamer was. Van buiten was> >dit> >niet te zien er waren zelf kaarsen aan de muren die de ruimte verlichten.> >En> >daar zat de vrouw op een aantal oude kussens nog steeds helemaal bedekt. De vrouw zei met een fluisterende stem `doe de deur op slot en breng de> >sleutel`
Hij deed de deur op slot en wilde de sleutel brengen maar ze zei gooi> >de> >sleutel maar De man gooide de sleutel maar die viel in een put.> >> >Toen begon de man bang te worden en zag de wolken boven zich hangen en hij> >hoorde haar lachend zeggen `ga door want je vond het ook niet erg om je> >gebed> >te missen toch?`
De man was nu stil en zei niets. "De tijd voor het avond gebed is ook al voorbij," zei ze met een valse lach> >"Waarom ben je zo stil? kom hier bij me en neem mij ! dat is toch hetgeen> >waarvoor je achter me aan kwam?" Hij werd bang en zijn buik draaide rond van de zenuwen
`Het is tijd om me te laten zien `zei ze en ze deed haar gezichtsluier af> >en het> >was geen gezicht van een jonge dame, maar een oud en griezelig wezen, dat> >de man> >nog nooit heeft gezien
Ze zei `Kijk goed naar me! Mijn naam is dunya, (deze wereld). Ik ben je> >geliefde, jij spendeert je tijd aan het> >achtervolgen van mij, en nu heb je me> >bereikt, in je graf .
Welkom Welkom!`
>ze begon te lachen en te lachen, totdat ze uitspatte in stof en verging in>
>schaduw en de kaarsen aan de muur gingen één voor één uit......

Het goede is in alles wat Allah heeft bepaald.

Er was eens een zakenman die wachtte op zijn vliegtuig om een belangrijke handelsovereenkomst af te sluiten. Toen de adhaan ( oproep tot het gebed) klonk ging hij salaat doen. Toen hij terug kwam van de salaat was zijn vliegtuig reeds vertrokken en bedroefd ging hij zitten. Korte tijd later kwam het nieuws dat het vliegtuig verongelukt was. De man maakte  soedjoed in dankbaarheid tot Allah Ta3la voor zijn veiligheid doordat hij het vliegtuig had gemist door de salaah en hij herinnerde zich de volgende ayaah :

"en het kan zijn dat je iets verafschuwd dat goed voor je is en dat je van iets houdt wat slecht voor je is. Allah weet maar jullie weten niet ( Soera Al-Baqarah: 216)

Het goede is in alles wat Allah heeft bepaald en kunnen we ook begrijpen door het volgende voorbeeld"Als een gelovige zijn hand is verwond, moet hij Allah dankbaar zijn dat zijn hand niet gebroken is. En als zijn hand gebroken is moet hij Allah loven dat zijn hand niet afgesneden is of dat hij zijn rug niet brak, wat nog ernstiger is.

Gesprek over de hijaab

*Hijaab gesprek*

Nadia: "Ik word er zo moe van he."

Somia: "Waar wordt je zo moe van?"

Nadia: "Van al die mensen die over mij oordelen."

Somia: Wie zijn dat dan die over jou oordelen?"

Nadia: "De buurvrouw bijvoorbeeld, elke keer als ik met haar zit
verteld ze me dat ik hijaab moet dragen."

Somia: "Oh, Hijaab en muziek! Daar wordt het meest over gesproken."

Nadia: "Ik luister naar muziek zonder hoofddoek, haha!"

Somia: "Misschien gaf ze je wel een advies."

Nadia: "Ik heb haar advies niet nodig. ik ken mijn geloof, kan ze zich niet bij
haar eigen zaken blijven?"

Somia: "Misschien zie je het verkeerd, en bedoelde ze het goed."

Nadia: "Ze moet zich niet bemoeien met mijn zaken, dat zou goed zijn..."

Somia: "Maar haar plicht is om het goede aan te moedigen."

Nadia: "Nou echt niet he, dat was echt niet om aan te moedigen, en
wat bedoel je met 'het goede'?"

Somia: "Nou, een hijaab is iets goeds om te dragen."

Nadia: "Wie zegt dat?"

Somia: "Het staat in de Koran, toch?"

Nadia: "Ja ze gaf me een quote"

Somia: "Volgens mij Surah Nur, en andere plekken in de Koran."

Nadia: "Ja maar het is toch geen grote zonde, mensen helpen om te
gaan bidden is veel belangrijker."

Somia: "Dat is waar, maar grote dingen beginnen toch met kleine
dingen."

Nadia: "Dat is waar, maar wat we dragen is toch niet zo belangrijk. Het is
belangrijk om een goed hart te hebben."

Somia: "Wat je draagt is niet belangrijk?"

Nadia: "Ja dat is wat ik zeg."

Somia: "Maar waarom spendeer je een uurtje voor de spiegel elke ochtend?"

Nadia: "Wat bedoel je?"

Somia: "Nou je geeft veel geld uit aan cosmetica, en al de tijd die je spendeert
aan jouw haar etc."

Nadia: "Dus?"

Somia: "Dus, je uiterlijk is wel belangrijk."

Nadia: "Nee, ik zei het dragen van Hijaab is niet zo belangrijk iets in het
geloof."

Somia: "Als het niet zo belangrijk zou zijn, waarom is het dan
genoemd in de
heilige Koran?"

Nadia: "Je weet dat ik niet alles kan volgen wat in de Koran staat."

Somia: "Je bedoelt: God verteld jou iets om te doen, je weigert het dan
betekend het dat het ok is?"

Nadia: "Ja , Allah vergeeft veel."

Somia: "Allah vergeeft degene die berouw tonen en niet terug keren naar die
zonde."

Nadia: "Wie zegt dat?"

Somia: "Dezelfde boek die ons verteld om hijaab te dragen."

Nadia: "Maar ik hou niet van de hijaab, het geeft me niet de volledige vrijheid."

Somia: "Maar de lotions, lipsticks, mascara en andere cosmetica geeft je wel de
vrijheid?! Wat is jou definitie eigenlijk van vrijheid?"

Nadia: "Vrijheid is het doen van dingen die ik graag wil doen."

Somia: "Nee , vrijheid is het doen van het goede."

Nadia: "Kijk! Ik heb zoveel mensen gezien die geen hijaab dragen maar aardige
mensen zijn, en heb zoveel mensen gezien die hijaab dragen maar onaardig zijn."

Somia: "Oke, dit heb ik vaak gehoord! Er zijn mensen die heel erg aardig zijn
maar ze zijn alcoholisten, moeten we dan met ze allen alcoholist worden?

Nadia: "Ik wil geen extremist worden of een fanatiekeling. Ik ben OKE en dit ben
ik zonder hijaab."

Somia: "Dan ben je een soort van fanatiekeling, een extremist in het niet
gehoorzamen van Allah."

Nadia: "Je snapt me niet, als ik hijaab draag, wie wil dan met me
trouwen?!"

Somia: "Dus alle vrouwen met hijaab zullen nooit
trouwen?"

Nadia: "Oke! Wat als ik ben getrouwd en mijn man houd niet van
hijaab? En wil dat ik het af ga doen?"

Somia: "Wat als je man een roofoverval wil plegen samen met jou?"

Nadia: "Dat is niet hetzelfde, bankovervallen is een misdaad."

Somia: "Niet gehoorzaam zijn aan jou Schepper is dan geen misdaad?"

Nadia: "Maar wie wil me dan aannemen als ik solliciteer?"

Somia: "Een bedrijf die mensen respecteert voor wie ze zijn."

Nadia: "Ja maar niet na 9-11"

Somia: "Ja na 9-11. Weet je niet dat Hanane medicijnen studeert en stage loopt
bij de AMC en hoe heet ze ook alweer die altijd die witte hijaab draagt en Ya.."

Nadia: "Yasmine!"

Somia: "Ja Yasmine, ze heeft haar HBO afgerond en werd zelfs
gevraagd om na haar stage te blijven bij hetzelfde bedrijf."

Nadia: "Waarom kleineer je het geloof door een stuk stof heey?"

Somia: "Waarom kleineer jij het vrouwelijke door hoge hakken en
lipstick kleuren?"

Nadia: "Je beantwoordde mijn vraag niet."

Somia: "In feite heb ik je beantwoord, Hijaab is niet een stukje stof. Het is
het gehoorzamen van Allah in een moeilijke omgeving. Het is moed, geloof in
actie en echte vrouwelijkheid, in plaats van korte strakke kleding."

Nadia: "Dat wordt fashion mode genoemd, jij woont echt in een grot of stenen
tijdperk? Ten eerste hijaab werd uitgevonden door mannen om vrouwen te onderdrukken."

Somia: "Echt waar? Ik wist niet dat mannen vrouwen konden
onderdrukken door een hijaab."

Nadia: "Ja, dat is hetgeen ik bedoel."

Somia: "En wat bedoel je als ik zeg vrouwen die met hun man
discussiëren om een hijaab te dragen, en wat te zeggen over de
vrouwen in Frankrijk die de straat op gingen en tegen de mannen
zeiden we willen de hijaab blijven dragen?

Nadia: "Ja maar dat is anders."

Somia: "Hoe bedoel je anders? de buurvrouw die je het advies gaf om
hijaab te dragen, zij was een vrouw toch?"

Nadia: "Ja maar"

Somia: "Maar fashion mode dat gedessineerd en gepromoot wordt door merendeels
mannen, dat geeft jou vrijheid? Mannen hebben juist een deel in de
onderdrukking van vrouwen die bijna naakt lopen!

Nadia: "Wacht laat me even uitpraten."

Somia: "Je zei dat mannen vrouwen onderdrukken door de hijaab?"

Nadia: "Klopt."

Somia: "Hoe dan."

Nadia : "Doordat ze worden verteld wat ze moeten dragen,duuuh!"

Somia: "Is het niet de tv, magazines en films die je vertellen wat je moet
dragen, en laten zien hoe 'aantrekkelijk' je moet zijn?"

Nadia: "Natuurlijk, dat is de mode."

Somia: "Is dat niet onderdrukken? Zoveel reclame etc om je te stimuleren dat je
gaat dragen wat zij willen dat je gaat dragen?"

Nadia is stil..

Somia: "Het onderdrukt jou niet alleen, maar de gehele wereld."

Nadia: "Wat heeft hijaab te maken met al deze reclame en zo?

Somia: "Ja het heeft er mee te maken, zie je dat niet Nadia? Hijaab
is anti consumerend, vrouwen die biljoenen euro's verspillen aan
mode dat wordt gemaakt door merendeels mannen, en dan heb je islam
dat zegt verspil niet
en focus op je ziel, en niet op je uiterlijk, en maak je geen zorgen om wat
mannen van je uiterlijk vinden."

Nadia: "Ik begrijp je niet Somia?"

Somia: "Vraagje aan jou? Wat vind je belangrijker bij de man die in
jouw huwelijksbootje gaat stappen inshAllah, zijn uiterlijk of innerlijk?

Nadia: "Innerlijk vind ik belangrijker, want dat is blijvend."

Somia: "Dat vind ik ook, en waar hoop je op waar je aanstaande voor kiest
jouw innerlijke of uiterlijk?"

Nadia: "Ik hoop dat diegene mij kiest voor mijn innerlijke?"

Somia: "Ik ook, en wat heb je liever waar je werkgever je voor kiest jouw innerlijke
of uiterlijk?

Nadia is een tijdje stil en zegt dan: "Ik begrijp je Somia."

Nadia omhelst Somia en bedankt haar...

Een willekeurige dienaar van Allah zei;

Een willekeurige dienaar van Allah zei: “In een donkere nacht ben ik eens in discussie geraakt met de vervloekte shaytaan zei, toen ik opeens de oproep tot het Fadjr-gebed hoorde en ik mij naar de moskee wilde begeven. Hij zei tegen mij: “Je hebt een lange nacht achter de rug, ga nog even liggen.”

Ik antwoordde: “Ik ben bang dat ik het verplichte gebed mis.”

De shaytaan zei: “Je hebt tijd zat.”

Ik antwoordde: “Maar ik ben bang dat ik het gezamenlijke gebed mis.”

De shaytaan zei: “Wees niet te hard voor jezelf als het gaat om het gehoorzamen van Allah.”

Daarna werd ik pas na zonsopgang wakker en hij fluisterde in mijn oor: “Heb geen spijt van wat reeds voorbij is. De dag is nog lang.”

Ik ging zitten om de lofuitingen van de ochtend te verrichten, waarna hij mij op allerlei gedachten begon te brengen. Ik zei: “Je leidt mij af van het verrichten van mijn lofuitingen.”

De shaytaan zei: “Stel dit uit tot een later tijdstip.”

Toen ik besloot berouw te tonen zei de shaytaan: “Geniet toch van je jeugd.”

Ik antwoordde: “Ik ben bang voor de dood.”

De shaytaan zei: “Je hebt nog een heel leven voor je.”

Toen ik de Koran wilde leren zei hij: “Ontspan je door wat muziek te luisteren.”

Waarop ik antwoordde: “Maar dat is haraam.”

De shaytaan zei: “Er zijn geleerden die daar anders over denken.”

Ik antwoordde: “Maar ik heb alle overleveringen die duiden erop dat muziek Haram is genoteerd.”

De shaytaan zei: “Dit zijn allemaal zwakke overleveringen.”

Later kwam een mooie vrouw langs waarna ik mijn blik neersloeg. Hierop zei hij: “Wat is er nu weer mis met het werpen van een blik?”

Ik antwoordde: “Dat is gevaarlijk.”

De shaytaan zei: “Er is niets mis met het bewonderen van schoonheid.”

Toen ik mij begaf naar het Oude Huis in Mekka kwam ik hem tegen op mijn weg, waarna hij mij vroeg: “Waar ben je van plan naar toe te gaan?

Ik antwoordde: “Ik wil de cOemrah verrichten.”

De shaytaan zei: “Je stelt jezelf daardoor bloot aan gevaren terwijl er zoveel verschillende manieren zijn om het goede te verrichten en waarmee vele beloningen te verdienen valt.”

Ik antwoordde: “Het is noodzakelijk dat wij aan onszelf werken.”

De shaytaan zei: “Het paradijs betreedt je niet door je daden.”

Toen ik op het punt stond iemand advies te geven, zei hij: “Doe jezelf geen schande aan.”

Ik antwoordde: “Maar de dienaren van Allah hebben hier baat bij.”

De shaytaan zei: “Ik vrees dat je hierdoor bekendheid zult verkrijgen wat tevens de hoofdoorzaak is van hoogmoed.”

Ik vroeg hem daarna: “Wat vind je van een aantal personen?”

De shaytaan antwoordde: “Ik kan je over iedereen wat vertellen.

Ik vroeg: “Ahmad ibn Hanbal?”

De shaytaan antwoordde: “Hij heeft mij kapot gemaakt met zijn volgende uitspraak: ,,Houdt jullie vast aan de Soennah en de Koran die geopenbaard is.”

Ik zei: “En vertel eens over Ibn Taymiyyah.”

De shaytaan antwoordde: “Zijn slagen voel ik nog dagelijks op mijn hoofd.”

Ik vroeg: “En al-Boechari?”

De shaytaan antwoordde: Met zijn boek heeft hij mijn huis afgebrand.”

Ik vroeg: “En Fircauwn?”

De shaytaan antwoordde: “Hem komt al onze hulp en steun toe.”

Ik vroeg: “En Salaah ud-Dien, de held van de slag van Hittien?”

De shaytaan antwoordde: “Begin niet over hem. Hij heeft met ons de grond aangeveegd.”

Ik vroeg: “En Mohammed Ibnoe cAbd ul-Wahhaab?”

De shaytaan antwoordde: “Hij heeft mij met zijn dacwah door vuur verteerd laten worden.”

Ik vroeg: “En Aboe Djahl?”

De shaytaan antwoordde: “Voor hem zijn wij broeders en familie.”

Ik vroeg: “En Aboe Lahab?”

De shaytaan antwoordde: “Wij zijn met hem waar hij ook gaat.”

Ik vroeg: “En wat kun je vertellen over zedenloze tijdschriften?”

De shaytaan antwoordde: “Die zijn voor ons als wetsvoorschriften.”

Ik vroeg: “En tv-schotels?”

De shaytaan antwoordde: “Daarmee maken wij van mensen monsters.”

Ik vroeg: “En koffieshops?”

De shaytaan antwoordde: “Daar verwelkomen wij iedere ijdele tijdsverdrijver.”

Ik vroeg: “Wat zijn jullie lofuitingen?”

De shaytaan antwoordde: “Muziek.”

Ik vroeg: “En jullie daden?”

De shaytaan antwoordde: “Het geven van valse hoop.”

Ik vroeg: “En wat vind je van marktplaatsen?”

De shaytaan antwoordde: “Onze vaandel triomfeert daar en op deze plaatsen komen onze vrienden bijeen.”

Ik vroeg: “Hoe misleid je eigenlijk de mensen?”

De shaytaan antwoordde: “Door middel van wellusten, het zaaien van twijfels over de Islam, amusement, het geven van valse hoop en muziek.”

Ik vroeg: “Hoe misleid je de vrouwen?”

De shaytaan antwoordde: “Door hen hun aantrekkelijkheden te laten tonen, en hen aan te sporen de geboden van Allah te verlaten en zonden te plegen.”

Ik vroeg: “Hoe misleid je de geleerden?”

De shaytaan antwoordde: “Door pronkzucht, zelfbewondering, hoogmoed en afgunst die de harten vult.”

Ik vroeg: “hoe misleid je het gepeupel?”

De shaytaan antwoordde: “Door roddels, lasterpraat, ijdele gesprekken en alles wat waardeloos is.”

Ik vroeg: “Hoe misleid je de koopliederen?”

De shaytaan antwoordde: “Door hen met rente te laten handelen, gierig te maken en buitensporig te laten zijn in hun uitgaven.”

Ik vroeg: “Hoe misleid je de jongeren?”

De shaytaan antwoordde: “Door flirten, verliefdheid, het opwekken van lustgevoelens, het minachten van de voorschriften van Allah en het plegen van zonden.”

Ik vroeg: “Wat vind je van de doecaat (verkondigers tot de Islam)?”

De shaytaan antwoordde: “Zij hebben mij kapot, moe en ziek gemaakt. Zij slopen wat ik heb gebouwd. Zij reciteren de Koran als ik zing en zoeken hun toevlucht tot Allah als ik verschijn.”

Ik vroeg: “En wat zeg je tegen de dronkaards?”

De shaytaan antwoordde: “Ik zeg tegen hen: ,,Drink maar lekker door, en spoel jouw zorgen en verdriet weg. Je kunt nog altijd berouw tonen.”

Ik vroeg: “Wat vernietigt jou?”

De shaytaan antwoordde: “Aayat ul-Koersiy, die bezorgt me ellende en berooft mij van vrijheid waardoor ik in ergernis beland.”

Ik vroeg: “Van wie hou je het meest?”

De shaytaan antwoordde: “Van zangers, afgedwaalde dichters, zondaars en een iedere onrustzaaiende verdorvene.

Ik vroeg: “Wie haat je het meest?”

De shaytaan antwoordde: “De bezoekers van de moskeeën en iedere aanbidder van Allah, asceet en strijder.

Toen zei ik: “Ik zoek toevlucht tot Allah tegen jou.” Waarna hij verdween alsof hij door de grond wegzakte. Dat is het lot wat de leugenaar verdient.

Uit het boek ‘Maqaamat al-Qarniy’

Verlies de moed niet

De enige overlevende van een scheepswrak spoelde aan op een klein onbewoond eiland. Hij bad hevig tot Allah, dat Hij hem uit deze benarde positie zou redden. Elke dag inspecteerde hij de horizon op zoek naar hulp, maar nooit vond hij iets. Uitgeput als hij was, maakte hij een klein hutje van drijfhout om hem en zijn weinige bezittingen te beschermen tegen de invloed van de natuurelementen.

Toen op één dag, nadat hij de kust afstroopte op zoek naar voedsel, hij terug kwam bij zijn schuilplaats, kwam hij erachter dat zijn kleine hutje vlam had gevat en hij zag de rook opstijgen naar de hemel. Het allerergste wat hij zich kon bedenken was hem overkomen, alles was verloren. Hij was verslagen door verdriet en woede.

“Allah, hoe kunt U mij dit aandoen!?”, schreeuwde hij.

Vroeg de volgende dag werd hij echter gewekt door het geluid van een schip dat de kust naderde. Het was gekomen om hem te redden. De man vroeg versuft aan zijn redders: “Hoe wisten jullie dat ik hier was?” Zij antwoordden: “Wij zagen jouw rooksignalen.”

Het kan snel gebeuren dat wij ontmoedigd raken als dingen slecht aflopen. Maar wij moeten de moed niet verliezen, want Allah heeft zijn plannen met ons, zelfs als wij worden getroffen door pijn en verdriet. Onthoudt dan ook de volgende keer, als je kleine hutje tot de grond afbrandt, dat dit een rooksignaal kan zijn dat de Genade van Allah aankondigt.

Een aangrijpend verhaal

Assalaamoe ehleykoom warahmatoelah wabarkatoehoe

Subhanalah ik heb een mooi verhaal gehoord op een lezing van Shayk Ibrahim Mobarek en wil ze meedelen met jullie Inshalah Ta3ala.

Er was eens een groep van moslims die da3wa deden (mensen uitnodigen tot Allah swt) op straat. Na hun da3wa zijn ze naar een moskee gegaan in buurt waar dat ze da3wa deden. De groep heeft gebeden, en na het gebed vroeg de groep aan de imam van de moskee of hij iemand kent die niet bid. De imam zei: ja ik ken iemand. Namelijk de buur van deze moskee is een zeer rijke man maar bid niet. Hij bid niet? De groep zei: subhanalah!! Buur van de moskee en hij bid niet??? De groep is onmiddellijk naar hem gegaan. Toen ze aan zijn deur zijn aangekomen hebben ze gebeld. Er deed niemand open dus belden ze opnieuw, maar steeds niemand die opendeed. En zo belden ze een vier of vijf keer tot de man opendeed.

De man zei woedend: wie zijn jullie?? De groep antwoordde: wij zijn een groep die mensen uitnodigen tot Allah swt en we willen dat jij meegaat naar moskee om enkele woorden van Allah swt te horen. We gaan namelijk een lezing geven en we willen dat je meegaat.

De man antwoordde: Inshalah ga maar al en ik zal wel komen.

De groep zei: Nee!! We gaan niet weg tot je meegaat. Subhanalah kijk hoe de groep standvastig bleef.

De man antwoordde: Ga maar al ik moet nog Woedoe doen en me omkleden en dan zal ik wel komen. Ik woon namelijk toch naast moskee dus geen probleem. Ik kom onmiddellijk.

De groep zei: Nee Walahi wij gaan niet weg tot jij meegaat.

De man wist dat er geen ander oplossing was dan mee te gaan. Dus kleedde hij zich snel om verrichte de woedoe en is meegegaan.

Eens aangekomen in de moskee begon de groep een lezing te houden. Ze begonnen te vertellen over het leven, de dood enz...

Subhanalah het was alsof de woorden van de groep rechtsreeks in de hart van de man ging. De groep keek naar die man en zagen dat hij aan het huilen was. ;Laaa ilaha ila laah. Hij was aan het huilen. De man wist altijd dat hij verkeerd bezig was maar wou het niet toegeven tot deze dag hij deze mooie woorden hoorde.

Na de lezing ging de man naar de groep en vroeg aan hun. Naar waar gaan jullie nu? De groep antwoordde: we gaan verder da3wa doen Inshallah. De man zei: mag ik meegaan? Kan dat??

De groep antwoordde zeer blij: Natuurlijk mag je meegaan. Het is een gunst van Allah swt die we jou niet kunnen afnemen. Kom maar mee.

De rijke man was zo gelovig dat hij al zijn geld uitgaf omwille van zijn liefde voor Allah swt. Hij gaf miljoenen uit voor de Islam.

Op een dag vroeg de man aan de groep da3wa: Weten jullie nog de dag dat jullie aan mijn deur zijn komen aanbellen en ik wou de eerste drie keer niet opendoen??

De groep zei ja natuurlijk weten we het nog.

De man vroeg: weten jullie wat ik aan het doen was??

De groep antwoordde neen dat weten we niet.

De man zei: die dag had het wereldse leven mij overwonnen. Ik had miljoenen, maar de wereld zag er zwart uit voor mij. Ik had enkel problemen en problemen. Mijn geld had me ziek gemaakt.

Weten jullie wat ik aan het doen was vroeg die man??

Neen zei de groep.

De man zei: Walahi ik stond op het punt zelfmoord te plegen. Ik ben op een stoel gaan staan, heb een stevige touw aan het plafond vastgemaakt. Ik heb de touw stevig rond mijn nek vastgemaakt. Ik was het leven beu en wou mijn eigen ophangen. Ik was op de stoel had stevige touw rond mijn nek vastgemaakt en toen ik de stoel wou wegduwen om mijn eigen te laten vallen voelde ik dat de stoel niet bewoog.

Walahi zei de man het was alsof de stoel in de vloer was gespijkerd. Ik bleef de stoel maar wegduwen maar het wou niet.

Toen hoorde ik de bel. Ik zei tegen mijn eigen. Moet ik de deur openen of moet ik mijn leven nu eindigen???

Mijn ziel zei: maak een eind aan je leven maar toen op dat moment was het precies dat er een stem vanuit mijn hart sprak en zei: ga de deur opendoen. Er zal je iets goeds overkomen.

Ik heb mijn ziel gevolgd en duwde de stoel opnieuw maar het lukte niet. De stoel wou niet bewegen. Toen hoorde ik weer de bel en zei ik in mijn eigen, ik ga de deur openen en terugkomen om een eind te maken aan mijn leven.

Toen de man de deur opende zag ik jullie. Toen wist ik dat Allah swt jullie heeft gestuurd om mij te redden van mijn zelfmoord. Walahi als jullie niet waren gekomen had ik mijn leven slecht beëindigd en behoorde ik in het Hiernamaals tot de ongelovigen. Maar la ilaha ila laah, Allah swt heeft me niet in de steek gelaten.

Subhanalah mensen laat deze verhaal een wijze les zijn voor mij en voor jullie en geef nooit op. Je weet nooit wanneer je wordt gered door Allah swt.

Mash'allah dat deze man berouw heeft getoond en zo zie je maar dat je met rijkdom niets bent want geld is enkel een overlevingsmiddel geen levensdoel!

Met vriendelijke groeten Oegt Y. fi dien

De tijd vliegt

Niet lang geleden, kwamen drie vrienden naar New York City. Ze besloten om in een hotel te verblijven gedurende hun bezoek. Zo gebeurde het dat ze een kamer kregen op de 60ste verdieping. Het beleid van het hotel was dat iedere nacht na 12 uur 's nachts de liften gesloten werden vanwege de veiligheidsredenen. Dus de volgende dag, huurden de drie vrienden een auto en gingen uit om de stad te verkennen. Ze genoten van films, concerten en andere dingen de hele dag door. Op een gegeven moment, herinnerden zij dat ze terug moesten gaan naar het hotel voor middernacht. Toen ze aankwamen, was het al over twaalven. De liften waren gesloten. Er was geen andere weg om terug naar hun kamer te gaan behalve de trap op helemaal tot de 60ste verdieping. Plotseling kreeg een vriend een idee. Hij zei, "De eerste 20 verdiepingen, zal ik grapjes vertellen om ons bezig te houden. Dan kan een ander verhalen met wijsheid vertellen de volgende 20 verdiepingen. Uiteindelijk kan de laatste persoon 20 verdiepingen met droevige verhalen vullen." Dus, iin van de vrienden begon met de grappen. Met gelach en plezier, bereikten zij de 20ste verdieping. daarna begon een andere vriend verhalen te vertellen vol met wijsheid. Dus leerden zij heel wat, terwijl zij de 40ste verdieping bereikten. Nu was het tijd voor de droevige verhalen. Dus de derde vriend begon, "Mijn eerste droevig verhaaltje is dat ik de kamersleutel in de auto heb achtergelaten."

wat is het moraal van dit verhaal? Dit verhaal lijkt op ons levenscyclus. De eerste twintig jaren van ons leven spenderen wij de tijd met grappen en genieten van wat dan ook. Dan nadat we 20 zijn geworden, gaan wij werken, trouwen, krijgen kinderen en dit is de tijd dat wij onze wijsheid gebruiken. en als we 40 zijn geworden, zien we uiteindelijk de witte haren en beginnen we te denken dat ons leven aan een eind is gekomen en de droefheid/spijt begint.

Het is beter dat we het begin van ons leven starten met de dood te herinneren dan dat we op het eind van ons leven ons erop voorbereiden wanneer weinigen van ons nog de energie hebben om Allah volledig te gehoorzamen

De zegeningen van Bismillah

Bismillah Ar-Rahmân Ar-Rahiem (In de naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle)

Een Sheikh vertelde over de wonderen en zegeningen van 'Bismillaah'. Tijdens één van zijn vertellingen was er ook een Joods meisje in het publiek aanwezig. Horende over deze wonderen en zegeningen van 'Bismillaah' werd haar hart geraakt en nam zijn de Islam aan. Vanaf dat moment was 'Bismillaah' constant op haar lippen, op elk moment van de dag en bij elke handeling gebruikte zij het woord 'Bismillaah' b.v. tijdens zitten, staan, slapen, wakker worden, lopen, wandelen, eten bereiden etc etc.

Vanwege het uitspreken van 'Bismillaah' waren haar ouders woedend op haar en ze begonnen haar op allerlei manieren tegen te werken en druk op haar uit te oefenen om het af te leren. De ouders beraamden een plan, om het meisje van iets te kunnen beschuldigen zodat zij ter dood veroordeeld kon worden. De vader van het meisje was de adviseur van de Koning. Op een dag gaf de vader, de ring van het Koning, die met diamanten was ingelegd in bewaring aan zijn dochter.
Het meisje zei 'Bismillaah' en deed de ring in haar zak.' S nachts toen het meisje sliep, sloop de vader naar de kamer van de het meisje en stal de ring en gooide de ring diezelfde nacht in de rivier. Een vis slikte de ring in.

'S Ochtends heel vroeg gooide de een visser zijn net uit en als door "een wonder" kwam dezelfde vis in zijn net terecht. Op zijn beurt verkocht de visser de vis aan de adviseur en deze gaf de vis aan zijn dochter om het te bereiden en klaar te maken voor een feestmaal. Het meisje zei 'Bismillaah' en nam de vis aan en 'Bismillaah' zeggende sneed ze de vis open en plotseling zag zij de ring in de buik van de vis, 'Bismillaah' zeggende haalde ze de ring uit de buik van de vis en 'Bismillaah' zeggende deed ze de ring weer in haar zak.

Daarna maakte ze de vis klaar en diende het eten op. Na het eten vroeg de vader onschuldig in het openbaar, zijn dochter naar de diamanten ring van de Koning. Het meisje haalde de ring 'Bismillaah' zeggende uit haar zak, de vader schrok zich te pletter. Vanwege dit wonder mislukte het plan van haar vader. Allah is de beste plannenmaker. Allah , 'Al-Aziez' (de Machtige) en 'Al-Moehaymin' (de Beschermer), had door de zegeningen van 'Bismillaah' (in de Naam van Allah) het meisje gered van de doodstraf.

Oog om oog, tand om tand!

Twee jonge mannen kwamen altijd bijeen om te zondigen. De shaitaan had hen volledig in zijn macht. En dit allemaal terwijl zij getrouwd waren. Op een dag begon één van hen aan zijn zoveelste avontuur. Hij beloofde een vrouw, die hij had leren kennen, een leuke avond. Hij moest alleen nog even van zijn eigen vrouw zien af te komen. Hij wist zijn vrouw ervan te overtuigen dat hij moest overwerken en dat zij maar beter naar haar ouders kon gaan en vertrok vervolgens naar zijn afspraakje.

Toen hij aankwam werden zijn wildste fantasieën hem reeds in het vooruitzicht gesteld. De vrouw stelde voor om eerst gezellig in het park te gaan zitten en daarna naar zijn huis te gaan. Thuis aangekomen vroeg de vrouw aan hem of hij niet wat te eten en drinken in huis had. Dit had hij echter niet, maar hij liet zich daardoor niet stoppen. Hij stapte in zijn auto en reed naar het dichtstbijzijnde restaurant. Toen hij alle benodigdheden had gekocht en terug naar huis reed werd zijn pret al snel verstoord door een agent die hem tot stoppen dwong. Hij had een aantal stopborden genegeerd en moest meekomen naar het bureau.

Eenmaal aangekomen op het politiebureau belde hij zijn goede vriend op met de mededeling dat een ‘lekker wijf’ op hem thuis zat te wachten en dat hij vast zat op het politiebureau en voorlopig nog niet weg kon. Hij bood dit buitenkansje aan zijn enige echte vriend. “Je moet naar mijn huis gaan om het werk af te maken! En vergeet niet, nadat je klaar bent, die sloerie thuis af te zetten....…en een beetje tempo, want ik ben bang dat mijn vrouw straks thuiskomt en haar daar treft.”, zei hij door de telefoon. Zijn vriend stelde hem gerust en bedankte hem voor dit fantastische aanbod.

En zo vertrok de trouwhartige kameraad naar het huis van zijn goede vriend die vast zat op het politiebureau. Hij maakte de deur open en keek naar binnen en kon geen stap verder zetten, hij kon zijn ogen niet geloven….Ben jij dat!? Dit bestaat niet!!” Het was zijn eigen vrouw in het huis van zijn beste vriend. Hij ging tekeer als een gek, en bleef maar schreeuwen: “Jij bent mijn vrouw niet meer, Jij bent mijn vrouw niet meer!”

Dit doet mij denken aan de volgende woorden van imam es-Shaaficie:

“Overspel is te vergelijken met een schuld die je aangaat. Weet dat het aflossen ervan gebeurt doordat anderen (weer) overspel plegen met jouw familie. En wie voor een bedrag van 2000 dirham overspel pleegt met andermans familie, hiervoor zullen anderen voor het luttele bedrag van een kwart dirham overspel plegen met zijn familie.”

Eerlijkheid duurt het langst ,

Er kwamen eens twee jongemannen bij Omar ibn al-Khattaab terwijl hij in een bijeenkomst zat. De jongemannen hadden een man van het platteland bij zich en wilden hem overdragen aan omar. Waarop hij vroeg: "Wat is er aan de hand?"

De jongemannen antwoordden: "O leider der gelovigen, deze man heeft onze vader gedood."

omar vroeg aan de man: "Heb jij werkelijk hun vader gedood?"

De man antwoordde: "Ja, ik heb hem gedood."

Daarna vroeg omar: "Hoe heb je hem gedood?"

De man antwoordde: "Hij betrad met zijn kameel mijn stuk grond. Waarna ik hem waarschuwde, maar hij wilde niet luisteren. Toen gooide ik een steen naar hem toe. De steen kwam tegen zijn hoofd aan waarna hij stierf."

omar zei vervolgens: "Er rest niets anders dan vergelding... de doodstraf. Dit is een duidelijke zaak. omar vroeg niet naar de komaf van deze man, of hij bijvoorbeeld behoorde tot een elite stam, of dat hij een vooraanstaande positie innam in de maatschappij. Al deze zaken interesseerden omar niet. Dit omdat hij onpartijdig was en niemand zou voortrekken ten koste van de Voorschriften van Allah. Ook al zou het zijn zoon zijn die voor hem stond. Meerdere malen had hij reeds zijn zoon een aantal zweepslagen verkocht in verband met bepaalde zaken.

De man zei: "Ik vraag je bij Degene Die de hemelen en de aarde heeft geschapen om mij voor slechts een nacht naar mijn vrouw en kinderen op het platteland te laten gaan om hen te vertellen dat ik de doodstraf heb gekregen. Daarna zal ik terugkomen. Bij Allah, zij hebben geen kostwinner waarop zij kunnen rekenen, behalve Allah en vervolgens ik."

omar vroeg hem: "Wie van de aanwezigen kan mij garanderen dat jij terugkomt."

Alle aanwezigen bleven stil, want niemand kende deze man, zijn woonplaats of stam. Hoe zou iemand zich garant kunnen stellen voor zo een persoon en om zo een gewichtige zaak. Het ging hier namelijk niet om een luttele tien dinar, een stuk grond of een kameel. Het betrof hier een garantstelling voor iemand die de doodstraf had verdiend en wiens leven door middel van het zwaard ten einde zou komen. En wie was in staat om omar van het toepassen van de Voorschriften van Allah af te houden? En wie zou durven bemiddelen bij omar?

Alle metgezellen bleven zwijgen en omar bevond zich in een lastige positie. Zou hij nu de beslissing nemen de man te doden, terwijl zijn kinderen op het platteland van de honger zouden omkomen, of zou hij hem zonder garantstelling laten gaan wat er wellicht toe zou leiden dat de nabestaanden van de gedode man hun vergelding verloren zouden zien gaan? Nog steeds heerste er een doodse stilte en omar sloeg zijn hoofd neer, keek naar de twee jongemannen en vroeg hen: "Kunnen jullie hem vergeven?" Waarop zij antwoordden: "Nee! Wie onze vader heeft gedood dient ook gedood te worden, O leider der gelovigen!"

Vervolgens riep omar: "Is er dan niemand die garant kan staan voor deze man?"

Aboe Dharr al-Ghifaariy, de oude waarachtige asceet, stond toen op en zei: "O leider der gelovigen, ik zal voor hem garant staan!"

omar maakte nog eens duidelijk: "Je begrijpt dat het hier de doodstraf betreft!"

"Ik weet dat het om de doodstraf gaat," reageerde Aboe Dharr al-Ghifaariy.

omar vroeg: "Ken je de man?"

Hij antwoordde: "Nee, ik ken hem niet."

Waarna omar zei: "Hoe kun je dan garant staan voor hem."

"Ik zie in hem de kenmerken van een gelovige. Hierdoor weet ik dat hij niet zou liegen. Als Allah het wil zal hij dan ook terugkomen."

omar zei: "O Aboe Dharr, denk je dat je aan mij ontkomt als hij na drie dagen niet terugkomt?" Hierop zei Aboe Dharr: "Allaah ul-moestacaan (Allah is Degene Die om hulp wordt gevraagd), O leider der gelovigen!"

De man mocht vertrekken en kreeg te horen dat hij binnen drie dagen terug moest zijn. Deze tijd kreeg hij om zich klaar te maken, afscheid te nemen van zijn vrouw en kinderen en hun zorg aan iemand over te dragen.

Na drie nachten liet omar iemand 's middag de mensen in de stad verzamelen, zeggende: "As-Salaatoe Djaamicah!" De mensen waaronder de twee jongemannen en Aboe Dharr kwamen allen bij een. omar zei toen tegen Aboe Dharr: "Waar is de man gebleven?"

Aboe Dharr antwoordde: "Ik weet het niet, O leider der gelovigen!" Vervolgens keek Aboe Dharr naar de zon die sneller dan gewoonlijk leek onder te gaan. Alle metgezellen waren doodstil en alleen Allah weet werkelijk in wat voor een gespannen toestand zij op dat moment verkeerden.

Ondanks dat Aboe Dharr zeer geliefd was bij omar en deze zelfs bereid zou zijn zijn leven voor hem op te offeren, betrof het hier de Islamitische Wetgeving en de Goddelijke Voorschriften waar men niet mee speelt en dolt. Hierover treedt men niet in discussie noch wordt deze wetgeving op een bepaalde tijd en plaats wel uitgevoerd en op een andere niet. Noch wordt dit slechts toegepast op een aantal met uitsluiting van anderen.

Vlak voor zonsondergang verscheen de man, waarna omar samen met de anderen 'Allaahoe Akbar' riepen. Vervolgens vroeg omar aan de man: "Weet jij dan niet dat als je op het platteland was gebleven wij jou niet hadden kunnen achterhalen."

De man reageerde: "O leider der gelovigen, bij Allah, het is niet u met wie ik te maken heb, maar ik heb te maken met Degene Die op de hoogte is van het openlijke en het verborgene. Hier ben ik, O leider der gelovigen! Ik liet mijn kinderen achter als kuikentjes op het platteland waar geen water noch bomen te vinden zijn en ik ben gekomen om mijn straf te ondergaan."

omar stond op en vroeg de twee jongemannen: "Wat willen jullie?"

Zij antwoordden huilend: "Wij vergeven hem vanwege zijn oprechtheid, O leider der gelovigen." omar riep daarna: "Allaahoe Akbar!", terwijl de tranen over zijn baard rolden. "O jongemannen, moge Allah jullie belonen voor jullie vergiffenis en moge Allah jou ook belonen, O Aboe Dharr dat jij deze man in de gelegenheid hebt gesteld om zijn gezin te bezoeken."

{Hou je vast aan eerlijkheid, want eerlijkheid leidt naar goedheid, en goedheid leidt naar het Paradijs}

Met vriendelijke groeten Oegt Y. fi dien

De engel des dood

Er was ooit geleden een machtige koning, hij was rijk een regeerde over een groot deel van de wereld. Op een dag kwam hij op het idee zijn rijk te gaan inventariseren. Hij gaf opdracht aan zijn leger om zich klaar te maken voor een tocht door zijn rijk. Hij wilde het mooiste kleding dragen dus hij liet het mooiste kledingstuk voor hem laten zoeken uit de klerenkasten. Al zijn onderdanen gaan als de bliksem voor hem zoeken en komen terug met een heel mooie kledingstuk. Maar nee hoor hij accepteert niet dat zij het zo snel hebben gevonden en hij laat ze nogmaals zoeken tot ze met een heel mooi kledingstuk komen. Hetzelfde verhaal doet hij bij het zoeken naar een mooie paard.
Zo gaat de koning met zijn grote leger op pad. De weg die ze nemen gaat door een bos. De bos wordt dichter en de weg wordt steeds smaller. Het pad wordt zo smal dat alleen de koning voorop kan rijden. Plotseling verschijnt in het verste een oud man. Ze komen steeds dicht bij elkaar. Tot hij oog in oog met de koning staat. De koning spreekt de oude man aan” uit de weg jij” maar nee hoor de oude man kwam steeds dichterbij. De koning zegt tegen de oude man”of je gaat uit de weg of ik laat een van mijn soldaten op je afkomen”. De oude man gaat naast de koning staan die op zijn paard zit en maakt zich groot en fluistert in de oren van de koning ik ben de engel des doods (malik al maout) ik kom je leven ontnemen. De koning wordt bang en hij smeekt de engel des dood om zijn leven te sparen. Hij zegt: nee ik kan niet dood gaan ik ben de koning ik heb nog zoveel te doen. Ik ben nu met een heel grote klus bezig ik ga mijn rijk inventariseren en ik heb nog niet besloten wie van mijn zonen mij gaat opvolgen. spaar me alstublieft roept hij. de engel des dood pakt de koning bij zijn kraag en sleurt hem naar de grond en pakt zijn leven af. De machtige koning maakt een verschrikkelijke en pijnlijke dood.
De engel des dood volgt zijn pad verder in de bos. Hij komt een man tegen en die man groet hem “asalamoe 3alaikom” de engel des doods maakt zijn identiteit bekend en geeft aan dat hij zijn leven komt ontnemen. De man zegt nogmaals “Asalamoe 3alaikom, welkom welkom” de engels des dood verbaast zeg. “Die man is niet bang van mijn” de engel des dood zegt tegen de man ik heb opdracht gekregen van Allah om jou te laten kiezen hoe en waar je sterft” de man zegt: “ik wil graag twee rak3aat bidden en in de laatste rak3a als ik soejoed doe en met mijn voorhoof de grond raak mag je me leven ontnemen” de engel des dood verbaast zich weer en zegt moet je niet naar familie, moet je geen testament achter laten en moet je je kinderen nog een laats raad geven nee hoor beantwoord de man ik heb al mijn bezittingen als giften aan de armen gegeven en mijn kinderen vertrouw ik aan mijn oprechte vrouw, zij zal hun het rechte pad van Allah wijzen. Ik ben klaar om naar mijn lieve heer te gaan”
De oprechte man maakt een heel fijne dood mee en gaat naar de hemel. De rijke koning maakt een verschrikkelijke dood mee en gaat naar de hel.

De wijze vrouw

Er was eens een meisje dat bijna ging trouwen en zoals elke meid in haar leeftijd en situatie droomde ze altijd van een mooi leventje met haar man, een leven vol met liefde en geluk.

Maar dat gebeurde helaas alleen maar in sprookjes, ze besloot om naar een oude wijze vrouw te gaan waarvan bekend was dat ze een hele gelukkige en liefdevolle leven had met haar man. Haar man hield zoveel van haar en hoe ouder ze werden hoe meer hun liefde werd, op zijn 90 jarige leeftijd zong hij nog liefdes woorden voor haar.

Hoe zo'n oude vrouw haar man toch zo gek en gelukkig wist te maken wat was haar geheim? Dat wou het meisje heel graag weten. Dus ze vroeg de wijze vrouw."Wat is het geheim achter uw geluk?"

Is dat het bereiden van heerlijke maaltijden?

Of de schoonheid?

Of het krijgen van kinderen?

Of is het wat anders?

De wijze vrouw zei: "Het krijgen van een gelukkig leven is in de handen van de vrouw, zij kan ervoor zorgen dat haar leven met haar man gelukkig is en zij kan ervoor zorgen dat haar leven met haar man een hel wordt!"

Waarna het meisje zei: "Zeg maar niet dat het geld is, want heel veel rijke vrouwen zijn ongelukkig. En zeg maar niet dat het kinderen zijn, want heel veel vrouwen hebben 10 kinderen gekregen, maar hun man behandelt hun slecht zonder respect en ze scheiden zelfs Dus wijze vrouw vertel me eens wat is uw geheim? Wat doet u als uw man boos en georriteerd is, wat doet u als er problemen zijn?"

De wijze vrouw zei: "Als mijn man boos wordt en dan wordt hij meestal ook erg georriteerd, dan zwijg ik uit respect. Ik laat hem zich uiten hoe die wilt, maar pas op dat je niet zwijgt met een blik van minachting want een slimme man heeft het snel door!"

Toen vroeg het meisje: "Ga je dan ook de kamer uit?"

Nee zei de vrouw. NIET DOEN! Dan denkt hij dat ik vlucht en dat het mij niet interesseert wat hij voelt, hij wilt hoe dan ook dat ik naar hem luister, dus ik zwijg en geef hem gelijk in alles wat hij zegt, tot dat hij rustig wordt, daarna pas ga ik de kamer uit en maak ik af waar ik mee bezig was. Nu wil hij even alleen zijn, eventjes rust hebben, omdat hij moe is na het "verklaren van oorlog" tegen mij. Wat doe je daarna, ga je afstandelijk doen om wraak te nemen? Dus spreek je hem een week niet?

Nee zei de vrouw. NIET DOEN! Als je hem een week niet spreekt, dan zal hij het in het begin moeilijk vinden, maar hij zal daarna heel snel aan wennen. Dus als je hem een week niet spreekt en afstandelijk doet, dan zal hij dat 2 weken doen Laat hem er aan wennen dat je de lucht bent die hij ademt en het water dat hij drinkt en laat hem niet alleen.

Wat doe je dan?

Na 2 uurtjes ongeveer breng ik hem een kopje koffie of een glaasje sinaasappelsap. Omdat hij het nodig heeft dan vraagt hij me: ben je niet boos? Ik zeg nee

En dan begint hij zijn excuses aan te bieden en laat hij me de allerliefste woorden horen En geloof je dan zijn lieve woorden?

Natuurlijk, want ik heb vertrouwen in en ik ben niet dom, zei de wijze vrouw Toen zei het meisje en je eer? Hij heeft je beledigd toen hij boos was?

De wijze vrouw zei: je eer hou je aan jezelf door niet te geloven wat een boze man zegt, zelfs de islam accepteert de scheiding van boze een man niet, een man die talaq zegt terwijl hij boos is, waarom zou ik het dan wel doen met wat hij zei? Dus ik vergeef hem alles en dan heb ik ook een lesje geleerd, want goed luisteren naar hem heeft wat goeds mee gebracht, zonder afstandelijk te doen zonder een woord terug te zeggen heeft hij het uit zichzelf goed gemaakt en op wat voor manier!

De Slangenvanger

Vertaald door AlMutaqqun.tk


Er was eens een slangenvanger die naar de bergen ging. Door de winterkou en hevige sneeuw lagen vele grote slangen er onbeweeglijk bij, alsof ze dood waren.

De slangen - vanger pakte een van die levenloos ogende slangen op en nam hem mee naar Baghdad met als doel hem te gebruiken voor een show. Terwijl hij de slang aan de toeschouwers showde, maakte hij allerlei beweringen over hoe hij de slang op een briljante manier had gevangen.

Toen de zon begon te schijnen en de warmte de slang ommantelde, verdween de kou uit zijn lichaam. De tekenen van leven werden al snel duidelijk en toen de slang begon te bewegen, vluchtte de slangen -vanger en iedereen om hem heen.


Onze Nafs (zelf) is net als die slang. Met Tazkiya (zuivering) en Mushaqqat (inzet) bevriest onze nafs. Het lijkt dood te zijn maar als het een beetje warmte krijgt van het vuur van de
zonde, zal het weer bijten. Een beetje blootstelling aan vroegere zonden en de nafs komt weer tot leven.

We moeten niet denken dat we onze nafs vermoord hebben en vervolgens onbedachtzaam worden. Met wat mujahadah (streven), suhbat (gezelschap) van de Sheikh, tilawat (recitatie) van de Qur'an, Dhikrullah (gedenken van Allah), het volgen van de Deen (het geloof) en het opbouwen van liefde voor Allah Ta'ala en Rasoelilah (salAllahu alayhi wasalam), kan de nafs bevroren worden. Maar slechts een sprankje zonde kan de kwade nafs weer doen herleven

De rots


Een man sliep op een nacht rustig in zijn huis toen Plotseling zijn hele kamer werd verlicht. God verscheen.
God zei tegen hem: je moet iets voor me doen" en Hij liet de man een grote rots zien die voor zijn huisje lag.

God zei tegen de man dat hij met al zijn kracht tegen de rots moest duwen.
En dit deed de man, elke dag opnieuw.

Jaren achter elkaar duwde hij van zonsopgang tot zonsondergang tegen de rots, zijn schouders tegen het koude,massieve oppervlak van de onbewogen steen.

Elke nacht keerde de man totaal uitgeput terug naar zijn huis met het gevoel dat zijn hele dag zinloos was.

Toen de man de moed grijpen. Hij zette gedachtes in het vermoeide hoofd van de man:Je hebt nu jaren tegen de rots geduwd,maar hij ligt nog steeds op dezelfde plek."

Satan gaf de man de indruk dat de
opdracht van God onmogelijk was en dat hij had gefaald.
Door de gedachtes van Satan gaf de man de moed op. Satan zei: "Waarom zou je
zoveel moeite doen? Steek er gewoon niet zoveel energie in, dan is het goed genoeg."

De man besloot te doen wat Satan gezegd had maar hij ging eerst met zijn gedachten naar God. "God", zei hij, "ik heb lang en hard gewerkt in Uw dienst en ik heb al mijn kracht gebruikt om te doen wat U mij vroeg, maar na al die tijd heb ik de rots niet eens met een halve millimeter kunnen verplaatsen.

Wat doe ik fout? Waarom faal ik?" God antwoordde:"Mijn vriend, toen Ik jou vroeg om iets voor mij te doen en jij wilde dat, zij Ik tegen jou dat je met al je kracht tegen de rots moest duwen en dat heb je gedaan."

Ik heb nooit gezegd dat ik verwachtte dat je de rots zou verplaatsen. Je taak was duwen. En nu kom je uitgeput naar me toe en denk je dat je hebt gefaald.

Maar is dat echt zo? Kijk naar jezelf. Je armen en je rug zijn sterk en gespierd, je hebt eelt op je handen, je benen zijn sterk.
Ondanks de tegenslagen ben je wijzer geworden. En je kunt nu meer dan ooit. Het is waar dat je de rots niet hebt verplaatst.

Maar je roeping was om gehoorzaam te zijn en tegen de rots te duwen en je geloof te bewaren en te vertrouwen op Mijn wijsheid. En dat heb je gedaan." Nu zal ik, mijn vriend, de rots verplaatsen."

Op sommige tijden, wanneer God iets van ons vraagt, gebruiken wij onze eigen kennis om uit te vinden wat God van ons wil. Dit terwijl God eigenlijk alleen maar graag wil dat wij gehoorzamen en in Hem geloven.

Wordt sterker in je geloof
dat bergen kan verzetten,maar weet dat het nog steeds God is die de bergen echt verzet.

De vrouwen in het paradijs:

De profeet saw zei: "Als een van nour al3ayn (Letterlijk: Licht van het Oog) een puntje van haar vinger naar buiten zou steken, lichten de hemelen en aarde daarvan op, zonder de zon en de maan." Allah swt zegt in Surah 55 : Ayah 30: "Voorwaar, Wij hebben dezen tot een wonderlijke schepping gemaakt, Wij maakten haar maagden, Beminnelijk, van gelijke leeftijd." De profeet zei: "Als een vrouw haar paleis binnenkomt, en tegen haar man praat, zal hij het hele paradijs vergeten..." Dus al die zaken die hebben opgenoemd...vergeet hij...in een paar seconden...door zijn eigen vrouw....??

In de tijd van de sahaba kwam het eens voor dat als een briesje langs kwam, een metgezel zei dat hij daarin de geur van het paradijs rook.... Aan het begin van een slag rook ieder de geur van het paradijs op bepaalde plaatsen, als men na het gevecht naar ze op zoek ging...lagen de martelaren precies daar waar ze geur van het paradijs voordat de slag begon roken....Subhna Allah, de profeet zegt: "De geur van het paradijs is te ruiken van een afstand van een reis van 500 jaar!" Dus de metgezellen stonden zo dicht bij het paradijs....en wij... staan wij verder dan een reis van 500 jaar van het paradijs.....

Er is nog een punt: Adam werd toen hij geschapen werd in het paradijs gezet, velen van ons denken dat dat zijn huis en eeuwige verblijfplaats was, maar let op de volgende aya, voordat Allah swt Adam schiep: "En toen uw Heer tot de engelen zeide: "Ik wil een stedehouder op aarde plaatsen" (Surah 2 : Ayah 30) Dus het paradijs was zijn eerste thuis, het is alsof Allah tegen ons wil
zeggen, dat is waar jullie vandaan komen, dus zorg ervoor dat je daar terugkomt!! Je kunt het vergelijken met het verlangen naar je vaderland, hier in het wereldse leven...zo moeten wij ook verlangen naar het paradijs...

Tenslotte nog een mooi moment:

Allah swt zal de mensen van het paradijs bij zich roepen, en zegt: "O mijn dienaren, ik wil dat jullie mij komen bezoeken!" Dan komt iedereen rond de troon van Allah swt zitten. Allah zegt: "Vrede
zij met jullie allen." Zij antwoorden: "O Allah, u bent de vrede, en de vrede komt van u, geprezen zij u, de meest bramhartige en vrijgevige." Allah zegt: "Wens iets." Zij antwoorden: "Wij wensen slechts het aanschouwen van uw gezicht..." Allah swt benaderd iedereen persoonlijk en zegt: "O mijn dienaar, ik ben tevreden over jou, ben jij ook tevreden over mij? Herinner je je die zonde,
en die zonde, en die zonde...?" De dienaar: "Maar Allah, u had mij toch vergeven?" Allah swt zegt dan: "Zeer zeker, met mijn vergeving heb je jou status in het paradijs bereikt. Wens maar mijn dienaar!" De dienaar begint op te noemen: "Ik wil dat, en dat, en ook nog dat mijn Heer...en dat en dat..." Totdat de dienaar niks meer weet..dan zegt Allah swt: "Ben je dat en dat en dat niet vergeten" Subhaana Allah...Hoe Barmhartig is onze heer Zouden wij al dit goede van ons willen laten gaan..voor een kort leven, wat wij hier doorbrengen