Moge Allah ‘azza wa djal onze kennis doen vermeerderen, Ameen. Moge Allah ons leiden naar de waarheid en ons weerhouden van het slechte, Ameen. Moge Allah ons sieren met de schoonheid van Imaan & Taqwa, Ameen.
Ergens in een Islamitisch land was een docente tijdens een damescollege het volgende verhaal van de kapster van Fircauwns dochters aan het vertellen, ze zei: Op een dag toen de kapster de haren van één van de dochters van Fircauwn aan het kammen was, viel de kam op de grond. Ze boog zich voorover om haar kam op te rapen en zei: Bismillah.
De dochter vroeg haar: Bedoel je mijn vader?
Zij antwoordde: Nee! Hij is de Heer van mij, van jou en van jouw vader.
De dochter meldde dit vervolgens aan haar vader die onmiddellijk de kapster liet komen. Hij vroeg haar: Heb jij een Heer buiten mij?
Jazeker! Mijn en jouw Heer is Allah, Die in de hemel is, antwoordde zij dapper.
Hierop liet Fircauwn een grote koperen pan met olie halen. De pan werd vervolgens aan de kook gebracht totdat de olie begon te borrelen. De Fircauwn gaf opdracht om de vrouw en haar kinderen in deze hete pan te gooien.
De vrouw deed haar laatste verzoek en vroeg: Zou je misschien één ding voor me kunnen doen?
De Fircauwn vroeg: En dat is?
De kapster vroeg: Zou je mijn botten samen met die van mijn kinderen in een gewaad willen wikkelen en vervolgens kunnen begraven?
Hij antwoordde: Dat gun ik jou als laatste wens.
Fircauwn gaf opdracht om eerst haar kinderen in de pan te gooien. De kapster moest toezien hoe haar kinderen één voor één in de grote pan werden gegooid en hoe hun botten even later naar boven kwamen drijven. Geen moment wankelde ze in haar geloof en zij bleef standvastig, totdat het haar beurt en die van haar kleine baby was. Op het moment dat de moeder het niet over haar hart kon krijgen om haar laatste kind af te staan, sprak de baby, en zei: O moeder, wees standvastig want u bent op het Ware Pad. De foltering in dit leven is namelijk veel milder dan die in het Hiernamaals. Uiteindelijk werd zij samen met haar baby in de hete olie gegooid.
Het verhaal greep de leerlingen zo aan dat zij allen door emoties werden overweldigd. Geschrokken draaiden zij zich om toen bleek dat één van de leerlingen, die mede opviel door het feit dat zij zich niet hield aan de Islamitische kledingvoorschriften, zo geëmotioneerd raakte dat zij flauwviel. De leerlingen snelden zich naar haar toe om haar te helpen en brachten haar naar buiten voor wat frisse lucht en even later kwam de jongedame ondersteund door haar medestudenten weer binnen.
De docente ging verder met haar verhaal en vertelde over de beloningen die de gelovige vrouw te wachten staan in het Paradijs. Zoals de kapster van Fircauwn. Zij bleef standvastig en het verliezen van haar eigen leven en dat van haar vijf kinderen konden haar niet van haar geloof doen wankelen. De hete olie verscheurde haar vlees terwijl zij zich in haar lot had berust. Nog steeds waren de leerlingen aangedaan door dit verhaal. Het gehuil in de klas werd overtroffen door luid geschreeuw. Het bleek afkomstig te zijn van de jongedame die zojuist was flauwgevallen. Opnieuw werd zij door haar medeleerlingen naar buiten genomen om op adem te komen. Even later kwam ze enigszins gekalmeerd de les binnen.
De docente vervolgde haar verhaal. Ze begon verder te vertellen over de gunsten van het Paradijs en over de bestraffing die de ongelovigen te wachten staat in de Hel. Nu weer werd de les verstoord door de jongedame die hevig begon te weeklagen en enkele momenten later viel zij op de grond neer. Haar klasgenoten en de docente verzamelden zich om haar heen en riepen haar bij haar naam, maar zij reageerde niet. De jongedame richtte haar ogen naar de hemel en het besef begon door te dringen dat de jongedame dit wereldse leven aan het verlaten was.
De docente en de klasgenoten begonnen haar aan te sporen de geloofsgetuigenis uit te spreken en zeiden: Zeg: ,,Laa ilaaha ill-Allah. Getuig dat niets of niemand het recht heeft aanbeden te worden, behalve Allah. Getuig dat er geen ware god is, behalve Allah. Maar de jongedame reageerde niet terwijl haar blik zich verscherpte. Nog steeds bleven de aanwezigen haar aansporen de geloofsgetuigenis uit te spreken: Getuig dat er geen ware god is, behalve Allah. Getuig dat er geen ware god is, behalve Allah. Tenslotte keek zij naar hen en haar laatste woorden voordat ze deze wereld verliet waren: Ik getuig Ik getuig Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie. Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie. Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de hel zie.
Op een vroege morgen slenterde een man door de straten van Caïro en kwam langs een koffiehuis waar al iemand zat. Hij groette hem: "Assalam alaikum!" De ander beantwoordde zijn groet en nodigde hem uit voor een kopje koffie. Hij liet zich dat geen tweemaal zeggen, stapte naar binnen en ging naast hem.zitten. Degene die hem had uitgenodigd, bestelde een mokka voor hem. Toen vroeg hij zijn gast: "Vertel eens broeder, wat doe je voor de kost?" - "Mijn beroep," antwoordde de ander, "kan beter maar niet genoemd worden."
De gastheer werd nieuwsgierig en vroeg verder: "Waarom kan het beter maar niet genoemd worden? Allah behoede je, broeder, maar ben je soms een koppelaar of een handelaar in meisjes?" - "Bij al wat me lief is, nee!" verzekerde de ander. "Maar waarom wil je dan je beroep niet zeggen?" ging de eerste door met vragen. "Koppelaar en handelaar zijn de enige beroepen, die niet eervol zijn." De ander voelde zich in het nauw gedreven en sprak: "Ik ben, Allah behoede je, broeder, van beroep een dief." - "Is dat alles?" vroeg de eerste lachend, "ik ben zelf een dief!" En hij verduidelijkte: "Een nachtdief." - "Ik ben daarentegen een dagdief," verklaarde de ander. "Prachtig!" verheugde zich de nachtdief, "dan zijn we dus collega's. Kom laten we opstaan en ga met mij mee naar huis."
Ze verlieten het koffiehuis en liepen door verschillende wijken van Caïro, tot ze bij een zijstraatje kwamen, waar ook de andere dief woonde. Het was namelijk zo, dat zij beiden, zonder het te weten, met dezelfde vrouw waren getrouwd. Maar ze hadden elkaar nooit gezien, want de ene kwam 's nachts thuis en de andere overdag. Nu dacht de man die was uitgenodigd: "Hoe komt het dat hij me bij hem thuis uitnodigt en dan naar mijn huis gaat? Hoe weet hij trouwens dat ik hier woon, en hoe is het mogelijk dat hij mij bij hem thuis uitnodigt en ik bij mijn eigen huis terechtkom?" Tenslotte zei hij bij zichzelf: "Ik ga met hem mee en zie wel wat er gebeurt." Dus volgde hij hem, tot ze bij hun huis aankwamen. De eerste klopte aan zijn deur. De vrouw deed open en zag haar twee mannen voor de deur staan. Ze stond sprakeloos en bleef daar ongesluierd staan. Eén van de beide mannen zei: "Bedek je gezicht toch als er een vreemde komt."
"Voor wie moet ze het dan bedekken?" vroeg de ander, "voor jou of voor mij?" - "Voor jou natuurlijk," antwoordde de ander. "Waarom dan," wilde de ander weten, "ze is mijn vrouw!" - "O nee, broeder, ze is mijn vrouw!" beweerde de ander en ze begonnen ruzie te maken. Opeens hield een van hen op en sprak tot de vrouw: "Goede vrouw, wie is jouw man?" Zij antwoordde: "Jullie zijn allebei mijn man." En de ander vroeg: "In welke wet staat dat dat is toegestaan?"
"Wij zijn een slim stel," merkte de een op, "deze vrouw is met ons allebei getrouwd, zonder dat we het van elkaar wisten, en de een is 's nachts bij haar en de ander overdag, en ze weet niet eens dat ze in strijd met de wet handelt." Toen stelde hij voor: "Broeder, laten we allebei een list uitbroeden. Degene die wint, krijgt zowel de vrouw als het huis." De ander stemde met dit voorstel in.
Omdat het midden op de dag was, moest de dagdief met zijn streek beginnen. Hij sprak tot de nachtdief: "Goed, kom met me mee." Hij liep met zijn collega door de straten van Caïro, totdat ze bij een van de grootste stadspoorten kwamen, en daar gingen zij zitten.
Nu belanden we in ons verhaal bij een Turkse soldaat, die voor zichzelf en zijn huishouden inkopen wilde doen op de markt. Nadat hij zijn mokka had opgedronken en zijn uniform had aangetrokken, sprak hij tot zijn vrouw: "Fatima, stop een geldbuidel met goudstukken in mijn broekzak, zodat ik inkopen kan doen." - "Goed, zoals je wilt," zei Fatima en stopte een geldbeurs in zijn broekzak. Zijn dienaren brachten hem zijn paard en hij klom erop. Toen reed hij naar de markt, terwijl zijn dienaren voor hem uit liepen, en zijn weg leidde langs de stadspoort. De dagdief - scherpzinnig als hij was - ontdekte onmiddellijk de geldbuidel in de zak van de Turkse soldaat. Hij volgde hem onopvallend, tot aan de met matten beklede kraam van een groente- en fruithandelaar, stal van hem een komkommer en sloop de soldaat achterna, tot ze op een zeer druk plein kwamen, waar hij zich in het gedrang meester maakte van de geldbuidel en daarvoor in de plaats de komkommer in de zak van de soldaat stopte. Toen ging hij terug naar zijn collega bij de stadspoort en ging bij hem zitten.
De Turkse soldaat kwam bij de bazaar en ging de zaak van een stoffenkoopman binnen. "Heb je dit en dat?" vroeg hij. "Natuurlijk, hoge heer," antwoordde de koopman en toonde hem verscheidene balen stof. Hij nam er één van en vroeg naar andere soorten stof en zocht uit wat hem aanstond, totdat hij ongeveer 10 tot 15 balen voor zich had liggen. Toen stak hij zijn hand in zijn broekzak, om de geldbuidel te pakken, en wat kwam tevoorschijn? - de komkommer. Woedend riep hij: "Bij Allah, wat is dat nu?!" - "Wat is er aan de hand, genadige heer?" vroeg de koopman en de soldaat antwoordde: "Bewaar deze pakken even voor me! Ik moet naar huis terugrijden, want ik heb mijn geldbuidel vergeten." Hij reed dus terug, en de dienaren gingen voor hem uit.
Toen hij langs de stadspoort reed, zag de dagdief dat de ogen van de Turk fonkelden van woede en dat hij van plan was thuis amok te maken. Hij volgde hem dus weer, en op een druk plein verwisselde hij de komkommer voor de geldbuidel. En terwijl de dagdief terugging naar zijn collega, reed de soldaat naar huis, betrad zijn woning en riep toornig: "Fatima, ik zal je deze streek betaald zetten, kreng! Ik gaf je opdracht een buidel met goudstukken in mijn zak te stoppen en geen komkommer." - "Ik zweet bij Allah, mijn gebieder," sprak zij, "dat ik gedaan heb wat jij beval en een buidel met goudstukken in je zak heb gestoken." - "Maar toen ik de koopman wilde betalen, vond ik slechts een komkommer. Hoe verklaar je dat?" vroeg hij ongeduldig. Ze ging naar hem toe, stak haar hand in zijn zak en trok er de buidel met goudstukken uit. "Is dat nu een geldbuidel of een komkommer?" zei ze. "Allah zij dank!" riep de Turk opgelucht uit en beval: "Stop hem weer in mijn zak, Fatima!" En hij reed terug naar de markt, terwijl zijn dienaren voor hem uit liepen.
Toen hij bij de stadspoort kwam, verwisselde de dief de buidel weer voor de komkommer en nietsvermoedend reed de Turk naar de koopman toe. Daar aangekomen groette hij hem en sprak: "Overigens, Aboe Hassan, ik heb die en die stof vergeten," en hij kocht nog vier of vijf andere balen, liet die inpakken en bij de andere pakken leggen. Maar toen hij zijn geldbuidel tevoorschijn wilde halen om te betalen, hield hij weer de komkommer in zijn hand en van verontwaardiging steeg het bloed hem naar het hoofd. Tot de koopman sprak hij: "Neem me niet kwalijk, Aboe Hassan, maar ik geloof dat het geld dat ik bij me heb niet genoeg is voor al deze goederen. Ik zal ze nog een keer hier moeten laten liggen, om meer geld te gaan halen." - "Zoals u wenst," antwoordde de koopman, en de Turk liet hem alleen.
Bij de stadspoort zag de dagdief hem aankomen, volgde hem ongemerkt en ruilde de geldbuidel weer om met de komkommer. De Turk ging zijn huis binnen, trok zijn zwaard en ging daarmee op zijn vrouw af, terwijl hij schreeuwde: "Hoe vaak heb ik je nu al niet gezegd dat je mijn geldbuidel in mijn zak moet stoppen!" Zij antwoordde: "Ik zweer je bij Allah, mijn gebieder, dat ik je een buidel met goudstukken heb gegeven. Alleen een dief kan zo'n steek met je uithalen!" Hij stak zelf zijn hand in zijn broekzak en haalde de geldbuidel te voorschijn. "Wat heeft dat te betekenen?" sprak hij verward. Toen liet hij zijn dienaren komen en vroeg hen: "Wie van jullie neemt deze buidel met goud onder zijn hoede en houdt hem bij zich tot we bij de winkel van de koopman zijn? Als beloning zal ik daar voor hem een hemd, een broek, een bovenkleed en een fez kopen." Hadsji Abbas trad naar voren en sprak: "Geeft u maar hier, heer!" De dienaar stak de buidel in zijn zak en ze begaven zich voor de derde maal op weg naar de winkel van de koopman. Uit angst hield de dienaar de heIe tijd zijn hand op de zak waarin het goud zat.
Toen ze langs de stadspoort kwamen, zag de scherpzinnige dagdief onmiddellijk dat de geldbuidel van eigenaar was gewisseld en aan een dienaar was toevertrouwd: Hij volgde hen, totdat ze op een druk plein kwamen. Een ogenblik lang dacht Hadsji Abbas niet aan de geldbuidel, maar duwde met zijn hand de mensenmassa opzij om ruimte te maken voor zijn meester. Op dat moment sloeg de dief zijn slag; hij maakte zich meester van de geldbuidel en stopte daarvoor in de plaats de komkommer in de zak van de dienaar. Toen sprak hij tot zijn collega de nachtdief: "Kom, laten we naar de koopman gaan en kijken wat er gebeurt."
De dienaar had onmiddellijk nadat ze het gewoel achter zich hadden gelaten, zijn hand weer op de zak met de vermeende geldbuidel gelegd. Zo kwamen ze aan bij de winkel van de koopman. De Turkse soldaat groette hem voor de derde maal met de vredesgroet "Vrede zij met u" en bestelde nog een paar kleinigheden: "Broeder, breng mij nog tien handdoeken, tien zakdoeken en tien vrouwensluiers."
Nadat de koopman alles gehaald had en er een derde pak van had gemaakt, riep de Turk: "Hadsji Abbas, reik mij de geldbuidel!" - "Bij uw welzijn, meester," sprak de dienaar aarzelend, "ik geef hem u niet voordat u besteld hebt wat u mij beloofd hebt." - "Je zult je beloning hebben," zei de soldaat welwillend en beval de koopman: "Breng nog een hemd, een broek, een bovenkleed en een fez." De koopman bracht hen het gevraagde en pakte het in. Toen tastte de dienaar in zijn zak om de geldbuídel te voorschijn te halen - en in zijn hand hield hij de komkommer. Toen de Turkse soldaat die zag, raakte hij buiten zinnen. Hij wilde zich met zijn zwaard op de dienaar storten toen de dief verscheen, die hem de geldbuidel liet zien en riep: "De dienaar is onschuldig, heer, hier is je goud!" - "Houd de dief!" riep de soldaat. Maar toen de mensen hem wilden grijpen, was hij spoorloos verdwenen.
De dagdief stak de buidel met geldstukken in zijn zak en sprak tot zijn collega: "Dat was mijn streek, beste broeder. Heb jij een betere dan ik?"
"Wacht maar tot het nacht wordt," antwoordde de nachtdief. En zij wachtten tot het vierde uur waarop alle mensen in Caïro slapen. Toen nam de nachtdief de dagdief bij de hand en zij liepen door de donkere, verlaten straten, tot ze bij een paleis kwamen. Dit paleis was van de shabandar, de opperste koopman van Caïro. Hij was gestorven en had al zijn bezittingen nagelaten aan zijn enige zoon.
De nachtdief haalde een touwladder uit zijn zak en wierp een uiteinde over een hoek van het dakterras van het paleis. Het andere uiteinde pinde hij vast in de grond, zodat de ladder van boven tot onder gespannen stond. "Klim jij maar als eerste naar boven!" zei de dagdief tot zijn collega; die klom op het dakterras van het paleis en de ander volgde hem. Toen liepen ze voorzichtig over het dak en daalden af tot aan de verdieping die bewoond was. Ze keken naar binnen in een helverlichte ruimte en zagen de zoon van de koopman in de salon van het vrouwenappartement zitten, omgeven door vier blanke slavinnen, zo mooi als de maan; voor hen stonden wijnvaten waaruit zij dronken en terwijl hij at, zongen de slavinnen.
De nachtdief sloeg dit alles nauwlettend gade en ontdekte onder een staande lamp de sleutel van de schatkamer. Hij betrad voorzichtig de kamer, ging op zijn buik liggen en kroop als een hond naar de staande lamp, terwijl de aanwezigen zich vol overgave bezighielden met zingen, drinken en eten. Bliksemsnel greep hij de sleutel, stopte hem in zijn hemd en kroop, zoals hij was gekomen, weer de salon uit. Hij kwam terug bij zijn collega zonder dat iemand hem had bemerkt. Beiden gingen naar de schatkamer, waar het geld werd bewaard. Hij deed de deur open en ze gingen naar binnen. Zij vonden daar veertig kisten die naast elkaar stonden, en op iedere kist lag de bijpassende sleutel. De nachtdief nam de eerste sleutel en opende daarmee de eerste kist, telde de inhoud en stelde vast dat er veertig buidels met 500 piaster in zaten. Hij nam er een buidel met 500 piaster uit, deed de kist weer op slot en legde de sleutel op precies dezelfde plaats. Dat deed hij bij alle veertig kisten en uit elke kist nam hij een enkele buidel.
Nadat ze de schatkamer hadden verlaten en de deur hadden afgesloten, gaf hij de dagdief de veertig buidels en fluisterde hem toe: "Wacht hier op mij." Hij ging de salon binnen, kroop weer als een hond naar de lamp en legde de sleutel op dezelfde plaats als hij hem had weggenomen, zonder dat iemand hem bemerkte. Toen kwam hij weer bij zijn collega en ze slopen weg. Tenslotte klommen ze de touwladder af; de nachtdief rolde hem op en stopte hem in zijn zak. "Was dat jouw streek?" vroeg de dagdief hem, en zijn collega antwoordde: "Geduld, broeder. Mijn streek zal pas overdag worden afgemaakt." Zij bleven de rest van de nacht bij elkaar. 's Ochtends trok de nachtdief enige kostbare gewaden aan, de een over de ander, en daarover droeg hij een met gouddraad bestikt lang vest met als gordel een sjaal van kasjmier, terwijl hij van een andere sjaal een tulband maakte. Om zijn schouders legde hij een cape en in zijn gordel stak hij een horloge. Toen haalde hij een snelle ezelin en een paar slaven, die hem begeleidden; een van hen droeg voor hem een lange pijp en de andere allerlei bagage. Zo kwamen ze bij de zaak van de koopmanszoon, die hij de vorige nacht had bestolen.
De nachtdief begroette de jonge koopman vriendelijk, steeg van zijn ezelin en ging de winkel in. Men bracht hem iets om op te zitten en nodigde hem uit plaats te nemen. De koopmanszoon liet hem een mokka brengen. Zijn slaaf vulde op zijn bevel zijn pijp en reikte hem die aan. Zo zat hij anderhalf tot twee uur in de winkel. Toen wendde hij zich tot de koopmanszoon en sprak: "Zeg eens, Mohammed, komt je vader niet altijd om deze tijd in de winkel?" - "Wiens vader?" vroeg de koopmanszoon. "Ik bedoet de shabandar, de opperste koopman van Caïro," antwoordde de verklede dief.
"Waarvandaan zou hij dan moeten komen?" wilde de koopmanszoon weten, en zijn gast informeerde bezorgd: "Hoezo, is hij soms op reis? Kan ik hem niet spreken?" Toen vertelde de koopmanszoon hem: "Mijn vader - Allah schenke hem vrede - is al twee jaar dood."
Toen de nachtdief dat hoorde, sprong hij op, brak de pijp doormidden, die hij in zijn handen hield, trok de tulband van zijn hoofd en wierp die op de grond. Toen begon hij luid te klagen: "O weh, o weh, mijn hele bezit en het goed van andere mensen verloren!" De kooplui uit de naburige winkels en werkplaatsen en de klanten verzamelden zich allemaal om hem heen en vroegen: "Wat is er gebeurd, edele heer?" Hij vertelde hen: "Een paar jaar geleden heb ik zijn vader, de grote shabandar - Allah schenke hem vrede - mijn bezit en het goed van vele mensen toevertrouwd."
Dit bericht kwam ook de kadi ter ore en die stuurde een agent naar de markt om de beide mannen te halen. Toen de koopmanszoon en de nachtdief voor de kadi stonden, gaf hij hen allebei opdracht hem het verhaal te vertellen. De verklede nachtdief begon: "Ik ben hier een keer heengekomen met veertig geldkisten; in iedere kist zaten 39 buidels met ieder 500 piaster, en die heb ik zijn vader toevertrouwd."
"Wat heb je daarop te zeggen, Mohammed?" vroeg de kadi. En de koopmanszoon vertelde: "In mijn huis staan 40 geldkisten, het bezit van mijn vader, maar in elke geldkist zitten geen 39, maar precies 40 buidels."
Beide verhalen werden met getuigen erbij opgeschreven. Toen sprak de kadi: "Wij moeten nu naar je huis, Mohammed, om de feiten te controleren." Dus gingen de kadi, de getuigen en een agent naar het huis van de shabandar. Zij gingen de schatkamer in, openden de kisten en telden de inhoud. Zij vonden in alle kisten slechts 39 buidels en concludeerden daaruit dat het geld van de nachtdief was. De kadi verkondìgde daarom in de rechtszaal: "Vastgesteld is dat het geld in het huis van de shabandar toebehoort aan deze heer! Haal kamelen en laat hem de kisten opladen en meenemen." Hij kreeg alle veertig kisten en de koopmanszoon hield niets meer over. De nachtdief gaf de kadi een kist en een kist aan de agent en de overige 38 behield hij zelf.
Toen sprak hij tot zijn collega, de dagdief: "Nu, broeder, welke streek is beter, die van jou of die van mij?" - "Ik zweer bij Allah," antwoordde de dagdief, "jouw streek was de beste." - "Neem de buidels," sprak de nachtdief. "Moge Allah daarmee je ziel tot rust brengen, want de vrouw en het huis zijn voor mij."
Gedurende een gevecht, bevond Ali (een metgezel van de
Gedurende een gevecht, bevond Ali (een metgezel van de profeet Mohammed, Sallalahu 'alaihi wasalam), zich tegenover een ongelovige die hem gewelddadig aanviel. Ze waren alle twee moedige en sterke mannen, maar de ongelovige was geen tegenpartij voor Ali, die al snel op zijn borst zat om hem de genadeslag toe te dienen.
Ik nodig je uit om de getuigen dat er geen god is behalve Allah en dat Mohammed de boodschapper van Allah is, zei Ali. Accepteer de Islam en ik zal jouw leven sparen. Nooit, hijgde de ongelovige. Ali hief zijn zwaard op en hij stond op het punt om deze op zijn vijand te laten neerdalen, toen de ongelovige hem in het gezicht spuugde.
Tot grote verbazing van de ongelovige, sprong Ali direct van zijn vijand af en liet zijn zwaard zakken. Ga weg, zei Ali, Ik kan jou nu niet doden. Waarom deed je dat? vroeg de ongelovige, Je had me makkelijk kunnen doden. Ik vocht met jou, zuiver uit naam van Allah, antwoordde Ali, maar toen je in mijn gezicht spuugde, maakte jouw belediging mij kwaad en als ik jou in boosheid had gedood, zou mij dat naar de hel hebben gebracht, dus had ik geen andere keuze dan om jou te laten gaan. Iemand te doden uit boosheid of uit wraak is geen teken van moed, maar een laffe daad.
Toen de ongelovige dit hoorde, was hij zo onder de indruk van Alis eerlijkheid en zelfcontrole, dat hij direct de Islam aanvaardde. Ik getuig dat er geen god is dan Allah, en ik getuig dan Mohammed de boodschapper is van Allah.
Bismillah arRahmaan arRaheem wa salatu wa salaam 'ala Rasulillah
Subhanak Allahuma wa bihamdik, ash hadu an laa illaha ila ant, astaghfiruka wa atubu ileik
Aanmoediging van een broer door Iftikhar Staat op de site van MSA Universiteit van Houston
Toen ik begon met het zoeken naar een vrouw, was mijn enige intentie een Muslima te vinden die me kon helpen een betere moslim te worden. Nadat ik vaak tot Allah Aza Wa Jal Heb gebeden ontmoette ik een Broeder in mijn omgeving die een niet-gehuwde zus had..
Er werd mij verteld dat ze 7 jaar ouder dan ik was.. niet geschoold was en kleine gezondheidsproblemen had..
Ondanks dit.. regelde ik een ontmoeting om te kijken of er een eventueel huwelijk in zat.. Toen ik haar ontmoette was ik onder de indruk van haar bescheidenheid ( ze droeg en echte Hijaab Die alles bedekte behalve haar gezicht ) Ze was niet aantrekkelijk.. noch was ze rijk. Toch voelde ik me na het onze ontmoeting op mijn gemak met het feit dat zij het was waar ik naar zocht.. Na Istigara te hebben gebid, was ik er zeker van dat zij goed was voor mij. Onze Huwelijk is enkele weken later gesloten...
Oh ja.. dit was een Islamitische Bruiloft. zo een waar de mannen en vrouwen apart zitten, er was geen Discomuziek Of Buikdanseressen of andere Koefar-Dingen Er was waarschijnlijk maar 1 broeder die NIET volgens de Sunnah was gekleed. We brachten onze tijd voornamelijk door met bidden.. Allah Aza Wa Jal Prijzen en discussiëren over het feit wat een grote zegenening de verantwoordelijkheid van een huwelijk wel niet is..etc..
Ik denk dat de totale kosten van de Bruiloft ongeveer 20 Amerikaanse dollars was.. ( we hielden de bruiloft in het huis van mijn schoonbroer)IK had de tijd van mijn leven!!!
Ondanks het feit dat ze heel koppig is en veel argumenteert, ze is een van de Beste muslima's die een man zich kan wensen.
Dan heb ik het niet over de manier waarop ze me midden in de nacht wakker maakt voor het gebed, Of dat manier waarop ze haar gezicht bedekt in het openbaar, of de manier waarop ze elke daad van mij onderzoekt, Of wanneer ze me negeert als ik geen Koran meer lees.. of elke dag naar de Moskee ga.. IK heb het over haar Angst voor Allah Aza Wa Jal en liefde voor de Profeet Mohammed Salallahoe 3eleehie wa salaam.
Niet slecht voor een vrouw die mensen lelijk noemen en die niet geschoold is.. en geen geld heeft.. Ik zou haar voor niets in deze wereld willen ruilen..
Vele malen wanneer de discussie over trouwen word gevoerd hoor ik de ene broeder na de andere zeggen hoe mooi en hoe geschoold ze willen dat hun droomvrouw moet zijn... Anderen praten over liefde of afkomst..
Idioten.. ( met alle Respect van Dien )
Als het geval is dat sommige van jullie in de war zijn.. omdat ik dit allemaal vertel.. Laat me jullie vertellen wat ik weet ( rechtoe rechtaan )
Een Vrome Vrouw is je sterkste Verdediging tegen de Duivel
Nou.. Trouw een vrouw om wat voor reden je wil.. Mijn Smeekbede Is met jullie Allen..
Ataa' bin Abi Rabah overlevert: "Ibn bbaas zei tegen mij: ,,Zal ik jou een vrouw van de mensen van het paradijs laten zien?" Ik zei: "Jazeker." Hij zei: "Deze zwarte vrouw kwam naar de Profeet (vrede zij met hem) en zei: "Ik lijd aan epileptische aanvallen (die veroorzaakt worden door djinn) en mijn lichaam raakt ontbloot. Roep Allah voor mij aan (om mij te genezen)!" De Profeet (vrede zij met hem) zei tegen haar: "Als je wilt, wees geduldig en jij zult het paradijs betreden; en anders roep ik Allah aan om jou te genezen." Zij zei: "Ik zal geduldig blijven (en voegde toe), maar ik raak ontbloot. Roep Allah dan (alleen) aan dat ik niet ontbloot wordt." Hierop riep hij (vrede zij met hem) Allah voor haar aan. (al-Boechari)
De zwarte vrouw van deze overlevering is niet bekend bij haar naam of haar exacte afkomst. Zij is daarentegen bekend vanwege haar daden, geloof, bescheidenheid, kuisheid en vanwege het feit dat zij behoort tot de bewoners van het Paradijs. Toen Abd Allah ibn Abbaas (moge Allah tevreden met hem zijn) naar deze vrouw refereerde als zijnde 'een zwarte vrouw', doelde hij hiermee niet op haar ras en ook was het niet zijn bedoeling om haar op enige manier te kleineren. Hij wilde de mensen om zich heen daarentegen een geweldige les van de Islam leren. De Profeet (vrede zij met hem) zei namelijk: Waarlijk, Allah kijkt niet naar jullie lichamen en uiterlijk, maar hij kijkt naar jullie harten en daden." (Moeslim)
Deze zwarte vrouw was lichamelijk ziek, toch zocht zij genezing door middel van de Doeaa' van de Profeet (vrede zij met hem). Zij wist dat Allah de Enige is Die geneest, en dat Allah de doeaa' van zijn Boodschapper (vrede zij met hem) verhoort.
Het feit dat de Profeet (vrede zij met hem) zei: Als je wilt, wees geduldig en jij zult het paradijs betreden, is een bewijs voor de grote deugd en de beloning voor het hebben van geduld tijdens ziekten. In een andere overlevering zegt de Profeet (vrede zij met hem): Wanneer een moslim getroffen wordt door een tegenslag, zal hij vergeven worden, zelfs als hij (slechts) door een doorn wordt geprikt." (Moeslim)
De zwarte vrouw koos het lijden in dit wereldse leven om daarmee de eeuwige beloning van het Paradijs te verkrijgen. Zij leed aan een ziekte, maar haar pijn en ongemak heeft haar er niet van weerhouden Allah te behagen. Het is nu eenmaal zo dat een persoon die het Pad van Allah bewandelt moeilijkheden zal ervaren, want het Paradijs is omringd door ontberingen. Als dingen makkelijk en rooskleurig zijn, dan moet een persoon bij zichzelf te rade gaan en zichzelf afvragen: "Volg ik wel de Ware Islam?"
Vooral in deze Westerse samenleving kan het moeilijk zijn voor (jonge) moslimvrouwen om zich bescheiden te kleden, de correcte hidjaab te dragen, niet met mannen te praten behalve als het nodig is. Dit alles kan in het begin moeilijk zijn om te bereiken, maar wanneer iemand haar of zijn eigen begeerten weet te overwinnen omwille van Allah, de Verhevene, dan zullen de obstakels makkelijk te overwinnen zijn. Dus hoe overwint iemand? Door Allah, de Verhevene, bij Zijn Schone Namen en Zijn Verheven Eigenschappen te kennen. Door van Hem en Zijn boodschapper (vrede zij met hem) te houden. Dan zal Allahs Hulp komen, InshaaAllah.
Zij, de zwarte vrouw, verkoos geduld, maar kon het niet tolereren dat haar eer, bescheidenheid en kuisheid aangetast zouden worden of dat een lichaamsdeel van haar ontbloot zou worden, ondanks het feit dat zij hier geen controle over had en hier zelf niets aan kon doen. Zij was zeker een ware slavin en dienares van Allah, de Verhevene. Zij was een gelovige vrouw, een moslima, een rechtschapen en vrome vrouw, een eerlijke vrouw en zij was trouw aan Allah, de Verhevene en Zijn Boodschapper (vrede zij met hem).
Niet alleen bezat zij deze ontzagwekkende kwaliteiten, maar zij was ook een wijze en geweldige vrouw, zoals is op te merken aan haar gedenkwaardige woorden: "Maar ik raak ontbloot. Roept Allah dan (alleen) aan dat ik niet ontbloot wordt." Er kan ook geconcludeerd worden dat de rechtschapen moslimvrouw er van nature van houdt zich te bedekken. Zij houdt van bescheidenheid, kuisheid en haat het om haar lichaam en schoonheid te tonen aan niet-mahram mannen. De zwarte vrouw kon de pijn van haar ziekte verdragen, maar ze kon het niet verdragen om voor de mensen onbedekt te zijn.
Het punt dat eenieder moet begrijpen is dat het hier niet gaat om zwart of wit, Arabisch of niet-Arabisch, rijk of arm, adel of voetvolk, het gaat daarentegen om een overtuiging die zo diep in de harten van de moslims verankerd ligt en als bloed door de aders van de mensen stroomt. Zij zijn het die helemaal toegewijd zijn aan de Islam. Veertienhonderd jaar aan Islamitische geschiedenis toont aan dat de moslimvrouw honger, armoede en ziekte heeft kunnen weerstaan, maar niet kon leven met het ongehoorzaam zijn tegenover Allah, de Verhevene. En gedenkt de vrouw wiens man op het punt stond om naar zijn werk te gaan, en zij tegen hem zei: Vrees Allah, de Verhevene, ten aanzien van ons onderhoud, want wij kunnen honger en dorst verdragen, maar niet de Hel." Met andere woorden: "Kom niet thuis met datgene wat op een haraam wijze is verkregen!"
Inshaa Allah kunnen wij allemaal, zowel mannen en vrouwen, een diepe en rijke les hieruit trekken, opdat wij ook tot de inwoners van het Paradijs mogen behoren.
Rasulallah SWS en Mariam hadden een zoon toen de profeet eenenzestig jaar was.......
TRANEN VAN LIEFDE,
Rasulallah en Mariam hadden een zoon toen de profeet eenenzestig jaar was. Rasulallah was erg gelukkig. Hij hield héél veel van zijn zoon. Een zoogmoeder zorgde (volgens een oud Arabisch gebruik) voor zijn zoon.
Rasulallah ging vaak naar het huis van de zoogmoeder. Hij hield de baby in zijn armen, kuste het op het voorhoofd en sprak ermee. Anas ging vaak met Rasulallah mee om de baby te zien en zei dat hij nog nooit zo'n liefhebbende vader als Rasulallah had gezien.
Toen het kindje Ibrahiem, amper 17 maanden oud was, werd hij ziek. Op een dag zei iemand tegen Rasulallah dat zijn zoon erg ziek was. Rasulallah ging met een Metgezel Abdarrahmaan naar het huis van de zoogmoeder. De arme Ibrahiem was met zijn laatste ademteugen bezig. Toen Rasulallah de baby in zijn armen hield, kwamen er tranen in zijn ogen.
Zijn vriend Abderrahmaan was verbaasd de tranen in de ogen van de Profeet te zien. Hij zei: "O Profeet van ALLAH, huil jij ook?" Rasulallah antwoordde: "Tranen zijn een zegen. Zij tonen ons mededogen en onze liefde. Maar ALLAH verbiedt ons de weeklagen en onze kleren in verdriet de verscheuren."
Toen ging Rasulallah naast Ibrahiem zitten en zei: " O Ibrahiem, het spijt ons dat je ons gaat verlaten. Onze ogen huilen en onze harten zijn bedroefd, maar wij uitten geen woorden die tegen de wil van ALLAH zijn." Spoedig daarna sloot de kleine Ibrahiem zijn ogen en stierf.
"Inna lillaah wa inna ilaajhi raaji'oen." "Wij behoren tot ALLAH en tot hem zullen wij terugkeren."
Op een dag, ontwaakte ik vroeg in de morgen om op de zonsopgang te letten. Ah, de schoonheid van de schepping tart elke verbeelding , onbeschrijfbaar Terwijl ik oplette, prijsde ik Allah voor het mooie werk. Terwijl ik daar zat, voelde ik de aanwezigheid van Allah met me. Hij vroeg me, "houdt je van me?" Ik antwoordde, "natuurlijk Ya Allah! U bent mijn Rabb!" Dan vroeg hij me, "als je fysisch gehandicapt zou zijn, zou je nog van me houden?" Ik was verward, Ik keek neer naar mijn armen, benen en de rest van mijn lichaam en vroeg me af hoeveel zaken ik niet zou kunnen doen, terwijl ik ze normaal vond. En ik antwoordde, "het zou hard zijn Ya Rabb, maar ik zou nog steeds van jouw houden." Dan vroeg hij me,"als je blind zou zijn, zou je nog van mijn schepping houden?" Hoe kon ik van iets houden zonder het te kunnen zien ? Dan dacht ik aan alle blinde mensen in de wereld en hoeveel ze nog van Allah houden en zijn schepping. En ik antwoordde, "het zou moeilijk zijn Ya Rabb,maar ik zou nog steeds van jouw houden." Dan vroeg hij me,"als je doof zou zijn, zou je dan nog luisteren naar mijn woorden?" Hoe kon ik luisteren als ik doof was? Dan begreep ik het. Het luisteren naar het woord van Allah is niet slechts met onze oren maar ook met onze harten. En ik antwoordde, "het zou hard zijn Ya Rabb, maar ik zou nog steeds luisteren naar jouw woorden." Dan vroeg hij me,"als je doofstom zou zijn, zou je dan mijn Naam prijzen?" Hoe kon ik Allah prijzen zonder stem ? Dan begreep ik het, Allah wil dat we hem prijzen vanuit ons hart en ziel .Het is niet van belang hoe wij klinken. En ik antwoordde, "hoewel ik fysisch je niet kan prijzen, zou ik nog uw Naam prijzen." Dan vroeg hij me, "houdt je werkelijk van me?" Met volle moed en sterke overtuiging, antwoordde ik dapper , "JA YA RABB!!" Ik houd van u omdat u de enige en de ware Allah bent!" Ik dacht dat ik goed had geantwoord, maar dan vroeg hij me , "waarom zondig je dan?" Ik antwoordde, "omdat ik slechts een mens ben, en ik niet perfect ben."Waarom dwaal je dan in tijden van vrede het meest ? En waarom bidt je alleen in tijden wanneer je een probleem hebt? "Geen antwoord. Alleen tranen. Allah vervolgde : Waarom bidt je slechts bij samenkomsten? Waarom zoek je me alleen op in tijden van aanbidding? Waarom vraag je altijd egoïstische zaken? Waarom vraag je altijd zo onvertrouwelijk? De tranen bleven over mijn wangen naar beneden rollen. Waarom ben je beschaamd van me? Waarom spreidt je het goede nieuws niet ? Waarom huil je, in tijden van vervolging bij andere, Wanneer ik Mijn schouders aanbied? Waarom gebruik je excuses, wanneer ik je kansen geef om in Mijn Naam te dienen? Ik probeerde te antwoorden, maar ik kon geen antwoord geven. Je bent gezegend met het leven. Ik schiep je om deze gift niet weg te werpen. Ik heb jou met talenten gezegend om me te dienen, maar je blijft je afwenden. Ik heb Mijn woord aan jouw geopenbaard, maar je wint niet in kennis bij. Ik heb je toegesproken, maar uw oren waren gesloten. Ik heb mijn zegen aan jouw getoond, maar uw ogen waren afgewend. Ik heb jouw dienaars gestuurd, maar jij zat nutteloos terwijl zij werden weggeduwd. Ik heb jouw gebeden gehoord en ik heb hen allen beantwoord. Houdt je echt van me echt? Ik kon niet antwoorden. Hoe kon ik? Ik was beschaamd . Ik had geen verontschuldiging. Wat kon ik na dit zeggen? oen mijn hart had uitgehuild, en de tranen hadden gestroomd, zei ik, "Ya Rabb vergeef me alstublieft. Ik ben het onwaardig uw dienaar te zijn." Dan antwoordde hij me,"dat is mijn gunst,Oh mijn dienaar" Ik vroeg, "waarom blijft u me vergeven? Waarom houdt u zo van me? Dan antwoordde hij me, "omdat je mijn schepping bent. Ik zal jouw nooit verlaten. Wanneer je huilt, zal ik medeleven hebben en met jouw meehuilen Wanneer je met vreugde schreeuwt, zal ik met je lachen. Wanneer je triestig bent, zal ik je aanmoedigen. Wanneer je valt, zal ik je omhoog heffen. Wanneer je moe wordt , zal ik je dragen. Ik zal met jouw tot het einde van de dagen zijn en ik zal altijd van jouw houden." Nooit had ik zo hard gehuild . Hoe kon ik zo koud zijn geweest. En voor het eerst, bad ik echt.
Beste broeders en zusters dit verhaal heeft mij diep geraakt.
Beste broeders en zusters dit verhaal heeft mij diep geraakt.
Nuttig jullie tijd zo goed en nuttig mogelijk dat Allah Swt tevreden over ons zal zijn. Want deze verhaal toont aan hoe het leven in 1 seconde kan stoppen.
Ik baande me een weg naar de fruitafdeling. Daar begon ik te morren over de prijzen van het fruit, terwijl ik me afvroeg of de kinderen echt zoveel zouden eten.
Ik kwam terecht in een gang met speelgoed, waar ik uit een ooghoek een ventje van ongeveer 5 jaar opmerkte, die een mooie kleine pop tegen zich aangedrukt hield. Hij hield niet op met haar haren te strelen en haar zachtjes tegen zich aan te drukken. Ik vroeg me af voor wie die pop bestemd was.
Vervolgens draaide de kleine jongen zich om naar een dame die bij hem was: "Tante, ben je zeker dat ik niet genoeg geld heb ?" De dame antwoordde hem wat ongeduldig: "Je weet het dat je niet genoeg geld hebt om ze te kopen."
Daarna vroeg zijn tante hem om daar te blijven en enkele minuten op haar te wachten, waarop ze snel vertrok. De kleine jongen hield nog altijd de pop in zijn handen. Uiteindelijk ging ik naar hem toe en vroeg ik hem aan wie hij die pop wilde geven. "
Het is de pop waar mijn zusje het meest naar verlangde als geschenk. Ze was er zeker van dat ze haar zou krijgen." Ik zei hem daarop dat haar vader ze haar misschien zou geven. Hij antwoordde me verdrietig: "Nee, waar mijn zusje nu is kan mijn vader niet komen. Ik moet de pop aan mijn mama kunnen geven, zodat zij ze naar mijn zusje kan brengen." Hij keek me zo droevig aan terwijl hij dat vertelde.
"Mijn zusje is vertrokken naar waar Allah subhana wa' ta'la is. Mijn papa zegt dat mama weldra ook naar Allah subhana wa' ta'la gaat, en daarom dacht ik dat mama de pop kon meenemen en ze aan mijn zusje geven."
Mijn hart hield bijna op met kloppen. Het jongentje hief zijn ogen op naar mij en zei me: "Ik heb aan papa gezegd dat hij tegen mama moest zeggen dat ze niet meteen mag vertrekken. Ik heb hem gevraagd haar te doen wachten tot ik terugkeer van de winkel." Dan toonde hij mij een foto van hem, die in de winkel genomen was, waarop hij de pop vasthield, terwijl hij me zei: "Ik wil dat mama deze foto ook meeneemt, zo zal ze me niet vergeten. Ik hou van mijn mama en ik zou graag hebben dat ze me niet verlaat, maar papa zegt dat ze naar mijn zusje moet gaan." Daarna sloeg hij het hoofd neer en bleef stil.
Ik haalde onopvallend wat bankbriefjes uit mijn portefeuille en vroeg aan de kleine jongen: "En als we nog eens een laatste keer je geld zouden tellen om zeker te zijn ?" "Ok", zei hij " Ik moet er genoeg hebben".
Ik gleed onopgemerkt mijn geld bij het zijne en we begonnen te tellen. Er was ruim genoeg geld voor de pop, er was er zelfs nog over.
Zachtjes prevelde het jongetje: " Dank je Allah subhana wa' ta'la dat je me genoeg geld gegeven hebt !" Dan keek hij me aan en zei: " Ik had aan Allah subhana wa' ta'la gevraagd om ervoor te zorgen dat ik genoeg geld zou hebben om deze pop te kopen, zodat mijn mama ze naar mijn zusje kan brengen. Hij heeft mijn dou'a gehoord. Ik wilde ook nog genoeg geld hebben om een witte roos te kopen voor mijn mama, maar zoveel durfde ik aan Allah subhana wa' ta'la niet vragen. Maar weet je, mijn mama houdt zoveel van witte rozen."
Enkele minuten later kwam zijn tante terug en verwijderde ik me met mijn boodschappenwagentje. Ik eindigde mijn winkelen met een totaal verschillende ingesteldheid dan deze waarmee ik begonnen was. Ik kon het jongetje maar niet vergeten.
En toen herinnerde ik me een artikel dat enkele dagen tevoren in de krant verschenen was, en waarin het ging over een bestuurder die in staat van dronkenschap op een wagen was ingereden waarin een jonge vrouw en haar dochter zaten. Het kleine meisje was op slag dood. De moeder was zwaar gekwetst en nog in kritieke toestand. Was het de familie van deze kleine jongen ?
Twee dagen later las ik in de krant dat de jonge vrouw gestorven was. Ik kon het niet laten om een boeket witte rozen te gaan kopen en me naar de begraafplaats te begeven. Op het graf lag een foto, een pop en een witte roos.
Ik ben de begraafplaats al wenend verlaten, met het gevoel dat mijn leven voor altijd zou veranderen. De liefde die dit jongetje in zijn hartje droeg voor zijn mama en zijn zusje was zo ongelooflijk. En op een fractie van een seconde heeft een dronken bestuurder hem alles afgenomen.
DEZE IS LIEF - Moeder, mag ik u een vraag stellen?
DEZE IS LIEF
Moeder, mag ik u een vraag stellen?
"Moeder, mag ik u een vraag stellen?"
"Natuurlijk, zeg het eens?" antwoordde de moeder.
"Moeder, hoeveel verdient u per uur?"
"Dat gaat jou helemaal niets aan! Waarom wil jij dat weten?" zei de moeder wat geïrriteerd.
"Ik wil het gewoon weten. Mag ik alstublieft weten hoeveel u verdient per uur?" vroeg Mohammed nogmaals.
"Als je het graag wilt weten, ik verdien zestien gulden per uur."
"Oh, " zei Mohammed met een gebogen hoofd. Hij keek zijn moeder aan en vroeg "moeder, kan ik dan misschien alstublieft acht gulden lenen van u?"
De moeder begon boos te worden en zei: "als dit de reden is dat je me vroeg hoeveel ik verdien zodat je geld van me kan lenen voor een stom speeltje of iets stoms dan kun je nu meteen richting je kamer lopen om meteen naar bed te gaan en denk er goed over na hoe egoïstisch je wel niet bent. Ik werk lang en hard, elke dag opnieuw en heb geen tijd voor kinderachtige spelletjes."
De kleine Mohammed marcheerde stilletjes en teleurgesteld naar zijn kamer. Hij had zo hard die acht gulden nodig anders kon hij niet kopen wat hij al zo lang wilde hebben. De moeder moest denken aan haar zoon zijn vraag. Hoe durfde hij zoiets te vragen aan haar om geld te kunnen krijgen. Na een uur nadat de moeder wat kalmer was geworden bedacht de moeder zich of ze niet wat te hard is geweest tegen haar zoon. Misschien was er een reden dat hij dat geld nodig had want hij vraagt toch echter nooit om geld. Met een knagend geweten ging de moeder bij haar zoon kijken. "Slaap je? vroeg ze.
"Nee moeder, Ik ben wakker" antwoordde Mohammed.
"Ik heb nagedacht en misschien ben ik toch wat hard geweest tegenover jou" zei de moeder. "Het was een lange zware vermoeide dag en dat heb ik op jou afgereageerd. Hier heb je die acht gulden waarom je vroeg."
Mohammed schoot rechtovereind en bedankte zijn moeder. "Oh,dank u wel moeder, dank u wel!" riep hij uit blijdschap. Hij friemelde wat onder zijn kussen en pakte wat kleingeld erbij die hij onder zijn kussen verstopt had. De moeder keek verbaasd en werd boos toen ze zag dat Mohammed al zelf geld had. Mohammed begon langzaam zijn geld te tellen, uit blijdschap schitterden zijn ogen toen hij het geld zag en moest meer en meer glimlachen. Wat was Mohammed blij. Nu kon hij eindelijk kopen wat hij wilde.
"Waarom wil je meer geld als je al geld hebt?" Vroeg de moeder.
"Omdat ik niet genoeg had, maar nu wel" zei Mohammed. "Moeder, ik heb nu zestien gulden... Kan ik een uur kopen van uw tijd?"
Er was eens een dochter die verschrikkelijk verwend werd,
Er was eens een dochter die verschrikkelijk verwend werd, door haar moeder.. Ze was ook haar enigste kind. Ze mocht echt alles zoals uitgaan en verkering met jongens Haar moeder durfde daar nooit iets van te zeggen. Maar haar vader ,hij probeerde haar altijd het rechte pad te tonen. Haar moeder werd er altijd kwaad om ze zei dan tegen hem: '' het is mijn dochter en ik beslis wat ze doet en niet doet'' Er kwam bij de moeder niet op dat haar dochter al op haar 18e zou komen te overlijden . na het overlijden van de dochter.. Telkens als de moeder thuis alleen zat kwam die dochter by haar met een strak gezicht en bekeek haar moeder heel boos. In het begin werd de moeder bang en begreep het niet, hoe haar overleden dochter altijd bij haar kwam. En dat gebeurde ieder keer als de moeder alleen thuis was. De moeder besloot het aan haar vriendinnen te vertellen. Ze raadden haar allemaal aan om naar een "El-efki" te gaan. Toen ze bij hem was vertelde ze hem het verhaal. Hij vroeg haar hoe haar relatie met haar dochter was. Ze zei dat ze bang was van haar en dat ze haar niks durfde te zeggen. De "el-efki" zei tegen haar ; ''een dode persoon die je blijft volgen als je alleen bent wil zeggen dat hij iets nodig heeft van jou, dus de volgende keer als je dochter weer bij jou komt vraag haar wat het probleem is en vraag haar of ze iets nodig heeft. De volgende keer toen de moeder weer alleen was, kwam de dochter weer bij haar op dezelfde manier Weer met een boos en strak gezicht . De moeder nam al haar moed bijeen en vroeg haar "ebenti malki bgiti sihaja'' (mijn dochter wat scheelt er heb je iets nodig)" de dochter antwoordde haar "Oh mijn moeder ik zit in de hel , maar moest je weten wat jou te wachten staat'' De dochter verdween en kwam niet meer terug. Daarna ging de moeder raad vragen bij die El-Efki Bij die El-efki kreeg ze te horen dat als.. haar dochter wit gesluierd was ze de deur open moest doen maar als ze zwart gesluierd was dan niet Die dochter bleef maar komen en haar moeder.. haar hart kon het natuurlijk niet verdragen dat haar dochter voor de deur liep te huilen, ook al was zwart gekleed... En bij het openen van de deur viel dit meisje haar moeder aan, en sloeg haar letterlijk het ziekenhuis in. Ze heeft een tijd in het ziekenhuis gelegen maar heeft niets meer vernomen van haar dochter De moeder heeft dan ook flink lopen bidden en om vergiffenis gebeden.. Echt maandenlang, heeft ze dit gedaan, afgezonderd van de rest van de wereld.. Uiteindelijk zag de moeder in haar droom haar dochter in een hele mooie omgeving.. het enige dat 't meisje zei was dan ook: ''Moeder je gebeden hebben mij toch weten te redden... ''
De erwt is een schitterende gewas. Trots toont ze haar mooie sterke groene Hijaab. Het beschermd haar van de warme en koude weer. En behoedt haar van de insecten.. Allah heeft deze erwt gezegend met een speciale Hijaab, omdat ze dan zonder haar de zaad zou dan uitdrogen en doodgaan.
De sinasappel houdt zichzelf in een glimmend oranje Hijaab om de heerlijke smaak van de fruit te beschermen. Anders zal het de smaak kwijtraken.
En zo is dat ook met de banaan, de kokosnoot en de granaatappel. Ze hebben allemaal een mooie sierlijke en unieke Hijaab, die beschermd tegen kwalen en verderf.
De juweel van de zee, de parel, is een stevige en scherpe Hijaab geschonken oesterschelp. Het wordt beschermd tegen andere zeedieren en zo blijft het mooi schitteren en glinsteren.
Hoe dan ook, het meest geliefde van Allah in al Zijn scheppingen is de Moslima die de Hijaab draagt. Zij weet dat het een geschenk is van Allah. Ze draagt het omdat het haar waardigheid, schoonheid en respect geeft. Het beschermt haar tegen al hetgeen wat verboden is, onrecht en kwaad. Zo kostbaar en edel is zij, dat zij zichzelf hult in een Hijaab.
Een verhaal over het ochtendgebed (Fadjr) deze is mashallah!!!
Een verhaal over het ochtendgebed (Fadjr) deze is mashallah!!!
Dit is een waar gebeurd verhaal ( En Allah weet het beste )
Een basisschoolleraar zat les te geven aan groep vijf, in een Arabisch land en hij had het over hoe belangrijk het ochtendgebed is, vooral als je dat in de moskee doet en hoe goed dat gebed door Allah wordt beloond. Hij had op zo'n mooie en ontroerende manier verteld, dat kinderen van die leeftijd er erg van onder de indruk raakten. Tussen die kinderen was er eentje die vast had besloten om vanaf dat moment nooit meer het ochtendgebed te missen. Hij zat te denken hoe hij zo vroeg wakker kon worden en omdat niemand bij hem thuis wakker werd voor het gebed en hij niet zomaar de wekker mocht gebruiken, besloot hij om niet te gaan slapen en om te wachten tot het gebedstijd werd. Zo gezegd zo gedaan, hij sliep niet en toen het tijd was maakte hij zich klaar en ging hij zich ritueel wassen (woedoe). Maar nu wilde hij ook naar de moskee en omdat hij te jong was om alleen in het donker de deur uit te gaan, was dat een probleem. Hij ging voor de deur zitten denken hoe hij toch naar de moskee kon gaan. Toen zag hij, dat zijn oude overbuurman richting moskee vertrok en hij besloot om hem in alle rust te volgen tot de moskee. Eindelijk gebeden, voelde het jongetje zich zo goed dat hij nooit meer het ochtend gebed wilde missen. Op de terugweg volgde hij de oude man weer tot aan huis.Zo ging het een aantal weken door en zijn ouders wisten er niks van. Op een dag kreeg hij te horen dat zijn oude buurman overleden was. Het kind was zo droevig dat hij uren zat te huilen en niemand kon hem stil krijgen. Zijn vader kwam bij hem en vroeg: "Waarom huil je zo erg om die man, jij kende hem haast niet en zijn kinderen waren te oud om met je te spelen?"Het jongentje zei: "Ik houd van die man ik had liever gewild dat jij in zijn plaats dood was gegaan!" Zijn vader schrok zo erg van wat hij hoorde dat hij aan zijn zoon vroeg:"hoe kun je nu zo iets zeggen, wat heb ik verkeerd gedaan?" Het kind zei: " Omdat je nooit het ochtendgebed bidt en dus Allah ondankbaar bent en die lieve oude man was de enige achter wie ik elke ochtend naar de moskee ging! Waarom bid je niet pappa?"Zijn vader was hiervan zo geschrokken en tegelijkertijd zo verdrietig en had heel veel spijt, hij knuffelde zijn zoon en beloofde hem om nooit meer het gebed over te slaan. Sindsdien bidden de twee bijna elk gebed in de moskee
Er was eens een zakenman die wachtte op zijn vliegtuig om een belangrijke handelsovereenkomst af te sluiten. Toen de adhaan ( oproep tot het gebed) klonk ging hij salaat doen. Toen hij terug kwam van de salaat was zijn vliegtuig reeds vertrokken en bedroefd ging hij zitten. Korte tijd later kwam het nieuws dat het vliegtuig verongelukt was. De man maaktesoedjoed in dankbaarheid tot Allah Ta3la voor zijn veiligheid doordat hij het vliegtuig had gemist door de salaah en hij herinnerde zich de volgende ayaah :
"en het kan zijn dat je iets verafschuwd dat goed voor je is en dat je van iets houdt wat slecht voor je is. Allah weet maar jullie weten niet ( Soera Al-Baqarah: 216)
Het goede is in alles wat Allah heeft bepaald en kunnen we ook begrijpen door het volgende voorbeeld"Als een gelovige zijn hand is verwond, moet hij Allah dankbaar zijn dat zijn hand niet gebroken is. En als zijn hand gebroken is moet hij Allah loven dat zijn hand niet afgesneden is of dat hij zijn rug niet brak, wat nog ernstiger is.
Beste broeders en zusters er zit een dag aan te komen waarop wij verantwoording moeten afleggen tegenover Allah swt. Een dag waarop wij allemaal moeten verschijnen voor de Almachtige. Een dag waarop wij onze boeken krijgen overhandigd waarin alles is opgenomen. Allah swt zegt:'' Het boek van hun daden wordt voor hen geplaatst en dan zie je de zondaren in angst verkeren vanwege datgene wat er in staat''. Soerah Kahf. Houd jij weleens rekening met datgene wat erin je boek staat?
Er werd verteld dat Mohamed bin waasi3. je kon hem nooit betrappen terwijl hij aan het lachen was. Hij was altijd droevig en hij huilde vaak. Toen er tegen hem werd gezegd waarom lach je niet ,waarom zien we jouw nooit lachen? Toen zei hoe kan iemand lachen die niet weet wat er in zijn boek vermeld staat. Die niet weet of hij een goed of een slecht einde zou kennen.
n ook toen er tegen 1 van onze vrome voorgangers werd gezegd: Hoe komt het dat jouw dua(smeekbede) altijd verhoord wordt, toen zei hij: ik heb altijd mijn boek voor mijn ogen ,ik kijk er iedere dag en iedere dag naar. Met andere woorden als hij iets doet dan houdt ie rekening met de feit dat het slechte in zijn boek wordt vastgesteld, vastgelegd en dat ook het goede in zijn boek wordt vastgelegd.
Beste broeders en zusters ik zie je eigenlijk op die dag als gebroken man of gebroken vrouw die haar of zijn boek probeert door te nemen overweldigd door schaamte, schaamte tegenover Allah swt. Wat ga je tegen Hem zeggen,wat ga je tegen Hem zeggen .Hij die jouw telkens heeft begunstigd met gunsten terwijl jij keer op keer zijn regels overtrad. Ik ben werkelijk benieuwd naar wat jij te melden hebt als hij jou confronteert met je zonden en buitensporigheden. Wat ga je zeggen, probeer je zelf in te beelden klein zielig als je bent naakt als je bent op die dag tegenover de Almachtige. Jij die niets voorstelt in vergelijking met de heelal laat staan met Allah swt. Tegenover Hem de Schepper ,de Heerser, de Koning van de werelden. De harten van de mensen bevinden zich tussen 2 van Zijn Vingers Hij doet er mee wat Hij wilt.
Wat ga je tegen Hem zeggen als Hij jouw vraagt: Oh mijn dienaar, oh mijn dienaar jij hebt altijd rekening gehouden met anderen, je hebt rekening gehouden met mensen je durfde nooit in hun aanwezigheid iets verkeerds te doen en waarom heb je geen rekening gehouden met mij? waarom heb je geen rekening gehouden met mij? Ik jouw Schepper waarom zodra wij alleen waren kon je het niet laten om te zondigen. Wat ga je tegen Hem zeggen en weet 1 ding iedereen die hier aanwezig is niemand uitgezonderd zullen hun Heer te woord moeten staan zoals de overlevering bevestigd. Iedereen zal zijn Heer moeten spreken zonder tussenkomst van iemand alleen jij en Allah swt. En voordat ik verder ga, mijn woorden deze vermanende woorden zullen jullie harten niet bereiken absoluut niet als je niet bereid bent om op dit moment precies op dit moment Allah de belofte te doen om niet meer te zondigen.
Iemand die nog niet bidt zal vanaf nu moeten beginnen nu . Een vrouw of een meisje die geen hijab draagt zal vanaf nu moeten beginnen. Iemand die zich schuldig maakt aan woekerrente* zal nu ermee moeten stoppen. Iemand die verslaafd is aan het beluisteren van muziek zou bij deze een einde hieraan moeten maken dan pas kunnen we verder gaan. Mijn woorden zullen jouw hart niet bereiken als je nog steeds van plan bent om te blijven zondigen. Dus maak die belofte maak die belofte. Ik zie een aantal twijfelaars wat houd je tegen ben je bang als je dadelijk de moskee uitloopt dat je weer snel in de zonde valt dan zeg ik tegen jou richt je 1 keer deze ene keer oprecht en eerlijk tot Allah swt en vraag Hem om jou te helpen in je strijd tegen de zonde vraag Hem om jouw bij te staan wellicht verhoort hij jou dua dus laten wij die belofte maken doe het of ik doe het wel voor jullie: O Allah accepteer onze Taubah(berouw) en help ons in onze strijd tegen de zonde en laat ons tot diegene behoren die het paradijs zullen binnentreden, *door slechts amien te zegge.
Beste broeders en zusters heb je weleens stilgestaan bij de hel, bij djehenam zoals onze vrome voorgangers veelvoudig deden. Door de hel te gedenken of het gedenken van de hel bezorgde hen slapeloze nachten door steeds te denken aan de hel namen zijn af in gewicht en waren zij zwakker gekleurd dan gezond is. Door steeds te denken aan de hel namen zij afstand van doenja(wereld) en concentreerde zich op het hiernamaals. Toen er tegen Zayd ibn mazid werd gezegd: waarom ben je altijd in tranen en je verkeert constant in bangheid in angst waarom toch, toen zei hij: En waarom zou ik niet bang zijn, waarom zou ik niet huilen wetende dat Allah swt mij de hel in het vooruitzicht heeft gesteld als ik hem niet gehoorzaam. Ik zal zelf huilen als ik vast kom te zitten in een hamam, in een oosterse badhuis, hamam laat staan in de hel.
En toen het 3ataae assoeleymi kwalijk werd genomen dat hij vaak huilde en hij na de reden werd gevraagd waarom. Zei hij : Als ik de mensen of de inwoners van de hel gedenk en de bestraffing die zij moeten doormaken dan zie ik mezelf tussen hen met mijn hand vastgeketend aan mijn nek en ik richting het vuur word gesleurd. Is het dan niet gepast om te huilen. En als omar ibn abdoelaziez rahmatoulah 3leih met een aantal van zijn vrienden zat en zij gezellig zaten te praten dan was hij ontzettend stil en als zij dat opmerkten dan zeiden ze tegen hem: O leider van de gelovigen, wat is er toch aan de hand waarom ben je zo stil. Dan zei hij: ik bedacht mij ineens de mensen van het paradijs en de bezoeken die zij aan elkaar aflegden en ik bedacht me ineens de mensen van de hel en hun aanhoudend geschreeuw daar binnenin. Meestal als hij klaar was met het verrichten van het fajr gebed ging hij in een hoekje zitten de koran reciteren en als hij voorbij een vers kwam waarin de hel werd genoemd dan begon hij deze steeds te herhalen terwijl de tranen over zijn baard rolde en dit duurde zo voort tot aan zonsopgang. En ook Othman r.a als hij na de graven stond te kijken als hij op een begraafplaats stond dan moest hij zo hard huilen dat zijn baard helemaal nat en vochtig werd en dan zei hij redouanallah 3leih: Als ik kom te staan tussen de hel en het paradijs niet wetende voor welke van de 2 ik bestemd ben dan wil ik nog liever in zand veranderen dan daar staan wachten op de uitslag. Beste broeders en zusters wij de arme stakkers zijn niet opgewassen tegen djehenam tegen het vuur dat Allah swt heeft klaargemaakt voor de ongelovigen voor de hypocrieten voor degene die buitensporig zijn geweest, want stel je voor als jij 1 van hen bent. Stel je voor als je tot de inwoners van de
hel behoort. Zie je zelf staan in eens word je omgeven door vreeswekkende engelen die opdracht hebben gekregen om jouw naar de hel te sleuren en jouw daarin te smijten. Zie je zelf staan met je boek in je linkerhand terwijl degene die goed zijn geweest hun boek met hun rechterhand vasthouden sta jij daar met je boek in je linkerhand je gezicht zwart van kleur en ineens besef je ineens dringt het tot je door dat je 1 van de ellendelingen bent 1 van de inwoners van de hel. Moet je proberen voor te stellen als degene die goed zijn geweest die zich aan de regels van Allah swt hebben gehouden die hebben gestreden tegen hun verlangens en begeerten.
Die de regels van Allah swt hebben nagevolgd als zij met een onvoorstelbare snelheid over siraat gaan donder jij omdat jij het niet kon laten om je begeerten te volgen om je verlangens te volgen. Je hebt even in t doenja genoten maar nu moet je oversteken. Je moet over de siraat lopen en wat is het resultaat dat je van de siraat dondert in djehenam je dondert in djehenam je probeert je nog vast te klampen aan de siraat met je handen, maar ineens duiken er 2 metalen scharen op en die doorboren je buik en trekken je naar beneden, trekken je de hel in dat is jouw verdiende loon daar in de hel zal je verteerd worden je zult verteerd worden.
Je zult om hulp schreeuwen maar niemand komt je te hulp niemand je kan op niemand meer rekenen. Je vrienden in de doenja die jou aan een zonde hebben geholpen stellen niks meer voor ze moeten hetzelfde doormaken. Je zit daar en na lange periode in djehennam te hebben gezeten dan geef je de hoop op en dan wordt het duidelijk voor je dat er geen uitweg is dat er geen mogelijkheid voor jou bestaat om te ontsnappen. Je zit vast en dan vraag je om een glas water 1 glas water om je dorst te lessen om je ondragelijke dorst te lessen dat is alles wat je nu wenst. Je weet dat je er niet uitkomt je weet dat je vastzit het enige wat je wilt is een glas water 1 glas water en wat zegt Allah swt: ''En als ze om hulp vragen tegen de dorst dan worden ze geholpen met water als gesmolten koper dat hun gezichten roostert''. Maar je hebt dorst je hebt ontzettende dorst je bent bereidt om alles te drinken alles en zo drink je ook dit water en wat gebeurt er zodra dit water in aanraking komt met je maag en je darmen spatten ze uit elkaar Allah swt zegt:'' Ze krijgen kokend water te drinken dat hun ingewanden in stukken snijdt''. Zijn wij opgewassen tegen de hel even serieus de hel waarvan het vuur 70x heter is dan het vuur wat wij in dit wereldse leven kennen. Degene die zondigt ik zal tegen hem willen zeggen probeer een keer als je een brandende huis ziet probeer na binnen te gaan of steek een grote vuur aan en ga derin staan probeer dat als je niet durft waarom durf je dan wel te zondigen in de weet dat de vuur wat Allah swt voor jou heeft klaargemaakt heter is. 70x heter is dan het vuur in het wereldse leven . ka3b ibnoe Malik redouanallah 3leih die zegt en luister goed : hij zegt en zat in de moskee hij zegt als er 100000 mensen in deze moskee aanwezig waren 100000 mensen in deze moskee aanwezig waren en als 1 persoon van de inwoners van de hel zijn adem uitblaast, uitademend dan zal hij met zijn adem al deze mensen al deze 100000 mensen die zich in deze moskee bevinden verteren verassen wegbranden alleen als hij uitademt. en *ta7ak zegt : djehennam luister wil beschrijving van de hel hier volgt een beschrijving van de hel : djenhanam is zwart van kleur haar water is zwart haar bomen zijn zwart haar inwoners zijn zwart en het bewijs dat haar inwoners zwart zijn zijn de volgende woorden van Allah swt:'' Het is net alsof hun gezichten met stukken van de nacht bedekt worden als een duisternis''. Ik vertel je hoe het in elkaar steekt dan heb je het gehoord wil je daarna verder gaan met zondigen ga je gang maar ik heb mijn werk gedaan. J
e weet het en op de dag des oordeels zul je erna gevraagd worden. Heb je gehoord van abou ismail op die dag. '' ik heb het gehoord ''heb je erna gehandeld ,''nee'' dan houdt het op.
Djehenam ,zelfs haar diepte is vreeswekkend haar diepte is vreeswekkend de profeet saws: Zat een keer met een aantal van zijn metgezellen en hij hoorde opeens iets vallen, neerploffen toen zei hij tegen de metgezellen: weten jullie wat dit voor geluid dit is? toen zeiden ze nee, toen zei hij dit is een steen die 70 jaar geleden in het vuur werd geworpen pas nu heeft deze steen de bodem van djehenam bereikt. Zo zullen de zondaren ook van boven naar beneden gesmeten worden. En de mensen die geobsedeerd zijn door kleren velen van ons houden van kleren. Ik kan jullie zeggen dat in djehenem ook kleren zijn alleen je hebt het stof niet voor het uikiezen je kan niet gaan shoppen keshmir,woll linnen zijde je kan maar kiezen uit 1 enkele stof..vuur...vuur.
Allah swt zegt: '' Voor degene die niet geloofden worden er kleren worden er gewaden uit vuur gesneden. Weet je wat precies op maat. Degene die van strakke kleren houden, kleren op jouw maat, kleren die jouw op het lijf zijn geschreven precies op maat alleen ze zijn van vuur. Vervolgens zegt Allah swt:'' Van boven hun hoofden word gesmolten vuur uitgegoten''. De geleerden hebben gezegd: degene die weigeren uit een kokend hete bron te drinken krijgen gesmolten vuur op hun hoofden gegoten. En er is ook aan eten gedacht, want de mensen van de hel moeten ook eten en er is ook rekening gehouden met verschillen in smaken. Wat de 1 lekker vind, vind de andere niet lekker dus mag ik even ober zijn en jou vertellen wat er op de menu staat maaltijd 1 : darie3, moet ik meer uitleg geven dari3 is namelijk een doornige struik die voornamelijk opgroeit in de Arabische schiereiland ,die zelfs vee en dieren niet durven te eten en zodra je het naar binnen werkt naast het feit dat het vies van smaak is heeft het ook doorns en die doorns blijven in je keel steken afschuwelijk ,afschuwelijk dat is 1 maar dat lus jij niet natuurlijk. maaltijd 2: zaqoem ,een boom die opgroeit in de Djahannam waarvan de uiteinde als de
hoogte van shayatin uitzien. ibn abbas zegt : dat de profeet saws heeft gezegd in een overlevering: dat als 1 druppel van zaqoem in aanraking zou komen met doenja dat de doenja dan zal bederven algehele doenja zal dan bederven het leven zou dan onmogelijk worden gemaakt.
Je zou niet verder kunnen leven in doenja 1 druppel 1 druppel van zaqoem maar je krijgt een hele bord voorgeschoteld. Ik zou zeggen Bonne appetit, eet smakelijk. Dit is djehenam dit is geen geintje. W Wat het leukste is wat je weleens ook hoort dat als men eigenlijk 3degraads verbrandingen oploopt en bij 3degraagds verbranding dan is de huid en de zenuwen zodanig aangetast dat je eigenlijk niks meer voelt geen pijn meer voelt en dit kan als een gerustelling klinken in de oren van degene die zondigen en van de ongeloven en de hypocrieten maar die wil ik even uit hun waan helpen even jullie gedachte recht zetten zo makkelijk komen jullie niet van af want Allah swt zegt: ''telkens als hun huiden gebraden zijn verteerd zijn dan zullen Wij hen van nieuwe huiden voorzien opdat zij de bestraffing proeven'' .
Maak je maar niet druk zodra je huid en,je zenuwen zijn aangetast en je denkt niks meer te voelen krijg jij als cadeau een nieuwe huid alles kan weer opnieuw beginnen en daarom zei Hassan al basrie rahmoetallah 3leih : iedere dag worden de inwoners van de hel 70000x verteerd en na iedere keer word er geroepen laat alles zich herstellen en dan begint ook alles weer te herstellen totdat het lichaam weer volledig is en dan begint weer alles opnieuw. Is fysieke bestraffing lichamelijke bestraffing voldoende? Nee niet voor de inwoners van de hel naast het feit dat ze lichamelijk gefolterd worden en gestraft worden, worden zij ook mentaal toegetakeld. Ze hebben ook te maken met een geestelijke bestraffing in de hel. Zo vervloeken de mensen van de hel elkander. Allah swt zegt: ''telkens als een nieuwe groep de hel binnentreed zij vervloekt de groep die haar is voorgegaan''. Dus niet dat je denkt okay ik zondig mij vrienden zondigen dus wij zitten allemaal gezellig samen in de hel zodra hij binnen komt stappen je gaat hem vervloeken je haat de dag waar je hem hebt ontmoet je haat alles wat je samen met hem hebt gedaan. En deze mensen het enige wat ze wensen is een 2de kans. Dat is alles wat ze willen nog 1 kans. ''Onze Heer haal ons hieruit als wij dit herhalen dan zijn wij waarlijk onrechtplegers''. Dan pas moet je ons echt straffen maar dan worden zij gedwongen om stil te zijn, worden zij gedwongen tot stil zwijgen ze mogen niet praten.
Ze mogen niets zeggen! Allah swt zegt: Blijf daarin, lijdt en spreek niet tot Mij. En degene deze mensen worden ook bespot ze worden ook een beetje in de maling genomen. Ze worden ook belachelijk gemaakt in djehenam degene die dacht dat hij heel wat voorstelde dat hij het helemaal was en hij voelde zich hoogmoedig om zijn hoofd op de grond te plaatsen voor Allah swt om het gebed te verrichten. Tegen dit soort mensen wordt er gezegd: '' Proeft deze bestraffing jij bent de geweldige, de nobele''. Dat ben jij toch proef dan. Ze worden bespot de misdadigers worden in djehennam bespot dus ze worden mentaal ook helemaal toegetakeld. Er is geen uitweg niks ze zitten vast dus. Beste broeders en zusters ik wil het niet al te lang houden waar het mij omgaat is dat de boodschap over komt ,ik wil zeggen waarom zijn wij achteloos tegenover djehennam waarom zijn wij achteloos tegenover al deze verschrikkingen. Hoe kan iemand nog langer slapen die de hel probeert te ontvluchten zoals door een aantal van onze vrome voorgangers werd gezegd. Hoe kunnen wij nog langer slapen met de weet dat Allah swt djehennam voor ons in het vooruitzicht heeft gesteld. En vaak als je alleen maar te horen krijgt dat je eigenlijk op de politie bureau moet melden dat je bij de politie moet komen. Dan kan je niet slapen van angst en van zenuwen.
Laat staan als je weet dat er djehennam op je staat te wachten waar tegen word gezegd: Ben je al vol en dan zegt de djehenam: Is er nog meer. Hoe kan je de beste de hel ontlopen,als je voor iets vreest dan loop je ervoor weg alleen djehenam daar kan je niet van weglopen . De enige bij wie je toevlucht kan zoeken is de Heer van djehenam de Schepper van djehennam bij Hem kan je toevlucht zoeken, ik zal zeggen: haast je doe datgene wat hij je opdraagt zodat jij op de dag waarop de zondaars ,de hypocrieten en de ongelovige afstevenen op djehennem de hel sta jij l achend toe tekijken blij met het feit dat Allah swt jouw heeft doen toebehoren tot degene die het paradijs zullen binnentreden.
deze lezing is van Abou ismail. Voor sommige woorden/zinnen staat * dat betekent dat ik er niet zeker van ben dat ik dat heb gehoord. Moge Allah mij vergeven voor de fouten. Amien
We kwamen elkaar (in Turkije) tegen toen de Adzaan (oproep tot het gebed) gelezen werd. - "Kom dan neem ik je mee naar de moskee, je weet het is vandaag vrijdag, dan wordt er het vrijdaggebed verricht" - "Je weet dat ik niet naar de moskee ga". - "Ik weet het" zei ik, maar ik vraag me altijd af wat daar de reden voor is" - "Weet ik veel, ik denk dat de omgeving waarin ik zit, gewoon een slechte invloed op mij heeft, en daarbij komt ook nog, dat ik mijn broek goed gestreken wilt houden, ik wil niet dat er bij het gebed knieafdrukken in mijn broek komen".
- Ietwat lachend; "Je maakt zeker een grapje? Dat kan toch niet de reden zijn dat je wegblijft van de moskee?" - "Nee hoor, ik meen het. Je weet dat ik altijd goed gekleed wil zijn en dat ik vooral van de kleur groen hou". Dat was waar, hij droeg altijd iets groenigs, dit verschilde van licht tot donkergroen en zijn broeken waren altijd netjes glad gestreken. - Ik vroeg; "Ben je wel ooit een moskee binnengeweest?" - "Toen ik klein was ging ik wel eens met mijn opa mee, ik denk niet dat ik nog er ooit nog zal komen". Ik stond versteld van zijn antwoorden, iemand die zich een moslim noemde maar die zulke kleine dingen belangrijker vond dan het gebed, belangrijker dan Allah te dienen/danken die hem alles gaf , ook zijn kleren ! Ik had spijt dat ik erover begonnen was. We schudde elkaar de hand en namen afscheid. Twee maanden later hoorde ik dat hij in de moskee was. Ik ging meteen kijken. Daar was hij; - "Je zou de moskee toch nooit meer bezoeken?" Hij gaf geen antwoordt, want hij lag in een doodskist waar het groene kleed met Qoraan verzen over heen lag.
Lang geleden was er eens een hele grote appelboom. Een klein jongetje genoot er erg van om elke dag bij de boom te spelen. Hij klom tot de boomtop, at de appels van de boom en soms sliep hij zelfs in de schaduw van de boom. Hij hield van de boom en de boom vond het erg leuk dat de jongen met hem speelde.
De tijd ging voorbij... Het kleine jongetje werd groter en hij speelde niet meer elke dag bij de boom. Op een mooie dag, kwam hij weer terug naar de boom en hij keek bedroefd.
"Kom je met me spelen?" vroeg de boom aan het jongetje ." Ik ben geen klein kind meer, ik speel niet meer met bomen" zei de jongen "Ik wil nu speelgoed maar ik heb geld nodig om die te kopen"
"Sorry, ik heb geen geld" zei de boom....." maar je kan al mijn appels plukken en verkopen, zodat je wel geld hebt".Het jongetje was erg blij. Hij plukte alle appels van de boom en ging met een glimlach op zijn gezicht weg. Vanaf de dag dat alle appels van de boom geplukt waren kwam de jongen niet meer terug. De boom voelde zich verdrietig .
Op een dag kwam de jongen weer terug, en de boom was erg blij."Kom met me spelen" zei de boom.
"Ik heb geen tijd om te spelen "antwoordde de jongen, "ik moet nu werken voor mijn gezin, we hebben namelijk een huis nodig, kun je me helpen?"
"Sorry, maar ik heb geen huis" zei de boom, "maar je kunt mijn takken eraf hakken om een huis te bouwen". De jongen deed dat en ging vervolgens weer weg met een glimlach op zijn gezicht. De boom was blij dat hij de jongen gelukkig kon maken, maar de jongen kwam daarna niet meer terug. De boom werd daar eenzaam en verdrietig door.
Op een hete zomerdag kwam de jongen terug naar de boom. "Kom met me spelen" zei de boom.
"Ik ben verdrietig en ik word ouder. Ik wil gaan varen, daardoor ontspan ik mezelf. Boom, kun jij me een boot geven?" "Weet je wat jongen, je kunt mijn boomstam gebruiken om daar een boot van te maken, je kunt dan ver weg gaan varen en gelukkiger worden".Dus dat is wat de jongen deed. Hij hakte de boomstam uit, om een boot te maken waarmee hij ver weg kon gaan varen.
Sindsdien duurde het erg lang voordat de jongen weer terugkwam. Eindelijk,nadat er vele jaren voorbij waren gegaan ging de jongen weer eens op bezoek bij de boom. "Het spijt me jongen, verontschuldigde de boom, maar ik heb niks meer voor jou, mijn appels zijn op"
"Appels? Die kan ik toch niet eten, ik heb geen tanden meer" zei de jongen. "Ik heb ook geen boomstam voor je om in te klimmen"zei de boom. "Klimmen? Daar ben ik nu te oud voor geworden" zei de jongen " Ik kan je echt niets meer geven, zei de boom met tranen in zijn ogen," het enige wat er nog van mij over is zijn mijn stervende wortels"
"Ik heb niet veel meer nodig"antwoordde de jongen " alleen een plekje om uit te rusten"ik ben moe geworden na al die jaren". "Goed! riep de boom ineens, "oude boomwortels zijn gemaakt om op te leunen en uit te rusten, kom lekker bij me zitten en rust lekker uit!". De jongen ging zitten en de boom was zo blij dat er naast zijn glimlach ook nog eens een traan op zijn gezicht verscheen.
Dit verhaal is voor iedereen. Je moet de boom zien als jouw ouders. Toen we klein waren vonden we het allemaal leuk om met pappa en mamma te spelen...Toen we groter werden deden we dat niet meer, maar we kwamen wel naar pap en mam toe als we iets nodig hadden of wanneer we in de problemen zitten. Het maakt niet uit wat er is, onze ouders zullen er altijd voor ons zijn, en zullen ons alles geven om ons gelukkig te maken. Misschien denk je dat de jongen gemeen is tegenover de boom maar dat is precies de manier waarop wij onze ouders behandelen. Als je jezelf in het verhaaltje van de jongen herkent, begin dan eens wat meer aandacht aan je ouders te geven, wees goed voor ze, net zo goed als ze voor jou zijn. Zij (en dan voornamelijk je moeder!) zijn Inshallah jouw sleutel tot het paradijs. Doe je best, en vergeet niet je ouders te vertellen hoeveel je van ze houdt. Ze houden namelijk ook van jou!
Mijn lichaam doet het nog prima, mijn hart tikt zoals het behoort te tikken,mijn verstand werkt ook nog optimaal. trouwens ook alle ledematen heb ik nog. al heel jong was ik een strijdster,een strijdster voor mijn eigen ikke,voor mijn vrijheid. ik wilde me los koppelen van de gemeenschap die elkaar na staren en elkaar onderdrukken door niet te zijn zoals je wenst,maar te zijn zoals ze zijn, en zoals ze willen dat je bent. hierin mag je zeker niet beter zijn dan dat ze zijn. afgunst is een wijdverspreid gegeven binnen deze maatschappij,ik voelde me daar niet gelukkig onder en verzette me daar tegen.
aan de andere kant was er ook weer een andere maatschappij zij zien je zeker ook niet als volwaardig als een van hun. je bent een buitenlander, en je blijft een buitenlander, hoe hard je ook je best doet een van hun zal je ook nooit zijn. eigenlijk wil je dat ook niet,je wilt gewoon je zelf zijn en dat je geaccepteerd wordt zoals je bent. maar dat gaat zeker ook niet binnen deze maatschappij,dus sta je machteloos en je zit in een identiteit crisis. hoe kom je hieruit?waar moet je beginnen?waar of wie geeft je antwoorden? zo verstrijken de dagen en je leeft met de dag mee,terwijl je eigenlijk niet echt leeft. maar ja wat ga je dan ook doen je zelf van het leven beroven? nee dat doe je niet want je puzzel is nog niet opgelost. je zelf doden zou een makkelijke oplossing zijn voor nu,maar kom je er ook verder mee? nee ik denk het niet,daarom ga je maar weer verder en probeer je te leven en op zoek te gaan naar de antwoorden.
dan komen weer de vragen naar boven die je in je pubertijd al had afgevraagd. waarom ben ik hier als ik toch een keer dood zal gaan? wat is het nut van dit leven? waar ga ik dan als ik dood ben? hoe bestaat het dat er een schepper is van deze schepping? waarom gelooft een mens inde hemel en de hel? want er is toch nooit iemand terug gekomen om het te bevestigen? en nog veel meer van zulke vragen.
en langzamerhand beginnen de vragen beatwoord te worden in woorden zoals we die kennen,maar in gebeurtenissen.
dus aan de hand van mijn vragen begon ik onbewust aan een zoektocht. een zoektocht die ik alleen doe zonder een mens om me heen. want als hij echt bestaat is hij toch zeker de enige die op alle vragen een antwoord zal geven. zo ga ik dus ook aan het werk en stel alleen hem de vragen die mij bezig houden. na verloop van tijd voel ik verschillende veranderingen ik begon duidelijkheid te krijgen in alle facetten van het leven. tot de laatste puzzel op z`n plaats viel. nu weet ik wie ik ben ik,ik ben iemand met een identiteit ik ben een moslim. de levenswijze,het geloof in Allah is de ware en strookt met de natuur van de mens. maar voor ik dit allemaal door had heb ik me vaak afgevraagd of dat ik niet gek aan het woorden was,ik huilde zelfs als ik soms diep in gedachten verzonken was op straat. als ik dan even weer bij het hier en nu was dan droogde ik snel mijn tranenen want een ander ziet niet wat in je hoofd en hart omgaat.
na mijn weg te hebben gevonden als moslim begon ik mijn vrijheid te vinden waar ik al zo veel jaar naar op zoek was,en niet dacht dat ik die ooit zou vinden. vrijheid is voor mij,maar wat ik zeker van de Nederlandse maatschappij heb geleerd is dat je bent zoals je wil zijn. zolang je niemand tot last bent en niemand besteelt en niemand bedriegt gewoon een goed mens dus. als je daar allemaal aan voldoet dan mag je zijn zoals je wil. dus of je nu gewoon bent zoals de doorsnee persoon,of vol met piercings of vol getatoeëerd bent of een moslima bent en dus hoofddoek draagt of eventueel een niqaab draagt.
maar nee helaas een hoofddoek is soms al vervelend want het is toch mooier om je haren te laten zien. want waarom moet je nu een hoofddoek dragen je bent toch mooier zonder.
maar ik ben ikke en wil dus een hoofddoek dragen waarom doen vinden sommige het niet prettig ik mag toch zijn zoals ik wil want ik doe je geen kwaad met mijn hoofddoek? net als ik een nikaab op wil hebben ik ben gewoon een persoon zoals ieder ander,maar wel een persoon met identiteit die misschien anders is dan de jouwe,maar het is wel mijn identiteit.
met vallen en opstaan probeer je er het goede van te maken.
er komen mensen in je leven die het accepteren en andere die het verwerpen,maar de mensen die even wat na denken begrijpen je dat je bent zoals je wil dat je bent. en mogen je ook daar bouw je ook een band mee op ze zien niet in die maten dat je dus anders bent door je nikaab zoals het gezien wordt door buitenstaanders.
maar dan komen de mensen die je in je vrijheid willen beperken ze willen allerlei verboden je opleggen. je mag niet zijn wie je bent, je wordt langzamerhand opgesloten in een kooi als een vogeltje. waarin je langzaam je dood tegemoet ziet omdat je voor de vrijheid bent waar je je leven aan hebt gegeven. je leeft en staat met beide benen op de grond,je ademt,je verstand werkt nog,je hart tikt ook nog door,je armen zitten ook nog goed op z`n plaats kortom je mankeert helemaal niks,maar je bent dood om het feit dat je niet mag zijn wie je bent.
waarom moeten mensen je beperken in je leven? wat voor recht hebben ze? als ze dat toch zo doen dan moeten ze je beter doden want wat is een leven waarin je eigenlijk dood bent? marteling is onmenselijk, niemand mag gemarteld of er voor zijn, een psychische marteling kom je niet te boven. laat ieder in z`n waarde en leer van elkaar. zo voorkom je haat en oorlogen.
ik kan nog even door gaan,maar het is zo veel je kan het onmogelijk allemaal opschrijven het is te veel.
ik hou van jou als mens en wens alleen het goede voor jou. hou jij ook van mij? laat me dan alstublieft leven zoals ik het graag wil. beoordeel me als ik jou kwaad doe anders respecteer mij in mijn keuze.
ik laat het hierbij hopelijk zullen we nog nader tot elkaar komen en van elkaar leren en houden.
Een vrouw herhaalde een roddel die ze gehoord had over een buur. Binnen een paar dagen kende de hele gemeenschap het verhaal. De betreffende persoon was diep gekwetst en beledigd. Later kwam de vrouw die verantwoordelijk was voor het verspreiden van de roddel er achter dat het volledig onwaar was. Ze had enorm veel spijt en ging naar een wijze oude man om te vragen wat ze kon doen om de schade te herstellen. "Ga naar de markt," zei de oude man, "haal een kip en slacht hem. Op weg naar huis, pluk je de veren en gooi ze 1 voor 1 langs de weg." Ook al was ze verrast door dit advies, toch deed de vrouw wat haar gezegd was. De volgende dag zei de wijze man: "Ga nu alle losse veren die je gisteren hebt laten vallen weer ophalen en breng ze terug naar mij." De vrouw volgde dezelfde weg als de dag ervoor maar de wind had alle veren weggeblazen. Na uren zoeken keerde ze terug met slechts drie veren in haar hand. "Zie je," zei de oude man, "het is makkelijk om ze te laten vallen, maar onmogelijk om ze terug te krijgen. Zo is het ook met roddelen. Het kost weinig moeite om een roddel te verspreiden maar als je dat eenmaal gedaan hebt kun je de fout nooit meer helemaal ongedaan maken."
Ahmed en Ali wandelen na school door het bos, ze zijn van plan om nog even kort te spelen en daarna naar huis te gaan. Onderweg naar het bos komen ze een vogeltje tegen dat heel raar loopt. Ali kijkt Ahmed aan en zegt: Ahmed wat zou er met dat vogeltje zijn? Ahmed zegt tegen Ali Kom we gaan gewoon spelen dit is niet zo belangrijk het is maar een vogeltje
Ali antwoord Ahmed terug: Nee Ahmed het vogeltje is gewond kijk maar het loopt heel erg mank er is iets niet in orde.
Ahmed geeft Ali gelijk en zegt Astaaghiroellaah (moge Allah mij vergeven) het vogeltje is een schepping van Allah. Een moslim moet goed zijn voor alle dieren, planten en mensen.
Ze lopen samen naar het vogeltje toe, het vogeltje is bang en probeert weg te vliegen maar dit lukt niet omdat het gewond is. Ahmed en Ali bedenken samen wat ze kunnen doen en bedenken dat ze het vogeltje meenemen naar het huis van Ahmed en daar hulp zoeken.
De moeder van Ahmed ziet het vogeltje en zegt tegen Ahmed en Ali Moge Allah jullie belonen jongens, dit vogeltje heeft hulp nodig, laten we de vogel naar de dierenarts brengen. Ze lopen met zijn allen naar de dierenarts waar hij de vogel onderzoekt en ziet wat er mankeert, het vogeltje heeft een gebroken pootje.
De dokter bedankt de jongens en zegt hun Als jullie het vogeltje hadden laten liggen dan was het waarschijnlijk nog zieker geworden, moge Allah jullie belonen voor jullie goede daad
Youness is een jongeman slim, knap en heeft zijn woordjes snel klaar.
Youness is een jongeman slim, knap en heeft zijn woordjes snel klaar.
Youness is een jongeman slim, knap en heeft zijn woordjes snel klaar. Hij kan goed acteren en hij heeft een hoge dunk van zich zelf. Vandaag heeft hij een vrije schooldag dus weer met de trein naar utrecht, hij heeft een Ov-kaart dus lekker goed benutten denkt hij .
Vorige week was hij in Rotterdam en de week der voor in Amsterdam. Hij heeft heel Nederland doorgereisd achter de meisjes aan. Op dit moment heeft hij twee vaste vriendinnen en tussendoortjes dat zijn te veel om op te noemen. Hij kan ze heel goed misleiden. Voor romantische woordjes moet je bij hem zijn. Vandaag heeft hij weer beet. Twee meisjes geregeld eentje gaat hij zaterdagavond mee uit en de andere is voor zondag. Hij is net thuis gekomen en is moe. hij gaat op zijn bed liggen en denkt hoe hij al die meisjes goed kan misleiden, in feite haat hij ze maar ze denken toch dat hij iets voor hun voelt. Youness denkt aan wat voor smoesje deze week allemaal moet verzinnen tot hij in slaap valt.
Hij heeft voor al deze meisjes geen respect hij gebruikt ze. Hij zelf vind het toegestaan zolang hij ze maar haat en gebruikt en geen serieuze relatie aangaat. Zo gaat het een paar jaar lang door. Youness komt op een leeftijd dat hij zegt nou is het genoeg geweest. Hij vind dat hij lekker heeft genoten hij heeft genoeg meisjes bedrogen. Nu is het tijd voor trouwen met een kuise meisje en waar kan hij haar vinden? in Marokko natuurlijk. Dus hij naar Marokko en kiest een meisje uit en geeft ook in de zelfde zomervakantie een feest. Maar op het huwelijksnacht blijkt dat zijn vrouw niet maagd is. Dit kwam hard aan bij hem. Hij werd boos en kwaad nee dit kan mij niet over komen zei hij. Youness scheidde de zelfde zomer nog van dat meisje want hij wil een kuise meisje en hij gaat echt niet trouwen met een sletje vond hij.
Weer een jaar verder. Youness heeft weer wat geld gespaard en waagt nogmaals een kans (in Nederland). Deze keer moet het goed gebeuren. Na wat speurwerk komt hij een meisje tegen. Zij is een kennis. Zijn ouders kennen haar familie en er is niets ongeoorloofd over dat meisje bekend. Weer een trouwfeest en op de huwelijksnacht blijkt voor de tweede keer dat zijn bruid geen maagd is. Dit kwam heel hard aan. Het meisje smeekte hem of hij haar wil sparen en dat ze van hem houdt en dat zij is ontmaagd toen ze een jaar of zestien was en dat ze daarna zich nooit heeft misdragen. Maar nee hoor Youness is genadeloos hij behandeld haar slecht en scheidde van haar.
twee jaar later. Youness is weer opzoek. Een mooie meisje heeft hij op het oog. Bij deze moet echt niks mis gaan. Hij wil haar eerst goed leren kennen. hij gaat 6 maanden met haar om. Het meisje is perfect, aardig, slim en komt heel hoffelijk over. Zij moet het zijn vond Youness hij is totaal verliefd op haar. Dus binnen een paar maanden was alles geregeld. Een prachtige trouwfeest heeft hij gegeven heel veel geld heeft hij besteed. Maaaaaaaaaaaar op het huwelijksnacht komt hij er achter dat zij ook niet maagd is. En dit is pas echt hard aan gekomen. Youness wordt gek hij slaat door. Wat moet hij doen voor de derde keer weer scheiden. Nee dat kan niet mensen gaan hem voor gek verklaren. en het meisje komt in actie ze smeekt hem en weet hem te ompraten. Youness laat haar blijven.
.twee jaar verder. Youness is vet achteruit gegaan met zijn gezondheid gaat het niet zo goed en met zijn vrouw heeft hij altijd ruzie en hij vertrouwd haar niet. Hij is niet gelukkig getrouwd maar ja ze is nu hoogzwanger binnenkort krijgt ze een kind. Youness zit vandaag in een café een tafeltje verder zitten drie mannen te praten. Hij hoort de naam van zijn vrouw vallen. Hij gaat wat dichterbij en luister heel attent en opeens hoort hij een van de mannen de straatnaam van zijn het adres noemen. Oeps zij hebben het over zijn vrouw. Zij hebben een relatie met haar en hebben ontucht met haar gepleegd. Youness is woest zijn hard springt er bijna uit. Hij verlaat direct het café richting huis. Hij gaat eerst langs Blokker en koopt daar een grote slachtmes. Hij wil haar vermoorden. Haastig komt hij thuis maar zijn vrouw is er niet. Zijn buurvrouw verteld dat ze is overgebracht naar het ziekenhuis voor de bevalling. Youssef pakt zijn auto en geeft plak gas richting het ziekenhuis hij is van plan haar daar te vermoorden. Met 80 km/u rijdt hij door rood en bost!! Hij is tegen een vrachtwagen aangereden. Youness ligt in het ziekenhuis hij wordt wakker. Hij heeft zijn rug gebroken en kan voor de rest van zijn leven niet leven. zijn vrouw kan hij dus nooit mollen.
Youness wordt wakker uit zijn slaap. Hij zweet helemaal een nachtmerrie heeft hij gehad. Hij denk aan al die meisjes die hij bedriegt. Nee dit gebeurd niet meer stoppen voor het te laat is. Hij heeft heel veel spijt en toont berouw en vraagt aan Allah hem te vergeven.
wie voor 10 dinar vreemd gaat; zijn huis zal geplaagd worden door
Op een dag vertelde de profeet (Allah's vrede en zegeningen zij met hem) zijn vrienden een verhaal over een man die op reis ging. De dag dat de man zijn huis verliet om een reis te beginnen was zeer heet. De zon was fel en blakerde aan de hemel. De aarde waarop de man liep was brandend heet. Er was geen zuchtje wind... De man had nog niet eens zo erg ver gelopen toen hij last kreeg van de hitte. En een dorst dat hij toen kreeg....Hij zei tegen zichzelf: "Ik moet drinken, ik moet water vinden. Mijn mond voelt droog aan. Als ik niet kan drinken ga ik dood."
Hij begon naar water te zoeken en strompelde naar een put die daar in de buurt was. Maar er zat geen druppeltje water in die put, het was leeg. Hij liep verder, na een tijdje kwam hij bij een tweede put, hij keek erin. O, jee, ook deze put was helemaal uitgedroogd. De man was moe en dorstig, maar hij gaf het niet op, ergens moest nog een put zijn. De man begon het al warmer en warmer te krijgen, maar op het laatst vond hij een put die vol water was. "AlhamduliAllah Allah zij geprezen"! zei de man. "ik heb eindelijk water gevonden. Nu kan ik drinken.
Toen dacht de man er aan dat hij geen touw of een emmer bij zich had. Hij zocht in de buurt van de put en keek in de put en zocht verder. Maar hij kon nergens een touw of emmer vinden. "Hoe kom ik dan bij het water?" dacht hij. Er was maar een manier. Hij moest in de put klimmen. Voorzichtig klom de man over de rand van de put en klom naar beneden. Hij was zo moe van de hitte, dat hij het erg moeilijk vond. Maar na een poosje voelde hij zich al wat beter want het was koel in de put. Eindelijk had de man het water bereikt. Hij stak zijn hand naar beneden en voelde het koele water tussen zijn vingers. Het was een geweldig gevoel. Hij dronk van het water tot zijn dorst gelest was.
Toen wreef hij het water over zijn gezicht en nek. Hij dipte de uiteinden van zijn mantel in het water zodat die hem nog een tijdje koel kon houden als hij uit de put was. De man voelde zich nu veel beter. "Water is de levensvloeistof," dacht hij. "En Allah heeft ons het water gegeven. Lof zij Allah!" Toen de man klaar was, klom hij weer uit de put Dat was moeilijk en kostte hem veel kracht. Maar tenslotte had de man de bovenkant van de put bereikt en klom er weer uit op de hete grond. Opeens hoorde hij een geluid Er was een hond aan het blaffen en huilen. De man keek rond en zag dat de hond vlakbij was. Het arme dier had erge dorst. Zijn mond was open en hij hijgde. De hond snuffelde over de grond en de man kon zien dat hij moe en dorstig was. De hond kwam naar hem toe en begon de zoom van zijn natte mantel te likken. De man had veel medelijden met de hond. "Hij zal van de dorst sterven als hij geen water krijgt." De man aaide de kop van de hond. De hond kwispelde met zijn staart. Hij was dankbaar voor het water wat hij uit de man zijn natte mantel had kunnen likken. "Wacht hier," zei de man. "Ik haal wat water voor je." De man bracht eerst zijn ene been over de rand van de put en toen het andere en begon weer naar beneden te klimmen. Omdat hij niet langer dorstig was, vond hij het klimmen nu veel gemakkelijker. Toen bereikte de man bet water, hij bleef nu goed aan de kant van de put. Hij trok zijn leren sokken uit en dompelde die in bet water tot zij vol waren. Daarna nam hij de sokken stevig tussen zijn tanden. Toen begon hij weer naar boven te klimmen. Maar deze keer was bet erg moeilijk. De sokken waren vol water en erg zwaar, en zijn mond en tanden begonnen zeer te doen. Maar de man stopte niet. Toen hij de grond weer bereikt had, knielde hij neer en opende de eerste sok voor de hond zo dat deze zijn tong makkelijk naar binnen kon steken. De hond dronk al het water achter elkaar op. Toen opende de man de tweede sok en ook die dronk hij helemaal leeg. De hele tijd dat hij dronk, kwispelde de hond met zijn staart. De man glimlachte, "die hond is nu blij, zei hij. Hij zal niet van de dorst sterven, en ik ook niet!" Allah was erg tevreden met deze man die de dorstige hond zo vriendelijk behandeld had. Voor die vriendelijke daad vergaf Allah de man al zijn zonde die hij in zijn hele leven gepleegd had. Hier stopte de Profeet met zijn verhaal. Nadat hij uitgesproken was, zei een van de metgezellen: "O Boodschapper van Allah! Als we goed voor de dieren zijn, worden dan onze zonden vergeven?" "Ja" zei de profeet. "Jullie zullen beloond worden voor al het goede dat je voor de levende schepselen doet." De man van het verhaal ging door zijn vriendelijke daad naar het paradijs.
Deze is gewoon Soebanallah - Oog om oog, tand om tand!
Deze is gewoon Soebanallah
Oog om oog, tand om tand!
Twee jonge mannen kwamen altijd bijeen om te zondigen. De sjataan had hen volledig in zijn macht. En dit allemaal terwijl zij getrouwd waren. Op een dag begon één van hen aan zijn zoveelste avontuur. Hij beloofde een vrouw, die hij had leren kennen, een leuke avond. Hij moest alleen nog even van zijn eigen vrouw zien af te komen. Hij wist zijn vrouw ervan te overtuigen dat hij moest overwerken en dat zij maar beter naar haar ouders kon gaan en vertrok vervolgens naar zijn afspraakje.
Toen hij aankwam werden zijn wildste fantasieën hem reeds in het vooruitzicht gesteld. De vrouw stelde voor om eerst gezellig in het park te gaan zitten en daarna naar zijn huis te gaan. Thuis aangekomen vroeg de vrouw aan hem of hij niet wat te eten en drinken in huis had. Dit had hij echter niet, maar hij liet zich daardoor niet stoppen. Hij stapte in zijn auto en reed naar het dichtstbijzijnde restaurant. Toen hij alle benodigdheden had gekocht en terug naar huis reed werd zijn pret al snel verstoord door een agent die hem tot stoppen dwong. Hij had een aantal stopborden genegeerd en moest meekomen naar het bureau.
Eenmaal aangekomen op het politiebureau belde hij zijn goede vriend op met de mededeling dat een lekker wijf op hem thuis zat te wachten en dat hij vast zat op het politiebureau en voorlopig nog niet weg kon. Hij bood dit buitenkansje aan zijn enige echte vriend. Je moet naar mijn huis gaan om het werk af te maken! En vergeet niet, nadat je klaar bent, die sloerie thuis af te zetten.... en een beetje tempo, want ik ben bang dat mijn vrouw straks thuiskomt en haar daar treft., zei hij door de telefoon. Zijn vriend stelde hem gerust en bedankte hem voor dit fantastische aanbod.
En zo vertrok de trouwhartige kameraad naar het huis van zijn goede vriend die vast zat op het politiebureau. Hij maakte de deur open en keek naar binnen en kon geen stap verder zetten, hij kon zijn ogen niet geloven .Ben jij dat!? Dit bestaat niet!! Het was zijn eigen vrouw in het huis van zijn beste vriend. Hij ging tekeer als een gek, en bleef maar schreeuwen: Jij bent mijn vrouw niet meer, Jij bent mijn vrouw niet meer!
Dit doet mij denken aan de volgende woorden van imam es-Shaaficie:
Overspel is te vergelijken met een schuld die je aangaat. Weet dat het aflossen ervan gebeurt doordat anderen (weer) overspel plegen met jouw familie. En wie voor een bedrag van 2000 dirham overspel pleegt met andermans familie, hiervoor zullen anderen voor het luttele bedrag van een kwart dirham overspel plegen met zijn familie.
Er was eens een ongelovige zondaar die 99 mensen had vermoord.
Er was eens een ongelovige zondaar die 99 mensen had vermoord.
Hij wilde uit de grond van zijn hart een goede praktiserende moslim worden dus ging hij naar een man die bekent stond als een hele goede moslim hij vroeg aan de man "Meneer alstublieft hoor mij ik heb 99 moorden gepleegd maar ik wil nu moslim worden gaat Allah de Almachstigste mij vergeven?" Waarop de man antwoordde "Nee natuurlijk gaat Allah zo een verdorven persoon als u niet vergeven" De man werd kwaad en verloor alle hoop waardoor hij de moslim vermoordde Hij liep weg en kwam nog een goede moslim tegen en vroeg hem hetzelfde de man zij "Ik weet niet of overgeven word maar ik ken een man die je zeker zou kunnen helpen maar het is wel ver lopen"en de man legde uit hoe de ongelovige moest lopen Hij bedankte de man en hij vertrok met in zijn de oprechte intentie een goede moslim te worden Helaas overlijd de man onderweg en er komen 4 engelen naar hem toe 2 engelen van de dejannah en 2 engelen van het vuur De engelen van de dejannah zeggen "Hij gaat met ons mee naar het paradijs want hij had de intentie een goede moslim te worden in zijn hart" "Nee hij gaat met ons mee want hij heeft 100 mensen vermoord waaronder een goede moslim en hij heeft nooit gedaan aan de 5 zuilen van de islam" "weet je wat"zeiden de engelen van de dejannah "Als de weg naar zijn doel(de man die hem kon helpen) langer is dan de weg terug gaat hij met ons mee of anders met jullie" "is goed"zeiden de engelen van het vuur. De engelen gingen het grond opmeten en kwamen tot de conclusie dat de weg naar de man juist langer was en hij moest mee met de engelen des doods. Toen gebeurde er een wonder Allah rolde de grond op waardoor de afstand naar de man die de overleden man kon helpen korter geworden en kon hij toch meer naar het paradijs.
Het berouw van een zuster na het horen van de Koran
Het berouw van een zuster na het horen van de Koran Moslimvrouw
Dit is het verhaal van een zuster uit de Verenigde Arabische Emiraten over hoe zij haar weg terug heeft gevonden naar Allah. Deze zuster schrijft:
Ik groeide op in een godsvruchtige omgeving met twee vrome ouders en was de enige dochter thuis. Zij deden altijd hun best om mij een goede opvoeding te geven en spoorden mij altijd aan om me te houden aan de voorschriften van Allah, in het bijzonder het gebed. Maar toen ik de pubertijd bereikte, begon ik af te glijden en volgde de valse beweringen en leugens die op alle mogelijke manieren gestimuleerd en gepropageerd worden door de vijanden van de Islam.
Desalniettemin was ik van nature een persoon die hield van de verheven Islamitische gedragscode. Ik schaamde mij er bijvoorbeeld voor om mijn blik te werpen op vreemde mannen. Ik was inderdaad erg verlegen en mengde mij weinig onder de mensen. Maar helaas nam mijn dwaling en blinde toestand slechts hand over hand toe nadat ik werd beproefd met een afgedwaalde echtgenoot, die ik nooit had gevraagd naar zijn geloof. Hij leek mij het boegbeeld van goed gedrag en kuisheid.
Het was mijn afgedwaalde man die mij introduceerde in de wereld van zedeloos muziek. Hij liet mij bandjes horen waarvan ik het bestaan niet kende. Hij deed mij veel van dit soort verdorven bandjes cadeau, die ervoor zorgden dat het laatste beetje geloof in mij totaal werd vernield en ik geheel verslaafd raakte aan het luisteren naar dit ijdele gepraat. Mijn huwelijk met deze man was de bron van alle ellende. Mijn huwelijk was van meet af aan een grote beproeving, daar het feest gepaard ging met allerlei muziekinstrumenten, buitensporigheden, afgedwaalde groeperingen en onzedelijke danseressen, waardoor de mensen die avond niet in staat werden gesteld om Allah te gedenken.
Naarmate mijn huwelijk met mijn afgedwaalde man, die de belangrijkste oorzaak was van mijn afdwaling en het verslechteren van mijn contact met mijn Schepper, voortging, begon ik het gebed in het geheel te verlaten en deed mijn hijaab af .. En dit alles omdat ik niet luisterde naar het advies van de Profeet (vrede zij met hem), die zei: Als iemand tot jullie komt over wiens geloof en gedrag jullie tevreden zijn, huwt hen dan (aan de vrouwen die onder jullie hoede zijn) Ik had de band met mijn Heer verbroken, waarop Hij de band met mij verbrak en mij overliet aan mijn ego en begeerten En in wat een ellendige toestand bevindt zo een persoon zich.
En gehoorzaam niet degene wiens hart Wij Onze gedachtenis hebben doen veronachtzamen en zijn begeerten volgt: en hij is in overtreding in zijn zaak. (Interpretatie van de betekenis van Soerat al-Kahf: 28)
Ik vond geen enkel geluk, alleen maar kommer en kwel. Ik verkeerde constant in veel verdriet en voelde een grote leegte in mijn binnenste, ondanks alle vergankelijke wereldse benodigdheden die mijn man mij schonk. Mijn man had mij werkelijk in de afgrond gestort. Ik was constant gestrest, had een onvoldaan gevoel en was continu verontrust.
Zoals ik ongesluierd door het leven verder ging en dit een reden voor de mannen was om naar mij keken, zo zat ook mijn man achter de andere vrouwen aan en was hij niet oprecht in zijn liefde voor mij. Hij liet mij stikken voor achterbakse straatvrouwen en liet mij verwaarloosd achter, alleen met de pijn van eenzaamheid. Ik werd verslagen door de duisternis van onwetendheid en afdwaling. Ik dwaalde zelfs zo ver af dat ik meerdere malen probeerde om zelfmoord te plegen, maar alle pogingen liepen uit op een mislukking. Allah zij dank!
Het was met de Genade van Allah en Zijn Gunst dat ik op een dag luisterde naar een recitatie van Ahmad al-cAdjmiy. Hij reciteerde met zijn doordringende stem de verzen uit de Koran. Grootse verzen die mijn gedachten in vervoering brachten en de hoop in mij deed ontvlammen. Ik werd zo geraakt hierdoor en verlangde naar de Leiding, maar het was nog te moeilijk voor mij. Ik richtte mij tot Allah en smeekte Hem in de nacht om mij de Weg naar de Leiding te tonen, om het geloof voor mijn hart geliefd te maken en om mij afkerig te maken van het ongeloof, verdorvenheid en opstandigheid tegenover Allah. Ik smeekte Allah constant met de smeekbede van de boezemvriend van Allah, Ibrahiem (interpretatie van de betekenis van de betekenis):
Mijn Heer, maak mij en mijn nakomelingen onderhouders van het gebed. Onze Heer, verhoor mijn smeekbeden. (Soerat Ibrahiem: 40)
Allah verblijdde mij met de Leiding. Ik begon de gebeden weer op de vaste tijden te verrichten en ben mijn hidjaab weer gaan dragen. Ook ben ik kennis gaan opdoen over mijn geloof, heb ik de regels van het reciteren van de Koran uit mijn hoofd geleerd, ben ik mij gaan verdiepen in de overleveringen van de Profeet (vrede zij met hem) en zijn nobele levensloop. Ik ben zelfs mee gaan doen met het uitnodigen van de mensen naar de Islam. Al dit goede is mij overkomen nadat ik mijn afgedwaalde man heb verlaten, ondanks het feit dat ik nog steeds van hem hield. Ik ervoer de nabijheid van mijn Schepper en Beschermer.
Zuster, er is werkelijk geen goeds in het hebben van een verdorven man. Hij deed mij immers afhouden van het gedenken van Allah. Niet voor niets leert de Profeet (vrede zij met hem) ons: Wie iets laat omwille van Allah: Allah zal hem in plaats daarvan iets beters geven.
Op een dag wilde Ibrahiem, vrede zij met hem, zien hoe Allah de dode weer levend kon maken, zodat hij werd gerustgesteld en dat zijn geloof sterker zou worden. Dus ging hij naar de woestijn om Allah te aanbidden en Hem te vragen wat hij graag met zijn eigen ogen wilde zien. Allah de Verhevene vroeg hem: Geloof je dan niet? Ibrahiem, vrede zij met hem, antwoordde: Jawel ik geloof wel, alleen wilde ik het wonder graag met mijn eigen ogen zien, zodat mijn hart gerustgesteld wordt. Allah gaf hem het bevel om vier vogels te slachten en de vlees en veren door elkaar te schudden. Daarna moest hij, vrede zij met hem, de vlees en veren die hij door elkaar had geschud, in vier stukken te verdelen. Elk stuk moest hij op de top van een berg leggen.
Nadat Ibrahiem, vrede zij met hem, gedaan had wat Allah hem had gevraagd, nam hij de vier koppen in zijn hand. Allah vroeg hem om de vogels naar zich toe te roepen. Ibrahiem, vrede zij met hem, deed dit en het wonder gebeurde. Ibrahiem, vrede zij met hem, zag dat de stukken zich verzameld en elk stuk ging naar zijn eigen stuk. Nadat dit was gebeurd, riep Ibrahiem, vrede zij met hem, de vogels opnieuw naar zichzelf toe. Ieder vogel ging naar zijn eigen kop toe, en wanneer Ibrahiem, vrede zij met hem, een ander kop liet zien, liep deze dier daarvan weg en ging naar zijn eigen kop.
De dieren waren weer compleet en Ibrahiem, vrede zij met hem, was weer gerustgesteld en zijn geloof werd nog sterker
Half acht de wekker rinkelt, Amien opent zijn ogen het eerst wat hij zegt is; "Ik dank Allah, die mij laat sterven en in de ochtend weer tot leven brengt". Hij trekt zijn gordijnen open en kijkt naar buiten de zonnestralen bedekken zijn gezicht. Hij glimlacht en loopt naar de badkamer om zijn woedu (wassen voordat je gaat bidden) te nemen.
"Amien opschieten het ontbijt is klaar", roept zijn moeder. Amien komt de badkamer uit en spreekt de volgende woorden: "Ik getuig dat er geen God is dan Allah en dat Mohammed* zijn profeet is". Dan loopt hij naar zijn kamer om daar zijn gebed te verrichten. Als hij klaar is trekt hij zijn kleren aan en terwijl hij dat doet zegt hij "ik dank Allah die mij deze kleren heeft gegeven". Tevreden kijkt hij in de spiegel, hij pakt zijn schooltas en loopt naar beneden .
Hij groet zijn moeder met Salaam en gaat dan aan tafel zitten. Moeder kijkt trots toe hoe haar zoon zijn eerste hap neemt terwijl hij de naam van Allah uitspreekt. Er wordt aan de deur gebeld, zijn moeder doet open. Daar staat Anas het buurjongetje, hij vraagt naar Amien die op hem af komt lopen. "Salaam" zegt, Amien, en Anas antwoord; "hoi Amien fiets je mee naar school? Kunnen we samen Latifa dat vervelende kind uit onze klas tegemoet rijden en haar lekker pesten". Amien kijkt hem aan en zegt; "Nee Anas ik rij niet met jou mee om iemand te pesten, als jij mijn vriend wil zijn dan pest je niemand, want dat doet mijn beste vriend ook niet". Anas kijkt hem aan en zegt. "Jouw beste vriend? Wie is jou beste vriend dan, jij hebt helemaal geen beste vriend". Amien kijkt hem aan en zegt dan, "die heb ik wel en hij heet Mohammed*". Anas kijkt hem aan en zegt; "nou goed ga jij maar lekker naar je best vriend dan". Amien glimlacht en zegt: "dat zal ik zeker doen op een dag.."
Anas begrijpt niet zo goed wat Amien bedoelt; Hij denkt; "Wie is die beste vriend van Amien? En waarom antwoord hij met, dat zal ik zeker doen op een dag? Ik ken geen Mohammed* die Amien zou moeten kennen en in de klas zit ook niemand die Mohammed* heet". Hij fiets naar school, hij is een beetje jaloers omdat hij weet dat Amien een andere beste vriend heeft. Op school komt hij Omar en Ali tegen, hij loopt op ze af en verteld ze over wat Amien heeft gezegd. Omar zegt, "nou die best vriend van hem kan helemaal niet zo bijzonder zijn, ik ben veel beter dan hij. Ik zal er voor zorgen dat ik Amien zijn beste vriend word". Op dat moment fietst Amien het schoolplein op. Omar loopt op hem af en vraagt Amien of hij straks met hem mee naar huis gaat om met zijn nieuwe pistool te spelen. Amien kijkt hem aan en zegt; "Nee ik ga niet met jou mee om met een pistool te spelen, dat deed mijn beste vriend Mohammed* ook nooit. Mijn best vriend Mohammed* is vredelievend. En een pistool is een wapen waar mensen elkaar pijn mee doen dus ik speel daar niet mee". Omar staat versteld en zegt dan, "nou ga jij maar lekker met je beste vriend spelen. En ik geloof helemaal niet dat jij een beste vriend hebt die zo goed is". Amien zegt, "en toch heb ik die, en op een dag zullen ook jullie hem ontmoeten". Omar loopt terug naar Ali en Anas en verteld, "Amien wilde niet met mij mee om te spelen hij begon weer over zijn beste vriend". Ali antwoord, "nou dan zal ik het nu eens proberen. Ik heb gisteren een nieuw computer spelletje gehaald en ik weet zeker dat Amien het geweldig zou vinden om er mee te spelen. Ik weet zeker dat hij dan mijn beste vriend wordt".
Dus loopt Ali op Amien af. "Hallo Amien". "Salaam" zegt Amien terug. En dan stelt Ali zijn vraag; "Zeg Amien ik heb een nieuw computer spelletje gekregen het is echt een geweldig spel als je er een keer mee hebt gespeeld wil je niks anders meer doen. Wat zou je er van vinden om na schooltijd mee te gaan? Dan mag je er mee spelen". Amien antwoord; "Nee Ali want dat zou mijn beste vriend Mohammed* ook niet doen. Computer spelletjes zorgen ervoor dat je, je huiswerk niet maakt en je salaat niet doet. Nee, sorry voor mij en mijn beste vriend geen computer spelletjes". Ali antwoord, "nou ik kan me niet voorstellen dat jou beste vriend zo bijzonder is, ik denk dat je liegt je hebt helemaal geen beste vriend". Amien glimlacht weer en zegt, "Ali ik heb een beste vriend en als je hem zou kennen zou je niemand anders meer als vriend willen". Ali zegt, "nou ga jij maar naar je beste vriend toe dan". Amien antwoord, "dat zal ik zeker doen op een dag!".
Ali loopt terug naar Anas en Omar en verteld dat ook hij is afgewezen door Amien. Nou stonden ze elkaar aan te kijken, ze waren toch best jaloers dat Amien zo een goed beste vriend heeft. Anas zegt, "Ik wil deze vriend van Amien toch best ontmoeten". En ook Ali en Omar willen hem graag ontmoeten. Ze besluiten om na schooltijd naar Amien toe te gaan om hem te vragen of hij ze wil voorstellen aan zijn beste vriend.
Dan gaat de bel en de kinderen lopen naar het klas lokaal. De juf zegt; "Goede morgen allemaal! Het onderwerp van vandaag is Pesten, wat vinden jullie nou van pesten? Er worden verschillende reacties gegeven. Zo zegt Samier de stoerste jongen uit de klas bijvoorbeeld; "nou als ik iemand er gek vind bij lopen heb ik alle recht om hem uit te lachen, moet hij zich maar normaal kleden".
Omdat dit de populairste jongens is uit de klas begint iedereen te lachen. Behalve Amien die steekt zijn vinger op, de jufrouw geeft hem de beurt en Amien zegt, "Ik ben het hier niet mee eens, met pesten kwets je mensen en ik zou het ook niet leuk vinden om gekwetst te worden. Ik vind dat ieder mens in zijn waarde gelaten moet worden. Je moet een mens behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden". Nu zijn echt alle ogen op Amien gericht, ze geloven niet wat ze horen, ze schamen zich een beetje.
De juf loopt op Amien af en zegt; "Dat heb je heel mooi gezegd Amien, en dat is wat ik jullie vandaag wilde gaan leren, want je moet inderdaad elk mens behandelen zoals je zelf behandeld wil worden, het maakt niet uit hoe iemand eruit ziet". En dan vraagt ze. "Amien van wie heb jij deze wijze woorden geleerd?" Amien glimlacht en zegt dan; "Dit heb ik van mijn beste vriend Mohammed* geleerd". Ook de juf lacht en zegt dan: "dan heb jij een hele wijze vriend je mag trots op hem zijn". De klas kijkt Amien nog steeds aan, zelfs de populairste jongen uit de klas kijkt hem een beetje jaloers aan.
De juf gaat verder met de les, en als de tijd om is gaat de bel de kinderen pakken hun spulletjes bij elkaar en lopen de klas uit.
Amien pakt zijn fiets en wil net wegrijden. Maar dan ziet hij dat Ali, Omar en Anas naar hem toe lopen, dus blijft hij even staan. De jongens vragen alle drie tegelijker tijd: "Amien vertel ons eens wat meer over je beste vriend, het lijkt ons een goede jongen, zou je hem aan ons willen voorstellen?".
En Amien antwoord; "Dat zou ik heel graag willen doen, maar mijn beste vriend is al een hele lange tijd geleden dood gegaan. En ook ik heb hem niet gekend." Amien kijkt nu een beetje verdrietig."
De jongens vragen nu, "maar Amien wat erg voor je, maar je praat over hem alsof hij nog leeft?" Amien zegt, "dat is ook zo want in mijn hart en in mijn gedachten leeft hij nog elke dag" Omar vraagt Amien om wat meer over Mohammed* te vertellen.
En dan verteld Amien, "Mijn beste vriend Mohammed*, dat is onze profeet hij had ook beste vrienden en een aantal van die vrienden heten net als ons, Amien, Omar, Ali en Anas. Dit waren vrienden die hem altijd beschermden en altijd bij hem waren ze hadden nooit ruzie. En Mohammed* was altijd goed voor kinderen en hij leerde ze om goed te zijn voor anderen".
Ali zegt, "ik wou dat ik hem ook had gekend, zodat hij mij al die goede dingen kon leren".
En daarop zei Amien, "Wij kunnen ook beste vrienden worden van Mohammed* net als de echt Omar Ali Anas en Amien. We kunnen anderen goede dingen leren en goed zijn voor andere kinderen. Ik heb gelezen dat als je doet wat Mohammed* altijd heeft gedaan tijdens zijn leven, dat je hem op een dag zal mogen ontmoeten van Allah".
"Maar Amien wij weten niet wat Mohammed* in zijn leven heeft gedaan, dus kunnen we ook niet zijn beste vrienden worden" ,zegt Omar een beetje teleurgesteld.
"Maar dat geeft niet" zegt Amien, "want, onze vriend Mohammed* heeft gezegd, "iets wat je nog niet kent kun je altijd leren". Ik zal jullie de belangrijkste dingen vertellen. Onze vriend Mohammed*, loog nooit, verrichte altijd zijn gebed, dacht heel veel aan Allah, hij was goed voor andere mensen, maakt geen ruzie en hij bleef zijn vrienden altijd trouw".
De jongens waren heel blij om dit te horen, ze namen elkaar bij de hand en besloten om ook de beste vrienden van De Profeet* te worden. Vanaf deze dag zijn de jongens altijd samen. Ze doen alleen maar goede dingen, verrichten hun salaat (gebed), denken veel aan Allah, blijven elkaar altijd trouw. En vertellen andere kinderen keer op keer over hun beste vriend Mohammed
"Al'isra'e" is het nachtelijk vertrek van de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, van Mekka naar de Alaqsa-moskee in Jeruzalem en "almi'raadj" is het stijgen naar de bovenaardse wereld (d.i. de hemel). Dit heeft zowel lichamelijk als ook geestelijk echt plaatsgevonden. ,,Heilig is Degene die 's nachts Zijn dienaar (Mohammed) van de Masdjid al Haram (de Gewijde Moskee te Mekka) naar de Masdjid al Aqsah heeft gebracht, waarvan Wij de omgeving hebben gezegend, opdat Wij hem van Onze Tekenen lieten zien. Voorwaar, Hij is de Alhorende, de Alziende." [Alisra': 1].
"Almi'raadj" zou in soerat An-nadjm genoemd zijn, in de verzen zeven tot achttien. Een andere stelling is dat in de desbetreffende verzen uit de Koran iets anders bedoeld wordt. Toen dit plaats heeft gevonden ontstonden er verschillende meningen. Er is overgeleverd dat deze gebeurtenis plaats heeft gevonden in hetzelfde jaar dat de profeet gezonden werd; volgens andere overleveringen was het in het jaar vijf na het gezantschap; ook wordt genoemd de 27ste van de maand Radjab in het jaar tien na het gezantschap of anders 17 Ramadan in het jaar 12 na het gezantschap. Volgens een nog andere overlevering vond het plaats op 17 Raibi'e I van het jaar 13 na het gezantschap.
Volgens de meest betrouwbare overleveringen is het verhaal samengevat als volgt: De engel Jibriel, vrede zij met hem, bracht de "buraaq" (een dier groter dan een ezel en kleiner dan een muilezel). De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, besteeg de "buraaq" vanuit de gewijde moskee in Mekka tot de Aqsa-moskee vergezeld door Jibriel. Hij knoopte het vast op de plek waar alle profeten dat deden en liep de moskee binnen en verrichte een gebed bestaande uit twee "rak'ah" waarbij hij de andere profeten voorging tijdens het gebed (als imam).
Jibriel heeft hem twee kommen aangeboden met in de ene drank en in de andere melk waarbij de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, voor de kom met melk koos. Jibriel zei: ,,U maakte een keus die is aangeboren. U bent naar het rechte pad geleid en heeft uw volk daar naar toe geleid. Als u voor de kom met drank had gekozen dan had u uw volk naar het verkeerde pad geleid." De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, steeg daarna vanuit de aqsa-moskee naar de wereldlijke hemel. Jibriel vroeg om toestemming voor hem waarna hij door mocht. Daar heeft de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, Adam, vader van de mensheid, ontmoet en heeft hem begroet. Adam groette hem terug, verwelkomde hem en erkende zijn gezantschap. Aan de rechterkant van Adam bevond zich een mistige wolk. Elke keer als hij ernaar keek begon hij te lachen, het waren de zielen van degenen die de voorspoed reeds hadden bereikt maar als hij naar zijn linkerkant keek huilde hij want daar bevonden zich de zielen van degenen die alleen tegenspoed vonden. Daarna steeg de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, naar de tweede hemel waar Jibriel weer toestemming voor hem vroeg en die opnieuw kreeg. Daar ontmoette hij Yahiah, de zoon van Zakariah en Iesa, de zoon van Maryam, vrede zij met hen. Hij begroette hen waarna zij hem hebben geantwoord, verwelkomd en zijn gezantschap erkend. Daarna steeg de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, naar de derde hemel. Daar ontmoette hij Yoesoef, vrede zij met hem. Hij was een beeldschone jongeman. De profeet en hij begroetten elkaar waarna hij de profeet verwelkomde en zijn gezantschap erkende. Vervolgens steeg de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, naar de vierde hemel waar hij Idries ontmoette, vrede zij met hem. De profeet begroette ook hem waarna deze teruggroette, de profeet verwelkomde en zijn gezantschap erkende. In de vijfde hemel ontmoette hij Haroen Ibn Imraan, vrede zij met hem, en in de zesde hemel ontmoette hij Moesa Ibn Imraan, vrede zij met hem.
Toen de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, Moesa passeerde heeft hij gehuild. Er werd aan hem gevraagd: ,,Waarom huil je?" Hij antwoordde: ,,Ik huil om een jongeman die later dan mij is gezonden, waardoor meermensen van zijn volk het paradijs binnenkomen dan er van mijn volk binnen komen". Hierna steeg de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, naar de zevende hemel waar hij Ibrahim, vrede zij met hem, ontmoette en hem begroette. Ibrahiem, vrede zij met hem, leunde met zijn rug tegen de "albayt alma'moer", een huis dat dagelijks door zeventig duizend engelen wordt bezocht die daarvan nooit meer terugkeren. Na zijn bezoek aan de hemelen is de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, gestegen naar "sidratil-muntaha" d.w.z. "de lotusboom van de eindbestemming"; een boom waarvan de bladeren op de oren van olifanten lijken en de vruchten op kannen. Deze boom werd plotseling bedekt met een gouden laag. Allah, de Verhevene, verhulde de boom zodat geen mens meer de schoonheid ervan zou kunnen beschrijven.
Hierna is de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, gestegen naar Allah, de Verhevene en kwam dichtbij Hem. Op een gegeven moment stond hij op twee booglengten afstand of nog dichterbij. Allah gaf zijn dienaar de volgende openbaring; hierin werd de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, en zijn volk het gebod opgelegd om vijftig gebeden per dag en nacht uit te voeren.
De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, keerde daarop terug en kwam onderweg langs Moesa, die hem vroeg: ,,Wat heeft jouw Heer opgedragen?". Hij antwoordde: ,,Vijftig gebeden". Moesa zei: ,,Je volk kan dit niet aan, ga terug naar je Heer en vraag Hem om vermindering. De profeet draaide om naar Jibriel en kreeg van hem een teken dat hij het wel kon doen als hij het wilde. Toen de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, was teruggekeerd, kreeg hij een vermindering van tien gebeden waarna hij weer langs Moesa kwam die hem adviseerde om nogmaals om vermindering te vragen. Zodoende bleef hij heen en weer gaan tussen Allah, de Verhevene, en Moesa totdat het aantal slechts vijf gebeden was geworden. Daarna verwees Moesa hem weer om vermindering te vragen en Moesa, vrede zij met hem, voegde eraan: ,,Bij Allah, ik heb de mensen van Israël minder dan dit gevraagd, toch zijn zij verzwakt en hebben het nagelaten". De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, zei: ,,Ik durf uit verlegenheid mijn Heer het niet nog een keer te vragen. Ik geef hieraan toe en ik ben zo tevreden". Toen de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, op een verre afstand was werd er geroepen: ,,Ik heb mijn verplichting opgelegd en heb haar verlicht voor mijn dienaren. Het is vijf maar in feite vijftig. Mijn uitspraak is niet aan verdere veranderingen onderhevig". De profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, keerde na deze nacht terug naar het gewijde Mekka, alwaar hij de volgende ochtend zijn verhaal aan de mensen van Quraish deed. Hij stelde hen op de hoogte van wat Allah, de Verhevene, hem had laten zien van Zijn wonderlijke tekenen. Zij scholden hem voor leugenaar uit en begonnen hem weer lastig te vallen. Sommigen begonnen met spot in hun handen te klappen. Anderen zetten hun armen boven hun hoofd. Iemand vertrok naar Abu Bakr en vertelde hem het verhaal van de profeet. Abu Bakr zei: ,,Als hij dat heeft verteld, dan heeft hij ook de waarheid verteld". De mensen vroegen toen: ,,Geloof jij hem hierin?". Hij antwoordde: ,,Ik geloof hem in meer dan alleen dit. Ik geloof hem in alle berichten die van de hemel heen en weer gaan". Vandaar dat hij "as-siddieq" d.w.z. "de vertrouweling" werd genoemd. De ongelovigen wilden de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, toetsen en vroegen hem de Alaqsa-moskee te beschrijven. Hij had deze moskee immers niet eerder gezien. Allah, de Verhevene, maakte de moskee voor hem zichtbaar,waarna hij alle hoeken en deuren van de moskee aan hen kon beschrijven. Zij konden hem niet tegenspreken en zeiden: ,,Hij heeft een juiste omschrijving gegeven". Zij vroegen hem naar een karavaan van hen die vanuit het shaam gebied onderweg was. Hij informeerde hen over het aantal kamelen en de omstandigheden waarin deze karavaan zich bevond. Ook wist hij te vertellen wanneer deze zou aankomen en welke kameel voor de karavaan zou lopen. Het vond allemaal precies plaats zoals hij had gezegd. Zij hielden echter vast aan hun ongelovigheid. De volgende ochtend na de isra'e-nacht kwam Jibriel en leerde de profeet, Allah's zegen en vrede zij met hem, de wijze waarop de vijf gebeden verricht werden en de tijdstippen ervoor. Daarvoor was het gebed altijd twee "rak'ah" geweest, tweemaal in de ochtend en tweemaal 's avonds.
De Koning...de Tovenaar...de Priester en de Jongen...!!
In de naam van Allah de Meest Barmhartige,de Meest Genadevolle,
De Koning...de Tovenaar...de Priester en de Jongen...!!
Sohaib zei dat de Profeet van Allah (Mohammed) zei:
'' Er was voor jullie een koning die een tovenaar had,toen de tovenaar oud werd zei hij tegen de koning :''Ik ben oud geworden,stuur een jongen naar mij die ik tovenarij kan leren'',waarna de koning een jongen stuurde die hij tovenarij zou leren. De jongen kwam onderweg naar de tovenaar,regelmatig een priester tegen,waarna hij met hem ging zitten praten en de priester vond de jongen wijs,af en toe bleef de jongen bij de priester waarna hij weer vertrok om toverkunst te leren.
Toen hij laat bij de tovenaar aankwam sloeg de tovenaar hem, waarna de jongen bij de priester ging klagen die zei tegen hem :''Als je bang bent voor de tovenaar ,zeg dan dat je tegengehouden bent door je ouders ,en als je bang bent voor je ouders zeg dan dat je door de tovenaar bent tegenhouden''. Toen zag de jongen een enorm beest die de mensen tegenhield,waarna de jongen zei :''Vandaag zal ik weten of de zaak van de tovenaar beter is,of de zaak van de priester..'' De jongen pakte een steen en zei :''O Allah als de zaak van de priester beter is dan die van de tovenaar,doodt dit beest dan zodat de mensen hun weg kunnen volgen...''. Hij gooide de steen,het beest werd gedood,en de mensen volgden hun weg.
Toen besloot de jongen om naar de priester te gaan en hem dit te vertellen. De priester zei :''O jongeman,vandaag ben jij beter dan mij en je zult beproefd worden'' De jongen genas de blinde en de dove,en hij genas de mensen van alle soorten ziektes. Op en dag hoorde hij dat de adviseur van de koning blind werd,waarna de adviseur v/d koning hem vele kado's bracht en tegen hem zei :''Dit alles is voor jou als jij mij geneest'' De jongen zei :''Ik genees niemand,alleen Allah geneest,als je in Allah gelooft dan zal Hij jou genezen'',toen geloofde hij in Allah waarna Allah hem genas.
De adviseur keerde weer terug naar de koning en zat weer naast hem zoals hij altijd naast hem zat,waarna de koning tegen hem zei :''Wie heeft jou je zicht weer teruggegeven?'', hij zei :''Mijn heer!' , ''Heb jij een andere heer dan mij..?'' vroeg de koning.''Ja,Mijn Heer en jou Heer Allah''. De koning pakte de adviseur en martelde hem zo erg tot dat de adviseur de jongen bij zich riep. Hij bracht de jongen,waarna de koning tegen hem zei :''O Jongeman,jou toverkunst heeft blinden en doven doen genezen, en je doet dit en dat...'' zei de koning.
De jongen beantwoordde de koning en zei :''Ik genees niemand,het is Allah die geneest''. Waarna de koning hem vastpakte en hem zo erg martelde,totdat hij de priester haalde. De priester kwam tevoorschijn en er werd tegen hem gezegd :''Keer je af van je geloof'', maar de priester weigerde,toen beval de koning om een zaag te pakken,de zaag werd gebruikt en zijn hoofd werd doormidden gezaagd.
Daarna werd de adviseur van de koning gebracht en er werd tegen hem gezegd :''Keer af van je geloof'' ,''nee'' zei hij.Waarna ook de adviseur doormidden werd gezaagd. Vervolgens werd de jongen werd de jongen naar voren gebracht en er werd tegen hem gezegd ''Keer af van je geloof'' maar hij weigerde.Toen zei de koning tegen zijn vrienden :''Breng de jongen naar hier,naar deze berg,en gooi hem ervan af''.Hij werd naar de top van de berg gebracht en er werd tegen hem gezegd :''Keer af van je geloof'',maar hij weigerde. De jongen zei :''O,Allah doe met hun wat je maar wilt'',waarna Allah de berg deed beven waarna zij allemaal naar beneden vielen behalve de jongen.
De jongen keerde terug naar de koning waarna de koning tegen hem zei :''Wat is er met je vrienden gebeurd?'' ''Allah heeft mij van hun gered'' zei de jongen.''Breng hem in een vloot op zee,of hij keert zich van zijn geloof af,en anders laten jullie hem verdrinken'' zei de koning. Ze deden dat,waarna de jongen riep :''Straf hun hoe je maar wilt,O Allah!!!'' waarna hun vloot omviel en zij verdronken allen behalve de jongen. Nogmaals keerde de jongen terug naar de koning,waarna de koning hem vroeg ''Wat is er met je vrienden gebeurd?'',de jongen zei nogmaals :''Allah heeft mij van hun gered''.
De jongen riep tegen de koning :''Je zult mij nooit kunnen doden,totdat je doet wat ik je bevel''. ''Wat?'',vroeg de koning geïrriteerd.Hij zei :''Je brengt alle mensen bij elkaar op een plein,vervolgens kruisig je mij en pak je een zaag,die plaats je op mijn lever,en je zegt :''In de naam van de Heer van deze jongen''.De koning deed dit en zei :''In de naam van de Heer van deze jongen'',en de jongen werd gedood.De mensen op het plein riepen :''Wij geloven in de Heer van de jongen!!'' De koning kwam,en er werd tegen hem gezegd :''Waar je bang voor was is gebeurd,de mensen geloven in de Heer van de jongen''.
De koning beval om een vuur te stoken en zei :''Wie zich niet afkeert van zijn geloof die zal ik erin gooien!''.Dit werd gedaan totdat een vrouw aankwam met een baby in haar hand, ze was bang om samen met haar baby in het vuur gegooid te worden waarna de baby tegen haar zei :"O,mijn moeder heb geduld! want je bent op de waarheid (de Islaam).
De tweede kalief ( regeerde van 634-644 A.D.) Naverteld met de woorden van Aisha, Bilal en Omer Choudhry
Kalief Omar was een leider van de stad Medina, in Saoedi-Arabië. s Nachts liep hij altijd in de stad om te zien of alles in orde was, of dat er misschien iets aan de hand was. Hij deed zijn best om alles in orde te brengen, zodat het met iedereen goed zou gaan. Op een nacht verkleedde hij zich zodat de mensen niet konden zien dat hij het was (dit deed hij altijd). Hij ging samen met een vriend, Ibn Abbas, en ze gingen naar alle wijken van de stad en kwamen uiteindelijk in de buurt waar de allerarmste mensen woonden.
Toen hij langs een heel klein huisje liep, hoorde hij een moeder tegen haar dochter zeggen dat ze water bij de melk, die ze moest verkopen, moest doen zodat ze meer geld zouden verdienen. De dochter zei tegen haar moeder dat ze dat deed voordat ze moslims waren geworden, maar nu ze moslims zijn kunnen ze geen water meer bij de melk doen. De moeder zei dat ze het toch moest doen.
De dochter zei: Nee. De kalief heeft gezegd dat we geen dingen aan de melk mogen toevoegen. De moeder zei: We zijn arm. Alleen zo kunnen we aan geld om komen om er wat brood van te kopen. De kalief is ons vergeten, en hij weet helemaal niet wat we doen. De dochter zei: Maar het is tegen de wet, en ik breek de wetten van de kalief niet door andere moslims voor de gek te houden.
De dochter liet haar moeder geen water in de melk doen omdat ze in haar hart voelde dat dit fout was, en ze wist dat Allah het zou weten. De moeder zei niets en ze gingen allebei naar bed.
De volgende dag stuurde kalief Omar een man om melk van het meisje te kopen. Er zat geen water in. Het meisje deed waarvan ze wist dat het het beste was. Kalief Omar zei tegen zijn vriend: Het meisje bleef sterk ook al wilde haar moeder dat ze iets verkeerds zou doen. Ze verdient een beloning. Wat voor een beloning zal ik haar geven? "Je moet haar wat geld geven", zei Ibn Abbas.
Kalief Omar zei: Een meisje als zij, zou een goede moeder zijn. Ze blijft goede dingen doen, ook al zou ze geld krijgen als ze het anders zou doen. Omdat ze zo goed is, moet ze eigenlijk het grootste geschenk van het land krijgen, zodat iedereen van het hele land kan leren zo goed als haar te zijn.
De kalief nodigde het meisje en haar moeder uit om naar zijn hof te komen. De moeder beefde omdat ze bang was toen ze voor die machtige heerser stond, maar het meisje stond daar dapper en zonder angst. Ze was mooi en de eerlijkheid straalde van haar af.
Toen vertelde kalief Omar -waar iedereen bij was- dat hij het meisje en de moeder had horen praten over het toevoegen van water bij de melk en dat het meisje de juiste beslissing heeft genomen, ook al had haar moeder haar gezegd dat ze het anders moest doen.
Iemand zei dat de moeder gestraft moest worden, maar de kalief zei dat hij dat normaal wel zou doen, maar dat hij haar had vergeven omdat haar dochter zo goed was. Toen zei hij tegen het meisje: De islam heeft dochters als jij nodig en ik, als kalief van de islam, moet jou belonen en ik wil je graag belonen door je als dochter van mij te maken.
Toen riep de kalief zijn zonen en hij zei tegen ze: Hier is een fantastisch meisje, die een geweldige moeder zou zijn. Ik wil dat één van jullie met haar trouwt. Ik zou geen betere bruid weten dan dit goede meisje.
Abdullah en Abdur-rahman, de twee oudste zonen van de kalief, waren al getrouwd. Asim, de derde zoon, was nog niet getrouwd, en hij bood aan om met het meisje te trouwen.
Toen het meisje en de moeder hiermee akkoord gingen, trouwde Asim met het meisje en zo werd het melkmeisje de schoondochter van de kalief, de grote leider van het groot islamitische land.
Ik werd wakker, tot mijn schrik zag ik dat ik getild werd door een paar mannen.... Ik wou ze vragen waar ze mij naartoe brachten, maar mijn tong werkte niet mee... Ik wilde ze tegenhouden van mij te verplaatsen, maar mijn lichaam werkte niet mee... Langzaam maar zeker werd het met me duidelijk dat ik naar de moskee werd gebracht... Ik kende de weg omdat ik er soms was tijdens de ramadan... Omdat me vrienden altijd gingen... Toen zag ik dat men het dodengebed verrichtten, toen drong het tot me door!... Is dit voor mij?... Ben ik nu werkelijk dood?... Dat kan toch niet?... Ik had nog zo veel in gedachte om te doen, NEE!... Ik wilde nog naar Hasj... Ik ben niet bereid, ik had niet eens de mooie eigenschap om het gebed te verrichten... O nee, nu is het te laat... Ik ga voor mijn heer staan!... En mijn handen zullen getuigen! Ya Rabbi, had ik maar een goede vader, die mij van kleins af aan naar de moskee bracht, die mij van de moskee liet houden!... Die mij de Quran leerde lezen, die mij sura's uitlegde en samen met mij uit onze hoofden leerde... Maar toen besefte ik, dat ik dit ook niet deed voor mijn kinderen... Maar nu is het te laat... O Allah nu is het te laat... Toen ik de imaam hoorde reciteren hoopte ik dat hij ietjes langer door zou gaan, dat hij ietsjes meer smeekbedes voor mij zou doen... Ik zag de vrienden met wie ik slechte zaken pleegde... Ik wist hoe zij waren, maar ja zo was ik ook... Toen ik naar de wasruimte werd gedragen, zag ik dat de imaam mij aan het wassen was, wat een aardige man dacht ik toen... Hij sloeg onwetend een plekje op mijn rug over, hij moest dat stukje nog wassen... Ik schreeuwde het uit, maar er kwam niets uit mijn mond... Moet ik ZO naar mijn heer!?... Maar tevergeefs... Vervolgens werd ik omwikkelt in 3 witte doeken.... Ik wilde ze waarschuwen om het niet te strak om mij te binden, maar ik kon alweer niets zeggen... Toen was ik op het begraafplaats... Mijn ouders over mij buigend, huilend smekend... Wat een verschrikkelijk gevoel... Toen werd er een gat gegraven in de grond... Toen de mannen mij in het graf wilden leggen, wilde ik het uitschreeuwen... Dat is toch veel te smal?... Daar kan ik me toch niet in bewegen?... En hoe moet ik daar ademen?... Ik werd met de seconde nerveuzer en banger... Toen werd ik er tot mijn grote schrik ingelegd, en ze gooide het zand over mij heen... Toen ik in mijn graf lag, zag ik aan mijn rechterkant een Prachtig paleis, omringd met zeeën die ik nog nooit zo heb gezien, prachtig gewoon!... En aan mijn linkerkant zag ik een verschrikkelijk hellevuur waardoor ik ging zweten... Ik was door en door nat van het zweet... Bang, nee Doodsbang!... Ik was zo bang om in dat hellevuur te belanden, YA ALLAH, Ya Rabbi!... Geef mij nog een kans o Allah... Geef mij 1 minuut... 1 minuut om 1 gebed te verrichten voor U Ya Rabbi... Maar jammer genoeg zijn er dan geen herkansingen!... Ya Rabbi geef mij nog een kans en ik zal mijn leven knielend doorgaan!... En toen hoorde hij de Athaan... Hij opende zijn ogen en zag dat dit alles slechts een droom was... Hij sloeg zijn bezwete deken van hem af en rende naar de badkamer om al Woedoe te verrichten en rende toen naar de moskee om Salaat-ul-Fadjr met hen mee te bidden... Deze man is geliefd bij Allah swt, net als wij... Deze man heeft een teken gekregen, een verduidelijking van hoe belangrijk het is om je tijd goed te benutten... Beste broeders en zusters, Insha Allah zullen wij hier lering uit trekken en ons zo snel mogelijk voorbereiden voor de dood... Want wij zullen sterven, jong en oud, ziek en gezond, voorbereid of niet voorbereid... En dan zijn er geen 2e kansen meer... Het is of nu of nooit!... Grijp je kans!... Sla die nieuwe bladzijde in je leven om!... Verricht dat gebed!... Voorwaar, we zullen spijt krijgen voor elke minuut die we niet in de vorm van aanbidding jegens Allah swt hebben besteed. Dus begin opnieuw, moge Allah swt tevreden zijn met ons en ons begeleiden naar de poorten van Djennah, en ons de plaats van eeuwige zaligheid laten binnentreden. Amien.
Salaam alaikoem broeders en zusters , Ik ben Said Mondria en ik zal inshallah elke dag een nieuw verhaal plaaten en ik hoop dat jullie ze leuk vinden . Jullie mogen reageren dat kan onderaan elk verhaal ik kijk er naar uit. Salaam alaikoem, Said.
