In de naam van Allah, de Barmhartige, de meest Genadevolle
Assalamo aleikom warahmatollah wabarakatoho broeders en zusters
Ik heb dit al zo lang willen doen en misschien stuur ik het wel niet op, maar ik heb toch het gevoel dat ik dit moet. Iedereen heeft zijn verhaal. Ik schrijf mijn verhaal op omdat ik denk dat mensen er wat van kunnen leren. Ik praat dan vooral over de zusters, die weinig kennis hebben over het geloof.
Ik was namelijk zo'n persoon. Mijn ouders waren moslim, mijn familie was moslim, maar wat het verder was wist ik niet en het boeide me eigenlijk ook niet. Ik zag de islam meer als een soort gevangenis die mij beperkingen oplegde dan dat ik het zag als een bevrijdende religie.
Mijn slechte ervaringen begonnen op mijn 12e, ik verhuisde van Rotterdam naar een dorp. Het was er erg saai en ik had er niets te doen. Ik ging naar school en kwam daarna weer thuis. Zo ging het dag in dag uit. Op een avond kwam mijn buurmeisje me ophalen, ze vroeg of ik meeging naar de kermis, ik denk omdat ze niemand had om mee te gaan. Aangekomen op de kermis, kwamen allemaal jongens achter me aan. Ik was al deze aandacht niet gewend en vond het wel leuk. Astagfirullah.
Na een tijdje was ik al die aandacht gewend in dat dorp, ik had een keer met een jongen afgesproken. Hij had me gekust, ik was helemaal in shock, want het was mijn eerste kus, ik ging naar mn "vriendinnen". Zij waren helemaal trots op me, alsof ik een goede daad had verricht. Naar verloop van tijd kreeg ik steeds meer vriendjes, ik kwam steeds vaker te laat thuis en had altijd ruzie met mijn ouders.
Een jongen vroeg me of ik een keer met hem uit wilde gaan, het was een kaapverdiaanse jongen. Ik zei ja. Ik had geen geld om uit te gaan en ik kon ook niet naar mijn vader en vragen of hij me geld kon geven voor de discotheek. Om aan geld te komen heb ik het gestolen, astagfirullah. Ik ben die avond naar hem toe gegaan, hij was helemaal niet van plan uit te gaan. Ik was inmiddels 14. Hij gaf me sigaretten, soft drugs en zelfs alcohol. Hij probeerde me te verleiden om meer te doen. Alhamdulilah Allah heeft me die nacht beschermd en ik ben Hem daar eeuwig dankbaar voor, ik werd alhamdulilah vroegtijdig ongesteld.
Op mijn vijftiende ben ik twee keer voor de rechtbank verschenen. Mn ouders werden psychisch helemaal gek door mij. Ik has zowat met elke jongen van het dorp wat gehad. Iedereen kende me en iedereen haatte me. Ik had zoveel slechts gedaan dat niemand wilde met me praatte. Ik deed vwo en was altijd de beste van de klas. Ik was blijven zitten met allemaal tweeen. Dat was voor mij zelf de druppel. Ik was lichamelijk en geestelijk dood.
Ik nam afstand van mn "vriendinnen". En begon mn huiswerk te doen. Ik verveelde me dood, maar ik wilde niet naar buiten gaan. Mensen zouden me uitschelden of vies aankijken. Op een dag was ik bij mn nicht in Nijmegen. Ze was aan het bidden en ze vroeg waarom ik niet bad, ik kwam met mn smoes die ik altijd wel had en zei: "Ik ben te jong en ik ben bang dat k dan ermee stop, dan is t voor niks geweest." Ze zei dat het mijn plicht was om Allah te bedanken voor wat ik had. Ik at en dronk van zn aarde zonder Hem ervoor te bedanken. Drie dagen heb ik haar zien bidden, lachen, enz. Ze deed verder niets aan het geloof, maar door haar ben ik wel gaan bidden. Ik d8 whatever tien minuten per salat. Sindsien twee en een half jaar heb ik geen ene salat gemist.
Maar toch ik had salat en verder was ik gewoon djahiel. Ik rookte nog, ik rookte nog hasj stiekem. Ik had niemand meer en was alleen. Mn broer was van me vervreemd. Mn broer was helemaal raar geworden. Hij praatte alleen over Tsjetjenie enz. Hij had drie korans in zn kamer. Een dag waren mn ouders en mn broer weg en ik had niks te doen. Ik had geen sigaretten meer dus ging ik eff in zn kamer zitten. Ik zag daar de Koran en begon het te lezen.
Subhan Allah. Het was alsof ik brak met mn verleden. Ik begon te huilen, echt huilen. Tranen vloeiden over mn wangen. Ik ging bidden en gelijk de volgende dag boekjes halen over de islam. Ik las en ik las en ik las nog meer. Wie de smaak van kennis proeft wil alleen maar meer. Ik las dat Allah me zou vergeven. Ik ging me leven beteren. Ik was gestopt met hasj en wiet, ook met alcohol. Ik begon mn gebeden te doen met vrees. Ik realiseerde me toen pas dat ik nooit moslima ben geweest. Ik ben dus naar de plaatselijke moskee geweest en heb daar mn shahada gedaan. Ik moest huilen. De mensen waren blij en voor mij leek het alsof ik zweefde, ik was duizelig en blij tegelijk.
Mensen roddelden nog steeds over me en wat me het meeste pijn deed was dat ik meisjes zag die hetzelfde deden als wat ik deed. Beginnen met sigaretje, dan zoenen enz enz. En alhamdulilah heb ik mn Eer nog, maar veel meiden niet. De islam heeft me bevrijd van mn begeertes. Ik was nu alhamdulilah moslima,maar ik zag er nog steeds uit als een ongelovige. Mn drang naar Hijab groeide met de dag, het werd zelfs een obsessie voor me en het enige wat mij tegenhield was angst voor de mens stagfirullah.
Ik was bang dat de mensen zouden zeggen: "ZIJ EEN HOOFDDOEK HAHAAHA". Op een dag was ik het zat, alles spuugzat en alle mensen. Ik realiseerde me dat deze wereld elk moment kon vergaan en dat zelf me moeder me niet zou helpen op de dag van het oordeel.Alleen Allah en al-agiera waren er voor mij. Ik kocht een khimaar en deed hem om. ik liep naar buiten en sindsdien heb ik m nooit meer afgedaan. ALHAMDULILAH YA RAB. Ik ben van plan insha Allah binnenkort mijn nikaab te dragen.
Om me heen zie ik fitna fitna en nog eens fitna. Soms denk ik "hadden mn ouders me maar vanaf het begin met de islam opgevoed" maar goed qadrullah is niets aan te veranderen. Dus meiden aub vergeet die jongens met hun mooie lach en hun mooie schoenen. Vergeet hun mooie banen en hun geld, je hebt er niks aan, je neemt het niet mee in je graf. Verdiep je in de islam en leer het geloof. Trouw met een broeder die wat doet aan zn geloof, een broeder die het voorbeeld van Rasulullah sal allah wa alehi salam volgt. Aan zo'n broeder heb je meer. Denk niet dat zij streng zijn, zij willen het beste voor ons insha Allah. Keer terug naar de islam en voedt jullie kinderen op met de ware islam, de wereld zou prachtig zijn als we dat allemaal deden.
Nu dit was mijn verhaal, ik moest het kwijt. Ik typ het naar een zuster en zij stuurt het door voor me insha Allah omdat ik graag anoniem blijf.
Moge Allah ons leiden en ons de tawheed laten begrijpen, amien
ps: zuster Nawal en zuster Leyla bedankt voor jullie steun en alle kennis diejullie me hebben gegeven.
Assalamoe aleikoem warahmatoellah wabarakatoeho, jullie zuster xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|