Over de niqaab

Het is algemeen bekend dat de vrouwen van de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) hun gezichten bedekten op momenten waar niet-mahram mannen aanwezig waren.

De tafsier geleerden van de Qor-aan At-Tabarie en Al-Qoertoebie hebben de Jilbaab (een overjas) zoals beschouwd door de metgezellen van de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) als ook de omstandigheden betreffende de openbaring van Soerat Al-Ahzab vers 59 intensief uitgelegd .
Zij verklaren dat toen de gelovige vrouwen 's nachts ('s avonds) naar buiten gingen (met gewone kleding) om hun behoefte te doen sommige huichelaars hen probeerden lastig te vallen, denkende dat de vrouwen slavinnen waren.

De vrouwen schreeuwden dan luid wat er voor zorgde dat deze huichelaars op de vlucht sloegen.

Daarop openbaarde Allah (Verheven en Geprezen is Hij) deze vers.
Al-Qoertoebie verklaart dat de Jilbaab een stuk stof is dat het hele lichaam doet bedekken.

Ibn Abaas en Oebaidah As-Salmaanie hebben gezegd dat het volledig om het lichaam van de vrouw gewikkeld moet zijn zodat niets verschijnt of wordt getoond dan één oog waarmee ze kan zien.

At Tabi'ie en Qataadah (moge Allah tevreden over hen zijn) verklaarden dat de Jilbaab gewikkeld moet zijn van boven het voorhoofd, en zo gemaakt dat het de neus bedekt, ( de ogen mogen getoond worden) en de boezem en het merendeel van het gezicht bedekt moet laten.

Abdoellah Ibn Mas'oed (moge Allah tevreden zijn over hem) welke bekend stond als de meest wetende metgezel in zaken wat Shari’ah betrof, werd Moslim toen hij nog jong was en vanaf dat moment bleef hij bij de boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem) en vergaarde het begrip van de Qor-aan van hem.

'Omar Ibn El-Khattab (moge Allah tevreden zijn over hem) zei over hem: "Bij Allah, ik ken niemand die beter gekwalificeerd is in het omspringen met situaties aangaande de Qor-aan dan Abdoellah Ibn Mas'oed."

Hij (Abdoellah) legt het woord Jilbaab (zoals die genoemd staat in de Qor-aan in Soerat Al-Ahzab vers 59) uit als zijnde een gewaad, dat het hele lichaam, met daarbij het hoofd, gezicht en handen inbegrepen, bedekt. (Geciteerd door Ibn Taymiyyah (moge Allah hem genadig zijn) in zijn boek van Fatwaas, pagina 110, boek 2 en door Sheikh al-Uthaymeen (moge Allah hem genadig zijn) in het boek Hijaab, pagina 15). 'Oebaida bin Abou Soefyan bin al-Harith (moge Allah tevreden zijn over hem), een andere welbekende en veelwetende metgezel van de boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem).

Imam Mohammed bin Sirin (moge Allah tevreden zijn over hem), een van de meest veelwetende volgelingen, zei: "Toen ik 'Oebaida bin Abou Soefyan bin al-Harith (moge Allah tevreden zijn over hem) vroeg hoe de Jilbaab gedragen diende te worden, demonstreerde hij het aan mij door een kleed over zijn hoofd te trekken, die zijn hele lichaam bedekte, die alleen zijn linker oog onbedekt liet.”

Ibn Jarir citeert de mening van Ibn 'Abbaas (moge Allah hen genadig zijn) : "Allah geniet ervan wanneer moslimvrouwen, wanneer zij naar buiten gaan uit noodzaak, hun gezichten bedekken door middel van een stuk van hun buitenste gewaad over hun hoofd neer te laten." (Tafseer Ibn Jarir, boek 22, pagina 29)

De profeet (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem) heeft gezegd dat een moslimvrouw die de pelgrimstocht maakt, haar gezicht en haar handen niet mag bedekken. [Al Boekharie, Moeslim, Sahih Abou Dawoed #1600; authentiek verklaard door Al-Albaanee (moge Allah hen genadig zijn)].

Uit deze overlevering kan men opmaken dat de gezichtssluier een bekend verschijnsel was onder vrouwen in de tijd van de profeet (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem). Anders had de profeet (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem) het niet verboden tijdens de hadjperiode. Dit staat gelijk aan dat de mannen hun hoofd onbedekt moeten laten tijdens de ihraam, maar Allah weet het beste.

Overigens mag deze hadith niet worden opgevat als vrijbrief om de gezicht geheel te ontsluieren tijdens de hadjperiode.

Als een man de vrouw kan zien, dan behoort zij haar gezicht weer te sluieren. De moeder van de gelovigen, Aisha (moge Allah tevreden met haar zijn) heeft gezegd: “pelgrim-gangers passeerden ons terwijl wij met de met de profeet (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem) waren. Toen zij ons naderenden lieten we onze hoofdbedekkingen over onze gezichten vallen”. [Aboe Dawoed en Ibn Majah

Zijne eminentie hooggeleerde Sheikh 'Abdul-'Azeez bin Baaz en Sheikh (moge Allah hem genadig zijn) heeft gezegd: “Ze moet haar gezicht bedekken in aanwezigheid van niet-mahram mannen.”

Toen Soerat An Noer vers 31 neergedaald was zei Aicha (moge Allah tevreden over haar zijn): “Moge Allah Zijn genade schenken aan de eerste Moehaajiraat (emigranten). Toen Allah (Verheven en Geprezen is Hij) openbaarde: "... en zij moeten hun sluiers over hun boezems dragen en hun schoonheid niet openlijk tonen," scheurden ze hun stof en bedekten zichzelf ermee." (saheeh Boekharie)

Ibn Hajar al Asqalanee zei dat, "en bedekten zichzelf ermee", in de bovenstaande hadith betekende dat zij hun gezichten bedekten. (Fath al Bari).

Overgeleverd door Aisha (moge Allah tevreden met haar zijn) dat de boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem) gewoon was het Fadjr-gebed te bidden en dat
sommige gelovige vrouwen, bedekt met hun sluiers, met hem aanwezig waren tijdens het Fadjr-gebed en dat ze vervolgens weer onderkend naar huis terugkeerden. [Sahih Boekharie, deel 1, boek 8, hadith 368]

Sheikh al-Uthaymeen (moge Allah hem genadig zijn), geeft de volgende uitleg als tafseer van deze hadith: "Deze
hadith maakt duidelijk dat het islamitische gewaad het hele lichaam verbergt, zoals in deze hadith duidelijk wordt gemaakt. Alleen met een complete bedekking van het hele lichaam, gezicht en handen kan een vrouw niet worden herkend. Dit was het begrip en de praktijk van de metgezellen en zij waren de beste groep, de meest nobelen in het zicht van Allah met de meest complete Imaan en de nobelste der karakters. Dus als de vrouwen van de metgezellen het dragen van een complete bedekking tot uitvoer brachten, hoe kunnen we dan van dat pad afdwalen? (Sheikh Ibn al-Uthaymeen, in het boek "Hijaab" pagina 12 en 13)

Yahia verhaalde van Malik van Hisham ibn Urwa dat Fatima bint al-Mundhir heeft gezegd: "We waren gewend om onze gezichten te sluieren toen we in staat van ihraam waren in gezelschap van Asma bint Abi Bakr as-Siddiq.” ( Imaam Malik's MUWATTA, Boek 20, Hadith 20.5.16)

Dit bewijst dat niet alleen de vrouwen van de Boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem) de niqaab droegen.

De volgende Fatwa is van Sheikh Mohammed ibn Saalih al-Uthaymeen (moge Allah genadig zijn met hem): "De islamitische Hijaab is voor de moslimvrouw, het bedekken van dat wat verboden is voor haar om te laten zien”.

Als eerste van de lichamelijke delen, moet ze haar gezicht bedekken. Het gezicht is de bron van verleiding en de bron waardoor mensen met begeerte naar haar kijken. Daarom, moet de vrouw zich bedekken in aanwezigheid van niet-mahram mannen.

Van degenen die beweren dat de islamitische Hijaab alleen het bedekken van de hoofd, schouders, rug, voeten, kin en voorarm is, en het bedekken van het gezicht en handen er niet bij nemen, vindt ik dit een merkwaardige bewering. Het is namelijk algemeen bekend dat het gezicht de oorsprong is van verleiding en een "reden tot kijken” geeft.

Hoe kan iemand zeggen dat de Shari'ah het wel toestaat om het gezicht van een vrouw te zien maar de voeten niet?
Het is onmogelijk dat de Gewaardeerde, Wijze en Indrukwekkende Shari’ah tegenstrijdig is. Iedereen weet dat de verleiding van het niet bedekken van het gezicht groter is als gevolg dan van het ontbloten van de voet. Als men, een man die een vrouw een aanzoek doet om met hem te trouwen verteld, dat de handen of voeten niet mooi en onaantrekkelijk zijn, maar dat haar gezicht juist mooi en aantrekkelijk is, dat je die man er niet van kunt weerhouden om haar niet te vragen.

Hieruit kunnen we concluderen dat het gezicht zeker bedekt moet zijn.

Sheikh Saalih al-Fawzaan (moge Allah hem beschermen) heeft gezegd: “De juiste beoordeling van de bewijzen is dat het gezicht van de moslimvrouw ‘awrah is, dat wil zeggen dat zij haar gezicht zou moeten bedekken. Het is het meest verleidelijke gedeelte van haar lichaam, men kijkt toch het meest naar het gezicht, dus het gezicht is het grootste ‘awrah van de vrouw”.

Sjeikh Moenajied (moge Allah hem beschermen) heeft gezegd: “De Profeet (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem) zei in een authentieke hadith: "Al-Mar-a-tu Awrah", oftewel ‘de vrouw is‘awrah'. Hier mag dus niets van getoond worden. [dit is Hakeem Al-Muhkam] Dit is duidelijk een doorslaggevende tekst welke de hukm (wijsheid),
het oordeel en het voorschrift verschaft; meer hoeft er eigenlijk niet gezegd te worden. Wie alleen al stilstaat bij deze ywee woorden (Al-Mar-a-tu Awrah) zal geen ander bewijs nodig hebben voor het bedekken van het gehele lichaam van de vrouw haar gezicht, haar, twee handen, voeten en lichaam. Het geloof vereist het bedekken van de ‘awrah; het is verplicht en kan niet ontkend worden.

In Sahieh Bukhari staat de lange hadith over de leugen over Aisha . “Het verhaal over dat ze achterbleef. Safouane kwam langs, hij had me al gezien voordat Hijaab was geopenbaard en verplicht gemaakt. Hij kwam langs en zei: "Inna Lillahi Wa Inna Ilayhi Rajioon". (Ze werd wakker) en zei: dus ik bedekte mijn gezicht met mijn jilbaab (overjas). Zie deze uitspraak (van Aisha) als een zware uitspraak waarmee je het voor hun ogen kan duwen, prikken, steken, fixeren en porren. Zeg tegen hun: Waarlijk, Aisha zei in Boekharie; Dus ik bedekte mijn gezicht met mijn jilbaab, wat het bewijs is dat ze de verplichting van het bedekken van het gezicht volledig begreep.”

En de profeet (Allah’s vrede en zegeningen zij met hem) beviel de persoon die wou gaan trouwen om de bruid te bekijken. Ik vraag je bij Allah, als het tonen van het gezicht toegestaan was, waarom droeg hij hem dan op om naar haar gezicht te gaan kijken? Kon hij haar dan niet op straat gezien hebben? Waarom droeg hij dit dan op? Vrouwen van de Ansaar hadden iets in hun ogen. Dus de opdracht was om de ogen te bekijken. Waar bevinden zich de ogen? - In het haar? Armen? Voeten? De ogen bevinden zich in het gezicht. Waarom is het dat sommige metgezellen eerst keken
voordat ze gingen trouwen? Waarom niet eerst het huwelijkscontact maken en dan kijken? Waarom niet gewoon op straat kijken? Omdat zoals we begrijpen en weten, het bedekken van het gezicht verplicht is.

Mugheerah Bin Shu'bah zei: Ik ging naar de Profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) en ik meldde dat ik
met een vrouw verloofd was waarmee ik wilde trouwen. Hij zei: Ga en kijk naar haar, er kan hierdoor iets tussen jullie ontstaan. Dus hij ging en vertelde dit aan haar ouders. Het was alsof de ouders het niet leuk vonden. Ze vertelden het
de vrouw. Zij zei: als de profeet (Allah’s vrede en zegen zij met hem) het heeft opgedragen, kijk dan. Dus hij keek naar haar en trouwde met haar. Hij vermeldde haar goedheid, manieren en gehoorzaamheid.

De hadith van 'Aisha (moge allah tevreden over haar zijn), toen Asma (moge allah tevreden over haar zijn) de
dochter van Abou Bakr naar de Boodschapper van Allah (Allah’s vrede en zegen zij met hem) ging, terwijl ze dunne kleding droeg. Hij naderde haar en zei, "O Asma! Wanneer een meisje de leeftijd bereikt waarop ze ongesteld wordt, is het niet correct dat iets behalve dit en dit worden getoond. Hij wees naar het gezicht en handen.

Deze hadith is ZWAK (dha'ief )verklaard vanwege twee hoofdzakelijke punten:
1. Er is geen verband/link tussen 'Aisha (moge Allah tevreden over haar zijn) en Khalid bin Dareek, welke de hadith van haar heeft overgeleverd. En in iedere keten van overleveraars wordt Khalid bin Dareek genoemd.


2. In de keten van overleveraars komt Sa'eed bin Basheer voor, welke bekend is bij de meeste van de Muhaditheen als zijnde een zwakke overleveraar. Er is hier melding van gemaakt door Imaam Ahmad bin Hanbal, An-Nasai Ibn Madeeni en Ibn Ma'een (moge Allah hen genadig zijn). Dit is ook de argument waarom Imam Boekharie en Moeslim (moge Allah hen genadig zijn) deze hadith niet accepteerden voor hun boeken. (Door Sheikh Mohammed ibn Saalih al-Uthaymeen (moge Allah genadig zijn met hem) in zijn boek "Hijaab" pagina's 17 en 1xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /> xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />.


De geleerden die het standpunt verdedigen dat de moslimvrouw een gezichtssluier moet dragen, zijn onder andere: Sheikh Abul A'la Maududi, Sheikh Ibn Jibreen, Sheikh Jamaal Zarabozo, Sheikh Mohammed ibn Saalih al-Uthaymeen, Imaam Ghazaali, Sheikh Sheikh 'Abdul-'Azeez bin Baaz, Sheikh-ul-Islam Ibn Taymiyyah, Ibn Hajar Al-Asqalanee, Ibn Al-Mandhur, Sheikh Muhammed Salih Al-Munajjid (een van de grote geleerden van onze tijd).

Tenslotte is het dragen van de gezichtssluier een zeer zuivere goede daad, die door beide groepen erkend wordt.



bron: www.islaam.nl