EEN WAARGEBEURD VERHAAL!!

Dit is een echte levensverhaal samengevat in het kort van een meisje, ik heb het gelezen en vond het mascha allah een mooi verhaal en vond dat ik het moest delen met mn broeders en zusters. Lees hoe het meisje haar weg heeft gevonden in het ware geloof!!

Assallam allaykoum wwb
Hierbij wil ik met jullie delen hoe ik terug ben gekeerd naar de rechte pad en waarom ik daar van was afgedwaald.

Toen ik twee was is mijn moeder overleden aan een bevalling van mijn jongere zusje. Ze liet mashaAllah 9 kinderen achter. Kort na haar dood is mijn vader hertrouwd met een andere vrouw die voor ons kon zorgen, maar helaas was dat niet haar intentie, dus werden we verdeeld onder familie leden.
Toen ik bijna zes was kwam ik met mijn broertjes en zusters naar Nederland. Eigenlijk begon toen de zware beproeving voor ons we werden mishandeld en vernederd en geslagen en we mochten niet normaal functioneren in ons vaders huis, haar kinderen die ze inmiddels zelf kreeg mochten alles. Kort om het was geen leven het was eerder een hel voor ons.
Mijn oudere broers werden 1 voor 1 het huis uitgepest door haar, en mijn vader gooide ze eruit op haar bevel. Alleen Allah weet waarom mijn vader alles deed wat zij vroeg ook tenkoste van zijn kinderen, zij hoefde maar een leugen te vertellen en hij geloofde haar en als we zeiden dat het niet waar was dan kregen we nog meer klappen omdat hij vond dat wij logen, ook moesten we vaak van hem aanhoren dat die niet van ons houd en dat hij wenste dat we er niet waren geweest, nou dat doet echt pijn om te horen als je al een moeder kwijt bent en dan nog is een vader die je liever kwijt is dan rijk, Ya Rabb!!!!!! als ik hier aan terug denk dan schietten de tranen in mijn ogen puur omdat dit zo onrechtvaardig aal moesten doorstaan kort na de dood van mijn moeder.
Toen ik 12 was verkeerde ik in een crissis, ik zat in de pubertijd en was heel depressief, ik had toen een broer van 17 die veel met mij sprak we hadden veel aanelkaar, hij was mijn alles wat ik had, ik hield ongelooflijk veel van hem. Maar kort daarna is die het huis uitgemept omdat die niet alle geld afstond aan mijn vader, mijn stiefmoeder was niet tevreden met de helft, en zei tegen mij vader dat die hem der uit moest rotten, tja mijn vader natuurlijk meteen op hem afstappen en hem het huis uitgemept.
Hij kwam op straat zonder paspoort en moest zwerfen van huis naar huis waardoor hij zijn werk kwijtraakte, en hij ging wedstrijd electricboogie in die tijd dansen om te overleven. Ik hoorde vaak mijn vader een auto ongeluk voor hem wensen, astagfieroelah, als ik aan mijn vader denk is hij totaal een vreemde voor mij.
Na ongeveer een jaar is mijn broer overleden aan een auto ongeluk hij is levend verbrand, er was totaal niets meer van hem over. Toen de nieuws kwam bij mijn vader zei mijn vader, ik hoop dat hij dood is!! Waarom hij was zo lief als mijn vader maar zijn ware karakter had ingezien zo hij net zo veel van hem houden als ik dat deed. Na die nieuws was ik kapot!!!!
Ik bad tot mijn Heer Allah laat het niet zo zijn Ya Rabb, ik wist toen niet veel van mijn geloof mijn vader leerde ons niets van het geloof en leerde ons ook nooit soeras of het gebed, maar we kregen wel altijd te horen dat we naar de hel zouden gaan als we iets verkeerds deden. Dus toen er na een gebids onderzoek was uitgekomen dat het toch mijn broer was, storte mijn wereld in elkaar Astagfieroelah.
Ik was boos op Allah ik weet dat ik niet zo moest denken maar ik kon niets anders, ik dacht Allah luisterd naar gemene mensen want mijn vader smeekte Allah voor een auto ongeluk voor mijn broer en die kreeg hij, en Allah stuurd alle mensen naar de hel, dat werd mij geleerd. En ik dacht ja waarom luisterd Allah dan niet naar mij toen ik knielde op de grond om het leven van mijn broer te sparen, en waarom moest hij zo verbranden dat alleen zijn gebid nog herkenbaar was. En waarom moeten wij meemaken wat we meemaakten en waarom is iedereen zo gemeen tegen ons alleen omdat mijn moeder niet meer leefde.
Ik had geen antwoorden in die tijd, niemand die mij kon antwoorden. Ik hoorde mijn stiefmoeder zeggen hij is vast naar de hel, ik huilde en smeekte Allah om mijn broer niet naar de hel te brengen, ik zei Ya Allah hij heeft al zoveel meegemaakt waarom moet hij naar de hel, Soebhanlah die avond droomde ik dat mijn broer naar mij toe kwam aangevlogen hij was helemaal in het wit, alles om mijn heen was wit, ik schrok van hem maar hij zei tegen mij zusje niet schrikken ik ben het je broer, wees niet verdrietig het gaat goed met mij.
Ik was bang voor hem en rende weg en hij vloog achter mij aan en zei zusje wees niet bang ik ben veilig hier. Ik de volgende nacht toen weer zo een droom gehad, en daarna was ik een beetje gerustgesteld. Maar na de dood van mijn broer verranderde ik totaal in een andere persoon, ik pikte niets meer van mijn stiefmoeder, en heb haar toen ook gedreigd dat als ze me weer zou slaan dat ik haar zou terug slaan, en vanaf die tijd werd ze bang voor me maar ze stookte mijn vader tegen me op en zo kreeg ik dus elke dag klappen van mijn vader, maar van die klappen werd ik alleen maar erger ik keerde tegen hem, en ik deed wat hij niet leuk vond.Laat thuis komen weg gaan s'ochtend en niet naar huis komen,
en als ik thuis kwam kreeg ik zoveel klappen dat ik gewoon bewusteloos raakte, maar dat weerhield mij niet om de volgende dag juist nog later thuis te komen, want immers de klappen deden mij niets meer, ik wilde hem dwarszitten want hij hield niet van ons dus waarom zou ik naar hem luisteren,
ik dacht als je mij dood wilt slaan doe maar ik haat het leven toch, ik vond het niet erg om te sterven vandaar dat ik denk ik juist dingen deed om geslagen te worden. Ik begon de verkeerde kant op te gaan, spijbellen aggressief ik sloeg iedereen die maar een woord tegen mij zei die mij niet beviel.
Geen school die mij nog wilde, toen moest ik naar de PPI, daar leerde ik jointjes roken, dat beviel mij zo goed want ik was immers elke dag van de aardbodem astagfieroelah, ik kwam stoond thuis elke dag en sliep meteen na school dus van 14.00 tot de volgende dag was ik nockout. Mijn vader begreep niet waarom ik zoveel sliep.
Ik vond het allang lekker want dan hoefde ik hun gezicht niet te zien. MIjn vader kwam de kamer binnen en trok mij bij mijn haar terwijl ik sliep naar de woonkamer om te zitten ik mocht niet slapen, raar hoor hij kon ons niet uitstaan maar ik moest wel verplicht in de woonkamer zitten, ik begreep hem totaal niet maar eerlijk gezegd ik wilde hem niet meer begrijpen ik wilde gewoon elke dag stoond zijn want dan hoefde ik niet in de realiteit te leven.

Op mijn 15de heeft mijn vader mij eruit gegooid, ik ben toen bij mijn broer gaan wonen, maar helaas dat was ook geen leven, mijn broer gokte en gebruikte waardoor hij en zijn vrouw elke dag slaande ruzie hadden, omdat hij al het geld opgokte en ze geen eten hadden.
Ik besloot om een bij baantje te nemen zodat ik ze uit nood kon helpen, maar mijn broer kwam toen ook bij mij voor geld bedelen, ik moest alles aan hem afstaan zodat hij kon gokken en snuifen. Mijn schoonzus liep weg met haar kinderen en toen bleef ik maar alleen met hem geen eten geen geld.
Ik was het zat en nam alle pillen in wat ik maar kon vinden in het huis, ik wilde dood ik had geen zin meer in het leven. Maar Alhamdoelilah volgende dag werd ik wakker ik ben blij dat Allah mijn leven had gespaard, de volgende dag ging ik naar school en rookte ik een joint waarbij ik toen meteen nockout viel, ik werd wakker na een paar uur in het ziekkenhuis. Mijn leraar vroeg wat er was ik vertelde hem de waarheid, en hij zei; jij gaat niet meer terug ik ga een tehuis voor je zoeken waar je terecht kan en zolang er nog geen plaats is ga je met mij mee.
Zo gezegt zo gedaan kwam ik bij hem terecht, hij had zo een leuke gezin een lieve vrouw en twee zoontjes, ik was echt zo welkom alsof ik geen vreemde was. Ik kreeg 600 gulden van hem om kleren te kopen, want ik ging weg zonder kleding.
Een week later kwam ik terecht in een kindertehuis, toen ik rust vond kwamen de nachtmerries van wat ik had meegemaakt, ik werd elke dag schreeuwend wakker en zag dingen die andere niet konden zien, ik zag mensen lopen die ook geen mensen waren, dus kan je voorstellen dat ik niet durfde te slapen. Ze wilden mij toen naar een ziekenhuis brengen waar ik een jaar moest verblijven tot dat ik genezen was van alle nachtmerries, dat was dus een inrichting, ik wilde niet en ik deed net als of ik geen nachtmerries had want ik wilde niet naar een inrichting. Het ging totaal fout met mij dat ze zelfs in het tehuis mij niet meer wilden hebben, ik ben toen weggegaan en sliep van de
ene huis naar de andere en vaak sliep ik in zolders en bushaltes. Totdat ik Alhamdoelilah een huis kreeg op mijn 18de. Ik moest toen voor mij zelf zorgen ik raakte in de schulden en van de ene dal kwam ik in de andere dal terecht, ik kon bij niemand terecht van mijn famillie want ik kreeg maar steeds te horen tja wij hebben het ook moeilijk, om eerlijk te zijn ik had toen een hekel aan moslims astagfieroelah nemen jullie mij niet kwalijk, maar ik maakte zoveel slechte moslims mee dat ik dacht dat het wel aan het geloof moest liggen want waarom zijn zij zo en waren de ongelovigen dan zo aardig tegen mij. Ik wilde toen niets van islaam weten, maar ik besefte dat er een god moest zijn.

Toen begon mij zoekfase:
Ik zocht naar God, ik kocht boeken zoals de celentijnse belofte, die vertelde je dan dat god in de mens zit Astagfieroelah, dat wij allemaal godelijk zijn, maar kwam bij mij niet geloofwaardig over. Ik ging toen naar de kerk met een vriendin, maar voelde mij daar niet thuis. Ik dacht tja iedereen zegt dat je god kon voellen in je hart zodra je naar de kerk ging, ik keek om mijn heen en zag iedereen uit volle borst zingen maar het deed mij niets.
Ik keek naar hun priester maar soebhanlah, het deed mij niets. Zo een jaar verder ik kon niets vinden wat bij mij zou passen, maar ik wist dat er zeker weten een god moest zijn want wie beschermde mij dan in het straatleven, ik werd altijd op het nippertje gered, maar door wie. En wie legde geld voor mijn deur toen ik geen eten had en naar buiten wilde lopen om te stelen, wie was dat???
Ik wist zeker er is iemand die om mij geeft maar waar kon ik Hem vinden. Wie fluisterde mij in mijn oor dat ik geen drugs moest nemen die mij aangeboden werd omdat ik nog een beter leven zou krijgen, wie was dat. Dat waren vragen die mij niet los konden laten.
Ik raakte gefrusteerd van het zoeken naar de waarheid, ik sloeg in tranen en schreeuwde het uit, ik zei God als U bestaat leid mij dan op het juiste pad, en ik garandeer U dat ik die zal volgen, als ik maar U liefde mag voelen want ik was immers koud van binnen ik had geen liefde meer in mijn hart, Soebhanlah kort daarna, nam ik een dieppe zucht en voelde ik Soebhanlah een warm gevoel van binnen die ik niet kan omschrijven.
Ik ging naar bed, en die zelfde avond droomde ik dat ik in een witte stad liep waar alles wit was de winkels de mensen, ik ging toen een winkel binnen en achter de toonbank stond een man met een witte islam muts en een witte jurk, hij was heel vriendelijk, ik kocht daar een broek een witte broek.
Toen ik de winkel uitliep ging ik voor de winkel op het stoepje zitten en ik lachte en zei; dit is mijn eerste islammitische broek. Ik werd toen wakker met de gedachten ik moet een boek kopen over de islam. Soebhanlah, tot voor die droom dacht ik nooit aan de islam. Ik kocht meteen een boek van kom tot het gebed van Abdulwahid van Bommel.
De volgende dag ging ik op zoek naar een moskee. Ik vond er 1 maar hellaas voelde ik mij daar niet geaccepteerd, ik vond dat men mij raar aankeek omdat ik geen hoofddoek op had. Ik zei tegen een vrouw, mevrouw ik ben nieuw hier ik wil meer weten over islaam? die vrouw zei; kon je geen hoofddoek aandoen.
Ik wilde weggaan maar dacht nee ik blijf nog effe wachten, weer kwam ik die vrouw tegen ik zei weer mevrouw kunt u mij vertellen of er hier een lezing is want ik heb gehoord dat jullie lezingen geven op zondag. Ze keek mij heel boos aan en zei, dat dat klopt maar kon je niet meer meisjes meenemen!! Ik werd boos en wilde weggaan, maar net dat ik weg wilde gaan kwam ik een heel aardig nederlandse moslima op de trap tegen die tegen me zei je bent nieuw hier he? ik zei ja. Ze zei waarom wil je weggaan ik zei ja gewoon. Ze nodigde mij uit om naar binnen te gaan en dat deed ik. Ik ging toen elke zondag naar de moskee voor lezingen.

Uiteindelijk vond ik het daar niet echt meer leuk omdat de lezingen te streng waren naar mij idee, het was niet de niveau voor mensen die pas praktiseerden er werd verteld dat Allah niet alles zou vergeven, en over steniging.
Ik werd juist bang voor Allah en dacht dat Allah mij al helemaal niet zou vergeven, want ik had ook daarvoor niet gevast of gebeden. Ik bleef weg en besloot om zelf kennis op te gaan doen. Ik kwam toen via een vriendin in het soefisme terecht, daar vond ik de mensen aardig en behulpzaam, en ze vertelden vele mooie verhaaltjes over islaam en de profeet vzmh, ik had een famillie die ik daarvoor niet had, ik voelde mij thuis.
Maar soebhanlah, toch aan de ene kant had ik toch ook geen goed gevoel over, waarom ik moest daar nog achter komen. Ik vroeg waarom ze rondjes draaiden omdat soefies dat doen op muziek en steeds Allah zongen. Die man zei ja omdat je dan dichterbij Allah kwam, ik vond dat vreemd want ik las immers dat je door je aanbidding dichterbij Allah kwam. Er was daar een man die met mij wilde trouwen, ik zei oke want ik vond hem een vrome man. Maar ik moest eerst wachten op de toestemming van de Sheik, want die moest eerst istigara gebed verrichten voor ons, en Allah zou dan hem antwoord geven.
Ik vond dat raar ik dacht nou ja dat kan ik zelf toch ook want dat las ik immers in het boekje van kom tot het gebed. Er werd mij toen verteld nee de Sheik staat dichterbij Allah dus alleen hij kan het gebed verrichten Astagfieroelah, na een week belde de Sheik dat we toestemming hadden gekregen. Ik ging naar huis en bad tot Allah dat hij mij antwoord moest geven of ik met die man moest trouwen. Toen gingen mij ogen open, ik zag alles gebeuren, hun pleegden de grootste zondes namelijk Shirk, Alhamdoelilah las ik zelf ook veel boeken vandaar ik er achterkwam dat wat hun deden shirk was.
Ik verliet de groep en besloot om een hoofddoek te dragen en zelf kennis op te doen. Ik kocht vele boekken, ik las heel veel. Ik hield elke dag steeds meer van mijn geloof.
De grote beproeving kwam toen ik een hoofddoek ging dragen. Mijn buren keerden zich tegen mij omdat ik de hoofddoek vlak na 11 September ging dragen dat was na de aanslag op Amerika. Tja wist ik veel, ik deed het omdat Allah dat van mij wilde en niet om de aanslagen, maar ik kreeg niets anders dan slecht commentaar, bv hoe kon ik voor zo een geloof kiezzen. Ik had het heel moeilijk daarmee.
Ik wilde hem afdoen, maar die avond kreeg ik weer een droom. Ik keek naar de lucht en er werd mij de hel en het paradijs getoond, Soebhanlah toen ik wakker werd dacht ik Soekran Ya Allah dat U mij een wijze raad hebt gegeven, ik doe mijn hoofddoek voor niemand af, ik werd toen heel standvastig in mijn hoofddoek, ik kon toen alles aan zelfs de raarste opmerkingen. Wel wil ik jullie nog effe duidelijk maken dat ik niet echt de hel en het paradijs heb gezien in de oorspronkelijke vorm maar als volgt.
Ik zag in de lucht een gigantische grote schatkist met robijnen en hele mooie fruit daarin fruit die je hier op aarde niet kon vinden, en daarnaast zag ik even groot een lucifers doos met het bekende merk "zwaluw" kennen jullie die? de beste merk lucifers.
In die droom vertelde ik een vrouw van die kist met fruit die ik zag, zei zei tegen mij Soebhanlah je hebt het paradijs gezien.
Maar ik had haar toen niet verteld van de lucifers doos die ik zag. Maar toen ik wakker werd dacht ik maar ik zag ook een lucifers doos, dat is vast de hel dan, mijn keus was toen duidelijk ik doe mijn hoofddoek niet af, Alhamdoelilah alle lof aan Allah de Heer der werelden. Ya rabb ik ben zo blij dat U mij naar het licht hebt geleid, Ya Rabb vergeef mij voor de woorden die ik in onwetendheid heb gezegd, YA Rabb ik twijfel niet aan U genade en aan U Barmhartigheid, Ya Rabb ik hou van U, ik heb nog nooit eerder zoveel liefde gevoeld en nog nooit eerder zoveel rust. Ik heb nog nooit van durfen dromen dat deze tijd zou komen, dat ik mij gelukkig zou voellen ondanks na alles wat ik mee heb gemaakt.
Ja ik heb zelfs mijn stiefmoeder vergeven in deze wereld en mijn vader, ik heb geen last van de nachtmerries sinds ik praktiseer. Elke keer als ik een nachtmerrie kreeg riep ik Allah in mijn droom en dan werd ik wakker, en nu Alhamdoelilah ben ik genezen van de nachtmerries.

Lieve moslim zusters en broeders,mijn leven is nog steeds vallen en opstaan, want het leven is niet makkelijk als je zoveel verdriet hebt gekend, en niet iemand om je heen hebt die je kan vertrouwen, maar Alhamdoelilah heb ik Allah swt, die ik om hulp kan vragen. Ik heb Allah die ik om geduld en standvastigheid kan smeken in moeilijke tijden.
Ik zocht ****akt met mijn vader en stiefmoeder om ze vergiffenis te vragen, maar ik mag niet naar binnen van mijn stiefmoeder, omdat ze een hekel aan mij heeft, omdat ik in die tijd tegen haar was gekeerd, ik stuurde mensen naar mijn vader voor 1 keer met hem te praten, en te zeggen hoe ik mij voelde in die tijd, en dat ik ondanks wat ik meemaakte met hem eigenlijk diep heel diep wel van hem hield, waarom weet ik niet, maar ik hield echt van hem, maar was heel boos op hem.
Ik wilde hem vergiffenis vragen en geven, maar mijn stiefmoeder heeft hem voor een keus gesteld dat als hij ****akt met ons zoekt dat ze hem gaat verlaten. Tja jullie kunnen raden wat zijn beslissing is. Geeft niet ik heb hem en haar vergeven in deze wereld, maar in el agiera moeten ze verrantwoording afleggen aan onze Heer Allah.
Ik heb er vrede mee nu, ik leef rustig verder en vraag Allah om te doen wat het beste is voor ons, misschien krijg ik nog de kans om mijn vader te zien voor mijn dood of zijn dood, Allah weet het beste, maar ik vind het wel moeilijk want ik heb hem jaren niet gezien.
Maar ik kan geen bergen verzetten, ik wacht rustig af van wat Allah swt, wil als Allah het wil zal ik hem nog zien zo niet, jammer dan.
IK ben het wel gewend, om zonder hem te leven, maar ik zou hem alleen nog graag willen vragen, of hij nou uitzichzelf handelde of niet, was hij bewust van wat die deed of niet. Ik vind het eigenlijk moeilijk om het totaal te vergeten, ik heb hem vergeven maar ik kan het niet vergeten. Omdat het toch mijn hele leven beinvloed. Het beinvloed mij dagelijks, met islam Alhamdoelilah heb ik veel geleerd ik ben heel veel zekerder geworden van mij zelf, wat ik daarvoor totaal niet was.
Maar het feit blijft dat ik elke dag mijn best moet doen om alles te vergeten, ik heb een grote wond dat genezen moet worden, maar inshaAllah met de wil van Allah zal het lukken. Er is een lieve man op mijn pad gekomen en inshaAllah gaan we binnenkort trouwen, ik heb hem een stukje verteld over mijn leven, en hij wil dolgraag met mij trouwen, Alhamdoelilah, wie weet is hij wel degene die mij veel zal steunen in mijn verwerking inshaAllah.Ya Rabb!!!

Lieve broeders en zusters ik ga het hierbij laten want ik heb geprobeerd het kort te houden maar dat was heel moeilijk. Als ik alles met jullie zou delen zou ik over een maand nog niet klaar zijn met schrijven. Maar Alhamdoelilah ik ben nu tevreden met mijn lot, wat ik vroeger niet was. IK ben Allah dankbaar dat ik op zijn weg mocht komen. IK dank Hem elke dag inshaAllah. Ik bid voor mijn zuster die bezeten is door wat ze mee heeft gemaakt, ik bid voor mijn broers die de weg kwijt zijn, ik hoop dat Allah ze gaat leiden hoe die mij heeft geleid. Maar inshaAllah ik blijf voor ze bidden inshaAllah moge Allah ze leiden naar het licht ameen, ameen, ameen. Ik hoop ook voor iedereen die echt de waarheid zoekt dat Allah ze mag leiden naar het licht, het licht die ik heb ontvangen na het duister xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

__________________
Allah swt heeft de vrouw speciaal gemaakt; HIJ gaf haar schouders, sterk genoeg om het leed van de wereld te dragen; zachte armen, om comfort te bieden; kracht, om bevallingen te doorstaan; doorzettingsvermogen, om voor vrienden en familie te kunnen zorgen; gevoel, zodat zij haar kinderen lief zal hebben. HIJ schiep haar uit een rib van de man, om zijn hart te beschermen. HIJ gaf haar ook een traan; die is van haar; zij kan het gebruiken wanneer zij dat nodig heeft.