Bij wijze van verstrooiing in deze voetballoze tijden heeft Kalishoek 2 feestjes waarop niemand mag ontbreken.
Het eerste feestje gaat door op 2 juli aanstaande, waar Kalishoek wordt ontvangen om 16uur op het gemeentehuis van Melsele voor een huldiging en receptie. Daarna begeven we ons naar feestzaal Kolenhof voor een feestmaaltijd (warm en koud buffet). Hierna kunnen diegene die hun conditie op peil willen houden nog een dansje placeren. Mannen alleen, vrouwen met de Webmaster....Gezien de financiële crisis en het feit de aandelen die Kalishoek in zijn bezit heeft quasi niets meer waard zijn, wordt er een kleine bijdrage van 30 EUR/persoon gevraagd.
Betalen kan op rekeningnummer 001-1190773-77 voor 25 juni 2011. Graag ook even een seintje aan onze feestneuzen Rudi (0485 71 83 77), Hermine (0496 05 79 79) of Ferdi 0477 83 10 34. Voor diegene die heel zeker willen zijn, kunnen gerust alle 3 de personen een bericht sturen.
Een tweede feestje vindt plaats op 16 juli, tevens in zaal Kolenhof ter gelegenheid van de 60ste verjaardag van onze voorzitter. Vanaf 19u30 worden we verwacht om mee te vieren met dit feestvarken. Cadeautip is iets in een envelop, ik moet eerlijkheidshalve zeggen dat ik al 2 dagen probeer om een paar flesjes palm in een envelop te krijgen, maar dat is niet echt makkelijk. Tips steeds welkom...
Iedereen was goed op tijd, zodat onze interim coach een goed beeld had wie ging starten. Een moeilijke keuze dus moest Wim een paar knopen doorhakken. Gelukkig werden deze door iedereen aanvaard.
Om 10 uur begonnen we eraan, na de gebruikelijk champions league opkomst van de ploegen trapte Kalishoek deze bekerfinale af. Voor de wedstrijd hadden we al aangegeven dat we, zeker op basis van de stand, de underdog waren en eigenlijk niets te verliezen hadden. En zo starten we ook, zonder complexen, gewoon ons amuseren.
We waren echter nog niet goed en wel vertrokken, of het stond al 1-0, een prachtige trap in de benedenhoek. Een domper op de feestvreugde. Echter, toen was daar de Kallishoek spirit die we een hele wedstrijd zouden volhouden. We vochten voor elke meter grond en waren zeker de gelijke. Onze tegenstander kreeg in de eerste helft geen kans meer, wij daarentegen des te meer. Echter, het mocht niet zijn. Afgekeurd doelpunt, een been en dergelijke zaten steeds in de weg.
1-0 was dan ook de ruststand. Tweede helft begint identiek als de eerste. Uitbraak Vanhoecke en stalhaard in de korte winkelhaak geborsteld. Opnieuw onhoudbaar, maar uiteraard hebben we daar geen boodschap aan. Het stond 2-0, op basis van de kansen tegen alle logica in.
Toen kort daarna Vanhoecke weer op doel schoot en de bal opnieuw met een mooie krul in de winkelhaak verdween, was het over en uit. Maar wie dacht dat we ons gingen laten afslachten kwam bedrogen uit. Verbeten gingen we op zoek naar de aansluitingstreffer, en rambo Dennis lukte de 3-1. Een sprankeltje hoop laaide opnieuw op.
We kregen nu een paar kansen op de aansluitingstreffer, echter was het opnieuw Vanhoecke dat met opnieuw een fabelachtige goal alle twijfel wegnam. 4-1 en nu definitief over. Kristof scoorde nog, na een mooie rush en een mooi shot, de 4-2.
Vanhoecke dus bekerwinnaar en wij eervol tweede. Men zegt wel eens dat je in principe niet de tweede plaats wint, maar de eerste verliest. En op basis van de wedstrijd kunnen we dit principe inderdaad bevestigden. We verdienden meer, echter tegen 4 fabelachtige doelpunten, kan ook een sterk Kalishoek niet veel doen.
Als we even het seizoen mogen samenvatten, kunnen we stellen dat we met een jonge, nieuwe ploeg het al bij al zo slecht niet hebben gedaan. Finale beker gehaald, en in de competitie, tja ik schat dat we in een zevental wedstrijden met 1 doelpunt verschil verloren en het merendeel hiervan was te wijten aan pech en dergelijke. Tel deze punten erbij, en we weten dat we vooraan meedoen.
Als we mijns insziens, deze ploeg volgend jaar kunnen samenhouden, versterkt met een paar grote stevige boys, een jaartje meer ervaring, iets meer op elkaar ingespeelt en af en toe het nodige geluk dat dit jaar ontbrak; denk ik dat we zeer ver kunnen geraken en gerust onze doelstelling hoger mogen leggen dan dit jaar.
Maar, Kalishoek boys, no matter what, laat ons hetzelfde principe huldigen als dit jaar. Dat is elke zondagochtend met een goed humeur op het veld staan, en puur amusement; niets meer dan lachen en fun, de rest volgt dan wel automatisch. Geniet van de welverdiende rust na een zwaar seizoen, en tot volgend jaar.
Vandaag halve finale beker tegen de Blue Boys. Moeilijke opdracht zeker gezien het feit het in de competitie 7-1 werd.....
We begonnen vrij stevig aan de wedstrijd. Veel middenveldspel, zonder echt grote kansen. De eerste kleinere kansen waren wel voor ons en op basis van deze hadden we een licht overwicht. Echter, zoals wel vaker, kregen we via een stilstaande fase een doelpunt tegen. Mooie vrije trap en al even hard ingekopt. 0-1 dus... Niet getreurd, want korte tijd later besloot Olivier om via een fraai doelpunt er 1-1 van te maken. Zijn eerste, maar zeker niet zijn laatste.
Nog voor de rust drukten we door en hadden nu echt overwicht. De 2-1 hing in de lucht en zo geschiedde. Een onrechtstreekse vrije trap en opnieuw Olivier schoot de bal staalhard in doel. 2-1 ruststand.
We wisten dat de Blue Boys zouden beginnen drukken en dit gebeurde dan ook. We moesten in de tweede helft pompen of verzuipen. Af en toe kwamen we er wel nog eens goed uit, maar het meeste gevaar kwam van onze tegenstander. Toch duurde het ruim 25 minuten voor Blue Boys de 2-2 lukte.
Iedereen dacht op dat ogenblik dat Blue Boys nu over ons gingen lopen, maar daar kwam opnieuw Olivier. Vanuit een onwaarschijnlijke hoek, vanwaar iedereen een voorzet verwachtte, schoof hij de bal op één of andere manier feilloos in doel. Geheel tegen de verwachtingen 3-2.
Daarna bleven Blue Boys drukken, echter de beste kansen waren nog voor ons.
Al bij al een meer dan verdiende overwinning van een goed en sterk spelend Kalishoek. Iedereen was werkelijk top. Olivier scoorde aan de lopende band; in de tweede helft was Marco eigenlijk overal te vinden en stak hij overal een voetje voor, Denis speelde zoals steeds uitstekend, enz. Iedereen was werkelijk goed en quasi foutloos vandaag.
Volgende week de finale tegen Vanhoecke. Laat ons hopen dat we voor het eerst in 3 jaar nog eens kunnen winnen op hun veld en aldus de beker mee naar huis nemen...
Eindeseizoenswedstrijd vandaag en dat was eraan te merken. Over deze wedstrijd kunnen we vrij kort zijn, een beetje gebrek aan concentratie, veel goede wil, wat pech voor ons en een beetje geluk voor onze tegenstander.
Een 4-8 eindstand tart dan ook alle verbeelding, vooral de laatste 20 minuten ging het vrij vlot... doelpunten van onze kant kwamen van Kristof 2x, Fjodor en Robby.
Opmerkelijk optreden ook van de man in het zwart met enkele zeer rare beslissingen... we zullen maar niet teveel verder denken aan eventuele linken met de toekomst...
Moraal van het verhaal: volgende week moet het beter. Alles op alles tegen de blue boys, want ons seizoen afsluiten met een bekerfinale zou zeer mooi zijn.
Tenslotte, zoals een anonieme bron ( ) zei na de wedstrijd "ach mannen, als onze tegenstander niet had gescoord, was het een afgetekende zege"... heb daar eigenlijk niets meer aan toe te voegen.
Wat een wedstrijd vandaag.... En dan te weten dat we eigenlijk nog niet op ons sterkste stonden, wat gaat dat geven met o.a. Benny, Johan, Denis etc er nog bij...
Beginnen bij het begin. Net 11 man. Gezien de hoge blessurelast dachten we dat we eerder de schade zouden moeten beperken, echter niets bleek minder waar. Reeds van bij het begin voetbalden we goed mee en ging het spel gelijk op. Eerste opschudding was er na een fout(je) van u webmaster, echter het geroep was luider dan de kaart. Plotsklaps schrok iedereen, een lucky goal die letterlijk en figuurlijk uit de lucht kwam vallen bracht de stand op 0-1. Echter, een dikke 10 minuten later zorgde Olivier voor de oververdiende 1-1. Er waren nog een paar kansen aan beide kanten, echter zonder zeer groot gevaar.
Tweede helft dan. We wisten dat het Kliekske ons onmiddellijk zou trachten vast te grijpen, en aldus geschiedde. Echter, dan pech. Strafschop tegen van een bedenklijk leidende scheidsrechter, die om het zachtjes uit te drukken het niet zo op Kalishoek had begrepen, maar goed. We moesten door. 1-2 dus. Echter, op het moment dat iedereen verwachtte dat onze tegenstander ons zou dood doen, scoorde Robby de gelijkmaker. Kliekske ging nog op zoek naar de 2-3, maar uiteindelijk kwamen wij op de counter er nog het dichtste bij.
Al bij al billijk gelijkspel, waar we tevreden over mogen zijn. Toch vandaag een speciale vermelding voor Kristof, die vandaag precies 2 hoofden en 4 benen zat. Overal zat hij tussen en ook zijn passing was redelijk om niet te zeggen perfect.
Sterke wedstrijd van het Kalishoek dat alleen maar het beste doet verhopen voor volgend jaar. Iedereen een super dikke proficiat en tot volgende week op de Boys.
Beton vandaag. Goed voetballende ploeg waar het nooit makkelijk tegen is, en dat bleek vandaag niet anders.
In de eerste minuten waren er een paar kleine kansjes aan beide kanten. Na een hoekschop, die steeds voor gevaar zorgden, werd het dan 0-1, niet goed afgedekt en dan weet je wel hoe laat het is.
Deze 0-1 was echter een wake up call, want plotsklaps begon het toch een beetje te draaien. Een paar minuten later scoorden we al de 1-1. De 2-1 volgde vrij snel. Knappe bal van Jonas, rustig afgewerkt door Dennis. Daarna zakte we eigenlijk volledig weg. Beton kreeg nog een paar goede kansen, trap vanop een paar meter, speler alleen op doel enz, echter steeds werden deze kansen gekeerd.
Al bij al een gevleide 2-1 ruststand. Tijdens de rust werd er even gepraat en beseft dat het de tweede helft beter moest. Na een paar ogenblikken, kregen we echter een strafschop tegen en stonden de bordjes weer in evenwicht. Meteen ook het laatste wapenfeit van Beton.
Daarna waren we controlerend baas en we kregen nog een paar goede kansen op de 3-2. Deze werden echter gemist en net op het moment dat iedereen dacht dat het 2-2 zou blijven, scoorde Dennis na mistasten van de keeper.
Al bij al een gevleide zege. Wat echter mijns insziens veel belangrijker was, was het feit dat we 2 goede jonge spelers bij hebben. Karel bewees vorige week al dat hij goed kon voetballen, deze week verwelkomden we Jonas die een fantastische (en niet enkel dat) trap in de voeten heeft. Zo blijven we bouwen aan ons team voor volgend jaar... De tegenstand weze gewaarschuwd...
Op papier een moeilijke uitwedstrijd, echter de realiteit bleek anders. Onze tegenstander was maar met 9, en dat deed zich voelen.
Wedstrijd ging even gelijk op, doch dan drukten we het gaspedaal even dieper in. Voor iemand boe of ba kon zeggen stond het 0-5. Doelpunten van Fjodor, Olivier en... Stuk voor stuk mooie doelpunten. Vooral de eerste van Fjodor (prachtig meegenomen met de borst) en de uitgemeten lob van Olivier waren de moeite waard.
De 1-5 was niet meer dan een voetnoot, even concentratieverlies en de goal viel.
Bij de rust besloot onze tegenstander ermee op te houden, gezien de omstandigheden een jammere maar zeer begrijpelijke beslissing.
Vandaag werd er ook een nieuwe jonge speler verwelkomd. Karel liet direct zien dat hij zeker geen verzwakking is en heeft onmiddellijk bewezen dat we er nog veel plezier aan gaan beleven.
Zoals reeds 100 keer gezegd, zijn we aan het bouwen aan onze ploeg van volgend jaar, en ik denk dat er alweer een nieuwe belangrijke steen is gelegd.
Wedstrijd tegen de laatste vandaag. Een makkie zou je dan denken. Na 45 minuten bleek dat het anders was.
We starten goed. AS Faltboys kwam niet in het stuk voor. Na 2 minuten, overduidelijke penaltyfout op Fjodor, echter om één of andere onverklaarbare reden fout op de keeper.... onverklaarbaar. Echter niet getreurd. Een tijdje later knalde Fjodor dan toch de oververdiende 1-0 tegen de touwen.
Dan viel de motor echter helemaal stil. AS Faltboys kwamen beter en beter in het stuk voor. Echter, het gevaar bleef uit. Net op tijd kregen we dan toch (en overduidelijk) een penalty. Glen trapte deze en besloot een Wasilevski'tje te doen... maw, een beetje over getrapt...
Echter, ikzelf moet niet veel zeggen, want bij de 1-1 van ging ik ook niet vrijuit... en dan zeg ik het nog beleefd
1-1 ruststand dus. De tweede helft was het echter gedaan met lachen. De grote Robby Van De Voorde show begon... een loepzuivere hattrick en de kous was af. Tussendoor werd er nog een penalty gestopt van AS Faltboys, maar dit is maar een voetnoot.
Volgende week echter zal het niet zo makkelijk gaan voor onze verplaatsing naar Kadans. Voor de mensen die het nog niet weten, we spelen op kunstgras, dus aangepast schoeisel.
Vandaag tegen Joly Travel, een makkie zouden velen denken. Echter, al voor de wedstrijd bleek dat we het zeer moeilijk zouden krijgen... starten met 9. Gelukkig kwam Dennis Buys er nog door zodat we na 10 minuten met 10 stonden. Toch nog 1 man minder en dat voor de rest van de wedstrijd.
Echter, was dit niet te zien door een ongelooflijke vechtlust en teamspirit. Deze werd dan ook al snel beloond. Bal kwam in de voeten van Dennis en die schilderde de bal vanop zo een 30 meter magistraal over de doelman in doen. 1-0 dus. Wie dacht dat toen het mooiste wel gepasseerd was, kwam bedrogen uit. Fjodor schoot vanuit een scherpe hoek staalhard in de kruising, binnenkant van het doelhout, veel zuiverder kan je ze niet binnenknallen. En nog was het niet gedaan. Robby dacht van ook even snel zijn goaltje mee te pikken en zo gezegd zo gedaan. Hij omspeelde de keeper en vanuit een scherpe hoek schoot hij droog de 3-0 binnen.
Joly Travel stelde daar 1 kans tegenover, een kopbal die eveneens hard werd binnengekopt. 3-1 bij de rust. Wie had dat gedacht voor de wedstrijd.
Tweede helft hielden we makkelijk stand. Kristof zorgde nog voor de 4-1 (al dan niet bewust, in alle geval mooie lob) en Joly Travel kreeg 1 goeie kans die werd gekeerd.
Conclusie: een zeer sterke wedstrijd van Kalishoek, super inzet met een uitstekend resultaat tot gevolg.
In tegenstelling tot vorige week, kwamen we vandaag maar net aan 11 man. Zowel Glen als Wim maakte hun wederopwachting, dus dat beloofde veel goeds.
De eerste helft ging rustig van start. Beide ploegen waren relatief ongevaarlijk en startten afwachtend. Na een verre uittrap, nam Robby de bal mooi aan en werkte dan beheerst maar weliswaar inhoudbaar binnen. 0-1 dus. Onze voorsprong was echter van korte duur. Een mooi shot van onze tegenstander ging via de paal erin. Op het moment dat iedereen dacht dat we met een 1-1 gingen rusten, schoot (??) Kristof op doel en zowaar waaide de bal in de verste hoek binnen. Of het nu al dan niet zo bedoeld was speelt geen rol, 1-2 bij de rust dus.
Over de tweede helft kunnen we zeer kort zijn. We moeten durven toegeven en eerlijk met onszelf zijn, we waren zeer slecht. Onverzorgde passes, uit positie lopen enz. Resultaat was er ook naar 3-2 verlies.
Wat vooral belangrijk is om te onthouden is echter hetvolgende: achter de wedstrijd werd er wel gezegd van "tja, we kunnen geen goalen maken". Laat me dit even aangrijpen om te zeggen dat we steeds winnen met 11 en ook verliezen met 11. We stonden 1-2 voor, dus we konden evengoed gesteld hebben "ach, we hebben er weer 3 tegen gekregen". Ik wil gewoon aantonen dat we dit moeten zien als een collectieve slechte prestatie waar we vooral uit moeten leren. En ook moeten beseffen dat dit nog wel eens zal gebeuren, hoe jammer ook. Laat ons hier vooral uit leren en trachten om dit te vermijden in de toekomst.
Dus volgende week iedereen terug op post en met verse moed ertegenaan.
Vandaag wedstrijd tegen de fiere leider van de competitie. Een paar belangrijke spelers konden niet door werk/blessures, maar we waren met 11 voor de wedstrijd.
Dat het moeilijk ging worden, wisten we op voorhand. Echter, het eerste kwartier ging het spel gelijk op. Vanhoecke was weliswaar ietsje beter, maar zeker en vast niet uitgesproken. Ik mag wel zeggen dat op een onverwacht moment we 1-0 voorkwamen, doelpunt Fjodor die de laatste weken zowat alle wedstrijden zijn goaltje meepikt.
De voorsprong was echter van korte duur. Een weergaloos shot (niet te vergeten, voorafgegaan door een prachtig overstapje) zette de bordjes weer gelijk. Vanhoecke kreeg in de 1ste helft nog 1 goede kans, echter deze werd gered.
1-1 ruststand dus, en we konden zeggen dat het niet gestolen was.
Over de tweede helft kunnen we kort zijn. Als we heel eerlijk zijn met onszelf, werden we overspeeld. Vanhoecke combineerde en dirigeerde de wedstrijd. De 1-2 kwam er door een foutje van onderstaande, wat ook al eens kan gebeuren. Daarna werd het snel 1-3 en 1-4. Beide mooie doelpunten en mooi uitgespeeld. We waren al bij al tevreden dat Vanhoecke dan de voet van het gaspedaal haalde. We scoorden nog de 2-4, maar dat was meer een voetnoot.
We moeten eerlijk zijn dat we de tweede helft iets tekort schoten om mee te kunnen. Iedereen deed zijn best, maar op zo een moment zie je duidelijk dat we een ploeg in opbouw zijn. In alle geval moeten we hieruit leren en zoals reeds 100 keer gezegd, dit seizoen is een overgangsjaar, volgend jaar moeten en zullen we er terug staan. Daar ben ik zeker van.
Terugwedstrijd van de beker. We begonnen deze match met een 4-1 voorsprong, toch wisten we dat het niet makkelijk zou zijn. Zeker niet toen we de staat van het veld zagen. Moeilijk bespeelbaar door het koude weer.
Vooral in het begin was het meer een glijpartij dan een wedstrijd. Na 5 minuten even schrikken, corner Los Amigos, er werd wat geroepen en de bal ging in het doel, een horrorscenario diende zich aan. Echter, gelukkig voor ons werd het doelpunt afgekeurd; reden was het niet roepen van namen. Streng oordeel, maar regel is regel.
Los Amigos bleef zachtjes baas, echter wij kwamen er op tijd en stond ook uit. Na ongeveer 20 minuten, een nieuwe aanval van onze tegenstander, en Steven zag zich genoodzaakt even een voetje te zetten, terechte penalty dus. Strafschop werd hard, niet echt zuiver binnengeknalt. 1-0 dus. We wisten dat het dan opletten geblazen zou worden en dat het gevaar erin zat dat Los Amigos vleugels zou krijgen.
Echter, dan schoot onze machine in gang. Op een moeilijk veld, werd er ijzersterk verdedigd en werden er zowaar een paar mooie combinaties op de mat gelegd. Voor Los Amigos het goed en wel besefte stonden ze 1-2 in het krijt. Wie de doelpunten heeft gemaakt ontglipt mij even, maar ik meen mij te herinneren dat Mathias, Fjodor en Olivier bij de doelpuntenmakers waren.
Degene die vandaag niet scoorde, maar wel 3 assisten gaf, was onze andere spits zijnde Robby.
Tweede helft dan, en eigenlijk was de volgende ronde al een feit. Geen reden voor ons om onze tegenstander een duimbreed toe te geven. In de tweede helft kreeg Los Amigos geen kans, en liepen wij al bij al makkelijk uit tot 1-5. In de slotfase kregen we nog een strafschop, en ik was blij dat ik even het veld kon oversteken om deze, zoals verwacht, loepzuiver binnen te knallen.
Eindstand 1-6 dus met een ijzersterk Kalishoek. Als we de komende bekerwedstrijden met die mentaliteit aanpakken, zouden we wel ver kunnen geraken.
Verslag iets later door beroepsreisverplichtingen.
De wedstrijd zondag liep eigenlijk van een leien dakje. Sterk voetbal van Kalishoek. Shell Boys heeft denk ik 2 kansen gehad waarvan ze er één hebben gescoord. De rest was het al Kalishoek wat de klok sloeg.
Een zeer sterke eerste helft met een nieuw, maar uitmuntend spitsenduo (Fjodor en Mathias) die continu voor gevaar zorgden en eigenlijk elkaar kans op kans aanboden. De motor liep zo goed, dat onze Robby zichzelf buitenspel zette en heel de wedstrijd aan de kant bleef (speciaal voor Robby zijn vrouwtje: hij heeft virtueel heel goed meegespeeld...)
Wie de goals gemaakt heeft is mij ondertussen reeds ontgaan, echter bij de rust stond het 3-0 en dat was helemaal niets overdreven.
Tweede helft ging verder zoals de eerste ge-eindigd was. Wij baas, Shell Boys weinig of geen kansen. De 3-1 kwam dan ook uit de lucht gevallen. We schoten echter opnieuw wakker en voor iemand boe of ba kon zeggen stond het 5-1.
Tijdens de wedstrijd maakte (ik had toch tijd genoeg) ik mij de volgende bedenking. De ploeg die vandaag op de mat stond, plaats daar volgend jaar Johan bij en in de wetenschap dat Robby nog op de bank zat (los van de vervangingen...) denk ik dat we volgend jaar een ploeg op de been kunnen brengen die bestaat uit 16 sterke spelers, waar wisselen geen verzwakking is en die kan meedoen vooraan...ik wil het niet al te luid roepen, maar met de mentaliteit alsook de kwaliteit die er was van iedereen op en naast het veld denk ik dat we volgend jaar "one to watch zijn..."
Tot slot, het wordt iets te weinig gezegd, maar ik wil in naam van de ploeg een woordje van dank richten aan onze trouwe schare supporters, onze coach en uiteraard onze voorzitter die fantastisch werk levert (en die tijdens de rust weer een verhaal boventoverde dat mij doet afvragen waarom mensen in godsnaam een lange snor laten groeien, ik in alle geval scheer mij sindsdien elke dag 2 keer)
Wedstrijd op de Kleine Beurs, klein veld, sterke tegenstander. Misschien is de Kleine Beurs wel de best voetballende ploeg in de reeks.
Bij aanvang waren we met 10, gelukkig kwam Geert vrij snel opdagen zodat we binnen de korste keren met 11 waren.
De wedstrijd zelf dan. Zoals reeds gezegd begonnen we met 10, dus opdracht was simpel: de 0 houden tot we voltallig waren. Dit lukte al bij al zonder problemen. De eerste helft kabbelde rustig over en het weer zonder echt gevaar. Vrije trap voor Kalishoek dan, Benny zet zich achter de bal en knalt op doel. Om één of andere reden eindigt de bal in doel... 0-1 dus en Kalishoek op rozen. Zachtjes aan komt de Kleine Beurs in de wedstrijd, buiten een paar gevaarlijke kansen houden we goed stand, 0-1 ruststand dus.
De tweede helft begint zoals de eerste ge-eindigd was. Kleine Beurs die aandringt, wij die rustig stand houden. De druk wordt echter groter en groter, de kansen evolueren mee. Elke keer de Kleine Beurs aan het doel komt wordt het iets gevaarlijker, maar steeds staat er iemand in de weg. Op een snedige counter maken we achter 0-2, knappe aanval en mooi afgewerkt door Fjodor.
De 0-2 houdt echter niet lang stand. Een nieuwe aanval van de Kleine Beurs en onhoudbaar afgewerkt 1-2... We weten dat we het nu heel moeilijk gaan krijgen. De aanvalsgolven blijven komen en komen... en het onvermijdelijke gebeurt. Een staalhard schot, mooier in de kruising kan je hem niet trappen... 2-2 dus. En nog is het niet gedaan, Kleine Beurs krijgen nu vleugels en op een terechte strafschop maken ze 3-2.
Het enige wij er tegenover kunnen zetten zijn een paar gevaarlijke kansen, die al even knap uit het doel geranseld worden... Tot Robby het een beetje beu is en de 3-3 binnenpegelt, lateraal in de kruising, onhoudbaar en weergaloos.
Al bij al een verdiend gelijkspel en een zeer mooie wedstrijd voor de toeschouwers.
Na een paar weken van verplichte rust stond er een wedstrijd tegen Los Amigos op het programma, steeds goed voor een beetje ambiance.
De eerste helft ging vrij rustig van start, al was het wel Los Amigos dat op kousevoeten de match in handen nam. Buiten af en toe een gevaarlijke prik kwamen ze echter niet. Op het moment dat het toch wel duidelijk was dat onze tegenstander sterker en sterker begon te worden, besloot Fjodor van er dan maar 1-0 van te maken. Op dat ogenblik misschien wel tegen de gang van het spel in, maar dat telt uiteraard niet.
Na dit doelpunt kwamen we iets beter in de wedstrijd en leek Los Amigos toch wat van slag. Opnieuw toch wel enigzins onverwacht zorgde Kristof voor een 2-0 stand. Iedereen dacht dat we met deze stand gingen rusten. Bij de laatste aanval van Los Amigos echter, werd er een penaltyfout gemaakt. De strafschop werd niet goed, maar wel hard binnengetrapt. Een handje van u auteur kon er nog bij, maar dat was ruim onvoldoende. 2-1 ruststand dus.
Tweede helft ging gelijk op. Beide ploegen kregen goede kansen en werkten allebei niet af of stootten op de doelmannen. Echter, Olivier kreeg een geniale ingeving en met een doorsteekpass zoals alleen Messi (of nu dus Olivier) kan geven zette hij Fjodor op weg naar de 3-1. Ondertussen is het ook wel geweten dat onze beide spitsen, als ze voor de doelman verschijnen, er 9 op de 10 binnentrappen en dat was dus nu niet anders.
Quasi onmiddellijk echter scoorde Los Amigos de 3-2, dus het bleef een beetje bibberen. In minuut 80 gebeurde er dan iets ongelooflijk!! Kalishoek kreeg een strafschop en Johan legde de bal neer. Op dat moment staat het eigenlijk al 3,5 - 2... maar Johan miste! Jaja, voor velen een verassing!! Het bleef dus 3-2, maar we hielden al bij al vrij makkelijk stand.
Misschien was een gelijkspel wel eerlijker geweest, maar dat is natuurlijk praat na de vaak.
Afgelopen zondag wedstrijd tegen de Blue Boys, een ploeg die we in de heenronde versloegen. Dat het deze keer niet zo zou zijn, was al duidelijk voor de wedstrijd. We kwamen maar aan 9 spelers
Een samenloop van omstandigheden van spelers die naar feestjes, kerstmarkten en dergelijke moesten. Onze 10de man, zei aan de telefoon dat hij ging komen, maar uiteindelijk bleef hij in zijn bed... iedereen stelt hem nog steeds de vraag waar hij dan gekomen is....
Wedstrijd zelf dan. Bedoeling was om zo lang mogelijk stand te houden, wat niet goed is gelukt. Na een dikke 5 minuten stond het al 1 - 0. Iedereen vocht echter voor elke lap grond, zodat de schade beperkt bleef en we met 4 - 1 de rust ingingen. Het moet gezegd worden dat we nota bene het laatste kwartier beter waren dan de thuisploeg!
Tijdens de rust even twijfel over het al dan niet stoppen. Een paar spelers wilden stoppen, andere niet. Er werd dan een typisch Belgisch compromis gesloten (De Wever en co zouden zich beter eens aan ons spiegelen, t'zou al lang opgelost zijn). We speelden verder tot 7, daarna zouden we ons collectief blesseren.
En zo geschiedde. We vochten moedig verder, maar op fysiek moesten we uiteraard het onderspit delven. En eens dan de vijfde valt, ja dan gaat het rap. Om één of andere reden, was er na de 7de tegengoal bij verschillende spelers een blessure opgetreden zodat we verplicht waren te stoppen.
Al bij al hebben we ons goed verweerd. Laat ons hopen dat in de toekomst we zo geen samenloop hebben en we steeds met 11 spelers zijn.
Over de wedstrijd van vandaag kunnen we vrij kort zijn. Koud weer, beenhard veld en een ploeg die moeilijkheden had zich aan te passen.
De doelpunten die we tegenkregen waren stuk voor stuk tegenslag, geluk dat wij dan weer ontbeerden in de afwerking. Wij zijn een goed voetballende ploeg, maar vandaag werd het duidelijk dat voetballen op een hard veld voor ons zeer moeilijk is.
De wil was er, en zeker in de tweede helft waren we de betere, echter zoals reeds gezegd kregen we de bal er niet in.
Lichtpuntje vandaag was onze nieuwe aanwinst Matthias. Ik denk dat we gerust mogen stellen dat we nu over één van de sterkste voorlijnen van de reeks beschikken.
Moraal van het verhaal: volgende week met verse moed ertegenaan en als het geluk keert, dan zijn we terug vertrokken.
Vandaag een uit (thuis) wedstrijd tegen het Kliekske, steeds goed voor een beetje ambiance. En dat was iets wat vandaag niet ontbrak.
De eerste helft ging gelijk op. Beide ploegen vochten voor elke meter grond en dat had tot gevolg dat beide doelmannen niet veel werk hadden. Kliekske kreeg 1 zeer grote kopkans, maar deze werd onbegrijpelijk gemist. Buiten nog een vrije trap recht op de doelman, waren zij niet gevaarlijk.
Bij een goede uitbraak van Johan, die de helf van het veld overstak en dan een zeer knappe "assist" gaf aan Robby. Tja, bal in de voeten van Robby in de 16, dan weet je hoe laat het is. 0 - 1 Kalishoek. Dit was niet naar de zin van onze tegenstander, en de wedstrijd werd iets bitsiger... met de nodige opstootjes tot gevolg. Ruststand was echter 0 - 1.
De tweede helft ging verder op het elan van de eerste, buiten het feit dat Kliekske trachtte om nog meer druk te zetten. Dit bleef niet onbeloond en de 1 - 1 viel dan ook na ongeveer een kwartier. Wat er daarna gebeurde tart alle verbeelding. Een kans van Kliekske, 2 mensen komen alleen voor de doelman, Johan staat een meter in de goal en toch word deze bal binnengewerkt. Eerst werd er gefloten voor offside, er kwam reactie op en de goal werd goedgekeurd. Werkelijk onbegrijpelijk en zeer jammer. Zeker als onze tegenstander (ondanks de verhitte gemoederen in de tweede helft) zich achteraf excuseerde voor de man in het zwart. Men zou zowaar verkeerde gedachten beginnen krijgen...
Dat de 3 - 1 viel was niet meer dan een voetnoot. Feit is dat wij vandaag zeer sterk gespeeld hebben en gevochten hebben voor wat we waard zijn. Als dit ons overgangsjaar is, belooft dit zeer veel voor volgend jaar als we goed op elkaar ingespeeld zijn en misschien terug kunnen meedoen vooraan.
Dat Beton een moeilijke uitwedstrijd is, wisten we al en is vandaag ook gebleken. Voor de wedstrijd was het al opvallend dat onze tegenstander met zeer veel volk was, en ook op het veld bleken ze iets sterker dan ons.
De eerste helft begon gelijkopgaand. Veel middenveldspel en goede duels waarbij allebei de ploegen een paar kansen kregen. De eerste kans was voor Beton, een mooie aanval waarbij de spits een open schietkans kreeg, echter de bal werd uit het doel getikt. Volgende grote kans was voor ons, een snoeihard schot van Robby dat de paal scheerde, dit had veel beter verdiend. De laatste grote kans in de eerste helft was voor Beton, na een mooie actie kwam de spits alleen voor doel, echter hij besloot op mezelf.
Ruststand 0-0 en ik denk dat er bij menige speler een zucht van opluchting was, niet dat we waren weggespeeld, maar Beton voetbalde echt zeer goed.
De tweede helft ging van start zoals de eerste eindigde. Beton dicteerde, het grote gevaar bleef nog even uit. Doch kwamen er meer afstandsschoten en je voelde het doelpunt in de lucht hangen. Tot Kristof besloot om naar doel te trappen, met een gelukje bal op de lat en daar stond Robby die zijn tweede goede baltoets met een goal zag beloond worden. Tegen de gang van het spel in en totaal onverwacht. Wij bereidden ons nu helemaal voor op de grote stormloop, maar nog voor Beton hiermee kon beginnen, prikte de onvermijdelijke Robby de 0-2 tegen de netten. Zeer proper en rustig afgewerkt.
Na de 0-2 kwam de stormloop inderdaad op gang en we werden met de rug tegen het eigen doel gedrukt. Echter, iedereen deed zijn duit in het zakje en knokte voor elke bal. Beton had wel twee reuzekansen. Een eerste was een hard schot dat uit de rechterbenedenhoek werd geranseld, even later bij een corner werd bal niet ver genoeg weggewerkt en de spits van Beton had een vrije kopkans. Ook deze werd uit het doel geslagen.
In de laatste minuut gebeurde het dan toch, een prachtig getrapte vrije trap zorgde voor de 1-2. Ik denk dat iedereen tevreden was dat deze goal pas in de 90ste minuut viel... Onmiddellijk erna werd er tot onze opluchting afgefloten.
Vandaag was een moeilijke wedstrijd, maar op karakter en inzet hebben we het gehaald, of het echt verdiend is laat ik in het midden...
) zei na de wedstrijd "ach mannen, als onze tegenstander niet had gescoord, was het een afgetekende zege"... heb daar eigenlijk niets meer aan toe te voegen.
