Vandaag wedstrijd tegen de fiere leider van de competitie. Een paar belangrijke spelers konden niet door werk/blessures, maar we waren met 11 voor de wedstrijd.
Dat het moeilijk ging worden, wisten we op voorhand. Echter, het eerste kwartier ging het spel gelijk op. Vanhoecke was weliswaar ietsje beter, maar zeker en vast niet uitgesproken. Ik mag wel zeggen dat op een onverwacht moment we 1-0 voorkwamen, doelpunt Fjodor die de laatste weken zowat alle wedstrijden zijn goaltje meepikt.
De voorsprong was echter van korte duur. Een weergaloos shot (niet te vergeten, voorafgegaan door een prachtig overstapje) zette de bordjes weer gelijk. Vanhoecke kreeg in de 1ste helft nog 1 goede kans, echter deze werd gered.
1-1 ruststand dus, en we konden zeggen dat het niet gestolen was.
Over de tweede helft kunnen we kort zijn. Als we heel eerlijk zijn met onszelf, werden we overspeeld. Vanhoecke combineerde en dirigeerde de wedstrijd. De 1-2 kwam er door een foutje van onderstaande, wat ook al eens kan gebeuren. Daarna werd het snel 1-3 en 1-4. Beide mooie doelpunten en mooi uitgespeeld. We waren al bij al tevreden dat Vanhoecke dan de voet van het gaspedaal haalde. We scoorden nog de 2-4, maar dat was meer een voetnoot.
We moeten eerlijk zijn dat we de tweede helft iets tekort schoten om mee te kunnen. Iedereen deed zijn best, maar op zo een moment zie je duidelijk dat we een ploeg in opbouw zijn. In alle geval moeten we hieruit leren en zoals reeds 100 keer gezegd, dit seizoen is een overgangsjaar, volgend jaar moeten en zullen we er terug staan. Daar ben ik zeker van.
Terugwedstrijd van de beker. We begonnen deze match met een 4-1 voorsprong, toch wisten we dat het niet makkelijk zou zijn. Zeker niet toen we de staat van het veld zagen. Moeilijk bespeelbaar door het koude weer.
Vooral in het begin was het meer een glijpartij dan een wedstrijd. Na 5 minuten even schrikken, corner Los Amigos, er werd wat geroepen en de bal ging in het doel, een horrorscenario diende zich aan. Echter, gelukkig voor ons werd het doelpunt afgekeurd; reden was het niet roepen van namen. Streng oordeel, maar regel is regel.
Los Amigos bleef zachtjes baas, echter wij kwamen er op tijd en stond ook uit. Na ongeveer 20 minuten, een nieuwe aanval van onze tegenstander, en Steven zag zich genoodzaakt even een voetje te zetten, terechte penalty dus. Strafschop werd hard, niet echt zuiver binnengeknalt. 1-0 dus. We wisten dat het dan opletten geblazen zou worden en dat het gevaar erin zat dat Los Amigos vleugels zou krijgen.
Echter, dan schoot onze machine in gang. Op een moeilijk veld, werd er ijzersterk verdedigd en werden er zowaar een paar mooie combinaties op de mat gelegd. Voor Los Amigos het goed en wel besefte stonden ze 1-2 in het krijt. Wie de doelpunten heeft gemaakt ontglipt mij even, maar ik meen mij te herinneren dat Mathias, Fjodor en Olivier bij de doelpuntenmakers waren.
Degene die vandaag niet scoorde, maar wel 3 assisten gaf, was onze andere spits zijnde Robby.
Tweede helft dan, en eigenlijk was de volgende ronde al een feit. Geen reden voor ons om onze tegenstander een duimbreed toe te geven. In de tweede helft kreeg Los Amigos geen kans, en liepen wij al bij al makkelijk uit tot 1-5. In de slotfase kregen we nog een strafschop, en ik was blij dat ik even het veld kon oversteken om deze, zoals verwacht, loepzuiver binnen te knallen.
Eindstand 1-6 dus met een ijzersterk Kalishoek. Als we de komende bekerwedstrijden met die mentaliteit aanpakken, zouden we wel ver kunnen geraken.
Verslag iets later door beroepsreisverplichtingen.
De wedstrijd zondag liep eigenlijk van een leien dakje. Sterk voetbal van Kalishoek. Shell Boys heeft denk ik 2 kansen gehad waarvan ze er één hebben gescoord. De rest was het al Kalishoek wat de klok sloeg.
Een zeer sterke eerste helft met een nieuw, maar uitmuntend spitsenduo (Fjodor en Mathias) die continu voor gevaar zorgden en eigenlijk elkaar kans op kans aanboden. De motor liep zo goed, dat onze Robby zichzelf buitenspel zette en heel de wedstrijd aan de kant bleef (speciaal voor Robby zijn vrouwtje: hij heeft virtueel heel goed meegespeeld...)
Wie de goals gemaakt heeft is mij ondertussen reeds ontgaan, echter bij de rust stond het 3-0 en dat was helemaal niets overdreven.
Tweede helft ging verder zoals de eerste ge-eindigd was. Wij baas, Shell Boys weinig of geen kansen. De 3-1 kwam dan ook uit de lucht gevallen. We schoten echter opnieuw wakker en voor iemand boe of ba kon zeggen stond het 5-1.
Tijdens de wedstrijd maakte (ik had toch tijd genoeg) ik mij de volgende bedenking. De ploeg die vandaag op de mat stond, plaats daar volgend jaar Johan bij en in de wetenschap dat Robby nog op de bank zat (los van de vervangingen...) denk ik dat we volgend jaar een ploeg op de been kunnen brengen die bestaat uit 16 sterke spelers, waar wisselen geen verzwakking is en die kan meedoen vooraan...ik wil het niet al te luid roepen, maar met de mentaliteit alsook de kwaliteit die er was van iedereen op en naast het veld denk ik dat we volgend jaar "one to watch zijn..."
Tot slot, het wordt iets te weinig gezegd, maar ik wil in naam van de ploeg een woordje van dank richten aan onze trouwe schare supporters, onze coach en uiteraard onze voorzitter die fantastisch werk levert (en die tijdens de rust weer een verhaal boventoverde dat mij doet afvragen waarom mensen in godsnaam een lange snor laten groeien, ik in alle geval scheer mij sindsdien elke dag 2 keer)
Wedstrijd op de Kleine Beurs, klein veld, sterke tegenstander. Misschien is de Kleine Beurs wel de best voetballende ploeg in de reeks.
Bij aanvang waren we met 10, gelukkig kwam Geert vrij snel opdagen zodat we binnen de korste keren met 11 waren.
De wedstrijd zelf dan. Zoals reeds gezegd begonnen we met 10, dus opdracht was simpel: de 0 houden tot we voltallig waren. Dit lukte al bij al zonder problemen. De eerste helft kabbelde rustig over en het weer zonder echt gevaar. Vrije trap voor Kalishoek dan, Benny zet zich achter de bal en knalt op doel. Om één of andere reden eindigt de bal in doel... 0-1 dus en Kalishoek op rozen. Zachtjes aan komt de Kleine Beurs in de wedstrijd, buiten een paar gevaarlijke kansen houden we goed stand, 0-1 ruststand dus.
De tweede helft begint zoals de eerste ge-eindigd was. Kleine Beurs die aandringt, wij die rustig stand houden. De druk wordt echter groter en groter, de kansen evolueren mee. Elke keer de Kleine Beurs aan het doel komt wordt het iets gevaarlijker, maar steeds staat er iemand in de weg. Op een snedige counter maken we achter 0-2, knappe aanval en mooi afgewerkt door Fjodor.
De 0-2 houdt echter niet lang stand. Een nieuwe aanval van de Kleine Beurs en onhoudbaar afgewerkt 1-2... We weten dat we het nu heel moeilijk gaan krijgen. De aanvalsgolven blijven komen en komen... en het onvermijdelijke gebeurt. Een staalhard schot, mooier in de kruising kan je hem niet trappen... 2-2 dus. En nog is het niet gedaan, Kleine Beurs krijgen nu vleugels en op een terechte strafschop maken ze 3-2.
Het enige wij er tegenover kunnen zetten zijn een paar gevaarlijke kansen, die al even knap uit het doel geranseld worden... Tot Robby het een beetje beu is en de 3-3 binnenpegelt, lateraal in de kruising, onhoudbaar en weergaloos.
Al bij al een verdiend gelijkspel en een zeer mooie wedstrijd voor de toeschouwers.
Na een paar weken van verplichte rust stond er een wedstrijd tegen Los Amigos op het programma, steeds goed voor een beetje ambiance.
De eerste helft ging vrij rustig van start, al was het wel Los Amigos dat op kousevoeten de match in handen nam. Buiten af en toe een gevaarlijke prik kwamen ze echter niet. Op het moment dat het toch wel duidelijk was dat onze tegenstander sterker en sterker begon te worden, besloot Fjodor van er dan maar 1-0 van te maken. Op dat ogenblik misschien wel tegen de gang van het spel in, maar dat telt uiteraard niet.
Na dit doelpunt kwamen we iets beter in de wedstrijd en leek Los Amigos toch wat van slag. Opnieuw toch wel enigzins onverwacht zorgde Kristof voor een 2-0 stand. Iedereen dacht dat we met deze stand gingen rusten. Bij de laatste aanval van Los Amigos echter, werd er een penaltyfout gemaakt. De strafschop werd niet goed, maar wel hard binnengetrapt. Een handje van u auteur kon er nog bij, maar dat was ruim onvoldoende. 2-1 ruststand dus.
Tweede helft ging gelijk op. Beide ploegen kregen goede kansen en werkten allebei niet af of stootten op de doelmannen. Echter, Olivier kreeg een geniale ingeving en met een doorsteekpass zoals alleen Messi (of nu dus Olivier) kan geven zette hij Fjodor op weg naar de 3-1. Ondertussen is het ook wel geweten dat onze beide spitsen, als ze voor de doelman verschijnen, er 9 op de 10 binnentrappen en dat was dus nu niet anders.
Quasi onmiddellijk echter scoorde Los Amigos de 3-2, dus het bleef een beetje bibberen. In minuut 80 gebeurde er dan iets ongelooflijk!! Kalishoek kreeg een strafschop en Johan legde de bal neer. Op dat moment staat het eigenlijk al 3,5 - 2... maar Johan miste! Jaja, voor velen een verassing!! Het bleef dus 3-2, maar we hielden al bij al vrij makkelijk stand.
Misschien was een gelijkspel wel eerlijker geweest, maar dat is natuurlijk praat na de vaak.
Afgelopen zondag wedstrijd tegen de Blue Boys, een ploeg die we in de heenronde versloegen. Dat het deze keer niet zo zou zijn, was al duidelijk voor de wedstrijd. We kwamen maar aan 9 spelers
Een samenloop van omstandigheden van spelers die naar feestjes, kerstmarkten en dergelijke moesten. Onze 10de man, zei aan de telefoon dat hij ging komen, maar uiteindelijk bleef hij in zijn bed... iedereen stelt hem nog steeds de vraag waar hij dan gekomen is....
Wedstrijd zelf dan. Bedoeling was om zo lang mogelijk stand te houden, wat niet goed is gelukt. Na een dikke 5 minuten stond het al 1 - 0. Iedereen vocht echter voor elke lap grond, zodat de schade beperkt bleef en we met 4 - 1 de rust ingingen. Het moet gezegd worden dat we nota bene het laatste kwartier beter waren dan de thuisploeg!
Tijdens de rust even twijfel over het al dan niet stoppen. Een paar spelers wilden stoppen, andere niet. Er werd dan een typisch Belgisch compromis gesloten (De Wever en co zouden zich beter eens aan ons spiegelen, t'zou al lang opgelost zijn). We speelden verder tot 7, daarna zouden we ons collectief blesseren.
En zo geschiedde. We vochten moedig verder, maar op fysiek moesten we uiteraard het onderspit delven. En eens dan de vijfde valt, ja dan gaat het rap. Om één of andere reden, was er na de 7de tegengoal bij verschillende spelers een blessure opgetreden zodat we verplicht waren te stoppen.
Al bij al hebben we ons goed verweerd. Laat ons hopen dat in de toekomst we zo geen samenloop hebben en we steeds met 11 spelers zijn.
Over de wedstrijd van vandaag kunnen we vrij kort zijn. Koud weer, beenhard veld en een ploeg die moeilijkheden had zich aan te passen.
De doelpunten die we tegenkregen waren stuk voor stuk tegenslag, geluk dat wij dan weer ontbeerden in de afwerking. Wij zijn een goed voetballende ploeg, maar vandaag werd het duidelijk dat voetballen op een hard veld voor ons zeer moeilijk is.
De wil was er, en zeker in de tweede helft waren we de betere, echter zoals reeds gezegd kregen we de bal er niet in.
Lichtpuntje vandaag was onze nieuwe aanwinst Matthias. Ik denk dat we gerust mogen stellen dat we nu over één van de sterkste voorlijnen van de reeks beschikken.
Moraal van het verhaal: volgende week met verse moed ertegenaan en als het geluk keert, dan zijn we terug vertrokken.
Vandaag een uit (thuis) wedstrijd tegen het Kliekske, steeds goed voor een beetje ambiance. En dat was iets wat vandaag niet ontbrak.
De eerste helft ging gelijk op. Beide ploegen vochten voor elke meter grond en dat had tot gevolg dat beide doelmannen niet veel werk hadden. Kliekske kreeg 1 zeer grote kopkans, maar deze werd onbegrijpelijk gemist. Buiten nog een vrije trap recht op de doelman, waren zij niet gevaarlijk.
Bij een goede uitbraak van Johan, die de helf van het veld overstak en dan een zeer knappe "assist" gaf aan Robby. Tja, bal in de voeten van Robby in de 16, dan weet je hoe laat het is. 0 - 1 Kalishoek. Dit was niet naar de zin van onze tegenstander, en de wedstrijd werd iets bitsiger... met de nodige opstootjes tot gevolg. Ruststand was echter 0 - 1.
De tweede helft ging verder op het elan van de eerste, buiten het feit dat Kliekske trachtte om nog meer druk te zetten. Dit bleef niet onbeloond en de 1 - 1 viel dan ook na ongeveer een kwartier. Wat er daarna gebeurde tart alle verbeelding. Een kans van Kliekske, 2 mensen komen alleen voor de doelman, Johan staat een meter in de goal en toch word deze bal binnengewerkt. Eerst werd er gefloten voor offside, er kwam reactie op en de goal werd goedgekeurd. Werkelijk onbegrijpelijk en zeer jammer. Zeker als onze tegenstander (ondanks de verhitte gemoederen in de tweede helft) zich achteraf excuseerde voor de man in het zwart. Men zou zowaar verkeerde gedachten beginnen krijgen...
Dat de 3 - 1 viel was niet meer dan een voetnoot. Feit is dat wij vandaag zeer sterk gespeeld hebben en gevochten hebben voor wat we waard zijn. Als dit ons overgangsjaar is, belooft dit zeer veel voor volgend jaar als we goed op elkaar ingespeeld zijn en misschien terug kunnen meedoen vooraan.
Dat Beton een moeilijke uitwedstrijd is, wisten we al en is vandaag ook gebleken. Voor de wedstrijd was het al opvallend dat onze tegenstander met zeer veel volk was, en ook op het veld bleken ze iets sterker dan ons.
De eerste helft begon gelijkopgaand. Veel middenveldspel en goede duels waarbij allebei de ploegen een paar kansen kregen. De eerste kans was voor Beton, een mooie aanval waarbij de spits een open schietkans kreeg, echter de bal werd uit het doel getikt. Volgende grote kans was voor ons, een snoeihard schot van Robby dat de paal scheerde, dit had veel beter verdiend. De laatste grote kans in de eerste helft was voor Beton, na een mooie actie kwam de spits alleen voor doel, echter hij besloot op mezelf.
Ruststand 0-0 en ik denk dat er bij menige speler een zucht van opluchting was, niet dat we waren weggespeeld, maar Beton voetbalde echt zeer goed.
De tweede helft ging van start zoals de eerste eindigde. Beton dicteerde, het grote gevaar bleef nog even uit. Doch kwamen er meer afstandsschoten en je voelde het doelpunt in de lucht hangen. Tot Kristof besloot om naar doel te trappen, met een gelukje bal op de lat en daar stond Robby die zijn tweede goede baltoets met een goal zag beloond worden. Tegen de gang van het spel in en totaal onverwacht. Wij bereidden ons nu helemaal voor op de grote stormloop, maar nog voor Beton hiermee kon beginnen, prikte de onvermijdelijke Robby de 0-2 tegen de netten. Zeer proper en rustig afgewerkt.
Na de 0-2 kwam de stormloop inderdaad op gang en we werden met de rug tegen het eigen doel gedrukt. Echter, iedereen deed zijn duit in het zakje en knokte voor elke bal. Beton had wel twee reuzekansen. Een eerste was een hard schot dat uit de rechterbenedenhoek werd geranseld, even later bij een corner werd bal niet ver genoeg weggewerkt en de spits van Beton had een vrije kopkans. Ook deze werd uit het doel geslagen.
In de laatste minuut gebeurde het dan toch, een prachtig getrapte vrije trap zorgde voor de 1-2. Ik denk dat iedereen tevreden was dat deze goal pas in de 90ste minuut viel... Onmiddellijk erna werd er tot onze opluchting afgefloten.
Vandaag was een moeilijke wedstrijd, maar op karakter en inzet hebben we het gehaald, of het echt verdiend is laat ik in het midden...
Geen verslag vandaag wegens afwezigheid van u auteur. Er zijn mij echter wel een paar dingen toegefluisterd:
- was tegen 9 man - spel was niet echt denderend, maar we wonnen dat is het belangrijkste - onze keeper schrok vandaag, 3 doelpunten tegenkrijgen is niet van zijn gewoonte als je naar de uitslagen van de zaterdag krijgt... (dat laatste is mij niet gezegd, is meer een vaststelling)
Als er iemand zich geroepen voelt een kort verslag te schrijven, laat het me dan maar weten
Vandaag een verplaatsing naar Joly Travel voor de boeg. Op papier een makkelijke opdracht gezien de laatste resultaten van onze tegenstander. Wij stonden voor de wedstrijd met 16 personen (eigenlijk 18, met de gebroeders Rysbrack erbij) want alweer zeer lang geleden was. Dit doet alleen maar het beste verhopen voor de toekomst. Verder vandaag ook de terugkeer van Olivier in onze ploeg, van iedereen van harte welkom.
De wedstrijd zelf dan. We begonnen goed zonder echt dreigend te zijn. Het spel speelde zich vooral af in het middenveld, al denk ik wel dat er velen verschoten waren van het feit dat Joly Travel zo goed meevoetbalde.
Niets noemenswaardig tot er een speler van onze tegenstander zich blesseerde. Ik spreek in naam van heel de ploeg als ik zeg dat we hopen dat het geen al te ernstige kwetsure is. Kort daarna was er een koude douche. Een foutje van u auteur en de 1-0 stond op het bord. Tevens ook de ruststand.
Tijdens de rust was er geen greintje ongerustheid te bespeuren en terecht zo bleek. De tweede helft was helemaal van ons, en hoe.
Ik ga trachten alles correct weer te geven, maar een foutje hier en daar is niet uit te sluiten. De 1-1 werd gescoord door Johan die een vrije trap over de keeper lobte. Daarna ging het snel, het werd 1-2, 1-3, 1-4, 1-5 en ten slotte 1-6. Hoe de doelpunten allemaal vielen weet ik niet goed meer, maar er waren een paar pareltjes bij. De goal van Olivier bv kwam er na een schitterende aanval over Glen en Kristof, echt uit het boekje. Fjodor zijn vizier stond ook alweer op scherp en hij nam 2 doelpunten voor zijn rekening. Dennis kon niet achterblijven en knalde er ook ééntje binnen, en tot slot was er nog Johan, die de laatste goal voor zijn rekening nam. Ik denk dat we kunnen zeggen dat dit vrij proper was binnengeknald, zuiverder in de winkelhaak krijg je hem niet.
Een fantastische tweede helft en gezien het team vandaag denk ik dat we nog kunnen stunten in deze competitie. Allen paraat volgende week thuis tegen Kadans.
Nieuwe zondag, nieuwe wedstrijd. Vandaag net met 11 toen de wedstrijd begon.
We speelden echter zoals alle voorgaande weken, met ontzettend veel inzet, vechtlust en vooral geen gemor op elkaar, superleuk voor iedereen dus. Als we bij de rust 3-0 voorstaan, kan er niemand iets zeggen. We kregen een paar schitterende kansen, maar het was ofwel nog een uitschuifbaar been, ofwel de paal enz die ons het scoren beletten. Net voor de pauze gebeurde dan hetgeen voetbal zo typisch maakt, 1 keer komt de bal in onze zestien (zelfs geen kans te noemen) controle van de bal en de 0-1 ruststand was een feit.
Er werd een beetje gevloekt tijdens de pauze, maar na de rust waren we gewoon superieur. Een zeer sterke invalbeurt van onze beide wisselspelers, zijnde Corneel en Marco, en de tweede helft was van ons. Iedereen speelde op topniveau. Na ongeveer 5 minuten, overduidelijke strafschopfout en feilloos binnengeknalt door Glen.
We bleven drukken, en nog voor iedereen van de 1-1 bekomen was, was het Robby (?) die ons oververdiend op voorsprong knalde, 2-1. En we bleven maar komen, aanvalsgolf na aanvalsgolf. De 3-1 kon niet uitblijven en Fjodor (?) voelde dit aan en besloot dan maar om deze stand ook op het bord te plaatsen.
Na de 3-1, ging de voet even van het gaspedaal, niet verwonderlijk natuurlijk. Smoutpot kwam opzetten en creërde zowaar een paar kleine kansen. Een sterke verdediging onder leiding van Steven en Benny verhinderde echter enig concreet gevaar. Ondertussen was ook "supersub" Johan (die alle weken toch wel opnieuw bewijst wat voor meerwaarde hij is) onze rangen komen versterken. Even schrikken was het toen Smoutpot ook een strafschop versierde. Geen probleem echter, jullie reporter vond dat hij ook wel een vermelding verdiende en net zoals vorige week werd de strafschop gered.
Tijd voor ons om opnieuw wakker te worden en op zoek te gaan naar de 4-1 die dan ook viel door alweer een beresterke Robby.
Moraal van het verhaal, wat voor velen een "overgansjaar" zou worden, lijkt toch wel zeer goed mee te vallen. De titel is misschien wat hoog gegrepen, maar beker.... waarom niet. Als we deze ploeg dit jaar de tijd geven om te groeien, doen we volgens mij volgend jaar terug mee voor de prijzen.
Bijgevolg aan iedereen een warme oproep om te blijven komen en alle weken vooral plezier te maken, de rest volgt dan wel vanzelf. Tot slot, vandaag ook zeker het vermelden waard en tot plezier van iedereen, de terugkeer van Dennis, zeker en vast een dikke versterking die onze ploeg tot een hoger niveau kan tillen.
Op 5 december verwachten wij hoog bezoek. De sint heeft die dag geblokkeerd om al de lieve kindjes van het Kalishoek (en gezien de babyboom de laatste jaren heeft de brave man bij ons ploegje veel cadeautjes uit te delen) een bezoekje te brengen. Iedereen, groot en klein, op post. Plaats en uur worden later meegedeeld.
Aangezien iedereen weet dat wij als echte profs daags voor de wedstrijd geen drank nuttigen, heeft ons feestcomité ervoor gezorgd dat ons mosselfeest kan doorgaan op 30 oktober 2010. De dag erna zijn we vrij, dus een drankje kan dan zeker tot ons genomen worden. Blok alvast deze datum in jullie agenda. Plaats en uur worden later meegedeeld
Door professionele verplichtingen 1 dag later dan normaal, gezien de wedstrijd zelf nu ook al iets langer geleden is, kan ik er af en toe naast slagen waarvoor excuses.
Voordat deze wedstrijd begon, was onze grootste bekommernis om geen afstraffing te krijgen, het liep echter iets anders.
In het matchbegin waren we de betere ploeg en versierden we enkele mooie kansen. De bal ging echter net naast of de keeper zat er steeds goed tussen. Tegen alle verwachtingen in, leek het meer dan logisch dat er een doelpunt zou vallen van Kalishoek, Vanhoecke had tot 5 minuten voor het einde van de eerste helft echter nog maar 2 kansjes versierd... tot we op een counter liepen die, het mag gezegd worden, fantastisch werd afgewerkt. 1-0 ruststand.
De tweede helft begon zoals de eerste was ge-eindigd. Kalishoek in de aanval en eindelijk viel het langverwachte en oververdiende doelpunt. Mooie doorsteekpas van Johan naar Fjodor en tja, dat onze spits kan scoren dat wisten we al. Staalhard afgewerkt.
Wat er dan gebeurde is eigenlijk enkel maar te plaatsen onder de noemer doodjammer. Ondanks dat we zeer goed bleven voetballen en kansen bleven creëren, viel de goal aan de overkant. Een klutsfase, gecombineerd met een fout en een blessure op Johan, daarbovenop nog een misverstand en na al dit verdween de bal dan toch in doel.
Opnieuw lieten we ons niet uit het lood staan en we scoorden de 2-2... echter buiten de scheids gerekend, afgekeurd en niemand (en vermoedelijk de brave man zelf niet) wist waarom.
Na wat protest van onze kant uit, werd er dan een strafschop tegen ons gefloten, zuivere handsbal dat wel, al dan niet buiten de baklijn (ikzelf heb 44 mensen gehoord, en maar 1 persoon was de mening toegedaan dat het er binnen was. Kleine kanttekening dat deze man zijn bril niet op had...). Gelukkig werd de penalty zwak ingeschoten en werd deze gered. We bleven drukken en op zoek gaan naar de gelijkmaker, jammer genoeg zonder succes. In de laatste minuut liepen we dan nog op een counter en werd het alsnog 3-1. Veel te zware cijfers voor een zeer sterk Kalishoek.
Ik val in herhaling, maar opnieuw kan ik niet anders dan iedereen feliciteren voor de inzet en de fantastische sfeer. Ik zou zeggen, volgende week allen op post en laat er ons dan opnieuw het beste van maken
Op 27 september zijn Benny en Kelly de trotse ouders geworden van een flinke zoon die luistert naar de naam Nio. Hij woog 3,070 kg en was 50,5 cm groot bij de geboorte.
Ouders en zoon stellen het goed. Een hele dikke proficiat van al de ploeggenoten en geniet er dubbel en dik van.
Op het programma vandaag een moeilijke uitwedstrijd naar Shell Boys. En dat dat deze keer niet anders ging zijn, wisten we al voor de wedstrijd. Noodgedwongen moesten we de match aanvangen met 10. Gelukkig kwam Steven V. er nog door zodat we de tweede helft met 11 konden volmaken.
De wedstrijd zelf dan. In de eerste helft was het geen seconde merkbaar dat we met een man minder op het veld stonden. Er waren een paar kleine kansen aan beide kanten, maar geen groot gevaar. Op een bepaald moment kregen wij een vrije trap. Na een zeer rommelige fase, stelde iedereen vast dat de bal in het doel was verdwenen. via paal, lat, voet enz, compleet onbelangrijk hoe, maar feit was dat we 0-1 voorstonden.
Door ons doelpunt, waren de Shell Boys wakker geschoten en begonnen iets meer te combineren. Op een lange bal die over onze verdediging waaide, kwam ik man tegen man en werd er beheerst afgewerkt. 1-1, wat ook de ruststand was. Al bij al dik verdiend.
Tijdens de rust werden onze manschappen versterkt en konden we met 11 de tweede helft aanvangen. Shell Boys trok hierin onmiddelmijk ten aanval en werd ook beloond. Een mooie actie werd met een staalhard schot afgewerkt in de benedenhoek. Tijd voor ons om terug ten aanval te trekken, met succes. Een knappe laterale voorzet werd mooi afgewerkt door Kristof, 2-2 en bordjes terug in evenwicht.
De wedstrijd zelf bleef boeien met kansen aan beide kanten. Shell Boys knalde nog eens op doel, maar de bal werd in corner verwerkt. Wij kregen ook nog een paar kansen, maar zonder succes. Enkel in de laatste minuut werd het nog even warm toen de spits van Shell Boys plots alleen voor doel stond. Gelukkig besloot hij veel te zwak zodat we een puntje uit de brand sleepten.
Al bij al, en zeker gezien het feit we met 10 starten, een dik verdiend punt. Chapeau aan iedereen vandaag. Volgende week recupereren we Corneel, Steven S, Steven V (van bij het begin) en Robby R. Zal meer dan nodig zijn gezien onze tegenstander.
Ten slotte vandaag een dikke pluim voor de scheidsrechter. Een zeer sterke correcte wedstrijd gefloten zodat er weinig of zelfs geen discussie was.
Laat me eerst starten met te zeggen: man, man, man... wat een zondag...
Beginnen bij het begin. Nog voor het eerste fluitsignaal stelden we al vast dat we 3 jongens, die er normaal elke zondag zijn, moesten missen vandaag. Dennis en de twee Steven's waren vandaag verhinderd door allerlei omstandigheden. In een vorig tijdperk zou dit willen zeggen dat we de match niet met 11 zouden kunnen beginnen, echter niet vandaag. Net voldoende volk, dus goed ingekocht deze zomer.
De wedstrijd zelf dan. Werkelijk een match met 2 gezichten. In de eerste helft ging het gelijk op, alhoewel... we kregen wel wat kansen, nu ook niet om te zeggen, maar ze waren er. Echter, de doelpunten vielen aan de andere kant. Onze tegenstander had al een paar goeie kansen gehad die telkens werden gekeerd. Na een minuut of 20, was het dan zover: aan al dan niet fout op Corneel (die zich op links steeds meer en meer inspeelt), even concentratie weg en een, het moet gezegd worden, knappe aanval. Simpel binnen getikt en we waren op achtervolgen aangewezen.
Dan gebeurde er iets wat bij sommige wat wrevel opwekte; er werd nog wel gevochten, maar het geloof was precies weg. we kwamen precies altijd tegen een overmacht te staan wat resulteerde in een tweede tegengoal. Jammer dat de bal via het been van Gino afschampt, anders was deze zeker pakbaar. Het was trouwens de enige goede kans voor de rechtstreekse tegenstander van onze Gino die voortreffelijk verdedigde. Als die speelt zoals vandaag, kan ik alleen maar adviseren aan de speler van Shell Boys om zich voor te bereiden op een balloze zondag...
Tot overmaat van ramp viel voor de rust ook nog de 0-3. Mooie aanval, al even knap afgerond. Ik raakte hem nog met mijn vingertoppen, maar dat was niet voldoende. Daartegenover kregen wij nog enkele kansen, maar deze werden steeds gekeerd.
Tijdens de rust werd er dan eens "duchtig" gesproken met resultaat. De tweede helft was compleet anders. We vochten niet alleen, maar geloofden er ook in. Johan was onze rangen komen versterken, achteraan werd Geert laatste man en schoof Benny een rij vooruit. Zeker ren vast een geslaagd experiment en misschien wel voor herhaling vatbaar.
We kregen nu meer en meer kansen. Eigenlijk overspeelden we de Kleine Beurs gewoon. Zij hebben in de tweede helft nog 2 kansjes gekregen, dat zegt alles denk ik. De 1-3 viel er na een splijtende assist van Johan, beheerst afgewerkt door Robby. We bleven komen, aanvalsgolf na aanvalsgolf. De 2-3 kon niet uitblijven en zo geschiedde. Johan, voorop in de strijd, scoorde een mooi doelpunt. En nog bleven we komen... echter jammer genoeg bleef de oververdiende 3-3 uit.
Laat ons vandaag vooral onze tweede helft onthouden. Als we zo met dat geloof en die vechtlust de volgende wedstrijden aanpakken, dan gaat menige ploeg het nog moeilijk krijgen tegen ons. Volgende week naar Shelboys, een lastige verplaatsing en als we volgend jaar Europees willen spelen pakken we daar best de 3 punten mee. Allen op post dus.
Zoals jullie misschien gemerkt hebben is het uitzicht van onze blog een beetje veranderd. In samenspraak met onze vaste webmaster Geert zijn we overeengekomen dat ik (jullie vaste doelman) de eer heb Geert te assisteren bij het beheren van onze blog.
Het gastenboek is ook terug geactiveerd (wees gerust Geert, ik heb ervoor gezorgd dat je niet steeds een mailtje krijgt). Gebruik dit gerust om al het sportieve nieuws op te verzamelen en er een soort forum van te maken. Indien er ideeën zijn om onze blog leuker/interactiever/enz te maken, elke tip is welkom!!
Na een goede seizoenstart met winst in de beker en een goed resultaat in de eerste "topper" stond vandaag Los Amigos op het programma. Steeds een lastige en moeilijke verplaatsing en dat was deze keer niet anders.
De aftrap was nog niet goed en wel gegeven of the thuisploeg stond al op voorsprong. De uitspraak "lucky goal" was zeer veel gehoord, echter lucky of niet het stond 1-0. Na dit doelpunt waren we toch wakker geschoten. We hadden balbezit zonder echt te dreigen. Vooral onze voorlinie werkte zeer hard om kansen af te dwingen en achter de bal te jagen. Na ongeveer een 20 minuten (aangezien ik zelf in de goal sta, kan ik er qua tijdsbeleving iets naast zitten), gebeurde dan naar mijn insziens iets wat de match had kunnen doen kantelen. Een zware slag aan onze rechtsback werd slechts bestraft met geel... Achteraf gezien is deze beslissing te begrijpen aangezien de scheids niet de ideale positie had om dit te beoordelen. Niet vergeten dat de man in het zwart ook maar alleen is.
Des te jammer was het toen kort daarna de 2-0 viel, net door de speler die eigenlijk al had moeten aangekleed zijn. Een knappe aanval werd sterk afgerond. Als keeper opteerde ik om te blijven staan, achteraf bekeken had ik inderdaad beter uitgekomen, maar gedane zaken nemen geen keer.
Na dit tweede tegendoelpunt, was het al Kalishoek dat de klok sloeg en net voor het rustsignaal kregen we dan wat we verdienden, de aansluitingstreffer. Fjotr (schrijf ik dat goed??) werkte zeer beheerst en koelbloedig af op een knappe doorsteekpas van Johan.
In de tweede helft namen we dan het heft helemaal in handen. We vergaten eigenlijk maar 1 ding, zijnde voetballen... De bal ging over en weer. Ik denk dat iedereen zich even waande op een ping-pong wedstrijd ipv een voetbalmatch.
Kansen bleven wel komen, echter steeds bij de afwerking liep er iets fout, de keeper met een ultieme reflex, een been, een arm enz, met andere woorden steeds net niet. En op dat ogenblik gebeurt hetgene wat op dat ogenblik door niemand werd verwacht... 3-1; again ging de term "dat mag hij nog 100 keer doen, dat lukt nooit meer" maar zoals reeds eerder gezegd, dit telt niet. Het stond 3-1. De laatste 20 minuten was het al Kalishoek wat de klok sloeg, we kwamen nog op 3-2 via penalty en we kregen nog de kansen om gelijk te maken. Echter voorgaande bleef duren.
Laat ons stellen dat het vandaag niet mocht zijn. Als we een beetje geluk hadden, hadden we deze wedstrijd waarschijnlijk winnend afgesloten.
Volgende week gaan we er weer met frisse moed tegenaan en zorgen we ervoor dat we de 3 punten in ons bezit houden.
