Gescheidenen kunnen nog veel dienst bewijzen in de parochie.

                                                       Pasen

                         De drie kruisen en de paarse heuvel op de achtergrond

                          geven het lijden en de menselijke dood  weer.

                           Het groen van de middenste heuvel is de kleur van de hoop.

                            De witte figuur is de verrezen Christus.

 In onze parochie kwamen acht volwassenen van de liturgische werkgroep éénmaal per maand samen. Twee maanden voor een groot feest zochten we naar de hoofdgedachte van het feest. Iedereen kreeg de opdracht mee om die gedachte met eigen woorden weer te geven voor de verwelkoming, voor de voorbeden, voor de bezinning na de communie of voor de zending.

Een maand later las ieder zijn tekst voor.  De  gelovigen moesten de tekst eenvoudig en vlot kunnen begrijpen. Daarom gaven de anderen dan commentaar. Niemand voelde zich daarbij beledigd, want men wist dat de anderen de eigen inzet sterk waardeerden. De leden van de liturgische werkgroep groeiden sterk naar elkaar toe en waren gelukkig met hun vooruitgang op liturgisch gebied.

Een vrouw bracht de hoofdgedachte in een tekening tot uiting en een naaister werkte dat uit op een doek van 4 op 2 meter. Het was interessant om de preek te beginnen met de uitleg van het doek.

Gescheiden mensen kunnen zich even goed in de liturgische werkgroep van een parochie inzetten als anderen. Ook zij kunnen levensnabije en gelovige gedachten aanbrengen. Als zij dat doen, geven zij ook weer een teken dat zij op zoek zijn naar God.