De teksten geven mijn eerste gezoek aan India weer in 1998.

De foto's geven beelden van mijn tweede bezoek.

Twee medebroeders Norbertijnen in Bombay (Mumbai).

Links zit Cyril D'Souza, de toenmalige overste in Bombay.

Op bezoek in India.

Al meerdere jaren tijdens de vastentijd hielden de leerlingen met de leerkrachten van de Gemeentelijke Basisschool van Wildert te Essen acties ten voordele van schoolgaande kinderen in India.

 In 1994 was de directrice Zuster Rose Therese in ons land en bezocht alle klassen van onze school. Op het einde van de dag vroeg ze mij of ik niet eens naar India kwam. Omwille van de hitte in het zuiden van India komen alleen de wintermaanden in aanmerking. Ik vond het een goed idee zonder daarbij praktische besluiten te trekken. Die zijn er dan gekomen voor januari 1998.

Op acht weken tijd moest ik acht Lariampillen nemen, een zwaar geneesmiddel tegen malaria. Op de dag van mijn vertrek heb ik de tweede Lariampil genomen. Ik had niet veel gegeten en dat heb ik moeten uitboeten. Ik had geweldige dorst en heb anderhalve liter water gedronken. Ik kreeg een raar gevoel in mijn maag maar dat gevoel moest wijken voor de verwachting Zuster Rose Therese en andere mensen te kunnen ontmoeten in India.

In Zaventem staakte het bagagepersoneel gedurende twee uur. Een poetsvrouw zei: 'Het jaar is nog niet begonnen en ze zijn al aan het staken'. In het vooruitzicht op een fjine reis antwoordde ik:' Och, madmmeke, we zullen er maar geen drama van maken'. Ik wist toen nog niet welke staart er nog achter zou komen.

De stewardessen moesten alle bagage in het vliegtuig dragen en met de container hadden ze duidelijk meer last. Met heel wat vertraging startten we dan naar Frankfurt. Daar stapte ik op het vliegtuig naar Bombay.