De teksten geven mijn eerste bezoek aan India weer in 1998. De foto's geven beelden van mijn tweede bezoek, aangeboden door de parochie van Wildert bij mijn afscheid.

In Bangalore (deelstaat Tanaka) studeren tien jonge Norbertijnen voor priester. De verantwoordelijke voor hen is Vincent Mattamel. Hij mocht vier jaar studeren aan de universiteit van Leuven. Zaterdag is de dag om te poetsen.

Kelketta (Calcutta)

De taxichauffeur 'vloog' mij naar het hotel tegenover het huis van Moeder Teresa. 's Nachts in mijn slaap hoorde ik hem nog toeteren.

Op zeker ogenblik rijdens wij links in de straat bumper aan bumper. Opeens merkt mijn chauffeur dat er op  de rechterkant een opening van 50 meter is. Hij toetert, zwenkt naar rechts, trekt op maar dat deed de tegenligger natuurlijk ook. Op 20 cm afstand van elkaar schiet mijn chauffeur na getoeter terug naar links tussen de andere auto's in. Ze hebben in India een fantastisch gevoel ontwikkeld wie er in het verkeer het eerst gaat toegeven.

In mijn hotelkamer stond zoals overal in India een bed met houten planken. Daarover ligt een dunne, gevlochten mat en een laken. Het hoofdkussen, het bovenlaken en het deken zijn zoals bij ons. De eerst morgen heb ik mijn knoken nogal gevoeld maar na enkele dagen heb ik dat niet eens meer opgemerkt.

Ik wou mijn handen wassen. Het water van de wasbak spoelde weg langs een buis in de muur. Opeens hoor ik een raar geluid achter mij. Ik kijk om en zie het water opborrelen over de plint en verdwijnen in een gaatje in de hoek. Het stortbad was een sproeier in het plafond van de wc.

Toiletpapier was er niet. Maar men had mij ingelicht en ik was er goed op voorzien. Zes rollen zaten er in mijn valies maar die was nog altijd niet toegekomen. Ik kan u verzekeren dat ik wel mijn plan heb getrokken.