De teksten geven mijn bezoek aan India weer in 1998 en de foto's geven beelden van mijn tweede bezoek, aangeboden door de parochie van Wildert bij mijn afscheid.

De pater Capucijn en ik zijn naar Molugamodu in het uiterste zuiden van India gereden. Op deze plaats zijn de zusters van de Jacht in Heverlee 100 jaar geleden hun eerste missie in India begonnen. De Vlaamse zusters daar zijn Dina Vinckx en zuster Maria uit Brussel. We zijn er warm onthaald in de twee betekenissen van het woord. Zij vonden het alleen spijtig dat wij er slechts één dag konden blijven.

Ik kwam sterk onder de indruk hoezeer zuster Dina begaan was met de arme, oude mensen en hoe zij door die mensen in het hart werd gedragen.

Zuster Maria leert meisjes en jonge vrouwen uit de buurt borduren met de hand. Met deze vaardigheid hebben zij een kostwinning voor heel hun gezin. De zakdoekjes staken mijn ogen uit. Er waren er ook bij, waarvan aan de rand een draad uit het fijne weefsel was weggehaald. 'Point clair' noemden zij dat. Het borduurwerk en de kleuren waren zo fijn dat ik alle roepies, die ik bij me had, aan zulke zakdoekjes heb besteed. Ik vroeg aan zuster Maria of ze geen grotere stukken had. Ze liet mij een tafellaken zien. Ik was er zo op verliefd en heb haar achteraf betaald. Belangrijk is dat arme mensen op die manier een hele toekomst voor zich hebben.

Zuster Therese heeft eens de school Van Wildert bezocht en bleef er bij mij op aandringen om naar de school van Jampatti te komen.

Victoria bracht veel afwisseling in de rijstschotels. Zij stond er op dat ik haar bed gebruikte om te slapen terwijl zij gewoon op de vloer ging liggen.

.