Meer en minder mens

In dit verhaal is het al meer voorgekomen dat de ene mens zich hoog verheven voelt boven de andere. Al eeuwen zijn de Indiërs daar sterk van doordrongen. In mijn notities vind ik daarvan nog enkel anekdoten.

In Ranchi zitten we buiten. De paters Jezuïten lezen hun krant. Een onbekende aarzelt, groet mij en geeft mij de hand. Ik sta op in de veronderstelling dat het een medebroeder is, die ik nog niet ken. Maar de man kreeg van de Indische overste een lelijke uitbrander. Waarschijnlijk was het een bedelaar.

Een pater Capucijn had voor drie dagen een auto met chauffeur besteld. De man heeft altijd apart mogen eten. Alleen zuster Therese nodigde hem ook aan onze tafel uit en daar at hij wel met vork en mes. Hij moest ook overal mijn valies dragen. Zij was niet bijzonder zwaar maar de Indiërs zijn kleiner van gestalte en de chauffeur kon zijn arm niet naar beneden laten hangen. Anders had hij de valies over de grond gesleept.

Ik steek mijn papieren weg en slaap terwijl het vliegtuig altijd maar verder naar het westen vliegt.

In Frankfurt telefoneer ik zoals afgesproken naar vrienden en zij staan mij in Brussel op te wachten. Ik kan nogal goed tegen de koude maar de temperatuur van 1° boven het vriespunt overvalt mij nu helemaal. Op de middag was ik thuis. De vrienden bieden mij nog eten aan maar ik wil liefst zo rap mogelijk naar bed. Ik heb er eerst nog een deken bij opgelegd. 's Avonds was ik weer helemaal geaklimatiseerd en liep ik in mijn pullover op straat.

Een pater Jezuït had mij vooraf een paar interessante tips gegeven. De belangrijkste was dat ik in India geregeld een halve dag niets mocht doen om in die andere cultuur en gewoontes mezelf nog terug te vinden. Ik vrees dat ik met zijn goede raad te weinig rekening heb gehouden. Ik heb me namelijk nog een hele maand echt moe gevoeld.

Als ik in Tongerlo van de prelaat de toelating kreeg om naar India te reizen, heb ik hem gezegd: ''Pas op met uw toelating. Het zou kunnen dat India mij daarna niet meer los laat.' Mijn voorgevoel was juist.

Iedere Norbertijn heeft een cataloog met gegevens over alle Norbertijnen in heel de wereld. De medebroeders in Trichy hadden ontdekt dat ik bij hen jarig was en dat hebben wij daar gevierd.