Klik op het pistenplan om de foto te vergroten.

Sportta had weer eens gevraagd om aan beginnelingen skiles te geven. Dat jaar was er een grote bultvorming. Dat was een uitdaging om die bulten goed de baas te kunnen.

Bulten moet men opvangen met de knieën en het bovenlichaam moet op de zelfde hoogte blijven. Doet ge dat niet bij enkele bulten na elkaar dan krijgt ge schokken te verwerken en kunt ge hoofdpijn krijgen.

Rechts van de babylift (lift 11) was er een mooie bult. Na de uitleg deed ik het voor en de beginnelingen deden het goed achterna. Het had geen zin om verder naar beneden te skiën en de baybylift te nemen. Dus stapten wij elke keer terug naar omhoog.

Dan gingen wij springen met ons op de bult af te duwen. Natuurlijk kwamen wij verder op de sneeuw terecht en moesten wij meer stappen. Daarom draaiden wij in de lucht ons lichaam een kwart draai en bij het neerkomen gingen wij eventjes door de knieën.

Ik was tevreden over mijn beginnelingen en we namen de lift naar de Rosskopf. De afdaling 1 gaat op zeker ogenblik over in een breed dal met  flanken links en rechts. We gingen niet het dal in maar skieden op de rechter flank in de richting van de bomen. Beneden lagen er drie bulten achter elkaar. Ik keek uit of er geen andere skiers waren en dook naar beneden. De beginnelingen volgden mij en wilden onmiddellijk terug naar de Rosskopf.

Na enkele keren vroeg ik om op de flank de ski's goed te laten lopen om wat verder te geraken. Beneden lagen daar ook drie bulten maar de onderste was groot. Die was niet met de knieën op te vangen. Wij doken naar beneden. De beginnelingen waren enthoesiast over de luchtsprong. Zij vonden het tof dat ik dat hun niet had verteld.