Deze foto heb ik van internet genomen. Ik kan ze niet meer terugvinden en dus ook niet haar oorsprong. Wel ben ik ervan overtuigd dat zij de tweede lift naar de Gamskogel in Zauchensee voorstelt. In deze lift is eens een meisje blijven zitten (Zie skivakanties 4). 

In een bepaald jaar huurden de familie Pesendorfer en ik een appartement. We hadden geluk met het weer. Vanuit een wolkenloze hemel scheen de zon op de besneeuwde bergen. Dat bracht veel bezoekers mee, die allemaal wilden skiën.

Meer dan twintig minuten lang hebben wij voetje voor voetje aangeschoven om in de onderste lift naar de Gamskogel te stappen. Boven merkten wij op dat er op het bovenste deel van de Gamskogel niemand aan het skiën was. Er zat ook geen mens in de zetellift. We waren vlug akkoord om naar de top te gaan.

In de open lift wisten wij onmiddellijk waarom daar niemand aan het skiën was: een ijzige noordenwind gierde over de skipiste. Ik herinner me nog goed dat ik aan de jonste zoon Herbert vroeg om dicht tegen mij aan te zitten, al heeft dat niet veel geholpen.

Ik skiede vooruit en maakte halverwege een rustpauze met mijn rug naar het noorden. Die gure wind maakte de sneeuw fantastisch: het was puur plezier ! Natuurlijk zouden wij helemaal naar beneden skiën maar ik zorgde er voor dat ik vooruit bleef en stelde mij opnieuw op in de tweede lift.

Uit vriendschap kwam heel de familie achterna en zaten wij tot boven toe opnieuw te bibberen. Raar maar waar: tijdens het skiën hadden wij geen last van de koude wind. Ons gezond verstand heeft ons toch de rest van de dag beneden gehouden.