1980-06-06-vr, op zee

Dag Pa en Ma,

Voorlopig hou ik het toch goed vol hé, elke dag een blad typen. ’t Is toch al de tweede dag!
Het blad is nog niet vol, maar dat komt, seffes. Ik zit hier met een probleem dat om een oplossing schreeuwt:
BESTAAT ER IN BELGIË EEN WAGNER CLUB EN ZO JA, WELK IS HET ALDRES VAN HUN CLUBHUIS.
Ik beweer dat er een Wagner vereniging is en de chef machien beweert dat ze dat in België niet kennen.
Laat me die discussie nu niet verliezen, stuur me subito presto adressen en telefoonnummers,
al was het in de provincie Luxemburg. Laat het een Waalse club zijn, maar stuur me een club.

       In België bestaan verschillende Wagner verenigingen zegt google maar in 1980
       was er nog geen google natuurlijk en of ik ooit gegevens heb doorgekregen weet ik niet meer.

In de States heb ik bandjes opgenomen en daar staat curieuze muziek op, bijna klassiek en precies toch niet.
Ik denk dat het een uitvloeisel van immigrantenmuziek is. En mooi hoor.
Bon, nu ga ik een groot stuk bruin papier pikken om tegen mijn schot te plakken.
Er hangt er al een, maar dat is boezjevol. (boezjevol = Brussels voor helemaal vol)
Als ge er nog iets op wilt krijgen moet ge plat op uw buik gaan liggen.
De rol papier staat in de laundry en ik ga er van profiteren dat iedereen siësta houdt.
Behalve dan de mannen die van wacht zijn en het volk van deck, maar die zijn allemaal aan het werk.
Dus ga ik nu mijn slag slaan. Dan kan ik weer filosofietjes op het schot kribbelen.

Tijdens de zaterdagse inspectie vergaapt de staf zich aan dat stuk wandpapier, maar ik zorg
dat ik in de buurt ben dan durven ze niet te lang staan neuzen.
Want het is hier allemaal niet gelijk hoe of wa zenne.

Mijn collega heeft slecht nieuws gehad in Panama, de dochter (22j) van haar zus heeft kanker.
Dat wisten ze al, maar nu is het plots veel erger geworden. Ik kan er in komen dat ze soms erg afwezig is.
Ik heb ook een zus met een dochter van binnenkort 7 jaar (Toppiéke) en binnen 15 jaar ook 22. Jong hé.

1980-06-08-zo, op zee
 
Gisteren is de dochter van mijn collega getrouwd.

        Achteraf bekeken : waarom
        trouwt een dochter terwijl haar ma op zee is? Vreemd.

Dat was natuurlijk een reden om feest te vieren. De cdt had de bar ter beschikking gesteld,
en iedereen kon zich weerom komen volgieten. We hebben hier regelmatig bar-avonden met deze ouwe.
maar het moet binnen de perken blijven ... 'Ja kaptein'.

        En ’s anderendaags voor mij bijkomend werk met
        opruimen, glazen wassen en stofzuigen. Feest!

Iedereen blijft binnen de perken want hier wordt
niet gemoord, geen brand gesticht, niet verkracht en niet gestolen. (er is wél gestolen, later)
Vechten doen we ook niet, toch niet in de bar tenminste.

Het gedoe begint om 20h en om 22h is elk om beurt eens giftig geweest.
Het doet me soms denken aan de aflevering uit De Collega’s, waar een feest ontaardt in een zielige braspartij.
Nu was het gisteren wel rustig in de hoek waar ik mij geïnstalleerd had, maar een beetje verderop
waren gevallen van blikvergiftiging.
Er was er ook ene neig over zijn toeren aan het gaan. Triestig hoor,
want die jongen heeft redenen te over om raar te doen, problemen met emmerkes.
Maar het feit dát hij raar doet, dat wordt hem niet vergeven.
Voor de rest , oôo, voor de rest begrijpen 'wij' alles, alleen niet dat iemand kan tilt slaan.
Owee, ik wordt er soms mottig van. (van die dubbele maatstaven)

En roddel! Wat moet een mens daar aan doen? Ergens anders gaan werken? Het is OVERAL zo.
‘Schuilen kan nog wel, ik weet alleen niet waar.’

        Met OVERAL bedoelde ik daar waarschijnlijk dat het toen op elk schip zo was,
        want ik was toen niet van plan de koopvaardij te verlaten om elders, in een andere branche te gaan schuilen.

Zodus, de dag dat ík misschien eens tilt sla, maken ze mij ook af. Prettig vooruitzicht is dat.
Er zal niemand rechtstaan om mij uit mijn schamelheid overeind te helpen.