|
1987-06-16, 19h30 ~ CapeTown
Ziezo, de dag zit er weeral op. Gisteren ben ik op verkenning geweest aan de wal. Het schip ligt in Woodstock, een buitenwijk
van Cape Town, niet te ver van de stad want per trein is het maar 1 station buiten het centrum. We gingen 'efkes' naar de stad.
Dat is grandioos uit de hand gelopen. Het was na middernacht toen we aan boord kwamen. Ons departement zag er fris uit,
deze morgen om 06h. Het is me vergeven omdat ik nog dat feestje moet geven. Zondag was er teveel werk, te weinig tijd
en geen drank om een drink te offreren. Gelukkig komen er morgen grote stores & proviand. Genoeg voor zes maanden.
't Zal een gesleur worden : halve varkens, zakken bloem, zakken aardappelen, kratten drank en de hele reutemeteut
voor 20 man gedurende 6 maanden. Grote camions en veel zullen er dat zijn. Gelukkig los ik graag stores & proviand,
zo mag ik wat in de buitenlucht werken, een beetje aan deck spelen.
Vanavond gaat er niemand aan de wal, en niet alleen vanwege het werk, maar vanavond heeft de zwarte gemeenschap
iets te herdenken ivm Soweto en er worden troebels verwacht volgens de blanke Afrikaanders die hier aan boord rondlopen.
Gisterenavond had ik al wel pamfletten zien uitdelen maar ons bleekgezichten sloegen ze over.
Daardoor wisten we niet waarover het ging.
Enkel de 3de stuurvrouw en de marco zijn nu aan de wal.
Zij hadden misschien nog niet gehoord van de Sowetofestiviteiten.
Ik hoop maar dat ze heelhuids en levend weer aan boord raken.
Voor het ogenblik staat hier een zwarte zender op en dat taaltje lijkt heel goed op Portugees. Het is dezelfde taalmelodie en
hier en daar herken ik een woord. Hebben hier ooit Portugezen gekoloniseerd? Dat zou kunnen. Een zeevarende natie …
Er lopen ook nogal wat Latijnse types tussen de blanken.
Over dat avondje van gisteren valt eigenlijk niet veel te vertellen. Voor een maandag was er vrij veel volk op stap vond ik.
En goeie muziek overal. Meestal live! En allemaal gouwe ouwe van begin jaren '70. Ik voelde me precies weer 20 jaar ipv 35.
Gisteren hoorde ik op een of andere zender dat er een violist niet is komen opdagen 'for some political reasons' en
nu gaat het concert mogelijk niet door. Waarover het precies ging heb ik niet verstaan want er zaten parasieten op de ontvangst
door de kranen op de kaai ? Er was een interview met de organisator. Die had al de ganse wereld afgebeld om een andere solist
te vinden, maar voorlopig noppes. Ik dacht al aan Tante Viool en Tante Sopraan en zelf speel ik ook niet onverdienstelijk
lepelslagwerk. Kwestie van de organisator uit de nood te helpen. De boycot tegen de Apartheid gaat echt ver.
De rand = 18,40 BF. De dingen zijn hier spotgoedkoop in vergelijking met de States, bvb.
'k Heb gisteren een paar juwelenvitrines bekeken. Het ivoor -legaal- lag daar te glanzen om onnozel van te worden.
Gelukkig waren de winkels al dicht of ik had me blut gekocht. En mooi! Moderne design, heel sober.
Niks geen folkloristische overladen toestanden. 'k Ben nu nóg bij mezelf aan het overleggen of ik dat ene zal kopen of niet.
We zijn al 24hrs verder, het zal dus geen bevlieging zijn -over welk juweel 't gaat weet ik niet meer, blijkbaar niet gekocht
Droge dok is een raar ding. Vanmorgen moesten we van de wachtkaai los en de dok in varen.
Toen gingen de sluisdeuren dicht en toen hebben ze ergens de stop uitgetrokken want het water begon te zakken
en het schip ook. Nu staan we op blokken want het water is weg. ’k Vind het een beetje onzedig, zo’n bloot schip
Een kiel hoort in ’t water en niet op blokken, precies of ze kijken onder ’t schip haar rokken. (Rijmt nog ook).
In de machineruimte liggen alle machinerijen stil natuurlijk en heel de akoestiek aan boord is daardoor veranderd.
Als er in de keuken (achteraan) gelachen wordt, is dat te horen tot 1 deck hoger vooraan. Als we gewoon in haven liggen,
draaien er nog generatoren en pompen voor elektriciteit en water. Dat geeft nog iet of wat achtergrondgeluid.
Nu zijn we voor water en elektriciteit aangesloten op de wal -shoreconnection heet dat- en geeft het schip geen geluid meer.
Het slaapt niet, het is dood. 't Is een beetje triestig, zo stil. Aan de wal gaan is heel plezant maar varen is dat ook.
Een schip moet varen, 't is er voor gemaakt. We liggen hier zo hulpeloos en log op het droge.
Als er iets gebeurt kunnen we niet eens weg. Oké, we liggen hier nog 9 dagen, 't zal wel wennen.
'k Denk dat ik donderdag of vrijdag eens naar de uitgeverij Herman & Rousseau ga zien. 'k Ben nog aan het overwegen of ik
hen eerst zou bellen of ze direct op hun dak val. Als Mr. JJ Human dan niet op kantoor is, dan sta ik daar mooi.
Maar als ze me aan de foon een uur opgeven dat niet schikt (job! remember?) dan is dat ook een probleem. We zien wel.
Ziezo, dat was het voor vandaag 'k ga nog eens douchen en dan in mijn bedje met een boekje en een glaasje, + een muziekje.
De hele ramsamsam, gans het ritueel of ik geraak niet in slaap zonder wiegen.
Da's nog zoiets gezelligs wanneer het schip vaart: ge wordt gewiegd. Heel het schip is 's avonds één grote wieg.
Iedereen in zijn nestje en op de brug 2 mensen die waken. Zalig gevoel is dat.
In droge dok dus geen wiegen ...
Nu stop ik met schrijven want het is ondertussen al 21h, morgen vroeg dag, enz …
|
