te gast bij Wim Helsen ~ Frederik Sioen
met een tekst van van Alain Platel, die 'Requiem pour L.' herschreef

           Voor Requiem zoek ik een beeld dat de dood zo letterlijk mogelijk toont en laat zien
        Vandaar mijn idee om gedurende de hele voorstelling
        een close-up van een gelaat van een stervende te laten zien.
        Geen andere beelden, niet van de omgeving, niet van het moment van euthanasie.
        Alleen een close-up van het gezicht waarop je eerst nog kleine tekenen van leven ziet,
        die je dan misschien niet meer ontwaart wanneer dat moment van sterven echt plaatsvindt
        en daarna mogen kijken naar de subtiele veranderingen op het gelaat
        die laten zien dat het leven echt is weggegleden.

        Ik herinner me dat ik na de dood van mijn vader heb gezegd:
        dit is het strafste cadeau dat ik ooit van hem heb gekregen,
        dat hij mij heeft toegelaten te kijken naar hoe dat moet, doodgaan… 
       
        Sioen in gesprek met Helsen:
        de knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, het rechthoekje,
        https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/5/winteruur-s5a49/
        10min52

Het onderwerp kon niet actueler.
Terwijl ik deze aflevering aan het herbekijken was kwam ook dit in beeld :
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/01/30/uitspraak-euthanasieproces/ .
De triomf van de keuzevrijheid. Niet feestelijk, wél een triomf, zij het een grimmige triomf.
En probeer dan maar eens het hoofd bij de tekst te houden. Het is me niet echt gelukt.

Sioen heeft het in de loop vh gesprek over een vorm van schroom. Niet verwarren met schuchterheid.
Het gaat over de Schone Schroom, die gepaard gaat met een aantal morele vragen:
kan dit wel? mag ik dit wel doen?
      
Over Frederik Sioen : https://nl.wikipedia.org/wiki/Frederik_Sioen ,
Over Alain Platel : https://nl.wikipedia.org/wiki/Alain_Platel,
Over Requiem pour L.: https://www.demunt.be/nl/program/449-requiem-pour-l,