1994-10-02 ~ Papua  

Dag Allemaal, 

Gisteren zijn we tussen de eilanden door gevaren, maar 't was mistig.
Van alles wat er te bekijken viel hebben we niet veel gezien.
Straffe wind ook. Toen ik ons vuilbakje ging leegmaken op de achterpiek, raakte ik daar bijna niet meer weg.
Vandaag staan er minder schuimkoppen, dus is er minder wind maar het deck ligt nog altijd nat en is dus glad.
Als ik bedenk dat ik een paar jaren geleden mijn hand niet omdraaide voor een paar volle vuilniszakken en nu is
1 bakje al een expeditie. Tja. 

Een paar dagen geleden hoorden we iets op een Engelstalige zender (de ontvangst was nogal slecht) dat er pest zou zijn
in India en dat een deel van het land zou afgesloten zijn. Welk deel? Of helemaal, heel het land?
Niet dat we daar naartoe moeten hoor.

Tijdens het voorbije verlof las ik een artikel over virussen en andere vieze beesten: aids, hepatitis, en zo.
Allemaal doodserieus. Meneer de professor, doctor, viroloog zei daar daarin pest vóllédig onder controle is.
En ik dacht oeioei, klinkt dat niet wat triomfantelijk? In een labo is dat misschien onder controle, maar niet als men
ter plaatse door de slechte wegen, grondverschuivingen en tegenwerkende autoriteiten de vaccins
niet tijdig of niet bij de mensen krijgt.

Op 19/08 gingen we naar Mediport voor controle.
Vroeger hadden we een medische dienst op de Pool der Zeelieden. Nu werd in ons vaccin-boekje de cholera-prik
wel afgestempeld, maar het vaccin hebben we niet gehad. Ik vroeg hem waarom wel stempelen maar niet prikken.
Awel (ga zitten) :  

1/ Sommige landen eisen nog dat de bemanning gevaccineerd is en kunnen de kaptein verplichten iedereen te laten inenten.
Meestal is het een kwestie van deviezen (USD) en meestal in een land met vuile naalden.
Vandaar dat ons vaccinboek in orde gehouden wordt.

       Wij waren dus niet beschermd, enkel het geld van de rederij was beschermd ? 

2/ "De choleraprik is niet meer nodig", terwijl ze in Goma lagen te sterven?
Misschien kijkt die dokter geen TV en leest hij geen kranten. Iets later waren er choleragevallen bij de Zaïrese soldaten.
'k Weet niet van waar de Zaïrese troepen bevoorraad werden/worden
maar er zal wel een luchtverbinding zijn met een grote stad.
Nu, dat vliegpersoneel gaat wat vluchtpapieren laten afstempelen,
gaat naar de kantine, slaat er een praatje met het personeel,
met de mensen van de bunkering, van het drinkwater, van de bevrachting en zo weer naar de kantine.
Van de bemanning (stel 4 man) slapen er 2 op de basis,
en hebben 's anderendaags ontbijt met een hele hoop mensen samen.
Twee gaan naar huis overnachten. Hun kinderen gaan 's anderendaags naar school.
Als van die vier niemand besmet geraakt is (de dag tevoren) in Goma, stopt het verhaal hier.
Als er wel iemand besmet is geraakt en die grote stad is Kinshasa, dan gaan ze daar schrikken,
want dan heeft het virus in één sprong een half continent over gestoken, van Goma naar Kin.
Een virus reist even snel als de snelste van de dragers hè.
Als die drager in een vliegtuig zit, is het virus in een wip aan de westkust. 

Van Kinshasa naar Matadi en Boma rijden bussen. Matadi en Boma zijn havens.
In havens gaan zeelieden aan de wal. Vandaar is het ongeveer 2 weken varen naar
Hamburg, Bremen, Amsterdam, Rotterdam, Antwerpen, Le Havre, Brest, Marseille, Livorno …
ga maar heel de Middellandse Zee af. + Nog een aantal havens in de UK.
Maar volgens de havendokters is een choleraprik niet meer nodig. De ziekte is onder controle.
En de mensen, zijn die onder controle? 

De havendokters weten beter dan wie ook hoeveel (Zaïrese) verstekelingen er per maand in Antwerpen toekomen,
want zij zijn mee de eersten die erbij geroepen worden. Maar een choleraprik is dus 'niet meer nodig'.
Zelf zullen ze hun vaccin toch hernieuwd hebben, hoop ik, want zij krijgen de halve wereldbol over de vloer. 
En nu dus in India de pest, awelawel … 't virus was toch onder controle volgens de professor viroloog op TV? 

Goed, wat wou ik nu eigenlijk vertellen.
In Sasebo (shipsyard van 15/09 tot 23/09) zijn we officieel van vlag veranderd. Veel ceremonie zal er niet bij geweest zijn,
want choff VW zou het anders wel verteld hebben. In Sasebo zijn dan de Indiërs vertrokken en de Filipijnen toegekomen.
We zijn met 27 aan boord van wie 3 ow's. Een ow is een officer's wife. Zo heb ik nog nooit op de crewlist gestaan.
Ik ben dus een owee? Is een owee erger dan een oeioei of een aiai? Eens vragen aan LM.
Owee rijmt op 'mag mee', da's toch al dat.

Wat we van de plaatselijke keuken moeten denken weten we zelf niet meer.
De ch. kok is een Israëli, geboren in Casablanca, 1935.
Is het nu Israëlische keuken, Marokkaanse keuken, of iets dat voor Europees moet doorgaan?
Volgens cheng BS is hij geen goede kok. De volgende is beter. Wanneer die komt? Misschien binnen een maand of drie.
De 2^de kok is Filipino. Wie op welke dagen kookt weten we niet.
Er hangt ook geen menu uit, dus kunnen we na de maaltijd niet de namen van de gerechten  leren,
van wat lekker was en wat niet. Nu gaat het zo :
is het vanmiddag lekker, eet dan maar goed door, want godweet wat is het vanavond.
Is het 's avonds lekker, eet dan maar goed door want godweet wat is het morgenmiddag.
Nu is het nog geen 4x na mekaar lekker geweest. Ontbijt tellen we niet mee, ontbijt is oké,
maar VW en LM moeten werken en zij leven niet van ontbijt alleen. Het moreel peil aan onze tafel zakt zo, vooral bij VW.
Hij kan van waar hij zit recht in de keuken kijken en wanneer het weer eens niet lekker is kleurt dat op slag
zijn opinie over al de mensen van de keuken. Dan is hij niet meer af te leiden met een verhaaltje of een anekdote,
hij blíjft doordrammen. 

1994-10-03 ~ op zee 

Gisteren rond 17h30 zijn we stil gevallen. Pfieuwt, zei het schip.
Alle mecaniciens weer aan het werk en rond 24h pas was LM boven.
Grellig, zo'n zwalpend schip. Het is hier nogal druk bevaren.
Vandaag moet het nogal warm zijn aan deck want de Filipijnse matrozen lopen ingepakt met tulband en al. Dat gaat zo:
ge trekt de halsopening van een T-shirt rond uw gezicht zodat die daar aanspant als een cagoule / bivakmuts.
De rugkant van de t-shirt beschermt nu hoofd & schouders, de voorkant beschermt de keel.
dan de mouwen voor het gezicht halen en op het voorhoofd vastzetten met veiligheidsspelden. Ziezo.
De kwestie is de juiste maat van T-shirt te vinden. De oversized T-shirts kunnen er niet echt voor dienen.
Sinds vanmorgen zijn ze luiken aan het kuisen. Dwz : kolengruis bijeenvegen, in een emmer naar boven hijsen,
naar de zij dragen en overboord kiepen. Nogal een stoffige bedoening, vooral wanneer er wind staat. Vandaar de tulbands.

Toen het schip gisteren stil viel, begon choff VW gelijk naar bakboord uit te wijken. Nu is er een manoeuvre dat zo begint,
het man-overboord-manoeuvre. Dat heb ik ooit moeten leren in '83 tijdens de cursus Survival at Sea.
Door die beweging naar bakboord dacht ik dat er iemand overboord gekukeld was. Vermits er geen alarm gegeven werd
ben ik eens buiten gaan kijken. Achter ons was het kielzog al voldoende verminderd om ver te kunnen kijken,
en er kwam nog altijd geen alarm, en toen dacht ik maar niks meer. 't Zou wel iets technisch zijn.

1994-10-06 ~ op anker Gladstone (Australië) 

Sinds gisteren hebben we FM op de radio en goeie ontvangst :
een aardbeving in Japan en een collectieve zelfmoord in Zwitserland. Welkom in de bewoonde wereld!
Af en toe muziek. Veel uit de beginjaren '70.

Het Russisch heb ik opgeschoven naar 'later'. Voor het ogenblik doe ik de onregelmatige werkwoorden van Engels.
Gelukkig staan die achter in het woordenboek. 't Is Hier al Engels wat de klok slaat.

De elektrieker is een Israëli, in '90 uit Rusland uitgeweken. Als hij 's avonds nog genoeg moed heeft doen we Engels.
Grammatica is niet nodig precies, het is vooral woordenschat. Daarvoor gebruiken we anekdotes uit de Reader's Digest.
Die zijn lang genoeg om een paar nieuwe woorden op te pikken en kort genoeg om het niet beu te worden.
De meeste van die verhaaltjes zijn nog echt gebeurd ook.
Ze zijn niet allemaal bruikbaar, maar toch veel ervan.

Nu hoor ik weer iets op de radio : Jeltsin zou door een internationale medische commissie
moeten onderzocht worden op alcoholisme. Die flater in Ierland zou in sommige landen politieke zelfmoord betekenen,
maar in Rusland denkt men daar anders over, zeiden ze op de radio. Ze lieten een Russische in het Engels aan het woord
die zei dat hij toch zo’n spontane man is, enz, enz.
In '92 In Odessa hebben we er nogal wat gezien, van die wodkakenners. Zelfs binnen in een kerk.
Ze werden met een soort van eerbied behandeld. Het deed me denken aan hoe de Indianen omgaan met hun zwakzinnigen.
Die staan in verbinding met de goden. En als een medicijnman of een sjamaan in trance is
van een of ander kruid of paddenstoel dan is dat ook een plechtig moment.
Wanneer wij een dronkenlap zien struikelen en vallen, dan lopen we daar in een boogske rond
of steken de straat over naar de andere stoep.
In Odessa helpen ze die sukkelaar recht en als hij zijn weg wil verder zetten kijken ze hem nog efkes na.
En anders brengen ze hem naar een bankje of een trapke om op te zitten.
Wie tijdelijk de wereld rondom zich niet meer ziet, wat ziet die dan wel? De Hemel?

In Tallinn (Estland, '92 of '93) was dat ook zo.
We zijn toen niet buiten het hotel geweest want op het 2^de verdiep was in de hall een trits bars, tavernes en cafés.
En daar was het ook zo, mededogen met mannen die zwaar dronken waren. Zeer eigenaardig.
Bij ons is in sommige wijken, in sommige milieus wordt alcoholisme getolereerd.
Maar dat een bevolking het als een gegeven beschouwd, zoals goed weer of slecht weer,
en zich daar naar gedraagt ook … eigenaardig die tolerantie.

In Sasebo heb ik een bloesje gekocht voor 1000 ¥ (yen) = 325 BF. ’t Was in solden. Wachtwa, ni lachen,
het ding kon zo uit La Boutique de Melanie komen. Ze hebben een winkel in de Nieuwstraat en een op het Muntplein ook.
Die winkels vind ik om te bekijken, niet om binnen te gaan. En in Sasebo heb ik iets gevonden dat betaalbaar was.
Het ding komt van 9.800 ¥ = 3.100 BF, naar 'onze prijs' 6.900 ¥ = 2.242 BF, dat vind ik nog veel te veel voor iets
dat niet in de wasmachine mag. Zoveel betalen om met de hand te moeten wassen? Nee danku.
Nu was ik het met de hand voor 325 BF. Dat is min of meer redelijk. Voor zo'n bloesje wil ik dan wel wat moeite doen.

'k Heb in Sasebo ook een winkeltje à 100 ¥ ontdekt. Alle dingen kosten daar 32,5 BF of minder:
keukenhandoekjes, kleurpotloden, badmutsen, schrijfpapier, plastic-bekers, kartonnen classeurs, kopspelden, paperclips …
In de States hebben ze zo de 99 cent shops en in België heb ik al 100 frank- winkels gezien. Uitgebaat door Libanezen.

Afvalolie, nogal veel. Cheng BS wil dat die overboord gepompt wordt, want aan de wal geven kost geld. De 2^nd eng weigert.
1/ ’t Is illegaal 2/ ’t Is tegen zijn geweten.
'k Zou met plezier chefke BS ineenslaan en in het kielzog kiepen, fysiek kan ik hem wel baas, ik ben jonger.
Ze moeten LM met rust laten, er zijn zo al problemen genoeg in dit bouwvallig machien.
Eigenlijk is het zo : 1/ ’t Is tegen LM zijn geweten 2/ ’t Is illegaal. Dit is de juiste volgorde.
Maar LM moet dus dag in dag uit het been stijf houden. Feitelijk zou ik willen dat ze hem met rúst laten,
zodat hij zijn job kan doen. Van zijn job heeft hij veel voldoening en er zijn zo al mankementen genoeg daar beneden.
Ze mogen al blij zijn dat het schip niet moest gesleept worden na de panne. Dát kost pas geld.

Ashkenazi >< Sephardi : ooit iets van gezien, toen ge daar waart in Israël?
Ze houden die tegenstelling graag binnenshuis, maar aan de verhalen van VW en LM te horen,
zitten we hier opgescheept met een bunch omhoog gevallen Sefarden.