1994-10-07, ~ op anker Gladstone, Australië
Op 23/09 zijn LM en ik verhuisd van cabine. Toen ik de staat van de cabine zag had ik al zin om weer naar de vorige cabine te trekken, maar zoiets kan niet, een 2nd eng moet in de cabine van 2nd eng wonen want daar hangen namelijk de alarmpanelen. En vermits LM nu 'in charge' was, moest hij de alarmen kunnen horen wanneer hij van stille wacht was.
Op 07/10 vond ik een stuk van een brief terug, die ik in de schrijfmachine van de cabine had laten zitten. Het was een mechanische schrijfmachine en ze deed het maar half, zoals ongeveer alles op dat schip. De lift werkte niet, de droogkassen ook niet, de droogkamers waren beschimmeld … en dat is nog maar de bewoning. Dan zwijgen we nog over deck en brug (afdeling choff VW) en machineruimte (afdeling 2nd eng LM).
De typmachine was een Olivetti Linea 98, stond daar beschikbaar. En vanaf lijn 7 waren we dikke vrienden, ook al was het een qwerty. En 3 lijnen later was het al uit met de vriendschap want het ding begon de letters te zetten onder de regellijn. Veel Linea was daar plots niet meer aan. En soms belde de wagen, soms niet. Na 2 alinea's heb ik het opgegeven. Er was trouwens weer veel poetswerk in die cabine, die eerste dagen.
Het stukje brief is hilarisch. Volgende week DI-11/02 komt de nieuwe scanner en dan zal ik dat stuk brief eens inscannen, want overtypen is onbegonnen werk, omdat ik per sé de 1000 typfouten wil laten staan. We zien wel.
We gaan morgen pas tegen de kaai. Gisterenavond was er plots telefoon. Ze waren op de achterpiek aan het barbecueën en of we ook kwamen. 'k Had mijn kimono al aan, dus wij weer aangekleed en naar beneden. Er waren twee matrozen aan het vissen en ze haalden zoveel op dat het niet bij te houden was. Een emmer vol in een kwartierke. Dan hadden ze aan de kaptein gevraagd of ze mochten barbecueën en iedereen opgetrommeld om die vis te helpen opeten. Ze zouden ook kunnen stoppen met vissen, maar waar is dan de lol hè.
De tonnen die als vuilnisbak dienen zijn nu zó mooi geschilderd, dat het haast zonde is er iets in te kiepen. De vuilbakken zijn hier wel pico bello nu.
Op de radio vertelden ze iets over een kangoeroe-kookboek. Het vlees zou smaken als rundsvlees en kost maar 1/3 van de prijs hier. Als ik dat kookboek nu eens zou kunnen bemachtigen, en dan nog 10 jaar wachten tot hun export op punt staat, kunnen we er aan beginnen. –kangoeroevlees heb ik een paar jaar geleden eens klaargemaakt, ik herinner me niks biezonders We hebben een boodschappenlijst van een blad lang, ik dank dat ik een kruiwagen zal nodig hebben.
Cheng BS is maar aan het aandringen dat LM in Gladstone een halve dag vrij zou nemen, zelfs meer dan 1, om met zijn vrouw aan de wal te gaan. Met mij dus. Dat is nogal ongebruikelijk. Wij vragen ons af wat daar achter steekt. En cheng BS vraagt zich misschien af wat LM bezielt : weg mogen en het niet doen? Daarvoor moet ge zo'n kouwe Noordeling zijn. Omgekeerd vragen wij ons af van cheng BS bedoelt : weglopen als er werk is? Dat is de redenering van een slordige Zuiderling. Kortom, het zoveelste cultuurschokje. Het zijn geen aardbevingen of dodelijke botsingen, maar ze zijn er toch elke dag een paar keer. En zoiets werkt op het systeem.
De bron, van James A. Michener - ISBN : 9789060102893 In hoofdstuk 9 staat een passage van ± 10 bladzijdes over het verschil tussen Ashkenazi's en Sefardi's. Als ze het boek in de bibliotheek hebben : lezen, al was het maar die 10 bladzijden in hoofdstuk 9.
Om verder te gaan, wanneer er verschillen zijn die zo ineens opvallen, dan is het elke keer weer aftasten : 1/ Is dit een individueel verschil? 2/ Is het een verschil dat eigen is aan deze ploeg, dit schip? 3/ Is het een verschil in volksaard? (werkethiek)
Neem nu bvb nonchalance: Is deze persoon die de jobkes laat slingeren tot 'later' uit zichzelf zo nonchalant? Want het woord later hoort ge hier even dikwijls als in de Latijnse landen het woord mañana. Of is deze persoon zo nonchalant omdat het beleid hier aan boord zo easy going, easy doing is? Het zou zo kunnen dat wanneer ze (capt of cheng) tegen 13h een getypte lijst willen, men die niet voor 16h mag brengen, want het zou van zeer slechte smaak getuigen deze mensen in de namiddag te storen. Siësta.
Ander voorbeeld : gezelligheid. Koffieklets is niet mijn meug, ik heb mijn eigen bezigheden, zelfs en ook al lopen de twee andere dames zich te vervelen. Ik weet dat ik daarin verschil van een grote groep mensen die het consumeren van koffie met koekjes of gebak gezellig vinden. Geef mij een pint met zoute nootjes of een glas wijn met een schoteltje olijven en ik begin al te spinnen. –dronk ik toen nog wijn? Liefst in een dorpscafé, niet in een taverne, want dat is niet echt genoeg. Da's dus een individueel ding. Het lokaal-collectief idee over gezelligheid? Een groepsgebeuren, zoals de barbecue van gisteren misschien. Maar die was spontaan ontstaan.
Zo was er een gans ander idee over gezelligheid op schip 22 met kaptein Kabouter of op schip 04 met kaptein Snob. Ge verzamelt een groep en zegt : vanaf nú is het gezellig, tot 15h want dan wil ik gaan siësten. Spontaan hè. Daar lag het dus aan het beleid. (beleid = kaptein) Die groep was enkel officieren. Ge kunt denken hoe joviaal en vlot het daar aan toeging. Elke mop kan uitgelegd worden als kritiek en daar gaat uw promotie. Krampachtig zwijgen dus. Er moeten wat matrozen tussen zitten om de sfeer in gang te stampen. Hun jokes kunnen geen kritiek zijn en als het kritiek is, zou het toch onschadelijk zijn, want de klare kijk van een ondergeschikte bedreigt de positie van een officier niet echt. Ooit al een matroos geweten die rapporten typt? Wel dan, laat de narren toe tijdens het vermaak-uurtje van de scheepsadel. Ik, overdrijven? Waart ge erbij? Vraag het aan Nooke. –Nooke van schip 04, met de grote vogel en zo.
Djie, ik zit me hier op te winden voor niks. Voor wie en voor wa? (Waarom, in goed Nederlands). Laat maar waaien, mijn blad is vol. Laat maar waaien? Ziet ge, ik krijg het ook al, die nonchalance.
De radio heeft het over een krokodillenplaag dit jaar. Hoe gaan ze dit indijken? Jacht? Dit jaar dan meer handtassen op de markt, de prijzen zullen kelderen …
|