1994-10-30 ~ Wakayama, Japan

Dag moe & poe en allemaal,
We hebben uw brieven ontvangen van 07/09 en 28/09 en een poezekaart van 30/09 en een brief van 04/10
+ veel knipsels, die hou ik voor op zee.
Uw brief begint op 07/09? Toen gij die eerste lijnen schreef stonden wij nog voor het rood licht aan het pompstation, ± 17h.

Nu ga ik eerst uw brief beantwoorden, dan zelf pas schrijven.

1/ Hoe gaat het met de konijntjes bij Laura, hebben ze al jongen of zijn het toch allebei meisjes? Hoe heten ze?
2/ Met twee Zuid-Afrikaners naar Brugge. Waren het die twee over wie ge gesproken hebt in het Middelheimpark.
Nu ja, Brugge of Antwerpen, wanneer ze van zo ver komen steekt het niet meer op een paar km.
3/ Een tochtje op de reien zou ik ook wel iets vinden. En een havenrondvaart met de Flandriaboot.
Allemaal dingen die op het programma staan voor 'ooit eens', als 't niet regent.

         LvD, 3^de stuur op schip 23 was pas met verlof en ze ging met een vriendin-collega een dagje de stad in.
         Ze wandelen over de Scheldekaaien en aan het Steenplein blijven ze staan om op het paneel
         de uren en de prijzen van de rondvaarten te lezen. De man in het kassahokje vraagt of de dames
         misschien een dagje het water op willen … Ze waren pas afgemonsterd na een vol contract!

4/ Als ge klaar zijt met de stofzuiger, mag ik hem dan eens lenen?
Door de drukte van het wisselen van bemanning kan ik al 3 dagen de stofzuiger niet vinden of te pakken krijgen.
Is dit nieuws? Nee.
Is het vervelend? Ja.|

         'k Ben het vuilnisbakje gaan legen. Buiten is het heel zacht , prachtig herfstweer. En het ruikt hier goed.
         We liggen kolen te lossen aan de achterkant van een lelijke roestige fabriek, maar ze stinkt niet.
         Het ruikt naar akkers in de herfst en naar bossen in de herfst, echt lekkere geur.
         Dat alles overgoten met zacht zonlicht en een snuifje kweeniwa.

5/ De ananas mag weg als hij geen wortels wil maken. Misschien is het een variëteit die zich niet laat stekken,
of zich niet voortplant. Dat bestaat hoor. Die vruchten zijn steriel en voor de teelt moet er dan telkens opnieuw gekruist worden.
Zoiets gelijk muildieren en muilezels, daar is ook telkens een paard en een ezel voor nodig, maar dan met ananassen.
Als hij nu nog geen wortels heeft gemaakt, dan komen er geen meer, vrees ik. 

6/ Wens Tina proficiat met het juli-record voor de broodjeszaak. Als ze nu eens Dina adopteert en Dina trouwt dan met Albert,
zij krijgen dan krentebollen van kinderen die geboren worden met een schortje aan, of met een helm voor de leveringsdienst …
Nee, dat zijn maffia-praktijken, een dynastie opstarten. Zelfs al is het een koeken-dynastie.
In uw brief van 04/10 staat dat ze boven de zaak met de werken gestart zijn. Da's ook later dan beloofd hè.

7/ Een platenbeurs in Beveren? Beveren-Waas? Ligt dat zo centraal? En waarom enkel platenhandelaars?
'k Heb al vier vraagtekens, want ik snap het niet goed.
Dus Coda organiseert samen met andere verdeelhuizen een beurs voor kleinhandelaars.
Goed, zover ben ik al. Maar welk Beveren en waarom Beveren?

8/ In uw brief van 29/09 heeft Uma nog geen tandjes. En nu, 30/10?
9/ Israëlis gedegen en punktueel? Waar? Welke? STUUR ZE ONS!
Ik ken twee Belgen die hier dan wat ruimer zullen ademen. -waarschijnlijk had ma het over Askenazys, niet over Sefarden

Vandaag moest een piston getrokken worden -een zuiger vervangen- en cheng BS is weer eens aan de wal.
Telkens wanneer er een zware job of een moeilijke job is, bolt hij het af.
En als er een aantal dingen tegelijk moeten gebeuren zaait hij verwarring.
Dat laatste heb ik al verschillende keren zien gebeuren met de keuken, de boel desorganiseren.

Tijdens het ontbijt gaat hij daar wat orders en richtlijnen rondstrooien 'pour marquer son passage'.
En als iedereen hem goed gezien en gehoord heeft, wanneer hij in elk brein bet Besef van Zijn Aanwezigheid geplant heeft,
dan pas kan hij in de mess aan tafel gaan zitten.
Een hond die 's morgens zijn geurvlaggen gaat plaatsen doet dat tenminste in stilte.
'k Ga er over ophouden. Gedegen en punktueel?
Ma, wie heeft u dat wijs gemaakt … die heeft u geen dienst bewezen.

10/ Ja hoor, het meervoud van ceedee is ceedeën, als ge dat liever hebt.
11/ … "De veranderingen aan hun huis schieten goed op. De jongens slapen nu in de kamer die pas af is,
dat is de kamer naast die van Lien en Uma. Dat is voorlopig want de kamer van de meisjes wordt de kamer van Steven.
Kunt ge volgen?”  NEE.

         Nee, maar dat is niet erg want het klinkt goed. Hou ons op de hoogte. Ik ben daar al eens verloren gelopen en
         vlak voor ik begon te wenen zag ik nóg een deur. Dat was de goeie. Als ge nu eens een plattegrondje tekende.
         Maar vergeet geen enkele deur hè  want dan wordt ik wéér bang.

12/ Een koek met een fruitsapje op een plateau? Ik denk dat het iets met afwerking te maken heeft.
Een eigen kamer is al neig. Een eigen kamer met een plateau onder het vieruurtje is nog neiger.
Iets in de aard van : een eigen fiets is tof. En als ge een paar speelkaarten op de spaken knijpt wordt het nog toffer.
Steven heeft gevoel voor stijl. Laura had me dat al eens gezegd. -hij was toen 6j 
De kinderen van de buren hebben streken, de kinderen van mijn zus hebben stijl.
Zo hou ik al die kinderen uiteen.

Ah ja, nog iets, de tentoonstelling van Modigliani vondt ge niet mooi?
"Zo'n systeem à la Felix De Boek". Welk systeem is dat dan? Hadden ze de dingen ondersteboven gehangen?

Voilà, tot zover uw brieven. Nu wat vertellen over hier aan boord. Waar begin ik? 

In de brief aan Toppié staat al een deel van het verhaal over het Japans Middeleeuws Kasteel in het Park van Wakayama.
Of het een verhaal is weet ik niet, het is in elk geval een gebeuren.
Deze middag ben ik met VW efkes naar de brug gegaan om te kijken op de kaart (een zeekaart)
waar dat kasteel zou liggen. Het is uiteindelijk toch een 5km stappen. Op de zeekaart is het land blanco gelaten, maar
nu weet ik tenminste de juiste richting. Niet de juiste weg. En de wegwijzers zullen in het Japans zijn.
'k Had het kunnen denken dat de inlichtingen van cheng BS maar voor de helft juist zouden zijn.
Wanneer ga ik dat eens leren : wanneer iemand iets met veel aplomb zegt, ga ik er van uit dat die persoon
zeker ís en niet om een of andere reden zeker doét. En dat laatse was weer eens het geval, want wat kregen we te horen :
"Het is niet ver! Helemaal niet ver!" (met de taxi)
"Ge ziet het zo liggen!" (van op een vuurtoren)
"Elke Japanner kan het u uitleggen!" (in het Japans)

In Kashima ( 24/10 & 25/10) zijn er zes Roemenen bij gekomen. We zijn nu met 33 mensen aan boord.
Zij zijn lasser, fitter of schilder, en staan op de crewllist als supplementary. Om ze geen zeemansloon te moeten betalen.
Dat is al een 4 jaar aan de gang, supplementary crew aan boord nemen. Het gaat dus weer eens over geld.
Besparen op een schamel loon. Proficiat Rederij!

Gisteren had ik een bladerdeegding met hartige vulling gegeten en aan de seat lag het vol bladerdeegvlokken.
En nergens een stofzuiger te bespeuren. 'k Heb dan met een handschrobber en met een vuilblik het meeste bijeen gehaald.
Terwijl ik dat aan het doen was dacht ik ineens, als VW nu maar niet komt binnenvallen. En weer de slappe lach.
Een mens lacht op de duur met de onnozelste dingen hoor, als er weinig te lachen valt.

VW has vorige week een sterk verhaal verteld over een Zaïrese steward op een van de OBO schepen. (Oil-Bulk-Ore)
Ga zitten : de draad van zijn stofzuiger was geknakt geweest. Hun elektrieker had de knak opgespoord,
de draad een beetje ingekort, stekker er weer aanzetten en klaar is Kees.
Ja! Maar! Die steward heette geen Kees.
Nu was de draad te kort om een ganse cabine te stofzuigen, vanaf het stopcontact aan de deur.
VW komt op een keer zijn cabine binnen en ziet de steward met een schrobber over het tapijt gaan.
- Ah, tapijtshampoo ? vraagt VW.
- Non chef, de draad is te kort.
VW raadde hem aan dan het volgende stopcontact te gebruiken, dat van de slaapkamer bvb.
Ha nee, dat ging niet want dat was "occupé". Hoewel daar niks aangesloten was.
- Hoe doet ge dat dan, vroeg VW.
Kees demonstreerde heel fier hoe hij het probleem had opgelost.
Dit is om te onthouden hoor, voor 't geval: ge stofzuigt tot zo ver ge geraakt met de draad.
In het overige gedeelte schrobt ge al het stof in de richting van de stofzuiger en dat stofzuigt ge dat op.

Uit nieuwsgierigheid stak VW zijn hoofd eens binnen in een paar cabines, want het was al enkele weken geleden dat
hun elektrieker met die draad bezig geweest was. Jawel, van aan de deur van de cabine een propere waaier (gestofzuigd)
en de rest van de vloer flink was grauwer.
Daaraan moest ik denken toen ik de kruimels bijeen aan het borstelen was. En stof dat zoiets maakt!

Er rijden hier op het terrein containerkranen die percies nog groter zijn dan bij ons.
Ze lijken op gevaarlijke science-fictionbeesten. 'k Heb er wat staan op kijken van achter een relingske
en toen kwam daar nog iets grelliger langs.

         Dat tekeningetje moet ik later inlassen, wanneer de nieuwe scanner er is.

Hoeveel paar wielen zo'n ding heeft weet ik niet. Ik stond daar te gapen als een muppet. De stuurcabines aan beide uiteinden
hangen onder de lading en zijn kleiner dan de wielen. Als het ding achteruit moet verandert de chauffeur gewoon van cabine.
Het ding is groter dan een treinwagon. Achteraan was het zeil open en was een enorme pijp zichtbaar. Een stuk schouw?
Een stuk voor een fabriek? De bestuurder vond me waarschijnlijk een koe die naar een trein staat te gapen,
maar ik had zoiets nog nooit gezien, dus ik mocht gapen. Hij moest naar rechts en ze rijden hier links,
maar misschien is dat op het terrein van de termimal voor zo'n bakbeest niet van tel.
'k Had hem liever links zien afslaan. Uit nieuwsgierigheid. Maar links wou hij niet zijn.

Hoe lossen ze zo'n halve fabriek? Met een kraan zo groot als een ganse fabriek?
'k Had hem dat moeten vragen hè, maar hij was bezig.

Ze hebben hier winkeltjes van 100 ¥, dat is 33 BF, volgens de koers van 04/10. 'k Heb daar percies al iets over geschreven.
Ze hebben daar toffe en handige dingen. Al 't een en 't ander buiten gesleept hoor. Eerst in Sasebo en nu hier.
Oa een dassenhanger, een zwarte. Zo kan ik LM zijn dassen thuis eens tegoei ophangen.
Nu hangen ze allemaal samen over een kleerkanger te kreukelen en dat is voor niks nodig.
Stel u voor dat hij zo ineens een das nodig heeft binnen een jaar of 15 en er hangt geen ene treffelijke tussen.
Neenee, voor 33 BF zeg ik : Better safe than sorry, gedaan met kreukelen.

1994-11-02 ~ Wakayama, Japan

We hebben gisteren nogal wat afgeslenterd. dat Middeleeuws kasteel van Wakayama
(en da's de laatste keer dat ik er over schrijf hoor) hebben we zien liggen van op het dak van het shoppingcenter.
Het kasteel bestaat dus. We hebben geen taxi genomen want onze yen waren bijna op (visakaart aan boord vergeten).
We hebben door de woonwijken gewandeld. Da's ook de moeite, feitelijk: eens kijken hoe de mensen van vandaag wonen.
Zij zijn genieën in plaats besparen. Ze hebben maar een strookje grond of een klein balkonnetje en daarop moet dan de was drogen.
En ze tuinieren allemaal graag. Hier zijn allerlei modellen van droogrekken en plantenrekken. Allemaal om ter handigst.
De wasmachines staan buiten. Hun omkasting is voorzien op weer en wind. In het beste geval staan ze onder een afdakje en anders
gewoon naast de voordeur op de stoep. In de meeste straten is zelfs geen stoep. De straten zijn smal.
De auto's razen niet door de woonwijken zoals ze dat bij ons durven. Ze maken bijna geen geluid. En als ge dan per abuus
aan de linkerkant van de straat loopt ziet ge ze niet aankomen, want ze rijden hier links. Dat vergeet is soms nog.
Maar we zullen gisteren wel meer dan een keer gezondigd hebben tegen de Japanse gewoonten en gebruiken.

's Avonds zaten we in een buurteethuisje. Daar was het met stokjes natuurlijk. Na een tijdje ging het, maar
ge moet durven morsen en slurpen. Zij doen dat ook.
De rijst kleefde gelukkig. 't Zou anders niet te doen zijn, zo korreltje per korreltje.
LM had 2 grote scampi’' met rijst en groenten en een kommetje bouillon. Ik had een maaltijdsoep genomen,
in de hoop dat ze daar zo'n kuiplepel zouden bij geven. Niks van: stokjes.
De groenten en het vlees ging nog, maar de noedel-slierten waren slurpwerk. Tegen het einde had ik de slag te pakken.
De bouillon heb ik uit de kom gedronken. Morsen kan ik nog wel. Zonder slurpen.
Misschien was dat naar Japanse normen onbeleefd maar het is van mijn kleutertijd geleden dat ik nog goed kon 'slupperen'.
Ge leert dat af hé, als ge niet regelmatig in deze contreien komt oefenen slurpen.

Feitelijk is er nog vanalles te vertellen over gisteren maar het moet allemaal eerst wat bezinken.
Dan pas kan ik er een verhaaltje van breien. Op zee.

VW moet vanavond gaan eten met de vertegenwoordiger van de rederij. Eigenlijk had die Japanner op 5 mensen gerekend:
capt T +echtgenote, cheng BS +echtgenote en choff VW.
De vrouw van cheng BS is naar huis, zij is dus verontschuldigd. Van de 4 die overblijven hebben er al 2 laten afweten.
Het is een zakendiner, dan moeten de bazen er bij zijn hé. Dat hoort bij de job. Die uitnodiging afslaan is een diplomatieke vergissing,
een flater van formaat en godweet hoe gaat de rederij thuis dat interpreteren.
Welke uitvlucht de capt gevonden heeft weet ik niet, maar hij had wél bij VW er op aangedrongen dat die zou gaan,
"Anders worden ze misschien kwaad". De vrouw van de capt (Esther) gaat ook mee.
De cheng stak na de middag een uurke in zijn bed. Hij voelde zich nigoe, onwel en had "misschien wel koorts" zei Esther.
Komaan zeg, hij was zich gewoon een alibi aan het fabriceren om 's avonds niet mee te moeten.

In de namiddag stonden hier 2 Japanners voor de deur en zij vroegen naar de cheng. Ik ga hen voor naar een verdiep hoger.
Bij de cheng is de deur dicht maar in haven houden de meeste mensen hun deur dicht dus klop ik efkes.
Esther woont aan de andere kant van die alleyway en kwam buiten gestoven alsof ze
van stuurboord de deur van de cheng aan bakboord aan het bewaken was. Hij was dus een bitteke nigoe (not feeling well).
Daarop zeg ik : "Ik hoop dat ik hem niet wakker gemaakt heb."
Waarop zij : "Hij voelt zich niet goed."
"Weet ik, ik bedoel dat ik hoop dat ik hem niet wakker gemaakt heb door op de deur te kloppen."
"Hij voelt zich een beetje ziek."

Ja zeg, ze was zo druk bezig mij te doen geloven dat hij ziekjes was dat ze al niet meer hoorde wat ik zei.
Als het er té dik op ligt speel ik niet meer mee. Ik heb eens goed in de puttekes van haar ogen gekeken
en nu wéét ze dat ik haar niet geloof.

VW was blij genoeg dat hij eens weg kon. Alleen spijtig dat Esther meeging, vond hij.
Eerst ging hij niet graag, daarna zag hij het wel zitten.
Hij is zich twee keer komen laten zien (bij de grote zus), precies een kind dat eens mag uitgaan.
Het is de 1^ste keer in 55 dagen dat hij eens weg kan.
Hij kan deze ploeg niet echt alleen laten. Misschien is het daarom dat de capt aan boord blijft?
Maar dat kunnen we niet weten, dat blijft gokwerk.
Morgen zal ik dat eens vragen aan VW. Als hij aanspreekbaar is, want saké kan nogal straf zijn.

Morgen om 10h vertrekken we. Ik ga dit schrijfsel nu gauw op de bus doen.
Tot in Australië!

PS: Dat Middeleeuw kasteel hé, awel hé, ooit eens een keer, wanneer ik groot zal zijn, dan
geraak ik daar nog eens en dan stuur ik een postkaart. -niet meer nodig, het kasteel staat op 't Net.