1995-09-25 ~ op zee    

Vanmorgen moest LM om 06h beginnen. Hij moest iets starten, iets met de stoomketel.
Toen we gingen ontbijten om 07h30 waren cheng LU en Nieke al aan tafel.
Iets voor 08h zegt LM "'k Zal maar naar beneden gaan want de chef ging zo vroeg van tafel, die zit waarschijnlijk op hete kolen."
Kolen? Werkt deze stoomketel nog op kolen? Waar liggen die dan? Straks eens vragen.
Het is plantendag vandaag. Een beetje gaan leuren met Substral.

In Newark gaat 2^de stuur JL naar huis. Zijn zes maanden zitten er op. Zijn vervanger, ene F, heeft geen verlof meer staan en moet daarom
subito presto aan het werk gezet worden. Daardoor komt het dat er in New York afgelost wordt. LM vond het al zeer ongebruikelijk.
Hij is zijn licht gaan opsteken in de keuken en chefkok RD heeft hem dat eens haarfijn uitgelegd.
Samengevat wil het zeggen dat vervanger F post zal bijhebben.
Dat wil ook zeggen dat ik deze brief kan meegeven met JL als ik intijds inkt vind.

Er is een groot shoppingcenter zegt Nieke, maar dat ligt op 20 USD van het schip, 40 USD heen en weer.
Er is ook de plaatselijke winkelwijk, maar daar zal ik denkelijk niet vinden wat nodig is.
'k Kan ook alle gegevens op een papierke schrijven en aan de kaptein vragen of hij eens informeert
wanneer hij contact opneemt met de agent, of wanneer de agent aan boord komt.
't Zal een handgeschreven papierke worden want ik kan voor het ogenblik niks printen hè.

      'k Zat er blijkbaar danig mee in mijn maag, dat ik zo bleef zagen en jammeren over inkt.
      Maar er was toen nog geen e-mail, en geen inkt betekende geen communicatie met de buitenwereld.
      En brieven faxen was te duur. Te openbaar ook.
      Een leven zonder inkt. Kunt ge u mijn claustrofobie van toen voorstellen?

1995-09-27 ~ op zee

Morgen komen we aan, zo rond de middag zou dat moeten zijn.
Gisterenavond en deze namiddag ben ik beneden gaan helpen met de inventaris van de voedselvoorraden. Dat is heel vlot gegaan.
Daar bestaan voorgedrukte lijsten voor. Ik lees het artikel, chef RD weet dat staan, klimt in de rekken, telt en zegt mij hoeveel het totaal is.
Ik herhaal het totaal luidop, want er is nogal veel lawaai beneden, en schrijf het totaal dan op.
Chef RD is van Luik en spreekt enkel Frans, de lijsten zijn in het Engels. De oplossing = bibi, uw verslaggeefster.
Dat geeft al eens vreemde resultaten want mijn Frans is soms naast de kwestie, geen keuken-vaktaal.

De darmen om worst te maken 'intestines' in het Engels, vertaalde ik regelrecht als 'intestins'.
In de les dierkunde zou dat misschien juist vertaald zijn. Die dingen heten zo wanneer ze nog in het dier zitten en
misschien in het slachthuis ook nog, vlak voor ze gekuist, gewassen en gespoeld worden.
Vanaf dan heten de darmen 'boyaux'. Nuance.
Vandaar chef RD zijn verwilderde blik, hij vroeg zich af waar ik die ongekuiste viezigheid had zien liggen in zijn vrieskamers.
Hij had aan de elektrieker gevraagd om de diepvrieskamers af te zetten om 13h. Ze staan op -25°C. Chefke RD stond daar op sandalen.
Dat is dapper van hem. na 10 minuten moesten we er uit.
Niet uit te houden van de kou. – toen had de rederij nog geen parka's ter beschikking blijkbaar
dan maar naar de groentenfrigo, die staat op +6°c, daar een beetje gaan werken en een beetje bekomen ook.
Opnieuw naar de diepvriezer, want daar waren we bijlange nog niet klaar.
Het ijs begon er al van het plafond te lekken. Op mijn blad. Nee maar!
Deze keer had ik er aan gedacht een potlood te gebruiken want een bic weigert na een kwartierke. De inkt bevriest.
En twéé rekenmachientjes meenemen. Wanneer eentje er mee stopt, uit de vriezer leggen en het andere binnen pakken.
Zo kan men doorwerken. Rekenmachientjes bevriezen nog sneller dan de inkt van een bic.
Hoe doen de mensen op poolexpedities het?
En opnieuw naar de groentenfrigo, verder werken en bekomen op +6°C.

Op een bepaald moment zegt chefkok RD: Feitelijk zouden we toch best eerst de diepvriezers afwerken hoor,
want om 14h zet de elektrieker de koeling weer aan. 'k Dacht bij mezelf, het zou wat. Die vriendelijke mens zou toch NOOIT
zoiets doen als wij daar nog binnen zijn. Hij komt toch eerst kijken en vragen of we klaar zijn?
Om 15h50 staan we in de vleesvriezer en de koeling start toch wel zeker! Tien minuten vroeger dan afgesproken.
Chefkok RD bleef min of meer in beweging omdat hij pakken verplaatste en in de rekken klauterde. Ik stond daar te verzuilen.
Door het lawaai van de koeling had ik mijn muts tot boven mijn oren moeten trekken, want ik verstond hem bijna niet meer.
Vingt-six? Trente-six? (kilo's) en 't moet min of meer juist zijn.

'k Hoor niet wat ik aan het typen ben. Is dat normaal? Oren bevroren?!

Vanavond vertelde LVE (3^de mec) aan tafel dat ze op de Zeevaartschool nu een simulator hebben om machine-toestanden te oefenen.
iemand van zijn klas had niet gezien dat er 10 beaufort gegeven was. Zijn oefening klopte niet. Daar kan ik inkomen:
zijn stoel bleef overeind staan, wie denkt er dan aan 10 beaufort. = windkracht van 89 tot 102 km/h, men blijft met moeite overeind

       Storm is een totaalgegeven, een zware gewaarwording,
       niet iets dat in een hoekje van het scherm staat bij wijze van PS.

LVE vond zo'n simulator heel interessant om systemen te leren maar voor noodsituaties verdwijnt het overzicht en
zoiets is desoriënterend omdat alles op één scherm staat en in werkelijkheid staan de dingen gespreid.
Daar komt nog bij dat een mens na een paar maanden school weer helemaal uit de sfeer van de praktijk weg is.
'k Heb hem voorgesteld dat hij, wanneer hij naar de simulator moet, een overall aantrekt, de oorbeschermers opzet en
om het geheel compleet te maken een olievod op de monitor legt. Het was weer een leerzaam gesprek vanavond.
Wanneer het opendeurdag is op de Zeevaartschool zou ik willen gaan kijken naar die simulator.  -dat is er nooit van gekomen

Morgen moet LM er uit om 06h, de stoomketel een shot gaan geven, want er moet nog wat inert gas in de luiken geblazen worden.
Topping off heet dat, aftoppen. Bovenop de lading komt een laag uitlaatgassen van de stoomketel, dat is noodzakelijk tijdens het vervoer,
ivm met de veiligheid. 'De explosiedrempel van CO ligt ver boven de voor de mens dodelijke grens.'
De plofjes zijn niet dodelijk, maar CO, koolstofmonoxide is wel giftig.

21h30

We zijn weer boven. We komen uit het machien.  We zijn met de geleidingslat de cilinder gaan meten. De lat is 3m.
Dat is 3m slaglengte voor één piston. De cilinder heeft een diameter van 80 cm.
Dat maakt een inhoud van 1500L lucht per cilinder en zo zijn er zes. Dat maakt 9000L samen, heeft LM uitgerekend,
want hij kan dat , in een wip. Dat zijn 3000 van die auto's met een ster.
Per 24h verbruikt al dat geweld 40 ton zware stookolie. Hier kan tot 4.500 ton stookolie gebunkerd worden.
Soms wordt dat gedaan ook.

Nu die kapotte cilinder daar opzij staat valt pas op hoe groot zo'n ding is. Er naast, iets lager, hangt alvast een piston gereed.
Misschien verwachten ze nog gedonder?

      Dat waren gewoon de standaard wisselstukken hoor, al wat een schip tot stilstand kan dwingen heet 'critical part'
      en is in voldoende aantallen aan boord. Zeer waarschijnlijk is die norm opgelegd door de verzekering.
      Voldoende wisselstukken aan boord hebben is goedkoper dan beroep moeten doen op zeeslepers. Dat zijn geldhaaien.

Zo'n piston (zuiger) is ook een gevaarte hoor. Als ge daar de kop af haalt om er een asbak van te maken
zakt de salontafel door zijn poten. Een bloembak dan, maar niet te dicht bij de oprit zetten, als ge ooit nog binnen wilt.
En als ge de stang er aan laat, moet ge het appartement erboven bij huren. Wie een eigen huis heeft kan natuurlijk
kappen en breken naar believen.

Vanmorgen toen we gingen ontbijten stonden we in de lift met Car (1^ste stuur ofte ch.off). In Noorwegen was een soort olie,
die aan boord zeer nodig is, niet geleverd geweest (geworden). Het schip had de inspecteur ('t pastoorke) verwittigd.
't Pastoorke neemt contact op met de agent in Noorwegen en die beweert mordicus dat de vaten olie op de kaai stonden en
dat het schip daarvan op de hoogte was. O ja?
Pastoorke neemt contact op met het schip en vraagt of iemand hier zot genoeg is om die belangrijke olie op de kaai te laten staan.
Het schip is nu danig op zijn piek getrapt. Voorpiek.

Er is nog een zware stoot gebeurd met de bevoorrading. Tevoren, in Sines. Dat vertelde chefkok RD toen we na de inventaris
de papieren nakeken, een pintje dronken en probeerden op kamertemperatuur te komen. Warme choco ware meer gepast geweest.
Nee, chocolademelk is niet aan boord. Oxo wel, 10L, zelf gezien. Bon, we waren dus ons bloed aan het chambreren
en RD vertelde het volgende: (zet u schrap)
Vlak voor Sines had hij de bestellingen voor proviand en poetsmateriaal doorgegeven aan Van Hulle.
Die firma is sinds een jaar ongeveer de nieuwe shipchandler, de firma die voor de bevoorrading zorgt.
Vroeger was dat Prado, die ligt er uit. Sommigen vinden dat erg. Ik niet.
De bestellingen van de andere departementen, deck, machien en brug, worden aan de rederij doorgegeven.

Van Hulle laat zijn dichtstbijzijnde contactadres leveren aan boord, enkel proviand, de voeding.
De bestelling van het poetsgerief speelt Van Hulle door naar de rederij, want die bestelt en levert die zaken nu via andere kanalen.
Noch de kaptein, noch chefsteward/chefkok RD waren van die verandering in procedure op de hoogte.
De camion met voeding komt toe, en RD ziet dat er geen spoor van onderhoudsgerief bij is.

Dat wordt een ramp want het was de zesmaandelijkse bestelling (the bluelist) en er ontbrak ongeveer alles in de reserve aan boord.
Bezems, vuilblikken, handborstels, stofzuigerzakken, grote vuilniszakken in plastic en in papier, schrobbers, aftrekkers, dweilen,
zeemlappen voor de ruiten van de brug, ovenreiniger, staalwol, metalen sponzen, gewone sponzen, afwassponzen, vloerwas,
schoteldoeken, keukenhanddoeken, aluminiumfolie, plasticfolie, papieren servietten, koffiefilters in drie maten,
tandestokers (one size fits all), afwasborsteltjes, stofdoeken, wc-product, wc-papier, wc-borstels, ontgeurders, ammoniak,
bleekwater (was op), waspoeder (zo goed als op), tapijtshampoo, afwasmiddel, afwaspoeder, bruine zeep (per emmer van 10L),
kortom : 'den al'.
Wat moest er komen : alles.
Wat kwam er : niks.

RD naar boven, naar de kaptein. De kaptein mee naar beneden naar een leeg magazijn kijken en op de kaai naar een lege camion.
De chauffeur van de camion mee naar boven gesleept en hij krijgt een kopie van de bestelling voor zes maanden
met het dringend verzoek zo snel mogelijk te leveren. Hij belooft dat hij er 's middags nog zal staan met de marchandise.
Wie zou niet graag met zo'n bestelling komen wuiven op den buroo 'Kijk eens wat ik bij heb! Laden mensen, want ik moet gaan lossen!'
De vrachtwagen staat er kort na de middag en wordt gelost. Opluchting alom.

Ondertussen hadden de andere departementen hun camions (gestuurd door de rederij) ook gelost en zo rond 16h
beginnen de mensen van deck via de skylight (het doorgeefluik in het plafond) allerlei dozen, kartons en verpakte goederen
naar beneden te laten, naar de verdieping van de keukenmagazijnen. RG gaat naar beneden om te vragen
wat ze van plan zijn, wat er gebeurt, want de alleyway beneden stond al overvol met het onderhoudsgerief dat 's middags geleverd was.
'k Kan mij de scene voorstellen. RD roept naar boven, en boven verstaan ze hem niet direct door het lawaai. Hij herhaalt zijn vraag.

"AWEL DA'S UW ONDERHOUDGERIEF VOOR ZES MAANDEN,
ALLEZ! OPZIJ! EN MET DE GROETEN VAN DE REDERIJ!

Moet er nog zeep zijn?