vervolg 1996-09-17

Hallo België, Hier Zuid-Oost Azië.
We geraken maar niet uit deze hoek weg hè. En nog altijd geen wereldkaart. Er zit wel een in de laptop en die kan vergroot worden tot A4
formaat, maar er staan geen meridianen en geen breedtecirkels op. En die hebben wij juist nodig.

11h45: LM vertelde dat ze de ganse voormiddag nodig gehad hebben, hij & de Filipijnse wiper Querubin,
om de resterende sporen van de 400L smeerolie op te kuisen. Alex en Tom hielden zich elders nuttig bezig.
Die resterende sporen zijn opgekuist met de absorberende materialen die ze in de veiligheidsvideo's tonen, alles volgens 't boekske.
Dat materiaal moet nu in de incinerator. -verbrandingsoven
Da's een jobke voor Alex, zei LM. Verder nog geen nieuws over wie of hoe.

17h15
WIE : Alex en Tom hebben gevonden hoe het gekomen is.
HOE : ze gebruiken de valven elk op verschillende manieren.
'k Zal het nog eens moeten vragen aan LM, hij heeft het al uitgelegd hoor, maar ik ben het weer kwijt.
Het was dus wel degelijk een menselijke fout en er moeten geen grote jobs gedaan worden
om mysterieuze of onbestaande mankementen op te sporen.

1996-09-18

'k Ben naar de keuken suiker gaan halen. -gebruikten wij toen nog suiker?- De capt was daar ook juist. Hij was met de ch.kok aan het
praten. De ch.kok vertelde daarna iets aan Warren in het Filipijns -Tagalog heet die taal, https://nl.wikipedia.org/wiki/Tagalog , -
en die deed heel opgetogen, alsof we naar de Filipijnen gaan. Dat zou een verandering zijn.
De Filipijnen staan ook op het wereldkaartje en ik kan er met de cursor naar wijzen, maar dat is dan alles.

1996-09-19

Zojuist weer een loos brandalarm. 'k Stond al klaar met de helmen. Toen kwam er uit de intercom: "This was euh... a false alarm."
De Gibbe, op een toon of hij er liever nog eens zou over nadenken.

Gisteren is er bericht toegekomen van een nieuw syndicaat is in Antwerpen, of een nieuwe onderafdeling of raad, genaamd ACT.
Gehuisvest bij de BTB (de Belgische Transportarbeiders Bond). Er zitten een paar mensen bij die we kennen. Oa Sven, van vorig jaar op
schip 26. Het zijn allemaal CMB- officieren. Ahlers heeft besloten de onderhandelingen tussen ACT en CMB over de nieuwe CAO
bij te wonen en zal de besluiten waarschijnlijk overnemen. Lidmaatschap van Ahlers-officieren wordt in overweging genomen.
Sven gaat dat héél goed doen in het geharrewar. In dat soort situaties floreert hij.
Het schijnt daar nogal vooruit te gaan. ACT is nu officieel gesticht, met notaris erbij. Dan komt dat in het staatsblad hé. Neig!
Vorige week was het nog een clubje ontevredenen.

Gisterenavond hebben we nog laat zitten computeren. LM op de Toshiba, ik op de Compaq. Vannacht hebben we er van gedroomd, allebei.
Heet de nacht gepjoeterd en vanmorgen stond er geeneens iets op de schermen. Als dat droomwerk voor niks.

De zee heeft schuimkopjes. Er staat dus wind. Dat is lang geleden. Misschien waait die wind ons wel zoetekes naar een ander continent ...

1996-09-21

Vandaag begint er nog maar eens een herfst in noordelijker klimaatgordels en een lente in zuidelijker klimaatgordels.
Hier is het nog altijd regenseizoen, zo te zien. We zijn op drift sinds een dag of twee. Morgen gaan we misschien binnen. Waarom we niet
op anker gegaan zijn weet geen kat, behalve de capt en choff Gibbe misschien. Op drift wil zeggen dat het machien under power blijft en
dag en nacht moet bemand blijven omdat er regelmatig gemanoeuvreerd moet worden. Dat is op zich geen zware job, maar daar zitten
koekeloeren tot het weer zo ver is, is toch ook maar saai. En omdat het machien niet stilgelegd wordt, kunnen een aantal onderhoudswerken
niet doorgaan. Die twee dagen waren anders welkom geweest voor de mecaniciens hun werk, naar ik begrepen heb.
Dat driften betekent weer uitstel van een aantal jobs.

Gisterennacht zijn we hier aangekomen, en we hebben gerold gelijk zot, heel het repertoire, zoals het in de winter soms lelijk kan doen op
den Atlantic. Soms half in slaap, niet genoeg om uit te rusten, soms half wakker, maar niet wakker genoeg om op te staan en de matras
in de andere richting op de vloer te leggen. Op de koop toe had LM standby gehad in het midden van de nacht. Bij het opstaan was hij een
wrak en 10 minuten later ik ook. Zeeziek.
Vannacht was de zee veel kalmer en voelde hij zich als een eendje in een vijvertje. En ik als een kippetje in een scharrelweitje.

'k Ben in een boek van Bill Gates begonnen. Als we dan toch in onze dromen liggen pjoeteren kan ik evengoed iets bijleren.
Het boek heet : De weg die voor ons ligt. Gelukkig begint hij met te vertellen over het stuk weg dat al afgelegd is.
Op blz 21, de paragrafen 1 & 2 was ik plots in verhoogde staat van snappen. Die man legt het zo verstaanbaar uit en zo duidelijk dat het
een grove onrechtvaardigheid is in de wereld dat niet elke lesgever die gave heeft.

Zijn inleiding klinkt zeer gemoedelijk. Ik denk dat Bill Gates een 'lieve' is, een renaissance-mens. Anders had hij Windows  niet ontworpen
voor mij en die andere miljoenen sukkels op deze planeet die maar niet vaardig werden in DOS.
Hij beschrijft mechanische rekenmachines en kasregisters en dat klinkt helemaal niet te technisch, ik zag gewoon de kassa van bij
Bloch staan -een bakker in de Lakense straat, met een kassa die even oud was als het gebouw- en ik snapte het, ongeveer.
draaiorgeltjes en muziekdozen zitten ook zo ineen. Wel, die ene toch, die ik niet meer ineen gekregen heb.

Gisterenavond, in de Officers Smokeroom (zeg maar gewoon de bar), ging het gesprek over films. Snelle wagens en mooie dames liggen
in het dagelijks leven te weinig binnen ieders handbereik, vond een van de aanwezige heren. Met dat 'ieders' bedoelde de filosoof van dienst
slechts de mannelijke helft van de wereldbevolking. Dat heet dan 'iedereen'.
Een wakkere ziel zei dat ze nu ook niet bepaald allemaal Belmondo's waren ookni.

"Ah néé, zei Luc, want wie zou uiteindelijk zo'n leven willen. Die gasten moéten er goed blijven uitzien. Goesting of niet, die beginnen hun dag
met twee uren pompen!" Hij nam nog een slok van zijn bier en dacht er misschien een lekker kaasje bij.
"Tiens, zei de Gibbe, wat doen wij dan in haven?"
Woeha! Ja natuurlijk, de deckofficieren (stuurlieden) pompen in elke haven, gedurende elke wacht, zes uren aan één stuk want anders
krijgen ze die lading niet aan of van boord.
"Met onze voeten op tafel nog wel!" rondde Gibbe af. Dat laatste was een antwoord op een verhaal dat cheng Leu twee dagen geleden:
een choff, ooit ergens aan boord van een schip, zat zijn wacht te doen met zijn voeten op tafel, had iets niet gezien op het controlepaneel
- en iets later ging aan deck (zogezegd) een stuk van een half miljoen (BF?) kapot.

    foto van console, zie bijlage onderaan, er is gewoon geen plaats om met de voeten op tafel te liggen!
    
De Gibbe heeft dat verhaal op zijn kracht gepakt en gaf daar & toen een repliekje. Het kan vreemd lijken maar het is nog gebruikelijk aan boord
dat dingen via zijdelingse manoeuvres duidelijk gemaakt worden. Dat systeem is een broeikas voor misverstanden natuurlijk.
Tijdrovend en absoluut inefficiënt. Terwijl tijdsbesparing & efficiëntie de norm geworden zijn in de werksituatie, sleuren wij
loodzware antieke geplogenheden mee.

zaterdag = oefeningendag. 17h15, de oefening is zojuist afgelopen.

Rond 12h30, LM was efkes gaan liggen, komt de Gibbe zeggen dat het om 16h oefening is. Dat is een zeer ongebruikelijk uur, 15h20 is
de gewone gang van zaken. 'k Schrijf dat op een papier in RODE STIFT, dikke letters, kwestie van dat niet te vergeten en vooral kwestie
van dat tegen LM te zeggen bij de koffie van 12h50.

Om 15h55 hoor ik cheng Leu met luider stemme tegen de capt iets zeggen over de bestellingen,
en hoe hij dat gaat aanpakken en wat hij van plan is, etc. Ze vergeten dat ik vlak achter de hoek zit en dat hoor.
Om 16h gaat de intercom (Gibbe) : "All personnel to the cargo control room for briefing". Cargo Contol Room = CCR
En géén alarmbel (de brulbel) om te zeggen dat de oefening begonnen is. (Het aantal belsignalen geeft dat aan).
'k Neem enkel LM zijn helm mee, de mijne niet, omdat ik begrepen had van Gibbe dat het een brandoefening of een oil spill oefening zou worden
en da's niet voor mij. Enkel boatdrill (abandon ship) maar dat was niet voor vandaag.
LM heeft wel een helm liggen in de engine control room (= ECR), maar ik wou toch naar de cargo control room op een beetje informatie te garen
over wat op het programma staat. Misschien nog een veiligheidsfilmpje bvb en daar mag/moet ik dan weer wel bij zijn.

'k Kom de Gibbe tegen in de staircase. "Firedrill" zei hij. Beneden aan de CCR kom ik hem weer tegen, en opnieuw in de staircase.
Waarom hij rondliep weet ik niet maar ik liep op LM te wachten om hem zijn helm te kunnen geven. Nergens een LM en
aan de deur van het machien ookni. 'k Kom de Gibbe daar ook nog eens tegen. "Hier is geen kat" zei hij, of iets in die aard.
Waar blijven de mecaniciens, dacht ik.
Waar blijven de matrozen, dacht Gibbe.
Nog altijd geen LM, dus heb ik zijn helm op zijn schoenen in de changingroom gelegd.
Gibbe liep daar nog rond. Wie leidt in de CCR dan de briefing in?
Toen was plots de wiper er wel. Hij had de intercom gehoord. Hij deed teken naar iemand van de matrozen die aan deck klaar stond
met zijn helm, misschien hadden ze buiten toch de intercom gehoord, of stonden ze nog te wachten op De Bel? Dé Bel.
Die is zeker goed te horen aan deck. MAAR ER WÁS NIET GEBELD! Wat een rare oefening is me dat vandaag. Wat een soep.
'k Ben gestopt met rondlopen. 'k Ben terug naar de cabine gekomen. Verder lezen in het Rode Boek van Bill Gates.
'k Hoor het klavier van cheng Leu klikken, hij is nog op het verdiep, dus niet in het machien.
Daarméé was LM er niet, er moet toch iemand in het machien blijven.
Tiens, zou het scenario dan zó gewijzigd zijn dat de cheng niet meedoet vandaag?
Er was iets ... misschien niks aan de hand maar er was toch persies iets ni-just ookni.

16h20: de BEL (eindelijk) + intercom (de captain hemzelve deze keer en goed luid)
"All members of personnel, I repeat ALL members of personnel, go to your stations"
Van puur verschot spring ik in mijn slippers en duikel naar beneden. In drie seconden was ik daar, met helm, maar niet met
gesloten schoenen en dat is heiligschennis tijdens een oefening. En rennen (trappen af duikelen) mag ook niet aan boord.
'k Zie LM op de buitentrappen, oef, hij is nu ook op zijn post.
De capt was ook op deck B, waar de oefening plaatsvond. Was er iets? Een capt is toch op de brug tijdens noodsituaties (en simulaties)?
En wie is er nu op de brug? Alle stuurlieden staan hier! DE BRUG IS ONBEMAND ! -zoiets ooit al geweten? ik niet
De capt leek even verbaasd mij daar te zien als ik hem. Waarom? Ík was op mijn post hoor. Hij zo niet ...

De oefening moest herbegonnen worden en toen had ik efkes de tijd mijn bottinen te gaan aandoen.
Tijdens de tweede oefening had ik net hetzelfde te doen als anders : vooral braaf uit de weg blijven staan.
De intercom van 16h20 'ALL members op personnel' zal achteraf bekeken voor cheng Leu bedoeld geweest zijn.
Die was zuchtend op weg naar zijne post, toen ik naar beneden duikelde.
Had hij een bedoeling met de bel af te wachten? Want de intercom van 16h heeft hij gehoord, hij was op het verdiep.

Wat eigenaardig allemaal.
Geen bel... de mensen in het machien horen geen intercommeke, waar bleef het belsignaal (de brulbel)?
Waarom ging cheng Leu niet direct naar beneden om 16h?
Wat deed de capt op deck B en liet hij de brug onbemand?
Zeer vreemd.

1996-09-22

In de fax van 10/09 hadden we geschreven dat we op 22/09 in Korea zouden zijn, maar kijk, we liggen nog in Liuhua (Hongkong area).
We zijn nog niet tegen de kaai geweest. We driften nog altijd. Af en toe slaat het machien aan, maar dat is misschien om kop op zee
te houden, het wil nog niet zeggen dat we binnen gaan.

Hier is niks van de beroemde baai van Hongkong te zien natuurlijk. We liggen gewoon op volle zee te dobberen. In de verte een booreiland
en af en toe een schip. Mooie wolkenvloten in de lucht, of luchtzichten, of hoe wordt zoiets genoemd?
Maar dat kan een mens overal op zee zien. Het hoeft geen Hongkong te zijn.

Omdat het nogal wiebelig weer is had LM gisteren het Ikea-boekenrek tegen de vloer gezet. Wat blijkt : het staat hier handiger.
(Zwaar weer heeft blijkbaar soms interessante kanten). Vlak achter de bureaustoel staat het rek nu, alle fardes pakkensklaar.
En met dit weer zwenkt de stoel vanzelf. Wat wil een mens nog meer.

Hè? We gaan tóch binnen? Tegen een storage-ship nondepië! Dwz geen walpermissie, geen post, niksni.
Om 11h was LM boven, dat betekent om 11h20 middageten. Er wordt in ploegen gegeten omdat het machien moet bemand blijven
want er wordt gemanoeuvreerd.

Plaatselijke regel : er mag enkel gerookt worden in de smokerooms, niet in de cabines.
Da's oké, dan ga ik wel efkes naar beneden. Da's een kleine moeite, dacht ik. Sindsdien heb ik om de 3 seconden zin in een sigaret.
Gewoonlijk rook ik terwijl ik met iets bezig ben. Roken op zich is voor mij geen bezigheid. Het is zoiets als koffie drinken. De mok staat daar
en dat is het dan. Dikwijls wordt na de eerste slok de koffie koud. Zo ook met een sigaret, ze ligt na één trekje in de asbak op te roken.
Nu kan ik daar beneden wat gaan zitten koekeloeren, desnoods een video kijken, maar dat is ook geen bezigheid.
En daar staat geen koffiemachientje, geen computer, geen wc, mijne zakneusdoek steekt daar niet onder het linker kussen van de seat,
kortom, op die twee maanden tijd ben ik al helemaal vergroeid met het cocon dat deze cabine is en als ze me twee verdiepen lager
zetten dan mijn spullen ben ik gedesorganiseerd. De naam van het syndroom ben ik vergeten, maar het bestaat. -thigmofilie, zie google

Een beetje Bill Gates gaan zitten lezen beneden? Dat gaat niet, want daarvoor heb ik een potlood, een gom, een pakje kladpapier nodig.
En als ik iets begrepen heb, of hij weet het weer eens helder en raak te formuleren, dan reageer ik enthousiast luidop en ze mogen hier
van mij denken wat ze willen, maar dat doen ze hier op archaïsche wijze: niet ik ben de zotte, maar LM.
Hoe aan zo'n kamelenredenering te verhelpen valt ligt gelukkig buiten mijn bevoegdheden, want dan werd het correctionele.