1996-11-18, 13h50 ~ vannacht vertrokken uit Yeosu, Korea

Hôôô-lááá! We rollen vreselijk.
We varen zonder lading, dus enkel met ballast en het schip danst gelijk een ballon op het wáááh-ter. Rond 10h is er een enorme zwiep
geweest, toen verschoof dit typtafeltje zelfs. Gewoonlijk geeft het mee met het rollen van het schip. LM heeft dat zo voorzien, het is er op
gebouwd ... eh, ja hoor. -een typtafeltje mag lichtjes wiebelen, het tafelblad blijft dan horizontaal en stabiel wanneer het schip rolt

De mensen hadden coffeetime, er was dus niemand met zware stukken of gevaarlijke toestellen bezig toen het gebeurde.
Hoe de keuken zich gehouden heeft weet ik niet, 'k ben niet gaan kijken want hier in de cabine was teveel tegelijk gebeurd: vanalles
tegen deck geslagen. 'k Heb dat opgeruimd, vastgezet en nu ga ik mezelf vastzetten.

1996-11-20

We zijn aan het zuidelijk punt van Taiwan. Van de Oost-Chinese Zee zijn we af, hopelijk voor lange tijd. Nu nog de Zuid-Chinese Zee en
binnen 4 à 5 dagen gaan we langs Singapore, ook voorlopig de laatste keer, hoop ik. Misschien binnen een jaar of tien. Daág!
We wanna bee in Amerricaaa! -toen nog wel, vandaag niet meer, eigenlijk al lang niet meer
In de buurt van Singapore zouden we twee laadhavens doen, wist LM van Tom V. Tom V is een junior mecanicien, de nieuwtjesmachine
van het schip. Met capt PM hadden we geen nieuwtjesmachine nodig, hij was zelf de gazet van 't schip, nog een titske erger dan Tom.
In de graad van kaptein heet zoiets natuurlijk 'een communicatieve persoonlijkheid'. Ma schreef dat hij er een vriendelijk bazeke uitziet
op de foto. Awel, da's juist, een klein vinnig, vriendelijk kapteintje. -dat 'vriendelijk' hebben we 2 jaar later moeten herzien

En misschien, héél misschien, kunnen we in een van de twee laadhavens aan de wal. We hopen. Waarvoor was het nu weer dat we
absoluut aan de wal wilden? De 2^de stuur, Lucien-le-copain-Canadien wordt daar ergens afgelost door een Belgische 2^de stuur.
Jochei een Belg! Niet dat we iets tegen andere nationaliteiten hebben, het steekt hier op geen nationaliteitje meer, maar een Belg is
iemand die op de rederij in Antwerpen zijn vliegticket gaat halen en gelijk de post meebrengt, in geval daar nog iets zou liggen
voor dit schip. En in geval dat klerkske PV er aan denkt die post mee te geven, natuurlijk.
Iemand die van uit Dubrovnik of Montréal vertrekt passeert niet efkes bij klerkske PV om de post op te halen. Vandaar: Jochei, een Belg!
En de inspecteur vertrekt van uit Nantes en brengt de post mee die via de Franse rederij verzonden werd. Het kan niet op.

De nieuwe 2^de stuur heet RéBo, is geboren in 1950, die is dus 46 jaar. Nog 2^de stuur op 46 jaar? Ja, dat zijn 'seconds de carrière'.
Zo zijn er een paar. Mensen die hun graad oké vinden en verder geen promotie willen maken. Bij de mecaniciens ook.
Nu vermoed ik vagelijk dat ik RéBo ken van op een vorig schip. Áls het dezelfde is. De leeftijd zou kunnen kloppen. De voornaam ook.

De zee is veel kalmer dan eergisteren. Feitelijk was het gisteren al beter. En het wordt opnieuw warmer natuurlijk.
LM & ik zaten zo eens de vooruitzichten voor de oversteek naar de States te bekijken op de wereldkaart en ik dacht verdorie, we gaan
schuin door de tropen, niet dwars. Dat betekent weer zoveel dagen langer hitte in het machien (en aan deck). Weeral zeer oncomfortabel
werken voor de mecaniciens en voor de 2^de in het biezonder, want da's diën toffe. En toen... onee, afgrijzen! In het zuidelijk halfrond is
het nu volop zomer ... dat betekent 40 dagen hitte voor de mensen en voor mijnen toffe in het biezonder.
'k Knipperde wat met mijn ogen, dat hielp niks. Het zuidelijk halfrond bleef liggen waar het lag. We zijn vandaag de subtropen in gevaren
vanaf nu kan het alleen maar warmer worden tot in de tropen-hitte, daar voorbij gewoon lastig-warm voor heel de periode dat we de
middagzon in het Noorden hebben. En dan weer de tropen in. Tot begin januari wort het dus niet meer frisser. Zo is dat.
De States, ja, maar aan welke prijs weeral.

1996-11-21

- Waarom ligt dat boek hiér? vroeg LM.
- Omdat het uit is. Uitte boeken leg ik daar.
Het boek van Connie Palmen is uit. 'k Wou er zuinig op zijn en trager lezen om er langer mee toe te komen, maar dat gaat niet.
't Is gelijk dansen. Trager dansen dan de muziek om het plezier langer te laten duren, dat gaat niet. Zo geeft ook dit boek het tempo aan.
Gelukkig kan het herlezen worden. Met een tijdje tussen. Eerst herkauwen. Wat er zo goed is aan het boek : haar foto, om te beginnen.
Haar haar is een slordige bos die met wat gel & andere kunstgrepen voor kapsel moet doorgaan. Dat schept een band. Het boek : zelf lezen.
We hebben op 18/11 en 19/11 een fax verstuurd. Op 20/11 had LM via cheng Leu al echo's gehoord van de commentaar van capt BJ.
"Twéé faxen op twee dagen" Geen rechtstreekse bemerking hè, maar viavia. Capt PM is nog geen maand weg en het gefezel begint al.
't Heeft lang geduurd. Volgens Luc ging het over iets anders. Dat weet ik nog zo niet. Begin dit jaar -schip 26- hebben we tussen
Portugal en Noorwegen capt BJ toch ook zelf in gang moeten trekken, of zo goed als. -da's een verhaal apart, ik moet het nog inlassen

We hebben een CD van Tom geleend: 'de Perschefs'. Met een sketch van Denoyelle en nog iemand, een vrouwenstem.
De sketch gaat over Marlène de Wouters en Jan Theys in een proefopname voor de nieuwsuitzendingen.
Miljaar, zoals die twee er door gesleurd worden ...

We zitten117° Oost en 16° Noord. Iets boven Manilla, de Filipijnen.
Witloof vanmiddag! Waar gaan we dat schrijven !?! <-- hierzo, op het begin van deze lijn gaan we dat schrijven

1996-11-23

108° Oost en 07°Noord. Nog efkes en we gaan de evenaarsgordel in. Hel. En voor lange tijd.

Voilà! Er moet nu ook al permissie gevraagd worden om te telefoneren. Dat weet LM van Tom en die weet het van Wojtek, de Poolse elektrieker.
Zo gaat dat hier tegenwoordig, niks nog rechtstreekse berichtgeving van de bevoegde persoon (capt BJ) naar de betrokkenen.
Met dat wonder van communicatie en sociale vaardigheden zitten wij dus opgescheept. Deze capt is 250 jaar te laat geboren.
Lakeien die zorgden voor geruchten in de wandelgangen zijn al lang afgeschaft. We zijn met te weinig, er is teveel werk, wie wandelt er
nu nog door de gangen? Niemand.
Voor communicatie in de mess dient het prikbord. En de intercom, als het snel moet gaan. Maar ja, onpopulaire maatregelen
deelt capt BJ niet mee met openheid, laat staan dat hij zijn handtekening zou zetten onder een bericht voor het prikbord.
Resultaat : de berichtgeving gaat enkel nog viavia.

Straks vraagt hij nog waarom ik tot acht omslagen per haven verstuur en moet ik open omslagen afgeven,
zoals in een pensionaat van de jaren '60 en vroeger.
- Mais, wat schrijfde gij toch altijd?
- Well capt, da's mijne basso continuo.
(voor het geval hij zoiets rechtstreeks zou vragen natuurlijk)

Sinds hij aan boord is geeft ik geen brieven meer af als na aankomst de lokale autoriteiten nog niet in de managementroom aanwezig zijn.
Zij krijgen mijn brieven rechtstreeks in handen. Met capt BJ leg ik ze daar niet meer de avond tevoren gereed.
Sinds de dag dat hij aan boord is al niet meer. Geen fiducie. Er waren ooit al genoeg vreemde toestanden,
met 't pastoorke -het vermaledijde schip 25- en capt JvdM -schip 26, de eindejaarspost vergeten mee te geven met de agent

Daarstraks veiligheidsoefening gehad. Het is dus zaterdag. Eerst videofilm over oil spill, (archiefbeelden over olie op het water, grote olievlekken
en kleinere, regelrechte rampenbeelden) en over de te volgen procedures wanneer een oil spill zich zou voordoen.
Oil spill = olie-lekkage-met-pollutie-gevolgen-en-boetes-navenant. Wat de juiste vertaling van oil spill is, weet ik niet. https://nl.wikipedia.org/wiki/Olievlek

Engels is zo compact en glashelder, dat ik me afvraag waar het volgende misverstand vandaan komt. Als het niet zo pover en zielig was
zou ik er kunnen mee lachen. Binnen enkele jaren misschien, wanneer het verhaal de legendes vervoegd heeft.
Eerst moet er weer iets ergs gebeuren zeker?
Na de videofilm volgde de praktijkoefening. Het scenario van de oefening (de briefing) wordt gegeven in de Cargo Control Room. (CCR)
Deze keer deed Luc de briefing zelf. Er zou een olielek zijn aan deck, op plaats X, en vandaar zou heel de oefening beginnen.
De matroos van wacht zou alarm geven. De matroos in kwestie (Romeo) heeft een walkie-talkie. - over die Romeo-met-ego later eens

       De manifold is de koppeling met de wal, langs waar een tanker lading neemt en lost, de navelstreng van het schip,
       een station halverwege het schip, ge kunt er niet naast kijken.

In de CCR staan we daar zo'n drie minuten te wachten, er komt geen alarmbericht. Zo kan die oefening niet starten natuurlijk.
Luc roept Romeo op en vraagt of alles daar oké is. "Yes Chief, antwoordt die knuppel, everything OK."
'Altijd met twee woorden spreken', heeft zijn moeder hem geleerd.

Gefronste wenkbrauwen in de CCR, er was gezorgd voor een waterlekje, dat was de simulatie van het olielek. Loopt dat water dan niet?
Een paar seconden later roept het genie van wacht op naar Luc: "Uitgezonderd hier een klein waterlekje." Ik beet op mijn lip.
Wat had hij gedacht, dat we met ruwe aardolie zouden oefenen in een spuitdiameter van 50 cm?
Had hij zich niet afgevraagd waarom hij in volle zee aan de manifold moest gaan staan met een walkie-talkie, zoals in haven?
'Beleefd blijven' heeft zijn moeder hem geleerd: ook, zelfs en vooral wanneer de bazen wat eigenaardig doen.

Simulatie heet dat, heren Flippo's. En simulatie dient voor drill, drill dient voor safety en safetydrills geven een kleine garantie op security.
Dat begrijp zelfs ik wel en ik heb nog nooit aan de manifold of aan deck gewerkt.
Wanneer nu in een van de volgende havens zich een olielek zou voordoen, dan slaan de Flippo's van wacht geen alarm zeker?
Want het moest 'die zaterdag' toch in geval van wáter, volgens de Europese bazen. En wat doet ge dan als rechtgeaarde Filipino?
U aan de orders houden & vooral Beleefd Blijven. -en doen of ge het begrepen hebt, dat is het 'veiligste'

De rederij in Antwerpen kan fier zijn op haar internationaal concurrentiële positie dank zij bemanning uit de Derde Wereld.
Antwerpen, 't is tegen u hoor. Er moet eerst weer iets ergs gebeuren zoals met rampschip 25 zeker?

1996-11-24 

Vannacht zouden we aankomen om te laden. Het is prachtig weer. Buiten. Of we tegen de kaai gaan of aan de boei zullen laden staat nog
altijd niet vast. En de tweede laadhaven zou Dumai zijn, waar ze met de fietstaxi's rondrijden.

Voor wie het interesseert, we zitten op 105°05' Oost, 03°05' Noord. Pal in de evenaarsgordel.
Singapore houdt een andere lokale tijd aan dan de buurlanden. Waarom en hoeveel verschil, weten we nog niet.

Verder zijn hier aan boord de beleefdheidsformules aan het wegvallen.
De sukkels van dienst (cheng Leu) + (capt BJ) volgen de procedures niet meer.
Het machine-departement is op menselijk vlak een zootje aan het worden waar capt BJ met dunne lippen in een brede smile zit op te kijken.

Incrowd diseases, de mentale kwalen van een te afgesloten groep.
Dat belooft voor de oversteek van 40 dagen naar de States hè. Dat wordt dan een collectieve neurose?
Zij die niet neurotisch meekunnen worden depressief, de rest floreert. Een scenario uit de jaren stillekes.
Naar de States? Jawel, maar aan welke prijs weeral.

Zij die gaan overleven groeten u. LM & m