1998-06-01 ~ Big Stone

Gisteren avond laat zijn de nieuwe cheng en zijn echtgenote dan toch nog aan boord geraakt. LM was de nieuwe cheng al tegen gekomen,
terwijl hij nog efkes naar 't machien moest want de elektrieker had hem gebeld voor iets.
Vanmiddag hebben we in de mess  officieel handen geschud, en 'aangenaam' gezegd en 'enchantée' want ze spreken Frans.

'k Ben hier zo wat in de post en in de omslagen bezig en wat-zien-ik? Niemand, maar dan ook niemand heeft het postbusnummer van de
Franse rederij op de omslag geschreven. Hier ging een belletje rinkelen en een lampje branden en ik doe dat bestandje open ...
MEA MAXIMA CULPA, ik heb het postbusnummer niet mee op het printje gezet dat we ulle voor ons vertrek bezorgd hebben.
Het Frans postbusnummer staat wel bij in de voetnota op elk blad van elke brief, en het staat wel op onze afzender-etiketten. 
Dat heb ik hier vierklauwens nagekeken. Maar het nummer staat niet vermeld op de papiertjes die ik ulle gegeven heb. 
'k Ben te haastig geweest toen ik het typte. 'k Was te druk bezig met het nakijken van de oceaannummers en de faxnummers en telefoonnummers
en zo is het postbusnummer er toen van tussen gevallen. En toch zijn al ulle brieven en kaarten toegekomen bij de Franse rederij. 
Welwel, straffe postmensen in Frankrijk.
Dus mensen, aub het postbusnummer erbij schrijven.
Dat vraag ik niet zelf hoor, dat vragen de Franse posterijen, met een beleefd stempeltje op de omslag.

De Integrity (de lichter) is vertrokken, hun vliegen zijn gebleven. Vies.
Nu ligt er aan bakboord een enorme barge -laadbak- met een duwer er achter, die zorgt voor het vervoer. Ook enorm, 15.000 PK.
Lastig te beschrijven. Een foto zou duidelijker zijn.
Als ik nu een batterijtje voor het fotoapparaat had hè, maar dat weet nu onderhand iedereen zo al wel zeker ?
Een lithiumbatterijtje ... ééntje maar ... zo'n klein dingske maar ...

Het is ferm koud in de cabine. Mijn handen en voeten zien blauw. 'Doe dan sokken aan' jaja. En aan mijn handen ook? Om te typen?
De airconditioning kent maar twee standen denk ik: helemaal aan of helemaal uit. En vandaag staat ze helemaal aan.

1998-06-02 ~ Big Stone

We wachten op de stores, -bevoorrading- het eerste palet is al gelost. Er  zijn tien paletten in het totaal en ergens op die paletten
zit een klein doosje met daarin zes lithium batterijtjes. Eentje daarvan is voor mij.
Dat was me zeer genereus beloofd door capt PM. Daarop heeft cheng LdG de elektrieker geïnstrueerd dat mee op zijn bestellijst te zetten,
en ineens een doosje van zes, want het fotoapparaat van het schip werkt op hetzelfde model batterij. En zo ga ik vandaag helpen lossen,
om die batterij te verdienen.
Capt PM is ook de capt die me eens een zwarte T-shirt gegeven heeft in '96 op schip 27, -tekst 215- omdat ik dagelijks de overalls waste.
Een geval met een borduursel in goud, ivm de Olympische Spelen in Atlanta. Toppié draagt hem nu, denk ik. Zelf ben ik niet zo olympisch meer.
Maar eigenlijk had ik zo'n trofee moeten in kaderen.

'k Mocht meehelpen van choff Luc. De tweede lading van vijf paletten zou komen om 14h? Dat schipke gaat hier nooit terug zijn om 14h.
Daar geloof ik niks van. We liggen vééls te ver van de wal. Het is vertrokken om 12h30. Op anderhalf uur is dat niet terug.
15h: wahemmik gezegd. Nog altijd geen schipke.

Wie hier zich ook nog onledig loopt te houden is JdB, de DP van dienst. Die had toch al weg mogen zijn, wat loopt die hier nog te doen?
De audit was gisteren al afgelopen. Hij had met het vorige storesbootje toch al mee weg gekund. Wat hangt die hier nog rond te spioneren.
Letterlijk hoor, hij 'hangt' overal. LM & ik hebben in '90 met hem gevaren als captain. We zijn nu allemaal 8 jaar ouder en hij nog eens
8 jaar meer papperig op de koop toe.

Volgens de weerberichten worden er voor vannacht 'donderstormen' verwacht. Is de bliksem dan in optie?
Eergisterennacht heeft 2^de stuur Bruno tijdens zijn wacht (00h-04h) een noodoproep of melding beluisterd tussen een jacht en een walstation.
Het jacht had geen motorpower meer en was op drift in de storm. Het walstation wou een rescueboat uitsturen om hen komen halen.
Niet nodig, antwoordde het jacht, we drijven de goeie richting uit, naar ankergrond. Wij roepen enkel op omdat het de procedure is
in geval van no-power (ofte motorpech). Het walstation zei hen daarop hun lifejackets aan te doen.
Die hebben we aan, zei het jacht.
Dat dacht ik al wel, zei het walstation, maar wij zijn verplicht u dat te zeggen omdat het de procedure is.
Dat alles zeer kalm, en alles volgens de procedure. This is the USA.

Nu schrijf ik wel heel laat, het is al 22h.
Pas om 18h30 kwam het bootje met de tweede lading paletten er door en de batterijen zijn erbij. Zoals ik al dacht, in een heel klein doosje.
Zo klein dat het etiket van de shipchandler er helemaal rondomrond geplakt zat. De pakken stonden in de pingpongroom bijeen, ik kijk eens
rond en ik grijp naar het kleinste doosje dat ik zie staan: Gevonden!
'k Vroeg aan capt PM of ik er alvast een batterijtje mocht uitnemen. 
Liever niet, alles moet eerst gecontroleerd worden op de lijsten.
Batterijen zijn de afdeling van de cheng en als ik er nu al eentje zou nemen veroorzaakt dat misschien 'storm-op-zee'. 
Letterlijk de woorden van capt PM. (Moet ik onthouden, die uitdrukking ivm met een explosief karakter)
Ook goed, het komt op geen 12 hrs meer. Zo rond morgen middag heb ik het batterijtje waarschijnlijk wel.

1998-06-03 ~ Big Stone, Delaware

Big Stone is nog niet echt Philadelphia. Het is een waterpunt voor de kust van Delaware.
De Delawares kennen al we van toen we nog boeken van Karl May lazen. Winnetou was een 'Delaware'. -die stam is een verzinsel van Karl May
'k Stond gisterenavond bij aankomst van het schipke met stores mee aan de reling beneden te koekeloeren naar de manoeuvres van het bootje.
Toho stond ook aan de reling, hij moest de man in de kraan leiden. Dat gebeurt met handsignalen. https://cranenetworknews.com/crane-operator-hand-signal-guide/ 
Hij stond daar dus niet te koekeloeren, hij stond daar te werken. Groot verschil, de kraanman leiden is een job de confiance.
Er waren daar beneden twee kinderen aan boord.
"Aha. Daaróm moesten we zo lang wachten op de tweede lading, het schipke kon pas na schooltijd komen" zei ik.
"Ja, en ook omdat eentje van de twee vandaag jarig is" zei Toho met een uitgestreken gezicht.

Met het bootje is ook Phika aan boord gekomen, de Canadees. En vannacht zijn twee Kroatische vervangers gekomen, een elektrieker en een 3^de mec.
Hoeveel dure bootjes zijn dat nu al, sinds 31/05?
We hebben nu aan boord, houduvast : twee captains, drié eerste stuurmannen van wie 1 in functie van choff, twee elektriekers en twee 3^de mecaniciens.
Luxe-cruise hier hè. Waar moet al dat volk slapen. Zijn hier genoeg reservecabines op deck B? Roderick (stewardje van 21j en heel parmantig)
zal er zijn werk mee hebben.  Die brave jongen is bij zijn landgenoten hier aan boord Filipijnse postzegels aan het verzamelen voor ons.
Zodra ik er heb stuur ik ze ulle. -ik weet niet meer wie in de familie toen postzegels verzamelde 

Phika is de stuurman met wie LM en ik vorig jaar in Yeosu (Korea) op restaurant geweest zijn. De bedoeling was een tafel vleesgerechtjes te nemen
maar het was rauwe vis die op tafel kwam. En bleef komen. Hij was ook degene die toen het pingpongtornooi georganiseerd heeft.
Tussen twee contracten zou hij als vakantiejob bij de Chippendales kunnen gaan werken. Hebben ze daar al een blonde? Colette vlamt halvelings op hem.
"Mais quel beau garçon ..." -ja en hij was ook nog intelligent én sociaal voelend én hij straalde zo jong al een rustgevend soort gezag uit: een godenkind

Pévala is nu in charge als chief officer. Hij en Phika zitten in het ship's office vollen bak navigatiekaarten bij te werken. De kaarten die zijn meegekomen
uit Antwerpen zijn onverbeterde kaarten, dwz : ze zijn niet à jour, niet up-to-date. Tegen vanavond moeten ze bijgewerkt zijn, want vannacht
wordt er gevaren en dan hebben ze daar geen tijd meer voor. Vannacht moeten ze wacht lopen en navigeren en morgen al komt de vetting-officer.
Wééral hoog bezoek. Het houdt hier niet op. En een vetting heeft hier al eens een opmerking gemaakt over de zeekaarten hier aan boord.
Al goed dat ze voor die kaarten met genoeg bevoegde stuurlieden aan boord waren vandaag: Luc, Pévala en Phika.
De junior-stuurlieden mogen nog geen kaarten bijwerken. (?) 

Jammer dat we vannacht binnenvaren. Gesteld dat ik die lithiumbatterij voor het fototoestel al zou hebben tegen dan,
en dat we niet 's nachts zouden binnenvaren, dan had ik foto's kunnen maken hè. Snapt ge? Ik bijna wel.

Morgen rond 10h zouden we tegen de kaai liggen. Dan komen de autoriteiten het schip inklaren en dan mogen we aan de wal
om boodschappen te gaan doen. De lijst ligt gereed, een blad vol.
En dit blad is ook vol. Tot schrijves.