1998-06-11 ~ op zee

Opzij, ik kom zojuist van de brug, laat me efkes zitten. Ze zijn daar met vier een nieuwe computer aan het installeren in de kaartenkamer.
(dat is het achterste gedeelte van de brug) Iets met een soort e-mail naar de Franse rederij. Phika bedient het klavier en achter hem staan
cheng Vander, capt PP-LM en choff Pévala de werkzaamheden te volgen. Phika drukt een toets in en plots klinkt een scherp geluid,
een soort gekrijs, iets schril als een boormachine. 'k Hou me gereed om weg te springen want die computer ging ontploffen volgens mij.
De heren blijven zó onverstoorbaar naar het scherm staan kijken dat ik me afvraag of ik de enige ben die dat geluid gehoord heeft.
Phika drukt nog een toets in en een seconde later begint het gehuil opnieuw. Weer niemand die reageert.
Maar dat geluid is toch niet normaal? wou ik vragen. Op dat ogenblik staat iemand recht in het voorste deel van de brug (het wielhuis).
Het was de bootsman die daar iets kwam klussen. Hij had een boor in zijn handen. Amai-amai, is me dat lachen. Verder alles onder controle.

En de faxlijn was bezet, wegens de installatie van de nieuwe computer. 'k Moest vanavond eens terug komen.

1998-06-12 ~ op zee

Om 17h stesselde ik nog eens naar de brug. 'k Had de stemmen van capt PP-LM en cheng Vander gehoord in de alleyway. 
De werkzaamheden aan de nieuwe computer zouden al wel voltooid zijn zeker? Het was tijdens de wacht van Phika. Hij krijgt de fax niet verzonden.
Er rinkelt vanalles in Limburg, zoals een gewone telefoonlijn, maar het kriepgeluid van het faxtoestel krijgen we niet te horen.
Is dit wel een faxlijn? Adresboekje erbij gehaald, ja dit is het juiste nummer, het faxnummer.
Misschien is het toestel bezet, zegt Phika. Zal ik binnen een kwartiertje nog eens proberen? Oké, goed.
En half uurtje later was er telefoon in de cabine. Het was Pévala. Hij lost Phika efkes af zodat die kan gaan eten.
Of het wel een faxnummer was? Hij had het 15x later rinkelen en volgens hem was het een foonlijn. Geen kriepgeluid, dus geen faxtoestel.
Toen zijn wij (LM en ik) beginnen nadenken. LM zat al en ik ben naast hem gaan zitten, om de koppen bij mekaar te kunnen steken:
Als het rinkelt, is het een bestaande lijn. Ja? Ja.
Een bestaande lijn op hun thuisadres of op het nieuw kantooradres?
Ofwel is het faxtoestel bij Laura en D thuis kapot óf binnen voor onderhoud óf verhuisd naar het nieuw kantooradres.
Om een of andere reden heeft die lijn geen faxtoestel meer.

We bellen naar Laura om te vragen war en hoe. Op het foonnummer natuurlijk, want met het faxnummer blijven we toch maar sukkelen.
Toen D aan de foon zei dat aan het thuisnummer geen faxtoestel meer verbonden was, was het probleem opgelost en ik was blij dat we
die mogelijkheid niet over het hoofd gezien hadden.
D geeft me het faxnummer van het kantooradres en twee minuten later was het boeltje verzonden en stond ik weer in de cabine
om het hele verhaal te doen.
- En is hij nu naar kantoor? vroeg LM
- D? Nee, D is thuis op dit uur hè.
- De fax, is de fax naar kantoor?
- Ja, de fax is naar kantoor. Die vinden ze morgen wel.
Einde verhaal.

1998-06-21 ~ aan de boei, Kwa Ibo, Nigeria

Twaalf dagen niet geschreven. Hoe ga ik dat goed maken?
Tijdens de oefening, twee vrijdagen geleden, vertelde Ava, de vrouw van cheng Vander dat ze in het terugkomen van het winkelen in
Philadelphia (vr-05/06) een auto-ongeluk gezien hadden. Een wagen was in de drassige moeraskant van de rivier terecht gekomen en was
in de modder aan het wegzinken. De taxi is gestopt, ze hebben de vijf mensen (Latino's) er uit gekregen, ook de onderste. Er waren nog andere
wagens gestopt en de hulpdiensten waren al gebeld. Lang leve de GSM, want vind maar eens een telefoon in havengebied.
Daarmee deden ze zo eigenaardig die vrijdagavond. Ze waren nog over hun toeren van hetgeen ze gezien en meegemaakt hadden.
Hoe die wagen van de weg geraakt is wist ze niet. Er was daar geen scherpe bocht en ook geen andere wagen te zien.

Wat is er de voorbije week zo allemaal gebeurd : niet veel.
Wat hebben we de voorbije week zo al gedaan : inventarissen.
Begin deze week liet choff Pévala horen dat hij het nogal voelt dat ze met een man minder zijn, vermits Nenad weg is en Toho nu wacht loopt
dus niet meer overal inzetbaar is. Een hoop jobkes komen nu op zijn schouders terecht terwijl hij al een vol agenda heeft.
Inventarissen maken, dat is zo een van die jobkes. Dat was maar een woord hè. 'k Had omzeggens mijn overall al aan.
En ik mocht mee helpen.
Maandag deden we de droge voeding met ons twee, dinsdag de groentenfrigo én diepvriesgroenten met z'n drieën (Phika was er bij).
Woensdag hebben Pévala en de ch.kok de vleesdiepvriezer gedaan en ik ondertussen de vis.
Donderdag was er de veiligheidskledij te doen, dat kon ik alleen wel.
Vrijdag het onderhoudsmateriaal (de zeeplocker is het Scheeps-Vlaams). Daar moest ik zaterdag opnieuw naartoe want er zijn zoveel
borstelsoorten volgens de IMPA-cataloog en die moeten allemaal onder de juiste naam en het juiste nummer opgeschreven worden.
Daar had ik me lichtelijk aan mispakt. 'Piassava' is de naam van het materiaal van de borstelharen en 'Vikan' is de naam van het model.
En ze hebben er zonder en met steel. En telkens zijn dat andere nummers. Heel plezant, dat gepuzzel, maar nu ben ik wel blij dat het gedaan is.
Tot binnen drie maanden, want de Franse rederij wil om de drie maanden een inventaris. Niet om de zes, zoals ooit de Antwerpse branche.

In het machine-departement hebben ze daar zo geen last van, zei LM. Jammer.
Ik had zo halvelings gehoopt dat ik moerkes en boutekes mocht gaan tellen, maar 't is noppes.

RVI (Radio Vlaanderen Internationaal) komt er goed door. En we ontvangen RFI op FM, gek hè. RFI = Radio France Internationale. We hebben al twee
nieuwsuitzendingen gehad. In Brest was een zee-ceremonie aan de gang voor Eric Tabarly, die vorige week verdwenen is op zee. Hij kwam nogal eens
praten in het programma Thalassa (FR3?) en zijn zeilprestaties zijn wereldberoemd. Er werden zeilers geïnterviewd, ze noemden zich 'verweesd'.

          Wikipedia : Tijdens de nacht van 12 op 13 juni 1998 werd hij op de Ierse Zee, tijdens een tocht naar Schotland aan boord van de originele,
          honderd jaar oude Pen Duick, overboord geslagen door een rondhout. Zijn lichaam werd op 20 juli gevonden door het visserschip An Yvidig.
          De autopsie toonde aan dat hij verdronken was en geen lichamelijke letsels vertoonde.
          Hij werd postuum benoemd tot commandeur in het Légion d'honneur.

          Éric Tabarly ging er prat op dat hij zich nooit aanlijnde met een veiligheidslijn, omdat dit hem in zijn bewegingen hinderde
          en omdat hij dat onnodig vond voor een kundig zeiler. Hij zei daarover: Celui qui tombe dans l'eau, n'a pas de place sur un bâteau.
          Wie in het water valt, is niet op zijn plaats op een boot. -en voor iemand met zoveel eigendunk ookni, dat heeft hij die nacht zelf bewezen
          https://nl.wikipedia.org/wiki/%C3%89ric_Tabarly 

Verder nogal wat gedoe rond spookticketten. De rest heb ik niet begrepen, ze praten te rap.
Er zou een pak voetbalticketten verdwenen zijn en dat is een groot schandaal aan het worden.

LM slaapt tot 17h. Dan begint de laad-operatie en LM moet de ballastpompen starten. Want naarmate er lading in komt moet er ballast uit hè,
of er gebeuren rare dingen. Dan zou het schip onder onze voeten wegzinken. En wij erbij.

Het uitzicht is bedroevend : boortorens en nog eens boortorens, in de verre verte. 'k Heb er een paar foto's aan gewaagd. Om de boortorens te zien
zullen we een vergrootglas nodig hebben. Aan de horizon is een streep land te zien. Die streep is Nigeria, mijlen ver weg.
Morgenvroeg zouden we al geladen zijn, als alles goed gaat.

Vorige donderdag heeft Toho minder goed nieuws ontvangen. Zijn vervanging gaat niet door. Hij wordt niet vervangen in Abidjan (Ivoorkust).
En dat is nog niet alles. Daar komt bij dat zijn promotie als 3^de stuur niet kan officieel gemaakt worden omdat hij persoonlijk zijn handtekening
moet komen zetten en per fax is zijn handtekening niet geldig.(Waar hebben we dat nog gehoord...)
Mij maken ze niet wijs dat er geen noodprocedure bestaat voor plotse noodgedwongen promoties. Toho heeft zijn ticket -diploma-van 3^de toch!
En er komt geen nieuwe 3^de stuur. Waarom dan treuzelen met die promotie?

Efkes samenvatten :
Ondanks alle internationale veiligheidsvoorschriften over gekwalificeerd personeel, zou Toho wel het werk van 3^de stuur mogen doen en
de bijhorende verantwoordelijkheden dragen ondanks het feit dat de papieren kant van de zaak niet helemaal in orde is maar onderwijl
als aspirant-stuurman betaald worden juist omdat de papieren kant van de zaak niet helemaal in orde is.
Daar gaan ze in Antwerpen fortuinen mee uitsparen zie! Binnen enkele weken, in de States, zou hij dan wel afgelost worden.
Ik vraag me af wat de inbreng van capt PP-LM is, in heel die zaak. -ik had er geen goed oog in, dat herinner ik mij nu, rare gast, die PP-LM

De moeder van Toho heeft alle nodige documenten naar de rederij in Antwerpen gebracht. Er was onder andere een zwembrevet van 50m nodig.
Ze had er een bij van Bloso. Officiëler kan niet hè, want Bloso is van de staat. Op dat zwembrevet staat dat Dhr Toho vlotjes 500 m zwemt.
En daarop vroeg in Antwerpen de kantoorkruk van dienst : 500? is dat geen typfout?
Jawadde, de Maritieme Branche ...
Het toegangsexamen voor de Zeevaartschool voorziet al een zwemproef van 50m.
Hoe kon Toho Zeevaartschool gevolgd hebben als hij niet door die zwemproef geraakt zou zijn?
Ik vraag me af wat daar de inbreng van klerkske PV is, in heel die zaak.

Soms kan Toho nog lachen, maar niet van harte.

Ziezo, dat was het ongeveer voor deze oversteek. Het blad is bijna vol. Nu eens kijken of ik de printer wakker krijg, hij heeft een hele week geslapen.
Dit is namelijk een gans nieuwe installatie, de voorbije week in orde gebracht door onze plaatselijke Windows-tovenaar : cheng Vander.
Ook op onze kleine Compaq. En de Toshiba is nu helemáál genezen. Goed hoor. Gedaan met foeteren. -en dát was te vroeg gejuicht