vervolg brief 20 (1998-08-15) 

De cheng heeft die stoel van de grond gekregen, heel efkes. Want die inspanning is maar heel efkes vol te houden.
En ik druk toch te laat af zeker! Té-Láát! (Sh*t! Sh*t! Sh*t!) En hem vragen dat nog eens te doen was totaal ondenkbaar.
Ava zat nu al op haar knokkels te bijten van ongerustheid over zijn probleemschouder.
Daarna is ongeveer de ganse bemanning op de buik naar die stoel gekropen om die te heffen.
Dat heeft krachtige foto's van verkrampte gezichten opgeleverd.

Hoofdstuk dames : souplesse.
Ava: de lotushouding, de achterwaartse brug vanuit staande houding én de grand écart (spagaat) in één kwak.
dat alles zonder opwarming. Ava is 38. En wat deed ik, ik heb foto's gemaakt van Ava.
In het ship's office, uit het zicht van de mensen ben ik gaan proberen of ik de achterwaartse brug nog kon,
maar dan van uit liggende positie. Alles oké met het meubilair van het office en met de positie van het schip.

Angel is me daarna weer een hele uitleg komen doen over foto's en dat iedereen met die stoel bezig was en dus moest hij ook wel.
Maar hoe ging hij nu aan die foto's geraken?

          (Angel mijne vriend, kleine grijsaard, wijze Aziaat, kom hier dat ik u een kus geeft op uw brede filosofische wangen,
          ik beloof u dat gij all these foto's opgestuurd krijgt langs de post, dat is beloofd op mijn woord van zeevrouw,
          met de hand op het hart en ondertekend met mijn bloed, want zo laat wazz het toen al.)
          Mijn hoofd was daar efkes niet bij mijn gedachten, blijkbaar.

Heeft Angel me vorige maandag niet een gelijkaardige uitleg gedaan ivm zijn voornaam en de grootvader van capt PP-LM?
Val dood man, ik zál ze opsturen, die foto's. Daar is niet elke keer die cinema voor nodig.
'Wijze Aziaat'? Gewoon Linke Aziaat, beloftes aflutsen met omstandige verhalen. En 'Filosofische Wangen' ook nog? En daar dan een kus op ...
Wat een geluk dat toen niemand mijn gedachten kon horen of ze lagen beneden nu nog in een deuk.
En 'met de hand op het hart', zie mij hier zitten.

Ach, ik ben in goed gezelschap. Als Hemmingway na WOI vanuit het Ritz half Parijs weer opbouwt dank zij zijn champagneverbruik en
Dinges, onze nationale zaag, zijn tekort aan dopamine vereffent met cocaïne, waarom zou een gewone mens het dan niet met lupuline mogen.
Minder duur en vooral legaal.

          Allez, hoe heet ons progressief tekst-vernieuwend nonnenpoweetertje nu weer, die in het wiegen van een cocaïneroes
          een melopee heeft weten ineen te breien. We hebben recentelijk een godgans jaar aan hem besteed. -dat was 1996
          Hij staat in alle schoolboeken. Goed gezelschap, zei ik dus. https://nl.wikipedia.org/wiki/Paul_van_Ostaijen

23h45 : LM slaapt in alle talen.
Het geluid dat ik hoor is internationaal herkenbaar en klinkt als iemand die slaapt met hart en ziel.
Den Dierbare slaapt met overtuiging, daar valt niks op te zeggen, maar ik moet er sebiet wel naast gaan liggen.

1998-08-16 ~ op zee

Vandaag is 't een halve dag vrij voor de mecaniciens en morgen ook, omdat OLV Hemelvaart op een zaterdag viel.
In Brasil zal het niet te warm zijn, want het is winter in het zuidelijk halfrond. Niet te koud ookni, want de bestemming ligt op een 24°Z. Al goed.
We hebben drie truien bij voor ons twee. Dat is anderhalve trui per persoon. Dat moet volstaan. 
We gaan naar Saõ Sebastiaõ Port. foto : https://www.researchgate.net/figure/The-Sao-Sebastiao-Port_fig4_267507228 
Een klein sympathiek stadje, of een groot dorp, wist Ava te vertellen. Voor de rest zien we wel.
'k Zag al beelden voor mij van zoiets al Sines in Portugal, zo'n stadje om direct verliefd op te worden, in uw hart te sluiten en te adopteren.
'k Voel dat nu al. -en dat is het ook geworden hoor, magnifiek dorp omdat men de citernen erachter niet kan zien 

1998-08-21 ~ op zee

Vijf dagen niks geschreven? Op zee? Tiens.
Wat is er de afgelopen week zo allemaal aan vermeldenswaardig gebeurd. Op di-18/08 hebben ze de ketel stil gelegd om te kuisen.
Geen ketel => geen stoom => de fuel (brandstof) wordt niet voorverwarmd => geen aandrijving => geen vaart. We lagen op drift
maar gelukkig in zeer kalm water, dat viel reuze mee. Ze zouden anders die werkzaamheden niet plannen, denk ik, als er geen kalm water
in het vooruitzicht was.
Dezelfde dag heeft capt PP-LM eerst nog het man-overboard-manoeuvre gemaakt, maar in stilte, er was geen oefening. We moesten niet trainen in
uitkijken ofte watervlaktes scannen. Het was gewoon om de stuurinrichting te testen en natuurlijk om de test te kunnen bijschrijven in het logboek.

Zo rond 11h hoor ik zijn stem in de alleyway : "Dat kan mij niet bommen, ze hadden maar een zwembad moeten voorzien."
Tegen wie hij dat zei weet ik niet. -achteraf bekeken, mogelijk tegen Phika (de choff)
Iets later komt Ava vragen : "Hebt gij zin om te gaan zwemmen?"
"Zwemmen? Waarre? Hebben ze iets ineen gelast, een badje? Zwemmen, toch niet in luik 4 zeker?"  (Een tanker heeft geen luiken, enkel tanks. 😊)
"Neenee, zwemmen in zee" zei ze.
"Waar? Hierre? In volle oceaan?"
"Jawel, het is hier te doen en niet tijdens een excursie in Brasil."
Hier zwemmen durf ik niet, dat is hier geen zwemwater in volle oceaan. 'k Heb geen zwempak of bikini bij ookni, dat ontheft mij van zwemplicht.
'k Ben wel gaan kijken om fotootjes te maken.
De gangway aan stuurboord was tot aan het water neergelaten. Er hingen twee reddingsboeien te dobberen aan een lijntje daar beneden en
er lag vijf man in het water te plonsen. Nu nog een haai. Hier zitten zogezegd geen haaien. Nee? Nee. Het water was 24°C maar hier zitten dus geen haaien.

          Wiki zegt : De verschillende soorten haaien komen vrijwel wereldwijd voor in alle zeeën en oceanen met uitzondering van
          de zeer koude wateren rond de noord- en de zuidpool. (...) Andere soorten hebben een wereldwijde verspreiding
          en komen zowel voor in de Stille, Atlantische en Indische Oceaan en in de Middellandse Zee, (...)

's Avonds wist Vlado te vertellen dat het hier 4000m diep is en dat is te diep voor haaien. Mon oeil! Haaien jagen toch op dieptes waar ze prooi ruiken!
Veel of weinig diepte is dus is volgens mij geen argument om het toch maar te wagen.
Hij wou weten of ik foto's had van toen hij sprong. -hij was niet via de gangway naar beneden gegaan, hij was van aan boord gesprongen
"Nee, ge had moeten aftellen, waarschijnlijk heb ik enkel een reuze-plons water op de foto staan."
Die foto wou Dean ook wel : "Look mama, that's ME!"
En doordat er niemand op die foto zou staan, werd die grote plons water plots bruikbaar voor verschillenden mensen: "Look, that's me!"

In de namiddag hebben we de bestellijsten voor september afgewerkt, klaar maken om af te geven. LM wou dat de 19^de in orde hebben.
Er waren nog drie dingen te doen. Dat kon zonder probleem tegen 16h30. Dan zou hij naar boven komen om samen de laatste verbeterbeurt te doen.
Want verbeteren moeten we met twee doen.
Dan rangschikken, eventueel de layout wat bijwerken en printen. Klaar tegen 18h, ongeveer. En dan afgeven 19/08.
Prima planning hè. Zo zijn wij, als het over de job gaat. 

Rond 13h30 schuifelt de cheng hier binnen met zijn ZIP onder de arm, om een paar gecomprimeerde bestanden te installeren op de Toshiba.
En de Toshiba had ik in gebruik want tegen 16h30 ..., dat had ik beloofd aan LM hè.
Maar tegen een cheng kan men niet zeggen dat hij zijn beurt moet afwachten en morgen eens moet terug komen. 't Kan wel, maarreuh ...

Had hij dat uit zichzelf niet eens kunnen vragen of het schikte? Hij zag toch dat ik met iets bezig was?
Bestelnummers van negen cijfers intikken doet een mens niet zomaar efkes op automatische piloot hè, ik toch niet.
En ik was toch geen kaartspel aan het spelen ookni? Awel, dan had hij kunnen vragen of het schikte. Elementary.
Maar nee, pee had besloten dat hij tijd had, dus zou er gezipt worden:
bestanden over onderhoudsuren van machinerijen en zo nog een & ander nuttig gedoe dat plots vandaag geen seconde meer kon wachten.
En dat het 'niet lang' zou duren.
Ondertussen liep de tijd en kon ik niet voort met de bestellijsten. Hier zat ik nu te koekeloeren tussen de verlengdraden en dan straks
weer haasten en vergissingen begaan en fouten maken waarschijnlijk ...
Ik voelde me de knecht van twee meesters: vanalles een beetje en niks tegoei.

Twee dagen later doet LM die gezipte onderhoudsbestanden eens open. Een puinhoop heeft hij daar gevonden. De rest is stilte.
Voor zoveel chaos bestaan waarschijnlijk woorden, maar ik ken ze niet.
Dit is nu al de 3^de keer dat we dat meemaken. Op vorig schip hadden we het vrij vlug door van cheng Leuke Leu en van cheng HUS,
en dan nu van cheng LdG, zij het veel later, en dan nog per toeval, omdat cheng Vander die bestanden hier komen opzetten is.

           Nu zijn er mensen die beter overweg kunnen met een gereedschapskist dan met
           een klavier, dat evenzeer een gereedschapskist is, zij het van een andere soort, gereedschap voor administratie bvb.
           Maar wat doen die mensen dan in een graad waar administratie ongeveer 80% van de taken uitmaakt? 

"'t Is toch soms goed om eens te zien wat ze er van maken hè" zei LM moedeloos. En ik kon niks doen om hem te helpen. Niks.

En nu valt mijn frank waarom de Franse inspecteur van vorig schip, vorig jaar zei dat hij de etiketten voor het magazijn van het machien
vanuit Frankrijk zou laten opsturen. Wij wisten toen niet hoe de administratie van cheng LdG er uit zag. Wij waren toen gewoon danig
op onze teen getrapt. Persies of wij (ik) kunnen dat zelf niet, etiketten maken en printen. Dat wijst zichzelf uit, dat is kinderspel.  
In Database van MS-Works gebeurt de omzetting van lijst naar etiket met 1 of 2 toetsencombinaties, terwijl de lijstversie bewaard blijft.

           Het jaar daarop heb ik een 1500 etiketten gemaakt voor de stock van mijn pa zijn winkel,
           1500 artikels ook met lange bestelnummers.  
           Dat was in drie dagen geklaard, het lijsten typen inbegrepen. Er is écht niks moeilijk aan.

Wat de inspecteur daar toen te zien gekregen heeft in de administratie van cheng LdG, was dan zoiets als wat LM nu onder ogen gekregen heeft?
En die inspecteur concludeerde dat als het bij de cheng al zo'n gesukkel was in de administratie, alle anderen van het departement
dan ook wel sukkels zouden zijn.

LM houdt het klad van zijn werkboek bij, al jaren. En sinds drie jaren, sinds het werkboek wordt ingetikt, gaat er een kopie mee naar huis.
Cheng HUS deed daar toen nogal schamper over, dat was 'overdreven ijver'.
Wekelijks een tweede kopie maken, meenemen naar huis en bewaren? Zwaar werk hoor! Niet te tillen, zo'n volle diskette.
Van waar dat ontradend manoeuvre? Vermoedelijk was hij zichzelf aan het indekken.

Stel u efkes voor:
stel u voor dat de inspecteur in Nantes niet aan de maandrapporten van cheng HUS aan uit kan, omdat die er een soepje van gemaakt heeft. 
Dan vraagt de rederij de werkboek van de 2^de mecanicien op. Daar bestaat een originele versie van en die diskette heeft zelfs een adres, het onze.
Wat een vervelende gedachte voor HUS dat er een origineel zou bestaan, ergens in Antwerpen hè. 
Maar er is nog een reden, vertelde LM:
wanneer er ernstige dingen gebeuren, dus niet alleen chaos in het administratief werk, maar ernstige materiële schade
en de verzekering vermoedt nalatigheid, dan wordt het werkboek van de 2^de mecanicien opgevraagd en 
dan gaan verzekeringen daadwerkelijk op zoek naar de originele versie. En daarom bewaart LM al zijn notaboekjes en nu ook de diskettes.
Want het is allemaal al eens gebeurd, ooit, ergens.

Tot schrijves.