|
1999-01-15 ~ ship-to-ship, Golf van Oman
LM erfde niet alleen de kromgegroeide werkethiek in het machien, er tuimelen ook regelmatig lijken uit de kast:
er is een watertoevoerleiding die opgeblokt zit met zout. Hoe dat zout zich daar heeft kunnen verzamelen, dat moeten ze nog uitpluizen.
Dan de elektrische motor van een toevoerpomp die zonder olie staat ...
En er zijn geen aanwijzingen dat dit de enige twee lijken zijn. Integendeel. De stijl van huishouden in het machien geeft redenen om te veronderstellen
dat er elk moment iets aan het licht kan komen dat schade van die omvang of erger kan veroorzaken.
Ongeveer om de twee dagen zegt LM : "Al goed dat het maar voor vier maanden is en geen zes". Om de twee dagen ...
'k Zou hem wel kunnen helpen, hij heeft eens gezegd dat er beneden genoeg kuiswerk is, maar dat mag ik niet doen van de cheng, van de capt, van de
verzekeringen, van de rederij in Antwerpen, de vakbonden en andere pausen. Er is werk genoeg dat ik zou aankunnen, maar ik mag er niet aankomen.
Dus ik kan hem niet helpen. Er moet hulp van hoger komen. Het dichtstbijzijnde bedevaartsoord is Mekka, en daar mag ik niet binnen.
Dat is trouwens mijlen hier vandaan.
Gelukkig is het eten lekker. Want dat moest er nog eens bij komen, dan viel hem zelfs dié troost weg. Elke maaltijd is een rustpunt in zijn dag.
Gisterenavond was er nogal heen en weer geloop tussen de cabines en het radiostation, met telexen van en naar de rederij in Antwerpen over de
elektrische motor van de watertoevoerpomp. De inspecteur (PvR) zit op een schip ergens in de Golf van Mexico. Degene die hem vervangt liet aan
cheng Venes weten : "Faites comme vous voulez". Dat is een tamelijk ongelukkige woordkeuze, doe zoals ge wilt. Ze moesten eens weten wat wij hier willen.
De top van de rederij in Antwerpen voert al jaren het beleid: schepen kopen en verkopen. Dat die schepen tussendoor wat lading vervoeren
is mooi meegenomen maar eigenlijk is niet vrachtvervoer maar wel scheepshandel het opzet van het dynastieke driemanschap. Vandaar dat hier niet meer
geïnvesteerd wordt in degelijk onderhoud. Het schip dient om te verkopen en onderhoud zijn kosten, onkosten, zotte kosten. -met de droge dok als facelift
De planning voor de komende dagen ziet er nu zo uit: in open zee en op drift de tanks gaan kuisen -zwaar pollueren- dan terug naar Fujayrah. Daar zou dan
de elektrische motor van de watertoevoerpomp moeten klaar staan voor ons. Zo rond 20/01 zijn we dan klaar om te varen (?)
Tussen 20/01 en 31/01 zouden we dan ergens moeten geladen zijn, want vanaf 01/02 mag het schip niet meer laden, omdat het termijn dan verlopen is,
dan moét het de droge dock in voor onderhoud -facelift, façadewerk- Zullen ze in Antwerpen voor ons nog vracht vinden voor een reisje van 10 dagen?
Misschien wel.
En gaat dit schip het gedaan krijgen in 10 of elf dagen?
Misschien wel. Misschien niet. Misschien geeft een van de machinerijen de geest. En dan loopt het schip over de geplande tijdslimiet. En dan? Dikke boetes?
Dat is geen Murphy, PvR, dat is sleet door gebrek aan onderhoud. Négligence met perte totale als gevolg ofte verwaarlozing tot total loss.
Verdere innovaties sinds we weer onder het beleid zijn van de rederij in Antwerpen : verminderde overtime voor de Filipijnen. Nog 120 uren per maand,
en geen seconde of cent meer. Gisteren is dat bericht binnen gekomen. En de Poolse lump sums zijn ze hopelijk nu aan het bespreken met het
bemanningsagentschap in Gdansk.
LM heeft vernomen van een van de 4de mecaniciens dat Bogdan, de 3de mecanicien, een dezer dagen naar capt PO stapt om te vragen of hij er af mag.
In goed Scheeps Vlaams : of hij naar huis kan vóór het einde van zijn contract. Hij voelt het warm worden onder zijn voeten, zegt LM.
Het klinkt bekend hè: '96, '95, '93 ... en telkens 3des. Gek hè.
Peter's Principle? "In een hiërarchie stijgt elke werknemer tot zijn niveau van onbekwaamheid." https://nl.wikipedia.org/wiki/Peterprincipe
Cheng Venes zal zorgen dat hij Bogdan voor is en hij zal intijds klaar zijn met de evaluatie, en gepeperd rapport, want Bogdan
weet nog altijd niet waar het 9de & 10de werkuur staan op zijn klok.
12h: deze voormiddag ben ik met onze diskette naar het radiostation gegaan. We hadden twee mails te verzenden.
Eén naar Didi&Co en één naar PP&Co. Beide mails staan op de diskette in een *.doc versie en in een *.txt versie.
Daarjuist kwam de marco ons aan tafel zeggen dat ze al verzonden waren (dus niet vanavond met het ganse pakket?) en om te vragen waarom
beide mails in twee versies moesten. Tiens, waarom vroeg hij me dat niet in de voormiddag, toen ik de diskette kwam brengen en hij er bij zat?
- Omdat Didi&Co dat gevraagd heeft.
- Aha.
- Ja, en in een volgende mail laten zij ons weten welke versie van de twee de meest geschikte is.
- How comes?
- Wegens een verschil in Window-versies. Zij een Windows 95 of 98 en wij de antieke 3.1 ...
Toen startte hij een monoloog over modernisten die altijd het laatste nieuwe moeten hebben en dat 3.1 nog bijlange niet antiek is want dat hijzelf
vanuit Windows 3.1 correspondeert met de rest van de wereld en dat dat zeer vlot gaat en dat de wereld maar ne keer moet ophouden met altijd
de laatste nieuwigheden achterna te hollen en beter bij 3.1 gebleven was zoals hijzelf, 't zou allemaal veel beter gaan.
Efkes dacht ik dat hij er nog WOII, het stemrecht voor vrouwen, de abortuswetgeving en de val van het Oostblok zou bij sleuren,
maar hij raakte buiten adem.
'k Dacht ook aan de Compaq Presario die ik verprutst heb de dag voor vertrek. Gelukkig is hij nog onder garantie.
Hadden we hem bij gehad, dan zouden er nu zo geen grote Windows verschillen zijn met de correspondenten in de buitenwereld.
En dat ik nu bijna 4 maanden tijd verlies om Acces en Corel te leren en te oefenen. Wat zeg ik? Vier maanden? In de kering is het acht maanden want thuis
heb ik niet de tijd om daar aan te beginnen.
Toen de marco leeggemonoloosd was zei hij nog iets over 'many kilobytes', daarom had hij de bestanden nu al verzonden ipv vanavond.
Puur uit wetenschappelijke belangstelling, want zo ben ik af en toe newaar, heb ik die bytes eens opgeteld.
Voor Didi&Co in *.doc = 15.196 bytes
Voor Didi&Co in *. txt = 11.008 bytes
Naar PP&Co in *. doc = 08.010 bytes
Naar PP&Co in *. txt = 05.504 bytes
Samen maakt dat 39.718 bytes, x 1024 = 40 kilobytes en centiemen. 'Many kilobytes' indeed, genoeg voor iedereen. Hij mag blij zijn dat dit Compaqje
monochroom is of ik had gekleurde tekeningen meegestuurd voor de kinderen. In Bitmap héhé, héél véél kilobytes, kB's, kabees. En die komen 's nachts
allemaal bij hem spoken. Niet zomaar hier of daar een byte, maar heel veel KaBees tegelijkertijd.
Des nachts en in zijn dromen niet hier of daar een bit of byte maar overal KaBees.
Die monsters blijven komen. The whole goddamned night hoort hij stemmen rauw en hees:
"Marcôôôh ... wij zijn de KaBééés. 😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐
Toen hij de bestandsnamen zat in te tikken zuchtte hij: "Waarom zoveel cijfers?"
Zuchten kan ik ook: "Well, voor 't klassement is dat maand + dag + volgnummer mail"
"Maar hoe weet ge dan naar wie ..."
"Naar wie de mail moet? AAN DE NAAM VAN DE DIRECTORY (knuppel!)" -een map heette toen nog directory
Dat zei ik natuurlijk in veel beleefder woorden en met een sober glimlachje. Mijn kaken doen nu nog pijn van pure beleefdigheid.
14h10: we zijn los en weg van de Sea Giant. 'k Heb nog wat foto's gemaakt. Ook van de Achmed III, het werkschip dat de fenders komt ophalen.
De fenders stonden er al op. En deze keer heb ik het werkschip in zijn geheel. 'k Vond dat die er in zijn gans op moest omdat supplyships zo'n speciaal model
hebben. Op de poop hebben ze geen reling. Slepers hebben achteraan nog een lage reling, bevoorradingsschepen helemaal geen.
Het is een model als een pantoffel. Achteraan, waar het water kolkt door het draaien van de twee schroeven, dat stuk noemen ze De Hel, volgens
de verhalen van Bart Plouvier. Wie daarin valt komt er in losse onderdelen weer uit. Áls hij er al uit komt.
'k Ben al zeven keer gaan kijken. Ze zijn met de vierde fender bezig. 'k Zal wel binnen wachten, aan deck is te hevige zon om te blijven staan koekeloeren.
'k Zou nog een foto willen van de Achmed III met aan elke zij drie fenders op zijn deck: "Blauwe Herder vaart zes stuks zeevee naar de stal".
Zo moet die foto heten wanneer hij in het plakboek komt.
M*rde (!!!) Ik heb het moment gemist. Ineens vaarden we. Ik storm naar beneden, de Achmed III was al goed ver weg en dat hij aan elke zij drie fenders
aan boord heeft is al lang niet meer te zien door de hoek die we nu ten opzichte van mekaar hebben. En ik had zelfs al een naam voor die foto ... ! (kreun)
Sh*t mogen we niet zeggen hè, bon, in het Frans dan maar : m*rde. -dit was een knipoog naar Laura, de kinderen mochten geen sh*t zeggen, maar ik wel
Het zal me leren, zitten typen en tikken zonder een oog op de klok te houden. Maar buiten die gemiste foto was het weer een heel speciale namiddag hoor.
Zoals toen met de Palanca in Angola en de Duikers in Gabon. -op schip 29 was dat
1999-01-18 ~ op drift, Golf van Oman
Hier gebeurt écht alle dagen iets en het is elke keer p*s of k*k.
Gisteren hebben cheng Venes en LM de uitlaat van een van twee ketels gekuist op Belgische wijze, dwz: grondig.
Ze hebben er een paar ton water door gesjast zodat er zoveel mogelijk roet meekomt. Niet met de hogedruk spuit, zoals de Poolse mécaniciens het doen.
Waar halen zij die werkwijze vandaan? Het vuil verplaatsen. Van de tuinmannen van de Zeevaartschool in Gdansk waarschijnlijk.
Die spuiten na gedane taak zo hun kruiwagens schoon.
Op Belgische wijze gebeurt het met een brandslang en druk 3 à 4 bar. Dat is bij benadering ± 1kg druk per cm² (1kgf/cm²) https://nl.wikipedia.org/wiki/Bar_(druk)
En daar wordt genereus 10 ton ontzilt water aan besteed.
Cheng Venes en LM waren tevreden over hun dag, ze hadden een goeie job gedaan. Hun oogskes blonken van contentement en ze lieten het horen ook,
dat ze tevreden waren. Misschien iets te luid want diezelfde ketel heeft deze voormiddag gekozen om het te laten afweten.
Een mens denkt dan dat hij iets goed in orde gekregen heeft ...
Verder heeft LM vanmorgen een ramp vermeden en de rederij in Antwerpen dure reparaties bespaard.
Zijn verhaal : bij een schip dat niet vaart (tegen de kaai, aan de boei, op anker en op drift) moeten de drains van bepaalde machinerijen open staan
zodat water van eventueel lekkende pijperijen in dat systeem, uit dat systeem weg kan. Dat hebben ze met de paplepel ingekregen op
de Zeevaartschool in Antwerpen. Niet zo op de Zeevaartschool in Gdansk, want vanmorgen stonden de drains nog dicht. LM zet ze open,
er komt een kleine twee ton water uit gegulpt en gegutst!
Morgen het vervolg van dit verhaal.
|
