|
1999-03-10 ~ op zee, Indische Oceaan
Er is sprake van dat 2de mecanicien RY, de voorganger van LM, zou over komen om mee de droge dock te doen. Cheng Venes heeft dat aangevraagd en
het zou toegezegd zijn. Toegezegd betekent nog niet bevestigd. Volgens mij is dat weer een zoethoudertje want PvR
schermt teveel met en jammert teveel over 'zíjn' budget. Om cheng Venes te sussen is het dus 'toegezegd', voorlopig.
Ze gaan hier geen twee 2de mecaniciens zetten gedurende drie weken of meer, daarvan ben ik overtuigd. Het Budget!
Maar ik help het cheng Venes wel hopen natuurlijk, tegen beter weten in. 'k Zal eens wat zeewier branden voor Neptunus. -dat werkt, soms
Gisteren aan tafel hoopte ik dat PvR met stoel en al door de vloer zou zakken, maar dat is niet gebeurd. Jammer.
Hij zei lacherig dat er zóveel werk was in droge dok (*) dat hij niet wist wat het beste was: hen de werklijst in zijn geheel geven bij het begin van de
werkzaamheden, of een werklijst dag-per-dag geven. Dat zegt hij dus tegen mensen (cheng Venes en choff Kram) die ruim op voorhand moeten weten
wat er gaat gebeuren om het ook te kunnen doén gebeuren.
Mensen die op voorhand de planning moeten kennen om intijds werkvolk te kunnen voorzien op de juiste plaatsen en op het juiste tijdstip.
Mensen die op termijn het beleid van het schip in handen hebben. Die mensen, afdelingschefs, zou hij efkes herleiden naar het niveau van
loopjongens of dagloners. En capt PP-LM liet eens niet horen dat hij zijn twee afdelingschefs, zijn adjudanten nodig had!
In de stilte die volgde zag ik zijn stoel verdwijnen met PvR er op. Toen ik van mijn bord opkeek was hij er nog. Jammer.
En het spijt mij zeer te moeten zeggen dat dit Groot Organisatorisch Talent een Brusselaar is.
(*) 'Zoveel werk? Hij heeft de helft van de joblijst al weggesnoeid ter meerdere eer en glorie van zijn zuinige aanpak tov de rederij.
Gisterenavond heb ik iets meer vernomen over de klokken-historie. Cheng Venes was in de namiddag al eens op de brug gaan kijken
wat er aan de hand was met de masterclock van het schip. Capt PP-LM was ook op de brug en wuifde hem weg, met een gebaar van
'niét nodig, de marco (zijn lakei) heeft de stukken al besteld'. Had hij gedurfd, hij had cheng Venes regelrecht van de brug gestuurd.
Maar een chief engineer heeft zoals een captain vier latten op zijn epauletten. Hij kon qua rang cheng Venes dus zomaar niet weg commanderen.
Paleis intriges, daar lijkt het sterk op. Ik vraag me af wat de bedoeling van dit alles is, van PP-LM is.
De marco had dus de klok opengegooid, kon er niet aan uit, heeft met enig ritueel enkele referentienummers opgeschreven en
heeft het spel weer dichtgegooid. Met een gewichtig gezicht is hij de stukken gaan bestellen. De schijn was gered, maar de klok was nog even stuk.
Tot daar zijn bijdrage.
Die stukken zullen toekomen na zijn afmonstering en hij wordt niet vervangen want er komt een GMDSS in de plaats van het radiostation + marco.
Wie gaat die stukken dan installeren? Deze marco weet ook wel dat hij verdwenen zal zijn wanneer de stukken toekomen.
En dan krijgt cheng Venes plots die klok gerepareerd. Zónder cinema of gewichtigdoenerij. Er waren zelfs geen vervangstukken nodig!
Een paar zekeringen en nog iets waarvan ik de naam vergeten ben, die stukken zijn allemaal in voorraad aan boord. Critical Parts heet dat,
de vervangstukken die moéten aanwezig zijn in geval van ... en dit was een geval. Alleen is deze marco ook een 'geval'.
En de masterclock, ze loopt nog altijd, het is nu klokke 10h09.
Cheng Venes is van Hongaarse origine. Vioolspelen (precisiewerk) en schaken (analytisch denkwerk) krijgen de kinderen mee van in de wieg.
En daarmee zijn wij vandaag gered! Allemaal, zelfs de marco, want die werkt ook op de klok.
Zijn gewichtig gedoe leidde niet direct tot zichtbare en meetbare resultaten. En voor de stuurlieden op de brug moet het zichtbaar en meetbaar zijn,
zij hebben de klok echt nodig voor hun werk.
Iets na 18h kwamen Danut en Pjotr (stuurlieden) in de bar toe. Pjotr grijpt cheng Venes bij de hand en heft diens arm omhoog in een zegegebaar:
- Hurray for the Chief, Champion! En wij gaven applaus natuurlijk.
De mannen van de brug zijn gelukkig en blij dat de klok weer loopt, voor hen is het een zeer belangrijk werkinstrument, haast onmisbaar.
Op het moment van dat zegegebaar stapte de marco juist naar tafel. Hij heeft het dus niet gezien, of hij zag zoiets aankomen, dat kan ook.
Ietske later zei Pjotr (Poolse 2de stuur):
- Er zijn dingen die zo erg zijn dat men er niet mag over spreken.
Zijn blik naar mij: zijt ge méé?
Mijn blik: jaja, dat de schijn voorrang heeft op de feiten, ga verder, deed ik met een handgebaar.
- Er zijn dingen die zo erg zijn dat een mens er zou van schreien.
Weer die vragende blik naar mij. -waarom naar mij?
Ikke: jaja, dat dit soort dingen niet eenmalig is maar systematisch bij de marco, de schijn redden.
- En dan zijn er dingen die zó erg zijn, dat men er beter kan mee lachen.
Jaja, en dit zal nog wat duren, want er is een verlenging aangevraagd voor de marco.
En hij mimeerde dat lachen, een grijns.
Maar de klok werkt nu weer hè man. En we mogen niet roddelen over degene die wisselstukken besteld heeft om de masterclock
daarna nog altijd even kapot te laten. Dus ja, Hurray for the Chief Engineer, he's a champion.
Ow mensen, niet wéér!
Ze zijn opnieuw slop overboord aan het pompen. Via de manifold deze keer. Die spuitmonden hebben 85 cm Ø en er wordt gepompt met een druk van
7 à 8 bar aan de pomp, wat ± 5 bar geeft aan de spuitmond. Hoeveel m³ is er geloosd na drie kwartier?
Zoals het vraagstuk van het kraantje dat per abuus bleef open staan.
Alleen, dit 'kraantje' werd wetens en willens open gezet.
Waaiers slop spuiten hier de oceaan in! Dit is geen lek, dit is opzettelijk pompen. Dit is geen spijtig incident, dit is opzettelijke vernieling.
(This is no incidental breakdown, this is the road to hell – Chris Rea, 1989)
Hell: het Aralmeer, nooit een reportage over gezien of gelezen? Nooit geïnformeerd of gedocumenteerd geweest,
kortom "Wir haben es nicht gewusst" wat menselijk gedrag aanricht? https://nl.wikipedia.org/wiki/Aralmeer
Vanmiddag kwam PvR aan tafel met een gelegenheidsgezicht dat moest duidelijk maken dat hij "de situatie betreurde en de ernst beseft, maar helaas ..."
Met de blik op de horizon en wat gezucht. Theatraal, overacting, slecht amateurtoneel. Weinig overtuigend.
Iets later kwamen cheng Venes en choff Kram aan tafel. Capt PP-LM hebben we niet gezien. Dierf hij niet aan tafel komen?
PvR zat nochtans te wachten met zijn gelegenheidsrede, die moeten inspecteurs uit het hoofd leren om de gewetens aan boord in slaap te sussen.
Die resem trivialiteiten krijgen inspecteurs en andere vertegenwoordigers en woordvoerders van de rederij mee van op dure colloquia
over kostenbesparend management, in brochures op chic glanspapier.
"Natuurlijk doet niemand graag wat wij (WÍJ?) vandaag doen, maar het kan niet anders. Trouwens micro-organismen (*) doen dat vrij snel verdwijnen."
Enz, etc.
Enfin, het soort vrome redenaties dat we kennen van jaren geleden, alleen kwam het vroom smoel deze keer uit de petroleumbranche.
Het is verschrikkelijk moeilijk om mijn gezicht in bedwang te houden en mijn mond toe, wanneer ik dat soort leugens hoor.
Want het kan wel anders : BARGES. Geef het slop aan de wal, daar weten ze het te verwerken. Maar ja, dat kost weeral geld.
Choff Kram galmde PvR na als een papegaai zonder eigen hersens : "Natuurlijk pollueert niemand graag, blablabla etc..."
Als er maar consensus is! Vrede hier aan tafel, aan gelijk welke prijs!
Gisteren was Kram nog godsgruwelijk verontwaardigd omdat een stuurman in een kliniek in Brasil is overleden aan ganggreen en
de rederij de oorzaak van het overlijden trachtte weg te moffelen voor de nabestaanden.
En vandaag doet hij mee aan het schijnheilig gedoe van diezelfde rederij?
Ik hoop dat ze er ooit wakker van liggen, van wat ze vandaag en al andere keren aangericht hebben. Wegteren van wroeging.
Toen we de trap opgingen naar de cabine zei LM: "Ha! het kan niet anders? Dit is de goedkoopste manier, da's alles, want het kan wél anders."
Tenminste éne die principes in zijn ruggegraat heeft, die zijn eigen denkpistes blijft volgen. Dankuwel, LM. - jammer genoeg lagen de beslissingen niet bij hem
(*) Niet alleen leugens, ook nog pseudo-uitleg om de omvang van de aangerichte schade te bagatelliseren.
Als ik me goed herinner moeten het anaerobe micro-organismen zijn om de vervuiling weg te werken.
De anaerobe leven dieper, en aardolie drijft ... SNUL!
Om die anaerobe helpers naar boven te krijgen en de aardolie naar beneden tot op hun diepte, moet het al ferm stormen.
Daarvoor moet Neptunus zijn mixer fameus later draaien, zoals met de Braer bij de Shetlands, enkele jaren geleden.
En dat soort stormen hebben we niet op deze breedtegraad, en zeker vandaag niet ... SUKKEL! https://en.wikipedia.org/wiki/MV_Braer#Environmental_consequences
We varen al twee uren in flauwe bochtjes, alsof het draaien van de schroef de slop naar beneden en de anaerobe micro-organismen gaat mixen
terwijl de slop náást ons kielzog drijft. De spuit slop was meters lang, tot ver over de reling en waaierde dan ver en hoog uit in de luchtstromingen naast het schip.
Er stond iemand aan de manifold. Om te zien of er geen lek was? Ik dacht dat het Kram himself was, op zijn minst.
"Is dat niet gevaarlijk, vroeg ik aan LM toen hij boven was, kan Kram niet bedwelmd raken door de walmen? Hij stond wel bovenwinds, maar toch ..."
"Dat was Kram niet, zei LM, dat was een matroos."
"Ha ja, en dié raakt niet bedwelmd dan?"
En bekijkt er niemand de satellietbeelden vandaag? Zijn die monitors onbemand? Ze hadden hier allang moeten zijn met vliegtuigen boven het schip en
met monsterachtige boetes voor de rederij. Hallo! Wereld! Dit schip pollueert vuile petrol! Express! Doe toch iets, want wij in ons eentje kunnen het niet.
Het is niet de geur van aardolie die me misselijk maakt, het is de gore mentaliteit.
Want het kan wél anders.
Het kost alleen maar geld en dat heeft de dynastie in Antwerpen in een wip terug verdiend.
Heer, vergeeft gij ook als ze wéten wat ze doen?
1999-03-11 ~ op zee, Malakka Straat https://nl.wikipedia.org/wiki/Straat_Malakka
PvR is aan boord sinds begin maart. Een van de eerste avonden beschreef hij zich als een ppg-adept,
ppg = de permanent positieve gedachte, een permanente positivo dus. Zo van dat optimisme dat zich in evenwicht houdt op illusies.
We hebben toen wat lache-voorbeeldjes aangehaald.
'k Zei dat de permanent positieve gedachte op termijn gevaarlijk is, men verliest de maatstaven om een situatie in te schatten,
niet elk brandje dooft zomaar vanzelf. Wel, het gesprek eindigde zeker niet met micro-organismen 'die het wel zullen oplossen'.
We zitten weer in een tropische regenbui. Er liggen ook brandslangen gereed om die restanten slop van deck overboord te spuiten.
Heel dat mengsel vormt aan bakboord een driehoekige vijver tot aan het kasteel, waar het de spuigaten uitloopt, of gewoon over de lekrand gaat,
dat kan ik van hier niet zien. Bovenop het water drijft de aardolie. In regenboogkleuren.
Vanmorgen hing Didi haar mail van wo-10/03 aan ons postbakske naast de deur. Braaf bakske.
Sinds 20/12 staat er een papierklem op, dat is bijna 4 maanden. Vandaag hing de mail voor de eerste keer zoals hij moet hangen, ín de klem,
en niet zomaar los in het bakske vermits het een enkel blad papier is zonder kaft of andere bescherming tegen kreuken en met de rugzijde naar voor
vermits het externe post is, kwestie van de privésfeer zo wat in ere te houden. Dat zijn de gangbare scheepsmanieren van omgang met papier.
Halleluja, dacht ik, de marco begint er in te komen. We gaan er op vooruit. Hij is misschien slap-van-snap maar er is blijkbaar nog hoop, na vier maanden.
's Middags moest ik mijn stelling al herzien. LM had die mail 's morgens in het buitengaan gelezen, had hem niet binnen gelegd om mij niet wakker te maken
en heeft hem aan het bakske opgehangen zoals het hoort, op scheepswijze.
Lap, nu had ik eens iets goeds gedacht over de verbindingsofficier (marco), en nu was ik mis.
Overbodige moeite. En nog vroeg in de ochtend ook.
Blad vol, tot schrijves.
|
