van toen tot dan...
23-04-2007
OVERPEINZING.
De aanvaarding van het zijn
Van het beleven
Is alvast een begin
In de eindeloze zoektocht
Naar de essentie van het leven
Naar de zin
Berusten is ondergaan
Om te evolueren dient men
Handen in elkander te slaan
Hopen, geloven en dromen
Werken om hetgeen je verlangt
Doen uit te komen
Resulteren in zinvol vertrouwen
In harten wollig samenvouwen
Als je wacht op wie je wordt
Schiet je drang naar evolutie
Hopeloos te kort
Als je enkel wacht
Op wat komen gaat
Is op de duur alleen nog fatalisme
Je overblijvende maat
Als alles toch
In de sterren staat geschreven
Waar is dan de zin
Van ons zijn gebleven?
Leven is durven bouwen
Op zelf- en op andermans vertrouwen
Liefde is veel ruimer dan enkel emotie
Neemt ook van het verstand meer dan een portie notie
Zorg daarom dat je je eigen toekomst niet vergeet
Als je in stilte wacht op het gevoel dat Liefde heet!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
21-04-2007
VRIENDSCHAP. Als je je ogen sluit, traag Vol besef alsof ze voor immer Afscheid nemen Van de externe lichtbron Laat dan je pupillen wennen Aan de schijnbare duisternis Die heerst achter Je gesloten oogleden Richt je blik Naar de eindeloze diepten Van je eigen zijn En zoek in het naamloze heden Naar de gewillige toekomst Zich schuilhoudend in de schatkamer Van je illustere verleden Zoek een weg Als het koele bergriviertje Dat snijdt door het scherpe gesteente Van pijnlijke ervaringen, Zich roekeloos neerstortend In ogenschijnlijk Uitzichtloze situaties Overgeleverd aan de grillen Van de onvoorspelbare elementen, De boosheid van rollende donderwolken Het ongeschonden vertrouwen van nieuw ochtendgloren De schaamte der verwoestingen na de storm Het na-krieken van een levenslustige dag De jaloezie van kille, bijtende winden, zich in onbeheerste woede vormend tot legioenen van orkanen, telkens weer, niet beseffend dat ook hun lot ligt in de gedwongen deemoed van uiteindelijke rust Het genot van lustige meanders door de bochten van hun argeloos bestaan Voel je reeds, hoe je gehoor Zich richt naar verre geluiden Vanuit jezelf, die passeren langs Zachte, vervlogen herinneringen En nog, ga nog verder Nog dieper in je eigen zijn, Daal af met al je vermogen Naar de ultieme gedachte Naar de plaats, of is het veeleer Het moment, een ogen blik Van opperste zelf zijn Waar een lach en een traan Elkaar als geliefden omarmen Waar het verhoopte komen En het verwachte gaan Elkaar als vrienden verwarmen Die kern, knooppunt Van je puurste intimiteit Die kern, uniek voor ieder van ons Die nog nooit door iemand, ondanks alle wilskracht Geheel benoemd kon worden, amper benaderend Omdat iedere soortgenoot Apart is en niemand ooit geheel Zichzelf kent
Maar daar, in die onmetelijke diepte Van je eigen ik, daar in dat heldere Van bergkristal geslepen spiegeltje, Schatkamer van je eeuwig hart Daar, als je heel goed kijkt Met je voelende ogen Daar zie je hen wie je lief zijn In verleden en in heden En wie je meedraagt naar wat komen gaat En daar, in dat kleine spiegeltje Wil ik bij je staan, onuitwisbaar Als je beschermheer tegen al wie het licht Van dat mooie spiegeltje dreigt te verduisteren Dan ook zul je met een warm gemoed Gevuld met tedere verlangens Ervaren Dat echte vriendschap gestuwd wordt Door onverbreekbare liefde! Daarom ook, wis hen die het beeld besmeurden Doch talm niet met verwerken Want zij zitten voor immer opgesloten, gevangen In de ervaringen die je uiteindelijk moest doorstaan Om te worden wie je nu bent Richt de ogen van je hart Naar de belofte van een hoopvolle toekomst En durf te beseffen Dat wat je voelt Een onstuitbare stroom kan worden Naar dat punt aan de einder Dat punt dat geluk heet, Jouw geluk! Zo dichtbij?! Leun op mij
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
20-04-2007
R E L A T I E .
In n relatie
moet muziek zitten
Do re mi fa sol
la si
Re la si
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
DE HAAN VAN DE BUREN.
De schrale haan, ik zeg het met een lach
Te stok om nog stijf te kunnen wippen
Kreeg op zijn oude, versleten dag
Gezelschap van 2 stevige, donker kippen
Stuntelig en met veel houterig omhaal
Bereidde hij hen een arrogant onthaal
Zelf dromend van een aangenaam cadeautje
Een stomend heet naai triootje
De zwarte dames, protserig jong en strak
Keken meewarig naar de oude haan in het vak
Zagen in zijn ogen de gloed der jonge jaren
Onstuimige wil om hen beiden te bevaren
Gelijkmatig schudden zij meerdere keren
Hun kippenkop met gekamde veren
Zet het uit je hoofd dat je ons zal naaien
Hooguit dulden wij dat je voor ons mag kraaien!
Sindsdien slapen wij met onze ramen dicht
Want de burenhaan kraait als een overjarig wicht
Soms denk ik, het speelt wellicht in zijn gedachten
Dat op een keertje de dames toch naar hem zullen smachten
Tenzij, en dat ligt misschien wel in de lijn
Dat de zwarte dames voor de kippetjes zijn
Dat zij geen behoefte hebben aan een haan
En als lesbisch kippenduo door het leven gaan
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
17-04-2007
Gemis.
GEMIS.
Waarom komt zo vaak pas het gemis
Als een ander er niet meer is
Waarom, het is bij leven toch geen fout
Te laten voelen dat je van een ander houdt
Besef ten volle dat het gemis begint
Vanaf het moment dat je een ander bemint
Maar weet dat je het minnen niet moet laten
Want wie écht mint, wordt nooit verlaten
Gemis en liefde gaan hand in hand
Soms moeilijk voor ons klein verstand
En geen enkele vorm van gemis
Haalt het van liefde die eeuwig is!...
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
16-04-2007
LIJKEN.
Vader zaliger was een voudig man
Je kon hem werkelijk alles vragen
Vaak antwoordde hij met een kwinkslag dan
Toen noemde ik dat soms wel eens zagen
Hij kon eindeloos de dingen eren
Op zijn lippen spelenderwijs een lach
Hij was een kei in relativeren
En dit tot op zijn allerlaatste dag
Mijn vader is al jaren niet meer hier
Laatst zei iemand dat ik fel op hem lijk
En al was dat tussen 2 potten bier
Ik was glunderend de koning te rijk!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
15-04-2007
Spreken
SPREKEN.
Het lijf
kan soms
de mooiste dingen
zeggen
Vooral
als je je
er bij neer kan
leggen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
14-04-2007
DANSEN.
Vannacht dans ik
De sterren van de hemel
Ik de jongen zonder
Het gevoel in de benen
Met jou dicht aan mijn zij
Het gemoed lieflijk verward
Delen we, als is t de grootste lekkernij :
De liefde van mijn hart
Vannacht dansen wij
In opperste harmonie
Op het ritme der sterren :
De slow der nostalgie
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
13-04-2007
Jaren
JAREN.
Grijze haren
Witte haren
Kletskop
Vechten
Tegen de jaren
Levert niets op !
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
10-04-2007
Reclame
RECLAME
Ik zag de wolken dampend hijgen
Ze krompen van de ijzige kou
Dacht verwonderd in mijn eigen
Hoe kan in hemelsnaam zoiets nou?
Ik vluchtte hals over kop naar binnen
Zette het ijlings op een lopen
Raakte bijna zelfs even van mijn zinnen
Tot ik de reden zag : onze frigo stond open!
Behoedzaam deed ik het deurtje dicht
En meteen veranderde buiten het licht
Wolken zweefden weer zorgeloos als voordien
En onze frigo, wel die krijgt van mij een twaalf op tien!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
OPWARMING
Ik zag de kleine rakker
Van de zoon van mijn broer
Dozijnen ijsblokjes leggen
Verspreid over de hele koer
Met zijn grote ogen keek hij me vragend aan
Kwam even later dribbelend naast me staan
Oompie, zou de aarde mijn blokjes voelen
En daardoor een ietsie pietsie af gaan koelen?
Want onze juf heeft gisteren gezegd
De opwarming van de aarde is slecht
Zowel voor de dieren als voor de mensen
Die zich nog een gezonde toekomst wensen
In plaats van hem een hele uitleg te geven
Over allerhande oorzaken in het leven
Besloot ik voor één keer niets te zeggen
En ben ik samen met hem, ijsblokjes gaan leggen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
08-04-2007
RONDE VAN PAAS-VLAANDEREN.
Chet Atkins en Les Paul strelen snaren
Van hun al wandelend pratende gitaren
Door lanen van muziek noten bomen
Vandaag is genieten, wat komt laten komen
Alles lijkt zo zorgeloos, niets moet
De natuur doet zich zonder denken tegoed
Aan de toegeworpen blikken van de zon
Op haar Paasbest stralend, verkwikkende bron
Hier en daar wiegt een sprietje, knikt een plant
Naar en door een windje, spelend nonchalant
Als niets dat kan het Vlaanderen-beeld verstoren
Vandaag wil ieder element er met graagte bijhoren
Een lucht mug en een aard bij
Zoemen kuierend aan mijn raam voorbij
Hier heersen zonnedochters en zonnezonen
Wordt het 3 op een rij voor Tom Boonen?
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
ZONDER TWIJFEL.
Oost west
Tehuis best ?
Maar de tijd die míj rest
Blijf ik in mijn eigen nest!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek