Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
10-11-2006
Met de koets op stap
aanvulling 4 bij reisverslag van 07.09.06
Een bezoekje aan Luxor met de koetsen loont wel de moeite. Men krijgt een beeld van de achterbuurt en het leven en welzijn(?) van de plaatselijke bevolking...
Wannneer je dan nog over de plaatselijke markt rijdt dan sta je wel even stil... (eigenlijk wil je niet stilstaan ... maar hier zo vlug mogelijk vandaan....) Blijkbaar was er hier een groot feest! Een overdovend geluid kwam uit de primitief opgehangen boxen aan een koets die zelf ook nog op een kar stond (zie foto)
Het eetbare voedsel ( brood, groenten enz...) ligt er zomaar op de grond en het vlees hangt er buiten, in een temperatuur van meer dan 40°c, iedereen loopt er tegenaan....(zie foto's) Een eindje verder ziet men een handelaar die de ingewanden van een of ander dier mooi gedrapeerd heeft opgehangen (zie foto) Niemand stoort zich aan deze toestanden -- het lijkt allemaal gewoon
Moesten wij hier zo een maand leven .... je zou voor minder ziek worden.
Inventief zijn deze mensen zeker wel. Als je kijkt hoe ze met een stok en latten en daarbovenop een deken of tapijt een parasol maken.....
Sommige mensen hebben er gisteren nog een kamelentocht op gewaagd, en s avonds gaat iedereen vroeg naar kooi.
Zeer vroeg s morgens verlaat het schip Aswan en varen weterug naar Luxor. Obligate stop in Esna aan de sluizen maar dit keer geen kleine bootjes met hun lawaaierige verkopers.
Terwijl we wachten voor de sluizen zitten wein de eetzaal voor het middagmaal, en we bekijken de toneeltjes die zich voor ons afspelen.
Een vooruitgeschoven post van de lokale brandweer ( twee man : één chef en één ondergeschikte ) wordt bevoorraad in eten en benzine voor de motorpomp. De oudere man maakt eerst de open barak proper, wekt de ondergeschikte met zijnbezem, en dan komt de vrachtwagen met de bevoorrading.
Het is moeilijk te onderscheiden wat ze precies eten, maar er is waarschijnlijk pasta bij, groenten en vis of vlees.
Alles wordt met de handen gegeten, en dan wordt er nijlwater opgehaald om de afwas te doen. Er niet aan denken dat enkele meters stroomopwaarts kinderen in het water spelen, en erhun natuurlijke behoeften in doen. De jonge man haalt drinkwater in een huis, alles wordt nog eens gepoetst en in orde gezet, en de siësta kan beginnen.
De oudere man, de chef, heeft de beste beetjes gekregen maar hij deelde van zijn eigen groenten en druiven mee met zijn jongere collega. Tijdens de vaart kijken we in de eetzaal discreet maar regelmatig naar de lekkende venster, maar we zijn gerustgesteld : er dreigt geen gevaar.. De Nijl defileert zoetjes langs de boot, en we zien een variëteit van huizen, kleine en grotere dorpen met hun moskees, huizengroepen, schoolgebouwen, boerderijen, enz.
Nu zult ge zegen: een dorp is een dorp, en in principe is dat ook zo. Of er nu een christelijke kerk staan of een moskee,het religieuze gebouw is steeds het centraal punt in een dorp en staat erwaarschijnlijk reeds sinds de stichtingvan het dorp.
Het grote verschil met de dorpen in België is de andere bouwstijl, de bouwmaterialen, en het feit dat er weinig of geen ruiten in de vensteropeningen staan; De stenen worden uit leem gevormd, in de zon gedroogd en regelmatig omgedraaid, en dat zijn de bijzonderste bouwelementen van het huis.
De bouwheer is tegelijkertijd metser of metserdiender en wordt geholpen door familie en vrienden, en sterk gesteund door de duivel-doet-al van de familie :zijn vrouw. .....En dat verklaart een beetje de fantasierijke manier van bouwen waar vaklui van bij ons geen kop of staart kunnen krijgen.
De huizen worden van buiten bezet ( geplakt , zeg men in Limburg) en daarna geverfd, wat een kleurrijk uitzicht geeft aan hele dorp, dat voor de rest meestal een stoffige boel is.
Iedereen loopt in gemakkelijke strandschoenen ( instekers, zegt men hier ) of blootsvoets, en datzal wel veel voet verwondingen geven , want ze kijken toch niet zo nauw om hun huisvuil kwijt te raken.
De eerste huizen van Luxor schuiven voorbij, en we nemen de bus om een toer door de stad te doen.
Sinds onze aankomst in Egypte is er groot feest,want het is de jaarlijkse herdenking van het overlijden van een sjeik die een moskee enkele honderden jaren geleden heeft laten bouwen.. Men had ergens bouwrestanten gevonden aan de buitenrand van de stad, en had daarbovenop een moskee gebouwd. Later werden er olv.een Franse archeoloog opgravingen gedaan, en men vond er een immens grote tempel uit de faraonische tijd onder.De moskee kreeg een nieuwe ingang, en de zaak was OK. Nu blijkt dat die tempel onder12 meter zand bedolven lag, en nu ligt die er netjes bij.
De bus brengt ons naar de tempel van Luxor, een van de meest bezochte tempels van het oude Egypte. Wekomen aan en bezoeken de tempel met de imposante verlichting. Enig in zijn soort, die tempel van Luxor.
Om de dag af te sluiten passeren we nog eens langs een grote juwelenwinkel waar we een fantastische korting krijgen, als we kopen, natuurlijk.
Terug naar de boot, etenen slapen ! groetjes, Juul
aanvullingen en foto's van deze reisdag ZIE HIERONDER
Wie lust had kon een uitstap maken per bus naar Aboe Simbel met de uit het water geredde tempels van Ramses II en zijn meest geliefkoosde vrouw Nefertete.
Ik zeg: zijn meest geliefkoosde vrouw, want alles bij elkaar heeft de ouwe Ramses zoiets als vijftien vrouwen versleten, waaronder twee van zijn eigen dochters. Als je toch maar farao bent en ongeveer 60 jaar op de troon blijft zitten !
Die twee tempels zijn zowat de mooiste en best bewaarde van gans Egypte, want zij zijn uitgegraven uit de berg, hadden dus geen schade door zon of regen, en bevatten dus ook praktisch geen houten onderdelen die konden rotten of opgestookt worden.
Bij het bouwen van de tweede Aswandam werden ze uitgegraven en 67 meter hoger terug ingegraven.
En toen heeft men vastgesteld dat ze een kleine foute berekening hadden gemaakt. Namelijk, in de oude tempel scheen het zonnelicht éénmaal per jaar binnen in de tempel, om het aangezicht van Ramses II gedurende korte tijd te verlichten.
En nu, in de nieuwe tempel, gebeurt dat één dag later. Klein foutje toch, maar het neemt niet weg dat het een kolossale arbeid geweest is.
Het meer dat nu gevormd is strekt zich uit over een afstand van 600 Km. Het levert water voor verschillende elektriciteitscentrales, en verzekert de bevloeiing voor heel Egypte, en een deel van Soedan.
De mensen die de uitstap naar Aboe Simbel niet meemaakten hadden dus een vrije dag om Aswan te bezoeken, de steengroeven waar nog een onafgewerkte obelisk ligt, het koptisch klooster, ofwel de soeks van de stad.
groetjes, Juul
Aanvullingen: zie hieronder
1. Algmene beelden
2. Foto's die de grootheid aantonen van tempel en beelden !
aanvulling 1 bij verslag van 05.09.06 - Aboe Simbel
aanvulling 1 bij verslag van 05.09.06
Van Marc en Kathleen (zie afbeeldingen) mocht ik een hele reeks foto's ontvangen over Aboe-Simbel . Geniet er van ! Ik heb meerdere thema's ( aanvullingen) voorzien
Verslag van maandag 04.09.06 Het verhaal van Juul - Aswan en omgeving EEN PRACHTIG VERHAAL VAN JUUL !
Feitelijk moet ik nog iets vertellen over een eigenaardige gewaarwording tijdens de bootvaart : je zit aan tafel en kijkt door het raam naar buiten naar de Nijl en het landschap.
Tot je beseft dat het waterpeil rond de boot, hoger is als de bovenkant van de tafel waaraan je eet En door het varen vormen zich golfjes die tegen de venster slaan voor uw gezicht .en je ontdekt dat die zogenaamde nieuwe boot een lekje heeft aan uw raam, en de druppels gezwind naar binnenkomen.
Maar wees gerust, aan dit tempo zal het nog enkele jaren duren vooraleer de boot daaraan zal zinken. Maar het is toch een eigenaardig gevoel als je het bemerkt.!
Aswan is, voor Egyptische begrippen een grote stad.
Naast de functie van provinciehoofdstad,is het een belangrijk commercieel en industrieel centrum met ook nog een grote universiteit.
In de omgeving van Aswan vindt men nog het militair centrum van de ganse grensstreek met Soedan, een land waar sinds jaren een onrustige politieke en religieuze situatie heerst. Denk maar aan Darfoer.
In de stad is de aanwezigheid van Koptische christenen zeer duidelijk. Zo is aan de zuidelijke kant van de stad een grote koptische kathedraal .
Op het eerste gezicht zou je denken dat het een andere vorm van moskee is, tot je het kruis boven op de toren ziet staan. Een verschil met de maansikkel die je boven de minaretten van elke moskee ziet.
Dus we ontwaken in Aswan waar we s avonds laat zijn aangemeerd, en je kijkt door het raam om een zicht te krijgen over de corniche , de strandboulevard; en je ziet niets.
Want onze boot ligt naast drie andere schepen aan de kaai, en je kijkt dus op een geverfde stalen plaat van de buur-boot.
Tijdens elke Nijlcruise wordt geen tijd verloren. Snel ontbijten, en dan een boottocht per feloek, een statig zeilschip met een latijns zeil, dus een zeil uit één stuk, zonder aparte fok.
Dit type van zeilboot is tientallen eeuwen oud, want je vindt ze terug op afbeeldingen van 3.000 jaren geleden in de tempels. Voor mij een mirakel dat het ding beweegt, want op het water van de Nijl is geen rimpeltje te zien, dus in principe - geen wind.
Om de eentonigheid te breken neemt de scheepsjongen een tamboerijn, en zingt een onverstaanbaar lied, dat we allen gezwind meezingen. Hopelijk hebben wij daar geen godslastering in het Egyptisch uitgebraakt. Met de recente gevoeligheden over cartoons en zo, moet men niet voorzichtig genoeg zijn !
De zeiltocht was in de prijs inbegrepen, wie het wenste kon een bijkomende tocht met een motorboot meemaken voor een bezoek aan de plantentuin en het Nubisch dorp.
De plantentuin werd aangelegd in de tijd dat de Engelsen het nog voor het zeggen hadden, en werd toen genaamd naar de Engelse Onderkoning als Lord Kitcheners Island .
Voor 5 jaar werd deze naam nog gebruikt wanneer men over de plantentuin sprak, maar nu werd het de Nationale plantentuin.
De Egyptische gids spreekt behoorlijk Nederlands, en heeft een onuitputtelijke voorraad Latijnse en andere namen voor alle bomen en struiken.
Bij aankomst wordt je eerst verwelkomd door een stel ambulante verkopers, en daarna door een regiment uitgemergelde en uitgehongerde katten.
Maar op het eiland is geen Whiskas te koop, en niemand heeft een boterham bij, dus krijgen de arme dieren van ons ook niets. Je krijgt er werkelijk medelijden van. Via de verkopers komen we weer op de boot, en nu gaat het naar het Nubisch dorp.
Eerst gaan we langs een paternoster eilanden en eilandjes waar een ongelooflijk aantal vogels leven: variëteiten van reigers, ibissen, meerkoeten, en nog enkele honderden méér.
De gids noemt ze netjes bij naam en voornaam, en zo komen we aan de eerste cataract. Niks te maken met oogoperaties, maar het zijn rotsblokken in het water die stroomversnellingen veroorzaken.
We slalommen ertussen door en komen aan bij een aanlegsteiger waar we een bonte mengeling van kinderen meestal in pyjama gekleed, ons verwelkomen.
Op de muurschilderingen uit oud-Egypte zie je de Nubiërs pikzwart afgebeeld, niet donkerbruin zoals de meeste inwoners uit Centraal Afrika, maar dan werkelijk gitzwart.
Ik neem aan dat die kleur op de schilderijen te wijten is aan een dichterlijke vrijheid, tenzij die mensen helemaal geen zeep kenden.
Op de schilderijen zijn het ook al geen typische negerfiguren meer, want ze hebben geen dikke lippen of geen dikke neus.
Van oorsprong waren het slaven die uit Centraal Afrika gekaapt waren om zwaar werk te doen ( denk aan de piramiden ) en daarna Chinese vrijwilligers werden in het leger van de farao.
Ze waren namelijk groter dan de doorsnee Egyptenaar, en zeer sterk en dat was in de toenmalige krijgsvoering een pluspunt.
Door de eeuwenlange vermenging met de lokale Egyptische bevolking verdwenen de laatste negroïde gelaatstrekken, en nu zien ze er uit als een donkere versie van de gewone Egyptenaar. Maar zij hebben nog steeds hun eigen fierheid, en verklaren direct dat zij géén Egyptenaren zijn, maar Nubiërs.
In het dorp heb je wel direct zo n Bokrijk- gevoel. Alles is netjes ( nou, ja ) je krijgt er gratis thee en een koekje,je mag er zonder indiscreet te zijn het ganse huis bezoeken, inclusief de slaapkamers, en kan er ook enkele kleinigheidjes kopen.
Als speciale attractie mogen zij levende krokodillenjongen houden, en dat betekent een uitgebreide fotosessie, want elke toerist wil een foto maken van ieder familielid met zon ondier in de handen. Behalve ik, natuurlijk.
Het beroep van deze mensen is dus de toeristen entertainen en ontvangen. Zij worden dus betaald door ene of andere Egyptische autoriteit.
De kinderen hebben reeds een serieuze public-relation ervaring, en hebben de kunst om uw geld of andere zaken te bedelen. Krijgen ze niets dan verkopen ze armbandjes of andere prullaria. Zo moeten ze gemakkelijk het maandelijks inkomen van de familie verdubbelen, want er komen continu nieuwe toeristen aan met de motorbootjes.
Hier moet ik eventjes een paragraafje inlassen over de dammen van Aswan.
Sinds onheuglijke tijden begon elk jaar op 19 juli de overstroming van de Nijl, en die overstroming bracht dan vruchtbaarheid over gans het nijlgebied.
Het betekende echter dat er slechts één oogst per jaar mogelijk was, want het vruchtbare slib moest voldoende drogen om zich te laten bewerken,. En dan werd het snel zaaien en daarna oogsten vooraleer de gloeiende zon het nieuwe slib uitgedroogd had.
En dan werd het weer wachten tot de volgende overstroming.
Sinds méér dan honderd jaar werd het idee naar voorgebracht om een dam te werpen, zodanig dat het nijlwater geregeld door gans de vallei stromen kon, met een vast debiet, en zo kon men op vele plaatsen kanalen graven en het nijlwater via kanaal of gracht véél verder landinwaarts brengen.
De eerste dam was klaar in 1902 en botste op enorme tegenstand vanwege de landbouwbevolking, omdat die hun eeuwen oude gewoontes zagen verdwijnen.
Nadien begonnen zij zich te realiseren dat ze nu niet één maar drie oogsten per jaar konden opbrengen. Dat betekende dus véél méér werk voor de arbeiders maar betekende ook een véél hoger inkomen voor de eigenaars.
Tijdens het presidentschap van Nasser werd dan nog een tweede en hogere dam gebouwd, die als gevolg had dat een aantal prachtige tempels onder water zouden komen te staan.
De UNESCO bemoeide zich met de zaak, en dank zij de milde giften van vele landen kon men enkele tempels verplaatsen, zoals die van Filae, of uitgraven zoals de twee van Aboe Simbel.
Dan maar terug naar de boot voor het middagmaal, en vervolgens gaan we weer het motorbootje in om een bezoek te brengen aan de tempel van Filae. Deze werd dus van de overstroming gered , afgebroken en steen voor steen overgebracht naar een ander eiland.
Maar zo gemakkelijk was het niet, want men wilde dat het eiland dezelfde vorm had als die van het oorspronkelijke eiland. Duizenden tonnen dynamiet werden gebruikt om heuvels weg te werken en in het reeds aanwezige water te storten tot men terug een eiland kreeg met dezelfde eendenvorm.
De tempel was een van de zeldzame gebouwen die aan de godin Isis gewijd was, en waar nu nog jaarlijks Isisvereerders hun bedevaart naar houden van over de ganse wereld.
s Avonds wordt een Egyptische avond georganiseerd op de boot, en moe en hees gaan we slapen, gewiegd door de zachte deining van de boot.
groetjes, Juul aanvullingen:
1: Boottocht op de Nijl in een Feloek - botanische tuin en nubisch dorpje
2. Andere vervoermiddelen in Egypte
3. Niet alleen in het nubisch dorpje waren er kinderen
4. Bezoek aan de Aswan-dam 5. Aanvulling 5 - de tempel van Isis - Philae
Tegenwoordig vormen de typische Egyptische platte zeilbootjes met gewoonlijk één mast, de feloekas, ongeveer 25 meter lang en 4 meter breed, een mooi beeld op de Nijl en zijn tevens een toeristische trekpleister waarvan iedereen wel eens wil proeven...
Het zuidelijke gedeelte is met zn mooie omgeving, de botanische tuin, en het vriendelijke Nubische volk, het aantrekkelijkst.
De bewoners van dit toch wel arme dorpje zijn door de bouw van de hoge Aswan nijldam naar hier moeten uitwijken...
Je ziet er spelende kinderen, geiten, je kan er mint-thee drinken en een kijkje nemen bij jonge krokodillen.
Geniet, via de afbeeldingen, van onze feloekatocht en een bezoek aan een Nubisch dorpje
aanvulling 2 bij verslag van 04.09.06 - vervoermiddelen/tuigen in Egypte
aanvulling 2 bij verslag van 04.09.06
Naast de trein, vliegtuig, het grote aantal bussen, de feloeka's, de taxi's en de tweedehandswagens gebruiken de egyptenaren nog een aantal andere voertuigen die ze vooral bezigen voor hun dagelijks bestaan.
Het vissersbootje, de ezel (met karretje), kruiwagen, een oude vrachtwagen,het armenbusje, de koetsen, de kameel enz... zijn enkele van de dingen die de Egyptenaren gebruiken om te voorzien in hun dagelijks bestaan
aanvulling 3 bij verslag van 04.09.06 - Kinderen in Egypte
aanvulling 3 bij verslag van 04.09.06
Enkele foto's van egyptische kinderen die ik te mooi vond om ze niet op deze blog te zetten.
Je merkt al dadelijk wat jongens mogen en meisjes niet ....
Je ziet ook dat een lege olie-ton wonderen kan doen in Egypte ..... hier dient ze om schaduw te geven aan de kleintjes en elders dienen ze om het verkeer in goede banen te leiden en de wegen af te bakenen....