In Egypte hebben we een heleboel feestdagen, maar helaas worden ze niet allemaal gevierd.
We hebben moederdag op een andere dag dan Nederland (21 maart),
we hebben een feest in het begin van de lente
(Shem Elnisiem),
en sommige mensen vieren de dag waarop de profeet Mohammed geboren werd
(Mawlid el nabawie).
Maar de belangrijkste feestdagen van Egypte zijn de twee Aieds zoals ze die hier noemen.
Alle moslims vieren die twee feesten.
Het eerste is zoals ze het in Nederland noemen Het Suikerfeest oftewel de kleine Aied, dat duurt drie dagen en komt gelijk na de Ramadan, de maand waarin alle moslims moeten vasten.
Het feest is er om te vieren dat de Ramadan klaar is.
Op de eerste dag van het suikerfeest mag je niet vasten zodat je een verschil voelt tussen de Ramadan en het feest
.De tweede Aied wordt in Nederland het Offerfeest genoemd oftewel De Grote Aied, dat duurt vier dagen en komt op een bepaalde datum een paar maanden na het suikerfeest.
Het Offerfeest is er om te herdenken dat God een schaap aan Abraham heeft gegeven toen hij bereid was zijn zoon voor hem op te offeren.
Beide feesten worden bepaald door het Islamitische jaar (het Hiqrie-jaar),
dat wordt bepaald door de stand van de maan, en met beide feesten krijgen we vrij van school.
s Ochtends gaat iedereen naar de moskee voor een speciaal Aied-gebed, dat is heel leuk, het is het begin en voor mij het belangrijkste van de Aied.
Het is heel grappig, want omdat iedereen gaat, zie je na het gebed een heleboel mensen die je kent, die je anders nooit had opgezocht of buiten had gezien.
Zoals klasgenootjes, of leraressen en buren.
Of mensen die je al een hele tijd niet hebt gezien.
Dat is min of meer ook de bedoeling van dat gebed, alle moslims bij elkaar brengen.
En daarna begint het feest!
Alle families komen samen en gaan uit, het is dan overal heel erg druk.
We hebben nog een paar feesten die alleen voor Egypte zijn.
Een daarvan heet het 6 oktoberfeest.
Dan krijgen we ook vrij van school, maar niemand die ik ken viert het echt.
Op die dag won Egypte de oorlog tegen Israel.
Op 26 April vieren we de bevrijding van Sinaï, een gebied in Egypte, we noemen het Tahrier Sinaa (Sinaa betekend Sinaï in het Arabisch.)
Sinaï grenst aan Israel, en Israël had Sinaï afgesloten van de rest van Egypte en wilde dit gebied hebben.
Ze hadden een reusachtige muur van zand gebouwd om de Egyptenaren buiten te houden.
En zand kan meer dan je denkt, want bommen en raketten maakten het niet kapot.
En omdat ze een wachtpost hadden, werd iedereen die het Suezkanaal over wou steken gelijk neergeschoten.
Toen heeft het Egyptische leger het water uit het kanaal gebruikt om de muur op te lossen en hebben ze Sinaï terug gewonnen.
Hier in Egypte vieren ze niet echt kerst, omdat het van oorsprong een christelijk feest is. Sommige mensen denken zelfs dat het op oudejaarsavond is, omdat ze in films mensen merry christmas and a happy new year hebben horen zeggen.
Maar op 6 en 7 januari hebben ze wel een kerstfeest voor de christenen hier.
In Egypte begint het nieuwe jaar ook op 1 januari.
Op oudejaarsavond slaapt iedereen meestal, wat ik heel zonde vind, want dan kun je het niet vieren.
Wij zetten thuis altijd de Nederlandse tv aan en als het hier 12 uur is (als het in Nederland 11 uur is) steken we kleine bommetjes af.
En soms tellen we nog een keer af samen met Nederland (een uur later).
Een paar jaar geleden gooiden we een paar bommetjes van het balkon, en toen kregen we op onze kop van de mensen beneden. Dat vond ik heel flauw.
Ze eten hier niks speciaals op oudejaarsavond, maar de mensen die wij kennen wel, want ons moeder bakt lekker elk jaar oliebollen!!!
Gepost door Anita vanuit Alexandrië Egypte
