Het Egyptische succesverhaal van de familie Lambrecht, wortelt in het enorme marktgevoel van vader Frans, die drie maanden geleden op 65-jarige leeftijd, overleed. ,,Door zijn job in de textielsector, kende vader het Midden-Oosten in het algemeen en Egypte in het bijzonder, door en door.
Geen enkel stadje had nog geheimen voor hem'', zegt zoon Christophe (38). ,,Zeker Hurghada aan de Rode Zee-riviera niet. Zelfs op het moment dat het vissersdorpje nog maar 5.000 inwoners had, zei hij al: dít wordt het nieuwe Spanje.''
Gesterkt door papa's advies, trok Christophe in 1987 met een klein startkapitaaltje én een groot avonturiershart naar Hurghada. ,,Ik begon met een piepklein ijssalon. De klanten konden er genieten van de zelfgemaakte Lambrecht-ijsjes op het allereerste terrasje in Egypte.'' Maar het ijssalon was niet meteen een schot in de roos.
Daarom besloot de West-Vlaming het over een andere boeg te gooien. ,,Nog hetzelfde jaar opende ik Chez Pascale , het eerste restaurant à la carte, met West-Europese lekkernijen. Hiermee hadden we duidelijk wél een gat in de markt gevonden. Datzelfde jaar nog, serveerden we tot vierhonderd couverts per dag.''
Van het één kwam het ander. Binnen twaalf maanden gooide Christophe de deuren open van de Cha Cha , de eerste discotheek aan de Rode Zee.
Maar nog was de ondernemershonger van Christophe niet gestild: in 1989 begon pas het zware werk.
Toen rees het eerste hotel van de familie Lambrecht in Hurghada uit de grond. ,,Verwijzend naar de drie hoeken van de kamer waar ikzelf en mijn twee broers altijd ,,op straf'' moesten staan, doopten we het The Three Corners Village , een drie sterren-hotel met 82 kamers én een Vlaamse aanpak.''
Een gewaagde operatie want op dat moment vloog nog geen enkele Belgische touroperator op Egypte. ,,Om het West-Europese toerisme toch op gang te trekken, besloten we dan zelf een charter in te leggen. Dat kostte ons een smak geld maar op termijn rendeerde die investering. We slaagden erin om Egypte en zeker het Rode Zee-gebied, op de toeristische kaart te zetten.''
,,Langzaam maar zeker volgden de grote reisagentschappen ons voorbeeld en vlogen alsmaar meer vliegtuigen naar het land van de piramides. Na een tijdje besloten we ons hotel met meer dan 50 kamers uit te breiden.''
Maar zelfs dat bleek niet voldoende. ,,Door de uitstekende mogelijkheden voor duikers, de eeuwige zon én de piramides iets verderop, bleef het aantal toeristen maar toenemen'', gaat Christophe verder. ,,Zeven jaar later, in 1996 openden we een tweede hotel annex shoppingcenter in Hurghada met zevenhonderd bedden en zeventig winkels.''
Vanaf dan was het echte startschot gegeven: in de daarop volgende jaren rees het ene na het andere Lambrecht-hotel uit de grond. Niet langer alleen in Hurghada, maar ook in Taba, Sharm el Sheikh en El Gouna. Binnenkort openen de Lambrechts hun tiende hotel aan de Rode Zee.
,,We voorzien opnieuw in honderden kamers in een prachtig decor. De werken zijn al volop aan de gang.''
Hoeveel bedden de complexen in totaal tellen?
,,Oei. Dat moet ik even narekenen. We hebben 2.200 kamers, goed voor ongeveer 4.500 bedden. In totaal staan 1.700 personeelsleden in voor de service aan onze klanten.''
De Lambrechtsen kunnen zonder blikken of blozen stellen dat ze de voortrekkers van het West-Europese toerisme rond de Rode Zee zijn, zeker voor de Belgen. Nog is het einde niet in zicht, integendeel zelfs. ,,Er komen nog een aantal hotels bij en ik heb nog een paar toeristische verrassingen in petto'', lacht de Belgische farao Christophe.
