Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
Ik ben een man en woon in Bilzen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 11/02/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen en Tuinieren.
In tekenen en schilderen kan ik mijn passie voor al het mooie kwijt. Mijn kleinkinderen Pieter en Lena zijn mijn oogappels. Tevens ben ik voorzitter van de Kunstkring Alkanna. Mijn specialisatie inzake schilderen is portret, dierenportret & architectuur
Genieten en laten genieten van Kunst Mensen laten genieten van Kunst en iets mogen meegeven over mezelf, mijn hobby en mijn passie is het mooiste dat er bestaat.
12-09-2005
fase vier: Portret Jurgen
In deze fase gaan we meer tijd besteden aan het afwerken van de kleding en de haren maar ook wordt er nog verder gewerkt aan het gezicht. Zoals steeds start ik met het gezicht De verschillende onderdelen van het gezicht worden nog eens duchtig onderhanden genomen. Ze gaan nu stilaan hun definitief afwerkings stadium bereiken, waarin hun karakter bepalende kenmerken en eigenschappen vol tot hun recht zullen komen. In de volgende fases wordt er nog nauwelijks aan de onderdelen van het gezicht afzonderlijk gewerkt dan wordt er alleen nog naar eenheid in vorm en kleur gewerkt . Enkele voorbeelden waaraan gewerkt is tov van de vorige fasezijn: de oren: je kan heel goed zien dat er meer diepte aan het oor is aangebracht waaardoor de verschillende delen van het oor beter tot hun recht komen. Dit kan men enkel bereiken door goed zijn model te observeren bv waar de donkere tonen tegen de lichte dienen geplaatst te worden (negatieve ruimte). Ook de wenkbrouwen hebben de nodige aandacht gekregen waarbij tegelijkertijd de wimpers zijn aangezet. Een fout die soms gemaakt wordt is dat men de wimpers veel te duidelijk aangeeft (te veel) men niet goed kijkt hoe de richting van de wimpers zijn of ze lang of kort zijn enz. de mond: er is vrij lang gewerkt en dat zie je nu duidelijk door de kleurnuances op de lippen. Door deze juist te positioneren krijgt de mond zijn juiste vorm. Ook aan de tanden en mondhoeken is de nodige aandacht aandacht gegeven (schaduw en licht op de juiste plaats). de neus: is en blijft een geval apart omdat je hier alle registers dient open te trekken om ze geloofwaardig te laten overkomen. Een klein voorbeeldje is dat je links van de neus een donkere driehoek ziet, wel deze driehoek is de schaduwvlek van de neus op de linkerhelft van het gezicht, maar deze driehoek zorgt er ook voor, dat de wang haar bolle vormt krijgt en dat de neusvleugel los komt van de linker wang. Zo zijn er nog tientallen kleine elementen die de plasticiteit van het gezicht uitmaken, ik ga ze niet allemaal opsommen, maar probeer die zelf eens te zoeken. Als laatste punt van het gezicht heb ik de kin en de nek verder uitgewerkt waardoor het hoofd vast op de schouders komt te staan tegen de nek worden nogal wat fouten gemaakt, men tekent de nek dikwijls te smal waardoor het hoofd een veel te grote proporties aan neemt tov van het geheel en van de romp dreigt af te vallen. De haren zijn als laatste van het hoofd afgewerkt en je ziet nu duidelijk de korte snit die het model heeft (de schedel schijnt lichtjes door het haar) tevens kun je zien dat zijn haarinplant ver naar achter is wat uitzonderlijk is voor dit nog jonge model. Tot slot kan je zien dat ik het gezicht in zijn geheel een donkerder tint heb meegegeven. Dit wil zeggen dat ik een donkere kleur over heel het gezicht aangebracht heb en deze kleur over alle vlakken van de gezichtshuid heb gepoetst . Dit kan je alleen doen als je zeer voorzichtig te werk gaat de nodige ervaring met pastel hebt en goed voor ogen houdt wat je als eindresultaat wilt bereiken. Tevens dien je te werken met een zeer goed en sterk papier eveneens dien je uitstekende pastels te hebben (die zeer zacht zijn en zich gemakkelijk laten verwerken. Ik raad beginnende pastellisten dit niet aan, omdat de kans om een grote smeerboel te krijgen voor hen nog te groot is. Want na dat verdonkeren moet je weer ............... Morgen ga je het afwerken van de kleding zien tevens zal ik enkele woordjes over het versterken van de achtergrond meegeven..
Vandaag is het zondag en ik ben een beetje later opgestaan dan normaal want gisteren hebben we een fijne avond gehad, goed gaan eten en het gezelschap was uitermate goed. Mijn lievelings zus (tevens mijn eerste petekind) en haar man waren ons gezelschap en het lekkere eten maakte dat we op een bijzonder geslaagde avond kunnen terug kijken. Tevens is het nadien nog vrij laat geworden, omdat ik de eerste Grand Slam titel van onze gouwgenote (geboren in Bilzen) Kim Clijsters zeker niet wilde missen. Dit alles in acht genomen ga ik het mij vandaag niet zo moeilijk maken en een hele uitleg over schilderen schrijven maar ik zou nog eens een gedicht willen brengen. Een gedicht dat gaat over liefde. Dit gedicht heb ik in eerste instantie voor mijn vrouw geschreven omdat we sinds 1 september 2005 reeds drieëndertig jaar lief en leed delen en nu kunnen genieten, (ondanks de pijn die ik momenteel heb "Reumatoide Artrites" belet mij op dit ogenblik sterk in mijn bewegings vrijheid )van onze kleinzoon en de kleine andere dingen van het leven. Hier komt mijn gedicht met de ode aan de Liefde:
Liefde
Ik heb ooit in een ver verleden.
De liefde voor het leven, van iemand gekregen.
***
Na al die jaren, met ups, en downs, samen.
Zie ik je nog steeds, even graag alle dagen.
***
Soms zijn ze rooskleurig, soms met regen overladen.
Doch meestal geeft de zon, haar warmte, aan onze liefdesdagen,
***
Al vele jaren van driehonderd vijfenzestig dagen.
Denk ik aan jou, zoals we elkaar, de eerste keer zagen.
***
Als je soms eens denkt, fotos verbergen onze rimpels niet meer.
Bedenk dan wel, het is niet een foto of spiegel, die jouw werkelijk beeld weergeeft.
Gebruik deze foto zoals beschreven in TIP van 04/09/2005. Denk eraan pas je scherm aan (door middel van de kleine bolletjes onderaan rechts (dan kan je je scherm verslepen in grootte).
In deze fase kan je duidelijk zien dat de rechterkant van het gezicht (speciaal rechteroog) verder afgewerkt is. Normaal werk ik de twee ogen gelijktijdig af maar om een beter voorbeeld en een groter verschil te laten zien tussen de verschillende afwerkings fases heb ik dit in afzonderlijke fases gedaan. Je kan nu goed zijn dat de twee ogen een extra bewerking hebben gekregen maar in dit geval heb ik de andere zintuigen ook nog eens onderhanden genomen. Je zult nu duidelijker kunnen zien dat de ogen hun definitieve vorm en kleur beginnen te krijgen. Zo is de neus ook volledig bijgewerkt. Dit kun je zien aan verschillende zaken. In de eerste plaats zijn er op de neusbrug verschillende lichtere kleurtonen aangebracht. Dit heeft tot gevolg dat de neus in haar geheel verder naar voor komt en dat zij nu meer en meer haar dominante plaats in het gezicht begint op te eisen. Ook het topje heeft een nieuwe kleurschakering gekregen waardoor je goed kan zien dat er een verhoging tussen de neusbrug en de neustop aanwezig is. De neusvleugels zijn ook bewerkt waardoor de gehele neus meer en meer haar driedimentionele toestand begint te verkrijgen. Als je goed kijkt zul je ook zien dat het stuk tussen neus en mond (snotgeul) bewerkt is waardoor je hier duidelijk de geul zelf kunt zien. Ook heel veel werk is er gedaan aan de mond. De lippen zijn iets meer van kleur voorzien en de onderste lip heeft nog uitdrukkelijker een hooglicht gekregen. Dit hooglicht is eveneens aangepast (naar rechts verplaatst) waardoor het uitstekende gedeelte van de mond meer naaar het midden opschuift wat de expressie zeker ten goede komt. In de vorige fase had ik namelijk de indruk dat het gezicht iets scheef trok en dit is nu voor een groot gedeelte rechtgezet. Het zijn soms zeer kleine verschillen die een portret al dan niet lijkend maken en het de juiste uitstraling geven. Ook heb ik redelijk wat werk gestoken in de kin en de rechter zijkant van het gezicht. In deze beide onderdelen heb ik redelijk wat tussentonen aangebracht dit om een grotere plasticiteit van het gezicht te verkrijgen. Als je het voorhoofd en de rechterwang bekijkt dan zul je zien wat ik bedoel. Tenslotte heb ik ook de hals iets meer opengewerkt omdat ik aan deze partij nog zeer weinig aandacht had gegeven en door deze tussentonen en oplichting gaat dit onderdeel ook beter tot zijn recht komen. In de volgende fase ga ik iets meer uitleg geven over de kleding en het haar.
In het gezicht zijn er enkele aanpassingen gedaan: 1) de kleur is intenser geworden aan de linkerkant van het gezicht dwz dat zowel de donkere tooon iets meer is aangebracht als dat de overgangstonen naar de lichtkant bijgewerkt zijn. 2) je kan ook goed zien dat er aan het linkeroog gewerkt is. Het oog is qua vorm en kleur nog niet zoals het hoort te zijn, maar dat zal in de volgende fases wel in orde komen. Je kan nu al goed zien dat een oog verschillende kleurnuances heeft en dat de bruine kleur die hier genomen is om de pupil kleur te geven een aantal gradaties heeft. Deze verschillende bruintinten zorgen ervoordat dit oog zijn vorm (bol) begint aan te nemen. Het is van het grootste belang dat je goed oplet bij het weergeven van zulke "kleine" details omdat dit de eigenheid van de persoon beter doet uitkomen. 3) je kan ook goed zien dat de neusbrug aan de linkerkant (rechterkant is zoals het portret was in eerste fase) een toon donkerder is geworden waardoor de lichte vlekken op de neus zelf de neus zelf nog verder naar voor doen komen. Deze kleurcombinatie is verder uitgewerkt tot boven het linker oog waardoor het oog dieper in zijn oogkas komt. Om het geheel een meer realistische uitstraling te geven is het ooglid iets meer opgelicht in toon waardoor dit weer meer afstand neemt van de terugwijkende holte onder de linker wenkbrauw. 4) het donker schaduw driehoekje opzij van de linkerneusvleugel is nog iets verder verdonkerd waardoor de neusvleugel loskomt van het gezicht. Ook hier is er een oplichting geweest van de neusvleugel zelf, dit om het typische krulletje van de neusvleugel van dit model te accentueren 5) verder hebben de zijkant en het oor iets meer kleur gekregen waardoor deze gezichtskant er onmiddelijk expresiever gaat uitzien en het oor beter zijn complexe vormen tentoonstelt. 6) tenslotte heb ik onder de kin enkele donkere tonen aangebracht waardoor de gehele halspartij iets meer de diepte ingedrukt wordt, iets wat op dit moment noodzakelijk is. Aan de haren en de kleding is in dit geval niets gedaan maar die zullen we in een volgende fase aanpakken.
Normaal gezien was ik gisteren begonnen met deze bespreking maar wegens omstandigheden ben ik er gisteren niet aan toe gekomen dus dan vandaag maar. Zoals steeds wil ik aanduiden wat er in deze fase gewijzigd is aan de tekening. In de eerste plaats kunnen we kijken naar de achtergrond: hierin kun je zien dat er nog wat kleur bijgezet is aan de linkerkant van het hoofd. Dit moest gebeuren om het hoofd iets verder en beter te doen loskomen van de achtergrond. Verder zijn er een aantal aanpassingen gebeurd aan het gezicht en welbepaaald aan het linkeroog, de gehele linker zijkant van het gezicht en ook aan de halspartij. Wat er juist gewijzigd is aan het hoofd laat ik vandaag over aan de toeschouwer maar ik zou willen vragen om de hele linkerkant eens goed te bekijken en dan te vergelijken met de rechterkant en dan zouden mijns inziens er een aantal factoren dienen uit te springen die wel een duidelijke metarfose ondergaan hebben. Het zou mij enorm veel genoegen verschaffen wanneer men zich de moeite zou getroosten om de verschillen die men ziet tussen de linker- en rechterhelft van de tekening en eveneens het verschil aan de halspartij tov van vorige fase (fase1), zou noteren in mijn gastenboek . Morgen geef ik weer een detailbeschrijving van de aangebrachte wijzingen en kleurverschillen.
Als laatste item in deze eerste fase wil ik nog een kleine bespreking van de kleding doen. Zoals je kan zien is de volledige vorm (omtrek en binnenwerk zoals plooien en kleurverschillen) van de kleding reeds aangegeven en is er ook een eerste kleuropzet gemaakt. Ik heb hier gekozen voor een sprankelende rode kleur omdat dit mijns inziens een goede ondersteuning van het portret zal geven. De opbouw van de verschillende plooien in het T-shirt zijn vrij eenvoudig gehouden omdat het niet de bedoeling mag zijn om hier een ingewikkeld patroon van lijnen en plooien weer te geven. Daar zijn in de eerste plaats andere schilderijen beter voor geschikt en in de tweede plaats zou het de aandacht van het werkelijke focuspunt afleiden. Het is dus hier weer een evenwichtsoefening tussen enerzijds de kleding aantrekkelijk houden maar ze anderzijds niet alles overheersend te laten worden. De lichte band in het midden van het T-shirt zorgt voor een goede onderbreking en het mooie is dat hier geen enkel stukje witte pastelkrijt aan te pas is gekomen en dat toch de meeste zoniet alle toeschouwers spreken over de witte band. Hoe worden plooien door mij geconstrueerd? Eerst kijk ik welke lijnen interrresant genoeg zijn om weer te geven. Van het moment dat ik deze heb getekent ga ik bepalen welke plooien, ik diep wil weergeven en welke een oppervlakkige structuur (kreukel) zijn. Ook is het van belang dat je in zulk vlak goed de verschillende onderdelen (anatomisch) op hun juiste plaats aanbrengt dwz dat je bv de schouderpartij en de armen vrij goed moet aangeven wil je een geloofwaardig geheel bekomen. Hoe maak ik een diepe plooi? Ik zet op de lijn die de diepste plek voorstelt een zeer donkere toon (hier een omber gebrand donker) daartegen zet ik de lichtere toon (hier een carmijnrood midden). Om nu een overgang te bewerken tussen deze twee kleuren ga ik de donkere toon en de lichtere tonn in elkaar werken waardoor er een mooie overgangskleur ontstaat. Wanneer ik niet tevreden ben over het bereikte resultaat zet ik er bv aan de lichtkant (daar moet je steeds rekening mee houden - van waar komt het licht) een lichtere kleurtoon tegen en werk ik dat weer inelkaar wordt door deze toon de plooi minder diep en wil ik ze opniew verdiepen dan plaats ik op de diepste punten opnieuw een donkere toon en werk ik dit weer in elkaar. Dit gaat door totdat ik tevreden ben voor de eerste fase en dat is meestal na twee a drie keren aanpasssen (uit ervaring weet ik dat ik dan even moet stoppen ).Als afsluiter van deze eerste fase geef ik het geheel een lichte fixatie waardoor het schilderij iets veeg vaster wordt en het de hele cyclus voor de tweede fase kan doorstaan, zonder de eerste fase volledig te niet te doen. Zoals je kunt zien is de compositie vrij eenvoudig gehouden ttz de figuur zelf is iets uit het midden gepaatst en ook iets hoger dan de helft van het tekenblad . Dit heeft als voordeel dat het gezicht onmiddelijk als aantrekkings pool werkt en dat niet de omgeving of de klederen de volle aandacht zullen trekken (tenzij dat je bedoeling is) wat met de rode kleur niet zo evident is. Vanaf morgen wil ik met de tweede fase starten.
Gebruik deze foto zoals beschreven IN TIP op 4/09/2005 om een beter resultaat tussen uitleg en foto. Je kan natuurlijk ook de foto gebruiken die bij de TIP staat.
Als allereerste punt wil ik zeggen dat, hetgeen hier beneden beschreven staat als TIP vanaf nu steeds zal gebruikt worden ,om een duidelijke uitleg te combineren met een vergrootte tekening, zodat alles veel gemakkkelijker te volgen is. Zoals gisteren aangekondigd ga ik vandaag nog een hoofdstuk over licht en donker in het gezicht beschrijven. De lichtste plaatsen van het gezicht zijn natuurlijk de plaatsen die door een felle lichtbron worden beschenen of die een bepaalde reflectie van die lichtbron opvangen. In het geval van het model komt de lichtbron van rechts en kan je dan ook al in deze eerste opzet fase zien. Een gedeelte van de rechterkant en een gedeellte van de voorkant zijn redelijk licht ingekleurd. De lichtbron komt niet helelmaal van rechts maar eerder uit het midden rechtsonder schijnt naar links middenboven. Het is ingewikkeld om dit te beschrijven maar laten we zeggen dat de lichtstraal diagonaal over het gezicht loopt van rechtsbeneden naar linksboven. Daardoor krijg je van rechtsonder vanaf kin ,naar het topje van de neus, over het linkeroog,en op het voorhoofd de grootste licht intentsiteit. Hier vinden we dan ook de lichtste kleuren. Om deze lichte kleuren te bereiken kan men op verschillende manieren werken. Ik ga niet alles beschrijven maar degene die ik frequent toepas in het gezicht en in drapage. Een eerste mogelijkheid is dat de lichtste kleur de kleur van het papier is. Dat de middentoon een lichte kleur is die een paar nuances donkerder is dan de kleur van het papier en dat de donkere toon de kleur is die meestal de complementaire kleur van de lichte (middentoon) is. Even zeggen: lichte kleur of lichte toon is niet hetzelfde. Ieder kleur heeft verschillende tonen(gradaties) dwz dat je van bv citoengeel verschillende gradaties (tonen) van licht over neutraal(werkelijke kleur) naar donker gaat. Men kan ook en dat doe ik meestal, de drager (papier) als middentoon laten fungeren waardoor men de lichte kleur hierover kan zetten en de donkere kleur tegen de lichte kleur aan kan leggen.Gezien in dit geval het papier wit is lijkt het nogal logisch dat ik het witte papier voor de hooglichten gekozen heb en dat ik hier volgens de eerste methode gewerkt heb. Bij het model heb ik aan de twee zijkanten een donkerdere kleur opgezet, en wel omdat de donkere kleur de eigenschap heeft om iets te verdiepen (denk als je een gat of put in een oppervlak wil tekenen dan hoef je alleen maar dat gat of die put een net iets donkerder stip te plaatsen in de omgevingskleur en je krijgt de indruk dat op die plaats een deuk in het gladde oppervlak zit (kijk naar de neusholte zeer donker aan linkse kant iets minder donker rechts maar toch er zijn twee holtes ontstaan). Het is natuurlijk ook zo, dat onze hersenen hun rol vervullen bij het kijken van en naar een voorwerp, en ik moet zeggen bij een tekenaar of schilder is die invulling (door de hersenen) niet altijd even positief (later in een volgende fase meer uitleg). Maar bij het kijken naar de neus weten we automatisch via onze hersenen dat er twee holten onder die neus zitten. Dus donkere zijkanten geven de indruk dat het plat vlak (papier) op die plaats terug wijkt, en dat moet ik hebben, om de driedimensionaliteit van het hoofd te krijgen. Om dan de donkere tonen niet te hard tegen de lichte tonen (in dit geval wit ) te laten uitkomen (anders krijg je diepe ravijnen ) zorg ik ervoor dat de de twee kleuren in elkaar overlopen, door ze in elkaar te wrijven (zo verkrijg je heel zachte overgangen). Dit hele proces herhaal ik verschillende malen in deze eerste fase en natuurlijk ook in de volgende fases. Als laatste daad bij deze fase geef ik een heel lichte fixatie aan het oppervlak en dit om volgende reden, doe je dit niet dan ga je bij de volgende fase weer alles (eerste fase met tweede fase enz.) door elkaar halen en kan je nooit iets in verschillende lagen opbouwen. Morgen wil ik het hebben over kleding in deze eerste fase.
Door op de foto te klikken kun je deze in een appart scherm openen ( en nog eens extra vergroten opdoor in dit venster te klijken rechtonder waar het vierkantje verschijnt) en kun je de hele tekst nog beter toetsen aan het model.
Fase een: detail gezicht => mond, oren, licht- en schaduwkant
In de eerste plaats wil ik de volhouders van het eerste uur bedanken om steeds terug te keren naar mijn blog om iets te lezen of te schrijven in mijn dagboek. In de tweede plaats wil ik de nieuwkomers uitnodigen om ook de andere schilderijen te bekijken die op mijn blog te bezichtigen zijn. Veel plezier!! De orde van de dag is nog enkele details bespreken van twee belangrijke zintuigen namelijk de mond en de oren. Als afsluiter van deze eerste fase over het gezicht wil ik nog iets kwijt over de licht donker verhouding in het gezicht. Vanaf morgen wordt de kleding in de eerste fase besproken. 3) de mond: de mond is natuurlijk ook een zeer uitgesproken kenmerkend gegeven. Denk maar aan een pruilmond hebben of iemand die een strenge mond heeft (dunne lippen) iemand met een volle mond(dikke lippen) enz..... In het geval van mijn model was het een nog jeugdig iemand met mooi gevormde lippen die altijd lachte en met een een heel mooi gebit. Je mag er namelijk van uitgaan dat iemand portretteren met open mond geen lachertje is. Waarom? Wel omdat je dan ook nog eens alle onderdelen in de mond bv tanden, tong of gehemelte moet onderwerpen aan de wetten van licht en schaduw (hij of zij mag bv door jouw toedoen geen paardengebit krijgen .....tenzij hij /zij zo'n gebit heeft, maar dan portretteer je deze persoon beter met gesloten mond (om estetische redenen) alleen Fernandel was indertijd fotogeniek genoeg met zijn gebit en hij heeft geld uit zijn paardegebit gehaald met natuurlijk de nodige dosis humor en acteer talent dat hij bezat. Zoals je kan zien heb ik de lippen fijn ingetekent daarna de onderlip reeds voorzien van een hooglicht waardoor de dikte van deze lip iets voller wordt. Belangrijk is natuurlijk dat dit gedeelte van de mond reeds meer licht vangt in deze pose. De mond hoeken zijn reeds aangegeven door te werken met kleine verschillen in kleur. Tenslotte heb de geul die de verbinding vormt met de neus en de mond ook een lichte aanzet gegeven. 4) de oren: ik moet zeggen dat bij heel wat portretten de oren nogal stiefmoederlijk worden behandelt. Wel ik doe dat niet omdat ik vind dat ook deze onderdelen de nodige aandacht verdienen te krijgen en mooi kunnen uitgebeeld worden. Je kan op de tekening zien dat de linker oor meer in het zicht zit dan de rechter. Hier moest ook rekening gehouden worden met het feit dat de linkerkant de schaduwkant is.Je kan duidelijk zien dat de oorrand het meeste licht vangt (is normaal gezien de plaats aan de buitenkant van het oor) ook kan je zien dat de oorschelp een groot gedeelte van dat licht meeneemt en reflecteert op de andere onderdelen van het oor. Tenslotte zijn er odonkere partijen onder de oorrand en aan de ingang van het oor aangebracht. 5)de haren zijn nog maar zeer summier weergegeven omdat zij in een eerste fase enkel het doel hebben (voor mij altans ) om de vorm van de schedel te camoufleren en in dit geval waren zij nog extra kort geknipt zodat ik niet zoveel moeite moest doen in deze fase van de strijd (want dat is het toch wel hoor). Je zal dan ook zien dat de schedel in de hele cyclus met inbegrip van de afgewerkte tekening redelijk zichtbaar blijft. Over het algemeen is het niet gemakkelijk om haren weer te geven ook omdat men er dient op toe te zien dat de haren OP de schedel groeien en niet voor een gedeelte de schedel vervangen. Ik had gedacht om ook nog de licht en donker nuances in het gezicht te bespreken maar dit ga ik volgende keer doen anders wordt het te veel tekst. Dus morgen Licht- en Donker op een gezicht of hoe krijgt men een gezicht driedimensionaal uitgebeeld. Graag zou ik van de lezers te horen krijgen of de uitleg helder genoeg is of dat er teveel uitleg gegeven wordt of er zijn mischien nog andere suggesties om mijn blog te verbeteren. In elk geval ik voel er mij enorm goed bij.
Indien je enkele dingen die je leest wil toetsen aan de tekening kan je best naar de foto hierboven gaan die kun je goed uitvergroten door er op te klikken. Om nog duidelijker te laten zien hoe een portret opgebouwd is geef ik nog enkele details over het gezicht, hoe ik dit in de eerste fase aanpak. Als start voor een portret (los van de achtergrond of drapage) begin ik steeds met de ogen daarna neus en mond dan de verschillende schaduwen op het gezicht en als laatste de oren. Ik ga nu een tweetal zintuigen bespreken, en beginnen doe ik met de zintuigen waarmee ik aan een portret begin namelijk de ogen en de neus. Dit gedeelte van het gezicht is reeds van groot belang om een goede gelijkenis van in het begin te verkrijgen. 1) De ogen: als je goed kijkt zul je zien dat het oog op zijn eigen reeds alle kleurschakeringen heeft die er nodig zijn om een oogbol te suggereren. Een van de bepalende eigenschappen in een oog is de iris en hoever gaat deze iris schuil onder het bovenste ooglid (dit verschilt van mens tot mens). Een tweede bepalend punt is de pupil en de hooglichten in die puipil. Je dient er goed op te letten dat de pupil in het midden van de omtrek van de iris staat. Dus meestal korter bij het bovenste ooglid (gezien de iris voor een gedeelte schuilgaat achter het bovenst ooglid). Ook is het van belang goed te kijken naar de kleur van de iris omdat deze kleur een verloop heeft van de buitenste rand van de pupil naar de iris toe en dat het kleurverloop naar het midden meestal lichter wordt. De wimpers teken in deze fase nog niet omdat deze alleen maar hinderlijk zijn bij de verdere uitwerking. Hier kom ik later op terug . Wat ik wel belangrijk vind is dat het bovenste en onderste ooglid nu reeds juist worden ingetekend en ook voor het nodige licht en schaduw op het oog zorgen. 2) De neus en de neusbrug: het is van belang dat je goed kijkt naar de vorm van de neusbrug en deze brug aangeeft in kleur tesamen met de eventuele groeven(volwassene) en schaduwlijnen (kinderen) op het gezicht. In dit portret zie je dit goed aan de linkerkant. De neusbrug is aan deze kant donkerder aangezet dan de rechterkant maar......dat er ook schakeringen in kleur zijn in deze schaduwkant. En dan komen de neusvleugels en neustop aan de beurt. Ook deze zijn natuurlijk van kapitaal belang voor een goede gelijkenis. Het juist aanbrengen van bijvoorbeeld de schaduw in de neusgaten kan een werkje van zeer lange adem zijn omdat hiermee (hoe gek het ook mogen klinken) een groot gedeelte van de neus qua vorm bepaald wordt. In het voorbeeld kun je goed zien dat deze neusgaten een elips als grondvorm hebben en dat zij een klein beetje in hoogte verschillen.Ook dat het topje van de neus zijn schaduw werpt op de linker neusvleugel en dat deze op zijn beurt (ondanks aan de schaduwkant te zitten) een hooglicht heeft dat doorloopt tot aan de befaamde snotgeul. Ik wil hier benadrukken dat ik niet de pretentie wil hebben om als tekenlaar te fungeren en dat ik hier geen tekenlessen wil geven alleen vind ik het persoonlijk fijn om mensen een indruk te geven wat een "kunstenaar" in de gaten moet houden om een gelijkend portret (is natuurlijk heel iets anders dan zomaar een portret want dit lijkt altijd gezien men de geportrettteerde niet kent) af te leveren. Ik hoop dat ik op deze manier bijdraag dat het publiek op een andere manier naar de klassieke teken- en schilderkunst gaat kijken en mischien ook iets anders een geschilderd portret gaat bekijken. Volgende uitleg zal handelen over de mond,oren en kleurgebruik op het gezicht.
De verschillende onderdelen van het gezicht zijn in deze eerste fase reeds goed te onderscheiden. 1) ogen: je kan zien dat de ogen reeds redelijk ver uitgewerkt zijn: er zijn wel nog geen wenkbrauwen of wimpers aangegeven maar de kleur nuances zijn in dit eerste stadium reeds aanwezig. Wel kan je zien dat de oogleden door enkele donkere lijnen een eerste aanzet hebben gekre-gen waardoor het oog iets meer zijn beslotenheid (oogkas)krijgt. 2) de neus: de neusbrug ontstaat door de zijkanten van de neus aan te geven, eveneens is het belangrijk om in deze eerste fase reeds goed te letten op de vorm en lengte (wipneus, dikke neus, brede neusvleugels enz.) van dit zintuig. 3) de mond: is samen met de ogen en de neus natuurlijk zeer belangrijk. De lippen zijn ongeveer van dezelfde kleurintensiteit maar toch zie je reeds dat op de onderste lip meer licht valt dan op de bovenste. Ook het stuk tussen neus en mond (de snotgeul noem ik het nog al eens oneerbiedig) dient de nodige aandacht te krijgen in deze eerste fase. 4) de oren: zijn enkel door het kleur verschil tussen licht en schaduw aangegeven. 5) voor het haar: zijn er enkel wat donkere streepjes gezet om toch een bepaalde vorm van het schedeldak te verkrijgen ( typisch en kenmerkend voor iedere persoon verschillend en ook nog verschillend bij kinderen, adolecenten, of volwassenen). Tot slot wil ik nog iets zeggen over de kleur op het gezicht zelf (ik ga niet vertellen welke kleuren ik hiervoor gebruik), maar wel het verschil tussen de linker en rechterkant van het gezicht. Zoals je kan zien is de linkerkant reeds heel wat donkerder aangezet dan de rechter (lichtkant) met als gevolg dat het gezicht nu reeds een drie-dimentionele vorm verkrijgt. Ook is het van belang om dit licht- donkercontrast over de hele tekening (schilderij) te bewaren omdat hierdoor het geheel zeer veel aan expressie wint. Tot slot zie je dat de achtergrond zeer licht is aangezet (met lichte pasteltinten) met een kleur verloop van onder naar links boven en vandaar verder naar rechts. Die kleuren zijn met een draaiende beweging in het papiergewerkt, hier komt de sterkte van dit zwaardere aqua-papier op de voorgrond. In de volgende detail bespreking wil ik me richten tot ogen neus, mond en oren..
Nadat de schets is gemaakt, ben ik begonnen met een eerste keer de achtergrond op te zetten. Ik heb gekozen voor een heel zachte kleurschakering die de achtergrond voor een groot deel zal bedekken. Op dit moment kun je reeds goed zien dat de kleur het meest intens zal worden aan de linkerzijde en dat aan de rechterzijde, dit is de kant vanwaar het licht komt er minder kleur is aangebracht. In de latere fases zal ik deze kleur nog intenser maken maar in deze eerste fase lijkt me dit meer dan genoeg. Voor het gezicht heb ik gekozen voor een redelijke donkere aarde tint,waarbij ik op de lichtste plaatsen geen kleur heb aangebracht. Het voordeel hiervan is dat men dan de donkere tint kan uitwrijven over deze onbeschilderde plekken waardoor er een mooie lichte tint ontstaat. Het nadeel is natuurlijk dat dit een arbeids intensieve handeling is die men verschillende keren dient te herhalen voor alleer men een bevredigend resultaat bereikt. Zoals je kan zien zijn de ogen, neus, en mond evenals de oren reeds redelijk uitgewerkt en van kleur voorzien. Het haar is zeer summier opgezet gezien het zeer korte kapsel van de geportretteerde. Voor de kleding is gekozen voor een fel karmijnrood en de witte banden op de bloes heb ik reeds van een lichte blauw-grijze kleur voorzien, ook zijn de verschillende plooien in de kleding reeds aangebracht maar die moeten in de volgende fases verder uitgewerkt worden. In de volgende bespreking wil ik het hebben overde opzet van het gezicht in deze fase.
Zoals ik gisteren meldde ga ik vandaag beginnen met een algemene beschrijving te geven van het portret. In de eerste plaats wil ik iet zeggen over het papier. Voor dit portret heb ik een aquarelle papier genomen met een redelijke zwaarte (280 gr) en met een fijne korrel (Schoëller-Hammer papier). Waarom aqua papier:? In de eerste plaats omdat dit papier vrij stevig is en tegen een stoot kan. Ten tweede een fijne korrel omdat ik in een gezicht niet graag een ruwe onder ligger heb. Ten derde aqua papier geeft een wollig effect als je het bewerkt met pastel en dat heb ik wel graag in een gezicht, dit omdat de huid van het gezicht nu eenmaal niet volledig glad is en een aantal oneffenheden heeft. Ook moet ik meegeven dat er ik een fantastisch gevoel krijg als ik met pastelkrijt over het zachte oppervlak van aquapapier werk. Dus daarom deze papiersoort. Zoals steeds is er vertrokken van een vrij stevige schets die nog wel kleine aanpassingen toelaat maar die toch reeds met die eerste aanzet een redelijk resultaat geeft. Iets wat zeer belangrijk is (voor mij in alle geval) , is dat ik dan reeds het witte vlak een kleurschakering heb gegeven.Ik heb het er nogal eens moeiljik mee om dat witte vlak te gebruiken, gekleurde ondergronden kunnen dit verschijnsel ondervangen maar deze ondergronden beïnvloeden natuurlijk de later aangebrachte kleur en aqua papier is nu eenmaal wit. De foto die bij dit artikel geplaatst is, is het afgewerkte portret waarop ik de verschillende fase zal aanduiden die van belang zijn. De achtergrond is zeer summier ingevuld dat maakt dat het portret zeer goed naar voor springt (portret dient de blikvanger te zijn) achtergrond dient als achtergrond en omkadering te fungeren. De kleding is in een felle kleur uit gewerkt waar het door de zon gebruinde gezicht, goed mee samen gaat. Licht heb ik van rechts laten komen en het gezicht is zeer minitieus uitgewerkt. Waaraan kan je je verwachten de volgende dagen: 1) een aantal fases waarin de achtergrond en de kleding besproken worden. 2) een aantal fases waarin het gezicht duidelijk weergegeven wordt 3) een aantal fases met details van het gezicht en de kleding met de nodige uitleg over hoe wat en waarom alles zo geschildert is. Morgen start de eerste fase met een algemene opzet.
Door de verschillende bijkomende gebeurtenissen van de de voorbije dagen ben ik er niet toe gekomen om een volgende tekening te bespreken. Niet dat ik er rouwig om ben, want ik moet zeggen, dat ik enorm veel plezier heb gehad aan de reacties op het gedicht "Leven". Ik moet bekennen dat mij dat een fantastisch gevoel heeft gegeven en heel wat emoties heeft los gemaakt. Ook ben ik zeer blij met de vele blijken van sympatie die ik krijg bij de opzet en uitwerking van mijn blog en deze steunbetuigingen geven mij nog extra energie om verder te werken aan mijn Blog. Het onderwerp dat ik de volgende dagen wil bespreken is het portret van een jongen. Na een tentoonstelling in Bilzen op de Markt (die wij met de kunstkring organiseerden zie foto) kreeg ik thuis het bezoek van een dame die me vroeg of ik het portret van haar kleinzoon wilde tekenen. Op zich niets speciaals, maar, zij had haar reeds al haar andere kleinkinderen laten portretteren door een lokale kunstenaar, maar door de indruk die zij gekregen had van mijn realisaties vroeg ze of ik haar kleinzoon wou schilderen. Je begrijpt dat dit toch wel enigzins anders is dan dat je als eerste een portret gaat maken. Na toezegging (dat ik het zou PROBEREN) ben ik met mijn gewone doen van werken gestart. Enkele sessies op atelier en enkele geheugensteuntjes (in de vorm van foto's) die ik meestal zelf neem (meer uitleg volgende dagen) ben ik begonnen. Iets wat ik wil bijvoegen in mijn portretbespreking is dat ik iets meer zal ingaan op hoe ik aan een gezicht werk en waarbij er aan de hand van een aantal detail foto's nog duidelijker hoop aan te tonen hoe zulk portret tot stand komt. Ook de kledig (drapage, aanbrengen van plooien en schaduw) zal de revue passeren Door middel van de details van een gezicht extra te belichten, de onderdelen maar ook de verschillen die er in een gezicht kunnen zijn, aantonen welk belang zij hebben een gelijkend protret. Zoals steeds bij het maken van een werk in opdracht zijn er een aantal bijkomende punten die je niet over het hoofd moogt zien zoals, - de gelijkenis bij een portret, de compositie van het model en in dit geval wilde ik ook het portret laten aansluiten op de reeds bestaande portretten van de andere kleinkinderen. Deze bijkomende oefening heb ik mezelf opgelegd, nadat ik de voorgaande protretten had gezien en hoe en waar zij hun plaatsje hadden gekregen. Ik wilde dat mijn portret paste in de omgeving (grootte, omlijsting edm) zonder dat mijn eigenheid van tekenen, compositie, en kleurgebruik te verloochenen. Achteraf bekeken is dit allemaal zeer goed mee gevallen. Vanaf morgen wil ik dus starten met een uitgebreide kennismaking met het portret van Jurgen Loyens.
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
