Zoals afgesproken bij het beëindigen van “Schatten uit de Diepzee” ga ik vanaf nu iets meer vertellen over het maken van een portret. In dit geval wordt het portret nog eens uitgevoerd in pastel wat mij de mogelijkheid geeft om het gezicht zeer fijn en mooi uit te werken. Ik ga er ook bij vermelden dat ik bij een portret de geportretteerde zo goed mogelijk probeer weer te geven. Je zal denken dat is nogal wiedes dat je dat doet maar ik bedoel er ook mee dat ik het gezicht altijd zal proberen af te beelden naar een volledige gelijkenis met de nodige kenmerken. Ook dat lijkt normaal maar het is niet altijd zo bij verschillende kunstenaars. Zeker zij die de moderne toer opgaan en met abstracte zaken afkomen krijg je meestal een portret waar in de verste verte geen gelijkenis zit maar waar men dan wel een heel verhaal rond weet te vertellen waarom men het schilderij op die manier gemaakt heeft. Ik zeg daarop dat het allemaal larie en apekool is die hele uitleg maar ik geef mijn gedachte en voorstelling van het portret altijd aan de opdrachtgever mee zodat hij weet wat hij of zij  mag verwachten.

Hoe begin ik aan zo’n portret? Dit gebeurt meestal via een voorontwerp. Het voorontwerp dient om aan de opdrachtgever een eerste indruk te geven hoe alles er gaat uitzien wanneer het portret af is. Ook maak ik minstens  twee voorontwerpen die beide totaal verschillend zijn. Het formaat van beide voorontwerpen is gelijk maar je kan er een hebben in landschapsvorm en een in portretvorm. Wat dat betekend zal je zien als ik begin met de voorontwerpen uit te leggen.

Je ziet hier nu de twee foto’s die ik ga gebruiken bij het maken van het portret. En je kan hier ook al zien dat er één landschapsformaat (horizontaal) is en het ander is portretformaat (verticaal). Hoe en op welke manier ik deze foto’s ga omzetten naar en schilderij in pastel zal je kunnen volgen in mijn volgende beschrijvingen.

06-08-2010 om 00:00 geschreven door priet  

Bijlagen:
http://www.pixagogo.com/9694834153    

Het is vandaag weer een prachtige zomerdag maar ik ga toch nog even deze uitleg afmaken. Ik heb het nu al een paar dagen uitgesteld maar nu komt het er van.

Zoals je op de bijgeplaatste foto duidelijk kan zien heb ik alles in een lijst geplaatst. In de eerste plaats heb ik de aquarel zelf nog eens onder handen genomen. Ik heb de verschillende plaatsen waar iets kleur onder de plakband was gekomen zuiver gemaakt.  Je kan je afvragen hoe ik dat gedaan heb? Heel eenvoudig heb ik alle plekken waar die kleur aanwezig was natgemaakt en met een vochtig penseel telkens weer geprobeerd om kleur weg te nemen. Dit is een werkje waar je zeer geduldig en voorzichtig moet bij te werk gaan. Doe je dit niet dan gaat ofwel de aanwezige verf verder uitlopen en een grotere vlek vormen of wanneer je te hard gaat schrobben ga je het aquarelpapier beschadigen en dat is natuurlijk ook de bedoeling niet. Indien ik een gewone passe-partout gebruikt had dan had ik deze handelingen helemaal niet hoeven uit te voeren want dan waren deze kleurvlekken bedekt door het passe-partout.

Maar doordat ik het schilderij zwevend wil hebben en het voorzien van een extra boord dan moet je natuurlijk niet bang zijn om wat extra werk uit te voeren. Nadat deze kleurvlekken verdwenen zijn ben ik begonnen met het schilderij op een onderliggend stuk karton (in mijn geval afval van passe-partout karton) te plakken. Ik zorg ervoor dat deze onderlaag een 3 à 4 mm is. Daarna plak ik de aquarel samen met het aan de onderzijde bevestigd karton op een mooie in dit geval lichte ondergrond. Deze ondergrond laat ik meestal redelijk contrasteren met de gebruikte kleuren in het schilderij. Wanneer je dat gedaan hebt dan kan je de hele handel in de lijst schuiven. Maar je moet er wel voor zorgen dat je aquarel niet tegen het glas aankomt dit om beschadiging te voorkomen. Hiervoor dien je een 4 tal latjes te maken die je op de onderliggende karton hebt bevestigd. Deze latje dienen 1 à 2 mm dikker te zijn dan het hele schilderij (karton en opvulling en schilderij) en ze moeten zo groot zijn dat ze verdwijnen achter de lijst.

Wanneer je dat allemaal klaar hebt dan kan je het werk luchtdicht afplakken waardoor alles mooi op zijn plaats blijft zitten en het hele werk geconserveerd is voor een redelijk lang leven.

Je ziet dat en nadat het schilderij klaar is er nog een aantal dingen dienen te gebeuren indien je een goed geheel wilt krijgen. Natuurlijk hoef je deze dingen niet zelf te doen als je niet wil. Je kan naar een goede in lijster gaan en je verzuchtingen kenbaar maken zodat men daar alles kan afwerken zoals jij het wil. Maar als je deze werkwijze zoals ik ze beschreven heb en zoals ik ze toepas door een lijstenmaker laat uitvoeren dan ben je heel wat euro’s kwijt en dan is het misschien nog niet zoals je zelf zou willen.

Mijn volgende bespreking zal over een portret gaan dat ik maakte in pastel voor een kennis.

30-07-2010 om 00:00 geschreven door priet  

Zoals ik de vorige keer gezegd heb zou ik iets meer gaan zeggen over de afwerking van het schilderij.

Ik kan zeggen dat alles wat langer geduurd heeft dan normaal maar dit komt door de warmte. De hitte die de voorbije week heerste kan ik niet zo goed aan. Vermits we nog geen airco hebben in de kamer waar mijn PC staat kon ik door de hitte niet veel werken op de PC. Maar vandaag is het weer veel beter het haalt de graden die ik het liefste heb. Natuurlijk kan het niet altijd 25° zijn maar ik hoop toch nog een tijdje en die 35°à 36° mogen voor mij gerust wegblijven. Eigenlijk alles wat boven de 30 uitstijgt is voor mij” trop” en “trop” is te veel zoals Van den Boeynants is zijn tijd zei.

Naar het schilderij nu. Ik heb vorige keer geschreven dat de plakband rond het schilderij een bepaalde reden had. Vandaag kan je zien welke reden dat is. Het de bedoeling is om daar waar de plakband zit  geen kleur te krijgen waardoor je als het ware een passe-partout rond je werk legt en onmiddellijk na het verwijderen van de plakband een totaal ander zicht hebt op je werk. Je ziet ook dat er op een paar plaatsen een heel klein beetje verf onder de plakband gekomen is. Deze verf ga ik proberen weg te wassen iets wat meestal nogal goed lukt omdat het geen grote hoeveelheden verf zijn. Ook zie je dat de randen van het papier gekarteld zijn wat aangeeft dat het handmate papier is. Ik heb vroeger al eens gezegd dat ik het spijtig vind om deze mooie rand achter een passe-partout te plaatsen want dan gaat het gegeven van dit mooie handgeschept papier verloren. En je mag wel laten zien vind ik dat je werk gemaakt is op het beste papier wat je kan vinden. Door ervoor te zorgen dat je al een eerste passepartout verkregen hebt met het  afplakken kan ik nog verder gaan experimenteren bij het inkaderen. Maar de  volgende keer zal ik je het resultaat laten zien en ook de uitleg geven hoe alles tot stand gekomen is..

16-07-2010 om 00:00 geschreven door priet  

Het is wel warm maar ik ga vandaag toch weer een stukje schrijven over deze aquarel. Er zijn momenten in een mens zijn leven dat de ontgoocheling in en door mensen zeer groot en zwaar om te dragen is. Maar ook met dit soort zaken maak je best zo snel mogelijk korte metten. En dat heb ik bij deze ook gedaan. Ik ben over een denkbeeldige lijn gestapt en met daar over te stappen is mijn leven niet verandert maar mijn zicht op een aantal dingen is wel degelijk verandert. Maar ook dit soort wijzingen in een mensenleven heeft zijn goede kanten. Het is zoals Johan Cruijff indertijd zei” Ieder nadeel heb zijn voordeel”.  En dat voordeel ga ik nu benutten in mijn verder leven.

Vandaag ga ik één van de laatste episodes van dit schilderij bespreken. Je kan op de foto zien dat de kleuren nog wat meer zijn opgehaald en dat het geheel meer diepte gekregen heeft.  Door over verschillende onderwerpen een extra laag te leggen krijg ik weer een betere eenheid in het werk. Ik heb hiervoor een zeer transparante en doorzichtige kleur gebruikt. Ook heb ik de achtergrond geglaceerd en nog wat meer in elkaar gewerkt  en alles lijkt me nu meer en meer te lijken op het werk dat ik bij het begin in mijn hoofd had. Het is zelfs mijn inziens beter geworden dan ik hoopte; omdat er nogal wat mysterie blijft bestaan over  verschillende onderwerpen. Vooral door op de voorkant (onderkant) van het schilderij een aantal zaken te schilderen die geen echte betekenis hebben maar eerder gekozen in functie van de rest van de aquarel. Ook heb ik de donkere vlek die ik schilderde om aan te geven dat er op de grote pot rechtsonder een stuk ontbrak en stuk was, lichter gemaakt. Ik heb met een vochtige borstel (geen natte borstel want dan ga je vlekken maken en misschien teveel kleur wegnemen) een gedeelte van de donkere partij terug weggenomen en opgelicht. Ik heb dit ook op een onregelmatige manier gedaan waardoor alles weer wat beter uitkomt en deze donkere kleur wel goed bijdraagt aan het geheel.

Je kan ook heel goed de plakband, die op het papier plakte en daardoor het schilderij afbakende, onderscheiden. Wat de bedoeling is en hoe ik het allemaal verder ga afwerken dat  verneem je de volgende keer.

01-07-2010 om 00:00 geschreven door priet  

Het is weer enige tijd geleden dat ik nog wat schreef over deze aquarel. Natuurlijk is het in dit geval de schuld van de wereldbeker voetbal maar zelf voel ik me ook schuldig omdat ik veel te weinig schilder. In de eerste plaats omdat ik een portret heb opstaan van het dochtertje van een kennis en dat het seffens meer dan een half jaar geleden is dat ik hem beloofde om het schilderij af te maken. En eerlijkheidshalve moet ik erbij zeggen dat er niet heel veel werk meer aan is. Het is  daarbij ook nog fantastisch gelijkend en toch ga ik er niet aan verder. Waarom? Ik weet het niet met zekerheid maar de hele rompslomp rond mijn pensionering en de onwaarschijnlijke en misplaatste werkwijze van de gemeente Bilzen is zeker één van de oorzaken. Ik voel me een beetje als bij het huisvuil gezet  door de stad want men heeft mij niet behandeld zoals het  hoort. De manier waarop men mij gepensioneerd heeft is zeer laakbaar. En het is niet de administratie die in de fout gegaan is maar eerder de beleidsmensen van Bilzen die hun plichten en afspraken niet nagekomen zijn. En geloof het of niet maar dit alles heeft  er voor gezorgd dat ik niet al te best heb gefunctioneerd in de voorbije weken. Het gaat nu een beetje beter maar nog niet zoals het zou moeten zijn. Eigenlijk heeft dit alles weinig met schilderen te maken maar van de andere kant kan ik door deze zaak niet doen wat ik graag doe namelijk schilderen.

Nu verder met het schilderij zelf. Je kan duidelijk op de foto zien dat er weer een aantal dingen aangepast zijn. Vooral de kleuren van de verschillende urnen en potten heb ik weer wat verder verdiept door er een nieuwe kleurwassing  over aan te brengen.  Je ziet het bijzonder goed aan de bovenkant van de aquarel waar alle onderwerpen veel beter tot hun recht komen tegen de blauwe achtergrond van het water. Maar ik ben ook begonnen met iets meer detaillering aan te brengen. Je weet zo goed als ik dat een voorwerp dat een tijd op de zeebodem ligt verschillende soorten onderzeese  organismen en stoffen op gaan inwerken. Ook gaan zich een aantal minuscule kleine deeltjes zich vasthechten aan die voorwerpen. Waardoor er een soort van wratten ontstaan die meestal alle mogelijke kleuren hebben maar zeer zeker worden beïnvloedt door de kleur van en het materiaal waaruit de blootgestelde onderwerpen gemaakt zijn. Deze verschillende deeltjes heb ik in eerste instantie aangebracht in de nog licht vochtige kleurwassing. Het gevolg is dat die nieuw aangebrachte kleuren lichtjes gaan uiteenlopen, waardoor je een mooie tint en een duidelijk kleurverschil krijgt.

Het is allemaal nog niet zoals ik het graag zou willen, maar het gaat nu stilletjes aan de goede richting uit. Althans dat gevoel heb ik als ik het werk maar zeker de foto bekijk. Weet je dat je soms meer ziet op een foto dan op het schilderij alhoewel het schilderij veel groter kan zijn dan de foto. Maar een foto kan je heel gemakkelijk het onderste boven houden, waardoor je een aantal dingen vanuit een heel ander perspectief kan bekijken. Je zou dit ook eens moeten doen met een foto (uit een weekblad of krant) en gegarandeerd ga je dingen zien die je niet ziet op de normale manier.

De volgende keer ga ik weer wat verder en ik hoop dat ik weer wat meer goesting krijg om te schilderen, want de klok terugdraaien in mijn geval gaat in geen geval en dat is maar goed ook.

20-06-2010 om 00:00 geschreven door priet  

Het is een hele tijd geleden dat ik nog wat geschreven heb op mijn blog. Door de vele administratieve documenten en paperassen die je moet bijhouden en invullen voor mijn pensioen is alles wat het blog aangaat iets op de achtergrond verdwenen. Ja het schilderen heeft er bij moeten inboeten en dat is nog het meest spijtige van alles vind ik.

Maar nu ben ik er weer en ik hoop dat het vanaf nu weer wat beter kan gaan. Op de bijgeplaatste foto zie je weer een duidelijke vooruitgang. Zoals altijd probeer ik ook nu weer aan de hand van deze foto de verschillende stappen die ik verder genomen heb aan te tonen.

Allereerst zou je de achtergrond nog eens goed moeten vergelijken met de vorige achtergrond. Je kan ook hier weer zien dat ik alles nog meer door elkaar gewerkt heb. Hierdoor mag ik stellen dat nu stilletjes aan de achtergrond heb die ik voor ogen had toen ik aan het werk begon.

Vervolgens dien je de linkerkant ook eens te vergelijken met de vorige foto. Ook hier zijn er nogal wat wijzigingen in de voorwerpen aangebracht. Als je goed kijkt dan zie je dat de verschillende kleuren dieper gemaakt zijn. Dit is een werk dat je enkel kan bereiken met veel geduld. Het wordt gedaan met steeds de ene na de andere wassing over elkaar aan te brengen. Het gevaar bij aquarel bestaat er wel in dat je de te overschilderen ondergrond niet genoeg laat drogen en dan krijg je problemen. Als de onderlaag niet volledig droog is dan ga je geen zuivere kleuren meer krijgen en dan gaat heel veel van de zo typische aquarelglans verloren. Meer nog je kan er dan een redelijke smeerboel van maken. Om het droogproces enigszins te versnellen gebruik ik een haardroger waarmee het gedeelte dat ik wil beschilderen kurkdroog maak en dan pas zet ik er een laag overheen. Je ziet nu ook in denk waarom het zo van belang is om een goede kleurmenging te maken maar  je moet er zeker ook voor  zorgen dat je genoeg van die bepaalde menging hebt om eventuele wassingen extra aan te brengen.

Ook aan de rechterkant heb ik verder gewerkt. Hier heb ik een aantal dingen verder verdiept maar ik heb ook de pot die tegen de grote kruik aanligt van een eerste kleurlaag voorzien. En ik heb deze foto bewust genomen omdat je nu heel mooi kan zien hoe de eerste laag en de tweede/derde laag eruitzien. Je ziet heel duidelijk dat de kleur van de pot die pas geschilderd is veel bleker is dan de kruik die reeds een derde laag heeft gehad. En dit is dan weer één van de eigenschappen van aquarelverf die je extra kan gebruiken. Je kan hierdoor een achtergrond nog verder naar achteren duwen door de kleuren op de voorgrond te verdiepen. Dat is wat hier nu gebeurt. Wanneer ik alle kleuren van de verschillende voorwerpen even duidelijk zou schilderen dan zou het dieptezicht een heel stuk minder zijn.

Ik lees nog al eens een keer op mijn blog van mensen die aquarellessen volgen dit soort weetjes niet te horen krijgen op hun cursus. Wel dat vind ik zeer vervelend en ook zeer oneerlijk van deze begeleiders die eigenlijk de meest voor de hand liggende eigenschappen van het medium aquarel niet meegeven aan hun cursisten

De volgende keer, die hopelijk niet zo lang duurt als nu het geval was, zal ik weer iets meer van dit werk onthullen.
Foto 006

08-06-2010 om 00:00 geschreven door priet  

Vandaag weer iets meer over deze aquarel. Er is me gevraagd hoelang ik aan dit soort aquarel werk. Wel dat is nooit helemaal nauwkeurig te zeggen omdat je niet altijd achter mekaar aan het schilderen zijt maar ook omdat je met aquarel heel veel moet wachten tot de lagen droog zijn eer je een nieuwe laag kunt aanbrengen. En als ik het bekijk op de laatste manier dan kan ik toch zeggen dat je een kleine 35 uren aan zulk een werk bezig bent. Het kan ook langer zijn maar om de waarheid te zeggen ik hou het niet nauwkeurig genoeg bij. Dit is toch iets wat ik meer en beter moet gaan doen omdat ik dan ook iets nauwkeuriger kan zeggen aan de hand van de uren wat de prijs is. Maar versta me niet verkeerd de prijs van een werk bepaal ik niet aan de hand van het aantal gewerkte uren maar op de kwaliteit van het werk (ook de in kadering speelt nog een bijzondere rol). Dus je ziet het is meer een kwestie van gevoel dan een kwestie van rekenkundige sommen. Alhoewel ik dat toch eens moet mee opnemen.

Vandaag weer iets meer over deze aquarel. Als je op de bijgeplaatste foto kijkt dan zie je dat ik een aantal eerste lagen opgebracht heb. Maar dan zie je ook goed dat ik al bij sommige stukken een tweede laag en of detaillering aangebracht heb. De eerste laag stukken zie je het duidelijkst bij de lange fles aan de rechterkant. Ik heb het systeem dat ik gebruikte bij de vorige onderdelen gewoon verder gezet namelijk door een gedeelte van het voorwerp nat te maken en daar kleur in aan te brengen alles mooi te laten uitvloeien. Dit lijkt eenvoudig maar het is het niet maar dat heb ik in de vorige bespreking al uitgelegd.

Vervolgens ben toen de stukken van de eerste opzet nog nat waren overgegaan naar de andere onderdelen en ben ik daar een beetje beginnen te spelen met de verf. Ik heb dat gedaan nat op droog waardoor de verschillende kleuren en stippen een iets scherpere rand kregen en daardoor de indruk verwekken dat deze stukjes op de potten zitten. Je kan dit heel goed zien op het handvat en de opening aan de bovenkant van de pot aan de linkse kant. Door dit te doen krijg ik ook wat meer vorm en diepte in de potten en ik heb besloten om de twee technieken van nat in nat en nat op droog door elkaar te gaan gebruiken. Dit wil niet zeggen dat ik dit zo maar ga doen. Neen dit moet heel overwogen gedaan worden en het zal nog alleens zo zijn dat ik een nat in nat laag eerst helemaal moet laten drogen alvorens ik er met nat op droog kan gaan over zetten. En dit is natuurlijk het gegeven wat ik in het bovenste stukje heb uitgelegd over “hoe lang werk je aan zo een aquarel”.

Ook kan je heel goed zien dat ik aan de onderkant de verschillende onderdelen ben beginnen in te kleuren. Op dit moment kan je nog niet zo goed zien wat het allemaal is maar daar zal wel een beetje verandering in komen als alles nog wat verder uitgewerkt is. Toch ga ik er ook voor zorgen dat niet alles helemaal duidelijk en afgelijnd overkomt want dan, zou iets van het raadselachtige van dit schilderij verloren gaan. Met andere woorden ik wil dat er een aantal zaken blijven die niet helemaal duidelijk zijn zodat de toeschouwer zelf de kans krijgt om een invulling aan dat gedeelte te geven. Ik hoop dat mij dat lukt want het is meestal zo dat ik toch weer te veel ga invullen en aflijnen zodat het allemaal heel goed zichtbaar is. Neen het is nu de bedoeling dat alles iets mysterieuzer over gaat komen. Alvorens af te sluiten moet je ook eens naar de achtergrond kijken dan kan je goed zien wat ik gedaan heb om de donkere kleuren en lichtere kleuren niet zo naast elkaar te zetten maar ik heb ze eerder helemaal in elkaar laten vloeien. Hoe ik dit en nog andere zaken gedaan heb vertel ik een volgende keer weer.

De volgende keer weer iet s meer van dit werk en dan zal alles weer wat verder gevorderd zijn.

28-05-2010 om 00:00 geschreven door priet  

Vandaag ga ik weer wat verder met de uitleg over deze aquarel. Een van de meest  voorkomende problemen bij het maken van dit soort grote aquarellen is dat je genoeg verf moet aanmaken bij het begin van je schilderij. Maar het is nogal moeilijk om deze verf, waterverf of aquarelverf, op te slaan en te bewaren. Want als je de aquarelverf gewoon op je palet laat en je schildert een dag niet dan is het water verdampt of grotendeels toch en dan moet je opnieuw water gaan toevoegen aan het geen achtergebleven is op je palet en dan heb je natuurlijk niet meer dezelfde kleur. Ik heb er nu iets op gevonden om deze verf redelijk goed en ook redelijk lang te kunnen bewaren. In het tijdperk van de digitale fotografie is het niet meer zo evident om filmroldoosjes te hebben maar deze potjes zijn dus het ideale materiaal. Waarom? Heel eenvoudig je kan ze zeer goed afsluiten met het dopje dat bij deze potjes is en daardoor kan geen water verdampen en blijft je verf qua samenstelling praktisch hetzelfde als toen je ze aanmaakte. Alleen ik heb niet zoveel van die potjes meer. Ik heb er een hele hoop gehad (ik deed daar zaad van bloemen in) maar na een grote opruimactie heb ik die natuurlijk weggedaan waardoor ik er maar enkele meer heb. Maar goed ik kan me behelpen met deze potjes waarin ik mijn verf bewaar zodat ik tijdens het hele proces kan putten uit dezelfde samengestelde verf. Ik kan de verf terug opzuigen met een injectiespuit en op die manier terug op mijn palet brengen.

Maar nu tot de orde van de dag het schilderij zelf. Op de bijgeplaatste foto kan je zien dat ik weer wat verder ben gegaan met het schilderij af te werken.

Je kan nu duidelijk zien dat ik de grote pot aan de rechterzijde ben beginnen in te schilderen. Ik heb dat gedaan met gebrande Sienna Umber natuur in verschillende samen stellingen nat in nat op te brengen. Door dit te doen loopt de verf mooi in elkaar over en heb je geen scherpe randen. Je moet er natuurlijk wel op letten dat je alleen dat gedeelte van de tekening nat maakt dat je wil gaan beschilderen. Dit lijkt een evidentie te zijn maar veel beginnende aquarellisten vergeten dit nogal eens. Meestal als zij het woord nat in nat horen dan denken zij dat je het hele blad moet nat maken maar dat is natuurlijk niet nodig. Want door allen maar het gedeelte in dit geval de vaas aan de rechterkant, gaat de verf mooi in elkaar lopen maar gaat ze een harde rand nalaten daar waar je het papier niet nat gemaakt hebt en dat is natuurlijk mooi meegenomen omdat je daardoor de vorm van de vaas mooi kan vastleggen. Hetgeen ik hier nu vertel wordt door de meeste aquarellisten niet zomaar gezegd daar moet je meestal een aantal lessen voor nemen bij hen en dan nog wordt niet alles in één keer verteld. Maar goed hetzelfde procedé heb ik toegepast op de pot aan de linkerkant maar dan met de kleuren ultramarijn en Veridiangroen en Gummigut geel. En door een paar mixen te maken en uit te proberen op een stukje papier of in een voorontwerp zoals ik gedaan heb, kom je dan tot de meest  fantastische kleuren en kleurcombinaties.

Volgende keer weer iets meer of dit grote werk met al zijn problemen en uitdagingen.

18-05-2010 om 00:00 geschreven door priet  

Vandaag weer wat nieuwe uitleg over deze aquarel. Je kan op de bijgeplaatste foto zien dat ik begonnen ben met de verschillende objecten van een kleur te voorzien. En ik moet zeggen dat dit me uitstekend meevalt. Ik heb besloten om zoals ik vorige keer vertelde alles wat losser te gaan schilderen en door dat te doen gaat het inderdaad ook een beetje vlotter. Dat losser schilderen wil niet zeggen dat ik alles zomaar ga inkleuren zonder rekening te houden met het geschilderde object. Neen ik ga de kleuren meer in elkaar laten lopen en ik ga de objecten meer op mekaar afstemmen zeker wat de kleur betreft.

Je ziet nu al goed dat er maar een drietal kleuren gaan gebruikt worden maar door het meer nat in nat te schilderen ga ik proberen om met deze drie kleuren veel nuances te verkrijgen. Als je bv de middelste vaas bekijkt dan zie dat ik daar al een aantal kleuren in elkaar hebben laten samenvloeien, maar, ik heb er eveneens voor gezorgd dat er een aantal stippen in een contrasterende kleur zijn aangebracht. Om die stippen niet geheel te laten uitvloeien heb ik het gedeelte van het papier waarop het object is getekend goed laten opdrogen. Daarna heb ik de nieuwe kleur op de onderlaag aangebracht en heb ik tegen deze nieuwe kleur wat extra water gezet. Hierdoor gaat de  kleur (gebrande Sienna) wel nog een beetje uitvloeien (door het beetje extra water)  maar ze gaat zich niet vermengen met de onderste kleurlaag. Je moet er wel opletten dat je de onderste laag helemaal droog laat worden. Doe je dit niet dan gaan de kleuren zich vermengen en dan kan je moeilijk scherp afgelijnde onderdelen op een reeds gekleurde ondergrond schilderen.  

Ook kan je zien dat bij de dikkere kruik de donkere kleur aangevuld is met een heel lichte (blauwe waas) kleur. Wel dit is gedaan om achteraf als alles klaar is, een mooie lichte vlek te laten verschijnen, die als het ware licht gaat geven in het schilderij. Deze dingen kan je zeer goed doen met aquarel, omdat aquarel nu eenmaal transparanter is dan de meeste andere mediums zoals olieverf, acryl of pastel. Je verstaat nu ook wel dat je een aantal dingen goed moet plannen bij aquarel alvorens te gaan schilderen. Men zegt weleens dat aquarelleren 40 % schilderen is en 60 % wachten tot het geheel droog is of nadenken over de volgende stappen die je wil nemen in je schilderij.

Tevens is deze techniek op de andere kruiken toegepast maar daar zal in de volgende bespreking meer over gezegd worden.

12-05-2010 om 17:31 geschreven door priet  

09-05-2010 om 00:00 geschreven door priet  

Vandaag ga ik beginnen met de beschrijving van het schilderij “Schatten uit de zee”.

Het voorontwerp is dusdanig meegevallen dat ik besloten heb om een grotere aquarel te gaan maken. De afmetingen van deze aquarel zijn 52cmx71cm dit is een volledig aquarelblad. Ik ben er achter gekomen dat je indien je redelijk groot werkt je er best voor zorgt dat het papier niet gaat bobbelen tijdens het schilderen. Daar kan je op  twee manieren voor zorgen ofwel ga je het papier opspannen op een ondergrond waardoor het papier zich zelf zo hard spant dat het veel weg heeft van een vel op een trommel ofwel ga je zwaar papier kiezen. Ik heb voor het laatste gekozen. Ik  heb een goed  papier van Arches gekozen dat een gewicht heeft van  640 gram/m² .  Ik heb niet de aller ruwste oppervlaktestructuur gekozen. Iets wat ik achteraf gezien misschien beter wel had gedaan. Ik heb er ook voor gekozen om mijn manier van schilderen te wijzigen. Ik ga in dit werk iets minder in detail  schilderen, wat niet wegneemt dat je heel goed de verschillende objecten  zult kunnen onderscheiden. Maar het is de bedoeling om op deze wijze meer ruimte open te laten in de uitwerking van het onderwerp waardoor de toeschouwer de kans krijgt om een aantal zaken zelf in of aan te vullen. Om het schilderij zelf  nog wat beter te laten uitkomen ga ik het hele papier afplakken met een tape van 1 cm zodat wanneer ik de tape ga verwijderen (als het schilderij klaar is) er een extra witte boord rond het werk gaat tevoorschijn komen. Hoe dit experiment gaat uitvallen zal ik binnen een aantal dagen weten.

Zoals altijd begin ik mijn schilderij/aquarel met een goed uitgewerkte tekening. Op deze tekening probeer ik toch zoveel mogelijk details aan te brengen. Of ik al deze details ga gebruiken laat ik voorlopig in het midden maar het is wel zeker dat ik ga proberen om een lossere stijl te gebruiken. Op de tekening zie je duidelijk de verschillende objecten staan. Het zijn wat potten en vazen of amforen die men heeft opgedoken uit de zee of die men nog moet ophalen. Dit laat ik in het midden en dat moet de kijker zelf uitmaken wanneer hij het schilderij gaat bekijken.

Mijn volgende bespreking gaat handelen over mijn eerste stappen aan deze aquarel.

06-05-2010 om 14:40 geschreven door priet  

Schatten uit de …….Zee?

Vandaag laat ik u het afgewerkte voorontwerp zien. Je kan duidelijk zien dat dit werkje op een aquarelblock gemaakt is . Ik heb hiervoor een Hahnemuhleblock genomen omdat dit papier een aparte structuur heeft. Maar ik moet er nu dadelijk bij zeggen dat deze structuur en de kwaliteiten van het papier me niet zo heel goed bevallen. Je moet natuurlijk eerst het papier uitproberen alvorens je kan zeggen dat het je ligt of niet ligt. Ik ga in elk geval geen groter eindwerk maken op dit papier, maar de Block kan wel dienen voor ontwerpen te maken. Daarbij het is niet zo groot van afmetingen (30x40 cm) waardoor de aankoopprijs ook niet zo groot was.

Als je op het werkje kijkt naar de verschillende onderdelen, die inderdaad een aantal potten en kannen of vazen zijn, zoals enkele bezoekers al melde; dan zie je dat ik geprobeerd heb om deze diverse objecten een uitzicht te geven alsof ze jaren onder water gelegen hebben. Daardoor krijg je dat onregelmatige oppervlak en de verschillende kleuren. Met deze theorie voor ogen heb ik me kunnen uitleven in het ineen laten lopen van de verschillende kleuren en tegelijkertijd een aantal nieuwe dingen kunnen creëren. Deze nieuw ontstane kleuren kan je met geen ander medium verkrijgen. Het in elkaar laten lopen van aquarelverf en dan proberen die nieuwe toestanden en eventuele ontdekkingen in de hand te houden, geeft een uniek gevoel. Het is dat wat aquarelleren zo moeilijk maar ook zo fantastisch maakt. Het onberekenbare van deze verf en het water toch min of meer proberen te sturen geeft een fantastisch gevoel.

Doordat het papier niet de reacties geeft die ik eigenlijk verwachte waardoor het onderwerp niet het uitzicht heeft wat ik verwachte, doet niet af aan de waarde van deze studie. Het is zelfs zo dat mijn zoon Maarten dit werkje verkiest boven verschillende andere uitgewerkte studies. Ook hierdoor kan je dan weer zeggen, dat er voor alle schilderijen en stijlen, wel geïnteresseerden bestaan, maar je moet ze natuurlijk tegenkomen of kennen. Eén van de positieve elementen van deze studie is dat ik nu weet, dat ik van dit onderwerp een prachtige aquarel kan maken. Het eindwerk ga ik laten meedoen aan de A. Winterswedstrijd 2010. En ik weet bijna zeker dat ik met dit nieuwe werk, als alles lukt zoals ik het wil, kan meedingen naar een verdere selectie in de eindtentoonstelling in Gouvernementsgebouw van Nederlands Limburg te Maastricht op het einde van dit jaar. Maar dan moet het werk wel nog twee jureringen op een positieve manier doorkomen dus ik hou mijn vingers gekruist dat deze nieuwe aquarel gaat lukken.

Mijn volgende bespreking gaat handelen over de echte aquarel die ik ga maken.

30-04-2010 om 17:57 geschreven door priet  

27-04-2010 om 23:59 geschreven door priet  

Pastelschilderij: Durbuy

Vandaag ga ik een stukje schrijven over een schilderij dat ik in 1997/98 maakte maar waar ik de voorbije  zomer zomaar ineens iemand aan de lijn kreeg die vroeg of ik deze schilderij nog had. Hij herinnerde zich dat hij deze schilderij ooit eens op een tentoonstelling had gezien. Ik had dit schilderij inderdaad nog maar ik had ze opgeborgen in mijn ladekast waar al mijn schilderijen die ik in de loop der jaren gemaakt heb opgeborgen liggen. Dat terug vinden is niet zo moeilijk omdat ik alles per 5 jaar in een lade opgeborgen heb en ik ben  nu mijn 6 lade  aan het vullen. Niet dat ik zoveel schilderijen produceer of thuis liggen maar toch het zijn er over de voorbije dertig jaren toch heel wat geworden.

Nadat ik het schilderij had opgevist kwam ik tot de vaststelling dat het werk er nog redelijk goed uitzag ondanks het aantal jaren in de kast. Maar ik moet zeggen eigenlijk komt er niets aan dit soort werken als ze goed opgeborgen of geconserveerd zijn. Dit was en is een pastel en pastels bewaar ik liggend met als beschermer een dun doorschijnend papier dat speciaal voor dit soort doeleinden gebruikt wordt. Ik ben alles nog eens gaan nakijken en heb hier en daar nog wat kleur bij aangebracht en heb er een nieuwe lijst voor gekocht en terug ingelijst. Want je mag wel weten wanneer ik een schilderij een redelijk tijd ingelijst heb en er is geen interesse voor dan haal ik het schilderij uit de lijst en vervolgens bewaar ik het werk los zoals hierboven beschreven. De lijst zelf bewaar ik ook maar het gebeurt meer dan eens dat ik zo’n lijst opnieuw kan gebruiken bij een ander schilderij en dan is deze lijst in gebruik of verkocht met dat ander werk. Wat er mis gegaan is weet ik niet maar ik heb geen foto genomen van het ingelijste werk en daar heb ik nu nog spijt van. Want toen ik alles klaar had heb ik de betrokken personen gemaild dat ik alles klaar had en zij zijn komen kijken. En wat dan gebeurt is zeer merkwaardig maar dan gaat zo’n werk opnieuw leven en niet in het minst voor mij zelf. Ik kan me dan perfect herinneren waar ik dat werk gemaakt heb en in welke omstandigheden. Dit werk heb ik niet op locatie gemaakt maar ik had tijdens een weekend in de Ardennen een aantal schetsen gemaakt en een behoorlijk aantal foto’s genomen van de locaties waar ik geschetst had. Ik kan er terloops bij vertellen dat ik honderden foto’s heb die ik allemaal bewaar in twee grote schoenendozen. Nu is dat allemaal niet meer nodig want met het digitale tijdperk dat we nu beleven kan je alle foto’s die je neemt gewoon op je PC plaatsen en ze zelfs nog aanpassen als je dat wil. Wel om een lang verhaal kort te maken die personen waren zo enthousiast over dit werk dat ze het zonder meer meegenomen hebben en het werk siert nu hun living. Waarom deze mensen zich dit werk nog herinnerde is even merkwaardig als eenvoudig zij zijn namelijk heel fervente bezoekers van de Ardennen en zij waren tijdens een van hun verblijven in de Ardennen in Durbuy geweest en hadden dit schilderij herkent en herinnerde zich dat zij ooit op één van mijn tentoonstellingen dit werk gezien hadden. En de rest is natuurlijk te mooi om waar te zijn namelijk dat een werk dat ongeveer twaalf jaar oud is ineens zomaar naar een nieuwe eigenaar gaat omdat deze zich nog herinnerde toen zij op de plaats waar het schilderij naar verwijst aankwamen en zeiden dat schilderij zouden we willen hebben.

En inderdaad zij hebben het nu en het hangt op een zeer mooie plaats, prachtig toch zowel voor mij als voor de nieuwe eigenaars.

Mijn volgende bespreking gaat weer handelen over een nieuw werk dat ik gemaakt heb en dat nu in de Regionale tentoonstelling van de A. Wintersprijs hangt in het Aldegondiskerkje van As. Deze tentoonstelling gaat door van 23 april (opening) tot zondag 16 mei 2010.

19-04-2010 om 11:20 geschreven door priet  

foto 004

10-04-2010 om 16:32 geschreven door priet  

05-04-2010 om 11:51 geschreven door priet  

Ik ga vandaag weer wat meer schrijven over deze aquarel. Natuurlijk kan je zien dat ik een stuk uit een foto van mijn werk geknipt heb, maar op dit stukje kan je perfect zien hoe alles van de leiding en de kraan geschilderd is.

Je ziet nu duidelijk dat ik nog een aantal dingen verder afgewerkt heb. De kraan zelf heb ik van wat meer kleur voorzien. Dit was wel nodig omdat hij in de vorige fase nog veel te bleek van kleur was. De reden waarom ik dit gedaan heb is doodeenvoudig gekomen omdat “hij “ (de kraan) nog niet genoeg “kraan” was naar mijn goesting. Ik heb aan de aansluiting bij de muur wat meer kleur gebracht door een heel klein beetje gouden oker aan te brengen. Dit heeft als gevolg dat de kleur van de weerspiegeling van de buis niet te hard is maar dat zij een goede aanvulling is voor de reflectie die de buis op de kraan werpt. Nu kun je natuurlijk gaan zeggen wat zijn dat voor “pietluttigheden” maar ik geef je hier een voorbeeld waar dit soort “kleine” aanpassingen zeer nuttig en haast onmisbaar voor zijn. Hiermee kan je, je werk dat beetje meer te geven dan het gewone. Je kan tevens zeer goed zien dat ik de buizen ook van dezelfde kleur voorzien heb. Het zijn maar heel kleine vlekken, maar die vlekken geven net die meerwaarde aan je werk. Ze maken alles wat realistischer maar ook de eenheid van kleur wordt hierdoor bevestigd en het is daar waar ik naar streef. Ik zeg er wel in één adem bij, dat dit hetgeen is waar ik naar streef, dat hoeft daarom voor een andere schilder helemaal niet het evangelie te zijn.

Je moet ook eens kijken naar de “mof” die net voor de tweede bocht zit. Deze mof is zeker niet het scheldwoord voor een Duitser maar het is de naam voor één van de toebehoren bij dit soort verbindingen. Met andere woorden is dit een verbindingsstuk dat je de mogelijkheid geeft om twee stukken leiding aan elkaar te zetten. Het voordeel van dit onderdeeltje is  dat je achteraf steeds met deze schroefverbinding alles demonteren zonder alles te moeten afbreken. Dit stuk zit in de werkelijkheid niet verwerkt in het buizenstelsel. Maar ik vind dat wanneer je zo’n verbinding maakt, dit onderdeel moet te plaatsen om een goed werk af te leveren. Maar het geeft mij natuurlijk ook de gelegenheid om weer iets extra’s te doen en daardoor mijn honger naar deze “pietluttigheden” te stillen. Je ziet natuurlijk de lichtvlek die op dit verbindingsstuk valt. Deze lichtvlek is wel licht van kleur en dat mag ook weer omdat het een stukje extra in de aandacht brengt. Je ziet natuurlijk ook dat dit onderdeel met een platte sleutel kan los- of vastgedraaid worden.

Wat ik zelf ook heel goed geslaagd vind zijn de bevestigingsstukken die de buis aan de muur bevestigen. Zelf kick ik op dit soort dingen en ja ik wil zeker niet hautain klinken maar ik vind alles tot nu toe redelijk geslaagd.

Bij de volgende bespreking zal weer het geheel verder ontleed worden.

25-03-2010 om 18:33 geschreven door priet  

Vandaag ga ik weer wat verder met de uitleg rond deze aquarel. Het is en blijft een balanceren op een slappe koord als je zo een grote aquarel maakt. Maar ik ben er aan begonnen en ik ga ze nu ook afmaken natuurlijk. En als het enigszins kan op een fatsoenlijke manier.

Als je op de bijgeplaatste foto kijkt dan kan je zien dat ik verder ben gegaan met het schilderen van de kraan en van de bevestigingen die de waterleidingsbuis op haar plaats houden. De kraan is een redelijk moeilijk stukje geweest niet omdat het te groot was maar eigenlijk meer omdat hij maar een klein onderdeeltje van het schilderij is. Maar ik wilde dit onderdeel toch in de kijker plaatsen en dan moet je dat voorwerp wel proberen juist weer te geven. Ik weet dat dit nogal contradictoir klinkt maar het is wel zo.

Om het witte chroom van de kraan te schilderen heb ik eerst de donkerdere delen die je op zo’n chromé kraan ziet geschilderd. Door deze onderdelen of stukjes juist te schilderen zoals ze zijn komt de kraan als vanzelf tevoorschijn. Als je hier gaat proberen om een kraan te schilderen dan krijg je hem niet of minstens zeer moeilijk op papier of doek. Wanneer je echter doet zoals ik gedaan heb de verschillende donkerdere en lichtere vlakken benadert als aparte vlakken dan zul je zien dat de vormen van deze vlakken veel beter te schilderen zijn als vlak en niet als vorm. Wanneer je dan de verschillende vlakken klaar hebt dan ga je het geheel als object bekijken en dan ga je zien dat het op een kraan lijkt in dit geval maar dat er nog enkele aanpassingen nodig zijn alvorens hij helemaal correct is weergegeven. In mijn geval was de kraan nog te vlak en had hij geen of niet genoeg  ruimtelijke impact. Ik ben toen gaan kijken waar de schaduw zat en waar het licht vandaan komt en ik kon constateren dat ik nog wat meer op bepaalde stukken aan de schaduw diende te werken. Ik kan je een voorbeeld geven door er op te wijzen hoe ik het hendeltje van de kraan geschilderd heb. Je kan denken dat is heel eenvoudig drie bolletjes en klaar is Kees. Maar dat is het niet. Bijzonder omdat dit hendeltje redelijk klein is en dat je daardoor niet veel plaats hebt om de donkere en lichte plekken te laten spreken . Kijk bevoordeeld naar het kleine donkere streepje tussen het eerste en tweede bolletje van dit hendeltje. En kijk tegelijkertijd naar het kleine donkere streepje boven op het eerste bolletje. Wel deze lijntjes zijn zo belangrijk, omdat, zij het eindpunt vormen van het hendeltje maar tevens ervoor zorgen dat je alles redelijk ruimtelijk kan bekijken. Wat nog vreemder is voor een leek is dat het lijntje aan de bovenkant van dat bolletje donker is, de meeste mensen zouden denken dat hetgeen bovenaan aan een object zit het meeste licht gaat vangen. En bij normale omstandigheden is dat ook zo, maar in dit geval is de kraan beschenen vanuit een lichtbron aan de linkerkant en van beneden naar boven en daardoor is de onderkant lichter als de bovenkant.

Nog een interessant stukje is het bevestigingsstukje links van de kraan. Ook dit onderdeel heb ik geschilderd op dezelfde wijze als de kraan en daardoor krijg je ook hier een mooie vorm. Bijzonder tevreden ben ik over de verschillende bochten van de leiding en hun aansluitingen. Natuurlijk moet je er hier van uit gaan, dat als je deze onderdelen redelijk goed kent het een voordeel is om ze schilderen en tekenen en dat daardoor allles iets minder moeilijk is. Maar ik kan je verzekeren dat ook dit een verduiveld moeilijke aangelegenheid is geweest.
Tot slot wil ik ook je aandacht vestigen op het rode bevestigingsstukje. Dit stukje was niet rood meer zelfs het stond er niet. Ik heb het gewoonweg toegevoegd omdat ik dacht dat dit een meerwaarde zou kunnen betekenen aan het schilderij. En ik denk dat dit een zeer goede inval geweest is geweest want dit kleine stukje trekt naar mijn mening net genoeg aandacht en brengt net genoeg kleur in het gehele grijze buizenstelsel.

De volgende bespreking zal ik verder gaan met het geheel af te werken en hier en daar nog wat zaken beter naar voor laten komen.

21-03-2010 om 16:11 geschreven door priet  

Ook vandaag ga ik weer wat vertellen over dit schilderij. De verschillende reacties die ik krijg op dit werk zijn fantastisch. Het doet echt goed te weten dat er mensen zijn die alles mee volgen. Ik weet dat er zelfs enkele het één en ander gebruiken in hun eigen schilderijen.  En dat is nou net het fijne en de drijfveer waarvoor ik deze blog heb namelijk “Mensen laten kennismaken met de verschillende werkwijzen die er zijn om aquarellen en pastels te maken.

Zoals je kan zien ben ik begonnen met loodgieter te spelen en ben  ik aan de buizen aan het werken geweest. De kunst is hier om de buizen zelf iets meer te laten spreken dan hetgeen ze zijn. Ik bedoel hiermee dat een buis van de waterleiding niet zo speciaal van aard is om er een schilderij aan te wijden. Maar ik wil wel deze leiding zo natuurlijk mogelijk op het papier krijgen.

Als je nu kijkt op de foto dan zie je dat ik getracht heb om de buizen een mooie kleur mee te geven maar tevens heb ik geprobeerd om deze buizen een kleur te geven die goed bij de omgeving past. En daar is het eigenlijk om te doen wanneer je iets gaat schilderen. Je moet namelijk proberen om het gehele plaatje zo te maken dat het aangenaam is om naar te kijken. Door nu een aantal kleuren te gebruiken die ik ook in de tegels en de vuile tegels gebruikt heb. Want door dit te doen krijg je weer een eenheid in het werk. Technisch gezien is het niet heel gemakkelijk om deze waterleidingsbuizen te schilderen want ze moeten er natuurlijk ook uitzien als buizen. Dat wil zeggen dat ze rond zijn maar ook moet je ervoor zorgen dat de bochten en ellebogen die onderdeel van deze leiding zijn er natuurgetrouw bij komen te liggen. En dat is natuurlijk een beetje andere koek. Het kan niet zijn dat je een paar lijnen trekt die grijs van kleur zijn en dat daarmee de kous af is. Neen je moet er voor zorgen dat er een lichte en schaduwkant aan deze buizen zit. Want enkel daardoor ga je er voor zorgen dat het geheel geloofwaardig is en er ook als dusdanig uitziet.

Ik laat het aan de toeschouwers over of me dit gelukt is maar ik zelf ben er ………………….. over en dat is natuurlijk ook iets waard.

Mijn volgende bespreking zal nog meer betrekking hebben op deze buizen en dan ook op de kraan die tenslotte een van de hoofdpunten van dit schilderij dient te worden.

16-03-2010 om 20:32 geschreven door priet