een selectieve kijk op de politiek en de actualiteit (en tussendoor ook eens iets anders)
02-06-2012
Cijfers
Cijfers. - 5.440 - De voorbije jaren zijn 5.440 buitenlanders Belg geworden zonder hun nieuwe vaderland ooit gezien te hebben, mensen die nooit één voet op Belgische bodem hebben gezet. "Dit is een ontsporing van de snel-Belgwet", zegt Theo Francken (N-VA), die de gegevens opvroeg bij de minister van Buitenlandse Zaken, in Het Laatste Nieuws. "In Frankrijk of Duitsland is het ronduit onmogelijk om de nationaliteit te krijgen zonder in het land gewoond te hebben. Alleen in België kan dat dankzij de snel-Belgwet", luidt het.
- 59.083.563 - Het bedrag dat niet-Belgen ontvangen voor kinderen die in het buitenland verblijven, bereikte een nieuw record. In totaal ging het in 2010 om 59.083.563 euro, een stijging van net geen 10 procent tegenover 2009. Dat bleek uit het antwoord van PS-minister Onkelinx op een vraag van Filip Dewinter. In de meerderheid van de gevallen verblijven deze kinderen in de EU, met Frankrijk als koploper. Daarnaast werd 1.026.225 euro uitbetaald aan 1. 062 rechthebbenden voor 2.054 kinderen die niet in de EU verblijven. Om te vermijden dat een dubbele kinderbijslag wordt uitgekeerd, stuurt Nederland reeds enige tijd een eigen controle-orgaan naar betreffende landen om na te gaan of de kinderbijslag aan ouders van in het buitenland verblijvende kinderen gewettigd is. De Nederlandse regering (toen die er nog was) heeft zich bovendien voorgenomen te streven naar een stopzetting van de export van sociale voorzieningen. In eerste instantie zouden, via de invoering van het zogenaamde woonlandbeginsel, de kinderbijslag, arbeidsongeschiktheids- en nabestaandenuitkeringen worden aangepast aan het welvaartsniveau in de betrokken landen. Naar aanleiding van het bekend raken van de nieuwste cijfers, pleit het Vlaams Belang er alvast voor om het Nederlandse voorbeeld te volgen en op die manier de export van kinderbijslag te stoppen.
- 180.000 - België betaalt 180.000 pensioenen uit, goed voor 66 miljoen euro, aangepensioneerden die in het buitenland wonen. De grootste groep zit in Italië. Daar krijgen 40.375 mensen, samen voor 14 miljoen euro, een pensioen uit ons land. Daarop volgt Frankrijk met 37.815 personen, goed voor 16 miljoen euro, gevolgd door Spanje met 20.061 personen voor 10 miljoen euro, Nederland met 18.717, Turkije met 8.084, Canada met 5.993, Marokko met 5.661 en de Verenigde Staten met 4.428 personen. Gepensioneerden die in België wonen worden streng gecontroleerd op bijverdienen. Men mag wel beperkt bijverdienen, maar ondanks men binnen de toegelaten marge blijft, wordt bij de jaarlijkse belastingberekening van het ontvangen pensioen ongeveer 20% teruggevorderd doordat ge wegens de samenvoeging met het karig bijverdiende bedrag automatisch in een hogere belastingsschaal terecht komt en waardoor ge op het verdiende ook nog eens extra belastingen moet bijbetalen dan er oorspronkelijk al ingehouden werden. (Ik spreek uit eigen ondervinding.) Maar zij die in het buitenland hun pensioen uitgekeerd krijgen ontsnappen aan deze controles en kunnen dus ongestoord bijverdienen. "Het is onrechtvaardig dat iemand die in België verblijft, strenger gecontroleerd wordt dan iemand die zijn pensioen in het buitenland krijgt." zegt Kamerlid Karolien Grosemans van de N-VA.
Wat een klein land als België allemaal moet betalen aan internationale bijdragen.
Van ons belastingsgeld vloeit enorm veel naar internationale verplichtingen.
Professor in Openbare Financiën aan de UGent en de VUB Herman Matthijs , zocht het allemaal uit.
Het gaat zowel over onze bijdrage aan de werking van de Europese Unie als aan bijdragen voor internationale organisaties en onderzoeken, de ruimtevaart, internationale ontwikkelingsprojecten, milieuverdragen, militaire samenwerking, steunprojecten, Europese sterrenwacht, ex-Joegoslavië-tribunaal en allerhande internationale commissies en samenwerkingsakkoorden.
Voor 2012 werden in totaal 174 begrotingsposten ingeschreven voor een bedrag van circa 9,5 miljard euro.
Het allergrootste bedrag gaat naar de EU: 5.838.900.000 euro,
gevolgd door het Internationaal Monetair Fonds met 1.847.704.000 euro.
Verder nog een kleine greep uit de lijst van bijdragen:
Voor de komende gemeenteraads verkiezingen van 14 oktober zijn ruim een derde, 36,3 %, van de Antwerpse kiezers van allochtone origine. Hiermee scoort Antwerpen aanzienlijk hoger dan de andere Vlaamse centrumsteden.
Verwacht wordt dat bij de verkiezingen in 2018 dit aantal nog zal oplopen tot de helft.
De burgemeester van Antwerpen, Patrick Janssens, relativeert al dadelijk deze cijfers met de bedenking dat er geen rekening wordt gehouden met het feit dat heel wat allochtone kiesgerechtigden niet zullen gaan stemmen.
De meeste politieke partijen zeggen niet van plan te zijn om zich in hun campagnes specifiek te richten naar de allochtone kiezers, maar ze willen wel allochtone kandidaten op hun lijsten.
In de regio ten zuiden van Antwerpen blijven de percentages aanzienlijk lager. Daar scoort Boom het hoogst met 15,1 % aan allochtone kiezers.
Andere steden: Mechelen: 22,8 % Lier : 9,9 % Gemeente met het hoogste percentage is Baarle-Hertog met 63 %.
Onlangs publiceerde de Brusselse afdeling van Open VLD een alternatieve kaart van Brussel op basis van typerende kenmerken per wijk.
Maar de partij kreeg hiervoor heel wat tegenwind. De kaart zorgde voor heel wat heibel en het verhitte de gemoederen in de hoofdstad. Vooral PS en FDF reageerden bijzonder heftig. Typisch. Deze twee partijen moeten altijd steigeren als iets van Vlaamse kant komt.
Brussel wordt in de komende jaren nóg multicultureler. Vandaag is reeds 56% van de Brusselse bevolking van niet-Belgische oorsprong en dat cijfer stijgt zeer snel.
Sociaal geograaf (VUB), Eric Corijn in Ter Zake.
"Als nu zelfs Jozef De Witte van het Centrum voor Racismebestrijding zegt dat 'de integratie' mislukt is, hoe valt dan nog een morele ban uit te spreken over mensen die twintig jaar geleden als eerste hetzelfde zegden.
Redacteur Walter Pauli in Knack
"De islam deugt inderdaad niet"
"Dat al die demonstrerende moslims in het Midden-Oosten democratie zouden willen zoals wij die hier kennen, is louter westers wensdenken. Op maandag betogen mensen voor vrijheid, op dinsdag mishandelen diezelfde mensen vrouwen omdat zij ook vrijheid vragen."
Wim Van Rooy, opinieschrijver, diploma Letteren wijsbegeerte, afd. Germaanse Filologie met als bijkomende specialisaties godsdienstwetenschap, in Knack.
Vier vrienden, Vincent,Martin, Paul en Lotte, organiseren twintig jaar nadat ze in hun studententijd elkaar leerden kennen bij een bergbeklimming van de Lofoten in Noorwegen, een reünie.Deze zal gehouden worden bij Martin en Lotte, die met elkaar getrouwd zijn en in Wales wonen.
Martin en Paul ontmoeten elkaar reeds in het station van Brussel-Midi, waar ze samen de Eurostar nemen.Het contact en de verdere reis verlopen eerder stug.Ieder op zich heeft zijn gedachten aan vroeger, aan hun ontmoeting en aan wat er toen gebeurd is.Elk van hen heeft zo zijn eigen karaktertrekken waar de ander het soms moeilijk mee heeft.
Op bestemming aangekomen worden ze in het station opgehaald door Martin.Lotte is er niet bij.
Evenals bij Bittere Bloemen van Jeroen Brouwers, ook hier een zwaar en complex taalgebruik met dikwijls zeer lange zinnen.
Een willekeurig voorbeeld:
De Great Western reed met ingehouden vaart misschien zaten ze achter een stoptrein.Door de traagheid leek de buitenwereld aanraakbaar dichtbij; in een feeëriek dorpje dat de spoorlijn niet goed had kunnen ontwijken was een jaarmarkt aan de gang met harlekijnachtige volksdansers en uitbundig klokgelui dat gerafeld door de ramen drong; op een zonnige straathoek met vakwerkhuizen knipoogde een knalrode Doctor Who-telefooncel met zijn spiegelende ruitjes, op al die oude daken prijkte een komische wirwar van schoorstenen en takken van een alleenstaande eik vlak langs het spoor hielden een roze ballon gevangen terwijl de trein verder sjokte en een feestelijk rinkelende overweg passeerde en het dorp bleef achter, maakte plaats voor een tarweveld dat in de wind rilde als een paardevacht en daar kronkelde een smal riviertje vol felzilveren schubben, een opklimmende heuvel begon het zicht weg te duwen en dwong Pauls blik omhoog, naar een straalvliegtuig dat de hemel met een krijtlijn in tweeën deelde en hij dacht weer aan de bom, en dat al die gebeurtenissen (want het gold voor de val van de Muur, het gold voor 9/11, voor maanlandingen, voor internet, olympische spelen, wereldkampioenschappen) werden uitgeroepen tot wat je leven van jongsafaan, het leven van jouw generatie en jouw tijd, bepaalde maar het klopte niet hij voelde dit als groeiende zekerheid: dat in je laatste gedachten geen plek zou zijn voor die gebeurtenissen en voor alles wat kranten en televisiejournaals belangrijk vonden, en niet voor persoonlijke overwinningen,inzichten, ingenieuze plannen en carrières of zelfs maar voor een geloof; het allerlaatste waaraan je je, in bed, blind, happend naar lucht zou vastklampen was de herinnering aan de lach van een geliefde, het uitzicht in een ver land op een plek waar je eens vijf minuten had gestaan, de geur in een huis waar je je welkom wist.
Een zin van 286 woorden!
Ik kon met momenten mijn gedachten er met moeite bijhouden en wist soms niet meer wat ik aan het lezen was.
Toch een goed boek.
'Een goed boek doet je op elke pagina stoppen met lezen omdat je een nieuwe visie krijgt voorgeschoteld op iets dat je altijd al zag maar nooit op die manier. Een goed boek heeft ook personages die je raken, die door hun lotgevallen een andere kijk geven op je eigen leven. (Cobra)
Grip gaat over vriendschap, over reizen, over zelfinzicht, over vergankelijkheid en over de vraag of je het leven leidt dat je had willen leiden.Of de keuzes die je maakte wel jouw keuzes waren.
Bij de toekenning van de Gouden Boekenuil op 5 mei in Gent won Grip de prijs van de lezersjury.
Voor mijn andere boekbesprekingen: tik trefwoord Gelezen in Zoeken in blog.
Het voorbije najaar (half nov. - die prachtige nazomer, weet ge nog?) heb ik een wandeling gemaakt door de toen op 25 mei door brand getroffen Kalmthoutse Heide.
Wandeling Schaap (blauw - 7,5 km) en Hagedis (groen - 2,7 km).
Wandelpad Hagedis, een sinds het voorjaar 2011 nieuwe bewegwijzerde wandeling, is enkel te bereiken via een verbindingsweg vanaf wandelpad Schaap of, iets verder, vanaf Mier.
Hier is nog duidelijk te zien dat het gebrand heeft.
Ook de bomen zijn totaal dood.
Begin van de verbindingsweg naar Wandelpad Hagedis.
Ook hier heeft het fel gebrand. Intussen is alles overwoekerd met het pijpenstrootje.
en alle heide is verloren...
Terug op Wandelpad Schaap :
In die periode met nog uitzonderlijk goed weer, ben ik veel gaan wandelen, daarbij steeds mijn grenzen verleggend, om zo te trachten terug op krachten te komen. Maar hier had ik me toch overschat en heb tegen het einde een stuk van de wandeling moeten inkorten om ten einde krachten toch nog terug aan de auto te geraken. Ik zou deze wandeling (in totaal toch 10 km) nu, een half jaar later, als test, graag eens opnieuw willen doen.
Het is vandaag juist een jaar geleden dat de Kalmthoutse Heide afbrandde.
Woensdag 25 mei 2011.
Terwijl ik even verlost was van de sonde voor mijn voeding, wou ik, om de spieren te oefenen, proberen om een klein fietstochtje te maken. In de verte zag ik een enorme rookpluim opstijgen. Eerst dacht ik aan een chemisch bedrijf in de haven dat in brand stond, maar daarvoor was het eigenlijk iets te ver uit de richting. Wat later hoorde ik op de radio dat het de Kalmthoutse heide was.
Na een lange periode van droogte was er niet veel nodig om het gebied in een minimum van tijd tot een inferno te veranderen. De brand was ongemeen hevig en 450 ha natuurgebied ging in de vlammen op. Het was de grootste brand ooit.
Wat de weerslag geweest is voor de reptielen, amfibieën en insecten in het gebied is nog niet duidelijk.
In het getroffen gebied is alle heide totaal weggebrand. Al na enkele maanden groeide er echter overal een soort gras, het pijpenstrootje, wat nu alles overheerst.
Waarschijnlijk, zo hoopt men toch, zal de heide wel terugkeren, maar de herstelperiode zal veel tijd vergen. Om de oude waarde te herstellen rekent men dat er 10 tot 20 jaar nodig zal zijn.
Na de brand werd het steunfonds Red De Hei opgericht.
Er werden talrijke acties opgezet, wat bijna 33.000 opbracht.Ook bedrijven en organisaties deden een duit in het zakje, goed voor 10.000 en individuele giften brachten bijna 8.000 op.Intussen werd de kaap van 50.000 overschreden.
Rudy Demotte, (PS) : "Vlaanderen gaat dezelfde weg op als Wallonië vroeger.Vlaanderen maakt stilaan hetzelfde mee als wat vijftig jaar geleden in Wallonië gebeurd is. Het is een les in nederigheid voor iedereen."
Johan Van Overtveldt, (redacteur Knack):
Na Wallonië in een sociaaleconomische woestijn te hebben omgetoverd, wil de PS nu hetzelfde voor België.
Bart De Wever (N-VA) moest het begin deze maand even kwijt: "Geen hond gelooft de media nog. Mochten ze buiten komen, ze zouden het zelf vaststellen."
In 'Reyers Laat' (op vrijdag 4 mei) zei hij over deze uitlating, welke wel wat stof deed opwaaien: "Af en toe heb ik een Karel De Gucht-moment en dan zeg ik eens heel scherp mijn gedacht. Maar ik neem er geen woord van terug."
Johan Vande Lanotte (SP.A) over de uithaal van Bart De Wever naar de media: "Ik heb nog nooit iets over de media gezegd, gezien zij verondersteld worden iets over mij te zeggen."
Maar ook Freya Van den Bossche (SP.A) liet zich tijdens haar 1-mei toespraaak in Gent even gaan met de woorden:
"Siegfried Bracke zou beter van achter zijn blog komen, van achter zijn computer kruipen en op straat lopen."
Karel De Gucht, Europees commissaris (Open VLD) blijft het bijzonder moeilijk hebben met de manier waarop de meerderheidspartijen omgaan met de N-VA. :
"Laat De Wever niet met rust. Val hem aan."
"Zolang je gebiologeerd blijft door De Wever, ontwikkel je geen eigen verhaal. Terwijl de tijd er nochtans rijp voor is."
Uit het rapport Verhuisbewegingen 2010 van Antwerpen blijkt dat de stad in dat jaar 100.000 verhuizingen registreerde.
Honderdduizend verhuisbewegingen in één jaar op een bevolking van een half miljoen inwoners!
Dat is een getal waarvan we toch wel even staan te kijken!
In 2010 kwamen 35.000 mensen de stad binnen, 25.000 stroomden uit en 45.000 verhuisden binnen de stad.
Uit de ontleding van de cijfers blijkt dat het aantal inwoners met de Belgische nationaliteit elk jaar met ongeveer 4.000 afneemt. Het aantal vreemdelingen daarentegen neemt steeds toe: in 2010 kwamen er 9371 bij, waarvan 3.722 uit een ander EU-land, 1.267 uit Marokko en Turkijë en 4.382 uit de rest van de wereld. Een opvallende trend is de groei van Spaanse nieuwkomers. Sinds 2008 is Spanje in Antwerpen het immigratieland nr vier. Aan de emigratiekant valt het aantal uitstromers met de Israëlische nationaliteit op. Hier tekende men een negatief saldo van ong. 100 mensen op.
Bij bewegingen binnen de stad valt het op dat veel Belgen verhuizen naar districten buiten de Ring of naar gemeenten in de rand. Wijken die Belgen winnen zijn o.a. de buurt van de Markgravelei, de Theaterbuurt en het Eilandje.
Wijken met de meest negatieve saldo zijn Luchtbal en het Kiel. Een keerpunt zijn wijken zoals Stuyvenberg, waar het aantal inwoners weer toeneemt.
Maar duidelijk is dat de witte stadsvlucht nog niet gestopt werd.
Het stadsbestuur nuanceert dit met het argument dat veel mensen Antwerpen binnenkomen als vreemdeling en vervolgens de Belgische nationaliteit verwerven, wat de statistieken beïnvloed. Ook ontdekken steeds meer jongeren de stad als student, blijven na hun studie plakken, maar als ze een gezin willen stichten vinden ze geen betaalbare woning en verlaten de stad van zodra ze een gezin stichten. 60% vertrekt zodra er kinderen komen. Zij zoeken een alternatief in de rand en werken zo het fenomeen van de witte stadsvlucht mee in de hand.
Wim Van Osselaer, VB-raadslid, leidt uit het rapport vooral af: Dat de bevolking groeit is het gevolg van de toenemende inwijking van vreemdelingen. De witte stadsvlucht is niet gestopt. Het vertrek van autochtonen moet worden aangepakt bij de wortels: de onveiligheid en de vervreemding. Er moet een kordater veiligheidsbeleid komen.
Antwerpen is niet van iedereen, het is een Vlaamse stad. De Vlaming moet weer centraal komen te staan. Van vreemdelingen moet worden verwacht dat ze zich aanpassen aan onze samenleving en niet omgekeerd. Enkel zo zullen Vlamingen zich opnieuw thuis voelen in de stad.
Ik hoor op het nieuws dat er gisteren namiddag en avond een onweer over het land getrokken is en het zo verschrikkelijk hard geregend en gehageld heeft. Op sommige plaatsen zijn er zelfs straten en kelders ondergelopen en sloeg de bliksem in.
Ik was echt verbaasd want ik heb hier, ten noorden van Antwerpen, totaal niets gemerkt: geen bliksem gezien of donder gehoord en geen druppel regen gehad. Het was heel de dag warm, zwoel, plakkerig weer. Ik ben om half vijf nog een wandelingetje gaan maken met de hond (logé voor 5 dagen). Bij terugkomst was mijn rug nat, maar niet van de regen, wel van het zweet.
(illustraties uit Het Nieuwsblad)
Actueel neerslagbeeld: (Klik op beeld om te vergroten)
De Drakenboom komt van origine enkel voor op de Kanarische eilanden. Zo vertelde de gids op Gran Canaria ons althans.
Deze speciale boom groeit op rotsachtige droge gronden en groeit zeer traag. Het duurt meer dan 10 jaar voordat de boom bloeit en is dan amper een halve meter hoog. Door de bloeiwijze ontstaan de vertakkingen waardoor de karakteristieke kruin ontstaat die verwijst naar de duizendkoppige draak. Daar deze boom geen jaarringen vertoont kan de leeftijd van een drakenboom alleen geschat worden naar het aantal vertakkingen in de kruin. Ze bloeit eens in de tien jaar.
De boom wordt, mede door zijn legendes en zijn karakteristieke vorm, met groot respect behandeld en verzorgd en op vele manieren gezien als het symbool van de Kanarische eilanden.
Ik zag deze drakenboom echter ook veel op Madeira, waaronder dit exemplaar welke volgens de uitleg al heel oud moet zijn.
Karel De Gucht, Europees commissaris voor Handel (in gesprek met De Standaard) :
"In Griekenland is het eindspel nu ingezet en hoe dat gaat aflopen, weet ik niet". De vraag is of iedereen de komende weken zijn sangfroid zal kunnen houden".
Als reactie op de uitspraak van Karel De Gucht ontkent de Europese Commissie dat er gewerkt wordt aan een exitscenario voor Griekenland uit de eurozone. "De Commissie wil dat Griekenland in de eurozone blijft", zegt woordvoerder Olivier Bailly in een "officiële" tweet op Twitter.
Radio1-presentator Koen Fillet op Twitter:
"Eén drachme bestaat uit honderd lepta. Ik oefen alvast."
Hij twijfelt er niet aan dat de uitstap van Griekenland uit de euro er komt.
Dat zegt de burgemeester van Schaarbeek Bernard Clerfayt (FDF). Clerfayt vindt dat Vlamingen hem niet de les moeten spellen over de veiligheid in de hoofdstad.
"Vlamingen die Brussel op dat vlak de les spellen, zouden beter naar hun eigen statistieken kijken."
De burgemeester reageerde hiermee op recente artikels over de veiligheid van Brussel.
"Er zijn een reeks feiten, dat is waar", geeft hij toe. "Maar dat wil niet zeggen dat België een heel onveilig land moet zijn, of dat Brussel en onze andere grote steden dat zijn in vergelijking met andere."
Meer nog. Brussel telt volgens hem minder criminele feiten per inwoner dan Antwerpen, Gent, Luik, Charleroi, Mechelen en Leuven. Daarvoor verwijst hij naar cijfers van de federale politie.
"De onveiligheid neemt toe in Antwerpen, neemt toe in Mechelen, neemt toe in Leuven, neemt toe in Gent, terwijl die de laatste tien jaar afneemt in het Brusselse Gewest", stelt hij.
"Dat wil niet zeggen dat er niets moet worden gedaan", voegt hij daar nog aan toe, verwijzend naar 'het hele veiligheidssysteem dat beter moet functioneren in het land'. "Brussel heeft 800 politiemensen te weinig. Ook het gerecht moet voldoende middelen krijgen om een snelle behandeling van gearresteerde personen te verzekeren."
- 3 per dag - Vorig jaar werden in ons land 1040 kleine handelszaken gewelddadig overvallen. Dat zijn er elke dag bijna drie. In 2010 waren dat er 982.
- 3,7 per 1000 - Ons land heeft een politiekorps van 39.861 man, goed voor 3,7 agenten per 1000 inwoners. Daarmee is ons korps groter dan dat van Duitsland (3 per 1000 inwoners), Luxemburg (3,2) en Nederland (2,2) (volgens de statistische dienst van de EU). Toch is er bij ons meer criminaliteit.
- 8,25% - Vorig jaar werden 8,25% van de bushokjes in Vlaanderen beschadigd. Vooral de glaspanelen moesten het ontgelden.
- 1604 - De Cel Vermiste Personen van de Federale politie behandelde vorig jaar 1604 nieuwe dossiers van verontrustende verdwijningen. Daarvan zijn 1508 personen inmiddels teruggevonden. 1357 van hen werden levend teruggevonden. 151 personen niet.
Tarik Melahi en een neefje gingen zondagnamiddag wat ravotten in de buurt van het station in Boom. Tarik en zijn neef liepen naar twee goederenwagons die op een stuk doodlopend spoor stonden. De vijftienjarige jongen klauterde op een wagon en raakte de bovenleiding. Hij kreeg een schok van drieduizend volt door zijn lichaam. Ondanks verwoede reanimatiepogingen kon de Boomse tiener niet meer worden gered.
Volgens de zwaar aangeslagen familieleden van Tarik hangt Tarik normaal nooit rond aan het station. Hij was meestal in de buurt van het park te vinden. Waarom is hij op de treinwagon geklauterd? Wist hij niet dat er spanning op de bovenleiding zat en dat hij met zijn leven speelde?
Zowat alle omwonenden van het station bevestigen dat er geregeld jongeren op de sporen rondhangen. "Zeker in het weekend, als er geen treinen rijden. Er wordt hier gevoetbald, ze steken de sporen over, spelen. Maar het is wel de eerste keer dat er echt iemand op een trein klautert" vertelt een buurtbewoonster.
Het neefje voelt zich mee schuldig, maar "Aan dit ongeval heeft niemand schuld." zeggen de familieleden.
Er gaan nu meer en meer vragen op om de sporen beter te beveiligen zodat dit soort ongelukken kan vermeden worden.
Erg wat er gebeurd is,
Maar wat deed Tarik op die goederenwagon?
Enkele reacties van lezers:
- Héél erg en héél spijtig, maar inderdaad, hij had daar niks te zoeken.
- Die sporen moeten niet beveiligd worden, op die manier is het makkelijk de schuld altijd aan een ander te geven.
- De sugestie om alles af te sluiten is onzin. Jongeren moeten normaal al beseffen wat het gevaar is. En de ouders moeten hun kinderen weg houden van 'verboden terrein'. De bovenleiding kunnen ze niet afsluiten, omdat een sectie dikwijls nog verder gaat langs stukken waar wel nog treinen rijden. En die treinen kunnen ze niet zonder stroom zetten. Ik vind het heel erg wat er gebeurd is, maar ik kan me niet voorstellen dat een jongen van 15 niet weet dat er stroom op die kabels zit!!!
- Als men al langer weet dat daar gespeeld word,waar ligt dan de opvoeding van sommige ouders.
- 'Aan dit ongeval heeft niemand schuld?' Euh, jawel hoor, in de eerste plaats Tarik en zijn neef zelf, omdat ze daar gewoonweg niet moesten zijn! En al ZEKER niet op een wagon klimmen! Het is heel jammer voor de nabestaanden, maar dit is echt een (triestig) geval van 'wie zijn gat verbrandt...'
- Verveling !!!! Zoals alle pubers tegenwoordig !!! En Pubers steken maar al te graag wat uit, achter de rug van de ouders. Hij zal daar naar alle waaschijnlijkheid niet alleen met 2 zijn geweest, maar in een grotere groep. Idem: al meerdere keren gewaarschuwd... Maar, uit ondervinding, sorry hoor: maar luisteren, doen die gasten niet. In tegendeel..worden nog agressief ook..
- Het is allemaal zeer erg natuurlijk, mijn medeleven met de nabestaanden. Doch, hoe kan een vijftienjarige - toch geen klein kind meer - besluiten op een trein te klimmen. Als 15-jarige weet je toch dat het verboden is op het terrein van de spoorwegen te komen, en het daar bovendien gevaarlijk kan zijn. Naar de NMBS wijzen is hier wel zeer makkelijk. Als je op een stoel midden op de rijweg gaat zitten en je wordt overhoop gereden, is dit dan de schuld van de minister van verkeer?
- Hij had daar niks te zoeken; de spoorwegen zijn verboden terrein voor onbevoegden! 3.000 Volt is echt wel levensgevaarlijk!
Ondertussen is het lichaam van Tarik naar Marokko gerepatrieerd.
Aanvankelijk was ik van plan mijn Weblog gewoon onder mijn echte naam te starten. Maar als ik zo eens naar de andere reeds bestaande keek, viel het mij op dat de meeste ervan met een schuilnaam werken. Vandaar dat ik uiteindelijk beslist heb dat ook maar te doen.
.../raa. is het geworden. R.A.A. is in feite niet zo geheimzinnig als het op het eerste zicht lijkt. Het zijn namelijk de eerste letters van mijn voornamen.