een selectieve kijk op de politiek en de actualiteit (en tussendoor ook eens iets anders)
24-01-2013
Smogalarm
Opgelet voor wie de baan op moet:
voor vandaag en morgen werd het 'Smogalarm' afgekondigd.
Op de autostrades, vooral rond de steden, geldt dan weer de snelheidsbeperking van 90 km/uur. In Brussel is dat op de plaatsen waar anders 70 toegelaten is, nu 50.
En dubbel opgelet: de politie gaat extra snelheidscontroles houden en de vaste flitspalen zullen ook vanaf 90 km/uur flitsen.
Nu, eerlijk gezegd, denk ik dat het moeilijk is om op een autostrade u aan deze snelheid van 90 te houden. Maar als het moet, moet het. Gewoon de anderen volgen en het komt wel goed. Zo simpel is het.
(⇒ Aanvulling: vandaag werden er al 1.925 voertuigen geflitst.)
Ben benieuwd hoeveel mensen en 'Beroemd Volk' er weer zullen vinden dat het allemaal niet voor hen bestemd is.
In 2007 was het kamerlid Jean-Marie Dedecker die toen bij de geflitsten behoorde. "Ik, of eigenlijk mijn chauffeur, reed misschien 125 per uur. Ik had haast, want ik moest op tijd zijn voor de regeringsverklaring van Verhofstadt", zei Dedecker. "Als ik me overal aan de snelheidslimiet zou houden, moet ik twee dagen congé nemen om nog ergens op tijd te geraken. Geen nood, ik zal die boete met de glimlach betalen. Ik heb er dit jaar al een tiental betaald." was zijn uitleg.
En in 2010 was het Prins Filip die toen begin februari de regel aan zijn laars lapte. Deze werd toen betrapt op de E19 aan 140 km per uur.
Maar hiervoor gaf men volgende uitleg: "Als er dringende redenen zijn, mogen prioritaire voertuigen sneller rijden". "Prins Filip woonde de slotdag van een congres over jeugdbeleid bij", melde de persdienst van het Paleis. "Het was een officiële verplaatsing met een escorte."
'Is dit een dringende reden?' vraag ik me toch af. Als wij naar ons werk moeten en er is zo'n maatregel afgekondigd, dan moeten we maar wat vroeger vertrekken om op tijd te komen. Dat geldt toch voor iedereen zou ik denken.
Ik heb niets tegen de leden van het Koningshuis, maar ik moet wel toegeven dat ze de laatste jaren wel heel veel moeite doen om zeer onsympathiek over te komen naar de bevolking toe.
Abbie en Jan zijn op reis in de bergen.Op een parking bij een berghut vragen ze aan een onbekende of hij een foto van hen wil nemen.De man maakt er heel wat werk van en vestigt hun aandacht op een veld bloemen waar het getal 27 zichtbaar in is.
Ze sturen het filmrolletje al naar huis om te ontwikkelen.Yvette, die op het huis let en haar vriend Rob die de fotos ontwikkelt, herkennen de foto als het werk van de beroemde fotograaf Alain Dubout.Ze besluiten de foto op formaat af te drukken en naar een veilinghuis te brengen om er geld aan te verdienen.Maar dan ontdekken ze dat de foto thuishoort in een reeks waarin elke foto gesigneerd is met de overeenkomende letter van het alfabet.Maar wat is de 27ste letter?Hoe ziet die eruit?
Het verhaal over 27ste letter komt via het neefje en nichtje van Yvette ook op school terecht, waar de kinderen tekeningen maken van hoe die letter er zou kunnen uitzien. Deze tekeningen komen ook naast de foto in het veilinghuis te hangen.
Pas wanneer Abbie en Jan een dagje Londen bezoeken en in het veilinghuis hun foto zien hangen, weten ze pas dat de beroemde fotograaf Alain Dubout tegenover hen heeft gestaan.
Yvette gaat op onderzoek in Noord Spanje naar de plek waar de foto is gemaakt en ze vindt de plek waar de fotograaf de twee en de zeven in het gras heeft gemaakt. Ze wil de fotograaf graag ontmoeten maar hij ontglipt haar steeds (thema welk ik nogal ben tegengekomen: nl. in Tarmac van Nicolas Dickner (besproken 25/3/2010) enLevi Andreas van David Pefco (3/4/2012)).
Het boek beloofde een goed verhaal te worden, maar werd naarmate het vorderde een nogal warrig geheel met verschillende dooreenlopende verhaallijnen en een rommelig, nietszeggend open einde.
Ofwel is de finesse me ergens ontgaan.
Voor mijn vorige boekbesprekingen: trefwoord 'Gelezen' (in 'Zoeken in blog'). Hiermee verschijnen dan enkel de 20 laatste. Voor de oudsten (van 2006-07-08): zie op http://blog.seniorennet.be/gelezen
- 896.155 - Uit cijfers van Vlaams minister van Energie Freya Van den Bossche (sp.a) blijkt dat in 2012 bijna 900.000 Vlamingen van gas- of elektriciteitsleverancier veranderden.
De energiemarkt werd op 1 juli 2003 vrijgemaakt.
Lange tijd behielden de historische leveranciers hun (dominant) marktaandeel, maar 2012 was het jaar waarin de energieconsument volop op zoek ging naar een goedkopere leverancier.
Het ging om exact 896.155 leverancierwissels, wat een recordverbreking opleverde. In 2011 ging het om 347.237 wissels. De grote verliezer is Electrabel, dochter van GDF-Suez, welke 521.588 klanten. verloor. Dat is dus meer dan de helft van de 896.155 wissels. De grote winnaar was Essent, dat 177.511 nieuwe klanten verwelkomde, zo blijkt uit de cijfers.
-326 - Bij het Belgisch UFO-meldpunt, de organisatie die meldingen van vreemde luchtverschijnselen verzamelt en zoekt naar verklaringen, zijn vorig jaar 326 waarnemingen binnengekomen, ruim 40 meer dan het jaar daarvoor.
Vrijwel alle meldingen komen van particulieren, maar bijvoorbeeld ook van het KMI. Van de onderzochte meldingen is negen op tien logisch te verklaren: het merendeel van de vreemde luchtverschijnselen blijken lampionnen, meteoren of kometen. Een kleine minderheid is niet te verklaren. Jaarlijks zitten er tussen de meldingen ook enkele grappen. "Maar die vallen er snel tussenuit, omdat mensen niet antwoorden op vragen of omdat het verschijnsel niet overeenkomt met de omgeving."
Ik had er niet zo direkt aan gedacht dat het vandaag is, maar hoorde het op de radio:
Vandaag, de maandag van de laatste volle week van januari, is de meest deprimerende dag van het jaar.
Dit althans volgens de berekeningen van een Brits psycholoog en voormalig professor van de universiteit van Cardiff.
Ja, het is winter. Maar die winter is al bezig van 21 december, wat tevens de korste dag van het jaar is. In die dagen hebben we de festdagen Kerstmis en Nieuwjaar in het vooruitzicht en overal is er versiering en speciale feestverlichting in de straten. In de huiskamer staat de kerstboom. Dat fleurt allemaal op natuurlijk.
Maar na Driekoningen en Verloren Maandag is dat echter allemaal gedaan. Het is nu echt volop winter en het zijn grijze donkere dagen. En ja, dat werkt deprimerend.
In het begin van de maand zijn er de solden die van start gaan, waar velen enthousiast naar uitkijken. Maar dat is nu weggeëbt. Het geld is op en er is voorlopig niets meer om naar uit te kijken. We hebben tekort aan (zon)licht, kampen daardoor met gebrek aan vitamine D en voelen ons loom en meer prikkelbaar. Dat zijn de 'winterblues'.
Maar waarom nu speciaal deze dag?
Gewoon kwatch, onzin.
In 2005 bedacht de psycholoog een wiskundige formule om de meest miserabele dag van het jaar te berekenen.
Maar als we weten dat hij dit deed in opdracht van het Britse reisbureau Sky Travel dat in januari meer reizen naar de zon wilde verkopen, moest hij wel met iets voor de dag komen natuurlijk. Na het uitbrengen van zijn zogezegde wiskundige formule, distantieerde de universiteit zich van de professor als 'wetenschapper van bedenkelijk allooi'.
Dat belette de psycholoog niet om in opdracht van ijsfabrikant Wall's Ice Cream ook nog de gelukkigste dag van het jaar te berekenen. En die valt volgens hem op een vrijdag half juni.
- 53 -Vorig jaar werden bij Koning Albert II 955 genadeverzoekschriften ingediend, waarvan deze uiteindelijk aan 53 veroordeelden de gratie verleende.
Het jaar voordien, in 2011, kregen nog 70 mensen de gatie op 993 aanvragen, wat neerkomt op een inwilliging van 7 procent van de verzoekschriften en waarvan 76% of ruim driekwart aan franstalige dossiers.
In 2012 werd 5,5 procent van de aanvragen ingewilligd. .
Ook dit jaar kregen meer Franstaligen gratie dan Nederlandstaligen. Uit beide landsdelen kwamen ongeveer evenveel aanvragen, maar de koning verleende gratie aan 39 Franstaligen en maar aan 14 Nederlandstaligen. Het verschil is wel iets minder groot dan de voorgaande jaren. Zo werden in 2010 bijvoorbeeld 69 Franstalige genadeverzoeken ingewilligd door de vorst, tegenover slechts 6 Nederlandstalige.
- 2.907 -Op anderhalf jaar tijd zijn er 2907 verblijfsvergunningen ingetrokken van Europeanen die het OCMW misbruiken. Vooral Roemenen, Spanjaarden en Bulgaren blijken misbruik te maken van het leefloon. Door de strengere controles moesten 989 EU-burgers het land verlaten in 2011, vorig jaar werd de verblijfsvergunning van 1.918 onrechtmatige steuntrekkers ingetrokken. In de meeste gevallen gaat het om schijnzelfstandigen: mensen die zich als zelfstandige inschrijven, maar eigenlijk voor iemand anders werken.
Nahima Lanjri, parlementslid en migratie-experte voor CD&V:
"Eindelijk wordt het misbruik van onze sociale zekerheid kordaat aangepakt."
- 7 -Uit cijfers van minister van Overheidsbedrijven Paul Magnette blijkt dat er bij het spoor de afgelopen jaren gemiddeld 7 wilde stakingen waren per jaar. Uit de cijfers blijkt ook nog dat de NMBS en bpost jaarlijks gemiddeld 18 stakingsdagen kennen. Bij Belgacom zijn dat er 11. Bovendien kende elk overheidsbedrijf de voorbije jaren een piek in het aantal stakingsdagen: 21 bij Belgacom in 2009, 27 bij de NMBS in 2011 en 29 bij bpost in 2011. De spoorbond ACV-CSC Transcom heefd beloofd dat er (als het van hen afhangt), ondanks de onvrede geen stakingen meer komen voor eind maart.
- 121 -In 2012 zijn 121 journalisten om het leven gekomen bij aanslagen of tijdens vuurgevechten. De meeste slachtoffers vielen in Syrië.In 2011 kwamen 107 journalisten om, in 2010 waren dat er 94 en het jaar daarvoor 113. Vandaag nog bevestigde minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) dat de Belgische oorlogsverslaggever Yves Debay (58) in Syrië omgekomen is.
Volgens al-Arabiya zou Debay gedood zijn terwijl hij verslag uitbracht van de gevechten tussen de Syrische oppositie en het regeringsleger in de noordelijke stad Aleppo. Volgens de militanten zitten de regeringstroepen achter de dood van de journalist.
Nog maar eens over de Koning zijn Kersttoespraak en tante Fabiola haar opgezette constructie voor belastingontduiking...
Twee interessante lezersbrieven hieromtrent uit de krant van voorbije zaterdag:
* De Koning. "We hadden het moeilijk met de verwijzing naar de jaren dertig in de kersttoespraak van de koning, maar ook wanneer hij zei dat we de vreemdelingen en landgenoten uit een ander landsdeel niet als zondebokken voor een economische crisis mogen gebruiken. Maar wat en wie bedoelde hij hiermee? Zou hij niet beter stellen dat de huidige crisis veroorzaakt werd door de subprimes, de bankencrisis in de Verenigde Staten die de rommelkredieten verpakt naar Europa bracht, wat dan geleid heeft tot het westers piramidespel van de banken. En mogen we niet zeggen dat we met een enorme belastingsdruk zitten en een loonhandicap van 10 procent ten opzichte van de buurlanden, dat de beslissingen over bedrijfsluitingen in buitenlandse hoofdkwartieren genomen worden, dat de Oost-Europese arbeiders misbruikt worden om onze arbeiders hun werk te komen afnemen, dat GDF-Suez gedurende decennia de energie minstens 25 procent te duur aangerekend heeft, dat de Brusselse Haute Finance de Belgische kroonjuwelen (Petrofina, ASLK-Fortis, Generale Maatschappij, Electrabel, Dexia...) aan Frankrijk verkwanselde en aan de basis ligt van de Waalse economische achteruitgang omdat ze in de jaren zestig hun investeringen uit Wallonië terugtrokken, dat de solidariteitsbijdrage aan Brussel en Wallonië opgelopen is tot 16 miljard en dat het geld misbruikt is door een etatistische en marxistische geïnspireerde politiek van de PS, al decennia lang? En wat verstaat hij onder populisme? Wikipedia stelt dat populisme als stem van het volk zuivere democratie is. Sire, wij blijven met al deze vragen zitten. Wat bedoelde u werkelijk?" (G.V.D.C.-'sGravenwezel)
* Fabiola. "De heisa rond Fabiola toont nog maar eens aan hoe hypocriet de monarchie is. Natuurlijk heeft zij de bedoeling gehad om zo veel mogelijk geld door te sluizen aan haar familie zonder daar al te hoge successierechten of belastingen op te halen. De sanctie van de regering om haar dotatie te verminderen met bijna 500.000 euro is lachwekkend, want er blijft nog bijna een miljoen aan dotatie over. Waarom moet Fabiola op haar 84ste nog een miljoen ontvangen. volgens haar en haar advokaat gaat dit op aan het runnen van haar huishouden. Met hoeveel geld moet een modaal gezin van vier of vijf personen per jaar rondkomen, mensen die nog eens alle belastingen en accijnzen moeten betalen, iets wat de monarchie niet moet doen?" (R.V.- Terhagen)
(Uit bezuinigingsmaatregel heb ik geen krant meer, enkel soms die van 's zaterdags als ik ze wat later van een buurman krijg die ze dan toch bij het oud papier gooit.)
Beatrice Delvaux, Politiek commentator Le Soir: "Er bestaat geen woord voor de mate waarin dit choqueert."
Marc Uyttendaele, Professor Grondwettelijk recht, (en echtgenoot Laurette Onkelinx): "De jaarlijkse dotatie van 1,4 miljoen euro voor Fabiola is exorbitant hoog. Het is een absurd bedrag. Wie heeft zoveel geld nodig?" "Als ze zo voortdoen, zal de hele monarchie ter discussie worden gesteld."
Mark Van den Wijngaert, Professor geschiedenis: "De koningklijke familie wordt nu zo fel bekritiseerd, dat best met een zuivere rekening wordt begonnen. ... Er was altijd goodwillrichting Paleis, maar iedereen is het nu eens dat er overdreven is." "De koning veroudert en een deel van zijn meedewerkers verouderen mee."
Jan Van den Berghe, Royaltywatcher: "De hele monarchie is zo al een restant van de middeleeuwen. Ze hoort thuis op de mestvaalt van de geschiedenis. De felste kritiek krijg je als het prijskaartje van het systeem ter sprake komt. Maar dat is ook de schuld van de politici, die dit nooit doortastend hebben aangepakt."
Na drie jaar heeft Koning Albert eindelijk zijn motorjacht de Quatuor' verkocht.
Hij heeft het vaartuig drie jaar niet gebruikt, nadat hij in 2009 eigenaar was geworden van de grotere en luxueuzere Alpa.
De aankoop van de Alpa IV in de zomer van 2009 veroorzaakte destijds heel wat commotie. België verkeerde in economische crisis en koning Albert had de maand voordien in zijn 21-julitoespraak de materialistische samenleving nog bekritiseerd. De aankoop van het 4,6 miljoen euro kostend luxejacht stond haaks op die boodschap. En dat terwijl hij de Quatuor nog maar twee jaar bezat. De Quatuor zou in 2007 anderhalf miljoen euro hebben gekost. Met dit 'kleine jacht', bestaande uit drie ruimtes, konden acht passagiers meevaren.
Het Paleis weerlegde de kritiek met de belofte dat de verkoop van het kleinere motorjacht veel goed zou maken.
Een jaar later bleek het 'jacht-op-overschot' nog steeds niet verkocht: de Quatuor stond nog steeds op het lijstje koninklijke jachten van Landsverdediging.
Maar nu blijkt uit de lijst van koninklijke jachten, die de federale overheidsdienst Mobiliteit en Vervoer publiceerde dat de Quatuor A983 sinds 12 juni vorig jaar uit het overzicht geschrapt is. "In die periode is de boot inderdaad verkocht", bevestigde het Paleis aan de kranten van Sudpresse, zonder de prijs en de identiteit van de koper vrij te geven.
Koninklijke jachten worden om veiligheidsredenen opgenomen in de officiële lijst van de Belgische zeeschepen en van de vloot van de marine'. Er zijn steeds militairen (maximaal drie tegelijk) aan boord.
(Bron: De Standaard)
Voor mijn 2 vroegere artikels over dit jacht (14/8/09 - aanschaf + passend vers - en 26/1/2011 - gebruik): tik 'Koninklijk jacht' in 'Zoeken in blog'.
Nu het Antwerpse stadsbestuur beslist heeft de slogan ' t Stad is van iedereen' niet meer te gebruiken, pleit de Leuvense afdeling van ervoor dat Leuven de slogan adopteert 'nu die verweesd in Antwerpen achterblijft'. "Leuven kan de slogan gebruiken, goed onderhouden en hopelijk binnen enkele jaren weer netjes teruggeven aan Antwerpen", aldus gemeenteraadslid David Dessers (Groen).
Maar volgens burgemeester Louis Tobback (sp.a) heeft Leuven geen behoefte aan die slogan. "Er zijn in Leuven geen problemen met bepaalde bevolkingsgroepen. Er is derhalve geen enkele reden om deze slogan van Antwerpen over te nemen want deze is hier in de feiten al lang van toepassing", aldus de burgervader."Leuven heeft met 'eeuwenoud, springlevend' al vele jaren een slogan die perfect bij haar imago aansluit. Er is geen enkele reden om die te veranderen door een afdankertje van een ander."
De eerste sneeuwval van 2013 hebben we vorige zaterdag al gehad, althans in een deel van het land, want hier heb ik buiten het feit dat het wel vroor, niets gezien van sneeuw. Maar volgens de weersvoorspellingen zullen we er voor morgenvroeg niet kunnen aan ontsnappen.
waarschuwt de weggebruikers alvast hun rijgedrag aan te passen.
"Aangepast rijgedrag is noodzakelijk, automobilisten moeten zich bewust zijn van de gevaren, stelt mobiliteitsvereniging VAB. Bij de vorige sneeuwval in december vorig jaar noteerde de VAB drie maal meer ongevallen dan op een gewone winterdag.
Uit een onderzoek van de mobiliteitsclub blijkt dat gebruikers van winterbanden een vals gevoel van veiligheid hebben, waardoor ze meer kans lopen op ongevallen. Ook voor hen blijft de remafstand bij gladde omstandigheden groter dan op mooie zomerdagen.
legt de toestand op de weg overzichtelijk uit:
"Een natte weg is twee keer zo glad als een droge weg. Een besneeuwde weg is twee keer zo glad als een natte weg. Een bevroren weg is twee keer zo glad als een besneeuwde weg."
U bent dus gewaarschuuwd.
Ook bij de spoorwegen is het alle hens aan dek voor de winterprik.
Gisteren een wandeling gemaakt in het Bos Wolfsheuvel, gelegen in Achterbroek (Kalmthout), aan de grens met Wuustwezel.
Het was zonnig, maar wel koud.
Dit natuurgebied van 60 ha, ook gekend als 'het bos van de boerenbond', werd eind 2010 door het Agentschap voor Natuur en Bos aangekocht en sinds 4 november 2012 opengesteld voor het publiek.
Er werden wandelpaden uitgestippeld en er is ook een zone voorzien als speelbos. Voor de paardenliefhebbers is er een apart ruiterpad.
Doch de wandelpaden zijn slechts enkele rechte dreven, met onderweg wel een mooi zicht op een ven.
Op amper een kleine drie kwartier waren we volledig rond.
Het domein was wel moeilijk te vinden. We waren donderdagnamiddag al eens tot daar gereden, maar het niet gevonden, omdat er nergens een aanduiding staat waar men moet inslaan om aan de ingang van het bos te geraken. Dan maar een andere wandeling gedaan in de omgeving en thuis op het internet gezocht waar we toch nog een andere straat vonden om het te bereiken. We moesten dan wel over een zandweg tussen de velden en weiden van een manège - of beter gezegd: een slijkweg met plassen met hier en daar nog ijs op. Ge had de auto moeten zien, vol slijk. We zijn achteraf recht naar de Carwash gereden.
Alles bij elkaar niet zo'n bijzonder interessant gebied, maar toch weer eens iets anders. Want hier in de omgeving hebben we alles wel al tien maal gedaan.
Antwerpen is officieel niet langer 'van iedereen'.
We kennen allemaal de slogan van Antwerpen: de stralende met daarbij 't Stad is van iedereen', zoals die al regelmatig in mijn krantje te zien was.
In Antwerpen heeft het nieuwe stadsbestuur van burgemeester Bart De Wever (N-VA) officieel beslist om deze bekende slogan te schrappen.
De slogan wordt met onmiddellijke ingang geschrapt omdat het volgens het huidige bestuur niet langer opportuun is ermee te communiceren.
Onder meer na enkele relletjes in Borgerhout, half september vorig jaar,
had De Wever al laten verstaan dat 't Stad niet langer van iedereen is:"Enkel van die mensen die een inspanning leveren om ertoe te behoren", klonk het toen. Met het besluit dat nu genomen is, wordt de bekende slogan dus ook officieel afgevoerd.
SP.A Antwerpen betreurt de beslissing en noemt het een gemiste kans. "We hadden verwacht dat het stadsbestuur de nieuwe legislatuur zou beginnen met een uitgestoken hand naar alle Antwerpenaars. 't Stad is van Iedereen' was veel meer dan een slogan of een baseline. Veel meer dan de karikatuur die burgemeester Bart De Wever ervan heeft gemaakt. t Stad is van Iedereen was een beleidsfilosofie die vertrok van de overtuiging dat niemand het recht heeft om buiten de maatschappij te gaan staan. Wie zich niet aan de regels hield, werd op een of andere manier altijd gedwongen om dat wel te doen", luidt het.
Voortaan zal men dus nog enkel de gebruiken.
Op termijn moet er een nieuwe slogan komen, maar welke dat zal worden is nog niet bekend.
Maggie De Block is al meer dan een jaar actief als staatssecretaris van Asiel en Migratie, maar het was al van de eerste dag dat vooral haar opvallend uiterlijk de aandacht trok.
"Dat was niet aangenaam voor me", zo zegt ze nu (in Story).
"De ene is te dik, de andere te ros Over iedereen valt wel iets te zeggen. Als mensen daar commentaar op hebben, zegt dat meer over hen dan over mij. Hoe ik eruitzie, was misschien een verrassing voor het publiek, maar ik loop al bijna vijftig jaar rond op deze planeet."
"Natuurlijk vind ik het niet aangenaam. Ik beoordeel iemand liever op de inhoud dan alleen op de verpakking. Zo wil ik liever op mijn resultaten afgerekend worden, maar voor sommigen is de verpakking blijkbaar belangrijker."
Ik verafschuw bloed. Een afkeer die door een ervaring komt van niet alleen mijzelf, maar van heel mijn generatie. En alleen daarom heeft die waarde. Uit deze ervaring stammen de verhalen in dit boek: ze vormen de geschiedenis van mijn eerste inzichten, ontdekkingen en onthullingen van de mysterieuze wetten van het bloed, evenals van het trage, pijnlijke zwoegen waardoor ik dat ultieme evenwicht kon bereiken van bloed en bewustzijn waaruit de waardigheid van elk beschaafd mens en volk bestaat. De geschiedenis dus van niet alleen mijn leven, maar ook mijn bewustzijn. En mogen sommige van deze paginas wreed lijken, dan moet u bedenken dat ik ze niet heb gebundeld uit een morbide genoegen in wrede beelden, maar om te tonen hoe men door de pijnlijkste ervaringen een ultiem, vrij bewustzijn van zichzelf en zijn volk en zijn tijd kan bereiken.
Het boek begint met een proloog die verder niets met het verhaal verband houdt, zei enkel het element bloed.Daarna volgt nog een tweede proloog waarin een uiteenzetting over ons bloed.
Verder vertelt de schrijver in elk hoofdstuk van deze verhalenbundel, uitgezonderd het laatste, een belevenis uit zijn leven, beginnend met herinneringen uit zijn jeugd.Elk verhaal heeft wel iets triests, iets negatiefs, iets deprimerends, waarbij telkens het element bloed wel even ter sprake komt.
Maar het zijn in het geheel niet zon zware psychologische beschouwingen zoals de tekst op de achterzijde zou laten vermoeden. Integendeel zelfs. De schrijver hanteert wel een vrij zwaar taalgebruik.
Nadat premier Di Rupo in een interview in De Zondag stevig uithaalde naar de N-VA en haar voorzitter Bart De Wever, reageert hij in Metro op de kritiek van De Wever na de kersttoespraak van de koning, dat hij geen voeling zou hebben met de Vlamingen:
"De Wever zegt wat hij wil. Het is niet de eerste keer dat hij domme dingen zegt.
Naar aanleiding van de uithaal van onze premier Elio Di Rupo aan het adres van de N-VA en welke aan Vlaamse zijde weer heel wat commotie veroorzaakte heb ik in verband hiermee wat uitspraken verzameld.
Net nu de storm na de speech van de Koning voor Kerstmis met daarin de verwijzing naar de jaren 30 wat geluwd was, inhoud welke zelfs de kabinetschef van premier Di Rupo (PS) achteraf wat onvoorzichtig vond, maar waar de premier naar eigen zeggen achter blijft staan, wakkert Di Rupo zelf het vuur weer aan door de N-VA in een interview in De Zondag af te schilderen als een zéér gevaarlijke separatistische partij, die elke mogelijkheid aangrijpt om electoraal te scoren en een nieuwe stap te zetten richting hun doel, namelijk een onafhankelijk Vlaanderen.
De N-VA is erg gevaarlijk voor ons land.
N-VA-voorzitter Bart De Wever laat de uithaal van premier Elio Di Rupo aan het adres van de N-VA niet aan zijn hart komen:
Er is vrijheid van meningsuiting voor iedereen, dus ook voor Di Rupo
en op de uitlating De N-VA is erg gevaarlijk voor ons land, reageert hij laconiek met: Die stelling is ook al langer bekend. Het is nu eenmaal allen tegen één en één tegen allen. Ik heb daar ook niet voor gekozen, maar als dat zo is, dan zal het zo zijn.
De ongewoon agressieve uithalen van premier Elio Di Rupo (PS) richting de N-VA van Bart De Wever zorgen voor alsmaar meer wrevel bij de Vlaamse meerderheidspartijen CD&V en Open VLD.
Di Rupo moet voortaan zwijgen, vinden ze.
Eric Van Rompuy (CD&V): Door de N-VA nu weer als een zéér gevaarlijke partij' af te schilderen, maakt Di Rupo De Wever slapend rijk. Want De Wever doet niets liever dan in de rol van Calimero kruipen.
CD&V-voorzitter Wouter Beke:
Van een eerste minister verwacht ik eerst en vooral dat hij het werk van zijn regering verdedigt en zich onthoudt van aanvallen op anderen.
CD&V-vicepremier Steven Vanackere is wat voorzichtiger maar heeft vandaag dinsdag op de RTBF-radio toch zijn volledige steun uitgesproken voor premier Elio Di Rupo.
Elio Di Rupo heeft mijn volledige vertrouwen. Elke eerste minister drukt zich uit zoals hij zich wil uitdrukken. Rekening houdend met de separatistische logica van de N-VA is de uitspraak ook niet zo onlogisch. Als hij het tegenovergestelde had gezegd, zou dat pas vreemd geweest zijn.
Toch zou het volgens Vanackere geen slecht idee zijn om na te denken over het nut van de uitspraken. Laat ons het over onze eigen resultaten hebben.
De Gentse politicoloogCarl Devos (Ugent):
Langs Vlaamse kant hebben de traditionele partijen allang beseft dat ze met een agressieve aanval de N-VA niet klein krijgen. Ofwel heeft Di Rupo dat niet door, ofwel spreekt hij niet als premier maar als boegbeeld van de PS. De partij deed het niet goed de voorbije verkiezingen. Ik krijg stellig de indruk dat Di Rupo met dit soort uithalen de PS in Wallonië weer op de kaart wil zetten, weliswaar ten koste van zijn Vlaamse coalitiepartners.
Brusselse PS-boegbeeld Philippe Moureaux, die al wel eens kritiek durft leveren op Di Rupo, zag geen graten in de uitspraken van Di Rupo:
Met een beetje kritiek is niks mis. Geen enkele partij kan verwachten met fluwelen handschoenen te worden aangepakt.
Vandaag vieren we 'Verloren maandag' en naar jaarlijkse traditie eten we dan in het Antwerpse op deze dag worstenbroden en/of appelbollen als alternatief voor de mensen die worstenbrood niet zo graag lusten.
Maar eigenlijk is het dit jaar weer fout.
De meeste mensen denken dat Verloren Maandag gevierd wordt de maandag na Driekoningen. maar dat is (volgens sommige bronnen) niet helemaal juist: Verloren Maandag valt op de maandag ná de eerste zondag na Driekoningen. Valt Driekoningen op een zondag zoals dit jaar het geval is, dan valt Verloren Maandag in feite op 14 januari.
Een discussie die elke vijf of zes jaar weer oplaait. Zo waren we in 2008 ook een week te vroeg met het vieren van Verloren Maandag.
Maar dat zal de bakkers 'worst' wezen.
Verloren maandag of Verzworen maandag (Frans lundi perdu of lundi parjuré) is een Vlaamse traditie. Deze traditie is vooral hardnekkig gebleven in de provincie Antwerpen en zou ook nog in Doornik bestaan.
Vroeger werd het vlees voor de worst in het broodje door een priester gewijd, die daar speciaal voor naar de beenhouwer of bakkerij kwam, maar of dit nu nog gebeurt? Daar twijfel ik sterk aan.
Waar komt het gebruik vandaan? Hier alvast twee mogelijke verklaringen:
Vroeger kregen de arbeiders in de haven van Antwerpen 's zondags hun loon uitbetaald. Sommige mannen gingen dan op café zich bezatten en gaven de overschot van hun geld dan aan hun vrouw. Maar op Driekoningen, een feestdag, vierde iedereen feest met het loon en was er de volgende maandag zo goed als niets over. Dus, om toch niet met een lege maag te zitten, struinden de mannen alle cafés en slagers af om toch maar iets te eten te hebben voor hun kroost. De slagers maakten dan worstenbroodjes, wat goedkoop, heel lekker en vullend was en gaven die dan aan de arbeiders. Die dag werd er dan ook alleen verlies gemaakt door de slagers en het was dus een dag van verloren arbeid, een Verloren Maandag. (Bron:Wikipedia)
Nog een andere verklaring vinden we in een Lorreinse akte van 1231, waarin voor het eerst sprake is van een 'lundi parjuré'. Op die dag legden sommige ambtenaren hun eed af, wat gepaard ging met de nodige feestelijkheden en er die dag dus amper of niet gewerkt werd. Een verloren maandag dus. In samenwerking met de bakkers en slagers trakteerden de herbergiers op gebraden vlees en brood om hun klanten aldus zo lang mogelijk te houden. Sinds 1880 wordt het vlees en het brood gecombineerd in een worstenbrood. (Bron: GVA)
Vandaag 6 januari, vieren we Driekoningen, de dag dat de drie wijzen aankwamen bij de stal waar Jezus geboren was.
Mattheus vermeldt in het tweede hoofdstuk van zijn evangelie:
'Toen Jezus geboren was in Bethlehem in Judea, onder koning Herodes, kwamen er magiërs uit het oosten in Jeruzalem aan. Ze vroegen: Waar is de pasgeboren koning van de Joden? Want wij hebben zijn ster zien opkomen en wij zijn hier om hem te huldigen.
We horen verder hoe Herodes verschrikt bij dit bericht; hoe zijn raadslieden op grond van de oude profeten weten te vertellen dat de nieuwe koning in Bethlehem geboren moet zijn, en hoe de wijzen het kind hulde brengen en geschenken aanbieden: wierook, goud en mirre. Tenslotte wordt hun geopenbaard dat Herodes het kind zoekt te doden. Met het gevolg, dat ze niet meer bij hem langs gaan, maar via een omweg terugkeren naar huis.
→ zie eveneens mijn artikel van 28 december over 'Onnozele kinderen'.
Mattheus noemt hun aantal niet, maar al gauw werden het er drie op grond van de drie geschenken: goud, wierook en mirre die ze meebrachten. Goud, zoals past voor een koning; wierook om aan te duiden dat het kind goddelijke eer toekwam, en mirre als toespeling op zijn dood.
In de volksmond veranderden de 'magiërs' in de 'drie wijzen' of 'drie koningen' en kregen ook namen: Caspar, Melchior en Balthasar. Ze zouden resp. 20, 40 en 60 jaar oud zijn geweest. Eén van de drie kreeg in de verhalen een zwarte huidskleur om uit te drukken dat alle volkeren Jezus goddelijke hulde brengen.
Vandaag is het ook de dag om de Kerstboom af te breken.
Rond de kerstboom geldt namelijk de ongeschreven regel dat hij uiterlijk op 6 januari, op Driekoningen dus, moet worden weggehaald want dat hij anders ongeluk zou kunnen brengen.
Aanvankelijk was ik van plan mijn Weblog gewoon onder mijn echte naam te starten. Maar als ik zo eens naar de andere reeds bestaande keek, viel het mij op dat de meeste ervan met een schuilnaam werken. Vandaar dat ik uiteindelijk beslist heb dat ook maar te doen.
.../raa. is het geworden. R.A.A. is in feite niet zo geheimzinnig als het op het eerste zicht lijkt. Het zijn namelijk de eerste letters van mijn voornamen.