Hier zie je enkele foto's van Wim zijn fietsavontuur enkele jaren geleden. Hij en zijn ploegmaten vertrokken in België om Frankrijk per fiets te doorkruisen, een tocht van 9 dagen aan een gemiddelde van 200 km per dag. Wim was erg zenuwachtig, dat was te merken aan de snelheid van zijn hartslag, gemeten door een toestelletje, bij de 200. Ze gingen de Mont Ventoux beklimmen, gevolgd door een kamionet geladen met hun spullen. Iemand van de bende had sossiesen meegenomen, maar die waren nog niet droog genoeg. Ze hingen die dan maar aan de zijkant van de kamionet te drogen. Daar hebben ze veel beziens mee gehad, haha! Sommige mannen reden met de auto naar ginds en beklommen de berg, Wim en zijn makkers niet. En het is hem ook gelukt, hij heeft de berg kunnen beklimmen, een hoogte van 1912 meter. De afdaling vondt hij wel nogal akelig en enorm stijl. Wel een ervaring om nooit te vergeten. Wat hij ook nog niet vergeten is, is zijn GSM-rekening...hij belde mij en zijn ouders dagelijks vanuit Frankrijk op, haha...een dure aangelegenheid!
Een patiënt vertelde mij vandaag een plezant verhaal. Hij's sportdirecteur die in al een heleboel koersen heeft meegereden, in een volg-auto weliswaar. Hij reed mee in de 11-daagse Olympiatoer, van hotel naar hotel. Hij was samen met een vriend in het grootste hotel van Nederland, een 10-tal kilometers van Groningen. Een hotel waar 3500 gasten kunnen overnachten met vele feestzalen. In één van die zalen was een trouwfeest aan de gang. Hij en zijn vriend vermengden zich onder de feestvierders en aten ook mee. En dit alles in koerskledij, haha...je moet dat maar durven, hé! En niemand die hen ook maar de deur wezen.
Dat liet mij aan Wim zijn avonturen denken, ja...hij heeft ook nog gekoerst. Zijn fiets staat nu al een paar jaartjes stil, omdat hij het een beetje beu was geworden voor een tijdje na de beklimming van 'Le Mont Ventoux' en omdat zijn ploegmaten nu zo ver van hem vandaan wonen, sinds zijn verhuis van pepingen (tegen Halle) naar Sint-Niklaas. Alleen gaan rijden, dat doet hij niet graag. Nu wil hij er terug mee starten, na de verhuis en ik kan hem er alleen maar in aanmoedigen. Hij liet zijn voetbal al staan, ook weer omwille van die grote afstand. Hij rijd in de week al dagelijks zo ver en dan in het weekend ook nog eens, dat zag hij niet zitten.
Ik heb mij gisteren kwaad gemaakt, ik was om te ONTPLOFFEN! Ik had een factuur gekregen van telenet en het deel dat te betalen was voor 'internet' en 'telefonie' was veel hoger dan normaal. Ik had nog geen tijd gehad om het eens beter te bekijken of te bellen, maar gisteren deed ik dat. Op 11 april waren die van telenet naar den bouw gekomen om de kabel aan te sluiten op het net. Op 14 april kwamen zij terug, ik dacht om alles al te komen aanbrengen, zodat ik de verhuisdatum maar hoefde door te bellen, waarna zij het internet zouden activeren en stopzetten op ons huidig adres. Zij hadden het verkeerd begrepen en ik had er niet eens om gevraagd. Zij hadden zelf voorgesteld om die vrijdag terug te komen. Een fout van hen, ze hadden niet duidelijk genoeg geweest en maar aangenomen dat het voor de verhuis was. Nu zag ik dat ik activeringskosten moest betalen, een nieuwe aansluiting en ook voor telefonie, en dat op ons huidig adres. Zij hadden hier al alles stopgezet, nog voordat de technieker in ons nieuw huis ook maar iets had geactiveerd...is mijn fout ook niet. Toch zeker een 5-tal dagen zonder internet gezeten en 1 dag zonder telefoon. Ze hebben het terug geactiveerd op ons huidig adres en daar moet IK voor betalen...anee hé, ik betaal daar GEEN CENT voor! Op aanraden van mijn vriendin Romx, heb ik gebeld en serieus van mijn oren gemaakt. Vriendelijk dat ze waren...ik mocht een nieuwe afspraak maken, deze keer wel degelijk voor de verhuis. Als dit niet in orde komt en ik geen andere factuur krijg opgestuurd, dan mag telenet van mij DEN HOOGSTEN BOOM IN, voila! Dan zeg ik die afspraak af en moeten ze bij ons nooit meer zijn en ik heb hen daarvoor verwittigd, ook zeggende dat er bij ons in de toekomst 3 PC's zullen komen te staan. IK BEN EENS CRIEUS!
We hadden de trap bekeken en alles leek in orde, we moesten betalen na plaatsing, hetgeen Wim ook deed. Maar dan zagen wij iets dat er niet hoorde. Een stuk trap dat voorbij de deuropening van de WC komt. Mijn broer zegt dat het door een goede schrijnwerker wel op te lossen is, want we hebben betaald en die firma kunnen wij dus niet meer laten terugkeren. Is er geen schrijnwerker onder jullie die ons raad kan geven? Deze maand komt een vriend van Wim (schrijnwerker) de kasten rond de rolluiken plaatsen, maar we weten nog niet wanneer dat zal zijn. Hij gaat ook de binnenkant van de trap bekleden, maar eerst moet er een stuk muur worden opgemetst. Jongens toch, bouwstress krijg ik ervan!
Ik belde vorige week naar gerrit om te informeren wanneer onze trap zou arriveren. Ik schatte ergens in de eerste of tweede week van mei, vermits men op 11 mei is komen opmeten en je 6 tot 7 weken moest wachten. Omdat gerrit mij al eerder aan het lijntje had gehouden met het opmeten van het trappengat, had ik niet veel vertrouwen meer in die gast, dus belde ik. Hij zei "Je gaat eerst een brief naar huis krijgen. Wanneer je die ontvangt, bel je maar eens terug, dan kunnen we een datum afspreken voor het plaatsen van de trap, maar dat zal in de derde week van mei zijn." "Zo laat, Gerrit? Volgens mijn berekening moet dat toch de...blablabla..." "Nee, het wordt geteld vanaf de datum dat de papieren binnen zijn, dus vanaf de 26ste" Alléé, ik dacht dat hij wel gelijk zou hebben, het is tenslotte toch zijn werk. We hadden nog geen brievenbus en vermits Roger (make's vriend) een zelfgemaakte in den unox te koop aanbiedt, hebben we die maar voorlopig (na het te vragen) vooraan gezet, om die brief die volgende week zou komen, te kunnen ontvangen. Ik ben dus vanmorgen aan mijn toertje bezig en zat in belsele, tot ik plots een foontje krijg. "Mevrouw, wij zijn van de firma...en wij komen uw trap leveren, Destelwijk, waar is dat juist? Onze GPS kan het niet vinden." IK VIEL UIT DE LUCHT...niet omdat onze wijk niet door dat apparaat te vinden is, kan ook niet, 't is een nieuwe wijk...maar WIJ WISTEN VAN NIKS! Onze trap??? Komen leveren??? Nu??? Help!!! De deuren waren vast en die mannen zaten al in Temse, die bewuste firma is in Bornem. Ik belde mijn hoofdverpleegster "Ik zit met een klein probleempje!" Ik leg het haar uit...deur vast...ik moet naar daar...die mannen binnen laten. Enfin, voor haar niet erg, maar ik zou wel later zijn bij mijn patiënten. Ik mocht anders een collega bellen die dan zou komen inspringen. Ik naar den Destelwijk, ik zie diene kamion met onzen trap daar achterin...ik deed teken naar die mannen om mij te volgen en dat deden ze uiteindelijk ook. Ze waren mij zo geconcentreerd aan 't volgen, tussen twee kamionetten in (ene met remork achter), dat zij bijna hun zijspiegel afreden. Ik liet hen binnen, deed mijn toer alleen verder in versneld tempo, ik smste Wim om na zijn werk naar ons huis te gaan en ging na mijn werk gaan kijken. We geraakten aan de praat met de buren naast ons, zij wonen er ook al een aantal maanden. We gaven hen een rondleiding en kregen zelf ook één in hun huis. Wim moest de voegen van de garagevloer stofzuigen en ik ging samen met de boys nog eens gaan zien.
Wij zijn bij ROMX en BEN blijven logeren, dan hebben we al dikwijls gedaan, en we hielden het rustig. Ben nam dat nogal letterlijk, hij was in slaap gevallen, terwijl ik en Romxke aan de pc zaten te tokkelen en hij met Wim TV zaten te zien. En ik heb er stiekem een foto van genomen, haha! Ben...ge kent mij, hé!
Zoals ROMX het zo schoon zei "de echte star's staan niet aan de hemel, maar..." op het podium!!!!! Kijk maar naar de foto...de STAR's IKKE, VEERLE, ROMX, FRIEDA, CORRY en ROOSJE. Dat was de mooie afsluiter van deze avond, na al dat dansen, zweten, drinken, zingen...eindigde het laatste lied op het podium. Maar wat dacht je, dat dit het einde van ONZE avond was?...MOOI NIET! We hadden dan wel gene muziek meer, maar wel nog een hele hoop chetonnekes. Ik en Veerle gingen altijd om den drank...we hebben eens lief in die garcons hun ogen gekeken en we kregen nog te drinken, hoewel de bar al werd afgeruimd. We hadden dan NOG chetonnekes over, die gaven we als dank aan hen, zij mochten iets drinken op onze kosten, we konden er niks anders meer mee doen. Die kontent, natuurlijk. ROMX ging ook naar hun tafel, zij kreeg ons aan't zingen en die garcons ook, haha...da's een echte, zenne! Dan zeggen ze van mij dat ik een zot geval ben, maar dan ken je haar niet! Oesje, ze zal dit lezen, dan zal ik mij maar koest houden...is lief bedoelt zen zoetje, haha! We hebben daar nog meer dan een uur gezeten en we bleven als enige tafel over. Er is wel ook iets verschrikkelijks gebeurt die avond, een chatster SACA (Ingrid) die ik via ROMX ken, is opgehaald door een ambulance en naar het ziekenhuis gevoerd. Ben is constant op de baan geweest, om haar vader te gaan verwittigen, hij's ook in het ziekenhuis geweest. Ik hoop dat het nu beter met haar gaat. Wie er ook van de chat was die ik al eerder op een meeting samen met ROMX leerde kennen is GYPSY en hij heeft ook een blog. We kregen honger en zijn een pakske friet gaan eten. Ikke, Wim, Ben, Romx, Frieda, Roosje en Veerle...totin de late uurtjes!
Aan onze tafel zaten zijn GROOTSTE FANS, zie maar hoe wij hier aan 't meezingen zijn en rechtop applaudiseerden telkens hij een lied gezongen had. Op de foto: VEERLE, ROMX en ikke
Ook FOLIEKE (chatster en blogster) en haar ventje kwamen aan onze tafel zitten. Ze heeft mij de naam van haar blog gezegd, ik dacht 'lieke's thuishaven', maar ik vind het niet. Als je dit leest, meisje...zeg het mij dan nog eens ne keer, want de dees heeft dat weeral vergeten, zenne. Echt een plezant koppel!
Eén blogster moest ik extra in de gaten houden. Zij schoof alsmaar dichter naar Wim en was kwaad op ROMX toen die tussen haar en mijn ventje dierf gaan zitten. Juist...ROOSJE! Ze ging ook dikwijls met mijne Wim gaan dansen en ze maakte Sonja ook wijs dat Wim haar nieuwe vriend is. En die speelde dat spelletje zelfs mee, zeg! En jaloers dat ze was als ik eens met hem ging dansen...jawatte zeg! Maar alléé, ze heeft hem eens gebezigd voor een avondje en op 't einde heb ik hem toch (gelukkig heelhuids) terug gekregen, haha!
ook LANA was met zijn lanamobiel tot in Oostende geraakt. Die kan tetteren, jong...en dan zeggen ze dat vrouwen viswijven zijn, haha! En zoals altijd, weer aan tafel met een hele hoop vrouwen. Ook RIBBEDEBIE kwam eens naar onze tafel. PALSON (Sonja) ook, maar ik heb haar niet gezien, ik zat weer met mijn gedachten ergens anders ofwel was ik naar LANA zijnen uitleg aan 't luisteren, ik weet het niet. Daar heb ik dan ook weer spijt van, hé! Er waren nog een heleboel bloggers, mensen die mij waarschijnlijk wel hebben herkent, maar ik hen niet. Er waren ook veel chatters die ik niet kende, je kon moeilijk zien wie een blogger en wie een chatter was. Hoewel, Sonja zou ik toch wel herkent hebben.
Mijn vriendinnetje ZUS53 zat spijtig aan een andere tafel, bij JEAN, BETTY, OPAPAT, ROOS, MIEKEMUIS en vriend, MAY, LEENTJE (Wist ik achteraf pas), JOSKE( trekhaak, wist ik ook niet) en nog andere bloggers. Ze is wel eens naar onze tafel een bezoekje komen brengen en ik was dan toch kontent.
Ik, Wim, Romx en ben hadden een tafel gevonden vlak aan de danszaal. Vermits wij wilden dansen, leek dat ons een ideale plaats. We waren wel de anderen kwijt geraakt. ROOSJE, VEERLE (schoondochter van Frieda) en CORRY zaten in het auditorium. FRIEDA, COOLTJE (Rita) en den LANA (Eddy) wilden de zeelucht gaan opsnuiven...en die bléven maar weg, zeg! Dus gingen ik met ROMX een broodje gaan eten, we hadden al honger. Ondertussen hielden de mannen de wacht aan onze tafel. Toen wij terugkwamen, gingen zij gaan eten...aflossing van de wacht. Het auditorium liep leeg en dan hebben wij wel 100 keer moeten zeggen "die plaatsen zijn bezet". De groep was dan eindelijk kompleet en de broodjes die wij kregen, werden verorberd (hoewel), wij vonden die toch niet zo jammie! Ik nam dan ondertussen wat foto's van ons gezelschap. Op de foto: CORRY, COOLTJE en FRIEDA
JEAN bedankte MAY achteraf voor het geschenkje. Tegen mij zei hij dat we nog wat te verwachten hadden "wacht maar op het blog!" Alléé, wat hebben wij dan gedaan? Mijn naam is haas! Dan geeft ne mens al eens een kadootje...amai zenne...hihi Ik gaf JEAN zijn prijs van mijn prijsvraag, 2 chetonnekes om iets te drinken op mijn kosten. Hij had gezegd "dat gaat je veel geld kosten!" dus dacht ik, die gaat mij nog om chetonnekes komen vragen, ik zal mij maar wat wegsteken. Maar nee...ik kwam er nogal goedkoop vanaf, zelfs die 2 had ik niet moeten geven. OEF! (haha)
Wat later hoorden we van MAY dat JEAN gezien was en of we naar de inkom wilden komen. Ook OPAPAT was aldaar, dus konden wij ons geschenkje afgeven, ikke, MAY en FRIEDA. Het idee kwam van MAY, als gevolg op een opmerking die ik had gemaakt over de kledij die JEAN droeg tijdens zijn parachutesprong uit een vliegmachien om zich te vervoegen met zijn bruidje OMA...euh...OPAPAT. Wij vonden dat hij zich toch wat deftiger moest kleden om naar Oostende te komen. Het zou anders nogal een schande zijn geweest! Daar hoorde ook een felicitatiefoto bij, natuurlijk. Het koppeltje stond daar met het hoofd in de wolken (alhoewel, zou ook rook kunnen geweest zijn van de JEAN zijn sigaar...haha! Ik kreeg ook mijne prijs van JEAN van zijn prijsvragen...een fles PINEAU des CHARENTES, speciaal voor mij gaan kopen! MIEKEMUIS was samen met haar vriend, BETTY en JEAN binnen gekomen na ergens met hen te zijn gaan eten. Zij heeft haar prijs (2 flessen champagne) nog niet gekregen. Bleek dat de bestellingen van de wijn en andere dranken niet op tijd waren gearriveerd ten huize Peeters. We hadden dan een plezant gesprekje, echt sympathieke mensen.
Wim moest eerst gaan werken op de dag van het sennet-feest. Hij kwam om 12u thuis en maakte zich klaar (eten, sigaretje en douche)...anderhalf uur later (heeft meer tijd nodig dan een vrouw, amai!) vertrokken we richting oostende. Wij reden eerst naar onze vrienden, ROMX (chatster) en haar ventje BEN die in Oostende wonen. Dan met de tram naar het casino, waar we hadden afgesproken met FRIEDA en MAY (Magda), want wij hadden een verrassing in petto voor de pasgehuwden OPAPAT(Patrick) en JEAN (la douce France) en we moesten nog het één en het ander afspreken. De eerste die ik zag was REDPOPPY die aan de inkom stond om de badgekes uit te delen. Ik werd ook gedag gezegd door ALEX, VLIEG, COWBOYKE en nog enkele bloggers waarvan me de naam ontglipt (sorry). Zij herkenden mij blijkbaar van de vele foto's die op mijn blog staan. Ik voelde mij al als een BV (haha). De eerste die we van het nieuwe gelukkige koppeltje zagen was OPAPAT die meteen mooie foto's van ons nam. Hij was daar samen met zijn echt vrouwtje ROOS. Op de foto van links naar rechts: FRIEDA, ikke, ROMX en ROOSJE (Lisette). Ik zag ook ZUS53 (Ann) met haar ventje, STEFFIE, CORRY, TINAATJE en nog vele anderen. Met ZUS53, CORRY en TINAATJE was het een blij weerzien (zoete inval).
Terwijl wij ons op het sennetfeest te Oostende volop aan 't amuseren waren (meer daarover later), is mijn broer aan het werk geweest. Hij heeft de badkamer gevloerd. Ik nam er een foto van, we mochten wel nog niet op de vloer lopen, die moet eerst drogen. Een deel van de garage moest ook nog gedaan worden, dat heeft hij bijgewerkt en de plinten ook. Mijn broer heeft dus heel wat gedaan in ons huisje. Volgende week komt hij nog eens terug op een avond. Dan zal hij waarschijnlijk de vloer opvoegen. Weer een stapje dichter bij de verhuis.
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
Ik heb mij gisteren kwaad gemaakt, ik was om te ONTPLOFFEN!
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
