Iemand verfrissing nodig? Ik wel...daarjuist een paar keer een poging gedaan om buiten te komen, maar amai! Zo héét! Rap een sigaretje gerookt en terug binnen. Gisteren zijn we op safari geweest naar Remouchamps en daarna afkoeling gezocht aan de watervallen van Coo. Dat was nodig, we hebben serieus gezweet. Wij zijn s' morgens vroeg vertrokken en waren s' avonds laat (rond 23u30) weer thuis. Weer enkele ervaringen beleeft om nooit meer te vergeten. Ik zet er straks een verslag van op het blog met begeleiding van een mooie slideshow. Als het lukt, want mijn blog heeft precies ook last van de warmte. Hij's zo loom als 'k weet niet wat...mijn blog toch!
Wij zijn zeer sportief geweest vandaag. Alléé ja, gisteren, want het is nu al na 1u en ik moet er straks vroeg uit. Wij zijn naar Beveren gereden...t' is te zeggen, ik en Marnick totaan de Casa Alba nog voor Beveren, Wim en Giovanni tot in Beveren zelf. Ze hebben den toer gedaan die hij volgend schooljaar zal moeten rijden, om te oefenen. Ik en Marnick dronken iets op het terrasje van het café en wachtten tot zij terug waren. Het was dan al 21u15 toen ze er waren, het was een avondtoertje. Daarna nog naar een film gekeken uit de DVD-collectie van mijn broer 'saw 2'. De eerste hadden we al eerder gezien, de tweede is nog beter en zit echt héél goed in mekaar. Voor de spannende thrillerliefhebbers onder jullie, een aanrader. En nu ga ik mijn bedje in...welterusten!
Vroeg: Je hebt meer behoefte aan duidelijkheid van je partner, je wilt ook veel meer praten over erotiek dan gewoonlijk.
Veel probleem zal dat niet zijn voor je partner want die weet waar hij/zij aan toe is dan en dat kan toch ook prettig zijn.
Midden: Tja, de vonken vliegen er goed van af deze week. Je bent een en al erotisch deze week en je partner zal daarmee ook prettige gevoelens voor jou krijgen - meer als daarvoor. Hou die mooie romantische gedachten nog even vast, want volgende week een kleine dip.
Laat: Doe geen moeite om een bui romantischer over te laten komen, een partner die bij je past zal je begrijpen ook zonder poespas.
Voor singles geldt deze week misschien een kous op de kop, maar dat mag ook wel een keer. Het is dan wel even wat rustiger en kun je zien, wie daadwerkelijk de ware is.
Op Internet zijn verschillende mensen, ieder op zich met verschillende wensen. De 1 uit zijn verdriet, terwijl een ander van gezelschap geniet. Zo vangen we elkaar allemaal hier op, met een traan of met een goede mop. De 1 is erg depressief, maar toch zo lief. De ander voelt zich eindelijk bevrijd, na een gevoerde innerlijke strijd. Weer iemand vindt hier een nieuw begin, en duikt steeds vaker de prive chat in. Dat kan iemand weer jaloers maken, want die wil ook wel eens contact maken. Het leven schenkt je lieve mooie blije dagen, soms sta ik duidelijk bij het leven in de gunst. Als het me goed gaat, hoort niemand me klagen. Maar met de trieste dagen omgaan, dat is De kunst Dan neemt het passen meer tijd in beslag, dus vul die tijd in de chat op, met een lach. Bied je schouder aan of deel virtueel bier, als mens zijn we dan allemaal gelukkig hier. Als mens zijn we allemaal uniek, met z'n allen kunnen we hier zorgen voor muziek. Een ieder verdient op zijn manier respect, want wees eerlijk Niemand is perfect!
Deze foto wilde ik ook graag met jullie delen. Neen, mijn boys worden geen eletrieker en chefkok...maar mode-ontwerpers. Ieder begin is moeilijk, met beperkt materiaal moeten werken...tja...doe hen dat maar eens na, hé! Met plastiek zakken van de JBC en een gebrek aan modellen, dan maar zelf model gespeeld. Van wie zouden ze DAT hebben...(mijn naam is haas, haha) Alléé ja, 'k geef het toe, van hun zotte moeder...
En alsof dat nog niet genoeg is, zijn er nog kapers op de kust. We zaten met zen vieren buiten, te genieten van het bezoek van een vriendin van mij met haar 2 dochtertjes. Komt er ineens een ander gezinnetje op bezoek, onuitgenodigd, da's durven hé? Een moeder eend met de kleintjes. Zij komen niet voor het duivenvoer, maar voor de waterschaal die ik dagelijks ververs...ook voor de fazant en ander dorstig pluimvee. Na het verorberen van de helft van ons brood, een lekker badje. Moet kunnen!
Na de bouw-en verhuisperikelen en ook de duifperikelen, begint het hier op een dierentuinperikel te gelijken. De duiven zijn verdwenen, ik zie hen niet meer. Misschien zijn ze naar huis of zijn ze net als wij verhuist, ik weet het niet. er komt hier nu wel dagelijks een andere vogel op het duivenvoer af. Een fazant...schoon beest, hé!
Dé twee symbolen van de balonnenstad Sint-Niklaas samen...de vos (Reynaert) en een balon. Ik vind deze afbeelding op het internet en ik wilde hem direct op mijn blog hebben. En ja, ik ben al eens met een balon meegevlogen, ik met mijn hoogtevrees. Ik was zo enorm zenuwachtig, dat ik om de 5 minuten naar de WC moest...en toch wilde ik meemaken hoe dat was. Het opstijgen vond ik akelig, ik had kriebels in mijn buik. Maar eens de balon de lucht in vloog, verdween mijn hoogtevrees als sneeuw voor de zon. Ik had een camera meegenomen en filmde het mooie landschap, ik hing over de mand alsof het niks was. Ik kon de volgauto filmen, de opschrikkende koeien, blaffende honden, zwaaiende mensen, de boomtoppen...gewoonweg prachtig! De landing verliep minder zacht...de balonvaarder eindigde bovenop ma's vriendin die met mij meevloog, nadat de mand verschillende keren de grond had geraakt alvorens tot stilstand te komen. En dan zo rap als tellen die mand uit, koord vastnemen en de neerkomende balon naar de andere kant trekken, om te vermijden dat die bovenop de mand komt. Spannend! Die ervaring wil ik later met mijn boys delen. Vooral Marnick wil met mij in een balon. Dat komt er nog wel eens van...ooit. Belofte maakt schuld en als ik iets beloof, dan hou ik mij daar aan. Maar wat ik feitelijk zoch, was een fietsroute van Sint-Niklaas (omgeving 't Hertjen) naar Beveren (Europalaan). Op school spraken ze van langs het station van Nieuwkerke-Waas te rijden, naast de spoorweg. Weet iemand daar het vertrekpunt en einde van? Ik ken enkel dat stuk aan de straat schuttershof. kan er mij iemand helpen?
Naar de finale Italië-Frankrijk gekeken en mijn favorieten zijn verloren. Ik was voor Frankrijk, omdat ik niemand van de Italiaanse ploeg kende of me nog kon herinneren van de vorige keer. Ik heb in Italië geen goede ervaringen gehad met de Italianen van het Zuiden. Zefs de Noord-Italianen kunnen er niet mee om "dat zijn geen Italianen", zeggen ze daar. Wij kwamen s'avonds in Pompeï, een vuile stad en géén vriendelijke mensen daar. Men keek ons overal buiten, in een winkel zelfs zo erg, dat wij het gevoel kregen dat wij in de gaten werden gehouden als dieven, ik en mijn toenmalige vriend. Ik was reeds 3 keer in Frankrijk en we werden daar gastvrij ontvangen. En toegegeven, de combinatie Zidane-henry is sterk, ook met Libery erbij. Ik hoorde ook dat de fransen niet blij waren met 'les blues', teveel zwart in. Plus het feit dat Zidane in de pers werd afgeschreven als 'versleten', 'finito met de carrière', ik heb het nu eenmaal voor de underdog. Het zou een mooie afsluiter zijn geweest van zijn carrière. Maar de wetstrijd eindigde met een gelijkstand, er kwamen verlengingen aan te pas. Tijdens die verlengingen liet Zidane zich niet van zijn schoonste kant zien. Borrelde het chauvinisme in hem op? Zei dienen Italiaan iets dat hem niet aanstond? Ik weet het niet, maar die kopstoot vond ik NIET kunnen! Meteen het einde van zijn carrière, maar op een andere manier dan dat hij misschien zelf voor ogen had. Ook een enorme demotiverende deuk voor zijn ploeg, een man minder door zijn rode kaart en hun beste speler het veld af. Ik begrijp het niet, waarom toch? De ploeg verloor in de pinalty's, Barthez haalde geen enkele goal uit, ik ben enorm teleurgesteld! Tja...
Mijn boys voor het kasteel. Ik heb een heleboel foto's genomen, meer nog dan dat ik vorig jaar per dag nam in Duitsland, haha! Deze uitstapdag was zeker al geslaagd.
Ik tussen mijn 2 grote boys in het soldatenkamp. Ik ben een kleintje hé...haha. We konden niet genoeg krijgen van die demonstratie's. Het wassenbeeldmuseum, de film en panorama vielen wat tegen. Gelukkig dat die soldaten er waren, zou anders toch eerder saai zijn geweest.
Ik ben naar het WK aan't zien, verlengingen zeg, Italië-Frankrijk momenteel nog 1-1. Er werden aan de voet van de berg met zijn leeuw, talrijke demonstratie's gegeven. We zagen een duel, de uitdager die de andere de handschoen tegen zijn gezicht sloeg, alles erop en eraan. En ook in groep, mooi met de tenten en den berg op de achtergrond.
Wim en de boys kregen uitleg over hoe alles in mekaar zit. Deze vriendelijke soldaat, die normaal Franstalig is (Waals), legde ons alles goed uit in een ietwat gebroken Vlaams.
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje