Ik ben moe nog een gevolg van zaterdag! Ik kon vroeger uitgaan, niet slapen en dan gaan werken! Nu lukt mij dat niet meer, dan weet ik daar een week van! Tja, ik ben ook geen 21 meer, hé!
s' Avonds zijn we naar de Europamarkt gegaan op de markt te Sint-Niklaas. Dat was vanaf vrijdag tot en met zondag 20u...wij waren er rond 19u, dus nog juist op tijd. We zijn de vele kraampjes afgegaan en er was veel te zien. Van elk Europees land (toch de meeste) een kraampje met enkele plaatselijke specialiteiten. Wij kochten feitelijk eetbare dingen...zoveel lekkers en we wilden dat wel eens proeven. Giovanni zag een houten poes, echt knap! Hij heeft ooit een houten poes gekocht voor mijn make en nu wilde hij haar weer één kopen. Die kocht 20, maar deze...amai! Hij viel bijna achterover toen die madam de prijs zei...250, haha...hij heeft ze dus niet gekocht. Nu zijn mijn boys voor 3 dagen bij ons make, omdat wij moeten werken en anders zitten ze te lang alleen. Vandaag was ik laat thuis, ik moest veel bureauwerk doen en Wim ging bij zijn ouders langs. Morgen heb ik een patiëntenoverleg in de stadskliniek over een patiënte die naar huis komt en nu bedlegerig gaat zijn. Donderdag ga ik na mijn toer direct naar huis, dan zijn ze niet lang alleen thuis. En vrijdag zal ik ook rap thuis zijn. Nog 4 dagen te gaan van de 12...ik tel al af! Normaal moest ik vanaf morgen de nieuwe collega opleiden en zou zij mijn toer overnemen, maar dat gaat niet door. Ze heeft haar contract niet getekend. Het probleem is nu wel dat wij iemand tekort hebben en dus onze recuup kwijt zijn. Voordeel is dat ik mijn toer niet kwijt ben. Alles heeft zijn voor-en nadelen, niet?
Ik was bij een patiënt die een splinternieuwe mountainbike in zijn garage had staan en ik kon hem kopen, een koopje. Ik dacht direct aan Giovanni, hij reed met de fiets van zijn papa, zijn mountainbike was op school gestolen...hij kon die dus goed gebruiken. Hij en Marnick waren wel niet thuis, ze zaten bij hun papa voor een ganse week. Ik had hem gebeld en kon niet zwijgen, dat we een 'klein' verrassingske voor hem hadden. En eentje voor zijn broer, een commodekast bij zijn slaapkamer. En een knuffeltje, een leeuwtje (zijn horoscoop). Wat het was, zei ik niet en ze waren natuurlijk erg crieus. Ze konden niet rap genoeg thuis zijn, vooral omdat ze zich bij hun papa nooit echt goed amuseren, hij houdt zich maar zelden of nooit met hen bezig. Toen ze vertrokken, zei hij zelfs hoeveel potten choco en flessen water ze leeggemaakt hebben...ja jongens! Wim reed zondag alleen om mijn boys naar hun papa. Ik lag plat op de zetel...doodop...als gevolg van zaterdag. Dan hebben we onze buren op bezoek gehad. Ze kwamen naar hun bouw kijken en we bleven maar babbelen. Er kwam zelfs nog een ander koppel bij. We zaten voor de garage in de tuinstoelen, tussen het steengruis dat op de oprit ligt, dat was nogal een zicht, haha! We noemen ons de 'duivels' of de 'Duvelwijk', omdat we op meetings duvel dronken. Dat hebben die mannen nu ook gedaan, de vrouwen dronken geen alcohol. Ik lag pas om 24u40 in mijn bed en ik moest de zondag al om 6 u beginnen werken. De boys moesten me bij hun thuiskomst wakker maken, haha zo moe was ik. Maar de voldoening om hun gezicht te zien bij het aanschouwen van hun verrassing...dat wilde ik voor geen slaap ter wereld missen!
Bedankt RITA (Sweetlove) voor die mooie eenhoorn! Ik heb één tattootje een eenhoorn op mijn linker schouder laten aanbrengen na mijn scheiding I was as free as a unicorn Free of all problems! My Symbol!
Ik kreeg enkele foontjes vandaag...eentje met slecht nieuws, dat kwam als eerste. En eentje met goed nieuws! Mijn collega die toer Stekene en omgeving had, had last van haar rug en het was nogal ernstig. Ze vroeg of ik 3 patiënten wilde overnemen te St-pauwels, het ging echt niet. Géén enkel probleem, ik help graag in nood, daar zijn we collega's en ondertussen ook vriendinnen voor. Ik ben maandag pas beginnen werken na mijn verlof en vrijdag zou ik recuup hebben, en dan 7 dagen werken met mijn werkend weekend bij. Ik had een dagje met ons make afgesproken, Marnick krijgt bovenop de helft van zijn nieuwe slaapkamer, ook nog eens een commode en we gingen in het waaslands shoppingcentrum een afslankslaatje eten. Je voelt mij al aankomen, zeker? Ik moet ook de vrijdag werken...dus 12 dagen na mekaar! Géén prettig vooruitzicht, niet? Ik ga evengoed naar ons make, het zal alleen nu wat later zijn. Wanneer we recuup afgeven, moeten we niet binnen komen en bureauwerk doen, maar 't vrijdags wel en zeker als je weekend hebt. Ik ga wel niet naar den bureau, ze moeten mijn weekendtoer morgen maar al doorgeven, nem!
Het goede nieuws kreeg ik via een smsje van mijn hoofdverpleegster. Er zijn 2 nieuwe auto's besteld voor de sektor St-Niklaas. Voor mij en mijn collega Kathleen. Da's nu al de derde keer dat ze mij een nieuwe beloven, eerst zien en dan geloven, ik leg er mijn boontjes niet meer op te week. de vorige keer belde ik naar Sabine, één der coördinators die in Zwijnaarde zitten, om haar te zeggen dat dat erg teleurstellend is. Ik kijk al lang uit naar een nieuwe, maar nu is het menens, naar 't schijnt. Ze zullen niet meer durven na mijn telefoontje, haha! En zo'n auto heeft airconditioning en een radio. Ik heb morgen een afspraak met de garage en Kathleen ook, om uit te maken welke van de 2 'oude krakken' er het ergst aan toe is. Wat ik zeker weet, er scheelt iets aan mijn remmen, toch aan iets in de buurt van mijn remblokken, ze werken wel goed, maar mijn auto trilt wanneer ik rem. En door het roest geraak ik niet meer door de schauwing, dat is over enkele maanden al. Er staat al een witte auto op de parking voor onze ene nieuwe collega. De andere nieuwe collega zal met één van onze auto's moeten rijden. Als dat geen goed nieuws is, hé! Mijn collega Luc rijd ook nog met een ouder model en hij heeft overlaatst een vangrails meegenomen. Gelukkig dat hij niks mankeerde, hij's blijven doorwerken. Hij wacht ook op een nieuwe. De volgende keer is het dan hopelijk binnenkort ook aan zijn toer.
Vrienden, het was onze eerste werkdag vandaag, voor mij en Wim. Het vervelende is dat ik zoooo moe ben, dat ik nu overal zou kunnen in slaap vallen...zoals die poezekat. Eerst de felle uithangen en een nachtuil willen zijn, in de nacht van zaterdag op zondag, dan was het 4u30!!! Gisternacht niet kunnen slapen, Wim ook niet. Wimmeke ligt weeral als eerste in zijn bed en ikke...weeral aan't peeceetje, haha! Maar het is mooi geweest voor vandaag, de mensen waren blij om me terug te zien en ze hoorden mij uit over mijn vakantie-avonturen. Ik was wel blij om de mensen terug te zien en ik vertelde met veel geuren en kleuren wat ik gezien en gedaan had. En nu ga ik jullie laten, hopelijk vinden jullie het niet erg dat ik geen bezoekjes meer afleg en mijn bedje inkruip...effenaf kruipen zal het zijn...amai! Oogjes dicht en snaveltje toe! SLAAP LEKKER!
Gelukkig zijn, wat is dat? Dingen groot of klein, het doet je wat. Blij zijn met dingen die op je afkomen, tevreden zijn dat je nog kan dromen
Gelukkig zijn is een synoniem het hebben in je leven is subliem de wereld heeft een mooie kleur bloemen verspreiden een heerlijke geur
In de lucht pronkt een regenboog mensen gaan met je in dialoog Je hebt een doel in je leven waar je je volledig voor wil geven
Het leven kan toch fantastisch zijn verder kunnen zien dan de horizonlijn een kindermond dat zegt "ik hou van jou!" dat is één van die dingen waar ik van hou
Je bent gelukkig door de onozelste dingen kleinigheidjes die je doen zingen Gelukkig zijn is ieders wens en ik ben een zéér gelukkig mens!
Wij zijn morgenvroeg weer weg, naar 't zeetje deze keer. Wij blijven van vrijdag op zaterdag bij onze vrienden Romxke en Ben logeren en gaan dan op stap. Zaterdagavond zullen wij terug thuis zijn en dan is het vanaf maandag weer werkenweek...boehoe! Ik kreeg gisteren foon van onze hoofdverpleegster, maar ik was niet thuis en had mijn werk-GSM natuurlijk niet bij, ik zat bij mijn make. Op de voice-mail had ze een boodschap ingesproken. Buiten onze nieuwe collega, die midden augustus bij ons start, komt er nog iemand bij ons werken vanaf augustus. Dat meisje werd normaal voor sektor Dendermonde aangenomen, maar vermits zij in Vrasene woont en Dendermonde nogal ver is voor haar, komt zij naar onze sektor. Ik moet mijn vast toerke afstaan aan haar en dat moet ik mijn patiënten gaan vertellen. Ik denk dat ze niet blij gaan zijn, ze zijn al aan mij gehecht geraakt en ik aan hen. Da's normaal, iedere collega die een vaste toer heeft, maakt dat mee. Bij de meeste mensen zijn wij als een 'kind aan huis', wij komen daar dagelijks. Ik heb een koppel onder mijn patiënten waar ik altijd een tasje koffie drink en een sigaretje rook, of ik daar nu tijd voor heb of niet, ze zijn dat gewoon. Dat heeft mijn hoofdverpleegster trouwens zelf ingelast, goed van haar hé...haha! Eén van mij patiënten heeft feitelijk geen verzorging meer nodig, toch wil ze (en ik ook) dat wij nog altijd langskomen, om steunkousen aan te doen en haar rug af en toe eens te wassen. Ik heb dus ook enorm veel spijt. In augustus zal ik veel in lokeren zitten en daar ben ik nu bijna 3 jaar geleden begonnen. De 'oude garde' (mensen die mij van dan kennen) zullen blij zijn van me wat meer te zien. Het heeft zijn voor en zijn nadelen, een springer worden, zenne! In het weekend hoef je dan niet telkens die adressen te zoeken of je aan te passen aan voor u 'nieuwe' patiënten. Ach ja, geef mij toch maar mijn eigen toertje...boehoe!
Iemand verfrissing nodig? Ik wel...daarjuist een paar keer een poging gedaan om buiten te komen, maar amai! Zo héét! Rap een sigaretje gerookt en terug binnen. Gisteren zijn we op safari geweest naar Remouchamps en daarna afkoeling gezocht aan de watervallen van Coo. Dat was nodig, we hebben serieus gezweet. Wij zijn s' morgens vroeg vertrokken en waren s' avonds laat (rond 23u30) weer thuis. Weer enkele ervaringen beleeft om nooit meer te vergeten. Ik zet er straks een verslag van op het blog met begeleiding van een mooie slideshow. Als het lukt, want mijn blog heeft precies ook last van de warmte. Hij's zo loom als 'k weet niet wat...mijn blog toch!
Wij zijn zeer sportief geweest vandaag. Alléé ja, gisteren, want het is nu al na 1u en ik moet er straks vroeg uit. Wij zijn naar Beveren gereden...t' is te zeggen, ik en Marnick totaan de Casa Alba nog voor Beveren, Wim en Giovanni tot in Beveren zelf. Ze hebben den toer gedaan die hij volgend schooljaar zal moeten rijden, om te oefenen. Ik en Marnick dronken iets op het terrasje van het café en wachtten tot zij terug waren. Het was dan al 21u15 toen ze er waren, het was een avondtoertje. Daarna nog naar een film gekeken uit de DVD-collectie van mijn broer 'saw 2'. De eerste hadden we al eerder gezien, de tweede is nog beter en zit echt héél goed in mekaar. Voor de spannende thrillerliefhebbers onder jullie, een aanrader. En nu ga ik mijn bedje in...welterusten!
Vroeg: Je hebt meer behoefte aan duidelijkheid van je partner, je wilt ook veel meer praten over erotiek dan gewoonlijk.
Veel probleem zal dat niet zijn voor je partner want die weet waar hij/zij aan toe is dan en dat kan toch ook prettig zijn.
Midden: Tja, de vonken vliegen er goed van af deze week. Je bent een en al erotisch deze week en je partner zal daarmee ook prettige gevoelens voor jou krijgen - meer als daarvoor. Hou die mooie romantische gedachten nog even vast, want volgende week een kleine dip.
Laat: Doe geen moeite om een bui romantischer over te laten komen, een partner die bij je past zal je begrijpen ook zonder poespas.
Voor singles geldt deze week misschien een kous op de kop, maar dat mag ook wel een keer. Het is dan wel even wat rustiger en kun je zien, wie daadwerkelijk de ware is.
Op Internet zijn verschillende mensen, ieder op zich met verschillende wensen. De 1 uit zijn verdriet, terwijl een ander van gezelschap geniet. Zo vangen we elkaar allemaal hier op, met een traan of met een goede mop. De 1 is erg depressief, maar toch zo lief. De ander voelt zich eindelijk bevrijd, na een gevoerde innerlijke strijd. Weer iemand vindt hier een nieuw begin, en duikt steeds vaker de prive chat in. Dat kan iemand weer jaloers maken, want die wil ook wel eens contact maken. Het leven schenkt je lieve mooie blije dagen, soms sta ik duidelijk bij het leven in de gunst. Als het me goed gaat, hoort niemand me klagen. Maar met de trieste dagen omgaan, dat is De kunst Dan neemt het passen meer tijd in beslag, dus vul die tijd in de chat op, met een lach. Bied je schouder aan of deel virtueel bier, als mens zijn we dan allemaal gelukkig hier. Als mens zijn we allemaal uniek, met z'n allen kunnen we hier zorgen voor muziek. Een ieder verdient op zijn manier respect, want wees eerlijk Niemand is perfect! Overgenomen van blog La douce France
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
Ik kreeg enkele foontjes vandaag...eentje met slecht nieuws, dat kwam als eerste. En eentje met goed nieuws!
Iemand verfrissing nodig?
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
