Mijn tante Ingrid vertelde mij, dat zij naar panorama (geloof ik) had gekeken en een reportage zag van een 7-maand-zwangere journaliste die under cover ging naar Duitsland. Zij ging naar een bepaald ziekenhuis om zogezegt een abortus te laten plegen...en dat kon! Ik zag gisteren een soortgelijke reportage van koppen, en deze keer ging een 7-maand-zwangere journaliste naar een bepaald ziekenhuis in Spanje. De bevalling wordt ingeleidt, nadat de baby een gif krijgt ingespoten. Ik vind dat erg, zoiets. Abortus...daar ben ik helemaal niet tegen...ik zou het gewoon zelf niet kunnen laten doen. Ik heb 2 kinderen en tussen hen had ik een miskraam, ik was 13 weken ver in de zwangerschap...en ik denk daar nog dikwijls aan, dat was een ramp toen in die tijd. Ik weet wel dat veel vrouwen geen andere keuze hebben en in een kleurloze situatie zitten, waar ze geen andere uitweg meer zien. Maar in een zwangerschap van 7 maanden?????? In Nederland kan je tot je 22 weken nog terecht, in België tot je 12 weken zwangerschap, en dan is de baby ook al volgroeid. Maar in Spanje kun je daarna nog terecht, voor 4000 à 4600 euro. Ik vraag mij dan wel af...is dat dan nog om humane redenen, om die vrouwen te helpen? Of gaat het hier al om het grof geld...big money!
Ik heb nu 2 dagen verlof gehad. Op 1 november waren we thuis, maar dan heb ik niet veel uitgespookt...een luie rustdag! Donderdag ben ik met make, Marnick en mijn tante Ingrid eerst naar de markt gegaan. Giovanni was make's vriend Roger weer gaan helpen en Wim ging na zijn werk gaan helpen bij zijn collega Luc. Dat begon te regenen dat het goot toen we op de markt liepen, niet te doen. We zijn dan naar het Waaslands shoppingcentrum geweest en daar was het heerlijk warm en droog. Er was nergens plek, dus eerst wat rondgelopen. Dan hebben we een afslankslaatje gegeten en daarna, na weer te hebben geshopt, een dessertje. Een ex-collega van ons make heeft er een zaak waar je iets kunt drinken en eten, Caro noemt het, naar haar jongste dochter Caroline. Het eten is er zalig! Een duur dagje gisteren, 't is wel véle goedkoper als ik ga werken ...amai!
In de auto op een parking aan de markt
In het shoppingcentrum van St-Niklaas
Vandaag ben ik make terug gaan halen, ze wilde mij helpen kuisen, mijn ruiten doen. En we zijn om een vriendin van haar gegaan Joke, die naast mij woonde, naast ons vorig huis. Zij was hier nog niet geweest, dat werd dus hoogtijd. Joke is erg ziek, zij heeft kanker en heeft het erg moeilijk. Joke was ook een ex-collega van mijn make. En ik ben een foto vergeten nemen, verdoeme toch! Wim is pas een uurtje geleden thuisgekomen, hij's terug bij Luc gaan helpen, die buiten zijn werk ook een boerderij heeft. We hebben het dus al serieus druk gehad, hé! Ik heb vrij weekend, maar Wim moet een halve dag gaan werken morgen. Hij ligt nu op de zetel te slapen...hij's doodop!
Vandaag ben ik gestopt om enkele dieren de straat over te laten steken. Nee, geen hond...maar een kip en haar kuiken. Nee, da's geen grap! Ze stonden al temidden van de baan. Ik ben verantwoord gestopt, goed kijkend naar een eventuele achterligger. Ik zag de kip naar de andere kant kijken. Ik dacht "Tiens, die steekt niet zomaar over als een kieken zonder kop. Ze wil haar jong beschermen, zoals een goede moeder hoort te doen en is zeer voorzichtig." Het was alsof de kip dacht "Alléé, waar is die zebra als je hem nodig hebt, hij ligt nergens, we zullen onze plan moeten trekken vandaag." Eens goed naar mijn auto gekeken. "Dat machien stopt, helemaal voor ons, amai zeg!" En dan trippelden ze op hun gemak de straat over. Raar zicht, zenne! Maar ik rem ALTIJD voor dieren...in de mate van het mogelijke toch, binnen de perken van ieders veiligheid.
En een geluk voor die kip dat ze niet zo'n rooster op haar weg vondt, zoals deze arme eend.
Mijn schoonzus is met haar 2 boys komen spoken. Dit zijn Tibo en Robbe, de zoontjes van mijn broer... zien ze er niet spooky uit?
"Uw snoep of uw leven of uw broek afgeven!" zeiden ze in koor.
Giovanni en Marnick wilden hun snoep eerst niet afgeven. Met hun broeken waren Robbe en Tibo niet blij. Zij werden boos en grepen hun neven bij de keel.
Wij konden nog op tijd ingrijpen! Haha, plezante foto's, hé?
Boe...boe...boe wij komen naar jullie toe om jullie snoep te komen halen zonder ervoor te betalen Wij zijn niet tevreden met onozelheden. Geef ons het beste snoepgoed of jullie slapen vannacht niet goed dan komen wij elke nacht naar jullie toe! boe...boe...boe!!!!!! (Mijn gedicht)
Ik zou toch eens iets aan mijn gastenboekbezoekers willen vragen. Wanneer je op mijn blogje komt en je laat een boodschap achter, geen probleem. Wil je graag een tegenbezoekje? Laat dan aub een button achter of het adres waarop ik je blog kan vinden. Ik kan Br.Jan van Der Weyden noch Luc vinden. Het figuurtje bij je naam is geen button, Luc ofwel werkt hij niet. Ofwel is het de blognaam niet dat bij de boodschap staat vermeld ofwel verschijnen er zovéél blogs, dat het een onmogelijke taak is om het juiste blog te vinden. Thanks!
We hebben een jarige en ik ga een liedje zingen. Bedek jullie oren, want ik ben geen zangeres... valse noten en hoogten die ik niet kan halen, da's bij mij wel het geval. Ik moet zeker niet aan idool meedoen De katten horen dat dan wel weer graag, raar hé?
HAPPY BIRTHDAY TO YOU HAPPY BIRTHDAY TO YOU HAPPY BIRTHDAY DEAR BLOGSKE HAPPY BIRTHDAY TO YOU!
Jaja, mijn blogske is vandaag 1 jaartje geworden. Sinds ik dat blogje heb, is mijn vriendenkring vergroot! Dus verdient ze het om vandaag eens extra in de bloemetjes te worden gezet!
En net nu ben ik door Yenthi verkozen tot blogje van de week. Echt plezant! Ga maar eens gaan kijken bij Johan1958
Het stopt hier niet met de bouwperikelen!!!!! Onze buren hebben grond laten brengen en hebben een parkeerplaats laten aanleggen. Nu viel het mij de vrijdag al op, dat ons stuk ineens zo klein leek en Wim had het opgemeten. Jaja, we waren ineens 60cm kwijt, een grote strook grond, niet? Gelukkig dat onze buurman Patrick het ook zag bij zijn thuiskomst en hij sprak er ons zelf over aan. Hij en Wim bekeken alles eens goed en het bleek te kloppen, wij waren 60cm kwijt. Ook achteraan in de tuin, waar Patrick al een plateau liet gieten voor zijn tuinhuis. Ons huis is 8 meter breed en het stuk grond dat we naast ons huis hebben, is normaal 4 meter. Geen probleem, zei ik, wij betalen het zand dat nu op ons deel ligt wel en ook het stuk beton, ons tuinhuis gaat er toch aanpalen, geen meter tussen, zo waren we toch al eerder overeen gekomen. Nee, Patrick wil dat niet. Voor zo'n beetje zand en beton, da's niet erg. Als we hem maar trakteren op een paar duvelkes. Gisteren kwamen we terug van Zaventem en dan was hij op zijn padje gatjes aan 't vullen met wit zand. Peggy, zijn vrouwtje was er ook bij, dus wij effe een babbeltje geslaan. Ik zei hem dat ik diene Chris heb aangesproken om ook een prijs voor ons op te maken om zand te komen brengen en dat hij zal komen opmeten. "Veel zal dat wel niet zijn, want onze gebuur is zo lief geweest om al zand op onzen hof te laten leggen, hé!" Ik kreeg bijna zijne borstelsteel (niet de dienen zoals in de mop ) op mijne kop. Dat zijn echt héle toffe geburen, zenne! Met den andere kant komen ze helemaal niet goed overeen, spijtig natuurlijk, hé! Wij gaan mekaar helpen met de tuinhuizen en netten voorzien in de dakgoten, om de bladeren van de bomen geen kans te geven om onze goten te verstoppen. En ik ben van plan om hem een grote korf vol met duvels te gaan kopen daar zal hij wel mee toekomen, hé! Ik heb nu enkele foto's genomen, dan kunnen jullie de grondperikelen wat beter volgen.
Halloween, het heksenfeest monsters, spoken, daar een geest. Pruttelende zwarte potten, in koude en donkere heksengrotten. Dikke vieze heksensoep met spinnenweb en andere troep. Geitenstaart en hagedis, kikkerpoten en rotte vis. De heksen roeren in de brij en nemen er een toverdrank bij. Ze staan in een heksenkring en doen hun toverding, om daarna op bezemstelen zich in het maanlicht te verdelen. Ze komen naar de grote steden om daar op te treden, voor een griezelig publiek in de nachtpiek. Ze griezelen met de anderen mee, de spoken volgen gedwee. Ze gaan kinderen bang maken en laten deuren kraken. "Happy Halloween!" krijsen ze dan één voor één.
Vandaag zijn ik, Wim en Marnick de binnendeuren gaan kiezen. Giovanni mocht een stopkontakt en lichtschakelaars in Roger (vriend van make) zijn magazijn plaatsen. Hij heeft dat al geleerd op school, die op de muur staan, in de muur ingewerkt, dat leerde hij nog niet. Enfin, we reden naar Zaventem, omdat Kristof de schrijnwerker met die winkel samenwerkt. We hebben onze goesting gevonden, zenne! We meenden eerst boven 4 verfdeuren te nemen en ook die tussen garage en berging, maar vermits we dan minder verfwerk hebben (gaan we al genoeg hebben volgend jaar) en ook niet de herhalende noodzaak om die telkens opnieuw te moeten verven, én omdat we effen deuren in houtskleur knap vonden...hebben we die gekozen. Beneden gaan we 3 specialere deuren hebben, aan de WC en tussen keuken en berging, en de knapste tussen hal en living...weg met de gordijnen...JOEPIE! Nog een 7-tal weekjes geduld. En hopelijk heeft Kristof dan tijd voor ons, nog voor het nieuwe jaar, ze hebben het enorm druk. We kregen ook honger... dus dan hebben we maar een snack genomen... en lekker dat dat was, amai!
Ik moest van Marnick de complimenten doen aan de kok, hijzelf was er te verlegen voor. Onze 'toekomstige' kok dacht daar aan
Aha, jullie dachten zeker dat onze bouwperikelen ten einde waren, hé? Niks is minder waar! Telkens toen ik boven kwam, was het alsof ik op wolkjes liep...alsof ik op een schip zat op een stormachtige zee! Nee serieus, de laminaat is naar boven gekomen. Wim belde zijne maat op, onze schrijnwerker die de laminaat gelegd heeft, samen met zijn schoonbroer zijn ze op hun eigen. Woensdagavond kwamen ze speciaal van Pepingen naar St-Niklaas om onze laminaat nog wat meer af te schuren. Ze hadden een opening gelaten, maar op sommige plaatsen wat weinig. Eerst begon het op Marnick zijn kamer omhoog te komen, aan de chauffage. Dan was het aan de schuine deuringangen van onze en Marnick zijn kamer. Je merkte dat het erger werd. Het laminaat kraakte en één plank stond echt neig omhoog. Wij wilden eerst tapijten leggen en later de laminaat. Kristof zei dat de chappe droog was, dus werd dat in de week voor de verhuis gelegd. Nu bleek hij toch zo droog nog niet te zijn geweest. We moeten niks betalen en ze hebben ook onze deuropeningen al gemeten, 3 uur werk gehad bij ons.
Halloween dit weekend, sinterklaasgerief in de speelgoedwinkels en de bakkers, kerstgerief bij de bakkers, binnenkort paasgerief! Ik weet opdenduur niet meer wat we nu feitelijk vieren! Dus bij deze...
Twee meisjes van 13 jaar werken in een borstelfabriek. Op een dag zegt de ene tegen de andere: "Zoiets raars, ik heb sinds kort allemaal haar onder aan mijn buik groeien." "Ja, ik heb er ook last van. Dat moet de borstelziekte zijn, van dat zware werk hier!" De meisjes zijn verontwaardigd, dat ze zo jong al een beroepsziekte hebben opgelopen en besluiten met hun verhaal naar de directeur te gaan. Ze laten hem zien wat er gebeurd is, waarop deze zijn broek losknoopt en zegt: "Dat is nog maar het begin, ik heb er ook al een steel bij gekregen!"
Ik kwam gisteren na mijn toertje op den bureau en de hoofdverpleegster sprak mij aan. Ze zei "Sandra, ik heb mij miskeken, ge hebt nog 3 dagen verlof tegoed!" Ik wilde een gat in de lucht springen van blijdschap, maar 'k heb het binnen de perken gehouden en in gedachten YESSSSSS geroepen "Ge zult wel recuupdagen moeten wegpakken van de anderen, 't zal niet anders gaan, bekijk het eens." SHIT...(vertaalt naar het tegenwoordig in de mode zijnde KAK!) Da's nu iets dat tegen mijn ding is, sé! We moeten recupen afgeven voor zieken en nu moet ik tegen de collega's zeggen "sorry, recuup kwijt, want ik heb nog 3 verlofdagen staan...pech voor jou!" Ik heb de uurroosters van november en december derbij genomen en 3 recupen van mijn eigen aangeduid. Wanneer er iemand ziek valt, kunnen ze mij niet oproepen en ben ik die dag zéker thuis...mijn overuren kan ik toch meepakken naar next jaar...en de collega's zijn content...en ikke ook! Goed opgelost, hé! Het zijn natuurlijk geen extra dagen voor mij, maar langs een andere kant bekeken, juist wel. Ik heb mijn derde recuupdag mogen afgeven, dinsdag 31 oktober, dan heb ik de vroegen, omdat mijn collega nog langer ziek is. Dus ben je nooit zeker en met verlof wél. Op 1 november ben ik thuis en dan heb ik 2 verlofdagen...ik leef op hoop! Ik ga dat toch wat beter in de gaten moeten houden, ik ben daar echt laks in, in die dingen.
Er bestaan dagcentra's, dagklinieken, dagverblijven en binnenkort ook daggevangenissen!!!!! Ik vraag mij af hoe dat in het werk zou gaan. Overdag naar de gevangenis "dag gebuur, ik ga naar mijn werk." en s'avonds komen ze gewoon naar huis. En welke gevangenen zouden daar voor in aanmerking komen.
Een fraudeur: "Ik moet vandenavond de boekhouding van mijn vrouw haren baas gaan doen."
Een vervalser: "Bewaker, ik heb die 1000 euro bij, 't zijn 2 briefjes van 500, maar past op hé want den inkt is nog nat."
Een moordenaar: Bewaker: "Jeff, wat is die rode vlek daar op je schoen?" "Euh...mijn vrouw heeft spaghettiesaus gemaakt."
Een pedofiel: Bewaker: "Marc, wat doet dat kind hier in uw cel?" "Euh...ik wilde ze naar school brengen, maar 'k ben het vergeten."
Een inbreker: Bewaker: "Zeg jong, waarom valt gij altijd in slaap in uw cel?" "Euh...ik ben vannacht gaan werken."
Een brandstichter: Bewaker: "Wat doet dat verband om je hand?" "Euh...ik heb mij gisterenavond verbra...euh...gesneden."
Vrouw tegen haar man tijdens het liefdesspel in bed: "Schat, wat is dat lawaai?" "Ja, den Gille is mijn ketens vergeten afdoen."
Ik weet niet of dat zo'n goed idee is, zenne! Jullie?
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
...amai!
.jpg)
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
