Niets in het leven krijgt mij ooit klein dan zou het al iets héél ergs moeten zijn Ik ben al dikwijls op mijn neus gevallen zelfs gewond geraakte ik uit de diepste dallen
Ik kwam tegenslag al geregeld tegen heb in een plas van ongeluk gelegen ik zag van een berg soms niet zijn top toch geraakte ik er steeds weer bovenop
Door valse liefde werd ik verblindt ik voelde mij dan zo naïef gelijk een kind ik vond de ware niet en likte mijn wonden maar ik heb steeds de weg terug gevonden
Smart heb ik ook al gehad in mijn hart door ellende werd het als een steen gehard In een mist van leugens geraakte ik verdwaald toch heb ik het in iedere mist gehaald
Ik hoop alleen dat ik niet verlies mijn dierbaren die ik boven alles verkies hen verliezen zou mij brengen, ENORM veel verdriet want zonder hen red ik het niet
Je haalt het niet in je eentje alleen je hebt mensen nodig om je heen pas dan kan niets je ooit raken en kun je heelhuids door je leven geraken
Mijn ZWAAR werkweekend zit er op, en het was me eentje amai! Zaterdagmorgend 4 uren gewerkt, met een dik mist-sfeertje, dat de ganse dag bleef hangen! s'Avonds terug de baan op 7 uur en een half! Ik heb de kerstman gezien, in een slede-kar hangend achter een motto. En zwaaien dat hij deed. Met die mist erbij maakte het wel een spooky tafereel, deed mij eerder aan Halloween denken. Ik moest op de koop toe omrijden voor een brandend voertuig, er was een accident gebeurd te Temse. Toen ik in Stekene kwam, scheen daar de zon! De zondag idem dito, weer 11 uur gewerkt! In totaal zo'n kleine 550 km gereden. Mijn weekend zit erop joepie, maar nog niet vrij, pas donderdag, spijtig!
Een man, een vrouw en hun 8 kinderen staan te wachten bij een bushalte. Even later komt er ook een blinde man bij staan. Dan komt de bus, maar die zit zo vol, dat enkel de vrouw en de kinderen nog meekunnen. De twee mannen besluiten om dan maar te voet te gaan. Na een tijdje lopen, begint de man zich te ergeren aan het getik van de stok van de blinde man. Dus vraagt hij aan de blinde:"kunt u niet een rubbertje aan het einde van uw stok maken, ik word er gek van!" Zegt de blinde: "Als u eens wat meer rubbertjes aan het einde van uw stok had gedaan, dan hadden wij nu in de bus gezeten..."
We hebben een foto genomen van ons huis met de ramen in, mooi hé? De garagepoort zal ten laatste dinsdag geplaatst worden. Het begint nu al wat meer op een huis te trekken.
Wij reden deze avond naar den bouw om naar onze ramen te gaan zien. We waren echt nieuwschierig. Het is in een nieuwe wijk dat wij gaan wonen en we komen in den bocht, heel traag, want je kunt daar met moeite met twee auto's passeren. Vanuit de tegenovergestelde richting kwam 1 van onze nieuwe straatgeburen gereden. Een sympathieke kerel, we zijn al in zijn huis gaan kijken en hij bij ons. Hij was de huizen aan het bewonderen en terwijl ook aan het afdraaien. Wij zagen hem afkomen, maar konden niet claxoneren, omdat die niet werkt...bonk...pardoes op mekaar...jawadde wat een klap! Onze auto heeft nu dus maar drie hoeken meer, licht kapot, bumper om zeep... Foto's van ons huis nemen, dat kwam er niet meer van, zal voor morgen zijn, denk ik...het was ondertussen al te donker geworden, haha! De ramen steken er wel al in, enkel de garagepoort nog en het is HEEL SCHOON!
Vandaag is den loodgieter begonnen met zijn leidingen te leggen. Voor het water en ook voor de verwarming. Morgen de ramen, daar kijken we al erg naar uit, zenne! Als dat af is, dan zal ik er een foto van op mijn blogje zetten. Den bezetter zal een weekske later beginnen, teveel werk. Dus dan schuift de rest ook op.
Wat moet ik volgen, mijn hart of mijn verstand welk van de twee krijgt de bovenhand Mijn hart wil zich helemaal open zetten mijn verstand zegt me om goed op te letten
Wat moet ik volgen, welk van de twee wat geeft mij voldoening en maakt me tevree Mijn hart staat nu al in vuur en vlam mijn verstand wilde niet dat die vonk al kwam
Ik zou het nu toch echt niet meer weten ik krijg het benauwd en begin al te zweten Mijn hart zegt me van je liefde te genieten mijn verstand is bang dat het mij zal verdrieten
Nu zit ik hier tussen twee vuren ik denk erover na al enkele uren Mijn hart fluistert zacht, denk niet zoveel mijn verstand roept luid, denk na is wat ik beveel
Ach, ik zal maar gewoon op mijn gevoel afgaan om al die twijfels te verslaan mijn verstand ga ik volledig op nul zetten maar mijn hart ga ik goed laten opletten
Sinds we in Duitsland in contact gekomen zijn met 4 wasbeertjes, die ons de laatste 5 avonden in ons challetje kwamen bezoeken, heb ik mijn hart verloren aan die lieve beestjes. Dus heb ik wat opzoekwerk over hen verricht. Oorspronkelijk leven ze voornamelijk in Noord-en Midden Amerika, bij bebosde gebieden, beekjes en moerassen (om hun voedsel te wassen). Tegenwoordig leven ze ook in parken bij steden waar ze voedsel zoeken tussen ons afval. Rond het jaar 1920 ontstonden er in Europa wasbeerfarms waar ze werden gefokt voor hun pels (ocharme). Omdat er ook eens wasberen ontsnapten, komen ze nu ook in de Duitse bossen voor en zelfs in Nederland.
Vandaag was het een drukke dag, het organiseren van de aannemers voor ons huis. Den eletrieker is vanaf vandaag begonnen, de loodgieter begint de woensdag, den bezetter 12 dec en den chapper in de eerste week van het kerstverlof. Morgen heb ik er een afspraak mee op den bouw. En tussen den bezetter en de chapper, moeten de chauffagen geplaatst worden. De dakpannen liggen erop en de ramen steken ze donderdag. het gaat al goed vooruit, hé?
Een postbode gaat met pensioen en doet zijn laatste ronde. De hele buurt heeft afgesproken om hem een afscheidscadeau te geven, dus krijgt hij het ene cadeau na het andere. Bij het laatste huis doet een mooie blonde open. Ze trekt hem mee binnen, naar de slaapkamer, het bed in waar ze hem een goede beurt geeft. De postbode is in zijn nopjes. Hij komt beneden waar hem weer een verrassing staat te wachten, een champagne-ontbijt. Na te hebben gegeten en gedronken bedankt hij de blonde uitvoerig voor de aangename verrassing. Zij zegt:"Nog 1 ding, het ligt naast je bord" Daar ligt een euro en hij vraagt waar dat voor is. Zegt de blonde:"Wel, toen ik mijn man vroeg wat voor een cadeau we voor jou zouden kopen zei hij 'Fuck die postbode, geef hem een euro', maar dat ontbijt is mijn idee"
Daarstraks een hele knappe akteur...euh (hihi) film gezien met Tommmmmm Cruise in de hoofdrol. Ook Tim Robins heeft een bijrol. Het is een SF-film van Steven Spielberg, met een goed verhaal en wreed spannend van begin tot einde. Een echte aanrader
Dit is een zeer sympathiek wandelend ventje, hij komt zomaar vanuit de blog van Lady X over mijn blog gewandeld. Is dat niet plezant? Neem hem gerust mee naar jouw blog, dan komt hij doorheen het ganse bloggenland.
Ik had gisteren en vandaag de laten. We zitten in gans het mooie Waasland. Dat betekent dus heel wat kilometerkes bollen met den auto, want de patiênten wonen soms wel erg ver van mekaar. Gisteren 140 KM, vandaag waren het 145 km. Maar ik heb een schoon vooruitzicht, vrij weekend en 4 dagen verlof, JOEPIE!!!!!
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
Een man, een vrouw en hun 8 kinderen staan te wachten bij een bushalte.
Wij reden deze avond naar den bouw om naar onze ramen te gaan zien.
Vandaag is den loodgieter begonnen met zijn leidingen te leggen.
Vandaag was het een drukke dag, het organiseren van de aannemers voor ons huis.
Daarstraks een hele knappe akteur...euh (hihi) film gezien met Tommmmmm Cruise in de hoofdrol.
prettig weekend iedereen en sweet dreams
Dit is een zeer sympathiek wandelend ventje, hij komt zomaar vanuit de blog van Lady X over mijn blog gewandeld.
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
