Blauwe brieven
Inhoud blog
  • Schoenaerts aan de strijk
  • Tot aan de horizon
  • God onder de sneeuw
  • Een dagboek zonder lampjes ...
  • En het woord werd lente...
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Voor m'n poëzie kan je terecht bij Pp. Naam van het Weblog: Ik kan niet schrijven zoals jij leest ...
    11-11-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Blauwziek



     

     

    Helaas, heb ik geen streepjes gezet.
    Anders had ik geweten
    hoe dikwijls ik nu al 'Blauwziek' van Dewulf gelezen heb.

     

    Notitie

    In alle vroegte doodstil opgestaan
    om nog eens het eerste licht te zien.
    Wassen, oude kleren aan. Koffie
    en dan leven voor het open raam.


    Dat is de eerste strofe van het eerste gedicht.
    Zopas las ik, weer maar eens, het laatste gedicht van de bundel.
    Dat begint zo :

     

    Amandier en fleur, 1946

    Na iedere oorlog heeft de eerste lente haast.
    In de bleekgroene ochtend van een vredestijd
    bloeit de amandelboom een droom te vroeg.

     

    Zo ziet mijn ochtend er uit.
    Donker buiten, blauw van binnen.

     

    Ik kocht gisteren 'Loerhoek'. Van Bernard Dewulf.
    Daarin liggen zijn columns uit De Morgen te slapen.

    Ik betaal graag voor dat boek niet alleen omdat ik er graag in lees.
    Nee, vooral uit dankbaarheid. O, maar ook uit puur eigenbelang.
    Berekening, zelfs. Toegegeven.

    Die man heeft mij al zovele ontroerend mooie momenten
    in mijn leven geschonken.
    Als ik wil dat hij dat kàn blijven doen,
    dan wil ik daar graag mijn Euro voor bijdragen.
    Stoeltjesgeld, ken je dat nog? Leesgeld in dit geval.

    Hetzelfde doe ik met muziek.
    Uit respect en rede
    koop ik met reden de cd's van die 'zangers' die mijn leven gelukkiger maken.

    Zij geven licht op donkere dagen.
    Ik hoef niet te wachten tot Kerstmis.

    uvi



    11-11-2006, 09:02 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    10-11-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Le téléphone pleure ... pas ... in een dagboek ...





    Le téléphone pleure ... pas ...

    Nog een halfuurtje en dan komt haar stem
    hier vrolijk binnen gehuppeld.

    Ondertussen heeft de dauw
    ijverig het gras wit geschilderd.

    En kijkt de zon tureluurs door de bomen.
    Ze kruipt nog slaperig uit haar bed.

    Ik wrijf de verwachting uit m'n ogen.
    Om haar beter te zien. In volle hoop.

    Mijn oren staan op scherp.
    Ze luisteren al zonder te horen naar lieve woordjes.

    De telefoon blijft onbarmhartig stil.
    Hij heeft z'n hart verloren. Aan een stem.





    10-11-2006, 08:48 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    09-11-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Happiness has no history





     

    Happiness has no history


    Laat ik maar eens verdwalen in m'n eigen dagboek.
    Het verdriet aan m'n hand. Wij samen.

    Het kan nog net. De ochtend is jong en onervaren.
    De dag heeft 'm nog niet besmeurd. En toch...

    Letters vielen door m'n handen als bladren van een ouwe boom.
    Het is herfst in m'n hoofd.


    Moeilijke dichters zijn een gemakkelijke hap voor recensenten.
    Ze kunnen dan etaleren hoe literair wetenschappelijk erudiet ze zijn.
    Bekijken zichzelf in de spiegel van beschouwingen en glanzen van genot.
    Zelfingenomenheid.


    Ah, lieve lezer, je volgt me niet. Logisch, ik ben onduidelijk.
    In de 'Poëziekrant' schrijft Anneleen de Coux een essay over
    de vier dichters van 'Twist met ons'.

    Anneleen is een geleerde dame. Dat vertelt Google mij.
    En sinds ik God verloor, geloof ik in Google.
    Derhalve mag ik niet twijfelen aan haar "weten-schap".
    Maar ze strooit wel pijn over m'n lezersziel.
    Knabbelt aan m'n bewondering voor Dewulf.

    Ik citeer:
    "Op het formele en talige vlak heeft deze poëzie dus weinig te bieden.
    De gedichten van Bernard Dewulf lijken hun kracht te moeten halen uit datgene waarnaar ze verwijzen.
    De liefde van een man voor zijn vrouw, zijn kinderen, zijn ouders, een (verboden) vrouw uit het verleden.
    Tederheid, angst en vervreemding. Dit werk biedt kleine taferelen uit een leven dat, in zijn kleinheid, groots is, zoals alle levens.¨
    ...
    Maar zelden weet Dewulf de indruk van anekdotiek echt te overstijgen ..."


    Wil JIJ, lezer, een dichter worden...
    schrijf dan nooit meer over de liefde voor ... cfr citaat hierboven.
    Je valt tussen de plooien van de wetenschap.

    Gelukkig schreef ik reeds dikwijls:
    "Weten" is voor "wetenschappers", een dichter "vermoedt" slechts ...

    De dame maakt dan ook niet te veel woorden vuil aan m'n lievelingsdichter.
    Happiness has no history.

    En zo bleef ik achter met een afgebroken dichter in m'n hoofd.
    Ik koester nu zijn gedachten ...



    uvi






    09-11-2006, 09:55 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    07-11-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ollekebolleke


     

    Ollekebolleke


    Misschien ben ik wel een kei. In de rivier van het leven.
    Maar dan een zachte kei. Van het soort : peperkoek.
    Ik weet dat het een moeilijke combinatie is met al dat water.
    Maar ik vertrouw op je verbeelding, lezer.

    Een rimpeling op papier.
    Misschien ben ik dat wel.
    Geen vlakke spiegel.
    Neen, daarin herken ik me niet.

    Waarom, dit matinale filosofietje.
    Ach, daarnet kwam ik m'n eigen gedacht tegen.
    In De Standaard der Letteren.
    Nog maar eens en: neen, ik ontvang geen percentje.

    Boekenbeurs. Meer beurs dan boek.

    Ik citeer Sam De Graeve:
    "Kortom, ben je geïnteresseerd in boeken,
    dan heb je op de Boekenbeurs niks verloren.
    Het is een ode aan de verkoop, niet aan de verbeelding,
    niet aan de wonderen die zich in boeken vaak aan lezers
    openbaren."

    Voilà, een tweede kei. Binnenkort leggen we nog een dam aan.
    Ik begrijp ook niet waarom men "7 Euro "
    durft te vragen om boeken te kunnen kopen.

    Stel je voor dat je een entréebiljetje zou moeten aanschaffen
    om je lichaam te spijzen in een restaurant.
    Met of zonder sterren. Om aan het voedsel van de geest te geraken
    moet dat wél, blijkbaar.

    Maar dan dat "Ollekebolleke". Ook in DSL.
    Zie lager de definitie volgens Wikipedia.

    Ook hier frons ik even de oevers van m'n rimpelende vijvers.
    Sjonge, de techniek overheerst de schoonheid en haar ontroering.
    Rijmt het niet of kan je niet goed tellen, dan bestaat het niet.

    Lieve lezers, je mag me tegenspreken, tegenschrijven...
    als dat woord zou bestaan.
    Maar deze nederige dienaar zal je nooit trachten te raken, aan te raken,
    met het tellen van z'n verzen. Hij kàn amper op z'n vingers vooruit.

    Hij zal wel, bijna ongemerkt, zachtjes willen binnenraken
    in dat unieke plekje van jou.
    Dààr waar jij je gevoelens bewaart.
    Diep bestoft in je herinnering of dagvers op de plank van je verlangen.

    En ik zal je een hand reiken om aan dat potje ontroering te raken ...
    maar dan moet je alleen verder ...

    uvi

     

    Olleke bolleke

    Rubi solleke

    Olleke bolleke

    Knol!

     

    Ollekebolleke (dichtvorm)

    Ga naar: navigatie, zoek

    Het ollekebolleke is een versvorm die in 1974 in het Nederlands taalgebied werd geïntroduceerd door drs. P. Hij noemde de dichtvorm naar het gelijknamige kinderversje omdat de versvoet van beide overeenkomt.

    In het Engelse taalgebied was het ollekebolleke al sinds 1951 bekend, onder namen als Jiggery-Pokery, Higgledy-Piggledy of de Double Dactyl. De laatste naam verwijst naar de versvoet van het ollekebolleke: een dubbele dactylus.





    07-11-2006, 21:09 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    01-11-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een duivenhok ...




     



     

    Goedenmorgen,

     

    Ruik even aan dit bericht. En?
    De geur van pannenkoeken? Juist.

    Ik heb m'n ochtend verwend met Allerheiligenromantiek.
    Want als ik het zelf niet doe, dan niemand ..

    Hoe kan men de doden eren, denk ik dikwijls,
    als men de levenden niet liefheeft.

    Straks hang ik zeven witte rozen aan het 'duivenhokje' van m'n vader.
    Misschien doe ik dat wel voor mijn moeder. Bijna negentig.
    Bij haar luister ik voor de duizendste keer naar datzelfde verhaal...
    duizend bloemen in haar hoofd .

    Zou dat niet Allerheiligen zijn ?

     

    uvi

     

     

    01-11-2006, 19:39 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    31-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aan de afwas





     

    Aan de afwas

     

    Wilde eenden cirkelen als tamme duiven rond het huis.
    Voor het keukenraam schudt de acasia frivool haar kopje.
    Nog sexy met een fris groen lentekapsel.
    Terwijl de herfst haar haren dringend hoort te kleuren.

    Waar dienen seizoenen anders voor?

    Door mijn handen schuifelen herinneringen.
    Glazen met verdwenen genot.
    Breekbare gedachten. Nog nat van gisteren.
    En fragieler dan de liefde. Ik brak al wat.

    Ik hou ze naar het licht. De acacia knikt.
    Ze zijn weer klaar voor vers verlangen.

     

     

    uvi

     

     



     

    31-10-2006, 00:00 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    30-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De seizoenen van de tijd.





     

    De seizoenen van de tijd.


    De nacht sluipt het huis uit.
    Neemt het duister mee in z'n spoor.

    De wekker heeft me bedrogen.
    Of ik hem.
    De enige klok die ik gisteren vergat van seizoen te veranderen.

    De tijd wordt gemanipuleerd. En de mens is het slachtoffer.
    De wekkerradio kleurde rood op acht uur.
    Plichtsmatig sloeg ik de lakens om.
    De naakte realiteit bleek later met een uur vertraagd.

    M'n ogen moe. M'n hersenen nog niet uitgeslapen.
    Gelukkig waren de woorden in DSL al wakker.
    Ze lagen reeds te wachten. Nog opgevouwen in de krant.

    Ik plooide hen open en de dag begon.



    uvi




    30-10-2006, 08:24 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    29-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ochtend(k)uren


     

    Ochtendkuren


    Ik heb de tijd
    hersteld.
    Al z'n zomersproeten
    één na één herteld.

    En dan het ritme
    van z'n klokken
    minutieus versteld.

    Op de kadans
    van een trage winter
    ingesteld.

    Nu mag ik
    bibberen en beven.

    Waar is dat uur gebleven?



    uvi




    29-10-2006, 08:25 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    28-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.soep met letters




    Het vet (is) van de soep



    Je moet al een doorgewinterde masochist zijn om schrijver te willen worden.
    En zeggen dat het altijd m'n droom was.
    Tot ik kaal werd en de jaren van verstand in zicht kwamen.

    In de Standaard der Letteren verdienen recensenten geld
    om schrijvers (of would be-literatoren) te liquideren.
    Onder de titel hierboven aangehaald schept de kok van dienst
    de beste brokken uit de laatste soep van Luc De Vos.

    Hij eindigt met, ik citeer:
    "Het hoort vlot te lezen, maar na honderdzestig bladzijden
    van dit kinderachtige proza snak je naar taal voor plus-twaalfjarigen."

    Onder de kritiek is er is ruimte voorzien om maximaal vier sterren in te kleuren.
    Ze blijven alle vier vaal als een volle maan. Leeg.

    Mark Cloostermans, de beenhouwer van dienst,
    zal ook geen vrijkaarten krijgen
    voor een optreden van Gorki, vermoed ik.


    uvi



    28-10-2006, 17:34 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Letteren




     

    De Standaard der Letteren.

     

    Dààr liggen letters.
    Te waken. Te wachten.
    Op het licht van ogen.

    Op het tasten van vingers. Tastzin.
    Betaste zinnen.
    Het zintuiglijk zingen. Noten in letters gegoten.

    Ogen. Bogen begeestering. Gespannen over de ochtend.
    Gebogen over het landschap van woorden.
    Vingers als voeten. Over de vlakte.

    Villa's van papier. Schrijvers in residentie.
    Vampiers van gedachten.
    Vlinders vertrekken. Met vleugels van plezier.



    uvi





    28-10-2006, 14:51 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    27-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.En toch ...
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.





     

    En toch ...

    kunnen we niet zonder.
    Woorden. Ze dragen ons.
    Zijn onze gids. Onze troost.
    Ons nest.

    Sorry woorden.
    Ik was daarstraks even het noorden kwijt.
    Sorry schrijvers.
    Jullie zijn de archivarissen van de ziel.
    De biografen van de liefde.


    Zo. Klinkt dat al beter?

    27-10-2006, 10:59 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.November in zicht.








    November in zicht.



    Woorden, ach. We verpakken ze. In boeken.
    We stapelen ze op. In pakken op paletten.
    Boekenbeurs. Cijfers, statistieken, resultaten ...

    November. Bladeren vallen.
    Bladen worden omgedraaid.
    Letters lekken. Zwart op wit.

    Woorden. We kletsen wat af. We kwetsen.
    We zwijgen als goud op A4 formaat.
    Zilveren vogels. Ze vliegen over witte velden.

    We morsen. We maken vlekken. Verdriet.
    We lijmen. Soms slijmen. We kwijlen.
    Rukken lettergrepen uit onze vingers.

    Woorden. Parasieten op papier.
    Schrijvers. Schimmel.
    Lezers liegen. Bedriegen zichzelf.

    Met punten en komma's.
    Koppeltekens.
    Behangen met Aplha en Omega.



    uvi




    27-10-2006, 10:58 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    21-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reorganiseren



     

    Reorganiseren

     


    De wekker telt de tijd.
    Het licht kruipt uit de grond.
    De ochtend ontwaakt.

    De dag wacht.
    Achter zijn schouder kijkt de avond.
    En tussen deze oevers kabbelt het leven.

    Mannen en vrouwen, kinderen.
    Immens klein.
    Maar zo groot als hun leven.

    Gisteren zag ik Chris in de bib.
    Door zijn vriendin pardoes op straat gezet.
    Te dominant. Te geleerde woorden.

    Hij overleeft nu in het station.
    Tussen de andere daklozen.
    Entr'acte voor un clochard de luxe.

    Chris was een ambitieus zakenman.
    Reorganiseerde bedrijven. Parijs. Londen.
    Mooie meneer in sjieke steden.

    Zijn huwelijk struikelde erover.
    Zijn lichaam kreeg darmkanker.
    En hij zwalpte van de ene vrouw naar de andere.

    Chris is nooit zonder boek.
    Niet op straat. Niet in het station.
    Geweldige kerels die clochards, vindt hij.

    Goed georganiseerd.
    Hij proefde z'n vak. Rijke ervaring.
    Hij is nog steeds even knap. En slechts 51.

    Ik hoop dat hij vlug een vriendin vindt.
    Om te overnachten.
    Om ze toe te dekken.

    Slaapwel Chris ...




    uvi

    21-10-2006, 22:08 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    20-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mea culpa





    Dag lankmoedige lezers,


    Mea culpa. Weer eens liet ik me gaan. Gisteren.
    Ik kon niet weerstaan (artikel 71 van Jef Vermassen)
    aan m'n 'publicatiedrang'.

    Ik ben in een berouwvolle bui. Mea maxima culpa.
    De tekst over het alaam van een kunstenaar:
    de muzieknoten, de penselen en de beitels... .
    Ik liet de letters door m'n vingers razen. Als een TGV.

    Hij stond er dan ook klokvast. Maar zat onzacht op de sporen.
    Te onduidelijk. En zonder signalen vertrokken.
    Een beetje spoorloos.

    In feite was het een repliek op een gedicht,
    op een andere site,
    waarin de dichters aangemaand werden te zwijgen.
    Als ze niet het leed en de onrechtvaardigheid bestreden.

    En dàt vond ik toch een wat enge fundamentalistische visie.
    En toen, tja, schoten mijn vingers in galop
    met honderden en zovele paarden ...bloemen...

    Want poëzie is toch geen synoniem van polemiek en pamflet.

    En dragen we niet allemaal al het wereldleed in ons eigen leven?
    Hebben we dan niet het recht om nu en dan te vergeten?
    Om zo te overleven.

    Zelf noem ik me graag een 'gelukkige struisvogel'.
    En ja, als de harde feiten m'n kop uit het zand trekken,
    dan doet dat pijn.
    Maar goed, dan was ik die andere dagen toch even onbezorgd gelukkig.
    Net of dat een misdaad is.

    Waar is de tijd dat onze moeder de Heilige Kerk
    ons opzadelde
    met alle schulden van de wereld?! En die van Israël.
    Terwijl we al genoeg last hadden met de zonden
    van het zesde en negende gebod.

    Ik heb het gevoel dat Men ons tegenwoordig
    weer wil gebukt laten gaan
    onder alles wat er fout loopt in deze wereld.

    Waar waren wij ... Joe, weet je nog?

    Mijn verontschuldigingen, al te late lezers,
    ik hoop dat ik je slaap niet gestolen heb.

    Morgen beter ...

    uvi

     

     

    En nu nog even voor je het licht uitknipt,
    een Chinees spreekwoord:

    Als dat wat je zeggen gaat,
    niet mooier is dan de stilte,
    zwijg dan.

    Ssssttt ... slaap dan ...



    uvi





    20-10-2006, 21:35 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    19-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hij die geen liedje zingen kan



     

    Hij die geen liedje zingen kan


    Als muzieknoten nu eens letters waren.
    Zouden ze dan enkel een Brabançonne of een Marseillaise mogen schrijven?
    Geen liefdesliedjes, geen Plaisir of Chagrin d'amour ... ?

    Als penselen nu eens dichters waren.
    Schilderden ze dan enkel een Guernica?
    Geen Mona Lisa, geen Blauwe Dame, geen ...

    En als beitels nu eens beeldhouwers werden.
    Kapten ze dan geen steen tot vrouw?
    Geen Venus, geen David, geen ...

    Verdriet is er steeds en overal. In overvloed aanwezig.
    Onmacht en ellende. Onrechtvaardigheid.
    Machtelozen ... de wereld is er vol van.

    Hebben zij dan het monopolie op woorden?
    En zijn er geen : Polemieken en Pamfletten.
    En andere kanalen?

    En als het regent
    mag ik dan geen zonnestraal verzinnen?
    Hoe krijg ik anders  een regenboog op papier?

    Ik kan enkel schrijven in bloemen.
    Met vingers van verlangen.
    Hoopjes hoop samenharken van afgestorven blaadjes die vallen.

    En vooral... even vergeten ...
    waarover ik wél zou moeten schrijven.
    Maar niet kan.






    19-10-2006, 22:37 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    17-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geluk rijmt niet ...




    Geluk rijmt niet ...

    De zon zit op m'n linkerschouder.
    Zij trekt zich op uit haar bed.
    De horizon. Naar boven. In de bomen.

    Avoir et être.
    Geluk.
    Kan je een gevoel kopen?

    Wij verwarren dit nogal eens met 'hebberig' bezit.
    Of zou geluk geen gevoel zijn?

    Hebben.
    En soms zijn we zelfs gelukkig als we iets niet hebben.
    Kanker bv.


    Misschien versta je me niet.
    Maar het is of er een filter zit tussen het leven en mezelf.
    Een klad meeuwen aan de zee. Het klotsen van golven tegen de dijk.
    Ik notuleer het als een notaris. Een akte.

    Maar hoor ik op de radio het geruis van riet.
    De wind en de roep van de zee.
    Dan slik ik. Van ontroering.

    Zou mijn verbeelding weidser zijn dan het beeld?
    Zo las ik daarjuist in het dagboek van Della Bosiers het woordje 'terras'.
    En werd meteen terug gekatapulteerd naar : 'Back to the future'.
    Toen het nog allemaal mocht of moest beginnen. Thuis.

    Het is net of vandaag pas écht is, als hij gisteren geworden is.


    "
    Nog altijd is zij de mooiste.
    Zij is op de tast gekozen.
    "

    Twee versregels van Dewulf.
    Zopas genoten en gedronken.
    Een kop koffie met speculoos. En een gedicht.

    Een zweem van geluk in woorden.
    Ik noemde het onlangs nog 'plagiaat van het leven'.
    Dàt gevoel. Je leeft eerst en dan kopiëer je het. Blauw op wit.
    Of zelfs andersom. Je leest het en je droomt het ooit te leven.

    Te zijn wie je niet bent. Die schrijver aan z'n tafel.
    Die plichtsmatig en trouw de ochtend vol woorden schrijft.
    Op zijn allenige kamer. Het leven inpakt. Intact. Met papier.

    Was ik niet begonnen over geluk?
    Ach, dat laat zich niet inpakken met woorden.
    Je kan 'het' slechts laten 'vermoeden'...

    Het laat zich niet vangen in 'rijm'.
    Tenzij misschien op een winterse dag. Vroeg in de ochtend.
    Aan de takken van bevroren bomen ...


    uvi




    17-10-2006, 11:10 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    14-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zolang ...



    De klok tikt zonder genade de ochtend kapot.
    Ach, hij kan niet meer stuk.
    Dichters werden wakker in mijn handen.
    Ik wreef hen de slaap uit hun woorden.

    Bij H. de Coninck bv.
    liet ik zinnen ontwaken als:
    ...

    Alles ging een beetje liegen, met oogschaduw
    onder haar o's kwam de werkelijkheid mij vragen
    of ik meewou, naar een gedicht of zo.

    Nee. Laat het allemaal maar weggegaan zijn
    uit mij, beeldspraak, betekenis. Ik blijf wel
    achter. Taal een lege zaal.
    En ik degene die het licht uitdoet.

    HdC

     

    Schrijvers, ach, als paddestoelen op papier.
    Zo schieten ze op in de herfst van m'n hoofd.

    Als het grijs van grafiet nog over de hemel hangt.
    De dag nog niet te voorschijn durft komen.
    Had de nacht verdriet?


    Zolang er ergens, ik weet niet waar, er één lezer,
    één lezeres is die even de dag vergeet
    omdat ze mij leest ...

    Zolang zet ik me neer voor het scherm.
    En laat mijn vingers spelen op een bord.

     

    Mama, mag het licht aan op de gang?
    (Stef Bos).

     

    uvi



    14-10-2006, 09:23 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    13-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Alles ...








    Goedenavond Hervé,


    Alles is al gezegd en alles is al geschreven ...

    Soms vraag ik me af: waarom doe ik het nog?
    Waarom verdrink ik mezelf weer in woorden, inkt en papier?

    Waarom zwijg ik niet?
    De stilte en het wit is zoveel mooier.

    Dit soort zwarte gedachten groeien in mijn hoofd
    als ik dit soort poëzie lees ...

    En dan wordt het weer ochtend.
    Lig ik in m'n zetel met Nolens, H. de Coninck en die blauwe Dewulf ...
    we schuiven wat op ...

    en dan begint het weer ...
    die onrust in m'n hoofd die zakt naar m'n vingers
    die toetsen willen voelen ...
    en letters zien bewegen op een scherm ...

    Vergeef me lezer ...
    dat ik je tijd stal,
    ik ben maar een verdwaalde reiziger op papier ...



    uvi



    PS.
    Dit was een reactie op een erg mooi gedicht.
    Vandaar : dit soort poëzie.





    13-10-2006, 21:26 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    09-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De kermis is voorbij.



     

    De kermis is voorbij.


    Nu komt weer het trage ontwaken.
    Na het blaten, stemmen en tellen.
    De toeters en bellen.

    Het klagen.
    Van straten zonder asfalt.
    En vermolmde banken in het park.

    Van zure buurten en dure gebaren.
    Van tongen die praten
    zonder de wens van een mens.

    En regen en zon
    blijven zich herhalen.
    In alle verlaten talen.




    uvi





     

    09-10-2006, 21:55 Geschreven door uvi - un voyageur immobile  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Archief per week
  • 25/12-31/12 2006
  • 18/12-24/12 2006
  • 11/12-17/12 2006
  • 04/12-10/12 2006
  • 27/11-03/12 2006
  • 20/11-26/11 2006
  • 13/11-19/11 2006
  • 06/11-12/11 2006
  • 30/10-05/11 2006
  • 23/10-29/10 2006
  • 16/10-22/10 2006
  • 09/10-15/10 2006
  • 02/10-08/10 2006
  • 25/09-01/10 2006
  • 18/09-24/09 2006
  • 11/09-17/09 2006
  • 04/09-10/09 2006
  • 28/08-03/09 2006
  • 21/08-27/08 2006
  • 14/08-20/08 2006
  • 07/08-13/08 2006
  • 31/07-06/08 2006
  • 24/07-30/07 2006
  • 17/07-23/07 2006
  • 10/07-16/07 2006
  • 03/07-09/07 2006
  • 19/06-25/06 2006
  • 27/03-02/04 2006
  • 20/02-26/02 2006
  • 13/02-19/02 2006
  • 30/01-05/02 2006
  • 23/01-29/01 2006
  • 26/12-01/01 2006
  • 19/12-25/12 2005
  • 28/11-04/12 2005
  • 21/11-27/11 2005
  • 14/11-20/11 2005
  • 07/11-13/11 2005
  • 31/10-06/11 2005

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Laatste commentaren
  • Schoonheid (Huub Nijd)
        op Kempenland aan de Dietse kroon...
  • Schoenaerts aan de strijk (Wim Casier)
        op Schoenaerts aan de strijk
  • beetje geluk (thea)
        op Zonder zon
  • test (Pp en uvi)
        op Shatterhand and old
  • Doe zo verder (Swakke)
        op Shatterhand and old




  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!